VAN 17 TOT 24 OCTOBER 1928 nummer bestaat uit twee bladen WOENSDAG 17 OCTOBER 1928 Eerste Blad ALPHENSChZ WINKELWEEK BIJVOEGSEL VAN „DE LEIDSCHE COURANT" sn ed PHENSCHE WINKEL WEEK flink aangepakt winkelweek, thans ook weer georgain door de R.-K. Middenstands-Vereeni- ,De Hanze" en de Algemeene Neu- 'Middenstands-Vereeniging alhier, zal lar van het Middenstandslcven in onze iente een bijna volledig beeld geven, er zoover ik mij herinneren kan, is Eelname nimmer zoo algemeen ge- t als thans en hierover kan het Uit- jnd Comité zich ten zeerste verheu- ®r een plaats als de onze, waar on- 1 nge verdeeldheid helaas vaak een nut- samenwerking onmogelijk maakt, is jen aangename gewaarwording te kun- constateeren, dat althans onze winke- I nog bezield worden door een gce- I koopmansgeest. Een goed koopman dat bij het streven om vooruit te jn, organisatie en samenwerking twee isbare factoren zijn en daarom zoekt n zijn maatschappelijk leven in de al- irste plaats datgene wat hem met an- n vereenigt. larmede is geenszins gezegd, dat hij in geestelijk en politiek leven geen man vaste overtuiging zou kunnen zijn. In- fcdeel, hoe vaak zien wij niet, dat juist tinke zakenman van onzen tijd, ge ld om zijn organisatie-vermogen op sschappelijk gebied, geenszins een po- ce weerhaan is. Voor zijn overtuiging ,t hij met al zijn kracht. Alleen weet ïiij juiste plaats en den juisben tijd daar- te kiezen en zoo behoort het ook te ff dezen zin is de doorsnee Alphen- Middenstander dan ook een flink tnman. m den ochtend tot den avond is hij iet algemeen genomen bij zijn zaak iet is niet te verwonderen, dat in de ite jaren een faillissement onder deze p van handeldrij venden een zeer groo- itzondering is. Ijna allen zonder onderscheid, kleinen £ooten verdienen in de mate van den ang van hunne zaak het volle vertrou- Het is dan ook zeer te begrijpen dat len laatst en tijd de Middenstand zich rter plaatse flink heeft kunnen ont- |elen. In elke branche is vooruitgang 1 e leuren, vele oude zaken werden omge- wd en gemoderniseerd, nieuwe winkels ben zich gevestigd en de Winkelweek, ze thans gehouden wordt, zal ongetwij FEUILLETON ït noodlot van sampie WINKELWEEKFANTASIE. door F. Sch. pdat de middenstand van het vrien- stadje de handen ineen had ge- was er uit eendrachtige samenwer- een winkelweek geboren,omdat het lelweek was. was het heele stadje op pen om te zien naar de mooie en extra prgde etalages, die in den schijn van lelectrischc lampen, veel mooie dingen p zien die men anders niet zag. Imdat er veel menschen op straat wa- Iwas Ssmpie Stap netjes ook op straat, tpïe Stap netjes was een fruitartist, een laliteit in fcandperen, die in 't begin l't uit seizoen soms als handgranaten 'aan het einde ervan als handsponsen len dienst doen. fear Sampie verkocht, omdat hij goed 3 was en de menschen in het vriendc I stadje nog niet wisten, dat goedkooj fkoop was. Kwamen de menschen aan Cgin van *t seizoen bij Sampie klagen. Me gekochte peren keihard waren, dan Sampie: Lcgge late, worrc ze van zelf zacht, tot sap langs je kin loopt. Azze ze goed c smelte ze al, as je der na kijk" en pp het einde van het seizoen de koopers fcnen klagen, dat de peren zacht en irs waren, dan wist Sampie weer wat iers: RECLAME het bestuur der alphensche winkelweek 1928 feld de burgerij de overtuiging bijbreng-m, dat er bij de winkeliers een ernstig stre ven is om aan den smaak van het mee.it verwende publiek te kunnen voldoen. De van Mandersloostraat, die men zou kunnen noemen de Kalverstraat van Al phen aan den Rijn zal in dc volgende week met een niet onderbroken rij van de fraai ste etalages op elk gebied, het rendez vous zijn van de Alphcnsche burgerij, ter wijl de welverzorgde etalages in andere straten het grocte publiek ook zeer zeker tot zich zullen trekken. Het gemeentebestuur van Alphen a. d. Rijn zal gedurende deze winkelweek de Alphensche Brug des avonds doen illumi- neeren, hetgeen het bezoek aan de winkel straten ongetwijfeld zal doen vermeerde ren. Ik ben er dan ook van overtuigd, dat deze winkelweek voor de Alphensche win keliers een tweeledig voordeel zal afwer pen, in de eerste plaats oen greoteren omzet gedurende deze week en in dc twee de plaats een aanwinst van klanten, die tot nog toe hare inkoopen elders deden. TEN CATE BROUWER. Alphen a. d. Rijn, Oct. 1928. „Mol je wachten tot het winter wror, zei Sampie dan, bevrieze ze van zelf". Bij Sam pie ging alles van zelf en omdat ook zijn loopen achter de perenkar de schijn wekte dat het Tan zelf ging, noemde men Sampie, Sampie Stop netjes, met welke qualificatie Sampie zich zeer ingenomen toonde. „Perjn", zei Sampie menigmaal, als er wat meer klanten dan gewoonlijk bij zijn wagen stonden, „pere, waar de winkeliers niet an ruike kenne, groeio espres voor mijn en nou mot je niet denke, dat ze niet goed berrne, omdat ze maar op een onge verfde kar legge, ik betaal geen spiegelruite en clectriek en belasting en daarom bennc me pere beter en goeiekooper". Dat ze om die reden ook beter zouden zijn, daarop ging niemand nader in, en het logisch ver band tusschen die twee feiten, die Sampie als oorzaak en gevolg vlot aaneenkoppelde, miste niemand. Was er eens een, die zich bij Sampie's peren te langen tijd waagde zonder te koo- pen, dan werd hij sarcastisch en zei bij voorbeeld: „Nou, vader, mot je geen pond je, of maggie van moeder je zakcente niet ersnoepe. Zou je geen kedootje voor d'r neeneme, messchien krijg ie wel 'n klok- uissie", waarop de aldus aangesprokene zich meestal haastig uit de voeten maakte. En waren de koopers dan weer vertrok ken dan opende Sarn zijn mond en riep met zijn neusstem, die hij steeds speciaal voor deze uitroep bewaarde: ,,'k Heb faane pere, allemaal sap, alle maal waan Toch had Sam bij gelegenheid van deze winkelweek iet-s van zijn standpunt verla een wandeling langs de etalages De Alphensche middenstand is deze week ih rep en roer. Na een jaartje te hebben overgeslagen is hedenmiddag een nieuwe winkelweek geopend een winkelweek, die alle voorafgaande overtreft, een win kelweek, die, om het in sport-termen uit te drukken alle vorige pogingen slaat mot 100Op den kop af honderd winkeliers dingen mede in dezen edelen wedkamp om de gunst van het geachte publiek, togen twee-en-tachtig in 192G. Een vooruitgang in cijfers, die spreekt! De handeldrijven de middenstand te Alphen blijkt te besef fen, welk een groote kracht uitgaat van een gezamenlijke reclame voor Al phen als winkelplaats. Niemand behoeft cr aan te twijfelen, of deze actie heeft succes. Alphen is een bloeiende gemeente, die jaar op jaar gesta dig aanwast, en reeds lang boven het nau we dorpskleed is uitgegroeid. Hot is een middelpunt geworden voor een omgeving van eveneens „goed-gesitueerde" dorpen, waarvan de bewoners te Alphen komen za ken doen, en dikwijls ook winkelen. Maar het is nog lang niet genoeg bekend, hoe gezellig het eigenlijk winkelen is in de riet- te-breede hoofdstraten met haar aaneenge sloten rijen van welverzorgde etalages, die te zamen wormen één enorm, rijkvoorzien ten, want huldigde hij anders tegenover ieder, die het maar hooren wilde, de mee ning, dat het publiek al de extra-onkostcn van den winkelier moest betalen, nu had hij toch ook zijn wagen met veelkleurige doe ken versierd. Maar de winkelweek volgde Sampie als het noodlot, want zij ha-d haar werk goed verricht, en bij de bewoners van het stadje het idee wakker geschud, dat men voordce- ligcr en beter kon koopen bij den winke lier, den vakman. En langzaam was dio wetenschap aan 't doordringen, zooals Sampie zou ervaren. Want ik zei, dat Sampie met z'n peren present was op den eersten winkelweek avond, toen het licht straalde uit de tal- looze etalages en de illuminatie van de brug, die over de rivier heen do beide helf ten van het stadje aaneen bond een feest zang was van de grootheid van den stede- lijken winkelier. Alle inwoners bewogen zich langs de ver lichte straten en daar waar de straat aspi raties aannam van de Kalverstraat op Zon dagmiddag, daar stond Sampie met zijn wa gen met peren, alle soorten voor de gele genheid netjes in vakjes verdeeld en uit gespreid op onderscheidene soorten ge kleurd papier. En langs de wagen van Sam schreed een heel doodgewone huismoeder, die door de huiselijke constellatie gedwon gen was geworden met het viertal harer spruiten, dat hiervoor in aanmerking kwam, deel te nemen aan de algemeene winkelweekvrengde. De oudste van de vier zag de kar met fruit en jengelde: „ik wou een appel heb- warenhuis, één groote bijeenkorf, waarip alles is opgeslagen, wat het hartjo be geert of wat voor de huishouding noodig is. Meerdere bekendheid te geven aan Alphen als winkelplaats, uit wijden omtrek klanten te lokken naar de Alphensche zakenhuizen, is daarom het doel van deze v.'inkelweok. Winkelen is geen werk voor minnen, en vooral niet, wanneer jehonderd win kels te bezoeken hebt. Van dit standpunt bezien is het geluk kig, dat er nog een twintigtal bijziende en kippige winkeliers zijn, die het nut niet in zien van adverleeren in een blad als „De Leidsche Courant", en die gevolgelijk ook geen prijs stellen, dat bun artikel een ex tra-vermelding in dit streek-blad vindt. Wij hebben ons daarom beperkt tot de za ken, die in dit extra-nummer advcrtceren. Emmalaan. Aan de Hooge Zijde hebben wij de pel grimstocht langs dc etalages aangevangen, en wel aan de Emmalaan. De Emmalaan is geen winkelstraat, maar toch treft men er verscheidene flinke zaken aan, welke de bewoners van dit dichtbevolkte gedeel te voorzien van hun „natje en droogje" en wat moer tot de behoeften dos levens be hoort of er althans toegerekend wordt. Bescheiden op den achtergrond blijft de Hoe zal 'k genoeg Uw lof bezingen O, zakendoende Alphelingen, Voor wie Uw zaak do groote zaak is Die nu reclame maakt, die raak is,! Gij hebt het --er eens goed bekeken Dat in Uwe -te winkelweken De Leidsche krant en uwe ramen Het beste zijn voor Uw reclame. En of het koekjes zijn of dassen Of maaimachines, regenjassen, Of zijden sokken, cigaretten, Of spijkers, spruitjes of manchetten* Gij werkt, in één lofwaardig streven* Om 't beste van het best te geven Opdat geen Alphenaar zal schromen; Bij U in Uwe zaak te komen, Want als zij al dat schoons aanschonvzei Dan komt en blijft het vak- vertrouwer' Men zal zijn aandacht blijven wijden Van Lage en van Hooge Zijde Geen hooge zije aan Uw zaken Dan zal tot groote bloei geraken De middenstand van Alphen's stede, Heel Alphen profiteert dan mede En eens zal Alphen dan bezingen De glorie dezer Alphelingen, Die niet behoefden te gaan leeren Reclame dat is ad verteeren. j TROUBADOUR. rijwielhandel van den heer Vis, den fiet. sendokter. Het is maar een kleine work plaats, die echter wijd en zijd bekend staal als een uitstekend adres om de fietsen op te laten knappen. Bovendien is de zaai bijzonder gunstig gelegen tegenover het H B. S. Sportterrein. Slager v. Vliet heeft een aantrekke lijke etalage gemaakt van fijne vleesehw.v ren, keurig versierd en „opgespoten", zoo als de technische uitdrukking luidt. Ho- laas, was er, toen wij daar een bezoek brachten, van al die heerlijkheden nog wei nig te ontdekken, maar „liefhebbers" en welk rechtgeaard mensch is dat niet? zullen er zeker hun gading vinden. Zijn collega, de heer Hoepel, was van de waardeering van het publiek voor rijn vleeschwaren zoo overtuigd, dat hij van zijn uitstalling weinig werk heeft gemaakt. „Zo vinden mij toch wel", verklaarde dit lid van het bccnhouwersgilde, en uit dit ge zegde blijkt, hoe zeer deze winkelier over tuigd is het publiek te lokken, alleen reeds door steeds de beste waar te leveren. Toch kunnen wij even goed het stand punt waardccren van andere winkcliors, die het trouwhartige Hollandsche gezegde „dubbel is eens zoo dik" tot hun motto ne mende, èn de kl&nten prima bedienen, èn hun etalages versierden om toevallige gas- be". „Hou je mond Kobus, die koopman hep geen ajipele, hij heit alleen pere". „Ik ke lus graag een peer", hervatte een lief hebbende broeder de draad van het ge sprek. Sampie, die het tooneel had gade goslagen riep: „Nou, moeder, tracteer je jongens, en koop een pondje". De spruiten verhinderden moeder ver- dor te gaan en zij monsterde de voorraad. „Nou wat kosten ze, koopman". „Zevetien centjes, moeder." „Binne ze goed V' „Ze vraagt, offe ze goed benne, zalle mijn pere nie goed wese, proef d'r is eentje", noodigde hij gul uit. Mooder greep 'n peer, hapte er in on gaf dc rest aan Kobus, die de gave dank baar in ontvangst nam. „Ook eentje, Dir- iok", zei Moeder. Dirk knikte haastig en nam eveneens een peer in ontvangst. Ook de beide adere spruiten ontvingen een peer uit moeder's gulle handen en ble ven voor dc kar staan, al hun aandacht wij dend aan hun peer, waarvan zelfs hot klok huis niet gespaard werd. Moeder inspecteerde wederom de voor raad. en Sampie wachttenatuurlijk op een reuzebcstelling. Het lijkt ons' noodzakelijk een nadere verklaring te geven van dc vreemdre gulhar tigheid van die doodeenvoudige huismoe der. Dat vendt echter zijn oorzaak in het feit. dat zi; niet in een stemming was, die bij dergelijke festiviteiten wordt vereischt, terwijl zij bovendien door haar kroost fee- dwongen was om van de feestvreugde te gaan kennis nemen. Ook kwam het haar met het oog op het talrijke kroost, dat zij meevoerde te duur uit en zocht zij, eenmaal met den koopman in relatie ge treden naar ccn voorwendsel om zonder te koopen te kunnen vertrekken. Do uitgedeel de peren hadden die relatie intusschen zeer versterkt. „Nou, moeder, zalle we vijf pondjes in- paklce". „Voor twee kwartjes ken je je gang gaan", zei moedor, dio geen kwartjes bij zich had en daarom juist eep onmogelijke prijs bood. Sampie werd nijdig, „zou je de heolo voorraad maar niet voor twee kwartjes wille overneme. Nog 'n peertje Kobus, toe maar jonge, 't kost toch niks, en dan heb ik nog kans dat ie zich verslikt, krijg ik tenminste nog wat voor me geld." „Hou jij jo pere maar, vader, der sitte beesies in, de schape zouo der wurremo van krijge". „Ik wou nog een peer", zeurde Kobus. „Ken je krijge hoor schatje, een muil peer", grijnslachte Sampie. „Ga maar mee, jonges, naar de groente boer opput hoekic, die hep ze voor dezelf de prijs en veel fijner" en zich tot Sam pie wendend, „ook voor zevetien centjes, koopman, driekeer zoo groot en zonder wurreme." Reeds op den eersten dag ervoer Sam pie alzao de gevolgen van de winkelweek en hij nijdigde ais antwoord: „Krddg de wurreme, lintwurreme

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1928 | | pagina 9