I
i
PAUS PIUS IX.
nimre mn\
UIT DE PERS.
BINNENLAND.
KERKNIEUWS.
Land enTuinbouw
Rechtzaken.
TWEEDE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
DINSDAG 7 FEBRUARI 1928
J
)0
Naar aanleiding van den 50sten her-
denkdag van het zalig afsterven van
pius IX schrijft de Warmondsche hoog-
lecraar prof. W. Nolet het volgende ar
tikel in „De Maasbode", dat ook door
onze lezers met belangstelling zal worden
gelezen.
Een halve eeuw is het heden geleden
sinds een einde kwam aan het langste
pontificaat, dat de kerkgeschiedenis ge
kend heeft. Bijna twee en dertig jaar
heeft Pius IX de Kerk Gods bestuurd.
generatie, die getuige geweest is van
de ontroering, welke zich van de Katho
lieke wereld meester maakte op het be
richt van zijn verscheiden, is aan het uit
sterven, maar ze heeft ons opgevoed in
gevoelens van vereering voor haar Paus,
jdie onuitwi8chbaar zijn. Zou het vermetel
:ijn, te beweren, dat in de Kerkgeschie
denis nooit een Paus zulk een populari
teit genoten heeft, als aan Pius IX ten
deel viel? Die populariteit dankte Pius
aan de goedigheid van zijn karakter, aan
Je groote daden van zijn bestuur, en niet
iiet minst aan den aureool van Martelaar,
die hing om den persoon van den Paus,
die zooveel schijnbare mislukkingen te
boeken had.
Pius werd Paus gekozen midden in den
revolutietijd, toen Europa zich nog niet
hersteld had van de grotoe slagen van
Je Fransche Revolutie en het Napoleon
tische tijdperk, toen de Katholieke Kerk
zich nog nauwelijks aan het herstellen
was van de toen geslagen wonden. Het
indifferentisme op godsdienstig terrein
vond nog steeds voedsel in het liberaal-
katBolicisme, in Frankrijk bloedden nog
de wonden door het optreden van De
Lamennais geslagen, in Duitschland die
van den strijd over Aartsbisschop Von
Droste Vischering. In Rome stond de
uieuwe Paus voor do onmogelijke taak
van de onderdrukking van de revolution-
naire woelingen. Rooskleurig waren de
•ooruitzichten niet, toen op 16 Juni 1846
Joannes Maria graaf Mastai Ferretti tot
de hoogste waardigheid verheven werd.
Het begin is dan ook een reusachtige
mislukking. De politiek van toegeeflijkheid
mocht niet baten, in Rome maakt de partij
van de revolutie zich met den dag ster
ker, en in den nacht van 2324 Novem
ber 1848 verlaat Pius Rome als een vluch
teling, vermomd als een gewoon priester
in dienst van den Beierschen gezant Spaur.
Een mislukking? Neen! Want de bal
lingschap van den Opperpriester sloeg de
sympathie en met de sympathie het ge
loof wakker in de harten van zoovele Ka
tholieken, die anders rustig zouden hebben
doorgedommeld, en ze maakte hen bereid,
om te luisteren naar de stem van den
Paus, die immers in de volgzaamheid
de Katholieke wereld de schadeloos
stelling moest vinden voor het onrecht,
Vm aangedaan! Het verzamelwerk „L'Or-
b« Cattolico a Pio IX Pont. M. esulante
Ja lloma" is het monument van den
stroom van geestdrift, die voor den Paus
ontketend werd.
En zooals het Pontificaat begonnen
was, zoo bleef het. De voortdurende agi
tatie in de Europeesche pers tegen het.
bestaan van den Keikelijken Staat, het
kuipen van het koninkrijk Sardinië daar
tegen, de invallen van Garibaldi, straks
in 1860 de roof van een gedeelte van de
kerkelijke staten, en de bezetting van het
'in 1870, dwongen de Katholieken,
zooals de heele wereld, om voortdurend
de oogen op Rome gericht te houden: de
Paus stond in het midden van de alge-
meene belangstelling, en de persoon van
den Paus was van dien aard, dat belang
stelling populariteit beteekende. Jonge
lieden trokken op, om het erfdeel van
•Sint Petrus met de wapenen in de hand
le verdedigen, en overal kon men hooren
ipreken over den moed en de duldzaam-
ïieid en de majesteit en de goedhartig
heid van Pius.
Zoo steeg met den Paus de Pauselijke
Stoel in de achting Van het geloovige
volk, en de woorden van Pius werden met
meer eerbied en meer volgzaamheid ge
hoord en gevolgd, dan anders het geval
zou geweest zijn. De eerste groote uit
spraak van Pius was trouwens de menigte
uit het hart gegrepen, toen hij een einde
FEUILLETON.
121
Uit het Engelsch van JOSEPH HOCKING
Vertaald door Carla Simons.
44)
Ik heb je al dagen eerder verwacht,
zei Nancy, heb je mijn brief niet ont
vangen? Ja. ontvangen had hij den brief
en hij vertelde haar verward en vertegen
dat hij het zoo bijzonder druk had gehad
met zijn werk. Hij scheen slecht op zijn
gemak.
We zullen eerst thee drinken, zei
Nancy, ik ben zoo blij je te zien, John,
dat ik je maar niet al verwijten, dat je
me hebt verwaarloosd.
Jou verwaarloosd! riep de jonge
man uit.
Natuurlijk heb je dat. lachte Nancy,
de wist immers al dien tijd al, dat ik hier
was.
John Treffers "scheen erg verstrooid.
Nancy praatte over honderd dingen,
maar hij luisterde nauwelijks. Marv kreeg
een raren indruk van hem.
Alle Cornwallers zijn precies eender,
ze hebben een heeleboel praats en als het
er op aankomt staan ze met hun mond
vol tanden. Ik begrijp niet hoe Nancy de
zen iongen aardig kan vinden!
•En toch moest ze later toegeven, dat
nji veel sympathieks had en ze zei tegen
Nancy dat het een jongen scheen waar
van je opaan kon.
maakte aan de eeuwenlange controvers on
der de theologen, en de Onbevlekte Ont
vangenis van Moeder Maria tot geloofs
punt verklaarde. Maar ook toen hij den
Syllabus uitvaardigde, en menigeen het
offer moest brengen van persoonlijk in
zicht in de vraagstukken van den dag,
werd dat offer voor velen lichter ge
maakt, omdat de uitspraak kwam juist
van dezen Paus.
De populariteit van den Paus-Duider
sloeg in Frankrijk de overblijfselen van
het Gallicanisme dood, toen het Vati-
caansch Concilie de positie van den Paus
in de Kerk ging omschrijven, ze belette de
ontwikkeling van het verzet tegen de Con
cilie-besluiten in Duitschland. Het aanzien
van den Heiligen Stoel steeg tot een hoog
te, die zonder wederga is in de geschiede
nis van de Kerk.
Boven het hoofdstuk van de Kerkge
schiedenis, dat het Pontificaat van Pius
IX behandelt, zou als opschrift kunnen
staan: „Succes door Mislukking". De tijd-
genootcn hebben getreurd over al het on
recht, dat hun Paus werd aangedaan, en
na vijftig jaar spreken we nog van „de
Romcinsche kwestie", en zien we nog, dat
het onrecht op een of anclere manier moet
worden goedgemaakt. Maar we zien te
vens, hoe de roemrijke Pontificaten van
de opvolgers van Pius mogelijk geworden
zijn door het zijne, door zijn geduld in het
lijden ,door zijn standvastigheid tegenover
het onrecht. Want nog heden trekt de
Kerk haar voordeel van de stroomen van
liefde die in de donkere en tevens glorie
volle dagen van. het Pontificaat van Pius
zijn beginnen te vloeien. En- de Neder-
landsche Kerk in het bijzonder houdt in
cere de nagedachtenis van een Paus, die
na eeuwen van voogdij aan de Nederland-
sche Katholieken weer een eigen kerkelijk
bestaan gaf door het herstel van de
Hiërarchie.
„Crux de cruce" heet Pius in de beken
de voorspelling over de Pausen, die van
Malachias zou afkomstig zijn. Om de vele
tegenslagen in het Pontificaat is de beti
teling treffend. Maar dan leert de geschie
denis toch reeds na een halve eeuw, dat
ook voor het leven van de Kerk geldt het
woord, dat alle kleinmoedigheid uitsluit:
In Cruce Salus
NOG EENS OVER VERGADERINGEN.
Wij schreven verleden week over het
■slechte vergadering-bezoek en weten dit
o.m. aan het feit, dat zoo velen maar al
door op vergaderingen afwezig zijn, geen
leering of actio schijnen noodig te heb
ben.
Het Centrum neemt deze opmer
king over, maar voegt er nog wat anders
aan toe, dat de overaweging verdient.
„Niet echter alleen bij hen, die door af
wezigheid plegen te „schitteren", is hier
schuld.
Er bestaat ook een categorie van men-
schen, die wel op vergaderingen komen,
maar wier wijze van optreden aan het
vergadering-bezoek alles behalve bevor
derlijk is.
Ze dringen zich stelselmatig op den
voorgrond, zijn omslachtig en aanmati
gend, blijven bij voorkeur in de contra
mine, en geven maar al te zeer blijk, dat
zij het porsoonlijke niet van het zakelijke",
'het particuliere en plaatselijke niet van
het algemeene weten te onderscheiden.
Zo weren zich vooral dan hevig, wan
neer er een onderwerp aan de orde komt,
waarbij hun belang, of dat van hun kring,
of kringetje betrokken is, en vertroebelen
door hun absoluut gemis aan onbevangen
heid het debat.
Slechts een krachtige leiding van de
bestuurstafel kan hen in toom houden, en
de atmosfeer, welke zij scheppen, is voor
anderen een reden om niet te komen.
Een geldige reden kan dit echter nooit
zijn.
Wie van goeden wil is en tot opbou-
wenden arbeid welke de critiek geens
zins uitsluit in staat, behoort juist ter
vergadering te komen en aldus aan het
partij-leven den steun te verleenen, wel
ken het behoeft.
Aan menschen, die slechts negatief en
afbrekend te werk gaan, mag men het
terrein niet overlaten.
Wie is hij? vroeg ze. Wat doet hij
voor de kost?
Hij is in de electro-techniek, ant
woordde Nancv.
Dan xerdient h zeker weinig?
Hij is zelfs arm. Zijn familieleden le
ven geen van alle meer. De Trefry's zijn
zoo iets als de Trevanions, eens was het
een groot geslacht en bezaten ze veel
land, maar ze hebben alles verloren.
Maar, voegde ze eraan toe. John is een
gentleman gebleven.
Dat is hij, erkende Marv. dat zie
je op het eerste gezicht. Eerst dacht ik
dat er niet veel bij zat. maar later merk
te ik dat ik me had vergist.
Hij is de beste vriend dien ik bezit,
zei het meisje, en toen iniin vader
stierf was niemand zoo goed en aardig
voor me als hij.
Mary Judson keek haar onderzoekend
aan.
Is het niet meer dan een vriend?
Néén, maar een échte vriend, ant
woordde het meisje.
Dit gesjrek had plaats na de thee, ter
wijl John een praatje maakte bij Mrs.
Uren.
Ik heb opgemerkt, dat Mrs. Uren hem
net behandelt als ze jou doet. Eerst dacht
ik. dat hij een Lord was of iets dergelijks.
Ik stond ervan te kijken, toen hii vertelde
dat hij een baante had. Maar ie kunt wel
zien, dat het geen gewone jongen uit het
volk is.
John kwam op dit oogenblik de kamer
weer binnen, en Mary liet ze alleen.
Jullie zullen elkaar wel veel te ver
tellen hebben, zei ze glimlachend.
Dit ware een tceken van gemakzucht.
En in elk geval is het beter, Rat men
zijne opmerkingen maakt en zijn grieven
uit, d&dr, waar ze effect kunnen hebben,
dan dat men van verre blijft staan, en
buiten de vergaderzaal zich overgeeft aan
klachten en protesten, die wel kunnen
verbitteren, maar geen de minste vrucht
zullen afwerpen".
MR. G. RUSSEL.
Benoemd tot hoogleeraar in het
Belastingrecht aan de R. K. Universiteit.
De St. Radboudstichting heeft benoemd
tot hoogleeraar in het Belastingrecht aan
de R. K. Universiteit to Nijmegen, den
heer Mr. G. Russel, advocaat en belas
tingconsulent te Amsterdam.
Wij laten hieronder eenige bijzonder
heden omtrent den nieuwen hoogleeraar
volgen
George Marie Gabriel Henri Russel,
geboren le Venlo 22 Februari 1891, maakte
zijn doctoraal-examen in de rechten op 25
Juni 1925 en promoveerde op 17 December
1918 cum laude op het omvangrijke proef
schrift „Do Onderneming in het privaat
recht". Dit belangrijke werk werd in
verschillende tijdschriften besproken.
Hij was tusschen 1915 en 1918 gedurende
3 jaren tijdelijk inspecteur der directe be
lastingen te Terneuzen en is sedert meer
dan acht jaren belastingconsulent, in welke
functie hij zich oen zeer groote clientèle
heeft verworven. Tevens is hij advocaat
bij het Gerechtshof te Amsterdam.
Hij is sedert 1919 verbonden aan het
Amsterdamsch Trustee's Kantoor.
Mr. Russel is vast medewerker aan de
tijdschriften „De Bedrijfseconoom", de
Naamlooze Vennootschap en Accountancy,
waarin sedert tal van jaren regelmatig
bijdragen van zijn hand verschijnen. Vele
artikelen publiceerde hij ook in andere
tijdschriften en in de groote dagbladen,
ook onder een pseudoniem.
Over het wetsontwerp op de naamlooze
vennootschappen hield hij een lezing,
welke in brochurevorm is verschenen. Be
kend is zijn optreden met gunstig gevolg
in de groote procedures betreffende de
massa-navorderingen door de gemeente
Hilversum.
Sedert de opening der R. K. Universi
teit te Nijmegen is hij aan deze instelling
verbonden als lector voor het Romeinsch
Recht. Tevens doceert hij gedurende ruim
vier jaren het Romeinsch Recht in verge
lijking met het Nederlandsch Recht. Ter
gelegenheid van zijne benoeming schreef
Prof. Mr. I. Hijmans een zeer waardeeren-
de beoordeeling in „De Tijd" van 28
Juni 1923.
Vanaf de instelling van een Federatief
Examen Belastingrecht door het Neder
landsch Instituut en de Nederlandsche
Organisatie van Accountants treedt hij als
examinator voor belastingrecht op.
Mr. Russel is ook bekend als specialist
op het gebied van vennootschapswezen
en van processen inzake successie- en
schenkingsrecht; hij beweegt zich veel in
de practijk van internationaal-belasting-
rechtelijke verhoudingen, waartoe hij met
Engelsche, Fransche en Duitsche fiscaal-
juridische kantoren in verbinding staat.
„Msbd."
De benoeming van mr. Hermesdorf tot
lector.
Tot opvolger van mr. Russel als lector
in het Romeinsch recht is benoemd mr. B.
H. D. Hermesdorf, advocaat en procureur
te Deventer.
Mr. B. H. D. Hermesdorf is een Lim
burger en 33 jaren oud. Hij werd op 3 No
vember 1894 te Kerkrade geboren en deed
zijn gymnasiale studiën to Rolduc, waar
hij in 1913 het eindexamen aflegde. Daar
na studeerde hij te Utrecht in de rechten
en volgde er tevens gedurende vijf jaren
de colleges in de wijsbegeerte van prof. dr.
J. Th. Beyscns. Op 30 Juni 1919 promo
veerde hij tot meestor in de rechten.
Na 'zijn promotie was bij eenigen tijd
op sociaal-juridisch terrein werkzaam in
de mijnstreek, tot hij den len Augustus
1920 als jurist in dienst kwam bij de firma
Noury en v. d. Lande te Deventer. Deze
functie bleef hij drie jaren lang. tot 1
Augustus 1923, vervullen, waarna hij zich
daar ter stede vestigde als advocaat en
procureur.
De nieuwe lector, die te Deventer blijft
wonen, beweegt zich ook daar veel op so
ciaal terrein.
Naast bijdragen in de dagbladpers ver
schenen van zijn hand o.m. publicaties in
het „Rechtgeleerd Magazijn", „Beiaard",
„Zeitschrift für das gesammte Handels-
und Konkusrehct" en „Studia Catholica".
Pastoor P. Soepnel.
De Zeereerw. heer P. F. W. Soepnel,
pastoor te Hoofddorp, is voorzien van de
H.H. Sacramenten der Stervenden.
ZijnEerw. is sedert Woensdag j.L lijden
de aan hartverzwakking, welke zoodanig
toenam, dat gistermiddag toediening van
de H.H. Sacramenten noodig werd geoor
deeld. Dit geschiedde door den HoogEerw.
heer deken van Haarlem, L. A. A. M. Wes-
terwoudt, in tegenwoordigheid van mgr.
A. J. M. Taskin, praeses van het Groot-
Seminarie te Warmond en den ZeerEerw.
heer Pastoor J. P. Huibers, uit Amster
dam.
De Alkmaarsche Missie-tentoonstelling.
Naar wij vernemen, bedraagt het batig
saldo van de in Februari van het vorig
jaar gehouden Missie-tentoonstelling rond
10.000, waarvan reeds een beperkt be
drag aan de verschillende missieoorden
is uitgekeerd.
Groote Aalsmeersche Bloemententoon
stelling.
De Koninklijke Luchtvaart Maatschap
pij, die in 1927 meer dan 127.000 K.G. Aals
meersche bloemen vervoerde, zal met een
eigen stand uitkomen op de groote Aals
meersche bloemententoonstelling, welke
van 1721 April a.s. wordt gehouden.
Te dier gelegenheid zullen door 't pu
bliek rondvluchten boven de kweekerijen
van Aalsmeer gemaakt kunnen worden.
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
Houdt u aan de dienstregeling.
Voor den waarnemend Kantonrechter
Mr. M. B. Vos stond gisteren als eerste de
linquent terecht, J. L. autobus-onder
nemer te Al hen aan den Rijn, die
voor zijn dienst WoubruggoTer Aar een
andere dienstregeling onder het publiek
had doen verspreiden als door Ged. Staten
was goedgekeurd. Bekl. was verbaliscerd
toen hij de bus op 'n niet op zijn dienstreg.
vermeld uur naar Alphen had laten rijden.
Als getuigen werden gehoord verbali
sant Mulders en de chauffeur Schijf, die
het verbaal bevestigden.
De ambtenaar eischte 15 of 5 dagen.
De kantonrechter stelde het vonnis 14 da
gen uit.
Door een afzetting gereden?
J. J. M. B. te Apeldoorn stond in tweede
instantie terecht voor het. feit, dat hij bij
den brand op den Jan van Houtkade door
een afgezette weg was gereden. In een
vorige zitting had hij gezegd, dat hij de af
zetting niet had gezien, maar direct had
gestopt toen hij het gezien had.
Nu werd gehoord, de verbalisant Brandt
die verklaarde, dat hij alleen de afzetting
vormde en meende dat hij had moeten
stoppen, omdat er menschen stonden. De
ambtenaar eischte 5 of 2 dagen, waarop
de kantonrechter het vonnis 14 dagen uit
stelde.
Dierenmishandeling.
F. A. v. B. te Ouwerkerk a. d. Am-
s t e 1 stond eveneens wederom terecht we
gens het feit, dat hij zooycel schapen in
een wagen had vervoerd, xlat. een schaap
door een rund was doodgedrukt. De verba
lisant v. d. Berg, die nu werd gehoord.
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Woensdag 8 Ftbr.
Hilversum, 1000 M.
12.00 Politieberichten.
12.35—2.00 Lunchmuziek door het Radio
trio.
3.004.00 Maak het zelfl Rubriek o. 1. r.
Mevr. SchaakeVerkozen.
6.00 Dinormuziek door het Radio-Trio.
7.157.45 GeziMdheidshalfuurtje door Dr
O. J. Beukman: De zorg voor de openbare
gezondheid door feiten en cijfers toege
licht. t
7.45 Politieberichten.
8.00—8.30 Jules Verne's 100e geboortedag
(geb. 8 Febr. 1828). Causerie door W. Vogt.
8.30 Pianoconcert door Suzie Minden.
9.009.50 Lezing door Mr. Dr. W. M. G.
Schumann: De beteekenis van Neder-
landsch-Indië.
9.50 Nieuwsberichten.
10.00 Populair programma door het Om-
roep-orkest o. 1. v. Nico Treep.
H u i z e n. 18 4 0 M. (Na 6 uur 1950 M.)
12.30—1.45 N. C. R. V. Concert.
5.15—6.15 N. C. R. V. Kinderuurtje door
F. V. v. Dorp, Hoofd eener school.
7.007.30 Stenografieles.
7.45 N. C. R. V. Concert i. d. Lutheriche
Kerk te Deventer.
Daventry, 1600 M.
10.35 Kerkdienst.
11.20—12.20 Pianoconcert.
12.20 Dansmuziek.
I.202.20 Orkestconcert.
2.50 Lezing.
3.10 Concert.
3.20 Voorlezing:: The Aeneid.
3.50 Concert.
4.05 Causerie. L'
4.420 Licht klassiek concert.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Dansmuziek.
6.40 Tuinb. praatje.
6.50 Nieuwsberichten.
7.05 Dansmuziek.
7.20 Causerie.
7.35 Orgclsonates van Mendelssohn.
8.05 Mabel Constanduros en Mich. Ho-
gan.
8.20 Concert.
9.20 Nieuwsberichten.
9.35 Lezing: The way of tl.c world.
9.50 Nieuwsberichten.
9.55—11.20 Variëté.
II.2012.20 Dansmuziek.
„R a d i o-Pa r i s", 1 7 5 0 M.
10.50—11.00 Concert.
12.502.10 Klassieke kwartetten.
4.05—5.50 Concert.
8.5011.20 Solistenconcert.
L a n g e n b e r g, '4 6 9 M.
12.25—1.50 Orkestconcert.
5.206.20 Moderne werken. Orkest.
7.20—7.45 Dansles.
7.50 Afrika van Vasco da G&ma tot Emin
Pascha en Stanley. Orkest, koor en solis
ten. Daarna tot 11.20 Dansmuziek.
Königswusferhau s n, 1 2 5 0 M
(Ze es en). j.
11.20—7.05 Lezingen en IosseiT.
7.30 „Das Milliardensouper", opèfefctó in'
3 acten. Daarna dansmuziek in het Central
Hotel. Arkati Flato-kapel.
Hamburg, 39 5 M
3.35 Concert.
4.20 Zang met obligaatviool.
5.20 Orkestconcert.
6.45 „Der Barenhauter", tooneelspel met
muziek in 3 acten.
10.50—11.50 Dansmuziek.
Brussel, 509 M.
5.206.20 Orkestconcert.
8.35 Gramofoon.
8.5010.35 Orkestconcert.
verklaarde dat er voor 15 schapen veel te
weinig ruimte was. Het doodo schaap had
het schuim op den mond.
Verd. ontkende wederom het feit.
De ambt. eischte 30 subs. 20 dagWF,
waarop de Kantonrechter verd. tot 35
subs. 10 dagen veroordeelde.
John, waarom doe je zoo vreemd?
vroeg Nancy, toen Mary de kamer uit
was gegaan.
Doe ik vreemd?
Ja. Wat is er met ie?
Niets bijzonders.
Maar waarom ben pe niet eerder ge
komen
Had je dat dan gewild?
Maar natuurlijk! Ik heb je in geen
twee jaar gezien en ofschoon ik ie schreef
dat ik naar Cornwall kwam, heb ie niets
van je laten hooren. Heb ik je soms bet
leedigd zonder dat ik het weet.
John draaide het hoofd naar het raam,
dat uitkeek naar het strand, maar hij gaf
geen antwoord.
Is er iets, John? Wil ie me hef niet
vertellen?
John schudde het hoofd en mompelde
iets van „geen tijd hebben".
Kom nu. zei het meisje, ie moet niet
zoo tegen me zijn. Anders krijg ik er spijt
van, dat we elkaar hebben ontmoet, voeg
de ze eraan toe.
Ik wilde niet komen! barstte hij uit;
maar toen hij de pijnlijke kleur zag op de
wangen van het meisje, voegde hij er
haastig aan toe: Neen Nancv. vergeef
me, zoo bedoel ik het niet.
Maar John toch.
Ik ben een zelfzuchtige ellendeling,
riep de jongeman uit, welk recht heb ik
om zoo tegen je te spreken?
Maar we zijn toch gofede vrienden,
zei het meisje.
Ik weet het en ik probeerde zoo aan
ie te denken, maar ik kon niet Nancy, ik
kon eenvoudig niet. Weet ie waarom ik
niet eerder ben gekomen? Omdat ik bang
was voor mijn eigen gevoelens, omdat ik
niet durfdetoen ie in Leeds was en
ik ie schreef, kon ik me tenminste be-
heerschen, maar nu, nuLuister Nan
cy, zei hij plotseling, we zi.in samen
van af aan opgegroeid, jaren geleden be
schouwde ik je als mijn toekomstige ver
loofde en ik verlangde naar den tijd dat
ik je tot mijn vrouw zou kunnen maken.
natuurlijk heb ik ie dat nooit durven zeg
gen, maar zoo was het. Ik maakte al plan
nen voor de toekomst, ik wilde een for
tuin verdienen en jou alles geven. maar.,
ik ben een mislukkeling. Nancv.
Het meisje gaf geen antwoord, maar er
was een vreemde blik in haar oogen.
Kijk me niet zoo aan, smeekte hii, ik
wilde je niet kwetsen. Ik ben een laffe el
lendeling, ik zal weggaan voor dat ik nog
meer stommiteiten zeg. Maar hij ging niet
weg, hij bleef haar met bewonderende
oogen aanzien.
Ik wilde me beheerschen. ging hij voort,
ik wilde mezelf wijsmaken, dat ik al
leen een vriend voor ie wilde ziin, maar
toen je weg was,' o Nancv. vergeef me
Nog altijd zweeg ze. Dit was heel an
ders dan wat Ben Briggs of Jack tegen
haar gezegd hadden en het ontroerde haar
op een vreemde manier. Ze wist wel dat
John veel van haar hield, maar ze had
hem altijd beschouwd als een kameraad;
dit had ze toch niet van hem verwacht.
Weet je. wat ik me had voorgeno
men. Nancy? Ik wist. dat ie hart brak van
verdriet toen Trevanion Court verkocht
werd en de gedachte dat Jack Beel er
eigenaar van werd moest ie wel ontzet
tend hinderen. Daarom heb ie od die op
tie aangedrongen. Ik begreep dat het een
onbegrepen werk was; hoe moest jij tien
duizend pond bij elkaar krijgen?
Ik herinner me. viel Nancv hem in
de rede, dat je me al ie spaargeld hebt
aangeboden; dat was lief van ie. John!
Dat had niets te beteekenen. antwoord
de hij ongeduldig, maar ik had een plan
in mijn hoofd waarmee ik dat geld dacht
te verdienen. Ik zou het ie als geschenk
aangeboden hebben. Nancy, maar het
mislukt, het is mislukt.. Daarom schaam
ik me zoo.Ik zou den grond willen kus
sen waarop je hebt geloopen en toch kan
ik je niet helpen. Ik ben ie niet waardig,
nooit, nooit!
Nancy's oogen werden vochtig; de
ernst en de eerlijkheid van den jongen
ontroerden haar zooals nog nooit iets
haar had ontroerd.
Ik wilde er nooit over spreken, ver
volgde hij, maar ik kon het niet helpen,
Nancy. Direct nadat gij was weggegaan,
verdiepte ik me in de studie over electrl-
citeit. Ik schreef een boek en ik stelde me
voor dat ik er veel mee zou verdienen,
maar het heeft bijna niets opgebracht.
Heb je een boek geschreven? riep
ze uit, en is het uitgegeven? Waarom
heb je me geen exemplaar gestuurd?
Ik had het gedaan, als ik er succes
mee had gehad, maar ik was te veel te
leurgesteld en al mijn hoop was vervlo
gen. Ik geef het niet op, dat niet. Electri-
citeit is iets wonderlijks, Nancy, ik heb
er een nieuwe studie voor in miin hoofd.
(Wordt vervolgd).
