Bureaux: RAPENBURG No. 10 - LEGDEN
BUITENLAND.
„Si BAVO" TE NOORDWIJKERHOUT.
BINNENLAND.
SPORT.
'19e Jaargang,
MAANDAG 13 FEBRUARI 1928
No. 5796
:39
IAU
mui
)e ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bi) vooruitbetaling
foor Leiden 19 cent pei week 12.50 pei kwartaal.
>ij onze Agenten 20 cent per week f2.60 per kwartaal,
franco per post 12.95 per kwartaaL
Iet Geïllustreerd Zordagsblad is tooi de Abonné's ver»
□rijgbaar tegen betaling van 5G et per kwartaal, bij voor-
ïitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 et., met Geïllustreerd
Zondagsblad 9 ct.
Dit blad verschijnt eiken dag uitgezonderd Zon- en Feestdagen. li
TEL INT. ADMINISTRATIE 935 REDACTIE 15
GIRONUMMER 103003 POSTBUS No. 11
DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAOTt
Gewone advertentlên 3P cent per r#Qei
Voor Ingezonden Mededeelingen wordt bet
s dubbele van het tarief berekend. 3
Kleine advertentlên, van ten hoogste 80 woorden, waarin
betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, huur en 7CP
huur, koop en verkoop f 0.50.
It nummer bestaat uit TWEE
L* Beschaving en geluk.
^ns geslacht is beschaafd.
De mensch van deze eeuw, die in Europa
icht r en Z^n begrijpt, is beschaafd.
Zoo beweert men en meent men.
IfflD Maar wie de beschaving begrijpt als een
feestelijk goed dat óók met de
lintuigen kan Worden omvat en zich óók
fi stoffelijke vormen kan openbaren, maar
lan toch zijn diepste bron en zijn wezen-
ijken inhoud vindt in de ziel hij zal er-
tennen, dat er, helaas, o zoo veel schijn-
leschaving is.
Er was iemand, zoo lazen wij Zaterdag
n een artikel van pater Terburg in „L>e
na tiet lezen van enkele romans
an Dostojewsky zijn verachting voor de
lussen daarmede meende uit te drukken:
Tog altijd geldt het woord van Napoleon:
Irab het vernis van den Rus af, en gij
oudt den barbaar over. Maar als men het
ernis van ons, Westerlingen, wegkrabde,
at zou er dan overblijven?
Met vernis bestreken met een harnas
oor, zóó loopen er zoovelen rond....
De befaamde danseres Isadora Duncan
ehrijit in haar gedenkschriften, welke in
e „N. R. Crt." worden gepubliceerd;
„Ik heb vele groote kunstenaars en
knappe en zoogenaamde geslaagde
menschen in mijn leven ontmoet, maar
nooit een van wien men kon zeggen,
dat hij gelukkig was, ofschoon som
migen wel heel natuurlijk decten alsof.
Achter het masker kan men met eeni-
ge helderziendheid altijd dezelfde on
rust en hetzelfde leed raden. Mis
schien bestaat in deze wereld het zoo
genaamde geluk niet. Er zijn alleen
maar oogenblikken."
Deze erkenning is in haar droeve reali-
eit leerrijk....
rafj; Men zoekt in de kringen van deze dan-
N^eres het geluk.Maar: het hart b 1 ij f t
bMnrustig, tenzijhet rust in G o d
^on<^er God is beschaving dikwijls ver-
la en vóóral: geluk een masker.....
22b I
MEXICO.
Naar vrede?
atholieke delegatie uit de V.S.
naar Galles.
00(1 Zoowel te New-York als te Wasliing-
yjjon werd gemeld, dat de gedelegeerden
jQ^an de Roomsc-h Katholieken van de Ver.
Staten uit de Mexicaansche grens zouden
iverschrijden, met een vrijgeleide van pre-
lident Galles, ten einde met de Mexicaan-
iche regeering te confereeren, over beëin-
liging van den godsdienstoorlog. Beide
bartijen zijn, naar gezegd wordt, verlan-
11 $end den vrede te herstellen. Tot de afge-
Vaardigden zou ook behooren de geeste
Burke, die lid is van het R.-K. steun-
^ureau te Washington. Volgens sommige
,u berichten zou de delegatie door den Paus
™s|ot dezen stap gemachtigd zijn. Bevestiging
-?3ntbreekt evenwel.
De Amerikaansche gezant te Mexico,
lie naar beweerd wordt, Burke niet-offi-
iecl steunt, weigerde zich over deze zaak
Paait te laten.
P°tJ DUITSCHLAND.
De crisis der coalitie.
Eon eisch van het Centrum.
In den Rijksdag ziet men de tegen he-
33l len (Maandag) belegde zitting der inter-
ractioneele commissie met bijzondere
panning te gemoet, omdat het lot der re-
leering afhangt van het verloop dezer be
preking. Het Centrum eischt dat de Duit-
che volkspartij haar ministers terugtrek
ken zal en dat de Duitsche Volkspartij
klaandag een duidelijk antwoord zal gc-
'en. Men legt er den nadruk op, dat het
lentrum in zijne houding ook door den
'rief van den Rijkspresident niet geschokt
De Ver. Staten en Duitschland.
Een arbitrage verdrag?
f Volgens een bericht uit Washington
ieeft staatssecretaris Kellogg verklaard,
flat de Vereenigde Staten bereid zijn om
&an Duitschland het voorstel te doen, om
een algemeen verdrag van arbitrage te
'luiten, dat in hoofdzaak gelijk zal zijn
®&n het Fransch-Amerikaansche verdrag.
Vermoedelijk zal Kellogg een definitief
foorstel doen, zoodra de senaat het
Fransch-Amerikaansch verdrag heeft ge
ratificeerd.
EEN CONCERT VAN BLINDEN.
EEN WANDELING DOOR HET KRANKZINNIGENGESTICHT.
Het was een wonderlijke invitatie, om in
een krankzinnigengesticht, een orkest van
blinden te gaan hooren. Het wonderlijke
zeker schrikt ons nooit af en daarom gin
gen wij welgemoed om half twee den weg
op van Oegstgeest naar Ndordwijkerhout.
Het leek een tocht van niets, maar daar
over werd anders beslist door het noodlot
dat door een paper rallye had voorbe
reid. Even voorbij Noordwijk Binnen was
de weg eenvoudig afgesloten. In driedub
bele file stonden pl.m. 100 auto's in de
lengte. Zelfs een fiets kon er niet door en
de auto's bewogen niet, hoe men ook toe
terde. Als een medicus voor een ernstige
zieke naar Noordwijk geroepen was, had
de zieke moeten sterven, want de men
schen, die paper rallye reden, hadden een
voudig den weg als hun eigendom be
schouwd en de gewilligste voetganger had
met geen mogelijkheid zich een doortocht
kunnen banen. Mogen wij er ons nog over
verwonderen, dat in een land, waar zoo
iets mag, socialisme een kans heeft. Ik ben
natuurlijk geen socialist, maar ik kan me
begrijpen, dat menschen zich ergeren, wan
neer, om der wille van het genoegen van
enkelen, 's lands wegen voor uren onbe
gaanbaar zijn. Ik heb één politiedienaar
gezien, maar wat kon die man tegen 3 k
400 auto's? Ik begrijp ook niet goed, waar
om niet één file kon staan, zoodat de weg
op zij tenminste voor het verkeer vrij bleef
De blinde muzikanten kwamen met twee
uur vertraging aan en wij met ongeveer
anderhalf uur. Het hielp niets, of wij al
zeiden dat wij door moesten, dat onze be
stemming aan den anderen kar t van de
file lag. De auto's' stonden, raeèstal onbe
heerd, rustig te wachten tot bestuurders
en inzittenden genoeg gezien hadden van
het feest, om den weg weer vrij te maken.
Ik hoop, dat de overheid, die dit aangaat,
dit artikeltje onder oogen krijge en dat
dan de volgende keer beter gezorgd zal
worden.
Zoo kwamen wij dan, zij het dan heel
laat, in St. Bavo aan en werden direct
naar de concertzaal gebracht waar wij bo
ven op een galerij twee goede plaatsen kre
gen. De indruk van de zaal en van het or-
chest was een heel bijzondere. In ons ge
voel trok zich een scheidsmuur op tus-
sclien zaal en tooneel. Naar het tooneel
ging al onze sympathie uit. Voor de zaal
griezelden wij een beetje. Toch moet ik
zeggen, dat de paar honderd patiënten,
die tot het feest uitgenoodigd waren, zich
keurig gedroegen. Er is werkelijk den ge-
heelen middag geen wanklank gehoord en,
wat mij het' meest verwonderde, was de
weinige reactie op de muziek. Ik had ver
wacht, al bij de eerste toonen, teekenen
van ontroering of minstens beroering te
ontdekken, maar niets. Van tijd tot tijd
stond er eens een op, vroeg aan een broe
der of oppasser om een lucifertje, maar
ging dan weer keurig naar zijn plaats en
luisterde weer aandachtig naar wat het or-
chest ten gehoore bracht.
Ik denk, dat het orcliest ongeveer een
dertig veertig man sterk was. Blinden,
van naar mijn schatting van vijftien tot
vijftig jaar, geleid door een priester, of
broeder, dat weet ik niet, met een tact en
een handigheid, die onze groote dirigenten
hem niet kunnen verbeteren. Eerst bij het
derde nummer ontdekte ik, hoe de dirigent
met zijn dirigeerstokje de maat 'tikte op
zijn lessenaar, maar door de gebaren, die
hij met de handen maakte, verloor men al
dadelijk den indruk, dat men hier met niet-
zienden te doen had. Blinden zijn meestal
muzikaal. Dit is de manier, waarop God
hen schijnt te willen vergoeden, wat zij
op andere manier te kort komen. Deze uit
voering van dilettanten was buitengewoon
goed en ik ben hog niet over mijn verwon
dering heen, dat het mogelijk is, menschen
zóó het samenspel bij te brengen. Ik heb
geen enkele fout kunnen ontdekken. En er
was een muziekbegrip, wat ver uitging bo
ven de gewone eischen, die men aan di
lettanten stelt. (Deze blinden zijn ver
pleegden uit een gesticht in Brussel, be
heerd door Broeders van dezelfde Congre
gatie, die St. Bavo bestuurt).
Na afloop van het concert zijn wij het
gesticht gaan zien. Een ding is mij bijge
bleven: Het verschrikkelijke, dat er
menschen zijn, wier aardsche leven op deze
manier voorbij moet gaan.
Dat de somberte, de neerslachtigheid,
de droefheid, die ik verwacht had, ten
eenenmale afwezig waren. Het gebouw,
met zijn groote, heldere pavilions, zijn lan
ge, lichte, met bloemen versierde, gangen,
maakte een vreugdigen indruk: En de pa
tiënten zelf zijn voor het meerendeel ge
lukkig in hun waan. Behalve de melancho
lici hebben allen een hobby, die schadeloos
stelt, voor veel wat zij missen.
Een kwam naar mij toe en zei lieel be
leefd:* „Mag ik mij misschien eens even
voorstellen. Ik ben F. Misschien heeft u
van mij gehoord. Ik bon musicus en compo
nist."
Ik wilde hem perse au serieux nemen en
vroeg: „Componeert u veel en contrapun-
tistisch?" „Oh, ja", z. i hij, „en ik geef heel
veel lessen. Alleen is het'nu een beetje be
zwaarlijk, omdat ro.jn familie mij hier
opgesloten heeft. Als u misschien dus eens
een agent zoudt willen aanspreken en hem
mijn geval vertellen, verwacht ik daar veel
van."
De man liep op bloote voeten en wensch-
te persé geen kousen of schoenen aan te
doen. Hij kon hiervoor geen reden geven,
wenschte dit ook niet, maar begon telkens
opnieuw: „Mag ik mij misschien eens even
voorstellenNu ik in mijn kamer zit,
heb ik een beetje gewetensbezwaar, dat ik
niet den eersten den besten agent op de
hoogte gebracht heb, want ik had
dit stellig beloofd. Maar wat wilt u? Ik heb
vanmiddag zooveel beloften afgelegd, in
den hoop menschen pleizipr te doen.
Er liep een man, voor wien de conver
satie gereduceerd was tot het woord ,,'s-
Gravenhage", dat hij eindeloos herhaalde.
Als een bruine beer in zijn hok liep hij de
zaai op en neer en telkens, als hij langs
kwam, schreeuwde hij: ,,'s-Gravenhage".
Een ander vertelde mij heel serieux:
„Hebt u wel eens van België gehoord?
Daar is Alfons Koning. In het jaar 100
heb ik hem op dén troon gezet". De man
zette een hooge borst en voelde zich volko
men gelukkig.
Het geluk om ii% -rvaan is tenslotte het
eenige glanspunt 'ja neze levens. Het erg
ste zijn zij er aan toe, die niet heelemaal
krankzinnig zijn, die nog geen plaats vin
den in een van de groote gestichten, waar
zij liefderijk behandeld worden, maar die
in de Maatschappij van Pontius naar Pi-
latus gestuurd worden, omdat zij tenslotte
nergens bruikbaar zijn. Hier, in dit groote
Katholieke gesticht heerscht een toon van
liefde en vriendschap, van goedmoedigheid
en vroolijkheid, die de misère van deze
mensehen tot een minimum reduceert. Zij
kunnen zich hier zelfs in hun bewuste
oogenblikken niet minderwaardig voelen.
Immers, zij leven in een wereld, waar alle
anderen, evenals zij, de waan gekozen heb
ben boven de voor hen onbereikbare wer
kelijkheid? Ik geloof niet, dat mijn her
sens er tegen kunnen, maar er zouden in
teressante studies te maken zijn in zoo'n
gesticht.
Daar was een man, een gewezen leeraar,
die met oogen vol gelukzaligheid in een
schrift teekende, groote cirkels, en die
vulde hij op met de meest onwaarschijnlij
ke vormei}. Wij vroegen hem: „Wat doet
u?" „Ik geef grafisch de moderne ohoneti-
ca weer.- Kijkt u eens hier: Hier heeft u
het strottenhoofd. Hier vormt zich de D.,
die loopt langs al deze lijnen (hij volgde
met zijn potlood een wirwar van fijne haal
tjes) om als D. uit den mon^l te voorschijn
te komen." Hij sloeg het blaadje om en zei
ernstig: „Hier hebt u byvoörbeeld de pho-
nètische verwording vanChineesche let
ters". Tragisch is, dat een mensch met zoo
veel belangstelling om één afwijking in
zijn hersens ten onder^moet gaan. Want
belangstelling hebben velen en bij velen
lijkt mij ook nog van tijd tot tijd een glimp
van hun vroegere verstandelijke vermogens
zelf naar voren te treden.
Ik heb indertijd, jaren geleden, in de
buurt van Parijs de Ma'ison blanche ge
zien, het groot krankzinnigengesticht, waar
veertien honderd krankzinnige vrouwen sa
men waren. Daar heerschte een helsch la
waai, een wanorde, een slordigheid, een
vuilheid, die ik toen meende, dat hoorde
bij de geestelijke verwording van ueze pa
tiënten. Maar ik heb hier gezien, hoe
totaal onnoodig dit is. Om den patiënten
werk te geven, wordt het huis door hen
onderhouden, en ik kan u zeggen, dat ik
weinig plaatsen gezien heb, waar verstan-
digen aan het hoofd staan en verstandigen
werken, die zóó kraakzindelijk zijn. Zoo
veel mogelijk wordt getracht op deze ma
nier en door de patiënten te laten werken
hun het idee te geven, dat zij toch nog van
eenig nut zijn in onze Maatschappij. Matten
maken zij, kippengaas, loopers en wat dies
meer zij. Wij hebben versteld gestaan, hoe
met zachtheid, orde en strenge discipline
zelfs deze zieke hersens nog in een zekere
richting te dwingen zijn. Wij hebben alle
pavilions bezocht, die van do epileptici,
van de melancholici, zelfs die van de
woeste krankzinnigen. Overal heerschte
dezelfde orde, dezelfde zindelijkheid en
hetzelfde mysterieuse respect voor de
kleedij van de geestelijken. Door kleine
gaatjes hebben wij in een paar cellen men
schen zien liggen, uitgedoofd yoor het
oogenblik, maar die elk moment weer in
dolle, belsche woede kunnen ontsteken en
wier dierlijke kracht dan voor hun mede-
menschen gevaarlijk kan zijn. Met ver
scheiden broeders en bewakers hebben wij
gesproken, maar geen enkele van hen
scheen vrees te kennen voor deze men
schen. Allen hadden een blind vertrouwen
op Gods hulp en hun eigen overredings
kracht. Ongelukken komen bijna niet voor.
Wij, die na een paar uur al doodmoe wa
ren en blij uit deze omgeving van 1001
waan te ontsnappen, staan met het groot
ste respect tegenover deze menschen, die
alle verhalen, dag in dag uit, maar wee-
kalm aanhooren en altijd het sussende, kal-
meerende woord vinden, wat den gepij-
nigden geesten rust geeft. Ik geloof niet,
dat zonder geloof en zonder die vreemde
toewijding en opofferingsgezindheid, die
het Katholicisme geeft, een dergelijk ge
sticht zoo goed kan loopen. Deze broeders
hier hebben geen eigen leven. Hun leven is
opgegaan in de veel-eenheid die het ge
sticht vormt. Het gesticht, de patiënten
uit het gesticht, zie daar hun leven. En
de indruk, dien wij kregen, was, dat dit
alles nog maar juist genoeg was, om die
vreeselijke taak, die zij op zich genomen
hebben, te volbrengen. Want niets is erger
voor gezonde hersens, dan te moeten le
ven in een omgeving van zieke geesten.
Wie daar naast zijn eigen leven, eigen be
geerten en beslommeringen heeft, kan
onmogelijk met zoo'n toewijding dit vree
selijke werk doen.
Wij denken aan St. Bavo terug met groo
te bewondering voor wat daar voor die
arme, verdwaasde menschen gedaan wordt,
en wij denken terug met een teedere gene
genheid voor die blinden, die door andere
oorzaak van de wereld gescheiden, toch
zóó in die wereld leven, dat zij haar mu
ziek kunnen vertolken op zoo- fijne, zui
vere en doorvoelde manier.
ELLEN FOREST.
Het Steglitzer moordproces.
Wetsvoorstel tegen zinne-
prikkelende proc es verslagen.
Te Steglitz is op het oogenblik een
proces aan den gang wegens 'n moord on
der omstandigheden, welke een schril
licht werpen op de moraliteit van zekere
kringen in Duitschland. Naar aanleiding
van de prikkelende verslapen in de Duit
sche bladen heeft de de Duitsch-nationale
rijksdagfractie besloten, een wijziging van
de perswet voor te stellen en in deze wet
een nieuw artikel 17a op te doen nemen,
waarbij het verboden wordt, verslagen te
leveren van processen die aanleiding kun
nen geven tot beleediging van het schaam
tegevoel en het prikkelen van sexueele ge
voelens bij de jeugd.
De afgevaardigde Mumm heeft het
desbetreffende voorstel in de rijksdagzit
ting van gisteren ingediend en de urgen
tieverklaring daarvan verlangd.
Loebe, de voorzitter van den rijksdag,
zeide, dat het voorstel, hoezeer ook on
verwacht, zeker actueel is en stelde voor,
het tegen het einde van de zitting te be
handelen opdat de fracties in den tus-
schentijd gelegenheid zullen hebben van
het voorstel kennis te nemen Aldus werd
dan ook besloten.
CHINA.
SLACHTINGEN IN ZUID-CHINA.
DUIZENDEN VERWOND.
Een derde wordt uitgeroeid.
Nadere bijzonderheden zijn thans be
kend geworden omtrent de gewelddadig
heden, door de communisten gepleegd te
Haifoeng en Loefoeng in het gebied tus-
schen Canton en Swatau, waar zij sinds
begin December onbestreden heer en
meester zijn. Dit is hun laatste bolwerk in
China en blijkbaar zijn zij vastbesloten,
zich daar goed te laten gelden.
De bijzonderheden, gemeld door een
correspondent van de „North-China Daily
News", welke naar te vreezen valt, niet
overdreven zijn, moeten te walgelijk wor
den geacht om herhaald te worden. Dui
zenden personen zijn gedoodvrouwen
werden gedwongen toe te zien, hoe haar
kinderen voor haar oogen vermoord wer
den, alvorens zijzelf ter dood werden ge
bracht en de lijken blijven liggen in de
straten, omdat het verboden is deze weg
te halen, totdat zij door de honden uiteen
zijn gereten.
De leus der communisten is, dat het be
ter is tienduizend onschuldige slachtoffers
te maken, dan 'dat één anti-communist zou
ontsnappen. De geheele bevolking is
thans georganiseerd in groepen volgens
den leeftijd. De jongens tusschen de tien
en twintig jaar moeten zich aansluiten bij
afdèelingen padvinders, die ^ionnage-op-
drachten hebben uit te voeren, voorname
lijk naar het doen en laten van hun
ouders in hun eigen huis. De mannen tus
schen twintig en dertig jaar moeten dienst
nemen in het communistische leger, ter
wijl voor de mannen tusschen dertig en
veertig jaar andere plichten zijn voorge-
Het voornaamste nieuws.
BUITENLAND.
Naar aanleiding van een moordproces tl
Steglitz is een wetsontwerp ingediend te
gen onbeschaamde verslagen in de pert.
De slachtingen door de communisten fn
Zuid-China.
Berichten omtrent de storm van Vrij
dag en Zaterdag. (Buitenl. Berichten, 2de
blad).
Bij een mijnramp in Cumberland (Enge
land) zijn 13 personen om het leven geko
men. (Buitenl. Berichten, 2de blad).
BINNENLAND.
Te Groningen is overleden de zeereerw.
Pater T. J. Voogel S.J., die aalmoezenier
bij de Lombok-expeditie was. (Kerk
nieuws, 2de blad).
In den vervolge zal In Amsterdam twee
keer de nachtelijke Stille Omgang worden
gehouden (1ste blad).
Het ontvangen van giften door ambte
naren. Justitieel onderzoek. Een aan
schrijving. (2de blad).
Het conflict in de kledingindustrie. (2de
blad).
Doodelijk ongeluk bij militalre-oefenln-
gen. (Gemengde Berichten, 2de blad).
Hoe de storm heeft huisgehouden. (Ge
mengde Berichten, 2de blad).
schreven. Alle personen boven de veertig
jaar worden als te oud beschouwd en ten
slotte moet het daarop neerkomen, dat
deze als een overbodige last voor de go-
meenschap uitgeroeid worden.
De communisten geven volmondig toe,
dat het hun bedoeling is, het bevolkingscij
fer met ongeveer een derde te verminde'
ren, opdat het overblijvende deel een be
ter bestaan zal kunnen vinden.
Nu de communisten meer dan twee
maanden in het onbestreden bezit zijn
van dit gebied en zij versterking hebben
ontvangen van een tiental Russen, die aan
de vervolging van December j.l. te Can
ton zijn ontsnapt, hebben zij hun positie
geconsolideerd door twee forten in de ber
gen zoodani? te versterken en van wape
nen en levensmiddelen te voorzien, dat
deze door de bevolking als onneembaar
worden beschouwd.
Generaal Li Tsjai-soen, die zich weer in
Canton bevindt, heeft meer dan eens het
voornemen te kennen gegeven de commu
nisten te verdrijven. Tot dusver is hier
van evenwel niets gekomen, in verband
met zijn oneenigheden met de overige ge
neraals. Bovendien heeft Li nijpend geld
gebrek. De communisten dreiger. de ge
heele bevolking te zullen uitroeien, wan
neer er troepen tegen hen oprukken.
DE STILLE OMGANG.
Voortaan tweemaal.
Gistermiddag had het gezelschap van
den Stillen Omgang zijn jaalijksche verga
dering belegd in het gebouw voor den
Werkenden Stand, ter voorbereiding van
den Stillen Omgang, welke in Maart we
derom zal worden gehouden.
De bijeenkomst werd geleid door den
heer L. P. v. d. Broeke, vice-voorzitter
van het gezelschap. Spr. deelde mede,
dat de ontzaglijke groei van den Stillen
Omgang het bestuur genoodzaakt had in
grijpende maatregelen te nemen. Op de
huishoudelijke vergadering was daarom
door het bestuur, in overleg met de be
sturen der gasten-organisaties, besloten
om voortaan den Stillen Omgang op twee
Zondagen te houden. Ditmaal vallen de
Zondagen resp. op 11 en 18 Maart a.s. Op
11 Maart a.s. zal de omgang gehouden wor
den door een gedeelte van do deelnemers
uit andere plaatsen. De week daarop zul
len de Amsterdammers en de overige deel
nemers uit andere plaatsen den nachtelij
ken bedetocht door de stad ondernemen.
VOETBAL.
NEDERLANDSCHE VOETBALBOND.
Overzicht.
Ondanks het slechte weer der laatste
dagen zijn er gisteren toch betrekkelijk
nog veel wedstrijden van het programma
afgewerkt.
En de beslissingen naderen thans. In
Afdeeling I toch is Ajax practisch kam
pioen. Met 31 wonnen de Amsterdam
mers gisteren van V. O. C., terwijl D. F. C
