UIT HET VATICAAN.
STADSNIEUWS.
derde blad
de leidsche courant
zaterdag 9 juni 1982
Door Prof. ANDREAS RASETSCHNIG (Rome)
De Feestdag van den H. Philippug Ne-
jius, medepatroon van de Eeuwige Stad,
wordt ieder jaar onder reusachtige deelna
me met groote plechtigheid gevierd. De
faam van dezen volksheilige leeft nog on
der de mensehen voort: nog heden tefri
dage noemt men hem: „Pippo Buono, de
-oede Philip". Daar de gouverneur van
Rome Prins Spada Pontenzini afwezig ?s,
zal de Vice-gouverneur aan de kerk vau
Ranta Maria in Vallicella van de priesters
van het Oratie, waar de H. Philippus
jegraven ligt, een gouden kelk aanbieden.
Volgens de bewering van sommigen zou
le gouverneur expres de stad verlaten
lebben en zou dit wijzen op een scherpe
verhouding tusschen het Vaticaan en de
taliaansche regeering. Maar over deze
lomeinsche kwestie is al zooveel inkt ver-
chreven, dat het geen zin meer heeft,
laar thans verder in den breede over uit
e weiden. In ieder geval al de school-
inderen van Rome namen aan de feesten
van den H. Philippus deel; zij naderden al
en tot de EL Tafel en werden daarna op
staatskosten onthaald.
De H. Vader ontving in plechtige audiën
ie de vrouwelijke studenten uit het insti-
uut Ravasco.
Nadat allen tot den handkus waren toe
gelaten, nam Z. H. plaats op den Pause-
ijken troon, waar de El. Vader een prach-
ige redevoering hield. Z. H. was verheugd
leze vrouwelijke studenten te mogen ont
vangen, daar zij wetenschap, kunst en een
[root geloof en diepe godsvrucht in zich
ereenigen. Hun bezoek was een hulde
,an den Plaatsbekleeder van Christus,
relke hulde tevens een bewijs is van in-
temming met de leer van Christus en de
evensregels door Hem gegeven, opdat de
eugd rein en stérk en met verheven geest
!0U leven en arbeiden.
De H. Vader deelde alsdan mede dat
lij van Generaal Nobile telegrammen had
mtvangen omtrent het planten van het
Tuis op den Noordpool. Z. H. hield een
rarme toespraak over de symbolische be-
cekenis van de kruisplanting op den
oordpool. Uit de woorden van Generaal
Jobile bleek duidelijk, dat hij verheugd
n&s de zending, die de Paus hem opgedra-
!en had, tegelijk met zijn wetenschappelij-
ce waarnemingen volbracht te hebben.
De H. Vader schonk bij het einde van
leze audiëntie aan alle vrouwelijke stu-
lenten den Apostolisclien zegen.
Mgr. Bartoloni is benoemd tot Internun-
róiB van Lithauen met residentie te Kow-
iw.Tot nog toe werd deze betrekking waar
cornea door Mgr. Schioppa, den Pause-
ijkea Internuntius bij de Nederlandsche
egeering te 's-Gravenhage, die beurte-
ngs in Kowno en in Den Haag resideerde.
>p Pinksterzondag diende Z. E. Kardinaal
asparri aan den nieuw benoemden in-
ernuntius de H. Bisschopswijding toe in
He kerk van den H. Laurentius in Licaria.
Z. H. de Paus ontving in plechtige
udiëntie een groep van ongeveer honderd
Spaansche pelgrims, die onder leiding
an den Bisschop van Tarragonna Mgr.
lorna y Thomas een pelgrimstocht naar
iet H. Land gemaakt hadden. De Bis-
ichop stelde de pelgrims aan Z. H. voor,
die in zeer welwillende woorden de vrome
«zoekers der heilige plaatsen toesprak.
Bij gelegenheid van den TOsten verjaar-
lag van Z. H. den Paué zijn wij persoon
lijk ten Vaticane geweest in verband met
fe berichten invsommige bladen als zou de
Vader aan verkalking van d^ bloed
raden lijden. Maar wij mochten uit de
leste bron vernemen, dat deze berichten
rail allen grond ontbloot zijn. Wij mochten
•ns persoonlijk overtuigen van 's Pausen
roortreffelijke gezondheid, ondanks do
drukke werkzaamheden en groote zorgen
waaronder de Opperherder der Christe
nen iederen dag opnieuw gebukt gaat.
Duizenden felicitatietelegrammen waren
dien dag binnengekomen. Het register van
gelukwenschen werd door tal van diploma
ten, geestelijke en wereldlijke autoriteiten
geteekend.
Daags te voren had er een ontroerende
kinderaudiëntie plaats bij den II. Vader.
De scholieren van het Pauselijke land-
bouwinstituut, dat door Paus Pius IX werd
opgericht, waren met hunne oversten, de
Paters van de Congregatie van de H. Fa
milie, naar het Vaticaan gekomen, om den
H. Vader ieder afzonderlijk hunne eenvou
dige geschenken aan te bieden. De een
had een duif meegebracht, de ander een
xonijn, sommigen aardbeien of kersen, ko
ning of kaas. Vier jongens boden den H.
Vader een groote bloemenkrans aan, die
zij zelf vervaardigd en met linten in de
pauselijke kleuren hadden versierd. Met
groote ontroering nam de Paus deze kin
derlijke geschenken in ontvangst. Ieder
kind werd door den H. Vader afzonderlijk
toegesproken en geprezen om zijn vlijt en
ijver.
Dezer dagen had in de kapel van het
Pauselijk College de Propaganda Fide een
treffende gebeurtenis plaats. Kardinaal
van Rossum, Prefect van de Propaganda,
heeft aan een Japanees, leerling van het
muziek-college van de H. Caecilia te Ro
me, Ryozo Okuda uit Sappary, het H.
Doopsel toegediend en het H. Vormsel en
hem daarna de H. Communie uitgereikt.
Bij het H. Doopsel kreeg de jonge Japa
nees den naam van Paulus. Verleden jaar
toen Mgr. Hayasaka in Rome was om
uit de handen van Z. H. den Paus de Bis
schopswijding te mogen ontvangen heeft
deze jonge bekeerling verschillende ma
len een bezoek gebracht aan zijn landge
noot Mgr. Hayasaka, om uiting te geven
aan zijn groote vereering en levendige be
langstelling in den katholieken godsdienst.
Bij het muziekfeest dat ter. eere van den
Japansqhen bisschop gegeven werd had
Ryozo Okuda gevraagd om mee te mogen
zingen. Toen Kardinaal van Rossum bij
die gelegenheid de prachtige gloedvolle te
norstem van den Japanees hoorde, die het
Ave Maria van Gounod zong, zei de kar
dinaal nog: Het is bijna onmogelijk, dat
iemand die zoo heerlijk den lof der Moe
der Gods kan zingën, niet katholiek
wordt." Kort daarop vroeg Ryozo Okudh.
verlof om aan het College der Propagan
da Fide den Katholieken godsdienst te mo
gen bestudeeren, hetgeen hij met zulk een
vlijt naast zijn muziekstudies deed, dat hij
reeds zeven maanden later in de katholie
ke kerk kon worden opgenomen.
De schoone en zeer indrukwekkende
plechtigheid werd bijgewoond door een
groot aantal prelaten, katholieke leeken,
de Japansche seminaristen van het Prdpa-
ganda-College, alsmede door verscheidene
professoren en vele leerlingen van de aca
demie van de H. Cecilia. Paulus Okuda,
zooals hij nu heet, heeft als aandenken
aan zijn doopdag herinneringsplaatjes la
ten drukken met den volgenden tekst:
..Ryozo, thans Paulus Okuda, uit Sappar
in Japan, student van het koninklijk con
servatorium van de H. Caecilia, werd door
den H. Geest verlicht en ontving op het
Hoogfeest van Pinksteren in het jaar
1928 het Doopsel en het Vormsel en het
H. Sacrament des Altaars, uit de hand
van Z. E. Kard. .Willem van Rossum, in de
kapel van het college van de propaganda
Fide, en vraagt alle aanwezigen, vrienden
en overheden hun gebed, opdat niet alleen
zijn stem, maar zijn geheele wezen den lof
van God zinge, Die hem uitverkoos, om in
de schaduw van het kruis en in den schoot
der Kerk opgenomen te-worden."
Buiten!. Weekoverzicht
Beeds had men alle hoop, de bemanning
Ier „Italia" nog ooit levend te zullen te-
ugvinden, laten varen, toen hier en daar
leruchten opdoken van seinen, die hoewel
uterst zwak, toch teekenen gaven van
wen.
Radio-amateurs, luisterend op de korte
|olf, vingen brokstukken van telegram-
nen op. In Japan, Siberië, Rusland, Ne
derland, België en Duitschland werden
todsignalen gehoord, welke er op wezen,
«•t de bemanning van de „Italiaalthans
gedeeltelijk nog in leven is en zich moet
tevinden op Frans Jozefland of op het ten
^oorden daarvan gelegen Petermannland.
Aanvankelijk werden deze mededeelin-
!R niet het noodige scepticisme verno
men. Er zijn immers altijd lieden, die zich
frappen veroorloven ten koste van de in
•panning verkeerende menschheid, Hoe
pel flesschcn zijn er niet gevonden, zooge
naamd afkomstig van de verongelukte
Oceaan vliegers. Thans echter worden de
lerichten zoo talrijk, dat de hoop herleven
frat, Ook de „Citta di Milano', het. Ita-
jhansche hulpschip van Nobile, heeft te
ingsbay signalen opgevangen, welke vol
gens de deskundigen ongetwijfeld van de
talia" afkomstig moeten zijn. De signa-
frn waren evenwel door de atmosferische
'kringen zoo onduidelijk, dat de Citta di
ilano" terugseinde, de berichten nog-
•als te herhalen. Dit. telegram bleek ge
ard te zijn, want op den aangegeven tijd
«den de seinen werkelijk herhaald, doch
«®den toen evenmin ontcijferd worden,
'jel kon waarschijnlijk uit het richtings-
wiect worden opgemaakt, dat de afzen-
2*ch op FraasJozefland moest bevin
den.
ikn zal nu natuurlijk zoo spoedig mo-
trachten deze eilanden te bereiken.
Het weer is echter zeer ongunstig; de hulp
schepen „Braganza" en „Hobby" meldden
reeds, dat zij in het ijs vast zaten. Ook
voor vliegtuigen leveren de mist. en de
sneeuw groote moeilijkheden op. Het zal
dan ook nog wel eenige dagen duren, voor-
dab men Frans Jozefland heeft bereikt.
Intusschen luisteren honderden radio
amateurs op de korte golf naar eventaeele
nadere seinen van de verongelukten. Zij
kunnen thans een groot nut zijn. Mochten
de mannen van Nobile inderdaad op
Frans Jozefland worden teruggevonden,
dan kan de radio opnieuw een groot suc
ces boeken. Ook de krachtige kortegolf-
zender van Philips heeft zich gisteren
doen hooren.
Stekelige kwesties. Philips
heeft zich deze week ook in dienst gesteld
van den Volkenbond, toer. hij den Xeder-
landschen minister van buitenlandsche za
ken jhr. Beelaerts van Blokland, die mo
menteel voor de bijeenkomst van den Vol
kenbondsraad te Genève vertoeft, in de
gelegenheid stelde van daar uit zich te
wenden tot Oost en West-Indië. Jammer
genoeg was de minister verhinderd zelf te
spreken door een geheime zitting van den
V. B. Raad 6 maanden geleden het oor-
gemist worden, daar hij in twee belang
rijke kwesties rapporteur was, n.l in het
conflict tusschen Polen en Litauen en in
de zg. St. Gotthard-affaire.
Zooals men zich misschien nog herin
nert is tijdens een vorige zitting van den
V. Bè Raad 6 maanden geleden hét oor
logsgevaar tusschen Polen en Litauen af
gewend en hebben beide partijen beloofd,
eens met elkaar te zullen praten. Het re
sultaat van deze besprekingen is tot nu
toe vrij mager en onze minister kon dan
ook niet anders rapporteeren dan dat de
onderhandelingen tusschen de beide lan
den tot dusver vrij vul vruchteloos zijn ge»
weest. De Litausche premier vooral schijnt
een weinig meegaand iemand te zijn en
hij kreeg van verschillende zijden in den
Raad harde noten te kraken. Zoo verweet
o.a. jhr. Beelaerts aan Litauen het opne
men van Wilna als hoofdstad in de nieu
we grondwet, ofschoon Wilna door Polen
is geannexeerd en deze annexatie door
den Raad is erkend. Daar Polen toch
nooit afstand van Wilna zal doen, is deze
openlijke verklaring, n.b. in een grondwet,
niet bepaald bevorderlijk voor de goede
verstandhouding tusschen de beide landen.
Litauen moge het niet eens zijn met deze
wel wat eigenaardige annexatie, het is in
ieder geval geen staatsmanswijsherd om
zoo provoceerend op te treden zonder een
schijn van kans.
Er gingen stemmen op om, nu de par
tijen het blijkbaar zelf niet eens kunnen
worden, de zaak door den Raad in handen
te laten nemen. Daar wilde de Raad ech
ter voorloopig nog niet aan en besloten is,
de zaak eenvoudig te verdagen tot de zit
ting in September, waarin jhr. Beelaerts
dan opnieuw rapport zal uitbrengen.
De tweede kwestie, waarover jhr. Bee
laerts rapporteur was, is de befaamde mi-
trailleuse-smokkelaffaire. Een commissie
van drie zou een onderzoek instellen van
wege den Volkenbondsraad. Doch zooah
te verwachten was, viel er hier weinig
meer te onderzoeken. Het rapport stelt
vast, dat het hier onderdeelen betrof van
machinegeweren, doch zoo onvolledig, dat
er moeilijk complete mitrailleuses van te
construeeren waren. Deze onderdeelen zijn
verder op last van de Hongaarsche regee
ring zoo goed mogelijk vernietigd. Het rap
port constateert verder, dat men hier te
maken heeft met een poging tot clandestien
wapentransport en dat het te betreuren
is, dat de Hongaarsche regeering het ge
val uitsluitend beschouwd heeft uit een
oogpunt van spoorwegvervoer en douane-
verkeer, m.a.w. dat zij zich alleen bekom
merd heeft over de stipte uitvoering van
de spoorweg- en douane-bepalingen. Ove
rigens is niet komen vast te staan, wie de
afzender is geweest., noch voor wie het
transport bestemd was.
De Raad heeft zich met dit rapport ver-
eenigd en de zaak i3 hiermede dus afge
daan. Er is een resDlutie aangenomen,
waarin eenige maatregelen worden getrof
fen betreffende de taak van den Volken
bondssecretaris bij dergelijke gevallen ten
aanzien van het tijdig waarschuwen der
mogendheden.
Heel erg bevredigen doet dit alles niet,
maar..^» wat is er practisch aan te doen 1
M u es o-li iifs mondje. Mui»eoTmi
heeft deze week weer eens het woord ge
voerd en daarbij is gebleken, dat de Duce,
waarvan men vroeger steeds een greoten
mond had te verwachten, thans zijn mond
je tot meer nonnrde proporties heeft
teruggebracht.
D© groote rede van Mussolini was m.a.
w. vrij gematigd. Hij ging de betrekkingen
na, welke Italië onderhield met. de ver
schillende landen en hij constateerde daar
bij telkens hoe hoog de warmtegraad, was
bij de diverse vriendschapsverhoudingen.
Teel nieuws is daarbij niet verteld. Dat
het incident met Yoego-Sktvië gesloten is,
wisten wij reeds. Opmerkelijk is vooral de
herhaling van Italië's standpunt intake
het ontwapeningsvraagstuk. Italië wenacht
gelijkheid in wapening met de zwaarst ge
wapende continentale mogendheid e-n geen
verhouding op grond van de status quo. Er
zijn echter mogendheden die zich in hun
veiligheid van meer dan één kant bedreigd
gevoelen, andere (zooals Engeland) die zich
beroepen op een bijzondere poeitie van
wege de beveiliging van hun aanvoers- en
verbindingswegen. Men kan niet zeggen
dat Mussolini het uitricht op een oplossing
verhelderd heeft, vooral omdat hij geen
toezicht op de wapeningen van buiten ai
schijnt te willen toelateiv
Tsjang Tso Lin. Ten slotte een
kort woordje over de ondergang van
Tsjang Tso Lin's macht in Noord-China.
Zooals gemeld zijn de Zuidelijken thans
bezig met de bezetting van China's hoofd
stad en is het leger van Tsjang Tso Lin
in volle aftocht naar Maradsjoerije. Op zijn
tocht van Peking naar Moekden is de
Mandsjoerijsohe maarschalk het slachtof
fer geworden van een aanslag. Weliswaar
bleek het bericht, dat Tsjang Tso Lin ge
dood zou zijn, niet jui6t, doch veel scheelt
het blijkbaar toch niet. Wanneer de maar
schalk werkelijk sterft, kan dit oen groo-
ten invloed hebben op de ontwikkeling van
den toestand in Noord-China. Het is n.l.
de vraag of de Zuidelijken Mandsjoerije
met rust zullen laten en wat Japan in dat
geval doen zal. Het is verder nog een
vraag wat Rusland zal doen, ads zijn vriend
Feng in China's hoofdstad troont.
Peking is sinds dagen geïsoleerd van do
buitenwereld en wat er daar in Noord-
China allemaal nog zal worden uitge
spookt, is nog niet te overzien.
BRIEVEN VAN EEN WANDELAAR.
XLIIL
Wil men een stad aantrekkelijk maken
voor inwoner en vreemdeling, wrl men
vooral aan den eerste laten zien, waar zijn
belastingpenningen blijven, op wat wijze
men de inkomsten van de gemeente pro
ductief maakt, in hoeverre men rekening,
houdt met billijk te stellen eisehen aan
gemeentelijke zorg, dan is de verfraaiing
van de stad zeker een der vele dingen, die
overheidszorg behoeven. Als wij onze
ongen eens te gast laten gaan aan wat in
dit opzicht in andere plaatsen geschiedt,
dan komt men er als van zelve toe, een
parallel te trekken, met wat in eigen om
geving te aanschouwen valt en nog rede
lijker wijze te verlangen is. En dan be
hoeft men nog niet eens te verlangen, dat
een onevenredig deel van de gemeente-in
komsten worden ten koste gelegd aan ver
beteringen en veriraaiingen. Dat is geen
dringende eisch en houdt niet altijd ver
band met elkaar. Er zijn immers tal van
dingen die bijna geen cent behoeven te
kosten en slechte door een besluit of ver
ordening tot stand kunnen komen. Ook zou
het verkeerd zijn te verlangen, dat alles
ineens gebeurt; dat men velerlei dingen
overhoop haalt, die beter langs den weg
der gelijdelijkheid kunnen worden aange
vat of wel bij opvolgende begrootingen,
volgens een vast systeem, tot uitvoering
worden gebracht. Het zou van groote kort
zichtigheid blijk geven, te eisehen, dat de
begrooting van een enkel jaar werd ge
drukt door zoodanige uitgaven, die geen
noodzakelijke behoeften zijn voor de stad
en welke overlading er toe zou leiden, dat
andere, meer direct noodige dingen zou
den moeten uit- of afgesteld worden. Voor
al is dit systeem voor Leiden verwerpe
lijk, omdat de financiën nog steeds in den
knellenden band zitten van dreigende te
korten, zoodat bokkesprongen tot onge-
wensche toestanden zou leiden en de be
last ingfactcr omhoog drijven. En daartoe
mag geen Gemeenteraadsbestuur, geen
Raad medewerken, want de op te bren
gen belasting is hier al zoodanig, boven
peiL, dat geen enkele verhooging toe
laatbaar is, zoodat de meest mogelijke
zuinigheid de schoonste deugd is, die onze
stadsbestuurders kunnen beoefenen. Men
heeft op dit punt de burgerij in de laat
ste jaren niet verwend, en al gaat het
dan niet altijd con amore, men ontlast
toch maar regelmatig zijn beurs, bij den
ontvanger, met een aardige som, door de
minder gesitueerden dikwijls uit alle hoek
jes en gaatjes bijeen geschrapt in de vrees
voor erger gevolgen. Doch dat moge nu
niet altijd even aangenaam zijn, het komt
toch in een geheel ander licht te staan,
als er naar buiten blijkt, dat men wat voor
zijn fiscale verplichtingen met het oog iets
kan ontwaren van een streven der over
heid, den levensweg met iets aantrekke
lijks te plaveien en alle hinderlijke obsta-
kelen uit den weg te ruimen.
En van de laatste zijn er nog al enkele.
Als wij zoo op onze wandeling zijn, dan
springen die dingen als van zelve in liet
oog en spitsen wij ons er op, ze in onze
gedachten te vergaren om er ter gelegenen
tijd eens een brief aan te wijden.
Wij eisehen echter geenszins het mono
polie op van alleen scherpziende te zijn,
omdat wij maar al te goed weten, dat elke
stadgenoot, die niet met gesloten oogen
langs de straat loopt, ze even goed ziet,
Doch deze brief zal toch nog wel in staat
zijn, om een zeker denk-contact te schep
pen, waarin conclusies worden geboren,
die in één. en dezelfde richting gaan. Dit
zal vooral geschieden als wij gelijktijdig
staren naar het aanvallig?! gebouw van
„Musis" in het Plantsoen. Dan vraagt men
zich toch af, of dit intact moet blijven
voor een tiental menschen, die daar gere
geld des middags bijeenkomen, om, onder
het gebruik van een glaasje, de dingen
van den dag te bespreken. Als men eens
goed den toestand ter plaatse beschouwd,
er eens omheen loopt, de vervallen staat
van tuin, muziektent en bijbehoorende
open grond onder de aandacht neemt, dan
dringt als van zelve de vraag naar voren:
ia het nu toch niet rationeeler aan die
concessie voor enkelen een eind te maken
en het complex te treken aan het plant
soen, dat daardoor belangrijke uitbreiding
krijgt in het belang van het publiek en
ten gerieve van de wandelaars. Immers,
rijk aan wandelplaatsen, die heerlijke be
schutting bieden, is Leiden niet de
Leidsche Hout is, meenen wij, nog een
wissel op de verre toekomst en elke M2.
grond, die daaraan kan worden bijge
voegd, zal dankbaar worden aanvaard.
Kosten van beteekenis brengt deze op
lossing, dit hergeven van dit deel aan
zijn eigenlijke bescherming, niet: slechte
een opzeggen van de erfpacht en de zaak
is voor elkaar. Het zou een verlengstuk
zijn van het inrichten tot plantsoen van
de plek, waar eens de molen van Kalf
stond. Dat heeft wel een heel bedrag ge
kost, doch *t is nu toch plantsoen, waar
in ons vergroend Drie October monument
zich aardig aansluit?
Wanneer nu nog die onoogelijke ge
meente eigendommen, die huisjes wor
den gesloopt, dan zijn wij al weer een
heele step nader naar het meest bruik
bare. En het oog gaat zich daaraan te
gast.
Leelijke dingen op onze wandeling zijn
de urinoirs, die lompe groene stukken
ijzer. En bovendien prikkelen zij onze
reukorganen op een wijze, die aan de
grens der walgelijkheid komt. Niemand
zal 't ons euvel duiden als wij den wensch
poneeren, dat hoe eerder deze vieze din
gen verdwijnen, des te liever het ons is.
Daar is wel wat anders, degelijker, fraaier
en vooral hygiënischer in de plaats te
zetten, zonder al te groote kosten.
Dan gaat onze aandacht uit naar de
bodenwagens, die in maRsa op de Hoogl.
Kerkgracht staan en daar den normaI<#n
verkeersgang vaak belemmeren. Dat het
gezicht op al die wagens en de langs den
weg liggende goederen fraai is, zal zeker
niemand durven beweren: dat de toe
gangswegen zoo ruim en doelmatig zijn, is
aan twijfel onderhevig; dat de Hoogl.
Kerkgracht zich daarvoor als standplaats
xoo uitnemend leent, is aanvechtbaar.
Vooral sinds Leiden in het bezit is geko
men van een kaasraarktterrein, waarvan
tal van plaatsen verstoken zijn en wat
dan ook behoort tot de unica op dit ge
bied. En zouden onze besturende Vade
ren zulks een terrein niet benutten? Moet
het alleen een paar uren p^r week produc
tief zijn en verder renteloos staan. Dat
zou blijk geven van benepen opvatttiug,
van erg klein-steedsche allures! Vrij en
frank kan de bode zich daar bewegen, de
klanten kunnen hen van verschillende
kanten naderen, het verkeer ondervindt
geen stagnatie en het beperkte plekje
gronds, door de wagens ingenomen, laat
KALENDER DER WEEK.'
N.B. In deze week alle dagen Gloria
en (uitgezonderd Zaterdag) Credo. Tot
en met Donderdag Prefatie van Kerstmis.
Behalve Vrijdag en Zaterdag dagelijks op
de laatste plaats het voorgeschreven gebed
tot den H. Geest. Kleur: Wit.
ZONDAG 10 Juni. Zondag onder het
octaaf van H. Sacramentsdag. Tweede
Zondag na Pinksteren. Mis: Factus est. 2e
gebed v. d. H. Margarita, koningin.
Door een voortdurend herhalen van de
groote levenslessen, welke de Leeraar der
Waarheid, de groote Menschenkcnner en
Zijne Apostelun hebben nagelaten, tracht
de H. Kerk het in ons door den H. Geest
uitgestorte genadeleven tot bloei te bren
gen. Vandaag wijst zij ons op de liefde
„het eerste en voornaamste gebod in de
Wet". Uit liefde heeft de Heer ons ver
lost uit den geestelijken dood en ons ge
schonken het bovennatuurlijk zieleleven
(Introitus Epistel). Om dat leven te voe
den wil Hij zelf onze Spijze nuttigen!
(Evangelie). Geven wij gehoor aan dien
liefdevollen aandrang door als aanzitten-
den aan den Goddelijken LiefdemaaltijcE
Zijn huis te vullen. Daar zullen wij gene
zen worden van onze gebreken (Graduale
Alleluja-vers Offertorium); daar zal ons
gebed worden verhoord: „Wij willen U
voortdurend beminnen Heer! (Introitus).
Geef ons Uwe altijddurende liefde" (Ge
bed). Daar zullen wij leeren zingen het
lied der liefde voor Hem. Die zoo goed
voor ons is. (Communio). Daar ook zullen
wij leeren beoefenen de zoo heerlijke daad
werkelijke naastenliefde, waartoe ons de
Apostel der liefde opwekt. (Epistel).
MAANDAG 11 Juni. Mis v. d. Maandag
onder het octaaf van H. Sacramentsdag:
Cibavit. 2e gebed v. d. H. Barnabas,
Apostel.
De H. Barnabas vergezelde den H.
Apostel Paulus op zijn eerste Evangelie-
reis. Onderweg echter scheidde hij zich
van den H. Paulns af en begaf zich naar
het eiland Cyprus, waar hij den martel
dood gestorven is.
DINSDAG 12 Juni. Mis v. d. Dinsdag
onder het octaaf: Cibavit. 2e gebed v. d.
H. Odulphus, Belijder. (Zie in het feest
eigen v. h. Bisdom Haarlem); 3e v. d. H.
Joannes van Sagahun, Belijder; 4e v. d.
H.H. Basilidis enz., Martelaren.
De H. Odulphus was eerst pastoor in
Oirschot. Begeerig naar het martelaar
schap ging hij naar Utrecht om den hei
ligen Bisschop Frederik bij te staan in het
bekeeringswerk der Friezen, die afvallig
geworden waren.
Als Belijder is Odulphus gestorven in
864.
WOENSDAG 13 Juni. Mis v. d. Woens
dag onder het octaaf: Cibavit 2e gobed v.
d. H. Antonius, Belijder.
De H. Antonius van Padua is de volks
heilige, de beroemde volksprediker en
machtige wonderdoener uit de Francisca
ner-Orde. Hij is zooals bekend, de Pa
troon van verloren zaken.
DONDERDAG. Octaafdag van het feest
van het Allerh. Sacrament. Mis: Cibavit.
2e gebed v. d. H. Basilius, Bisschop, Belij
der en Kerkleeraar.
De H. Basilius, bijgenaamd de Groote,
is de eerate organisator geweest van het
gemeenschappelijke kloosterleven. Hij be
streed keizer Valens van Conetantinopel
om zijne Ariaansche ketterij en bekeerde
hem door de wonderen, welke hij deed.
VRIJDAG 15 Juni. Feestdag van het
Allerh. Hart van Jezus. Mis: Miserebitur.
Prefatie van het H. Kruis.
„Wie zou het liefhebbend Hart van Je
zus geen wederliefde schenken? Wie der
verlosten niet naar Jezus' Hart verlangen
en in dat. doorboorde Hart voor altijd zijn
verblijf kiezen?" (Kerk. Getijden).
ZATERDAG 16 Juiri. Mis van de Allerh.
Maagd op Zaterdag: Salve (Votiefmis van
Pinksteren tot den Advent) 2e gebed tot
den H. Geest3e (voor de Kerk)4e voor
den Paus. Prefatie v. d. Allerh. Maagd (in-
.vullen: En U om de vereering).
IN DE KERKEN DER
E.E. P.P. FRANCISCANEN:
Alles als in bovenstaande kalender, be
halve:
VRIJDAG. Eigen Mis: Egredimini (Al
leen in stille H.H. Missen 2e gebed v. d. Z.
Jolenta Weduwe). Prefatie van Kerstmis.
ZATERDAG. Mis v. d. H. Antonius van.
Padua, Belijder: In medio. 2e gebed v. d.
Z. Guido van Cortona, Belijder. Credo.
Amsterdam. ALB. M. KOK, Pr.
nog genoegzaam ruimte over, het terrein
ook voor andere doeleinden te benutten
en de jeugd een flink speelterrein te la^
ten. De kaasmarkt heeft er geen zier hin
der van, den omwonenden gebeurt niets
hinderlijks. Men denkt daar te bevoegder
plaatse eens aan.
Dat ij/.er, hout, steen en andere ingre
diënten langen tijd op de walkant liggen
te verroesten en te verteeren of te ver
stoffen, is ook al een zaak waaraan wij
eens willen herinneren. B. en W. kunnen
daarvoor vergunning geven, doch het is
zaak, dat daar een zoo sober mogelijk ge
bruik van wordt gemaakt en dan nog op
de minst hinderlijke en in het oogvallende
plaatsen. Men zie hierbij ook naar het ge
vaar voor kinderen, die geneigd zijn die
opslag plaatsen voor speelgelegenheid te
benutten.
Wij gaven slechts enkele zaken en zot*,
den die met meerdere kunnen uitbreiden,
doch na deze wandeling is het goed even
te rusten, dan is er allicht later wel meer
gelegenheid, nog eens in deze materie te
snuffelen. Dank voor uw gezelschap.
WANDELAAK.
