UIT DE PERS.
BINNENLAND.
IJfËRHAGEN's PARIJSCHE WAFELS 8^
I Land enTuinbouw
NANCY ÏREVM'S ERFENIS.
TWEEDE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
VRIJDAG 24 FEBRUARI 1928
,DE OORLOG KAN NIET WORDEN
VERBANNEN".
Er is iets veranderd.
De Volkskrant schrijft:
De gewezen opperbevelhebber heeft het
uitgemaakt: de oorlog kan niet wor-
jn verbannen.
;Zeker, zeker, de eeuwige vrede is een
laai, een YOrlieven ideaal zelfs (dergelijke
jettf kostende concessies doet men grif),
isr er blijft immers strijdigheid van be-
gen, en de Volkenbond is immers niet
:er dan de afspiegeling van een statenge-
icnscbap met tegenstrijdige belangen.
m "Winneor dus, ook met den Volkenbond,
4- 'ij kans op oorlog blijft, of liever vast staat
11 de vrede niet bewaard kan blijven, moet
0J k de bewapening worden gehandhaafd.
y En daar bij een gewapend conflict hij het
nt, die het sterkst is, doet men verstan-
ich zoo goed mogelijk te wapenen.
Ket is eenvoudig van logica.
De generaal had inmiddels kunnen beden-
i, dat. evenals het weleer bij een geschil
schen personen gebruik was het uit te
chten en verandering van zeden er toe
dde naar een andere manier van beslech-
ig om te zien, niet ongerijmd behoeft te
irden geacht de meening, dat geschillen
■schen staten op een andere wijs dan met
.pengeweld kunnen worden tot oplossing
bracht.
Gek; generaal Snijders is een beschaafd
m, die er niet aan denkt een meenings-
rschil met de vuist te beslissen en nog
nder zal aannemen, dat wie. over de
irkste vuist blijkt te beschikken, daarom
k gelijk heeft.
Welnu, is er dan iets dwazers denkbaar,
n de beslissing over een meeningsver-
lil, ook een belangengeschil tusschen sta
ll aan de wapenen over te laten?
Wel wenscht de ex-opperbevelhebber, dat
t eenmaal zoo ver moge komen, dat de
ipens niet meer gevoerd zullen worden
n in dienst van het recht; maar als de
pens voor het recht worden gevoerd, dan
irden ze noodzakelijkerwijs gevoerd tegen
!t onrecht, en als nu het onrecht het wint?
Generaal Snijders heeft lang en breed uit
weid over den invloed der regeerders en
,n hun diplomatieke vertegenwoordigers
het ontstaan van een oorlog.
Maar aan één ding heeft de generaal
lijkbaar niet gedacht: dat er in de wereld
ert 1914 iets veranderd is.
Dat de regeerders en hun diplomatieke
irtegenwoordigers het alléén niet meer
<t het zeggen hebben; dat de beweging
den oorlog veel machtiger is dan hij
ent-, en dat deze beweging de regeerders
de diplomaten op den duur geen vrij spel
1 laten.
Generaal Snijders vertegenwordigt de
ide traditie en de oude school.
[Hij is niet gewoon geweest acht te slaan
wat er in en onder de volksmassa's leeft
imt hij er toe zich tot een studie daarvan
zetten, dan is de mogelijkheid niet uitge-
[oten, dat hij zijn oordeel van thans her
iet.
Maar ook al mocht hij dit niet doen, dan
.1 toch de volksbeweging niet te stuiten
jn, welke niet zal en niet mag rusten vóór
s afschaffing van den oorlog is verkregen.
LASTER TEGEN MGR. DR. POELS.
Dezer dagen heeft „Het Volk" gehitst
igen „dr. Poels te Heerlen, den bulderen-
Kn socialistenjager". Om de aandacht der
enbare meening af te leiden van de
Dode landverraders en verzetplegers tegen
90 ;n eventueele mobilisatie, beschuldigde het
_Jad den Doctor van landverraad krachtens
§3en gemeene insinuatie van den Limburg-
b dien annexionist F. Hustinx. Wij hebben
onmiddellijk gewezen op de actie van
|[gr. Dr. Poels en de Limburgsche géeste-
jkheid die mede in het geding was ge
bracht. „om Limburg tegen de annexio-
nistische gedachte te verdedigen en te be
houden".
„Het Volk" heeft tot dusver, met zijn ge
bruikelijke driestheid als het lasteringen
tegen katholieke geestelijken geldt, gewei
gerd van onze weerlegging nota t-e nemen.
Wij sommeeren echter „Het Volk", ten
minste aan zijn lezers kennis te geven van
de verklaringen, afgelegd in het volgend
schrijven, dat wij van Mgr. Dr. Poels
mochten ontvangen en dat ook het „Alg.
Hbl." zich moge aantrekken:
Waarde Redactie.
Jaren geleden, toen F. Hustinx, de vroe
ger te Valkenburg wonende annexionist, in
Zuid-Limburg „landverraders" trachtte aar.
te werven, ben ik naar Valkenburg getogen,
om, op een groote volksvergadering, uiting
te geven aan mijn diepe verontwaardiging
over zijn snood bedrijf. Ik heb hem teen, in
zijn vroegere woonplaats zelf, openlijk als
„landverrader" aan de kaak gesteld. De vo
gel was echter bijtijds gevlogen. Hij zat
reeds over de grens.
De latere fantastische persberichten van
F. Hustinx deden mij slechts walgen.
Nu evenwel do heer G. Nijpels, de beken
de journalist, waarde blijkt te hechten aan
den door F. Hustinx uitgekraamden onzin,
lijkt mij om ook bij menschcn, die mij
niet kennen, misverstand te voorkomen
het spreken van een enkel woord gewenscht..
Niet alleen heb ik nooit of nimmer iets
gezegd of iets gedaan, wat twijfel zou kun-
pen wekken over mijne oprechte en war
me vaderlands'iefde: ik heb integendeel
jaren lang heel Limburg afgereisd en ben
op tallooze volksvergaderingen als spreker
opgetreden om steeds dieper te doen
doordringen in de ziel van heel het Lim
burgsche volk den mij zolf bezielenden af
schuw van alles wat zweemt naar annexio-
nisme of wat. ons op een of andere wijze
zou lrunnen losrukken van het ook ons,
Limburgers, zoo dierbaar vaderland.
H. A. POELS,
voorzitter der Gewestelijke
„Tijd". Landstorm-Commissie.
DE KATHOLIEKE RADIO-OMROEP.
Men schrijft ons:
Nu dezer dagen do wet tot voorloopige
regeling der radio in de Tweede Kamer aan
de orde is gekomen, kan het z'n nut. heb
ben voor onze luisteraars nog eens uit te
leggen op welke wijze de K. It. O. is samen
gesteld en werkt.
De opdracht door den Aartsbisschop van
Utrecht namens de bisschoppen van Ne
derland aan professor Dr. W. van Koever-
den gegeven was van de volgende strek
king:
De K. R. O. zou moeten zijn een stich
ting, geen vereeniging. Een stichting om
een stabiel bestuur te verkrijgen; geen ver
eeniging, om dat bestuur niet afhankelijk
te maken van eenig wisselvallig kiesstelsel,
wat een cultureelc stichting trouwens
niet zijn mag.
Als stichting dus, die geheel de Katho
lieke cultuur moest uitzenden, moest het
bestuur behalve stabiliteit noodzakelijk
drie eigenschappen hebben.
lo. het moest ons volk in zijn groote
lijnen vertegenwoordigen;
2o. het moest samengesteld zijn uit
vooraanstaande mannen, die geschikt ge
acht konden worden de leiding te geven;
3o. het moest gelegenheid geven voor
den luisteraar zijn verlangens kenbaar te
maken.
Welnu deze drie eigenschappen werden
volgender wijze in het bestuur aangebracht.
Men ging hiervan uit, dat de groote
standsorganisaties met die op godsdienstig
en wetenschappelijk gebied samen ons volk
vertegenwoordigden. Door nu aan deze
organisaties het recht te verleenen een af
gevaardigde voor het bestuur te kunnen
benoemen, was men verzekerd daarin voor
aanstaande persoonlijkheden t.e krijgen. En
ten slotte vond iedere luisteraar van wat
rang of stand ook in die bestuursleden een
vertegenwoordiger van zijn belangen.
Een arbeider b.v. bij hot bestuurslid door
den R. K. Werkliedenbond afgevaardigd,
INGEZONDEN MEDEDEELING.
ALTIJD
ELKOM I
een wetenschappelijk man bij den vertegen
woordiger van de Katholieke Universiteit,
een vrouw bij de afgevaardigde van den
Katholieken Vrouwenbond. Bovendien
werd aan de radio-luisteraars nog een voor
sprong gegeven doordat zij organisatorisch
nog een afzonderlijken vertegenwoordiger
konden benoemen in het bestuur.
Zoo kon dus de K. R. O. in den vollen
zin van het woord het orgaan genoemd
worden op radiogebiod van geheel het ka
tholieke volk, in al zijn geledingen en moest
zijn bestuur noodzakelijk bestaan uit ver
trouwensmannen ,die in staat waren de
leiding van den omroep op zich te nomen.
Nu spreekt het vanzelf dat dit, wij zul
len het hoofdbestuur noemen, zich met den
dagelijkschen arbeid niet kon bezig houden,
en dus uit z'n midden een ander bestuur
koos, dat het werk en de geheele uitvoering
daarvan op zich moest nemen. Zoo ont
stond het dagelijksch bestuur van den K.
R. O. bestaande uit den eersten en tweeden
voorzitter van het hoofdbestuur aangevuld
met penningmeester en gesalarieerden se
cretaris. Uit den aard der zaak zelf is het
duidelijk, dat dit dagelijksch bestuur geheel
en al verantwoordelijk is aan het hoofdbe
stuur, volgens de bepalingen in' do stich-
tingsacte van den K. R. O. volkomen vast
gelegd. Het bezit en moet bezitten een ze
kere vrijheid var} handelen voor den goe
den loop der zaken, doch het moet niet al
leen rekening en verantwoording overleggen
aan het hoofdbestuur maar ook van dit
college de richtingen ontvangen voor zijn
daden voor het heden en de toekomst.
Dit dagelijksch bestuur dan stelt met
met behulp van verschillende commissies, be
staande uit vooraanstaande personen op
theologisch, kerk-historisch, religieus, pro
faan, muzikaal en letterkundig gebied, enz.
de programma's op der uitzendingen.
Het vertegenwooi'digt den K. R. O. in en
buiten rechten, onderhoudt de relaties met
het zendstation, de overige omroeporgani
saties, de regeering, enz.; leidt de propa
ganda, is behulpzaam bij het oprichten van
radio-vereenigingen, organiseert spreek
beurten, voert de administratie, correspon
dentie en boekhouding.
Hieronder laten wij nu volgen de namen
der organisaties, welke de afgevaardigden
in ons hoofdbestuur benoemen benevens
hunne namen:
De Nederlandsche Bond van Katholieke
Radioverecnigingen: M. J. v. d. Biggelaar
tevens Vice-voorzittcr.
De Katholieke Staatspartij: Jhr. Mr. Ch.
Ruys de Beerenbrouck.
De Senaat der R. K. Universiteit te Nij
megen: Dr. Gerard Brom.
De Algemeene R. K. Werkgeversver-
eeniging: Mr. F. Houben.
De Hanze, Bond van R. K. Y. van den
handeldr. en Industr. Middenstand: Mr. J.
vil Hcllenberg-Hubar.
Lo R. K. Werkliedenverbond: A. de
Bruin.
De R. K. Boeren en TuindersbondRec
tor J. P. J. Kok.
De Federatie v. Dioc.' R. IC. Vrouwen
bonden in Nederland: Mevr. F. Steenborghe
Engering.
De Apologetische Vereeniging Petrus
Canisius: Prof. J. D. J. Aengenent.
De Ned. St. Gregorius Vereeniging: J.
C. W. van de "Wiel, priester.
De Ned. Kath. Journalisten Vereeniging:
W. Galesloot Czn.
C. H. Twaalfhoven, thesaurier.
Geestelijk Adviseur der stichting: Pas
toor Dr. W. J. G. van Koeverden.
Secretaris der stichting: P. A. M. Speet,
Voorzitter der stichting: L. H. Per-
quin O. P.
Uit het medegedeelde volgt, dat het z.g.
dagelijksch bestuur bestaat uit de volgende
heeren
L. H Perquin, voorzitter.
M. J. v. d. Biggelaar, onder-voorzitter.
O. H. Twaalfhoven, penningmeester.
P. A. M. Speet, secretaris.
Dit bestuur heeft zijn kantoor te Am
sterdam, Heerengracht. 46, waar ook de
groote- en kleine 6tudio van den K. R. O.
gevestigd zijn.
Aldaar kan men zich opgeven als lid of
als donateur voor 5.— of 10.per jaar
en meer.
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Zaterdag 25 Februari.
Hilversum, 1060 M.
12.00 Politieberichten.
12.302.00 Lunchmuziek door het Radio-
Trio.
3.003.45 Lezing door L. Polak: Het ge
bruik van kantoormachiries.
4.00 Italiaansche les.
4.305.15 Fransche les.
5.156.00 Duitsche les.
6.00—7.15 Concert door het Omroep
orkest.
7.157.45 Tuinbouwhalfuurtje door D.
Admiraal: Do verzorging van onze bloemen
en planten in huis.
7.45 Politieberichten.
10.30 Persberichten.
8.10 V.A.R.A.-uitzending.
10.30 Aansluiting van de Cinema Royal
te Amsterdam. Orkest o. 1. v. Hugo de
Groot. 11.30 Einde.
Huizen, 340.9 M. N a 6 u u r 1930 M.
12.30 Tijdsein.
12.30—1.30 Lunchmuziek door het K.R.O.-
Trio.
3.00-^4.00 Kinderuurtje door de dames
Ria Mulder, Joanny Lceflang en Jac. Sue-
rink. (K.R.O.)
5.006.00 Dinermuziek K.R.O.
6.00—6.30 K.R.O. Spr. IC. W. O. Kloppen
burg, namens het Verb, van R. K. Technici:
Waar bchooren de R. K. Technici georga
niseerd te zijn.
6.307.00 Dinermuziek.
7.007.30 Cursus Hollandsch door D. G.
G. v. Ringe'.estein.
7.308.00 Spr. Mr. F. Vorstman uit
Haarlem: De Staten-Generaal en hunne
bevoegdheden (K.R.O.)
8.00 K.R.O. Groot Mendelssohnconcert.
Chr. Zangver. Soli Deo Gloria te Lands
meer. Orkest Amsterdam. Mevr. A. v. Beek-
Ristjouw, sopraan. Mej. H. Weisz, sopraan.
J. Moes, tenor. H. v. Beek, orgel. Spr. Joan
Collette v. h. St. BernulphusgildeDe mo
numentale schilderkunst.
9.30 K.R.O. Uitvoering der Orkestklasse
van den heer D. H. Ph. Kiekens, viool-
leeraar te A'dam. Mevr. M. A. Kiekens
Geiger, pianobegeleiding.
Daventry, 1600 M.
10.35 Kerkdienst.
12.20 Prijsuitdeeling op school.
1.202.20 Carlton Octet.
3.15 Int. llugbymatch: EngelandFrank
rijk.
5.00 Victor Oloff sextet.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Victor Olof Sextet en E. Black, alt.
6.50 Nieuwsberichten.
7.20 Omroep-programma-praatje.
7.35 Schumann's Krcisleriana cn fanL
stukken.
7.45 Sportcauserie.
8.05 Oude liedjes en melodieën.
9.20 Nieuwsberichten.
9.35 Lezing: Breakdowns.
9.50 Nieuwsberichten.
9.55 Uit muzik. comedios.
10.5012.20 Dansmuziek.
„Radio-Pari s", 1750 M.
10.50—11.00 Concert.
12.50—2.10 Orkestconcert,
3.504.35 Concert gewijd aan Lille, Rou-
baix cn Tourcoing.
8.50 Kinderhalfuurtje.
9.20—11.20 „La Chasse auself", revue
van Weil en Quinel.
Langonberg, 469 M.
12.251.50 Orkestconcert,
5.20—6.20 Concert door het militaire or
kest.
7.30 Vroolijk Josef "Winckler-uurtje.
8.2010.20 Vroolijke avond. Daarna tot
12.20 Dansmuziek,
Königswusterhauscn, 1250 M.
(Z e e s e n).
11.10—7.05 Lozingen en lessen.
7.20 „Duell ara Lido", comedie in 3 acten
van H. J. Rehfisch.
9.5011.50 Dansmuziek.
Hamburg, 395 M.
4.20 Concert door het Duitsche Studen
tenkoor.
5.20 Vroolijk concert.
6.20 Vasten-novellcn.
7.20 „Dor Mikado", burlesque-operette in
2 acten van W. S. Gilbert. Muz. v. Sullivan.
10.5011.50 Dansmuziek.
Brussel, 509 M.
2.504.20 Orgelconcert.
8.35—10.35 Operettemuziek door het
radio-orkest.
De nieuwe zender te Milaan.
Op 10 Februari j-1. is het oude radio-
omroepstation te Milaan, Corso Italia, dat
werkte op 315.8 M. met een energie van 1.5
K.W. opgehoven. De uitzendingen geschie
den thans op golflengte 5-19 M. door den
nieuwen zender Milano-Bigentino, welke
aanmerkelijk sterker is, n.l. 7 K.W.
HET LABORATORIUM VOOR BLOEM
BOLLENCULTUUR TE LISSE.
De redding van het archief.
In het weekblad voor bloembolencultuur
komen nadere bijzonderheden van de
brand van het laboratorimu voor bloem
bollencultuur te Lisse voor. Wij ontleenen
hier het volgende aan:
Prof. dr. E. van Slogteren en zijn
technisch ambtenaar, de heer J. D. Bak
ker, redden, behalve een aantal microsco
pen en praeparaten, ook de waardevolle
archiefstukken, waarin het onderzoek van
tien jaren is vastgelegd. „Men moet - as
pect hebben voor deze pogingen, waardoor
althans een deel van do resultaten van
den voor ons vak zoo uiterst belangrijken
arbeid bewaard is.
Dit neemt niet weg, dat tal van prepa
raten cn een groote hoeveelheid weten
schappelijk materiaal, waaronder de juist
zeer uitgebreide proeven over het onder
zoek naar de oorzaak van het kiepen der
tulpen, absoluut verloren zijn. Ook zijn
verloren gegaaan het grootste deel der fo
to's en lantaarnplaten, die als demonstra
tiemateriaal zoo onmisbaar zijn. Voor
zoover het niot verbrand is, is door het
water zeker alles bedorven."
„Het gebouw was rijkseigendom en het
rijk had het, zooals dit gewoonte is, niet
verzekerd. Echter heeft verleden jaar de
wetenschappelijke commissie op voorstel
van prof. Van Slogteren besloten het ge
bouw en den kostbaren inventaris te ver
zekeren voor een bedrag, dat wel niet
groot genoeg is om het gebouw opnieuw
op te trekken, doch waaruit toch een aan
zienlijk deel van de bouwkosten zal kun
nen worden bosireden.
Dit is een lichtpunt in deze ellendige
geschiedenis, daar nu de herbouw veel
vlugger zal kunnen verloopen, het rijk
een ongeacht voordeel heeft en de stag
natie in het onderzoek dus niet zoo groo
te afmetingen zal hebben, als anders het
geval zou zijn.
Het was dan ook voor den chef van den
rijksgebouwendienst, baron Van 'Lynden,
die spoedig na het uitbreken van den
brand persoonlijk aan professor v. Slog
teren zijn belangstelling kwam toonen,
een ware verassing dit te hooren.
Baron Van Lynden, zoo vertelde ons
prof. Van Slogteren, was zeer onder den
indruk van het feit, dat deze brand een
groote achteruitzetting van de onderzoe
kingen bcteekent en gaf prof. Van Slogte
ren de verzekering dat het rijk met den
meesten spoed den herbouw zal ter hand
nemen. Een kweeker had aan den heer v.
Lynden gezegd: „Dit is veel erger dan dat
er vier bloembollenschuren waren afge
brand" en dit gezegde had op den rijks
bouwmeester veel indruk gemaakt."
„V ij zijn zoozeer overtuigd van het groo
te belang dat hier is geschaad, dan dat
wij niet aarzelen, dezen brand een ramp
voor het geheele vak te noemen. Wij weten
dat in deze moeilijke tijden alle vakge-
nooten met prof. Van Slogteren on zijn
medewerkers meeleven."
FEUILLETON.
lit het Engelsch van JOSEPH HOCKING
Vertaald door Carla Simons.
En hoe pasten jullie die stroom toe?
Nancy gaf eon nauwkeurige uitlegging.
John deed nu de eene vraag na de an-
lere; allen op het gebied van electrici-
:eit.
Waar wil je eigenlijk heen, John,
vroeg Nancy ten laatste.
Dat is dood goedje en er is iets
'oor noodig om het levend to maken.
Als je het heelemaal met electriciteit
J| kunt laden, heb je het levend gemaakt:
Electriciteit is leven.
Maar John, begon het meisje.
Ik heb het gevonden, riep hij, ik
«"eet zeker dat ik het gevonden heb. Deze
j rubber komt van een boom, een boom is
di een levend organisme synthetische
iei rubber is dood en om het levend te maken
heb je electriciteit noodig. Ik ga weg,
Nancy, ik ga naar mijn laboratorium. Je
ij vertrouwt me de formule wel toe, niet
waar
Ik vertrouw je alles toe, zei het meis
je lief.
Dan ga ik nu meteen; kom morgen
hij me, Nancy. Hij keek nauwelijks naar
haar; zijn oogen schitterden en zijn ge
richt was vuurrood van opwinding.
John, John, zei ze smeekend.
Zijn oogen ontmoetten een oogenblik de
lare en een moment was hij niet meer de
man van de wetenschap, maar de man
die van een vrouw houdt. Hij nam haar
in zijn armen en fluisterde: Dag lieve
ling, en nog een menigte andere zoete
woordjes.
Het was den middag van den volgen
den dag, in John's laboratoriiuu.
Ik heb de bestanddeelen vermengd
zooals jij mij hebt aangegeven, zei John.
Klopt, dat?
Volkomen, antwoordde, ze. Doe het
mengsel nu in de electrischen pan zooals
ik in Leeds gedaan heb.
Doe jij het zelf maar even, zei hij.
Het meisje gehoorzaamde ca John
zei lachend: Ik heb het al tweemaal
gemaakt voor dat jij er was, maar ik wil
dat je het mei je eigen oogen ziet. Zie je
wat ik gedaan heb? Ik heb de electrische.
warmtestroom door het mengsel heengeleid
Geloof je dat
John legde haar alle electro-tochnische
en chemische bijzonderheden nauwkeurig
uit en eenige uren later stonden de man
en het meisje gebogen over een donkere
massa.
Nancy was verrukt.
Zoodra het afgekoeld is zullen we
het in plakken snijden, zei John en daarna
zal ik het vulcaniseeren. Nancy, liefste, ik
geloof werkelijk dat dit een van de ge
weldigste ontdekkingen van den tegen-
woordigen tijd is.
Dat beteekent dat ik Trevanion
Court terugkrijg, snikte het meisje ont
roerd.
Het was laat in den avond toen ze sa
men naar het huisje van mrs, Urens in
sloegen»
John, zei Nancy, L morgen gaan wc
naar Trevanion Court.
Ik zou het niet doen als ik jou was.
Waarom niet?
Omdat je nog geen absolute zeker
heid hebt. Het kan nog jaren duren voor
alles, volkomen in orde is.
Jaren? Ik kan geen jaren meer wach
ten. Over een jaar is de optie vervallen.
Toch mag je niets overhaasten.
Als je eens wist hoe ik er naar
smacht om die Beels eruit te jageu!
Dat kan ik me voorstellen, Nancy-
lief
Jouw naam zal bekend worden als
een der grootste ontdekkers, zei het
meisje enthousiast. Wat ben ik toch
trots op je.
Maar ik heb er niets aan gedaan. Het
is jouw werk, Nancy.
Neen, we hebben het allebei te dan
ken aan Mary Judson cn haar vader. Als
het blijkt dat wc geslaagd zijn, is het ook
een eerherstel voor dien zonderlingen
ouden man.
We hebben nog een massa te doen,
zei John. We moeten een octrooi heb
beneen kapitaal! Er moet een maat
schappij opgericht, worden. Er zijn een
hoop zakelijke beslommeringen.
Dat is erg prozaisch, John. Ik heb
meer behoefte aan iets dramatisch.
Dan weet ik wat! zei hij lachend.
Iets buitengewoon dramatisch, Nancy. La
ten we meteen gaan trouwen!
Het zou heerlijk zijn, John, zei ze
stralend. Maar het kan niet. Als ik
trouw, moet dat. van Trevanion Court uit
gebeuren. Ik wil in de oude kerk trouwen
en samen met jou naar het oude huis te
ruggaan. Maar jo bent een schat dat je
op dat idee bent gekomen!
HOOFDSTUK XXVIII.
Het oude huis.
De oude Jack Beel zat met zijn zoon
onder het portiek van Trevanion Court.
Het was September cn do zon begon al
vroeg te daleu. De oude rookte behaaglijk
zijn pijp en keek uit over het prachtigo
landschap.
Je hebt een goede oogst gehad, niet
waar vader?
Prachtig jong. Het land is rijk en de
velden brengen het meeste op uit de heele
buurt. En toch, bromde de oude, ben
ik niet tevreden. Ik had gewild dat je
Nancy had gekregen, jong.
De oude man keek zijn zoon vol 1 "won
dering aan. Arm en trots is ze, zei hij.
Wij bonne de eigenaars van de Court
cn zij heeft, een baantje.
En toch heeft ze de hoop nog niet
opgegeven om het huis terug te koopen.
Hoe weet je dat?
Heb geinformeerd.
Is ze nog altijd op dio fabriek?
Voor een maand was ze er nog.
Dio tienduizend pond krijgt ze om-
mers nooit bij mekaar, nooit aan zijn
leven zal ze het huis terug krijgen.
Neen nooit, zei Jack Jr. Maar ik
zal haar wel krijgen.
Ze zwegen allebei een poosje. Toen be
gon de oude weer: Je kunt d'r maar
niet vergeten, hè jong?
Vergeten? Ik zal altijd verliefd op
haar blijven. Maar als ik haar krijg zal ik
dat trotsche ding wel klein krijgen.
Het zal mc benieuwon wat zo hier
weer doen komt, zei de oude man nader-
kend.
Komt ze Jiier? De jonge Jack sprong
overeind.
Ja, heb ik je dat niet verteld? Ze
heeft me geschreven.
Heeft Nancy je geschreven?
De oude knikte bevestigend.
Waarom heb je er niks van gezegd?
Ik wou ercis kijken hoe je het zou
opnemen. Hier heb je den briof. Het brief
je luidde als volgt:
„Geachte Heer,
Daar ik toevallig in Conwall ben,
kom ik Woensdagmiddag op Treva
nion Court. Het zal me aangenaam
zijn u daar te ontmoeten,
Hoogachtend,
NANCY TREVANION."
De jonge Jac keek op zijn horloge.
Als ik dat geweten htd
Had-ic een ander costuum aangetrok
ken, vulde de oude lakoniek aan.
Waarom zou je je mooi maken voor
die meid? Als ik me niet vergis, komt ze
net de oprijlaan op.
En in'erdaad kwam Nancy met een
vriendelijke glimlach op het gezicht op
het huis aanstappen. Ze zag de beide
mannen niet. Ze had alleen oogen voo:
het huis en het landschap.
Kijk es goed na d'r, fluisterde di
oude, ze is zoo trots als een pauw.
(Wordt vervolgd^.
