n
DE CRISIS IN
J FRANKRIJK
BINNENLAND.
life kleinzoons van
Lraaf Rotenbach.
"WEEDE BLflU
,DE LEIDSCHE COURANT"
MAANDAG 12 NOVEMBER 1928
ALF
(Van onzen correspondent).
si zelden zal een kabinet zijn ontslag
ingediend in zulke eigenaardige
Jtndigheden als het ministerie Poin-
Besehikkend over een meerderheid in
limer van Afgevaardigden over een
terkere meerderheid in den Senaat en
staand door het vertrouwen van bijna
il Frankrijk, heeft een kleine groep
ant woordelijke politiekelingen kans
j de val van het ministerie te ver-
Zaterdag kwam, zooals bekend,
Let radicaal-socialistisch congres
'vi. Sterk naar links georiënteerd, na-
Uit aan de socialisten, dringen zij
durend aan op beperking van den
;ijd, inkrimping van bewapening,
Jan het ministerie meent te mogen
zwaiK In soc aal opzicht eischen zij on-
te erkenning van het syndicalisme
ïenwerking met de dikwijls revolu-
Confédéralion Générale du Tra-
ierwijl hun belasting-ideeën zeer
zouden drukken op inkomen en ka-
Ton slotte vastgeroest in him vrij-
larsbeginselen, zijn ze verwoede te-
ïders van een verzoenende houding
-er de Katholieken, zijn zij feitelijk
it-o vei gebleven aanhangers van het
maar helaaszoo treurige anti-
ne van Combes.
'fal deze punten staan zij absoluut te-
a^^^rer de regeering: het laatste voor de
wieken meest interessante punt, zul-
ENVEl:ij nader trachten te onderzoeken. Het
Hen Icmj anti-clericalisme, de uitgesproken
$"375 fagenover geloof en kerk, bestaat in
Algemeen niet meer in Frankrijk: het
feorden een zekere onverschilligheid
b gel00ven, ga je gang, het laat me
P5 60 waar ou^e sectarische geest
kop weer opsteekt, daar ontbreekt het
aan pictesten wijzer geworden door
I' van tweedracht, wil men liever alles
50 Jjd»n, wat Frankrijk opnieuw in twee
)en zou kunnen verdeelen. Duitdeliji
n die stemming tot uiting, toen Zon-
SJdVoor acht dagen het standbeeld van
«'R©8 werd onthuld in zijn geboorte-
s Pons Niettegenstaande een zeer ge-
zijn gd protest van den bisschop van Ro-
lila. e' waarin hij de verheerlijking van
bes veroordeelde maar tegelijk elke te-
ïanifestatie aan de Katholieken ont-
de, drcngen een twintigtal jongelui
2—51) de po'itieafscheiding en schonden het
3.90 d met hamerslagen. In het daarop
RESend gevecht met de gendarmerie,
zij dekté deze van de vuurwapenen gebruik,
ge-:door een der manifestanten gedood,
AHeinder gewend werd. Streng veroordeel-
pers deze nuttelooze aanslag, maar
5 zich tegelijk af, waarom toch eigen-
emand als Combes publiek gehuldigd
t worden. „Gedurende de drie jaren
zijn bewind verpersoonlijkte Combes
igste, gemeenste en hatelijkste, wat
itarische geest kan voortbrengen",
toen o.a. Léon Bailby in het groote
sche blad „LTntransigeant". Wanneer
KO0P>P regeeren aankomt, dan zijn er geen
hfehtende omstandigheden voor fouten
Staffigdadcn begaan door „imbéciles",
Jven anderen over Combes. En de
betreuren het, dat de regeering
i -de Epel aan die huldiging deelnam in den
raclitB:)on van Minister Herriot.
lenste^het algemeen is dus de stemming in
Jtrijk niet meer vijandig aan de Kerk,
pi i "weeleer onverschillig, geneigd zelfs
Ipjlfjie Kerk een gedeelte van haar oude
terug te geven, indien daarin voor-
jvoor het Fransche prestige te vinden
.et bewijs daarvoor heeft de regeering
gt Niferd door de artikels 70 en 71 in do
sch 1K feing van Financiën op te nemen.
.J tegelijk stelde zij zich daardoor in 'n
jaardige positie: steunend op de Union
wordt haar meerderheid ge-
door de rechterzijde, de gematigde
NOV1®11 Van m^^en enra^i"
RES 1
4.90 b
Btef t
caal-soeialislen En vier van deze laatsten
vertegmwoc rdigen hun partij in de regee
ring! Zo sals dan ook in een vorige corres
pondentie uiteengezet werd, bleven pro
testen tegen artikel 70 en 71 niet uit, maar
ten slotte bleek toch overeenstemming tus-
schen de leden der ïegeering mogelijk.
Tot verleden Zaterdag te Angers het
congres der radicalen geopend werd. On
stuimig «erd er geprotesteerd tegen de
plannen dei regeering. Gebruik makend
van het anti-clericale spook, stapelden
sommige onverantwoordelijke kopstukken
der partij, o.a. Caillaux, alle grieven tegen
de regeering opeen. Want ofschoon als
partij deelnemend aan de regeering, wa
ren toch steeds verschillende voormannen
der radicalen onverzoenlijke tegenstanders
gebleven van een regeering Poincaré, steu
nend ook op de partijen der rechterzijde.
Alle overredingskunst van Herriot en zijn
radicale n.ii ister-collega's was noodig om
ten slotte door het congres een dagorder
te doen aannemen, die ten minste voorloo-
pig eensgezindheid in der regeerings-meer-
derheid behield. Maar nauwelijks hadden
den volgenden dag de vier Ministers An
gers verlaten wegens een ministerraad,
dien zij te Parijs moesten bijwonen, of op
nieuw werd de aanval ondernomen. In een
avondzitting onverwacht bijeengeroepen en
waarop nauwelijks 500 van de 2000 con
gressisten aanwezig waren, werd voorge-
s'eld op de beslissing van den vorigen dag
terug fe komen en het resultaat was ©en
dagorder, of liever een ultimatum aan de
regeering, waarin de voorwaarden voor
verdere samenwerking werden opgesomd.
En natuurlijk stond daarin als eerste punt
bovenaan: eerbiediging der leekenwetten
en aanhouding (en dus schrapping) van ar
tikel 70, 7] en 7'lbis. En zich onderwerpend
aan dit demagogisch besluit, dienden den
volgenden aag de vier radicaje Ministers
hun ontslag in. En Poincaré, die steeds het
parool had gehad: Samen regeeren of sa
men aftreden, bleef consequent aan zijn
woord en dier.de de demissie van het ge-
heele kabinet in bij den President der Re
publiek.
Algemeen is de verontwaardiging over
dit onverantwoordelijk gedoe der radicale
raddraaiers, dat Frankrijk in den moeilijken
t dien het nog steeds doormaakt, be
rooft van den energieken leider. Vanaf het
"begin der kv. estie over de artikels 70 en 71
hebben de meest-verschilende bladen en
heusch nie< de meest-clericaal gezinde
gewezen op het enorme cultuurbelang van
de Fransche missies in den vreemde. Alge
meen werd ingezien, dat ondersteuning der
missiecongregaties afgezien van alle ge
loof spropagand a j een vitaal belang was
v-or het hooghouden van den Franschen
invloed in vere landen. „Het anti-clerica-
lkrme is geen uitvoerartikelDit woord
van Gambetta wordt in alle-moeelijke toon
aarden in de pers herhaald. En sommige
bladen gaan nog verder: zij wijzen er op,
-dat de religieuze orden geen subsidie of
salaris vragen, maar alleen de mogelijkheid
om te leven en zoodoende te werken voor
Frankrijk; dat zij bij de nobelste en nut
tigst© propaganda een dubbel element van
kracht en slagen aanwenden: onbaatzuch
tigheid en volharding. „Alle Franschen",
zoo besluit de „Gaulois" een hoofdartikel
hierover, „zonder onderscheid van partij,
van geloof of geestesrichting moesten zich
diep buigen voor onze missionarissen en in
plaats van hun een miserabel bestaan te
beknibbelen, van ganscher harte hen zeg
gen: „Dank u, gaat zoo door."
Natuurlijk zijn de bladen van links het
hiermede niet eens, halen zij hier en daar
oude Jezuïetenfabels op, maar nu op de
agitatie van hun leiders dit onverwachte
„coup de theatre" heeft plaats gehad, zijn
zij toch eenigszins met hun houding ver
legen. Zij trachten het gebeurde te Angers
goed te praten, er een redelijken uitleg aan
te geven, maar worden tegengesproken
door t-al van radicale Kamerleden en Sena
toren, die niet op de laatste congres
vergadering aanwezig, ronduit het drijven
van politieke woestelingen als Cailleux
veroordeelcn. „Laat Poincaré maar bij ons
komen", vei klaarde een der radicale sena
toren, „en hij zal er zooveel radicale mi
nisters vinden, als hij maar wil".
En intusschen blijft de crisis maar voort
duren: President Doumergue consulteert
en consulteert, wien hij opdracht voor ka
binetsformatie moet opdragen. Algemeen
wordt het bijna uitgeschreeuwd in de pers:
Poincaré moet terug. En de algemeene ver
wachting is, dat aan hem de opdracht tot
kabinetsformatie zal worden opgedragen.
Het is voor Frankrijk te hopen, dat hij die
opdracht zal aanvaarden en dat hij en
Briand hun zegenrijk herstelwerk tot het
rnde kunnen voltooien. En al zijn zij nu
niet bepaald clcricaal te noemen, al zijn
ze niet geheel vrij van loge-invloed, hun
breede, ver-vooruitziende blik zal nooit
schadelijk kunnen zijn voor de belangen der
Fransche Katholieken.
Parijs, November 1928.
DE R. K. STAATSPARTIJ.
Vergaderrg van het Centraal College.
Zaterdag is hot Centraal College te
Utrecht ir vereadering bijeengekomen
ZooaU bekend, bestaat dit Centraal Col
lege ui- het Partijbestuur met de gekwalifi
ceerde peiscnen. die adviseerende leden van
den Partijraad zijn. Voorzitter van het Cen
traal College is de voorzitter van het Cen-
bestuur, Jhr Mr Ch. Kuys de Beeren-
brouck Verdere leden van de Tweede Ka
mer hebben in het Centraal College geen
zitting.
Doel van de vergadering was te bepalen,
welke speciale kwaliteiten in de Kamer
fractie vertegenwoordigd moeten worden en
op welke lijsten de candidaten. die deze
kwaliteiten bezitten, moeten worden ge
plaatst.
Van de besluiten der vergadering zal,
krachtens het Kiesreglement vóór 1 Dec.
een beredeneerd verelag worden gepubli
ceerd.
„Crt
BELASTING BETALEN OP ALLE
POSTKANTOREN.
Met ingang van 1 Januari a.s.
De post- en telegraaf-, bij-, wijk- en hulp
kantoren, poststations en agenschappen,
voor zooveel deze thans nog niet voor den
belastingdienst zijn geopend, zullen met
ingang van 1 Januari 1929 voor betaling van
belasting opengesteld worden.
Werktijdenbesluit voor Winkels.
Het tijdstip van invoering.
De Minister van Arbeid, Handel en Nij
verheid. deelt in de Memorie van Antwoord
op het Voorloopig Verslag mede dat de in
voering van het ontwerp-werktijdenbesluit
voor winkels wacht op de behandeling in de
Scaten-Generaal van het ontwerp-Winkel-
sluitmgswet en het ontwerp tot wijziging
van de .Arbeidswet.
Werd hét werktijdenbesluit voor winkels
zonder de winkelsluiting ingevoerd, dan
zouden onbillijkheden in het leven worden
geroepen doordat een deel der winkels on
gehinderd zou kunnen voortgaan met den
verkoop op Zondag, terwijl een ander deel
genoodzaakt zou zijn op dien dag het bedrijf
geheel of gedeeltelijk stop te zetten.
Mochten intusschen de bovenbedoelde
wettelijke voorzieningen binnen betrekke
lijk korten tijd niet tot stand komen, dan
zal de Eegeering hebben te overwegen of
er geen aanleiding bestaat, de werktijdrege
ling voor winkels op de basis van de be
staande wetgeving in te voeren.
Vragen van Kamerleden.
Het transport van beschonken
personen.
Op de vragen van den heer Klcerekooper
betreffende het beschikbaar stellen van
transportmiddelen ten behoeve van de po
litie voor het vervoer van beschonken per
sonen, heeft Minister Kan, mede namens
den heer Donner, geantwoord, dat het ver
onderstelde geval dat de politie bepaal
delijk wordt uitgezonden om een beschon-
kene te transporleeren zich wel zelden
zal voordoen meestentijds komt de nood
zakelijkheid van zulk een tra nsport tijdens
de uitoefening van den straatdienst op en
zelfs wanneer de politie bepaaldelijk wordt
geroepen, staat niet steeds van te voren
vast, dat thsr.sport noodig ral zijn. Het bij
de hand hebben van een vervoermiddel,
wanneer transport van een beschonkene
noodig is, is dus practisch gewoonlijk on
mogelijk, en van onrecht tegenover de po
litie kan hier dus bezwaarlijk worden ge
sproken.
Kon het dikwerf uiterst moeilijk gelei
den van beschonkenen naar een politiebu
reau zi :h afspelen buiten het publiek op
de openbare straat, ieder zou het toejui
chen. Overigens doen de moeilijkheden zich
dikwijls nog wel zoo zeer bij de arrestatie
zelf als bij het verder geleiden gevoelen.
Zooals reeds is opgemerkt, komt do
noodzakelijkheid van transport als regel
onverwacht op. Wil men dan bet transport
per vervoermiddel doen geschieden, dan
moet dat dus eerst worden gerequireerd,
waarvoor het personeel dan soms niet kan
worden gemist. In elk geval moet vrij lan
ge tijd worden gewacht, wat evenzeer tot
moeilijkheden met den beschonkene en het
publiek kan aanleiding geven.
Men ondervangt daarom in de practijk
de bezwaren als regel liever aldus, dat
men den afstand van transport zooveel
mogelijk \erkort door den beschonkene u.et
naar het bui eau, maar naar een zoo nabij
moge.ijk gelegen politiepost af andere spe
ciaal daarvoor bestemde bewaringsplaats
te vervoeren.
Ook in een gemeente als 's-Gravenhage,
die de beschikking heeft over een tweetal
transportauto's kan het gebruik daarvan
voor het eerste transport, naar de naastbij
ge.egen bewaringsplaats, om de aangegeven
redenen n.et steeds plaats vinden.
Overig ïns hebben de Ministers uit de
berichten, die zij naar aanleiding van de
vragen van de burgemeesters en politie
autoriteiten oer grootere gemeenten heb
ben ingewonnen, den indruk kunnen krij
gen, dat men daar oog heeft voor do be
zwaren, aan transporten als deze verbon
den, en die naar vermogen beperkt, zoodat
voor verdei e bemoeiingen thans geen aan
leiding bestaat.
Het Bezoldigingsbesluit
Bezwaren der E. K. onder-
w ij z e r s.
Ten opzichte van het Bezoldigingsbesluit,
heeft de vergadering van het Federatiebe
stuur van algem. Dioc. vereenigingen van
B K. bijzondere onderwijzers als haar mee
ning uitgesproken: dat het bedrag, door de
Eegeering beschikbaar gesteld, veel te ge
ring is; dat het af te keuren is dat weinig
of geen hulp is gebracht aan de gehuwden
en wel speciaal niet aan de groote gezinnen;
dat het te betreuren is. dat de wentchen
der katholieke onderwijzers niet verwezen
lijkt zijn en dat de actie voor verbetering
der salarissen door de Federatie onver
moeid moet en zal worden voortgezet.
Tevens werd besloten aan 't Bestuur van
de E. K. Centrale een schrijven te richten,
omtrent de houding van haar vertegenwoor
digers in de vergadering van de Centrale
Commissie voor georganiseerd overleg.
Het Bestuur der St. WillibrorduB-fede-
ratie, Federatie van de Alg. Dioc. Vereeni
gingen van E. K. Bijz. Onderwijzers in
Nederland, vergaderde dezer dagen te
Utrecht ter bespreking van het salaris-
vraagstuk. Na kennisneming van de in het
bestaande Bezoldigingbesluit aangebrachte
wijzigingen, moest het Bestuur tot zijn
groote teleurstellng constateeren, dat het
nieuwe besluit geenszins zal voorzien in den
noodtoestand, die door de huidigg sala-
rieering is ontstaan.
Het Bestuur acht door de nieuwe regeling
de zoo gewenschte ruet niet bereikt. Al is
men niet blind voor de verbetering van het
aanvangssalaris en de inschuiving dor pe
riodieke verhooging van 100, het punt sa
larisactie is nog even actueel gebleken als
voorheen.
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Dinsdag 13 November.
Huizen, 340.9 M. N a 6 u u r 1870 M.
12.301.30 Lunchmuziek door het ILB.O-
Trio.
5.306.30 KEO. Gramofoonmuziek.
6.307.00 KEO. Duitsche les.
7.007.30 en 7.30S.OO Cursus Kerklatijn
KEO.
8.008.30 KEO. Spr. H. Brouwer, voon.
d. Utrechtschen Dioccsanen Werklieden
bond: Waarin onze kracht gelegen is.
8.30 NCEV. Concert.
Hilversum, 1071 M.
12.302.00 Lunchmuziek door het Bori
Lensky Trio.
3.004.00 Kniples.
5.307.15 Concert door het Omroep
orkest.
7.157.45 Engelsche les gevorderden.
8.058.36 Boekenhalfuurtje, Spr. Jol..
Koning.
8.35 Eadio-Tooneel. Opvoering door hc
Ver. Tooneel (Dir. Verkado en Verbeol
van „St. Joanne", van Bernard Shaw. I
de pauze persbor.
Daventry, 1600 M.
10.35 Kerkdienst.
11.20 Gramofoonmuziek.
12.20 Concert (sopraan, tenor, piano).
I.20—2.20 Orkestconcert.
2.50 Muziekles.
3.50 Muziek.
3.55 Fransche les.
4.20 Orkestconcert.
4.35 Lezing.
4.50 Orkestconcert.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Moderne Engelsche poösie.
6.35 Nieuwsbor.
6.50 Nieuw8ber. Muziek.
7.05 Liederen van Schubert voor sopran
7.20 Lezing.
7.35 Muziek.
7.45 Lezing.
8.05 Concert door de militaire kapel. I"
Cole, piano. (8.208.50 Lezing: Biology).
9.20 Nieuwsber.
9.35 Muziekles.
9.55 Nieuwsber.
10.00 Een vroolijke avond met Albert d
Courville on de Cosmo Club Bix-band.
II.0012.20 Dansmuziek.
„B a d i o-P aria" 1750 M.
12.50—2.10 Orkestconcert.
4.055.05 Orkestconcert.
8.3511.20 „Faust", opera van Gounod.
Koor en orkest o. 1. v. Hr. Dcfosse. H. Jl.
Huborty en Cambon v. d. opera.
Langenberg. 469 M.
11.30 Mechanische muziek.
12.251.50 Orkestconcert.
3.404.20 „Jorinda", sprookje van Ri
kesens-Schlaebitz.
5.055.50 Gramofoonmuziek.
7.208.20 „Mensch erger jo niet", muzii
en zang.
8.20 Eenzame muziek. Het Oapet-kwr
tet speelt 2 strijkkwartetten van Beetl.
9.50 Sluiten.
Konigswusterhausen, 1250 M.
e n/o f 1700 M. c.a.
(Zeeten).
1.204.20 Lezingen.
4.205.20 Orkestconcert.
5.207.05 Lezingen.
7.20 Literaire causerie.
7.50 Intorn. Programmauitwiss. Uitz. i
Praag. Orkest o. 1. v. Dr. Krupka. A. Nc.«
denova, zang. J. Kocian, viool 1
Hamburg, 395 M.
3.35 Orkestconcert.
5.20 Orkostconcert.
6.45 „Samson en Delilah", opera in 3 b:-
drijven van St Saëns.
9.3511.20 Dansmuziek en cabaret.
Brussel,509 M.
5.20 Dansmuziek.
6.50 Trio-concert.
8.35 Lichte muziek
10.35 Sluiten.
feuilleton.
Vrij bewerkt naar het Duitsch
door P. G. H oc k s.
(Nadruk verboden).
jl»or den nood gedrongen", ging de
1 man na eenige ogoenblikken voort,
;ik geld op moeten nemen bij iemand,
aardi?-' bekend staat als de grootste bloed-
'fïïj die op Gods aardbodem rondloopt,
door afgedwongen contracten ge-
jj aan hem overgeleverd. Met den lsten
smbcr moet ik alles afbetaald hebben
P'a3Pdaar zie ik geen kans toe. Als Rosa-
fpde zich met mij verlooft, of als Albert
kan ik crediet krijgen, zooveel ik
i wil. Eosamunde is den laatsten tijd
v koel jegens mij. Wat haar, na den
het Hd, waaruit ze zoo wonderbaar gered
ftezie.lt, begrijp ik niet. Ze is geheel ver-
Baifcrd.
zult u toch ook wel gemerkt heb-
■kiiijJat heb ik zeker", antwoordde de dok-
mber die nog niet precies wist ,wat de graaf
yA>' ai die mededeclingen in zijn schild
6,
jO-fioegcT was ze het aardigste en vroo-
ite kind. dat men zich kan voorstellen.
„is ze stil en in zich zelf gekeerd. Van
Ét liefde tot haar durf ik niet meer te
Kreken en iederen keer, als ik er op
zinspeel, dan is Jt: „Spreek daar nu alstu
blieft niet van, Roderik. Ik ben er niet in
de stemming voor. Ik ben lang een kind ge
weest. Nu ben ik een volwassen meisje ge
worden". Met dit antwoord, dat voor ver
scheidene uitleggingen vatbaar is, moet ik
me vergenoegen, 't Is om dol te worden.
Want niet alleen, dat Eosamunde mij door
haar huwelijksgift zou kunnen redden, ze
zou me ook gelukkig maken, want ik houd
ontzettend veel van haar. Nu heeft de
oude gravin mij wel altijd verzekerd, dat
ze voor mij bestemd is, maar om die ver
zekering geef ik niets, zoolang Eosamunde
mij haar jawoord niet gegeven heeft en
de vraag is, of ik dat wel ooit uit haar
mond vernemen zal. U kunt, na deze me-
dedeeling, u best voorstellen, dat ik wat
zenuwachtig en opgewonden benEn
zeg me nu eens, dokter: Is Albert's toe
stand beter dan vroeger, ja of neen!"
Hij wachtte in spanning het antwoord
van den dokter af. Deze streek zich eens
over 't gezicht en antwoordde dan, terwijl
een glimlach om zijn dikke lippen speelde:
„Wat ik de oude gravin zeide, was een
leugentje om bestwil, ene leugentje om
er den moed bij haar een beetje in te hou
den. Hij is niet beter dan vroeger, integen
deel, hij wordt met den dag zwakker en
kan niet genezen. Er is geen kruid voor
hem gewassen".
„Goddank!"
t' Was als een vreugderoep, dio opklonk
uit de borst van den graaf en hem een on
verwachte opluchting bezorgde.
„Dat is ten minste één troost. En wan
neerdokterdenkt u, dat het
met hem afgcloopen kan zijn?"
^SJat is niet te bepalen. Komt er bij de
verlamming in zijn beenen een infectie,
dan kan 't heel gauw met hem gedaan zijn,
maar anders kan 't nog tijden duren".
Graaf Roderik liet bij 't hooren van deze
mededeeling het hoofd hangen, keek star
naar den grond. Hij scheen over iets na te
denken. Na een paar minuten hief hij het
hoofd op, keek den doktre lisl.g aan en
zei: „Ais ui dokter, mij voor den eersten
November den dood van Albert bekend
maakt, geef ik u een van mijn landgoe
deren ten geschenke".
De dokter schrok. Zijn gezicht werd eerst
wasgeel, dan vuurrood. Hij beefde een
oogenblik over zijn geheele lichaam. Dan
herstelde hij zich, doch antwoordde niets
de jonge graaf had zijn man juist be
oordeeld.
Na een korte pauze vervolgde graaf Ro
derik: „Een poos geleden hebt u me ge
zegd, dat uw praktijk u begon te ver
moeien en u ze graag zoudt willen neer
leggen, als u in 't bezit waart van een
klein landgoed, waar u uw ouden dag rus
tig zoudt kunnen doorbrengen. En nu her
haal ik nog eens, wat ik zooeven heb ge
zegd: Als het toeval wil, dat ik voor 1 No
vember de toekomstige erfgenaam van Ro
tenbach ben, gaf ik u een van mijn land
goederen ten geschenke".
„Met de schulden, die er op te betalen
staan, erbij?"
„O, neen! U krijgt het vrij van schulden,
want u begrijpt, dat ik, onder de veran
derde omstandigheden zooveel geld zal kun
nen opnemen, als ik maar wil".
De dokter legde zijn rechterhand op den
schouder van den graaf en zei: „U is een
rare grappenmaker, graaf! Maar als het
toeval nu eens wilde, dat de arme jongen
voor den eersten November uit zijn lijden
was wat voor hem te wenschen is
dan zoudt u niet graag aan dit onderhoud
met mij herinnerd worden, is 't wel?"
„Waarom niet? Ik geef er u mijn eere
woord op".
„Dan hoop ik, dat het toeval u gunstig
moge zijn, mijnheer de graaf en ik herhaal,
dat het voor den armen jongen ook de
beste oplossing zou zijn evenals voor U".
„Ik geloof u graag, dokter".
Ze begaven zich nu naar de deur van de
wachtkamer, maar voordat ze naar buiten
gingen, bleef graaf Roderik staan en vroeg:
„Wat denkt u nu wel van Eosamunde,
dokter?"
„Ze lijdt een beetje aan godsdienstige
dweeperij. De redding van een wissen dood
heeft haar wat vroom gestemd. Die stem
ming zal wel veranderen. Ze is nog jong".
„Ik hoop, dat u gelijk heeft. Eerst dacht
ik, dat liefde voor een ander, die plotse
linge verandering bij haar teweeggebracht
had, maar dat kan ik toch niet gelooven,
want, tijdens haar bezoek aan de residen
tie ben ik niet van haar zijde geweken. En
daarbij kwam, dat men wist, dat ze voor
mij bestemd was, zoodat niemand haar
met een liefdesverklaring lastig heeft kun
nen vallen".
„Haar toestand zal zich mettertijd wel
betreur. Zal mijn koetsier u even naar
het slot rijden? Ik zal hier wel wachten,
tot hij terug is".
„Neen, dank u. 't Is mooi weer en ik
kan daarom best loopen. Wilt u zoo goed
zijn uw familie van me te groeten?"
De beide mannen verlieten nu de wacht
kamer. De dokter besteeg het rijtuig om,
nadat hij afscheid van den graaf genomen
had terug te rijden naar de stad, waar h:
woonde en die een paar uur van Rotei.
bach verwijderd lag.
Graaf Roderik keek hot rijtuig eenig.'
oogenblikkcn na en mompelden „Ik hc-:
me in dien man niet vergist en ik he
daarom alle hoop, dat het tooval mij we
gunstig zal zijn".
Daarop nam hij den terugweg aan naa
het slot.
II.
Mt ingehouden adem had de nieuwe be
diende van graaf Albert dit afschuw el ij!
gesprek afgeluisterd, waarvan hij maar a.
te goed de strekking begreop. Geen woord
was hom ontgaan, maar nu, nadat de hoe
ren vertrokken waren, begon hij pas tc
bseffen, hoe licht hij ontdekt had kunnen
worden on welke onaangename gevolgen
dit voor hom had kunnen hebben. Ook had
de waardin in de wachtkamer kunnen ko
men, ongerust geworden over zijn wegblij
ven. Gelukkig had er niets van dat alles
plaats gehad cn hij haastto zich dus naar
de wachtkamer derde klasse, maar hij
zijn vroogero plaats weer innam. Pas was
hij gezeten, of de vrouw kwam binnen,
hijgend en blazend haar verhit gelaat af
vegend met haar schort.
<lgd).
