PARIJSCH LEVEN. Uit het Katholiek Leven Het Katholicisme in Schotland. Het is een groot voordeel van een In ternationaal Congres dat er behalve de of- ficieele lezingen en redevoeringen die er gehouden worden, nog voldoende gelegen heid is om in de vrije uren van gedachten te wisselen met de verschillende congres- hezoekers. Zoo ontmoetten wij op het aatstgehouden Internationaal Vrouwen- ïongres in Den Haag een zeer begaafd jong meisje uit Schotland, (ze was dokter in de nedicijnen). Dr. Scalan uit Glasgow, die ms belangwekkende mededeelingen deed Timtrent den toestand van het katholicis me in haar geboorteland, dat vooral sedert iet optreden van den bekenden hervormer föhn Knox, overwegend streng gerefor meerd is. i Volgens hare n 'odeelingen hebben de Katholieken in Schotland wel een zwaren itrijd te voeren voor hun goed recht, maar aj kunnen dan ook reeds op heerlijke re sultaten wijzen, die zij vooral in de laatste 80 jaar in de industrie- en havensteden behaald hebben. 1 Glasgow zelf met haar reusachtig groo- te havenwerken, gelegen in de onmiddel lijke nabijheid van de groote kolenmijnen, ijzer- en staalfabrieken, is na Londen een van de voornaamste steden van Engeland. De stad heeft een millioen inwoners en hiervan zijn 250.000 katholieken. De meest katholieken zijn Ieren die van armoede het groene eiland verlaten hebben; onge veer 70 jaar geleden toen de geheele oogst in Ierland mislukt was, kwamen al de z.g. aardappelboeren naar Schotland om daar in de kolenmijnen of fabrieken werk te vinden. Toen zij eenmaal daar hun be staan vonden, bleven ze in Glasgow wo nen; hunne kinderen gingen ook weer naar de fabriek en zoo is het te verklaren, dat er onder de arbeidersbevolking van Schot land zooveel katholieken zijn. Do katholie ke geestelijkheid hebben hier een zeer ruim arbeidsveld: vooral de Jezuiëten ontwik kelen hier een groote activiteit. Ook voor katholieke leeken is een groote taak weg gelegd: er bestaat een vereeniging van leeken die zich beijveren om alle arbeiders onder te brengen in katholieke organisa ties. Vooral in de havensteden levert dit werk groote moeilijkheden op, wijl het daar een centrum is waar juist de meest verscheidene elementen samenkomen. Behalve deze Iersche kolonisten wonen ijl Schotland vele katholieke families, die óndanks vervolging en lijden trouw geble ven zijn aan het geloof hunner vaderen. Dr. Scalan was zelf Voorzitster van den Katholieken Vrouwenbond in Glasgow die 4000 leden telde. Het is ook een verblijdend verschijnsel dat de katholieken op gebied van kunsten én wetenschappen meer beginnen te pres- teeren. Toen de vader van Dr. Scalan aan de Universiteit studeerde stonden er slechts 6 katholieke studenten ingeschreven; thans bijna 1000! Bijzonder belangrijk waren de mededee lingen van dit jonge meisje omtrent de werkzaamheden van dit Leeken-aposto- Laat in de havensteden: vooral in de te huizen voor zeelieden waar de matrozen en bootwerkers hun vrijen tijd kunnen doorbrengen, en waar men hun logies ver leent, wordt een mooi werk verricht. Wij konden in ons vluchtig onderhoud natuurlijk slechts over enkele onderwer pen spreken, maar zij kregen toch een gt*- heel anderen kijk op het katholicisme in Schotland. Bovendien hadden wij alle respect ge kregen voor deze levenslustige Schotsche dokteres, die ondanks haar jeugdigen leef tijd een zeer verantwoordelijke post be kleedde. Behalve haar drukken werkkring heeft zij nog een vooraanstaande plaats in het politieke en sociale leven, terwijl zij haar vacantie nog productief mankte door deel te nemen aan het internationaal Katho lieke Vrouwencongres te 's-Gravenhage. Uit het land van Sint Olav. Een onzer medewerkers had de eer in audiëntie te worden ontvangen door Mgr. Dr. Jan Olav Smit, Apostolisch Vicaris van Noorwegen en Spitsbergen, die op het oogenblik een pelgrimsreis naar het H. Land maakt, en die onzen medewerker gaarne eenige mededeelingen deed over zijn uitgestrekt Missieland in het hooge Noorden. Noorwegen is twaalf maal zoo groot als Nederland en een der koudste streken van Europa; daarom gold onze eerste vraag het klimaat: „Dat valt mee, antwoordde Mgr. Smit; „het is in Noorwegen geducht koud. Maar met een vorst van 20 graden Celsius, is de atmosfeer best te verdragen. De koude is van een anderen aard, dan hier in de lage landen aan zee, veel dro ger. Overigens hebben we aan de westkust de ware golfstroom uit Amerika, zoodat zelfs de haven van Hammerfest, de meest Noordelijk gelegen stad der geheele we reld nooit dichtvriest. Het spreekt echter vanzelf, dat hagel- en sneeuwstormen niet ontbreken, zoo zelfs, dat de ruiten stuk slaan. Dan is de wind scherp als een gfllet- mesje; zoo'n sneeuwjacht gaat vinnig door de kleeren heen en woedt dan in horizon tale richting, zoodat er geen kans bestaat om er in vooruit te komen. Hoe vindt u het Noren-volk? O, uitstekend. De Noren zijn zeer be schaafde en ontwikkelde menschen. In hun lange wintermaanden lezen zij veel. Hun letterkunde is rijk en de couranten zijn zeer goed verzorgd. Ook het katholicisme wordt daarin op ruime schaal behandeld en wij katholieken, krijgen steeds bereidwillig gelegenheid om ons te verdedigen, wan neer wij aangevallen worden of om misvat tingen recht te zetten. Het godsdienstig vraagstuk is voor het Noorsche volk een cultuurprobleem ge- wordr.i en alles wat katholiek is, staat in het middelpunt van de publieke belang stelling. Het is dan ook opmerkelijk, dfct er zooveel bekeeringen plaats hebben on der de intellectueelen: o. a. Dr. Carselius, Lars Eskeland de bekende directeur van de Volkshoogeschool te Vocs, Ivar Saeter, een in Noorwegen algemeen bekend taal kundige, Gösta vom Geierstam, een be kend romanschrijver en Sigrid Undset, een wereldberoemde schrijfster, die voor een harer werken den Nobelprijs kreeg. Dat deze bekeeringen van diepgaanden invloed en groote beteekenis zijn, moge wel blijken uit het feit, dat er over de bekee ring van Lars Eskeland meer dan 1600 krantenartikelen geschreven zijn, terwijl Sigrid Undset een roman schreef met een zuiver katholieke tendenz, die met een oplage van 25.000 exemplaren in Oslo's grootste drukkerij van de pers rolde; en ofschoon het boek 20 kronen (pl. m. 12 gulden) kostte, werden er binnen drie maanden 20.000 exemplaren verkocht. Het is wel zeer merkwaardig, dat het karakter der Nederlanders zoo uitmuntend harmonieert met den Noorschen volksaard Niemand leert dan ook zoo gemakkelijk de Noorsche taal. De missionaris die het best de Noorsche taal kent, is Mgr. Snoeijs uit Zevenbergen, die pastoor is in Bergen, waar de meeste Nederlandsche missionarissen hun Noor sche taal gaan leeren. De missionarissen in Noorwegen ver richten thans het pionierswerk, waarvan de latere geslachten eerst de vruchten zullen plukken. De bekeering van Noorwegen is een moeilijk werk, want er heerscht een geest van modern heidendom, waaronder socia lisme en communisme voortwoekeren. Toch hopen wij, dat het weldadig licht ook over Noorwegen zal opgaan. Uit de Landbouwwereld. Ontsmetting zaaizaad. In betrekkelijk korten tijd heeft het ont smetten van zaaizaad, en wel bepaaldelijk van bietenzaad, in do meeste streken van ons land ingang gevonden. De ervaring toch deed spoedig zien, dat deze behande ling van het zaad het regelmatig opkomen bevorderde. Bleven vroeger dikwijls een groot deel der plantjes achterwege, in het ontsmetten bleek men een goed en goedkoop middel te bezitten, om dat tegen te gaan. Na de goede resultaten bij het bietenzaad paste men de ontsmetting ook toe bij de zaaigranen. Hier waren de uit komsten in den beginne niet zoo gunstig; wellicht was dit te wijten aan de omstan digheid, dat men groote hoeveelheden niet zoo gemakkelijk en doeltreffend kan be handelen. Toch is men van lieverlede van de gunstige uitwerking ook bij het zaai graan wel overtuigd geworden. Maar men ziet tegen de moeite op. En het ontsmetten dient natuurlijk goed te gebeuren. Waar coöperatieve aankoopvereenigingen be staan, is. het wenschelijk, dat deze helpen. In menige plaats geschiedt dit reeds, en kunnen de boeren hun zaaikoren voor ge ringe kosten in het magazijn of in de maalderij laten ontsmetten. En zoo moet het er ook toe komen, dat zulke vereeni- gingen het zaaigraan, dat zij afleveren, te voren ontsmetten. De ontsmetting in het groot en in korten tijd kan echter alleen plaats hebben, als de vereeniging in het bezit is van een mengmachine. Men heeft dan verder nog noodig een vloeistof-reser voir en een pomp met toebehooren. De heer Wiersum te Groningen, de bekende importeur van het ontsmettingsmiddel Germisan, liet een en ander geheel com pleet, met slangen, sproeidoppen en poe lie, maken voor pijn. 100. De heer D. Stieltjes te Meppel gaf in het „Ov. Lbld." een beschrijving eener door den heer W. gehouden demonstratie, hier op neerko mende: Men stort het zaaizaad in do mengmachine voor gemengd voer. De ont smettingsvloeistof is vooraf gereed ge maakt in een vloeistof-reservoir. Hieruit wordt het gepompt en in een zeer fijne ne vel over het zaad gepest, terwijl de meng machine in werking is. Na 10 minuten, de tijd, die hiervoor was opgegeven, werd de mengmachine geledigd. Het zaad bleek iets vochtig. In hoeverre nu de ontsmet ting voldoende is geweest zal de practijk moeten uitwijzen. Vergelijkt men evenwel deze manier met de omschep-methode, waar toch goede resultaten mee werden verkregen, dan zal men moeten erkennen, dat deze wijze van ontsmetten minstens tot even goede resultaten zal moeten voe ren. De coöperatie zal nu over een droog ruimte iqoeten beschikken, waar het zaad dun wordt uitgespreid, af en toe wordt doorgewerkt, waarna het na enkele dagen droog is. Zoo kunnen de Coöperaties reeds dagen te voren in zeer korten tijd groote hoeveelheden zaaizaad ontsmetten. Als de landbouwers aldaar hun zaaizaal komen halen, wordt het hen ontsmet afgeleverd. Bladluizen. Men heeft er vele soorten van en men treft ze aan op tal van planten en gewas sen. En meestal in massa, want ze verme nigvuldigen zich buitengewoon snel. 't Zijn insecten, die 's winters wellicht als eitjes overblijven, in het voorjaar komen uit deze eitjes jongen, welke alle van het vrouwelijk geslacht zijn. Van bevruchting kan dus geen sprake zijn. De diertjes groeien vrij snel, zoodat het huidje weldra te klein wordt. Dit wordt dan afgeworpen en blijft nog in den vorm van het diertje aan de planten vastzitten. Weldra zijn ze volwas sen en begint de voortplanting. Deze be staat hierin, dat ze levende jongen voort brengen, die zich naast moederlief aan de plant vastzuigen, groeien, cn al gauw me dewerken aan de uitbreiding der familie. Dit gaat zoo den geheelen zomer door. Wordt de plaats te dicht bevolkt, dan ko men bij een 4e ef 5e generatie gevleugelde exemplaren, die een nieuwe kolonie stich ten op een geheel ander plaats. Wat voor kwaad doen de bladluizen? Tweeërlei: ten eerste zuigen ze suikerhoudend voedsel uit de plantendeelen op; en voorts bedek ken ze de planten met een glanzende korst die alle luchtuitwisseling onmogelijk maakt Die korst ontstaat doordat de luizen een kleverig zoet vocht afscheiden uit een paar kegelvormige uitsteeksels op het achter lijf. Dat vocht, honingdauw geheeten, kan door den wind over ver verwijderde plan ten worden verspieiiet ge vaar mee, dat ziektekiemen eveneens door den wind meegevoerd, en op zoo'n uitge droogd kleverig laagje neerkomende, daar tot ontwikkeling kunnen komen, en aldus ziekten doen ontstaan. Hoe de luis te bestrijden'? Zoodra men er enkele ontdekt-, vernietige men die, want die enkele kunnen in korten tijd aan groeien tot duizenden en milloenen. Knip, als er reeds vele zijn, de aangetaste deelen af, maar wil men de plant sparen, dan doode men ze met een of ander bijtend middel. Een eenvoudig, gemakkelijk toe te passen middel is: herhaald overgieten met zeepwater. Ook is een aftreksel van kwas- siahout en van tabak aan te bevelen. Men kan ze ook bestrijden met een fijne, doo- dende stof: gips, kalk, houtasch, tabaks- stof ,enz. Bij erwten en boonen ziet men soms de toppen verwelken: in vele geval len zijn de bladluizen daarvan de oorzaak. Het uitsnijden der toppen, en vernietiging der diertjes, is dan de beste weg om uit breiding te voorkomen. Het is een heele troost-, aangezien de luis zich zoo won derbaarlijk snel vermenigvuldigt dat zij ook vele vijanden heeft. Wij noemen slechts: de larven van sommige vliegen en van de Lieveheersbeestjes, de Lieveheers beestjes zelf, voorts de spreeuwen, mus- schen, enz. Wenken en mededeelingen. U houdt van melige aardappelen en de uwe zijn het niet? Welnu, pas dan eens het middel toe, dat we in een buiten- landsch blad lazen. Meestal is het stijf zijn der aardappelen een gevolg van te groote vochtigheid. Legt ge uw aardappelen, die dat gebrek hebben, een dag of acht voor het gebruik op een droge en warme plaats, bijv. dicht bij den haard, dan ver liezen ze de stijfheid en worden beter en melig. Ge wilt uw hoenders het wegvlie gen beletten, zonder de vleugels te korten en dus de vogels te schenden? Ga dan al dus te werk: met een dikke naald maakt ge een gat in het dikste deel van de schacht der eerste veer van de vleugel: door dat gat steekt ge een ijzer- of koper draad, welke zoo dun mogelijk moet zijn; al de veeren van den vleugel vereenigt ge tot een bundel, door het ijzerdraad er 2 of 3 keer om heen te slaan. Het is den vogel dan onmogelijk om zijn vleugels uit te slaan. Gekwetste knieën van paarden geneest men door meermalen per dag on der het kniestuk een compres te leggen van een oplossing van (droog) zout in brandewijn: 1 deel zout op 2 deelen bran dewijn. De flesch goed schudden, dan la ten staan, tot het vocht weer helder wordt. Na den 2en dag moet het paard eenige be weging nemen om te voorkomen, dat de to snelle toegroeiing der weefsels doet in krimpen. Na 14 dagen is de knie genezen en reeds weer met aanwassend haar be dekt. Wist gij dit? Tot den leeftijd jan 4 1/2 maand heeft het kuiken geen spöör aan den poot; op de plaats, waar deze moet komen, zit een schub, die dikker is dan de andere. Onder die schub vormt zich op den leeftijd van 4 1/2 k 5 maanden een lichte knobbel of verhevenheid. Is het dier 7 maanden oud, dan is de spoor circa 3 millimeter (streep) lang en volkomen recht. Op 2-jarigen leef tijd is de spoor 25—27 m.M. lang en buigt dan boven- of benedenwaarts om. Met 3 jaar is de lengte 36—38 m.M. en gekromd of gebogen, met een meestal stompe punt. Met 4 jaar heeft de spoor een lengte van 5054 m.M., en met 5 jaar 6265 m.M. Bij de geboorte is 't kuiken met een geelachtig dons bedekt, dat tot den lOen dag ongeveer blijft. Van den lOen dag tot 5 weken is het met kleine veertjes bedekt, maar het heeft geen slagpennen. Met 6 weken verschijnt de eerste groote slagveer een der twee eerste, die aan het uiteinde der vleugels zitten. De 2de volgt na een tusschenruimte van 10 of 12 dagen, wat eveneens plaats heeft met de andere pen nen, van binnen naar buiten gaande. De laatste, die geheel aan het einde van den vleugel zit, komt dus 4 maanden na de eerste, dus als het diertje 5 1/2 maand oud is. B—r. laatste etond in de gang, teen hij getrof fen werd. Dit was op de volgende schurkachtige wijze geënsceneerd. Men had twee bandie ten schijnbaar gelegenheid gegeven om te ontsnappen en in de daarbij ontstane ver warring zou de pater „toevallig" getrof fen worden door een kogel, welke, volgens de latere rapporten, tegen den muur was teruggekaatst". Feit is echter, dat de twee gevangenen niet ontsnapten, ja zelfs geen poging gewaagd hebben, maar dat de ge- vangenenbewakers met opzet mikten op den Pater. Wij waren ook allen aanwezig bij de executie van den priester der Oblaten in den gevangenishof. Het is me onmogelijk iets naders te zeg gen omtrent den moord op zuster Maria Gracia, wat eveneens geschiedde op de gang, waar zich onze cellen bevonden, on der voorwendsel dat bedoelde zuster geen inlichtingen wilde geven omtrent de schuil plaats van Mgr. Jiminen en anderen, waar omtrent zij meer moest weten. De eerw. heer Ferguson twijfelde er echter aan, of de zuster inderdaad ergens van af wist. Pater Juan Acosta werd natuurlijk be schuldigd van „opstand" tegen het wettig gezag, maar volgens het oordeel der semi naristen bestaat zijn groote misdaad daar in, dat hij soldaten had biechtgehoord. Tijdens mijn gevangenschap in de ka zerne ontving ik bezoek van een bisschop der Nationale, Mexicaansche, Katholieke kerk, die geconsaeeerd was door den Pa triarch van Antiochië. Hij bood me de bis schoppelijke waardigheid aan in zijn kerk, mits ik zou getuigen, dat de gevangen priesters zich met de politiek hadden be moeid. De Eerw. Heer Ferguson deelde verder mee, dat hij zelf niet mishandeld was in de gevangenis, de anderen daarentegen wel. De inrichting was zeer slecht en het eten maar juist voldoende om in 't leven te blijven. De seminarist werd weer op vrije voe ten gesteld, omdat hij een Engelsch onder daan was. Hij is in Belize, Britsch-Honduras, ge boren, en is nu 40 jaar oud. Zijn opleiding genoot hij in Canada, Oxford en Edin burgh en hij was als Anglicaansch priester eerst werkzaam in Britsch-Honduras. Daarna kwam hij in Mexico, waaruit hij begin Mei naar de Vereenigde Staten ver trokken is. Thans is hij de gast der Paters Paulisten bij doe Katholieke Universiteit van Amerika. DE KERKVERVOLGING. Een geënsceneerde ontsnapping met het doel priesters te kunnen doodschieten. In aansluiting bij het bericht, dat in het kort weergaf de mededeeling van den be kenden Anglikaanschen priester Georg L. Ferguson, die in de gevangenis te Mexico City aanschouwde hoe een religeus en een aantal priesters werden mishandeld en gedood, volgen hier nog enkele bijzonder heden. De bekeerling kwam er toe na een twist gesprek met Pater Juan Aoosta S.J. (die inmiddels ook ter dood gebracht is) het katholieke geloof te omhelzen. Hij werd zelf daarna gewijd door den bisschop van San Louis Potos. Fier weigerde hij zich aan te sluiten bij de schismatieke natio nale kerk in Mexico. Zijn felle propaganda tegen deze inmiddels praotisoh geheel mis lukte poging tot afscheiding van Rome bracht hem in de gevangenis. De eerw. heer Ferguson werd bijna een jaar lang samen met elf priesters opgeslo ten in de kazerne der stad. Zes zijner me degevangenen werden doodgeschoten, twee schoot men er voor zijn oogen neer, drie anderen zijn „spoorloos verdwenen". Een schokkende gebeurtenis was de dood van een zuster, voor de oogen van de elf pries ters. De eerw. heer «Ferguson verhaalt het aldus „Onder de priesters, die met mij waren opgesloten, bevond zich een zekere pa-ter Avriga, die, naar ik meen, uit het diocees Pueblo kwamverder pater Juan Acosta S.J. uit het diocees San Louis Potosi; pa ter Rodriguez, een religieus, verder een priester der Oblaten, die voor mijn oogen werd doodgeschoten, en een Jezuiet, die men vóór mijn cel den kogel gaf. Deze DE Xle SALON DE L' AéRONAUTIQUE (Van onzen Parijschen correspondent). De ontelbare schuttingen langs de boule vards, de reclamezuilen, de gangen van de metrostations prijken sinds eenigen tijd met groote aanplakbiljetten in groen en wit en blauw: Jn vliegmachine, die in „chandelle" omhoog schiet met op den achtergrond de koepel van het Grand Palais. Object en plaats in duidelijk sug gestieven vorm aangegevende groote Xle internationale luchtvaart-tentoonstel ling. Op de breede avenue, die langs het Grand Palais loopt, zijn hooge masten ge plant met vlagtropheeën van alle deelne mende naties: naast de Fransche driekleur zie je er het. Hollandsche rood-wit-en- blauw, de Amerikaansche Union Jack, de Engelsche, Italiaansche, Tsjecho-Slowaki- sche en Duitsohe vlag. 't Is de groote be teekenis van deze Salon: naast de produc ten van Fransche constructeurs de groote inzendingen van het buitenland en tee kenend verschijnsel de vroegere mili taire tendenz heeft gróotendeels moeten wijken voor 'n meer commercieele. Wanneer je daar als leek rondwandelt, zonder je te willen verdiepen in technische bijzonderheden, dan zijn er merkwaardig heden, die je toch terstond opvallen. On middellijk, wanneer je binnenkomt, zie je glorieus, sohuin-omhoog opgesteld, als ge reed tot onmiddellijke vlucht, 'n grijze Bréguet: heele reeksen stedennamen staan op de vleugels geschilderd: alle hoofdste den van Zuid- en Noord-Amerika, alle étappes van Japan naar Parijs: 't is het toestel van Coste en le Brix. En met eer biedige bewondering en fier enthousiasme dromt het publiek er omheen, om het zoo dicht mogelijk te benaderen. Vlak er bij zie je 'n groot aluminium monster, 'n Junkerstoestel, type Bremen voor het smalle trapje, dat naar boven leidt naar den vleugel, staat 'n file men schen, die allen 'n blik willen werpen in de kleine ruimte, waar uren lang drie onver schrokken kerels opgesloten zaten, uittu- rend over het eentonig golvenvlak van den At'lantischen Oceaan naar de kusten van Amerika, 'n Eind verder, in de tegenovergestelde hoek van de zaal, de stand van Italië, 'n Enorm watervliegtuig breidt er breed zijn vleugels uit het fascistenembleem, pij lenbundel met bijl en de kleuren van het huis van Savoye prijken fel-kleurend op do twee crême-kleurig geschilderde ka juiten. 'n Groot plakkaat beschrijft de staat van dienst: de wereld-vlucht van generaal de Pinedo, de kracht van de mo toren, de actie-radius, maar meer dan dat treft je de laatste mededeeling, dat op 'n dergelijk toestel Ma-ddalena op het oogen blik zoekt naar zijn onfortuinlijke kamera den op het onherbergzame Poolijs, 'n An dere vuurrood-geschilderde machine, dwergje naast zijn kolossale collega, is het toestel van de Bernardi, waarmee Italië de vluoht om den Schneider-cup won met de fantastische, je niet voor te stellen snelheid van 512 K.M. per uur. Al verder wandelend kom je in 'n vader- landsohe atmosfeer: Fokker-machines on der hoede van de Nederlandsche vlag. De imposante driepersoons-militaire Fokker C. VIII, die omgezet kan worden in 'n tweepersoons-verkenner, dreigt er met machinegeweer en bommen. Ernaast ver oorlooft 't geraamte van 'n toestel aan iedereen duidelijk te zien de werking de stuurinrichting: elk trekt 'ns handles en met blijkbare voldoening ze de stuurvlakken op en neer durf haast te wedden, dat ze 's avond; weren 'n vliegmaohine te kunnen best Kleine modellen van de diverse Fokit stellen toonen duidelijk aan, ho& Vaö en hetzelfde principe uitgaande, de derlandsche industrie diverse en meer geperfectioneerde result^ j bereikt. Terecht brengt de Fram^' bij de bespreking van den Foki^ dan ook in herinnering, de raid vaa en de groote overtocht van den Oceaan van San Francisoo naar Me| over Honolulu en de Hawaïsche eii en boven alles de enorme eooniï voordeelen en de stabiliteit op alle waar de Fokker-machine voor cieele doeleinden gebruikt wordt, In overgroote meerderheid zijn i lijk de Fransche constructeurs ve? woordigd: alle groote namen op P aviatiek gebied kun je er vinden. B en Blériot, Farman en Levasseur, Cj I en Cams en nog ontelbare anderen.! pisch verschijnsel bij de Fransche trie is de speciale aandacht, die woordig gewijd wordt aan het wate^. tuig: bijna zonder uitzondering ven ze op eiken stand zoo geen nieuwe i. len, dan toch geperfectioneerde mo van hydroplanes. Ze hebben ingezijl enorme voordeelen van 'n snelle verb! tusschen kolonies en moederland enj, voor heeft Frankrijk watervliegtuigen dig. Helaas is de steun van overheidi niet voldoende genoeg om de vaak113 proefnemingen van nieuwe modelled stig ter hand te nemen en het gevde* dat alleen het oude verbeterd wor> het nieuwe achterwege blijft. In de groote achterzalen zijn de r nes opgesteld van het Fransche lega£ de marine. Groote, dreigende mo:^' met machinegeweren en torpedo's ofjki ne, vlugge, nijdige jagertjes, misschiet venijniger, dan hun groote bomba:ai broers. Matrozen en soldaten vs luchtvaartregimenten houden er de of geven er uitleg aan gezellig-huive dames, hoe zoo'n zware torpedo vantK toestel wordt gelanceerd. In 'n zasL naast, samengepakt op lage, houten u ken, kun je op 'n film zien, hoe de tw stige „azen" van de luchtvaart worde1* geleid, kun je altijd op het witte do^ heele reizen maken over alle stede E landstreken van de wereld. En wannejs daar lekker bent gemaakt en gedispo:^, om ook 'ns te liegen, de donkere^, weer verlaat, dan staan er bij den uitT jonge meisjes, die je aansporen den Ir' doop te ondergaan tegen het prijsje v#c francs. Twee heeren, die voor ons utya gen, bleken wel genegen zoo'n toohtL wagen, maarde 50 francs! „Ko:, niet voor minder?" Met blijkbarenPc wilden zij afdingen tot 25 francs, tee plotseling 'n heer naar de dame toes „Maar meisje, weet je wel wie dat e€ 't Waren Detroyat en Doret, twee v_ meest-bekende Fransche lucht-acrq^ In 'n zaal naast de bovengaleri!C het heele monteeren. u M>esttl maken, 't Is er 'n oorverdoovend van electrische booren en trillende machines. Stuk voor stuk zie je elk; deel in behandeling komen en uit 'n hoop van metaal en hout wordt er oogen opgebouwd de sierlijke, elegant gel, die je in den hoek van de zaal bewonderen. Aan den overkant staan opgestelc posante motoren met zooveel honderd ren per minuut, parachutes, het eenige. middel dikwijls bij oogenblikkelijk ge' kompassen en alle benoodigde narij instrumenten. Je hebt er stands, wa als normaal burger in kunt wandelt die je aan den anderen kant kunt vei als aviateur, volledig geëquipeerd me helm en electrisch verwarmde jas. Jert er koopen thermosflesschen en gee$j veerde levensmiddelen voor verre Int zen, radio-installaties, distilleer-toes*' alles, alles, allesMaar wat die ju" er te maken heeft, die theemutsen a seert en Perzische tapijten namaa^ wel dat heb ik niet goed begrep^ niemand heeft het me kunnen uitlc ookl Enfin, misschien bedoeld voo^ toekomstig boudoir-toestel van onze kinderenj Parijs, Juli unst moet betaald. Het was in de dagen, dat Paganiu overtroffen in de techniek van het spel, geheel Parijs in verrukking l door zijn concert op de G-snaar. Op een avond had hij zich verlaat nog tijdig in de concertzaal te kornet hij, ofschoon hij zeer zuinig was, ee tuig genomen. Daar aangekomen vro koetsier 10 francs voor 5 minuten ij WatI riep de violist, 10 franc! 5 minuten rijden! Ja meende de koetsier, veel i wel, maar wat beteekent dat voor i< die duizenden verdient met op één te spelen? Paganini gaf den koetsier in gepas echter niet meer, dan wat hij volgfl rief verschuldigd was, en liet daaW gen: Zoodra jij er in slaagt, je rijt* één rad te laten loopen, zul je 101 van me hebben. Heel Iets anders! Mijnheer Goedzak had een kans! die tot groot ongenoegen van zijn houdster Mina vrij in het huis rondvliegen. Dineerde mijnheer, dan de hij met zijn „braaf pietje". Op zekeren keer deed het vogelt,' ter iets zeer ondeugends op het bol mijnheer: een klein kanariesmetje. Mina barst in verontwaardigng rit mijnheer stuit met zijn gewone g<" digheid haar woordenstroom. Zoo, aldus trok Mina zich ter geeft het weer niks, heeft het wet te beteekenen. Het is de kanarie Maar ik had het eens moeten doenl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1928 | | pagina 8