EUCHARISTISCH TRIDUUM
VOOR ZIEKEN
Gem. Berichten.
TWEEDE BLAD
Katholiek Leiden zal weldra in de
eerste dagen van Juli zijn eerste Eucha
ristisch Triduum voor zieken hebben, ge
lijk wij reeds eenigen tijd geleden hebben
61 medegedeeld.
't Is een heerlijke, echt-christelijke ge-
dachte, om de zieken, die nooit in de ge
legenheid zijn, om de kerk te bezoeken, in
de gelegenheid te stellen, weer eens de
kerkelijke plechtigheden mee te maken, in
't bijzonder: het hoogheilig Misoffer bij te
jvonen.
De gelegenheid daartoe zal zooals be-
ikend worden gegeven in de kerk van
den H. Joseph (Heerensingel). De zieken
uit Leideu of naaste omgeving, die zich
opgeven bij het daartoe gevormd Comité
(secretariaat bij den heer Th. v. Ovost, Ha-
yen 36).
De zieken, wien daartoe door hun genees
heer verlof wordt gegeven, worden op drie
achtereenvolgende dagen van huis gehaald
en naar huis gebracht en vinden in de kerk
alles wat voor hen noodig is. Zelf behoe
ven zij niets mee te brengen.
Toen het eerste Eucharistisch Triduum
was gehouden in Bloemendaal (reeds in
i meerdere plaatsen is het gegeven) werd
aan „De Tijd" een geestdriftige beschou-
1 wing daarover toegezonden. Wij herin-
neren er aan, dat de bij alle zieken die
het radio-ziekenuurtje hebben gevolgd be
minde pastoor van Bloemendaal, de
Zeereerw. heer L. Willenborg de energieke
;f bevorderaar van deze gedachte is. In
yj „De Tijd" van 8 Juli 1925 lezen we:i
e
pi Heden hadden wij den eersten dag van
j) het Eucharistisch Triduum voor zieken,
2 een aandoenlijke plechtigheid, die haast
niet met woorden is weer te geven.
Als men nu de uitvoering bijwoont van
die allerschoonste gedachte, die God heeft
ingegeven aan onzen ijverigen herder L.
J. Willenborg: dit triduum te houden, dan
dl lijkt alles zóó eenvoudig als 't ei van Co-
V lumbus en vraagt men zich af: „hoe is
e 't mogelijk, dat men niet eerder op dit idee
1 js gekomen?" Het is het eenvoudig gehoor
geven aan de Goddelijke uitnoodiging
„Komt allen tot Mij!"
Vanmorgen voelden wij ons verplaatst,
2 19 eeuwen terug naar den tijd, dat Jezus
zichtbaar op aarde wandelde. Daar kwa^
men zij of werden aangedragen: de blin
den, de lammen, zieken van allerlei aard
en neergelegd aan de voeten van dienzelf
den God, die is, heden, gisteren en in
eeuwigheid.
Ik heb Lourdes gezien; maar deze plech
tigheid in ons klein dorpskerkje is nóg
P aangrijpender.
"Set voorste gedeelte van ons kerkje was
geheel ontruimd. De banken 6tonden ge
moedelijk in het tuintje van onzen pastoor,
en alle belangstellenden, die niet meer in
t de kerk konden, vonden daar een plaatsje.
De ruimte voor het altaar werd geheel in
genomen door rustbedden, ligstoelen en
wagentjes, pl.m. 50. De „loopende patiën-
A ten", ook nog 'n 60-tal, namen plaats in de
banken. Och, daar was zooveel mensche-
lijke ellende bij elkaar! Uit omliggende
plaatsen, maar ook van verder af, kwamen
de zieken in auto's en rijtuigen, veelal wel
willend ter beschikking gesteld. In het
kerkportaal werden zij ontvangen, door
R. K. verpleegsters en op brancards en
in ziekenwagens de kerk binnengebracht
en voor het altaar neergelegd, of in de
banken geholpen. Velen onder hen waren
verscheiden jaren niet in een kerk geweest.
Wat moet. het voor hen geweest zijn, toen
het orgel begon te spelen en het Allerhei
ligste werd uitgesteld voor de Hoogmis,
om 9 uur
Bij velen vloeiden tranen. Daar waren
zeer ouden van dagen en kleine kinderen,
kreupelen, lammen, blinden, zieken, uitge
teerd door jaren van lijden. De heele pa-
rochie, onze Pastoor aan het hoofd, heeft
zich letterlijk uitgesloofd, ze met de groot-
6te liefde en zorg te ontvangen.
- Aan iederen deelnemer werd uitgereikt
een keurig samengesteld boekje, waarin de
H. Mis voor zieken, psalmen en gezangen.
F EUILLETON.
HET HUISJE IN 'T RAVIJN
Uit het Engelsch
door
Headon Hill.
17)
Op ongeveer vijftig meter van het huisje,
1 stond een groep lage vlierboomen. Het
groepje was te klein om den naam van
boschje te verdienen, maar was toch groot
genoeg om een ongebruikten en bouwvalli-
gen steenen koestal te verbergen. Het
grootste gedeelte van het dak was inge-
stort en de muren weken gevaarlijk uit. Dit
ongastvrij-uitziende gebouwtje bleek Ma-
I pleton's doel. Om redenen, die alleen hem
zelf bekend waren, verkoos hij het boven
If Martha Calloway's zacht veeren bed.
Bij het gebouwtje bleef hij stilstaan en
keek aandachtig naar Martha's huisje. Er
y was geen maan, maar bij het licht van de
I sterren waren de dichtstbijzijnde dingen te
onderscheiden. Het kiezelpad door d©n
moestuin was vrij duidelijk zichtbaar en
Mapleton kon een menschelijke gedaante
Waarnemen, die zich voortbewoog in de
richting van het schuurtje. Hij wachtte tot
bij duidelijk kon zien dat het de gestalte
van een vrouw was, die een shawl over
fi- haar hoofd had geslagen en toen ging hij
j* meesmuilend het gebouwtje binnen en ver-
dween in de duisternis.
Onder de Hoogmis een hartelijk woord van
welkom en opwekking van onzen Pastoor
en daarna de algemeene H. Communie der
zieken. Eerst ging Jezus van bed tot bed
en toen kwamen de andere patiënten tot
Hem aan de Communiebank, strompelend,
tastendDaarna volgden de geleiders
en familieleden der zieken en overige ge-
loovigen.
De organisatie van alles was de denk
baar beste. Hier voegt een woord van in
nige hulde aan Zuster Casander, hoofd van
„Maatschappelijk werk' in Haarlem, die
weken lang in touw was en haar vaoantie
opofferde, om alles te regelen, wat zeker
voor zoo'n eersten keer heel wat moeilijk
heden heeft meegebracht.
Een aantal R. K. Verpleegsters van het
Provinc. Ziekenhuis „Meerenberg" stonden
haar in de kerk op de meest hartelijke en
waarlijk stichtende wijze ter zijde. Alles
ging even keurig en geregeld, zonder de
minste stoornis. Alles wat de zieken kon
verfris6chen, en na de H. Communie ver
kwikken, stond gereed.
Na de Hoogmis werden de liggende zie
ken in de Pastorie gedragen, waar zij ver
der de gasten zijn van onzen Pastoor. De
groote zaal was als een hospitaal, met rijen
rustbedden. De overige patiënten vonden
in de omliggende huizen een gastvrij ont
haal en brachten daar ook de uren tus-
schen de overige plechtigheden door.
Om 12 uur kwamen allen weer in de
kerk. Na een korte aanbidding voor het
Allerheiligste werd aan iederen zieke de
handoplegging, door vijf elkaar volgende
priesters voltrokken.
Om 2 uur volgde een plechtig Lof met
korte toespraak en daarna het heerlijkste
oogenblik van den dag: eerst de processie
met het Allerheiligste door de kerk en
daarna de afzonderlijke zegen met het H.
Sacrament aan iederen zieke persoonlijk,
zooals dat ook in Lourdes gebeurt.
Terwijl Jezus van zieke tot zieke ging,
bad de heele kerk mee, onstuimig in ge
loof en vertrouwen, de heerlijke aanroepin
gen uit Lourdes: „Heer, dat ik zien moge!
Heer, dat ik hooren moge!"
Wie zal het ooit vergeten, die het heeft
bijgewoond! Wij hebben het weer gevoeld:
hoe heerlijk het is, katholiek te zijn. Met
hoeveel liefde, geheel één in de liefde Gods
hebben wij gebeden, met en voor elkaar,
als één groot huisgezin. Wij hebben met
elkaar geweend over al de ellende, die wij
zagen en ons samen verheugd over den
troost en de opbeuring, die dezen eer
sten dag reeds neerdaalde over onze
zieken, en die in vreugde afstraalde van
menig uitgeteerd gelaat. Ik geloof, dat
menigeen eigen leed vergat, om voor de
anderen te bidden; dat menige moeder
even vurig smeekte voor de genezing van
anderer kind, dan voor het eigene. Dét is
het échte Roomsche: niets eigens meer te
hebben; maar alles samen; dkt is ons
Roomsch communisme, als wij bij Jezus
zijn.
De hoofdgedachte die onzen pastoor be
zielde, was niet op de éérste plaats, licha
melijke genezingen af te smeeken, maar
vóór alles: een krachtig, bloeiend Eucha
ristisch leven in onze parochie en de
arme zieken, die op geestelijk gebied zoo
veel moeten missen. Mocht dit heerlijke
voorbeeld véél navolging vinden! Mochten
langzamerhand alle parochies zulke dagen
bereiden, aan hunne arme zieken en mèt
hen, aan alle parochianen. Ons klein Bloe
mendaal heeft bewezen, dat er géén be
zwaren en moeilijkheden zijn, die niet
overwonnen kunnen worden, door liefde
volle samenwerking. Zoek eerst het Rijk
Gods.
Onze pastoor heeft 't ondervonden, dat
alles hem werd „toegeworpen". Hij heeft
niets gevraagd: vindingrijke liefde heeft
in alles voorzien, deed hem alles toestroo-
men. Heel wat goede gaven werden aan de
pastorie afgegeven voor de zieken, prachti
ge bloemen sierden het altar, vervoermid
delen ter beschikking gesteld, enz., enz.
Na het Lof keerden de zieken,, na nog
HOOFDSTUK XII.
Vermist.
Bij de keeten op de rots stond John Bud
ge en liet zijn critischen blik gaan over een
van de geweldige vrachtauto's, die opgela
den stond, schijnbaar met marmerblokken
Sedert het ongeluk van onlangs, werd ver
dubbelde zorg besteed aan het laden en
geen enkele auto mocht het terrein verla
ten, voordat deze door den opzichter was
geïnspecteerd.
In orde, Wilson, zei Budge eindelijk
tegen den bestuurder, die reeds met zijn
hand aan het stuurrad zat.
Maar de man aarzelde.
Voor we weggaan, mijnheer, wendde
hij zich tot den opzichter zou ik U wel
iets willen vertellen, zei hij. Zelfs al zou
U me uitlachen, voegde hij er zenuwachtig
aan toe.
Zeur niet en kom er mee voor den
dag, zei Budge ruw.
Ik was in schacht no. 4 om deze la
ding klaar te maken, zei de man, die Coo
per heette, en ik zou durven zweren dat
ik daar een vrouw hoorde gillen, 't Was
even voor eenen net toen ik klaar was en
wegging.
Onzin, je hebt staan droomen. Hoe
kan er nu een vrouw in een van de schach
ten komen! snauwde de opzichter.
Dat heb ik zelf ook bedacht, stemde
Cooper toe, maar het geluid, al klonk
het gedempt, was positief dat van een
vrouw en kwam van niet ver weg.
Als het werkelijk een vrouw was, dan
moet ze aan het strand zijn geweest of in
„DE LEIDSCHE COURANT"
een versnapering te hebben genoten, naar
huis terug. Morgen zien wij ze terug.
En den 25sten Juli 1926 schreef men uit
Bloemendaal aan ,,De Tijd":
Ons zieken-Triduum heeft dit jaar een
bijzonder gunstig verloop gehad. Mochten
toch alle Z. E. H. Pastoors inzien, wat
zoo'n ziekentriduum is, niet alleen voor de
zieken zélf, maar ook voor de gezonden
der parochie. Het kan niet anders, of het
Eucharistisch leven moet nieuw en krach
tiger opleven na zulke dagen. Ik heb het
menigeen hooren zeggen dezer dagen: „Wij
waardeeren het niet genoeg, dat wij ge
zonde menschen zoo gemakkelijk naar de
kerk kunnen komen en dagelijks de H.
Communie ontvangen".
Maar wat is 't dan voor de arme zieken,
de lijdende kerk op aarde, die Jezus' troost
zoekt zoo heel bijzonder noodig hebben!
Owat spijt 't hun, als die dagen weer
voorbij zijn. Maar 't is nu al ingeburgerd
te zeggen: „volgend jaar!" Daar hopen zij
op; daar zien zij naar uit, menigen zwa-
ren dag en slapeloozen nacht, 'n Moeder
zei van haar ziek dochtertje: „over 14 da
gen, dan begint ze al": „Moe, wanneer ga
ik weer naar 't Triduum; hoelang duurt
't nog?" enz. 't Is een lichtpunt in hun
vreugde-arm leven.
Wij hadden twee tridua dit jaar, om de
vele aanvragen. Verleden week 120 deelne
mers en de laatste dagen waren er 145. Zij
hebben er alles voer over, pijn en ver
moeienis, om maar weer eens dikwijls
na jaren bij Jezus te kunnen zijn.
Ook in het buitenland begint deze aller
schoonste daad van barmhartigheid navol
ging te vinden. In Berlijn heeft reeds een
zieken-Triduum plaats gehad. Keulen,
Worms en andere plaatsen zullen binnen
kort volgen. Gisteren zijn twee Duitsche
priesters uit Worms overgekomen, die he
den, met den sluitingsdag, alles hebben
meegemaakt. Zij waren diep getroffen door
het Holland&che geloof en vertrouwen. „Sa»
ist es nicht bei uns", zei een hunner, „aber
nun werden wir auch unsere Kranken beten
lassen!" Ook zij verwachtten een over-
vloedigen zegen voor alle geloovigen. Ons
Hollandsch boekje voor de zieken „Tri
dua" wordt in het Duitsch vertaald en
door 't secretariaat „Regina Coeli" zullen
Duitsche H. Hart-schilden worden opge
zonden.
Ons klein Bloemendaal heeft niet alleen
met de gezonden, maar ook met de zieken
uit t&l van omliggende plaatsen, het In
tern. Congres te Chicago meegevierd. Als
Mgr. Heylen terug is, wordt de stichter van
het zieken-Triduum, onze pastoor L. Wil
lenborg, ook in België verwacht, om oq,
verzoek van Mgr. Heylen 't heerlijke zió-
kenwerk voor de eerw. Geestelijkheid uit
een te zetten. Zoo zal het geleidelijk de
heele wereld gaan. veroveren.
Kort na het eerste Triduum voor zieken,
verleden jaar, werd ook opgericht: ,Het
Apostolaat voor zieken", waarin alle zieken
uit het heele land zich kunnen laten in
schrijven.
Dit Apostolaat telt nu reeds pl.m. 2000
ledenDe leden ontvangen een fraai insig
ne en iedere maand een rondzend-brief, vol
opwekking en troost. Telkens hoorde men
dezer dagen spreken over deze „brieven"
en hoezeer de zieken zich daar iedere
maand op verheugen.
Voor de „loopende patiënten" wordt er
hier in Bloemendaal iederen eersten Zon
dag der maand 's middags een „ziekenlof'
gehouden. Dan is ons klein kerkje overvol.
Wie maar even kan komen of worden ge
leid, wil er bij zijn, uit den geheelen om
trek. Ook ziekenwagentjes worden binnen
gereden. Dan wordt aan allen weer de
handoplegging voltrokken, medicijnen ge
zegend, enz. Dan ziet Jezus telkens weer
opnieuw gehoor geven aan de liefde-uit-
noodiging vari Zijn H. Hart: „Komt allen
tot Mij!"
Is 3t geen verheffende gedachte
voor allen, die gezond zijn, aan zulk een
triduum te mogen medewerken? Welnu,
dat kunnen allen op deze nuchter-werkelijke
en doeltreffende, wijze: door het Comité
een boot en het geluid moet door de ope
ning in de rots zijn gekomen, zei Budge,
maar het is veel waarschijnlijker, dat het
een zeemeeuw is geweest. Die kunnen soms
zoo akelig schreeuwen, misschien is er
storm op til. In ieder geval kan ze onmo
gelijk in een van de schachten zijn geweest
En nu, maak dat je wegkomt.
De opzichter keek het voertuig na, ter
wijl het door de poort wegreed en toen het
uit het gezicht verdwenen was, sloot hij de
zware deuren. Het was een prachtige zo
mermorgen, de zon straalde aan een wol-
kenloozen hemel en de blauwe zee glin
sterde, zacht bewogen door een koeltje. Op
zijn horloge kijkend, zag hij dat het zeven
uur was.
Martha's theewater zal wel aan de
kook zijn, mompelde hij. Ik kon best
even naar haar toegaan en zien een lekker
bakje thee machtig te worden.
Budge, schoon niet zoo heel jong meer,
was nog vrijgezel. Sedert zijn aanstelling
als opzichter van de groeven, had hij in
een van de keeten geleefd en met een
ijzeren hand de tucht gehandhaafd onder
de andere mannen. Maar vóór de herleving
„van de marmerindustrie" was hij jacht
opziener geweest op de Abbey, evenals zijn
vader het eens bij den ouden Lord Pur-
becks geweest was. Trouw aan de familie
Purbeck was hem van jongs af aan bijge
bracht en hij genoot met volle vertrouwen
van zijn meester.
Een ander, misschien iets minder diep
gevoel in z'n harde, schuwe manier was
zijn bewondering voor Martha Calloway.
Ze waren samen opgegroeid in het kleine
dorp achter de Abbey en ofschoon hij in
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Dinsdag 5 Juni.
Hilversum, 1060 M.
12.302.00 Lunchmuziek door het Trio
Verhey.
3.004.00 Knipcursus o. 1. v. Mevrouw de
Leeuw van Rees.
6.007.15 Dinermuziek door het Trio
Rentmeesteh.
7.157.45 3de Duitsche Olympiadeles.
8.00 Lezing door Dr. Wortman: Ethiek
en de verpleegster.
8.30 Concert door het Omroep-orkest. o.
1. v. Nico Treep, Ed. Verkade en Else
Mauhs, voordracht.
10.15 PersberiOhten.
10.25 „Yerzoek"-programma.
Huizen, 340.9 M. Na 6 uur 1870 M.
(K.R.O.-uitzendingen uitsluitend).
12.30—1.30 Lunchmuziek doorgiet Trio
Winkels.
6.007.00 Dinermuziek.
7.308.00 Cursus Latijn door Leo Speet.
8.0010.30 Concert. Gom. zangkoor „St,
Caccilia" te Baarn, o. 1. v. Hans Ponten,
Mej. F. Polmann, alt; J. Ponten a. d. vleu
gel, Mej. L. Wijngaarden, viool. Mej. F.
Boomgaard, piano.
Daventry, 1600 M.
10.35 Kerkdienst.
11.20 Gramofoonmuziek.
12.20 Concert.
1.2Q—2.20 Orkestconcert.
2.50 Muziekjes.
3.35 Concert.
3.40 Fransclie les.
4.10 Muziek.
4.20 Orkestconcert.
5.20 Yacantiepraatje.
5,35 Kinderuurtje.
6.20 Gramofoonmuziek.
6.50 Nieuwsberichten.
7.05 Gramofoonmuziek.
7.20 Maand-overziclit.
7.35 Brahm's pianocomposities.
7.45 Lezing.
8.05 Vaudeville. Dans-orkest en variëtó»
artisten.
8.20 Lezing: Modern transport.
9.20 Nieuwsberichten.
9.35 Muziekles.
9.55 Nieuwsberichten.
10.00 Vioolconcert.
10.20 Yvette Guilbert, Diseuse, in haar
repertoire.
10.5012.20 Dansmuziek.
financieel te steunen, want voor een goede
uitvoering van het plan is geld noodig
Hot Triduum wordt, natuurlijk, gegeven
voor zieken van alle standen. Maar niet
op hen mag op de eerste plaats een beroep
worden gedaan, om de onkosten ervan te
bestrijden. De waarde van de „atten
tie", de fijne liefdedaad, die men hun wil
bewjjzen, in hartelijk mee-voelen, zou er
door verkleind kunnen worden.
ONGELUKKEN.
SLACHTOFFERS VAN HET VERKEER.
Meisje overreden en gedood.
Zaterdagmiddag geraakte al spelende
het 7-jarig dochtertje van H. Barten te
Ede onder een vrachtauto. Het kind werd
ernstig aan het hoofd verwond.
In een sloot geslingerd.
Naar het St. Antonius-gesticht te Leur
is overgebracht zekere Mertens uit Leur,
werkzaam in het pakhuis van den N. C. B.
te Breda, die bij het Liesbosch bewusteloos
in een sloot werd gevonden. Hij moet daar
een heelen nacht gelegen hebben. Vermoe
delijk is hij aangereden en in de sloot ge
slingerd.
Tragische gevolgen.
Zekere H. uit Bom, die onlangs te Ob-
bicht door een auto levensgevaarlijk werd
gewond, heeft hersteld het ziekenhuis kun
nen verlaten. Eenige dagen later vertoon
den zich teekenen van verstandsverbijste
ring en thans is de ongelukkige man naar
het krankzinnigengesticht te Yenray over
gebracht.
MAANDAG 4 JUNI 1328
„Radio Paria", 17S0 M.
10.50—11.00 Gramofoonmuziek.
12.50 Orkestconcert. ^Werken van Franck
en Schumann.
4.05—5.05 Orkestconcert.
9.05—11.20 „Le Roi d'Ys", Lalo.
Langenberg, 469 M.
1.252.50 Orkestconcert.
6.207.15 Concert.
8.20 „Die heimliche Ehe", kamer-opera
van Cimarosa.
10.50 Sluiten.
Z e e s e n, 1250 M.
12.205.20 Lezingen.
5.206.20 Orkestconcerfc.
6.20—8.05 Lezingen.
8.35—11.20 „Ein Sommernachtstraum",
klucht van Shakespeare.
Hamburg, 395 M.
4.35 Volksliederen. Zang en pianobegel,
6.20 Walsmuziek door het Norag-orkest.
8è35 Am Deutschen Rhein.
10.35 Causerie. Daarna dansmuziek.
Brussel, 509 M.
5.20—6.20 Trioconcert.
6.50 Orkestconcert.
8.20—10.35 Orkestconceii.
Radio Espana.
De „Radio Espana", het katholiek zend
station van Span jr., maakt bekend, dat het
na de vele moeilijkheden te boven geko
men te zijn, thans een vreugdevolle ont
wikkeling tegemoet gaat, hetgeen voorna
melijk te danken is aan het krachtdadig
optreden van den kardinaal van Toledo,
den primaat van Spanje.
Aan de onderneming is thans een ker
kelijke adviseur verbonden. Tegen de ka
tholieke benaming was in het begin veel
weerstand gerezen, maar naderhand kon
men daarmee vrijwel algemeen genoegen
nemen.
In den laatsten tijd heeft Radio Espana
zich vooral onderscheiden door degelijke
voordrachten tegen slechte lectuur en on
zedelijke mode.
Zeer gewaardeerde klaseiejje kerkmu
ziek is het hoofdbestanddeel der muzikale
programma's. Door uitzendingen van den
eersten rang heeft Radio Espana zich in
korten tijd een groote reputatie weten te
verwerven.
Verdronken.
Te Papendrecht is de 63-jarige W. de K.
in de diepe geul achter zijn woning geraakt
en verdronken.
Uit de Waal onder de Ooij bij Nijme
gen is het lijk opgehaald van een 24 A 25-
jarig jongeman. Het hemd was gemerkt
met v. N. Het lijk is begraven op het al
gemeene kerkhof te Beek-Ubbergen.
Een onverschrokken redder.
Gisterenmiddag raakte te Roermond ©en
jongetje der familie F. te water. Hij viel,
naar „de Mndmrg." meldt, van het hooge
staketsel aan de Roerkade bij het spelen in
de Roer. De kleine ging voor de vierde
maal onder, toen op hulpgeroep der daar
wonenden de heer L. Hofman zich zonder
te bedenken met kleeren aan te water
sprong. Hierbij kwam hij nogal onzacht te
recht. Het lukte hem echter den jongen aan
kant te brengen, waar beiden door toege
schoten hulp spoedig op het droge werden
gebracht. De drenkeling was geheel buiten
kennis, doch werd gelukkig bijgebracht.
Het was de achtste keer, dat de heer H.
een menschenleven van den wissen dood
redde.
In de kokende soep gevallen.
Te Horsten (gemeente Onstwedde) is
gisteren het 1 1/2-jarig kind van het echt
paar Hemmen in een pan kokende soep ge
vallen, tengevolge waarvan de arme kleine
zeer ernstige brandwonden opliep.
Knaapje vermist.
Te Breda wordt sedert Dinsdag 1.1. ver
mist de 9-jarige G. J. A. B., wonende aan
den Nieuwen Weg aldaar. Hij is het laatst
gezien in den Beerumpolder, waar men zijn
jas, bril en hoepel gevonden heeft.
vroeger jaren het veld had moeten ruimen
voor een beminnelijker mededinger, zonder
ooit veel van zijn gevoel te hebben laten
blijken, was hij haar in zijn. hart altijd
trouw gebleven. En nu had de heropening
van de groeven hem in nauwer contact
met de knappe weduwe gebracht, van wie
hij altijd had gehouden en die misschien
zijn vrouw zou zijn geworden, als hij een
beetje doortastender was geweest op het
psychologische moment.
Zijn nieuwe betrekking had hem genood
zaakt zijn huisje te verlaten en in de kee
ten op de rots, vlak achter Martha's huisje
te gaan wonen. Eerst hadden ze elkaar
toevallig ontmoet, later waren die ontmoe
tingen regel geworden. Een kopje thee
vroeg in den morgen, tegen den tijd van
het ontbijt, was zoo langzamerhand een
gewoonte geworden. Een verdere band tus-
schen hen vormde het feit dat zoowel
Martha als haar dochter Bessie het ge
heim van de werkzaamheden in de groe
ven kenden. Martha, de weduwe van den
tuinman van de Abbey verknocht aan de
familie Purbeck als John Budge /.elf en
Bessie zou voor Lady Madge door het vuur
zijn gegaan. Om deze redenen had lord
Purbeck het verstandiger geoordeeld om
gissingen en praatjes te voorkomen, hun
de waarheid te vertellen.
Het was dus geen ongewoon verschijnsel
dat Budge het pad over de rots insloeg
naar de achterdeur van Martha's huisje.
Toen hij weer over het kleine paadje, liep,
zag hij met voldoening een blauwe rook
wolk uit de schoorsteen opstijgen en hij
wist dat hij niet lang meer op een war
men dronk zou hoeven te wachten. Mar
tha en Bessie waren 's morgens altijd al
vroeg in de weer. Hij was er bijna zeker
van dat hij Martha in de keuken zou vin
den bozig met het ontbijt voor haar huur
ders en Bessie in de kamers aan het stof
fen zou zijn.
Toen hij echter dicht bij het huisje geko
men was, voorbij de vlierstruiken, merkte
hij dat de dingen dien morgen anders wa
ren dan gewoonlijk. Martha stond bij de
achterdeur, haar hand boven haar oogen
voor het scherpe zonlicht en riep „Bessio"!
terwijl ze naar de rotshelling optuurde.
Zoodra ze Budge zag, kwam ze haastig op
hem toe.
Goeden morgen John, heb jij BeRsie
ook ergens gezien? Waar kan dat kind
toch zitten? Ik dacht dat ze bezig was met
tafeldekken in de kamer van meneer Map
leton, maar toen ik haar een kopje the©
ging brengen, was ze nergens te vinden!
Misschien heeft ze zich verslapen,
meende Budge en is ze nog niet op.
Ik heb in baar kamertje gekeken
teen ik naar beneden kwam, maar ze was
er niet.
Was ze wel naar bed geweest? was
de nuchtere vraag.
Lieve hemel John, waar denk je aan!
zei de vrouw plotseling hevig verschrikt.
Ik heb aleen maar gezien dat ze niet
in haar kamertje was.
We zijn gisteravond Ramen naar boven
gegaan. Waar zou ze anders geslapen heb
ben dan in haar kamertj'e. Maar ik zal
eens gaan kijken.
(Wordt vervolgd).
