RHHHHHI
S
UIT DE PERS.
KERKNIEUWS.
De kleinzoons van
Draaf Rotenbach,
Uit de Omgeving
TWEEDE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
WOENSDAG 28 NOVEMBER 1928
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Groote sorteering goed passende7
Mantels en Japonnen
ook voor zeer corpulente/dames
DEN HAAG ROTTERDAM
Alléén Hofweg 6 Hoogstr. hoek Spui
2012
Gemeentezaken. Naar wij vernemen
ligt het in de bedoeling van het gemeente
bestuur een 5-tal lantaarnpalen te plaat
sen aan den Nieuwen Zeeweg en wel aan
den kant van den weg, waar geen boomen
staan.
Ingekomen is een adres aan den Raad
van de N.Y. Koninklijke Bloembollenkwee-
kerij en Handel voorheen P. van der Meer
Czn., te aanvaarden de door de grondeige
naars aan 13. en W. gedane voorstellen in
zake het bouwrijp maken van gronden
langs de Beeklaan.
Gemeenteraad. De raad dezer ge
meente vergadert Vrijdagnamiddag te 2
uur in openbare vergadering. Punten ter
behandeling: Ingekomen Stukken. Verhu
ring gemeentegrond in Autopark aan de
/Bataafsche Import Mij. Verhuring terras
voor het :,Hof van Holland". Verhuring
stukje grond achter de openbare school te
Noordwijk-Binnen aan M. de Jong. Aan
koop van grond van de N.V. Vereenigde
Bloembollenculturen v.h. Gebrs. de Graaff
en S. A. van Konijnenburg en Co., aan den
Schieweg en aanleg verhoogd voetpad.
Aanvaarding bijdrage Mij. Zeebad e.a. over
1928. Verzoek v. d. Puttelaar om vergoe
ding voor buiten schooltijd gegeven Fran-
sche lessen. Straatnamen.
Het Italiaansche stoomschip „Sagunto" is Maandagmorgen vroeg nabij paal 61, onge
veer 4 K.M. ten Zuiden van de haven van IJmuiden, gestrand. Het vaartuig zit ge
heel onder water. Men ziet hier juist de IJmuider reddingsboot na een vergeefsche
reis terugkomen. Op den achtergrond de „Sagunto".
'TT" - w
De overstroomingen in de polders. De overstroomde Westzanenpolder.
Door de enorm hoogen waterstand en de storm ontstond er nabij Barendrecht een
dijkbreuk waardoor de geheele Puttershoek onderliep en vele huizen tot bijna aan de
nok in het water werden gezet. Overzicht der in allerijl door de bewoners
verlaten huizen.
DE FILM ALS VERKIEZINGS
PROPAGANDA.
De Volkskrant schrijft:
De R.-K. Staatspartij zal ditmaal ook,
wat andere partijen reeds eerder deden,
de film in den dienst der propaganda stel
len bij de Kamerverkiezingen.
Bij den Vrijheidsbond is men al zoo ver,
dat de nieuwe leider, de oud-gouverneur-
generaal Fock, aan een groot aantal gasten
de liberale propagandafilm heeft kunnen
laten kijken.
Er komen aardige momenten in voor.
In de eerste afdeeling is een „vrij arbei
der" te zien, niet zoo maar als curiositeit,
zooal3 men allicht zou denken, doch
naar de uitlegkunde van het Vaderland
als symboliseerend de diepste beteekenis
van den Vrijheidsbond.
Is dit niet knap?
Een „vrij arbeider" ongeorganiseerd na
tuurlijk als innigste zinnebeeld van het
liberalisme.
Maar er is meer moois.
De tweede afdeeling, het Sectarisme,
noemt het liberale Haagsche orgaan uit-
stekend geslaagd.
In de zuigelmgenkliniek zijn alle kinde
ren gelijk en even lief, ook nog als ze pas
op straat spelenmaar dan komt de ka
tholieke Zuster het eeno kind, de christo-
lijk-historische onderwijzeres het andere,
de S.D.A.P. het derde kind weghalen, en
het liberale jongetje staat ten slotte al
leen.
Zielig
Later, bij den arbeid, is er weer een
dracht en samenwerking, maar nauwelijks
is het werk gedaan, of de een gaat naar
zijn vereeniging, de ander naar zijn bios
coop, en de „liberale arbeider" blijft weer
alleen staan.
Even tragische als mystieke figuur.
Aan den vrijhandel is natuurlijk ook een
afdeeling gewijd.
En hier vindt men een treffende tegen
stelling tusschen beschermd en onbe
schermd.
Klompen, zoo wordt in een scène ver
toond, worden onbetaalbaar, maar aarde
werk mag de hand zooveel breken als ze
maar wil, want dat is niet beschermd, dus
goedkoop.
Klompen onbetaalbaar, gevolg van
een recht van acht percent.
Zoo iets kan men Hagenaars, die klom
pen enkel bij naam kennen, misschien wijs
maken, maar o\eral elders zal men om den
onzen hartelijk lachen.
Maar niet lachep zal men om de aarde
werk brekende hand: naar hartelust laten
breken is een dwaasheid, omdat het den
huishoudpost opjaagt.
Er is geen enkele, ook liberale, huismoe
der, die voor deze voorstelling sympathie
kan gevoelen.
Natuurlijk wordt, als pendant van den
„vrijen arbeider", ook de overheidsbe
moeiing overdreven gedoopt aan de
kaak gesteld.
De „vrije arbeider" vindt het natuurlijk
best, dat de overheid haar handen thuis
houdt: hij is sterk genoeg tegenover de al
macht van het niets ontziende mam-
monisme.
Laat het liberalisme maar gerust met
zijn propaganda-film door het land trek
ken: er is geen enkele arbeider, die er
door in de fuik zal loopen.
Onze film zal, vertrouwen wij, van een
andere makelij en van meer overtuigende
kracht zijn, er op berekend, de g.ooie
schare arbeiders, die de beteekenis der
factoren godsdienst, gezin, arbeid besef
fen, in geestdrift te ontsteken voor de Ka
tholieke Staatspartij.
De Zusters van Liefde te Roermond*
Met zekerheid kunnen wij mededeelen,
dat de Eerw. Zusters van Liefde met in
gang van 1 Juni a.s. zullen heengaan uit
het Louisa-huis te Roermond.
FEUILLETON.
Vrij bewerkt naar het Duitsch
door P. G. H oc k s.
(Nadruk verboden).
16)
Mijnheer Schmidt drukte de goede tuin
mansvrouw dankbaar de hand en als hij
afscheid van haar genomen had, vergat hij
voor een oogenblik zijn diepe smart bij de
gedachte, dat er toch ook nog wel goede
menschen op de wereld gevonden worden,
menschen, die als van God gezonden de
smarten weten te lenigen van hun mede
schepselen.
Op den dag na de begrafenis nam de
heer Schmidt met den kleinen Heinrich
zijn intrek bij de familie Koch. Baas
Koch was hiermede zeer in zijn schik. De
stilte in zijn huis werd er door verbroken
en de kleine Heinrich stal ook spoedig zijn
hart. Hij leek in doen en laten ook zooveel
op zijn eigen overleden HeinrichEn
Heinrich zelf hield van „tante Koch" ten
laatste zooveel, alsof ze zijn eigen moeder
geweest was.
Zoo groeide het kind op onder de hoecte
van drie menschen, van wie Koch en diens
vrouw zorgden voor zijn lichamelijk, en de
de vader voor zijn- geestelijk welzijn.
De vader was een stille, bedeesde man
met weinig wilskracht en daardoor onge
schikt voor den harden strijd des levens.
Benoemingen.
In het Aartsbisdom.
Naar de „Msbd." verneemt, is door Z.
D. H. de Aartsbisschop benoemd tot ka
pelaan te Lutte de Weleerw, Heer W. J.
Miltenburg; tot kapelaan te Haasbergen
de Weleerw. Heer C. J. A. Cosijnse en tot
kapelaan te Ede de Weleerw. Heer C.
Baas.
Kathedraal Kapittel van Roermond.
Naar wij vernemen is benoemd tot
Proost van het Kathedraal Kapittel van
het Bisdom Roermond, de Hoogeerw. Heer
Mgr. L. N. Bron de Vexela, Deken en Ple
baan te Roermond. Tot kanunnik is be
noemd de Hoogeerw. Heer Th. Creemers,
Deken van Horst.
St-Augustinus-Parochie te Amsterdam
verplaatst.
Zondag heeft de Pastoor der St.-Augus-
tinuskerk op het Rusland, namens de Ker
kelijke Overheid van af den preekstoel
medegedeeld, dat de verplaatsing der St.-
Augustinusparcchie over een paar maan
den een feit zal worden. Wegens de voort
durende uibtreiding in Plan West en de
steeds stijgende behoefte aan Geestelijke
bediening aldaar zal voorloopig, totdat de
groote nieuwe Augustinukerk zal voltooid
zjjn, begonnen worden in een tot hulpkerk
ingericht groote garage, welke sinds kort
gebouwd is aan den Baarsjes weg 225230.
Een daarbij behoorend woonhuis zal voor
loopig tot pastorie worden ingericht. De
kerk en de pastorie op het Rusland en
Spinhuissteeg zullen dan voorgoed wor
den gesloten. Het geheele complex gebou
wen: kerk, pastorie en eenige huizen er
omheen zullen te koop komen.
Een toediening van het H. Vormsel.
Aan niet velen zal de groote eer te
beurt vallen, die aan 'n kleine zieke der
St-.Bavo-parochie is geschied, aldus de „N.
H. Crt.".
Monseigneur kwam Zondag een meisje
van 7 jaar het H. Vormsel toedienen.
Na zijn zware taak in de weidsche ka
thedraal, waar het H. Vormei was toege
diend aan pl.m. 1300 personen, begaf Mgr.
zich naar de Clerqstr., om nu hier, in een
bescheiden woning, zijn bisschopsambt te
gaan uitoefenen.
Ontroerend was het oogenblik, toen Mgr.
zegenend de rustige kamer betrad, waar
allen knielden en de zieken nog 'n loo
pend patiëntje was ook hierheen gekomen
wachtten op den ridderslag, die Laar
moest sterken in den levensstrijd.
Na afloop der plechtigheid feleciteerde
Mgr. de beide meisjes, en onderhield zith
eenige oogenblikken met de ouders en fa
milieleden.
Meermalen had hij vroeger getracht voor
uit te komen in de wereld en zijn rechten
te verdedigen, maar het ontbrak hem aan
uithoudingsvermogen en aan moed om zijn
tegenstanders flink het hoofd te bieden
en zoo was hij er ten laatste toe gekomen
zich in allen deemoed aan Gods wil te on
derwerpen.
Zijn zoon had een geheel ander tempe
rament. In zijn aderen vloeide vurig bloed.
Als kind reeds toonde hij een durf, die
zijn vader en zijn pleegouders dikwijls de
den beven van vrees, dat hij een ongeluk
zou krijgen. Hij beklom de hoogste boo
men en voor een vechtpartijtje met zijn
schoolmakkers was hij in 't minst niet
bang.
Zijn vader had ieder jaar van zijn ver
dienste iets kunnen oversparen en van dit
overgespaarde geld liet hij Heinrich stu-
deeren. Hij bezocht het gymnasium, dat
hij op zeventien jarigen leeftijd afgeloopon
had. Daarna werd hij student. Hij muntte
in alles uit en toen hij twee en twintig
was, promoveerde hij tot dokter in de ge
neeskunde en werd kort daarna aange
steld tot assistent aan het groote acade
mische ziekenhuis waarbij zijn intrek
moest nemen. Deze laatste omstandigheid
verdroot „tante en oom Koch" zeer, maar
daar was nu eenmaal niets aan te veran
deren. Het was dan ook erg stil geworden
in de tuinmanswoning na Heirich's ver
trek en de drie menschen, die er achter
gebleven waren, voelden zich zeer een
zaam. Zoo dikwijls als het Heinrich moge
lijk was, kwam hij ze bezoeken en bij elk
bezoek was 't, alsof hij uit den hemel
kwam vallen en fleurden de oude men
schen weer heelemaal op.
HILLEGOM.
R.-K. Spoormannen. Gisteravond hield
de afd. Hillegom en Omstreken v. d. R.-K.
Bond van Spoor- en Trampersoneel „St.-
Raphaël" haar jaarlijksche feestvergade-
ring in café „Flora" alhier, onder voorzit
terschap van den heer W. van Zomeren.
Door den heer Geers uit Zandvoort werd
een propaganda-rede gehouden.
Spr. gaat na, hoe de directies vroeger
van geen organisaties wilden weten, hoe er
voor de spoor- en trammenscben slechts
plichten, geen rechten bestonden, terwijl
thans diezelfde directie met de bonden
meeleven. Wat de laatste jaren betreft,
deze waren voor ons niet bijster schitte
rend en voor de directie evenmin: de auto
bussen beconcurreerden ons, doch als de
teekenen niet bedriegen, is er verbetering
merkbaar en hebben de bussen hun hoogte
punt bereikt.
Daarna werd eerst behandeld het nieuwe
R D. V. ten aanzien der dienst- en rusttij
den. Spr. spoort aan, eventueele klachten
op de vergadering te brengen; het hoofd
bestuur zal zeker voor u pleiten. Met een
schitterende peroratie eindigde spr. zijn
mooie rede.
Daarna traden eenige humoristen op, die
het publiek den verderen avond gezellig
bezig hielden.
H00GMADE.
Volksbond. Zondag heeft de afd.
Hoogmade van den R.-K. Volksbond haar
Patroons- en Jaarfeest gevierd, 's mor
gens met een alg. H. Communie onder de
H. Mis voor do leden, waaraan door allen
werd deelgenomen, 's Avonds een uitvoe
ring in de zaal van E. Hillebrand, met mo-
dewrking van de leden der R.-K. Harmonie
„De Heerlijkheid Hoogmade", directeur de
heer J. v. d. Kaai, en de tooneelver. „St.-
Genesius"
Nadat een 6-tal muzieknummers was
gegeven, waaronder de Olympiade-marsck
en La Speranza, Fantaisie, bijzonder tot
hun recht kvam, werd door den Geest. Ad.
viseur welkom geheeten en staande het
Bondslied gezongen.
De heer W. v. d. Ploeg Azn., voerde hier
na eenige solopartijen uit.
Vervolgens werd opgevoerd: „De Zwar
te Bende",, klucht in drie bedrijven.
Door de spelers was er veel werk van ge
maakt. Een bijzonder woord van hulde aan
Kees Graathocfd, Jan Donkers en Lange
Hein.
Ten tweede werd opgevoerd „Een Mis
verstand", blijspel in een bedrijf, wat vlug
van stapel liep en zeer in den smaak vieL
Door den voorz. werd aan alle medewer
kers hartelijken dank gezegd. Een collec
te voor een vaandel-foudraal bracht 8.07
op. Met het lied „Aan U, o Koning der
Eeuwen" werd deze goed bezochte uitvoe
ring gesloten.
N00RDWIJK.
Toen Heinrich bij de woning aankwam,
vond hij tante reeds aan de deur.
„Ik ben blij, dat je er bent, Heinrich!"
riep ze hem al toe, voordat hij de deur be
reikt had.
„Wat scheelt vader, tante?" vroeg hij
onderwijl haar hartelijk de hand druk
kend.
„Ik geloof, dat hij hard ziek is. Ik wilde
vanmiddag al om je sturen, maar je vader
wilde het niet hebben."
„We zullen eens gaan kijken."
Baas Koch was er ook bij gekomen en
noodigde den oppasser in de huiskamer
te komen. Dan riep hij een knecht om den
koetsier den weg te wijzen naar de schuur,
waar hij paard cn wagen kon onderbren
gen, want misschien was 't wel noodig
straks naar de stad te rijden om medicij
nen. Hij moest dus nog maar een half uur
tje wachten.
„Zoo, ben je daar, beste jongen!" zei
de oude heer Schmidt, toen hij Heinrich
gewaar werd. Een hoestbui benam hem
den adem en belette hem verder het spre
ken.
De jonge dokter zag al dadelijk aan de
hoogroode kleur van den zieke, aan het
moeilijke ademhalen gepaard met voort
durend. kuchen, dat zijn vader hard ziek
was.
Hij hield zich nochtans kalm, doende,
alsof hij den toestand niet zoo erg vond
en zei heel rustig: „Je bent niet goed in
orde, vader. Zeker een koudje gevat, maar
dat zal binnen een dag of wat wel over
gaan."
Hij reikte hem de hand en drukte hem
een kus op het klamme voorhoofd.
„Neen.... neenl 't Is meer dan een
verkoudheid. Ik voel zoo'n steek in mijn
borst en altijd ma-ar hoesten, hoesten,
bracht de zieke er met tusschenpoozen uit.
„Zoo begon het met moeder zaliger
ookIk zal wel, net als zij, longontste
king hebben."
„Kom, kom, vader! Niet zoo zwaartil
lend! Ik zal u eens even onderzoeken".
Met behulp van tante Koch onderzocht
hij hem. Daarbij merkte tante, dat er iets
aan zijn hand scheelde.
„Wat heb je aan je hand, Heinrich?"
vroeg ze.
„Een beetje verbrand, anders niet. Eet
zal wel weer gauw beter wezen?"
„Heb je je hand verbrand, jongen? Hoe
is dat gekomen?" vroeg de zieke.
„Maak u maar niet ongerust vader, 't Is
heusch niet. erg. Zie zoo, dat weten we al
weer.... Uw long is een weinig ontstoken.
Gelukkig maar op een klein plekje. Over
een dag of acht zal het wel weer genozén
zijn."
„Neen, neen, jongen. Dat weet ik beter.
Met moeder zaliger was het ook zoo. Ik
word niet meer beter".
„Ik blijf bij u, zoolang als u ziek is. Ik
heb juist een week vacantie gekregen. Dr.
Berg, mijn collega, is vanavond in mijn
plaats gekomen. Dus dat treft erg besten
ik zal even een briefje aan den professor
schrijven en hem melden om welke reden
ik hier blijf en waar ik te vinden bon, als
hij me soms noodig mocht hebbeen. De
oppasser kan het meenemen tegelijk met
het recept. Dat moet hij even laten klaar
maken in de apotheek van het zieken
huis en dadelijk hier brengen."
„Wat ben ik blij, dat je niet weg hoeft.
Dat is een groote troost voor me. Je bent
tooh een goeie jongen", zei do zieke met
een glimlachje.
Heinrich begaf zich naar de woonkamer
schreef brief en recept, overhandigde deze
aan den oppasser met verzoek naar de
6tad te rijden, brief en recept te bezorgen
en dadelijk weer met de geneesmiddelen
terug te komen.
Vrouw Koch kwam even in de huiska
mer.
„Is 't erg met vader?" vroeg ze.
„Heel erg, tante. Hij is gevaarlijk ziek.
O, tante, als ik hem moest komen te ver
liezen, ik zou geen raad weten!", riep
Heinrich verdrietig.
Tante Koch kreeg tranen in de oogen
bij dien uitroep. Niet alleen, omdat ze
haar stillen, bescheiden huisgenoot zou
komen te verliezen, maar voornamelijk,
omdat ze Heinrich, voor wien ze hield als
van een eigen kind zoo verdrietig zag.
„We zullen Onzen Lieven Heer bidden,
dat hij weer moge genezen en laten we er
daarom het beste maar van hopen. En
dan hij heeft een goed geneesheer".
„Aan mij zal t niet liggen, dat be
grijpt u weL Ik zal mijn beat doen om hem
in 't leven te houden. Maar hij is vreese-
lijk ziek. Ik geloof nooit, dat ik hem er
door haal."
(Wordt vervolgd).
