LUCHTVAART.
DE GRUWELEN DER BOLSJEWISTEN
tfreuwi^fianden
Uit de Omgeving.
ant),
gen, dat hij het koppel WambstLasquehay
ongehinderd de verloren ronden zou laten
inhalen. Het ging er hier n.l. om, het
merk „Semper" te laten winen, voor welke
firma zoowel Ehmer— Kroschel als VVamst
Lacquehay uitkwamen terwijl van Kem
pen— Richli en RiegerTietz de „Mifa'
vertegenwoordigden.
Onze landgenoot wenschte niet op Rütt's
aanbieding in te gaan, waarna laatstge
noemde besloot het Mifa-koppel op onvgel
matige wijze te benadeolen. Hierdoor
wordt het niet toekennen van een ronde,
welke Van Kempen den laatsten avond ge
wonnen had, verklaard.
Ook hadden Münzner en Viel, de helpers
der Semper-konpels, Van Kempen ten
slotte tot 9000 Mark geboden om genoemde
koppels te laten winnen, waarop v. Kem
pen antwoordde, dat hij der strijd op regel
matige wijze wenschte uit te rijden. Zelfs
beden ze den helper der Hollanders. Tor
sin 500 Mark indien deze Van Kempen zou
kunnen overreden om op het plan in te
gaan.
Op allerlei manieren werden Van Kem
pen en Richli op de baan gehinderd. De
botsing tusschen Demeey en onzen land-
genort r as er o.m. het gevolg van.
Ehmer, Kroschel, Rieger, Tictz en hun
helpers wenschten toen een contract met
het Hollandsch-Zwitser6che koppel te slui
ten, waai bij ze zich verplichtten den strijd
regelmatig uit te rijden. Daardoor wensch-
j echter een belooning, te weten
Ehmer—Kroschel van 1200 Mark en Rie-
gorTietz van 1000 Mark, op welk aanbod
Tan Kempen en Richli ingingen. Voordien
iad onze landgenoot een „B.-Z. am Mittag"
premie van 200 Mark aan EhmerKroschel
afgestaan daar hij van te vo-
wist, dat hij toch geen kracht
meer had, om deze te winnen. Ook is door
hem een aanbod van 4000 Mark geaccep
teerd, welke som EhmirKroschel hem
zouden betalen, indien zij zouden winnen.
Hiermede hoopte Van Kempen de combine
gebroken te hebben, zoodat hij daarvan
verder geen hinder meer zou ondervinden.
Eenige dezer contracten waren in mijn
bezit, aldus Blekeir.o'en, en toen ik op een
gegeven oogenblik bij Walter Rütt werd ge
roepen greep hij mij plotse'ing vast-, s'oot
de deur achter zich en terwijl hij mij vast
hield ontfutselden z'n helpers mij alle pa
pieren, die ik bij mij droeg en dus ook con
tracten. Tegen Rütt zal ik hiervan bij de
Duitsche rechtbank een klacht indienen.
Een Zesdaagsche kan alleen maar gewon
Inen worden, indien men door de renners
daarin gesteund wordt. In Amerika maakt
Chapman uit wie er wint, in Europa ma
ken de renners onderling een combine: dit
bet eenige verschil.
Zoo heeft Van Kemren getracht de com
bine te breken, doch Rütt was sterker Jan
de renners en bet is hem dan ook gelukt
Ehmer—Kroschel te doen zegevieren.
Lijst dergestraften.
Uit Berlijn wordt nader aan de „Tel."
gemeld:
De snortcommissie van den „Btind Deut-
«cher Rad/abrer' heeft aan Van Keurnen in
verband met de voorvallen ter gelegen
heid van den Berlijnschen Zesdaagsche de
rijvergunning voor den duur van drie maan
den onttrokken. Bovendien is het hem po-
durende een jaar verboden op Duitsche
banen te starten. Dezelfde straf
kreeg zijn manager B'ekemolen ,die als
ti'sschertpersoori tusschen Van Kempen en-
de andere koppels is opgetreden.
Richli kwam er met een intrekking van
de rijvergunnig voor den tijd van drie
maanden af. Ehmer en Kroschel kregen
twee maanden startverbod en elk 1000
mark bc-ete. Tietz en Rieger werden voor
den duur van twee maanden van deelne
ming aan alle wedstrijden uitgesloten. De
manger van Ehmer en Kroschel, Münzer, i
werd voor twee maanden geschorst, ter
wijl aan Villa gedurende een jaar de toe
gang tot alle Duitsche wielerbanen verbo
den is.
PAARDEN.
Kon. Militaire Sportvereeniging.
De Cross Country„Voor Linden'
De uitgestelde cross der K. M. S. V.
van 13 Maart vond gisteren op de. terrei
nen van Huize Voor Linden van jhr.. Lou
don te Wassenaar plaats.
Het pareous van dezen cross waar
voor de deelname open was voor ruiters, die
in 1925, 1923 en 1927 nog ge^n prijs wonnen
cross country der K. M. S. V., en
voor andere ruiters, mits op paarden die
in dezelfde jaren nog geen prijs wonnen
in een cross van de K. M. S. V„ en verder
voor letlen van de Z. H. J. V*1., de Kon. Ve-
lusche Jachtvereeniging was op een
schitterend gedee'te van het landgoed
„Voor Linden" uitgezet en duidelijk met
vlaggen aangegeven.
De afstand, welke 3 K.M. bedroeg, telde
een 15-tal hindernissen, waarbij een twee
tal slooten. De meeste hindernissen waren
natuurlijke, slechts enkele met heggen en
Meine bosschages aangebracht.
7n het geheel gingen 74 deelnemers van
sta rt.
Z. K. H. Prins Hendrik woonde met veel
belangstelling een groot gedeelte der ver
richtingen bij.
De resultaten luiden:
Leden van de Koninklijke Militaire
jSportvereeniging. Gestart 63 deelnemers
1. luit. Pahud de Mortanges met Marcroix
in 5 m. 48 sec; 2. kapt. Baron van Voorst
tot Voorst met Hopman in 6 min. 12 sec.;
o. luit. Portheime met Alerte in 6 m. 21 2/5
sec.; 4. luit. Forbes Wels met Erin's Glory
in 6 min. 27 sec.; 5. luit. Momma met
Uquette in 6 m. 35 3/5 sec.; 6. luit. Tielens
niet Noorderlicht in 6 m. 45 sec.; 7. ritm.
jhr. de Marees van Swinderen met Revolt
in 6 m. 49 sec.; 8. ritm. de Marees van
Swinderen met Magioienne in 6 m. 51 2/5
sec.; 9 majoor van kanten met Badaden
ni 0 m. 56 2/5 sec.; 10. majoor Horberts met
Tom in 7 m. 1 sec.; 1!. luit. A. v. d. Kroon
met Sainb'eu in 7 m. 3 3 5 sec: 12 luit. jhr.
van Speng.'er met Mirza IV in 7 m. 10 sec.;
13. Kluvers met Zulu in 7 ra. 24 sec.; 15.
luit. Zanino met Guitehend in 7 m. 26 sec.;
10 lui. F. v. d. Kroon met Keizer Wilhelm
ID 1 ra. 53 3'5 sec.; 17. luit. Vlielander-Hein
Tarqui m 7 m. 55 3,5 sec.; 18. luit. de
Vries met Why Not in 7 m. 56 sec.
Leden van de Zuid-Hollandsche Jacht
vereeniging. Gestart 11 deelnemers: Hors
concours jhr. A. A. Loudon met Ping Pong
in 5 min. 44 2/5 sec.; 1. mej. Eschauzier met
Trixe in 5 m. 54 sec; 2. J. W. v. Rees met
Czardan in 3 m. 5? sec.; 3. Freule van Lim
burg Stirum met N. N. in 6 m. 24 2/5 scc.;
44. M. Bicheroux met Mondnacht in 6 m.
51 sec.; 5. J. Canters met Verta in 7 m. 1
sec.; 6. mr. F. M. Hoogenbergh met Li-
bel'e in 7 m. 99 1/5 sec.
De medaille, uitgeloofd door Z. K. H.
Prins Hendrik, werd gewonnen door luit
Pahud de Mortanges.
OLYMPISCHE SPELEN 1928.
De inschrijvingen.
Voor de volgende sporten zijn reeds of-
ficieele en offieieuse inschrijvingen bij het
Comité 1928 binnen gekomen van de hier
onder vermelde landen:
Hockey: Ee'gië, Indië.
Voetbal: België, Turkije, Joegoslavië,
Uruguay, Bulgarije, Argentinië.
Athlet'ek: Philippijnen, Bulgarije, Zuid-
Afrika, Austra'ië, Turkije, Monaco, Argen
tinië, Engeland. Indië.
Gymnastiek: Joegoslavië, Bulgarij'e, En
geland.
Schermen: Bulgarije, Turkije, Argen
tinië, Engeland, Uruguay.
Worstelen: Zuid-Afrika, Australië, Tur
kije, Argentinië, Engeland.
Boksen: Uruguay, Zuid-Afrika, Argen
tinië, Engeland.
Gewichtheffen: Bulgarije, Argentinië,
Engeland.
Rceien: Monaco, Australië, Engeland.
7ei!en: Monaco, Argentinië. -
Zwemmen: Philippijnen, Bulgarije, Zuid-
Afrika, Australië, Argentinië, Engeland.
Wie'rennen: Bulgarije, Australië, Tur
kije, Argentinië, Engeland.
Daar de inschrijvingen eerst half April
resp. eind Juni sluiten zijn er nog tal van
aanmeldingen to verwachten, aangezien
reeds voor een veel grorter aantal deel
nemers huisvesting werd besproken.
Van de Philippijnen zullen de volgende
deelneme-s komen:
Voor Atldctiek: Gonzaga, Anse'mo, N'e-
nomimeno, David, Estrada, Serafin, Tori-
bio, Simeon.
Voor zwemmen: ïldefonso, Teofilo, Jaka
ria. Angkang, U'ka, Mangcna, Jamalulah.
Van Monaco komen voor:
Ath'etiek: Masino, Robert, Medecin,
Gaston.
Zeilen: Barral, Emile, Marquet, Joseph
(res.).
Rceien: Levesi. Pierre, Gardetto, Emile,
Gardetto, Charles, Scarlet, Michel, Gio-
bergia, Antcine, Devissi, Alexander (res.),
Kost, Arthur (res.).
Wilkin's Poolvlucht begonnen.
Met zijn vliegtuig naar
Barrow Point.
Uit Fairbanks (Alaska) wordt gemeld:
Kapitein Wilkins en luitenant Nie'son, de
laatste als bestuurder, zijn met hun vlieg
tuig naar Barroy Point vertrokken, hun
eerste etappe op de vlucht naar de Noord
pool.
George Herbert Wilkins behoort, even-
Is Shackleton, Amundsen en Byrd, tot- die
Poolvorscher8, die steeds weer door de
magische kracht van de beide Polen wor
den aangetrokken.
Wilkins is een Australisch natuurvor-
scher. die dee'nam aan de expeditie van
wiilen sir Ernest Shackleton met het vaar
tuig „Qrest". Gedurende den oorlog was
hij aviateur bij het Australische v'icger-
corcs en na dien tijd trachtte hij van En
geland naar Australië te vliegen. Hij
bracht het echter niet verder dan Kreta,
waar zijn machine nee-stortte.
In 1923 ondernam Wilkins een tocht
door Noord-Australië voor het natuur-
h'storisch museum te South-Kensington,
die twee jaar duurde. Een helf jaar hoor
de men niets van hem, zoodet reeds arroo-
te ongerustheid heersehte. Later bleek,
dat hij geruimen tijd onder de kanibalen
.van het noordoosten hnd doorgebracht.
Einde 1925 begon Wilkins met de voor
bereiding van een Noordpoo'tocht, waarbij
hij o.a. gebruik maakte van een Fokker-
rna chine met drie metoren. De expeditie
had niets anders dan tegenslag en van
be'onsrriike vluchten was geen sprake.
Wi'kins liet zr-hechter niet ontmoedi
gen. In Maa-t 1927 zit hij al weer in
Alaska en emde Maart vertrekt hij en
laat 49 upr niets van zich hooren. Hij
was door eon defet aan den motor ge
noodzaakt on het Pool-ijs te landen en
terwijl Amundsen cs. en Byrd er in
slaagden verleden jaar over de Pool te
vliegen, moest Wi'kins wederom ziin po
gingen opgeven. Misschien heeft hij dit
jaar meer succes.
Ter vorhoeding van vliegongelukken.
Kaoitein Dehavilland h- "t gisteren met
een Moth-vliegtuig verschillende gewaag
de proefnemingen gedaan, om aan te too-
nen hoe doeltreffend de nieuwe „gegleuf
de" vleugels werken, om neerstorten van
oen vliegtuig te verhinderen, wanneer dit
langs zijn staart afglijdt. Het vliegtuig
werd herhaaldelijk in de gevaarlijke po
sitie gebracht, waarin een gewoon vlieg-
t"ig als een steen neergestort zou zijn.
Maar zoodra de gleuven geonend werden,
werd de val gebroken, het vl-'egtuig weer
bestuurbaar en kon het weer in normalen
stand gebracht worden.
De vlieger demonstreerde daarna een
bijzonder onderstel dat erop berekend
is. een veilige landing te verzekeren, als
de vlieger zich verrekend heeft bij het
schrtten van de hoogte waafvan hij
landt. Deze prceven s'aagden niet volko
men. Het toestel kreeg eenige averij toen
het met te groote snelheid neerkwam,
maar de vlieger kreeg geen letsel. He'
bleek dat de ballast niet goed verdeeld
was.
IN DE GEVANGENISSEN VAN RUSLAND.
Hoe de gevangenen worden mishandeld.
Het verhaal van een ooggetuige
Ik heb de gelegenheid gehad om van
zeer nabij te zien hetgeen zich afspeelt in
de gevangenissen ven de G. P. U. Ik heb
er duizenden slachtoffers van de Sovjets
ontmeet, die omkwamen in die gevange
nissen. Ik ben zelf slachtoffer geworden
van de G. P. U. Men liet mij arresteeron
met mijn zoon. Gedurende zeven lange
maanden, die ik doorbracht in de ver
schillende opsluitingsplaatsen der Sov
jets, heb ik den tijd gehad om mijn onder
zoekingen van de Sovjet-republieken ge
heel te voltooien. Ik heb de hevigste
graad leeren kennen van de terreur waar
door de macht der Sovjets zich staande
houdt in Rusland.
Mijn ervaring bepaalt zich niet tot één
gevangenis, men heeft mij laten leven in
8 velschillende gevangenissen, voordat ik
over de grens werd gezet.
Mijn eerste verblijf was in 't Loubianka-
kwaitier te Moskou. Na mijn arrestatie
bracht men mij bij de plaatselijke comman
dant van de G. P. U., wat het ontvangkan
toor voor gevangenen is. De dienstdoende
officier beval mij geheel te ontkleeden en,
terwijl alles wat ik bij mij droeg allernauw
keurigst werd onderzocht, vrceg hij mij de
meest volledige inlichtingen over mij zelf
en over mijn naaste verwanten, zoowel
doode als levende. Mijn antwoorden wer
den opge teekend.
Intusschen ledigde een der tsjekisten
nauwgezet de zakken en tornde de naden
open van mijn kleeien, een ander maakte
de zolen van mijn schoenen los, in de
hoop er verborgen documenten te vinden.
Eindelijk ben ik weer aangekleed, en op 'n
tafel liggen voor den officier cle voorwer
pen opgehoopt, die ik in rn'n zakken droeg.
De commandant so: teert ze, schrijft er
'n paar van op 'n kwitantie, die aan mij
wordt gegeven. Maar bij deze voorwerpen
behooren nooit paspoort, foto's en docu
menten. Ook zijn die mij nooit terugge
geven. Op deze manier ontnam dc G. P. U.
mij mijn mandaat als lid van de commis
sie Nansen.
De kamer der honden.
Teen dit achter den mg was, bracht
men mij in een kamer die in de gevange
nis den bijnarm heeft van „kamer der
honden". En die narm is juist. Het is
een zeer kleine ruimte, vcor het grootste
gedeelte ingenomen door bedden, wat
eenvoudig planken zijn, die langs een van
de muren zijn gelegd, en aan den anderen
kant een doorgang vrijlaten van nauwelijks
een meter breedte. Op deze planken, die
bestemd zijn voor hoogstens ccn tiental
personen, zitten ongeveer 30 gevangenen
gehurkt. De rest hoopt zich op in cle nau
we doorgang. Men krijgt werkelijk den in
druk zich te bevinden in een kar met
honden.
Dat soort opsluitplaats bevatte niet
alleen personen, die pas gearresteerd wa
ren, men hoopte er ook de gevangenen op,
die men van de Boutyrki-govangenis daar
heen bracht om verhoord te worden. Ik
heb een van die onge'ukkigen gezien, die
terugkwam van den rechter van instructie;
zijn oogen waren wild en stonden vol tra
nen. Zooals hij daar zitten bleef in een
heek, niet ver van mij af, zag ik duidelijk
hoe zijn gelaat blauw en mismaakt was
van de slagen, die hij meest hebben gehad.
Eenige oogenblikken later viel hij in zwijm.
Men jceg eenige anderen van de planken
en legdie hem erop. Twee uren te voren
had men hem in volmaakte gezondheid
voor den rechter van instructie gebracht.
Hij kwam er vandaan in dien beklagens-
waardigen toestand, geslagen met natte
geknoopte doeken. Toen hij weer bijkwam,
klaagde hij niet, maar beet zich oo de lip
pen van wcede. Eenige maanden later tref
hem aan in de Boutyrki-gevangenis. Hij
bekende mij de waarheid: de rechter van
instructie had, alvorens hem te laten ran-
a „om zijn tong los te maken", ge
waarschuwd, dat men kem terstond zou fu-
sillecren als hij dorst te klagen tegen do
andere gevangenen. Lal er, teen ik eenige
maanc'.en in gevangenschap had doorge
bracht, verwonderden dergelijke gebeurte
nissen mij niet meer, maar teen was ik er
geheel van streek. Ik merk hier op, dat op
de eerste verdieping van de G. P. U., aan
den kant waar zich de afdeeling bevindt
voor zaken van zoogenaamd banditisme,
het akelig gehuil van verhoorden nooit
ophoudt.
Naar dc Loubianka-gevangenis.
Tegen acht uur in den avond bracht
men degenen, die voor den rechter van
instructie moesten verschijnen, terug
naar de Boutyrki-gevangenis. Wij had
den toen een beetje meor ruimte, daar
een vijftiental individuen slechts in de
kamer der honden" achterbleven. Nau
welijks was ik begonnen me gereed to
maken voor den nacht, of de dienstdoende
officier verscheen op don drempel met een
lijst in de hand. Hij riep 8 namen, waaron
der do mijne. Ik vroeg hem, waarheen ik
gebracht werd en ontving dit korte ant
woord: dat zul je dadelijk wel zien.
Eenige tsjikisten trokken ons mee, met
do revolver in de vuist. Zij brachten ons
op de binnenplaats van het gebouw.
Daar stond een wagen, luguber zwart
geverfd, de schrik der Russen, waarop
gewoonlijk de veroordeelden naar het'
schavot werden gebracht. Men stiet o. - j
in dezen wagen. Maar do reis duur.
ïlechts enkele minuten. De traliehekken
Joseph Douillct is oud-consul van
Eo'giö en heeft als zoodanig jarenlang
in Rusland gewoond. Hij was indertijd
lid der commissie Nansen, dus een go-
zien man. Hij is Jator gevangen geno
men door de G. P U. en is van de
eene gevangenis naar de andere go-
sleept. Wat hij in de kerkers der G.
P. U. heeft be'eefd, vei te't hij in de
„Correspondant"; wij geven er het
volgende uittreksel van:
gingen open, do schildwacht stapte af
Wij bevonden ons op een am'.c.e binnen
plaats.
Een andere commandant deed ons de
zelfde formaliteiten ondergaan van ont
kleeding, fouilleoiing en onrlerbienging
in cellen. In de cel, v.aar ik mij bevond,
waren 18 gevangenen maar slechts 14
„bedden", en ik meest, met enkele ande
ren, op den vloer slapen. Ik hoorde toon,
dat wij ons bevonden in de Loubianka,
no. 14.
De stilte van den angst.
Ik bleef daar lang genoeg om te kunnen
zien, hce men daar huishoudt. Daar was
het, dat ik voor de eerste maal getumo
was van het vertrek der gevangenen, die
ter dood zr'n veroordeeld. De nachtmerrie
van deze gevangenis is het absolute stil
zwijgen dat er heerscht, in een atmosfeer
van volstrekte onbekendheid rr.ct hetgeen
het volgende oogenb'ik kan gebeuren. Het
is vei boden te spreken. De gevangenen
spreken tot elkaar slechts fluisterend. Allo
vijf d tien minuten ging het luikje van cle
deur open en inspecteerde ccn tsjekist de
cel. Zoodra hij gesprekken hoorde, dreigde
hij streng: „Stilte, of ik schiet". De
tsjekist, die u reept om u te b;cngen naar
den rechter van instructie cf naar den dac-
tyloscopischen dienst, doet het halfluid,
opdat de gevangenen van de cel ernaast
het niet hooien. Go weet nooit, waar men
u heon brengt. Men waarschuwt u alleen
voor één ding: of ge uw eigendommen meet
meenemen al of niet. Men laat u de gangen
doorloopen ender ccn streng geboden stil
zwijgen, go zijt gedwongen op uw tconen te
loopen, met de bedreiging van een schct
in den rug in geval van ongehoorzaamheid.
Als er bij tccval een andere gevangene
voorbij gevoerd wordt, plaatst men u met
't gezicht tegen den muur, opdat ge niet
zoudt zien wie hij is. Ik heb dat alles mee
gemaakt, en ik heb ze'fs de klok bedekt
gezien, opdat men zich niet rekenschap
kon geven, hoe laat het was.
Met en zonder bagage.
Overdag slaapt men in de cellen en al
leen des nachts begint liet leven in deze
gevangenissen. Na middernacht Jiomt
men de bevreesde gevangenen halen, om
hen te deen verschijnen voor den rechter
van instructie. In afwachting van dit
oogenblik blijven de ongelukkigen liggen,
luisterend naar het minste geluid. Men
hoort de deuren van de naburige cellen
zachtjes opengaan, ccn gedempt geluid
van Etemmcn en een dof geluid van stap
pen dringt tot hen docr. Eindelijk kmyst
het Blot, de deur gaat open, en do com
mandant, met een lijst in de hand, begint
t appèl. Ieder voe't zijn hart stilstaan....
maar voor dezen keer voert men de ge
vangeren weg „met hun bagage"Zij
zullen bijna zeker worden overgebracht
nrar de Boutyrki-gevangenis en hebben
niets te vreezen, ten minste niet in dezen
nacht. Daarna reept men er anderen op,
„zonder bagage". Die gaan ofwel naar den
rechter van instructie, ofwel zij krijgen den
kogel. Eenige uren daarna komt de com
mandant terug en vraagt waar de eigen
dommen zijn van hen, die heengegaan zijn
zonder ze mee te nemen. Hij onderzoekt ze
neemt een deel en zegt met een glimlach:
„Gebruikt ze, hun eigenaars hebbe n ze niet
meer noodig". Allen begrijpen, waarover
het gaat.
Een „verhoor".
Daar in die cel heb ik gevangenen ont
meet, die ondergaan hadden het meest
monsterachtige van do „verhooron" nl. die
welke men afneemt vergozeld van een be
dreiging met den kogel, dien ze daarna
bijna allen werkelijk khijgen. Als voor
beeld zal ik een van die gevallen vertel
len: een Georgiër, gedetineerd in mijn
cel, was leider gewc-est van een anti-
jvjet-opstand in Georgië in 1924. Do
J. P. U. bedwong dezen opstand met de
hulp van Turksche troepen. Doch eerst
in 1925 konden de Sovjets hem gevangen
nemen. De tsjekisten namen hem in „ver
hoor", om hem te doen spreken en hun
de namen te laten noemen van de hoofden
der beweging. Ziedaar de methode, die
men tegenovor hem te baat nam: na hem
ontkleed te hebben, deed men hem naakt
in een kelder afdalen. Maar geven we hem
zelf het woord: „In den kelder gekomen,
stiet men mij in een duistere gang, aan het
einde waarvan een trap van enkele treden
naar beneden ging, die uitkwam in een an
dere kelder, waarvan de vloer op 20 centi
meter van de laatste treden veranderde in
een rooster. Daar aankomend, bemerkte ik
voor mijn voeten een lijk, dat in den nek
de wonde droeg van een vuurwapen, voor
over liggend op den rooster. Lange stralen
bloed liepen langzaam, uit de wonde. Na
me dit schouwspel getoond te hebben,
waarschuwde men mij, dat ik vier en twin
tig uur had om na te denken."
Teen don volgenden nacht do Georgiër
ons verliet, met de schrik op zijn gelaat,
zei hij ons vaarwel. In den vroegen mor
gen kwam hij terug, geschoren, geparfu
meerd, de zakken vol sigaretten. Na er
eenige van te hebben uitgedec'd, vo: telde
hij aan een klein troepje van zeven politie
ke gevangenen, die zich hadden afgezon
derd van dc gewone misdadigers, wat hem
was overkomen. Teen hij den rechter van
instructie antwoordde, dat hij de namen
der samenzweerders weigerde te noemen,
INGEZONDEN MEDEDEELING.
welko door huifnoudelijken arbeid
ruw, roo d of be«liailigd zjjn, wordei
wodar gaaf, zJTcht ei> blank ded
60, t ubepO ct. PÜRLL
5183
liet deze laatste de wacht roepen en men
bracht hem naar denzelfden kelder, de
zelfde methode volgend. Men deed hem
boeien aan en bond hem aan een der zij
muren, maar zoo, dat hij do uitgang kon
zien van de gang, die hij zooven verlaten
had.
E ennacht van verschri':'';ng.
Teen begon voor hem de nacht der ver
schrikking: een tsjekist, met een revolver
in de hand, plaatste zich in een nis varr
den muur, die was aangebracht op nau
welijks een pas afstand van den uitgang.
Men deed het licht in de gang uit en do
tsjekist bevond zich in 't donker. De kel
der daarentegen werd hel verlicht....
't werd stil.... daarna hoorde men go-
druiseh op 't andere, einde van de gang.
Mon stiet er iemand voort, zooals ze het
hem gedaan haddon eenige oogenblikken
te voien. Een naakte gnjsaard, met langen
witten baard, verscheen, en, op het oogen
blik dat hij de trap afging, vol schrik kij
kend naar den man, die daar aan den muur
gebonden stond, en naar don rooster voor
zijn vcetenweerklonk een korte knal
en de grijsaard viel neer rr.ct doorboorden
schedel. Hij viel met zijn gezicht op den
rooster. De tsjekist verliet zijn schuilhoek,
deed een pas naar voren, keek of de man
gcecl dood was en knipoogde lachend te
gen don Georgiër.
Toen verdween hij....; opnieuw hoorde
men gedruischhet was een jonge
vrouw, bijna een kind, die verscheen en
het voorgaande toonccl herhaalde zich.
Andc.en volgden en cle Georgiër zeide:..
„Ik telde tot 17, daarna viel ik in zwijm".
„Teen ik weer bijkwam", vervolgde hij,
„was ik in het bureau van den rechter
van instructie. Ilct begon dag te worden.
Ik was nog steeds ontkleed en mijn
bceien z; ten neg aan miin polsen. Toen
de rechter van instructio bemerkt had,
dat ik tot mijzelf was gekrmen, kwam hij
bij mij en zei: „Nu go gezien hebt, wat u
te wachten staat, zal n en u voor het
laatst uw toilet maken, en terwijl do kap-
r er zich met u bezig houdt, zult go tijd
hebben om na te denken." Een kwar
tier ging voorbij, ik was geschoren, ge
parfumeerd, gekleed. Op do vraag van
den rechter van instructie: „Wol, zijt go
nu van gevoe'en ve-anderd," antwror'de
ik: „Neen'. (De Georgiër bekende ons,
dat hij zich geen rekenschap gaf van wat
hij zei, zoo veelde hij zich verstompt.)
„Goed," antwoordde do rechter van in
structie. „Ik geef u neg 4 uur tijd om n«
te denken. Dan zult ge sommige dingen
beter begrijpen. Tot ziens".
Teen bracht men den Georgiër terug in
onzo cel. De vier uur bedenktijd, die mon
hem had toegestaan, verliepen snel. Zijn
gezicht werd vaal. Hij bekende ons op het
einde van zijn krachten te ziin en niet te
weten, of hij standvastig zou blijven bij het.
laatste- onderhoud, dat hij zou hebbon met
don rechter van instructie.
Toen men hem kwam halen, weigerden
zijn heencn hem den dienst. De wacht-
droeg hem weg. Ik heb hom sindsdien niet
weo-gezien.
Maar twee maanden later, in Februari
1926, in het werkhuis der Boutyrki-ge
vangenis. zeg ik zi;n rni 'ree in
ecu officieel communique over do maatre
gelen, die genomen wnren togen do leiders
van <'e Georgische fevnVtie. Deze laatsten
(zooals het communiqué bevestigde) „waren
aangewezen dooren de naam van
mün Georgiër volgde.
Op het laatste oogenblik had hii dus
niet kunnen weerstaan, zooals hij tevo
ren gevoeld had....
(Slot volgt).
V/ASSENAAR.
Bloembollencultuur. Dinsdagavond
vergaderde in café van der Zalm de afd.
Wassenaar van de Algem. Vereeniging van
Bloembollencultuur.
De verrz. heetto op deze eerste vergade
ring in d't jaar a'lcn van harte welkom en
sprak de hoop uit, dnt de le ien in dit jaar
met hun gewas voorspoed zullen hebben.
De penningmeester deed vervolgens To
kening en verantwoording. De inkomsten
hebben bedragen ƒ99.92, de uitgaven
ƒ90.12, zcodat er een saldo in kas is van
f 9.50. Door dc hoeren Hnoijmans en van
der Marei werd do rekening nagezien en
in orde bevonden. Als besturslid werd her
kozen de heer P. Grcve-s en gekozen in de
nlaata van den heer C. Homar do heer
Homnn. A's afgevaardigde naar de op 26
Maart a.s. te houden algemeene vergade
ring werden aangewezen dc heeren J.
Kloosterman en G. van der Marei en als
plaatsvervangers do heeren A. Berbeo en
A. Hoogeveen.
Medegedeeld werd, dnt op 31 Maart a.s
het nieuwe bondsgebouw zal worden ge
opend.
Hierna kwam de beschrijvingsbrief in
behandeling. Veel stof tot besoreking le
verde deze echter niet op. Met het voorstel
Hillegom, aangevuld door het Hoofdbestuur
om bes'uiten geen langeren geldigheids
duur te geven dan 5 jaren, kon dc vergade
ring zich vereenigen.
Voor hot voorstel om tweemaal ner weck
beursdng te houden we-d niet veel gevoeld,
zoodat de afgevaardigde dit voorstel niet
zal steunen.
Bij do rondvrag werd er op aangedron
gen, dat het Bestuur zal trachten te ver
krijgen, dat de bemaling van den Orst-
dorperpolder zal geschieden door mecha
nische beweegkracht, terwijl nog eenige
vakaangelegenheden werden besproken.
3-*
