Uit de Omgeving
SPORT.
-
SOVET-RUSLAND EN DE
GODSDIENST
Volgens de berichten van den corres
pondent van de „Times" uit Riga heeft de
öovjet-Kegeering een nieuwe wet uitge
vaardigd ter bestrijding van de gods
dienstige invloeden in Sovjet-Rusland.
Deze wet verbiedt iedere vergadering of
vereeniging van vrouwen, kinderen en jon-
gelingen met godsdienstige oogmerken.
De bibliotheken en de leeszalen der
kerkelijke en godsdienstige organisaties en
vereenigingen moeten gesloten worden. De
uitoefening van godsdienstige oefeningen
is verboden behalve voor ziekenhuizen en
gevangenissen en wordt ook daar slechts
op uitdrukkelijk verlangen van stervenden
toegelaten. De priesters en leden der reli
gieuze orden en vereenigingen moeten op
een lijst aangeteekend worden. Alle be
zittingen eener kerk zijn als nationaal
eigendom te beschouwenzij staan tot we-
deropzeggens toe te hunner beschikking.
Wordt een kerk gesloten, dan valt zij
weer aan de regeering terug; do kunst
voorwerpen worden in een Museum onder
gebracht. Tenslotte verbiedt de wet iedere
godsdienstige oefening op openbare plaat
sen. Men zegt, dat deze maatregelen geno
men zijn op aanstoken van de verecniging
der „Goddeloozen", die voortdurend bij de
regeering met klachten komt over de uit
breiding der godsdienstige invloeden.
De vereeniging „Bezbozhnik (Godloos)
heeft bekend gemaakt, dat er op het ge
bied der U.K.S.S. nog 205 godsdienstige
secten bestaan, waarvan in Leningrad al
leen niet minder dan 200, afgezien van de
bibliotheken en scholen, wier doel is een
anti-communistische propaganda.
De vijandschap der Sovjet tegenover de
Kerk is dus plotseling zeer verscherpt en
veel brutaler geworden. En zou zij succes
hebben? De grootste gruwelen hebben tot
nu toe noch in Mexico noch in Rusland
het katholieke geloof kunnen vernietigen.
Want juist het Eussische volk is in zijn
diepste binnenst oprecht geloovig. Er valt
dus nauwelijks aan te twijfelen, dat een
nieuwe vervolging dit volk niet zal „ver
wereldlijken" integendeel, zij zal er
slechts toe bijdragen, om het in zijn geloof
en zijn tradities te versterken en te beves
tigen
Buitenl. Weekoverzicht.
Konden wij verleden week ons Week
overzicht beginnen met „bet" nieuws van
die week, dat Nobile was gevonden, thans
is het voornaamste bericht uit de Pool-
zee, dat Nobile gered is en zich aan boord
van de „C'itta di Milano" bevindt. Helaas
heeft deze redding tengevolge gehad, dat
een. andere vlieger, luitenant Lundborg,
de plaats van Nobile op de ijsschots is
gaan innemen. Naar de marconist van de
Nobile-groep seint, vroolijkt deze nieuwe
ling op het ijs de mannen, die daar reeds
weken lang in de Poolzee ronddrijven, aar
dig op. Hij is nog versch en het leven is
er dank zij de levensmidd.-zendingen per
vliegtuig tenminste dragelijk geworden.
Nobile heeft thans een volledig verslag
gegeven van de toedracht van de ramp
met de „Italia". Onze lezers kennen de
geschiedenis. Eerst stootte de machineka
mer tegen den ijsberg, waardoor de meca-
nicienn Pomella doodelijk gewond naar
beneden viel.
Zijn lijk werd later in het ijs begra
ven. Toen viel de gondel, waarin Nobile
en zijn acht makkers zich bevonden. No
bile en C'ecione werden daarbij ernstig ge
wond. Eeeds spoedig gelukte het aan
prof. Malmgreen om een ijsbeer neer te
leggen. Deze heeft met zijn vleesch de
mannen dagen lang van voedsel voorzien.
Zooals men weet heeft Malmgreen zich
later met twee anderen van Nobile afge
scheiden. Zij zijn nog steeds niet gevon
den. Ook van de groep, welko met de
„Italia" afdreef, is nog geen spoor gevon
den. Nobile meent, dat zij niet ver van
de plek, waar hij zelf neerstortte, moeten
zijn gedaald. Ook van Amundsen en zijn
metgezellen is niets meer vernomen. Het
eenige wat men met eenige waarschijnlijk
heid kan aannemen, is, dat hij in de
buurt van of op het Beren-eiland moet
DE LEIDSCHE COURANT
zijn. Men heeft weinig hoop, al de vermis
ten nog levend te zullen aantreffen.
Het weer rondom Spitsbergen mist
en sneeuw maakte dagen lang het zoe
ken mot vliegtuigen onmogolijk. Volgons
de laatste berichten trekt de mist weer
wat op. In ieder geval zijn er thans zoo
veel hulp-expedities rondom Spitsbergen
geconcentreerd, dat de redding van de
achtergebleven Nobile-groep slechts een
kwestie van tijd mag heeten.
Nieuwe Duitsche regeering.
Wij beleven in de politiek wel een tijd
van crisissen. In Griekenland heeft Veni-
zelos een kabinetscrisis veroorzaakt, in
Egypt® heeft de koning het kabinet naar
huis gestuurd en in Polen heeft maar
schalk Pilsoedski zijn kabinet eens een
beetje doorgeschud. Wij zullen ze rustig
laten modderen.
Duitschland heeft eindelijk zijn nieuw
kabinet gekregen. Daar de sociaal-demo
craten zij de jongste verkiezingen de
grootste overwinning hadden behaald, lag
het voor de hand, dat aan den sociaal-de
mocraat Müller Franken de vorming van
een regeering werd opgedragen. Deze pro
beerde aanvankelijk een kabinet te vor
men op den grondslag van do groote coa^-
litie (d.i. Sociaal-dcmoeraten, Democraten,
Centrum en Duitsche Volkspartij), doch
dat mislukte door de eischen van de Duit
sche Volkspartij. Toen probeerde hij het
op den basis van de z.g. coalitie van Wei-
mar. Dat zijn dezelfden, doch zonder
de Duitsche Volkspartij, doch ook dat
mislukte.
En ten slotte werd een kabinet ge-
vorm van persoonlijkheden buiten ver
band met de fracties. Toch bleek er wel
eenig verband met de fracties te zijn,
want het Centrum eischte voor zijn can-
didaat dr. Wirth het vice-kanselierschap
op. De. socialisten wilden echter geen vice-
kanselier meer, en ook president Hinden
burg wilde er niet aan. Uit wraak heeft
het Centrum toen niet alleen de candida-
tuur van dr. Wirth ingetrokken, maar ook
het ministerie van Arbeid opgegeven, dat
acht jaar lang door dr. Brauns is beheerd.
Tegen wil en dank moesten nu wel de so
ciaal-democraten dit voor hun agitatie zoo
ondankbare ministerie aanvaarden, dat
nu beheerd zal worden voor den afgevaar
digde Wissell.
Verder is men overeengekomen, dat het
huidige ministerie zal blijven tot aan den
herfst. Dan zal men wel weer verder zien.
Franc-stabilisatie. Zondag
j.l. heeft de officieele stabilisatie van den
Franschen franc in het parlement baar
beslag gekregen en daarmee is de kroon
gezet op het groote hervormingswerk van
Poincaré, dat een wonder genoemd wordt.
Het moet een groote voldoening voor hem
zijn dat de Kamer met de ontzaglijke
meerderheid van 450 tegen 22 stemmen het
voorstel heeft goedgekeurd waarbij de
koers van den franc op 124.21 francs in
het pond en op 25.52 in den dollar voor
goed is vastgesteld.
Hiermee is de lange lijdensgeschiede
nis van den franc ten einde en eigenlijk
een nieuwe munteenheid ingesteld op
ongeveer een vijfde van de waarde van
den ouden franc.
In den oorlog was de franc kunstmatig
op peil gehouden door een overeenkomst
tusschen de geallieerden en binnenland-
sche wetgevende maatregelen. Maar na
den oorlog, toen er aan de internationale
overeenkomsten een einde kwam, begon
hij het hellend vlak af te gaan. Engeland
was het eenige oorlogvoerende land dat
ten koste van zware belastingen zijn pond
betrekkelijk snel op het oude peil terug
kon brengen. Frankrijk verkeerde echter in
een bijzonder geval. De verwoeste streken
moesten zoo spoedig mogelijk geholpen
worden en het was onmogelijk een volk
dat al zijn weerbare mannen gemobiliseerd
had en waar, naar Poincaré in zijn groote
rede in Februari in de Kamer uiteengezet
had, alleen de vrouwen en de grootvaders
nog thuis waren gebleven, dadelijk zwaar
te belasten. Men verwachtte ook gouden
bergen van de Duitsche herstelbetalingen
DERDE BLAD
CALLES „DE RECHT
VAARDIGE"
T Van. het persbureau van het Amerikaan-
Bche dagblad „The New York World" dat
in de stad Mexico gevestigd is ontvingen
,wij de volgende belangrijke mededeeling.
Alvaro Basail, een bekend detective, op
•wiens aanwijzing in de maand November
vier Katholieken, waaronder ook Pater Mi
chael Pro Juarez S.J., gefusilleerd werden
is bij besluit van 19 Mei verbannen naaT de
strafkolonie op de eilanden „Las Tres
Marias" omdat hij den Katholieken geld
afgeperst zou hebben.
Gisteren (20 Mei) werd Basail gearres
teerd toen bij juist bezig was om onder
allerlei bedreigingen ook van pater Vin
eent Diaz geld los te maken.
Toen men getracht had een aanslag te
plegen op het leven van Generaal Obregon
kreeg Basail opdracht om deze zaak te
onderzoeken. In zijn eindrapport conclu
deerde hij, dat Pater Pro, diens broer, de
ingenieur Luis Vichis en de landarbeider
Francisco Tirado de schuldigen waren.
Op aanwijzing van Basail werden deze
rier personen gevangen genomen en ge-
fusileerd. Een onpartijdig onderzoek, dat
tegelijkertijd was ingesteld, had echter aan
het licht gebracht, dat een man op een
motorfiets op generaal Obregon had ge
schoten en die zich ijlings uit de voeten
had weten te maken over den landweg
naar de hoogten van Chalputepec. Pater
Pro was dien dag niet in de stad en zijn
broer was op retraite.
Op listige manier wist Basail te weten
te komen, in welk huis door een priester
het H. Doopsel werd toegediend of waar
een huwelijk werd voltrokken. Dan liet hij
het huis omsingelen en de aanwezigen ge
vangen nemen, omdat ze hadden gehan
deld in strijd met de wet waarbij het ver
richten van godsdienstige handelingen met
eenig ceremonieel verboden was. Dan
eischte hij een losprijs en liet dan de ge-
rangenen weer vrij. Wanneer het dan ge
beurde dat er 20 of 30 menschen bij elkaar
waren, dan verdiende hij meerdere duizen
den Pesos. Van deze afgeperste gelden
leidde hij een losbandig leven.
Heden had zijn arrestatie plaats wijl
door Pater Diaz bij den secretaris van het
hoofdkwartier der politie, Benito Guerra
Leal, 'n aanklacht was ingediend.
Calles heeft willen laten zien, dat hij
.rechtvaardig is. Maar hierdoor is de zaak
er niet beter op geworden, dat men Basail
wegens afpersing verbannen heeft, terwijl
hij vrij uitging inzake de justieele moord
op pater Pro en zijne drie gezellen. Want
het is uit authentieke stukken overduide
lijk en afdoende bewezen, dat Pater Pro
en zijn gezellen, die werden terechtgesteld
omdat zij een aanslag hadden gepleegd op
generaal Obregon, absoluut onschuldig wa
ren. Doch de groote wereldpers nam der
gelijke berichten niet op, omdat ze zoo
beweerde men een Katholieke propa
gandistische strekking hadden.
Nu bevat de New York World, die tot
nu toe openlijk de partij voor Calles opnam
het bericht, dat pater Pro en zijn gezellen
het slachtoffer zijn geworden van een voor
af beraamd moorddadig plan van 'n Mexi-
caansche detective, die gezworen had hem
uit den weg te ruimen.
Dit geval toont weer een duidelijk aan,
;welke waarde wij moeten hechten aan de
„overtuigende bewijzen" voor bet „mis
dadig optreden" van „Katholieke opstan
delingen". We mogen hierbij ook nog wel
eens herinneren, dat een onpartijdig jour
nalist kort na den moord op Pater Pro en
zijn gezellen ronduit verklaarde, dat zij uit
gezocht waren en schuldig verklaard aan
een moordaanslag op Obregon, om de aan
dacht af te leiden op de mislukking van
het pogen van de handlangers van Calles,
die Obregon uit den weg hadden moeten
ruimen.
In dit geval, evenals in zoo ontelbaar
veel andere, moesten „Katholieke dweö-
pers" de schuld krijgen.
Maar daar bekommert zich een „Presi
dent" niet om, die al lang van zijn post
had moeten zijn weggejaagd.
Wat geeft een dergelijk schrikbewind
om den moord op onschuldige menschen?
FEUILLETON.
HET HUISJE IN T RAVIJN
.Uit het Engelsch
door
antwoord al vrijwel vermoedde.
U zoudt hier net zoolang moeten blij
ven, als ik verkies, antwoordde Mapleton,
om de eenvoudige reden, dat ik U zou
verzoeken met uw gezelschap in de derde
kamer daar te gaan en de deur achter U
sluiten.
Liever dood dan dat, zei Hector.
Welke waarborg heb ik dat U hier terug
zou komen? U zoudt ons immers met het
grootste genoegen laten doodhongeren?
Ik ben niet zoo'n dwaas om U een
dergelijk absoluut hopeloos voorstel te
doen, zei Mapleton met een zekeren ijver,
die Hector niet ontging.
Ik zal open kaart met U spelen. Ik
heb zekere zaken te regelen met Lord Pur-
beck. Uw leven en dat van het meisje zul
len afhangen van den afloop daarvan. Ik
zal zijn lordschap zoo spoedig mogelijk op
zoeken. Als hij mij behoorlijk ontvangt, zal
ik hier zoodra ik kan, terugkomen en U
vrijlaten.
Hector onderdrukte een glimlach; dacht
die man werkelijk, dat hij op deze belofte
uit zijn mond zou vertrouwen?
En als Lord Purbeck nu eens niet toe
geeft, zei hij rustig.
Dan is het spel verloren. Ik zal daij
moeten terugkeeren om de zaak hier in de
lucht te laten vliegen. Misschien worden
Uw versteende overblijfselen later dan nog
wel opgegraven door den een of andere
geoloog.
Het was een strijd op leven en dood en
Hector besloot alles op een kaart te zet
ten. Eerst aarzelde hij nog even, bang dat
Mapleton, zelfs zonder directe noodzaak,
dadelijk zijn belofte zou breken en de zaak
in de lucht zou laten vliegen. Maar het leek
hem toch waarschijnlijker dat Mapleton
eerst zijn schatten in veiligheid zou willen
brengen. In ieder geval zouden zo daardoor
tijd hebben gewonnen.
In orde, zei hij. Ik neem het
voorstel aan, maar zou U aanraden te
gaan, voor ik van gedachten verander.
Een oogenblik later ademde Hector
vrijer. Wat de toekomst ook mocht bren
gen, voor het oogenblik waren ze bevrijd
van dien duivel. Zonder zich te bekomme
ren om de lampen had Mapleton, met Her-
tor's pistool voortdurend op hem gericht,
zijn vrije hand gebruikt om de deur van
zijn werkkamer te sluiten. Daarna was hij
de eerste kamer doorgegaan en had ook
deze afgesloten. Hector schoof de grendels
op de deur.
Daar! riep hij tot het bevende meisje,
hij kan ons in de lucht laten vliegen,
maar hij kan niet terugkomen, voor wij het
hem toestaan!
O, mijnheer Yeldham, hij zal nooit
(terukoraen
Daar ben ik nog niet zoo zeker van,
was het grimmige antwoord.
HOOFDSTUK XXVIII.
Het critieke oogenblik.
Lord Purbeclris consternatie toen hij
vernam wien zijn bezdeker was geweest,
verdween vrij spoedig weer en toen hij
had gehoord dat geen van beide huurdefs
van Martha dien nacht waren thuisgeko
men, terwijl een vreemdeling om kamers
had gevraagd, kreeg hij spoedig weer zijn
oude energie terug.
die met de rampspoedige ineenstorting
van de mark snel wegslonken.
Leeningen in het wilde weg waren de
rechtstrecksche oorzaak van de daling van
den franc, die onder Clemenceau, na het
verstrijken der internationale overeenkom
sten, was begonnen. In 1920 stond do
franc reeds op 68 in bet pond en was al
bijkans getiëteeerd. Millcrand werd eer-
ste-minister en hij daalde tot 85 en in
Januari 1924 bereikte hij onder Poincaré
zelf den stand van 140, waarna hij zich
herstelde op 83 dank zij de plotselinge
uitvoering van de „doublé décime", een
verhooging van alle belastingen met 20
pet. Hij zakte opnieuw toen hij zijn ambt
neerlegde, wijkende voor het kartel van
links, dat bij de verkiezing gezegevierd
had. De linkerzijde heeft met een half
dozijn ministers van financiën de Monzie,
C'aillaux, Painlevé, Loucheur, Doumer,
Péret in ruim een jaar tijds de verdere
inzinking van den franc niet kunnen stui
ten en in Mei 1926 werd het duidelijk,
dat er drastische maatregelen noodig zou
den zijn. Een niet-politieke commissie van
financiecle deskundigen ontwierp de
maatregelen, die zij voor herstel noodig
achtten. Zij wilden geleidelijk overgaan tot
een stabilisatie van 175 in het pond met
behulp van leeningen en buitenlandsche
credicten. De toestand was steeds verer
gerd toen C'aillaux, die de aandaoht op
zich gevestigd had met allerlei financieo-
le hervormingsplannen, te hulp werd ge
roepen en dictatoriale bevoegdheden en
blanco volmacht eischte om die door te
zetten. De Kamer weigerde echter zulke
voorrechten aan hem te verlecnen en het.
gevolg was, dat hij en de regeering-
Briand verslagen werden. Herriot trachtte
daarop een coalitie-regeering van natio
nale eendracht te vormen, maar Poin
caré wilde daarin niet als minister van
financiën zitting nemen, indien hem niet
tegelijk het eerste-ministerschap werd op
gedragen. Herriot slaagde er slechts in uit
de niet radicale partijen Loucheur en Col-
vat in zijn nieuwe ministerie te krijgen. Do
nieuwe regeering verscheen in een Kamer
die in een paniek verkeerde toen mede
gedeeld moest worden dat de schatkist
vrijwel leeg was, terwijl de franc reeds op
vijf cent ongeveer gedaald was. Het mi
nisterie werd dadelijk omver geworpen en
in den uitersten nood werd Poincaré ont
boden, om het land voor een financiecle
ramp te behoeden.
Poincaré wist het vertrouwen te her
stellen en dank zij zijn maatregelen is de
franc reeds sinds December 1926 feitelijk
gestabiliseerd.
Een rekenkunstenaar heeft eens uitge
rekend hoeveel het Franscho geld reeds in
waarde gedaald is sinds de tijden van Ka
rei den Grooten. Iemand, die toen een
fortuin bezat v. 1000 „livres tournois" onge
veer 3.650.000 francs van na den oorlog,
zou het hebben zien slinken in den loop
der eeuwen tot een poover 1000 francs
met een rente van niet meer dan 50 francs
per jaar. Hij zou van millioenair tot bede
laar zijn gedaald. Gelukkig, dat niemand
uit Karei den Grootens tijd dat overleefd
heeft 1
VOORSCHOTEN.
„Onze woning". Donderdagavond
hield de woningbouwvereeniging „Onze
woning" een ledenvergadering in „Het wa
pen van Voorschoten", onder leiding van
den heer J. Braggaar, voorzitter.
Bij de opening deelde de voorzitter
mede, dat er meerdere malen plannen
bestaan te vergaderen, maar er steeds ge
wacht is totdat het bestuur iets defini
tiefs zou hebben of weten. Alhoewel do
secretaris-penningmeester, de heer J. Taal
uitvoerig do geschiedenis van de vereeni
ging zal meedeelen, herinnert de voorzit
ter in zijn openingswoord er aan wat ge
daan is om goedkoope arbeiderswoningen
te krijgen, dat van het gemeentebestuur
geen mee-, maar tegenwoordig tegenwer
king werd ondervonden. Dat het inge
diende plan door een andere bouwvereeni-
ging werd overgenomen. Er was niet al
leen gebrek aan arbeidswoningen, maar
Hij ging naar de telefoon.
We moeten eens zien uit te vinden of
het blik biscuits is weggehaald, zei hij, 'tor-
wijl hij het postkantoor opbelde.
Ja, vertelde hij, toen het gesprek
was afgoloopen, een auto stopte voor
den winkel en een chauffeur kwam om het
blik te halen. Dus Mapleton moet toch
zijn toruggekomen. Waar kan hij dan
vannacht geweest zijn?
Ik ben terug vader, omdat Budge me
vertelde dat er een oud verhaal iB, van
een ondergrondsche gang van de groeve
naar Martha's huisje. Maar niemand
schijnt, te weten waar die gang begint of
eindigt.. Hij dacht dat U in het archief
misschien een plattegrond had van de
oude groeven.
Ik heb zoo'n plattegrond nooit gezien,
voor zoover ik weet en mocht er al een
in het archief zijn, dan zou het uren duren
voor we dien gevonden haddon. Maar on
getwijfeld waren de oude groeven geweldig
uitgestrekt. Wij hebben maar een gedeelte
ervan in gebruik genomen en het is best
mogelijk dat Budgo gelijk heeft en in dat
geval heeft dien schurk misschiein een
oude ingang gevonden.
Madge sprong op. En misschien heeft
Doggie vanmorgen ook wel dien ingang
ontdekt! Toen ik vanochtend door Mar
tha's moestuin liep, deed hij vreeselijk op
gewonden over iets, dat hij gevonden had
in de oude koestal. Ik dacht dat het mis
schien een rat was maar
Ik begrijp wat je bedoelt, we zullen
dadelijk gaan kijken, viel haar vader haar
in de rede.
Nog geen half uur later stonden ze bij
ZATERDAG 30 JUNI 1923
vooral aan goedkoope arbeiderswoningen.
En zonder den drang van de vereeniging
waren er nooit woningen gekomen, aldus
do voorzitter.
Hierna kreeg de heer J. Taal, secretaris*
penningmeester gelegenheid de geschiede
nis der woningbouwvereeniging te schet-
sen* ij.
Ongeveer een jaar of zes geleden!
schreef het bestuur eene vergadering uit.
Naar aanleiding van vele tegen
spoeden dacht men. te liquideeren, al
hoewel de voorzitter de meening naar
voren gebracht, dat door intensief werken
wel iets te bereiken zou zijn. De heer
Taal kende Voorschoten nog niet, noch het
gemeentebestuur. Spr. bad in andere
plaatsen goede resultaten gezien en kon
zich niet voorstellen, dat in V oorschoten
zoo iets niet mogelijk zou zijn. Spr. heeft
geleerd, dat zelfs bij intensief werken m
Voorschoten niets is te bereiken. De wo
ningbouwvereeniging heeft zich des tijds
gewend tot den lieer Verschoor, hij kwam
en met het bestuur word alle grond be
zichtigd, die te koop was. Men kwam bij
het terrein van het oude Tolhuis. Bij een
persoonlijk onderhoud met de tramweg
maatschappij werd de koopsom, bepaald
op 700 hetgeen neerkomt op 1.50 per
M2. Doordat een strook grond verkocht
kon worden zou deze grond 2500 minder
kosten. Deze koop is toen schriftelijk door
de vereeniging bevestigd. Hierna ging
spr. na wat er na dien datum is geschied
met het gemeentebestuur. De woningraad
had geadviseerd gelden aan te vragen bij
een instelling, waarvoor de gemeente ga
rant zou blijven. Wij zouden huizen bou
wen, die volgens de begrooting 4 huur
per week zouden doen. In een vergadering
met B. en W. van Voorschoten noemde
één der Wethouders het bouwen van ar
beiderswoningen niet noodig. Er was geen
gebrek. 3 Februari 1927 werd een plan in
gediend, hierop moest prae-advies komen.
Eindelijk kwam dit prae-advies. Dn argu
menten waren volgens spr. zeer gezocht,
en werden door spr. bestreden. Doch later,
n.l. op 3 Februari 1928 komen B. en W.
vertellen, dat bouwen van arbeidswonin
gen wel noodzakelijk is. Thans waren er
wel liefhebbers en de Voorschotenscbe
bouwvereeniging kon dit beter doen. Spr.
is de overtuiging toegedaan, dat de Bur
gemeester niet degeno is geweest, die de
plannen in den weg heeft gestaan, maar
wel één der wethouders. Wij hebben wel
de voldoening, zegt spr., dat er woningen
komen, maar vinden de tegenwerking af
keurenswaardig. Aan het einde der be
spreking werd besloten de vereeniging te
doen voortbestaan, daar men ten allen
tijde plannen kan blijven indienen. Dit !s
door den woningraad eveneens geadvi
seerd.
Bij de rondvraag word meegedeeld hoe
de indeeling van de huizen, die thans
gebouwd worden door de Voorschotensche
Bouwvereeniging zal zijn, en waarvan do
huurprijs ongeveer zal zijn 4.40 per weolc.
Met ene woord van dank sloot de voor-
Izitter de vergadering.
i VOETBAL!. ";r
DIOO. HAARL. BOND.
De propaganda-wedstrijden te
Rijpwetering en Langeraar.
Bovengenoemde wedstrijden, welk© a.s.
Zondag 1 Juli zullen gespeeld worden te
Rijpwetering en Langeraar beloven veel
belangstelling te trekken.
Men bericht ons thans uit Rijpwetering,
dat, behoudens goedkeuring van den Bur
gemeester dezer gemeente, het muziek
korps uit Rijpwetering, op het terrein van
D. V. 0„ de wedstrijden met muziek zal
opluisteren.
De propaganda voor do R. K. Sport, in
de Venen, door het Leidscho District flink
ter hand genomen, wordt met kracht voort
gezet. Wij betwijfelen het dan ook niet of
de propagandadag van morgen zal een
groot succes worden l
de open deur van Martha's huisje. Ze had
den afgesproken om voor Martha hun wer
kelijk doel geheim te houden; ze had al
opwindig genoeg gehad den laatsten tijd.
Toen Martha op hun roopen verscheen,
vroeg Lord Purbeck alleen maar of ze
door haar moestuin aar de rots mochten
loopen. Natuurlijk werd de gevraagde
toestemming onmiddellijk verleend en ze
stonden juist op het punt om weg te gaan,
toen Lord Purbeck vroeg:
Geen nieuws van je huurders zeker,
Martha?
Jawel mylord, van ©en van hen, was
het onverwachte antwoord. Mijnheer Ma
pleton kwam een oogenblik geleden bin
nen. Hij zei dat hij was komen wandeleD
van het station. Hij had gisterenavond
den trein gemist.
En hij is nu thuis?
Neen mylord, hij is bijna direct weer
weggegaan. Hij zag er andera vermoeid
en bedrukt uit. Ik geloof dat hij ook door
den moestuin is gegaan, maar ik kan me
ook wel vergissen want ik was boven drulr
bezig. 6
Vader en dochter liepen om het huispf
heen, gevolgd door Doggie die eerst kalm
achter hem aanliep, maar zoodra ze aan
het voorste gedeelte van den moestuin ge
komen waren, rende hij weer als een bo-
zetene den koestal in. Maar dezen kcor
klonk er een boos, kort geblaf, als tegor
een onzichtbaren vijand.
Kom mee, zei de Graaf, daar is on
raad.
(Wordt vervolgd).
Headon HilL
40)
Mijnheer Yeldham, neem me mee
naar moeder, snikte ze.
Daarvoor ben ik hier gekomen, knikte
Hector opgewekt, terwijl hij Mapleton
geen oogeblik uit het oog verloor. Rech
terhand omhoog! commandeerde hij.
Met genoegen, klonk het spottend te
rug. Langs den muur schuivend, nam Hec
tor met zijn linkerhand een van de lampen
van de haak.
Nu, zei hij, ga voor me uit de tun
nel door. Ik zal U deze kans geven: als u
eenmaal buiten bent, zult u een voorsprong
hebben van net zooveel tijd, als ik noodig
heb om de politie op te bellen.
Het antwoord was een hoongelach.
Neen mijnheer Yeldham, klonk het en
hot was de doodsklok van Hector's hoop
om den toestand te kunnen beheerschen
door bravour.
Het is aan mij, verdere instructies te
geven, niet aan U. Denkt U dat ik alles
hier zal achterlaten? Liever offer ik mij en
uw leven op. Een van beide: U laat me
alleen vertrekken, of U schiet me neer mot
de U bekende gevolgen.
Wat voor verschil maakt dat voor U?
U denkt toch zeker niet, dat we hier rus
tig zullen blijven? vroeg Hector, die het
