Uit het Vaticaan.
Nancy Trevanion's Erfenis.
19e Jaargang
DE LEIDSCHE COURANT, Zaterdag 14 Januari 1928.
Tweede Blad No. 5771
I
I 'Door Prof. Franz Xaveriu9 Zimmerman
te Rome.
Gedurende de laatste weken van hel
jaar staat hel Vaticaan in het teeken van
""•I een heele rij vastgestelde audiënties. Zooals
t 1 gewoonlijk verschenen ook dit jaar de Com-
f 1 mandant van den gewapenden dienst en de
V leden van het diplomatieke korps om den
J H. Vader hun gelukwenschen te komen
i Jf ^renSen gelegenheid van het nieuwe jaar.
Zij werden in de groote troonzaal ontvan-
gen waar verschillende toespraken werden
3 1' gehouden en allen den zegen van den II.
vai Vader ontvingen.
,pet Onder de bijzondere audiënties die de II.
iteaf Vader verleende dient vooral het bezoek
'dj van generaal Mobile vermeld te worden.
Generaal Umberto Mobile, bekend wegens
zijn beroemden tocht met Amundsen onder
nomen via de Noordpool naar Alaska, werd
dezer dagen door Z. II. den Paus ontvangen
om Z. H. hel nieuwe werk aan te bieden:
43 „Mijn vlucht naar den Noordpool"! De
ers( audiëntie had plaats in de particuliere bi-
IQ'' ibliotheeb van den H. Vader.
929 Generaal Umberto werd reeds op den
vooravond van zijn Noordpoolvlucht door
Z. H. den Paus ontvangen en overhandigde
toen aan den Paus de foto's van het lucht
schip „Norge", waar mede de tocht werd
gedaan. Na den tocht werd hij opnieuw door
den Paus ontvangen om den H. Vader het
.[geschenk der katholieken van Alaska, een
rozenkrans van mineraal steen, gelijk aan
het ivoor, aan te bieden. De rozenkrans is
len in het nieuwe missie-museum van Late
er ranen tentoongesteld. Generaal Umberto
d([ Nobile wilde graag den Pauselijken zegen
jer- verkrijgen voor zijn groote vlucht rond de
atil wereld De Paus stelt bijzonder veel belang
I in de ontwikkeling van het moderne vlieg-
lau! wezen en zou het luchtverkeer ten dienste
mifl willen stellen van de missionarissen, die
'j werkzaam zijn in landen, welke van alle
moderne vervoermiddelen verstoken zijn.
.pij Verder zagen wij in de afgeloopen week
de algemeene voorzitter van de Italiaan-
ge sche toeristenbonden, Prof. Bognetta, die
j aan den Paus een nieuwen atlas en al de
publicaties overreikte van den Toeristen-
bond waarvan Mgr. Achille Ratti (zoo heet
de Paus) vroeger ook een trouw lid ge-
nd weest is.
Ook Prins Krin van Korea is bij den H.
ek Vader op bezoek gefeest. Onmiddellijk" na
jol hem werd kard. Gasparri in langdurige
»oi audiëntie ontvangen.
G De eerste gevolmachtigde minister van
Letland bood in plechtige audiëntie den
H. Vader zijn geloofsbrieven aan.
fa De nieuwe gezant werd ontvangen door
6.8
INGEZONDEN MEDEDEELING.
STALEN
GEZONDHEIDS*
MAT RAS', SN
CJi'sluilend
Het is wel niet een van de aangenaamste
onderwerpen om over te schrijven, maar
deze week zullen wij het moeten hebben
over de roode „broeders", de communisten.
Aan alle kanten van den aardbol zorgen zij
voor een beetje levendigheid en daar zij ons
zoodoende min of meer sensationeel© copy
leveren, zou het onbeleefd zijn hu^ zoo
nu en dan met eens een attentie te bewijzen.
In Frankrijk zijn Donderdag een paar
communistische afgevaardigden, die wegens
opruiing tot gevangenisstraf waren veroor
deeld, maar wegens hun immuniteit van
parlementslid niet gearresteerd konden wor
den, bij het verlaten van het Kamergebouw
in hechtenis genomen. Het waren Cachin
en VaillantCauturier. De Kamer had toen
juist besloten, nadat Poincaré de kwestie,
van vertrouwen had gesteld om hun im
muniteit op te heffen. Relletjes en demon
straties gingen er niet mee gepaard, zoo
dat alles een vrij kalm verloop had. Wat
wel te verwonderen is, want de roode broe
ders maken gewoonlijk deining genoeg.
Verbannen. In Rusland volgt men
het voorbeeld van Frankrijk na, maar na
tuurlijk een beetje radicaler. Wie het niet
met de sovjet-machthebbers eens is en dat
bovendien durft te zeggen, wordt niet alleen
uit do partij gezet, maar verbannen (als
hjj een vooraanstaande communist is of
geweest is) of eenvoudig doodgeschoten (als
hjj geen communist was).
Al sinds geruimen tijd zijn degenen, die
thans te Moskou het heft in handen hebben
(do z.g. Stalin-groep), bezig met de partij
te „zuiveren", üe oppositie onder leiding
van Trotski en Zinowjef is langzaam maar
zeker er uit gewerkt. Eerst werden de op
positie-leiders uit de diverse bestuursbaantjes
gezet en werd hun het lidmaatschap der
partij ontnomen. Deze besluiten waren ge
nomen door de verschillende partij-congres
sen. Thans nu deze leiders geen lid van
de partij meer zijn, schjjnt men te meenen,
dat er ten opzichte van hen geen consi
deratie meer in acht genomen behoeft te
worden. 52 oppositieleiders zijn dezer dagen
verbannen en wel door de beruchte Gepeoe,
de geheime politie.
De duur der deportatie bedraagt voor
allen drie jaar; zij zullen elk 9 roebel
(omstreeks f 11) per maand kosten.
Trotski moet een verzoek van Stalin
hebben ontvangen om voor de sovjets werk
zaam te zijn in Astrakan; hij weigerde
echter en zeide, dat alleen geweld hem
er toe zou kunnen brengen naar Astrakan
te gaan. Naar verluidt, zou hij naar Tsjita
(Mongolië) worden gezonden.
Voorts worden Rakofski en Back naar
Archangel gestuurd, Sepronof naar Onega,
Woronski naar Wjatka en Woekowitsj naar
Nowodwinsk; Sosnofski, Isjenko en Wladi-
rnir Smirnof naar Siberië, Sebriakof naar
Semipalatinsk (Turkestan), en Ivvan Smir-
not naar de Transkaspische provincie.
Pjatakof kwam er af met een Zending
naar Australië, om wol in te koopen. Hij
verklaarde ironisch, dat de eerste maal, dat
hj) ooit iets met schapen te maken had
gehad, was, toen hij in botsing kwam met
Ue Stalin-groep.
Voor Rtdek is een nest in het gouverne
ment Tobolk gekozen, voor Zinowjef een
plaats in den Oeral. Volgens andere berich
ten zou Zinowjef niet verbannen zijn.
Allen bevonden zich reeds kort, nadat zij
van hun functies waren ontheven, in geld
verlegenheid, ja zelfs in nood en moesten
onmiddellijk den een of anderen arbeid aan
vaarden.
Onder de verban» bevindt zich ook
Britnof, die reeds sedert dertig jaar bij de
communistische partij was aangesloten.
Trotski, die al vroeger een paar keer in
ballingschap is geweest, zal ditmaal niet zoo
gemakkelijk zjjn vrijheid' herkrijgen. Na
Lenin is hij wel de voornaamste man van
de Russische revolutie geweest. Jaren lang
heeft hij bijna de macht van een Tsaar
gehad en als hervormer van het sovjet-
leger, dat hjj geheel op zijn hand had,
was zijn positie langen tijd onaantastbaar.
Hij was zoozeer aan de uitoefening van
zijn macht gewend, dat hij openbare ver
gaderingen tegen het heerschende regime
van Stalin durfde houden.
Zinowjef is voorzitter van de derde in
ternationale geweest en was in die hoe
danigheid een der meest gevreesde terro
risten. Hjj is ook de ziel geweest van
vele anti-Britsche kuiperijen.
Rakofsky is de veelbesproken vroeger©
gezant te Parijs, die teruggeroepen moest
worden wegens zjjn communistische stoke
rijen in het Fransche leger.
Kamenef, vroeger de voornaamste helper
van Lenin, is vice-president van den Raad
van Volkscommissarissen geweest en een
zwager van Trotski.
Radek eindeljjk is een der grootste auto
riteiten op het gebied van de organisatie
van revolutionaire woelingen en begon zijn
loopbaan als gedelegeerde op de vredes-con-
ferentie te Brest-Litofsk met de Duitschers.
Schrikbewind. „Handelt men zoo
mei het groene hout, W3t zal dan met het
dorre geschieden?" Aan deze woorden denkt
men onwillekeurig, als men leest, hoe de
sovjets hun eigen roode broeders behande
len, en hoe zij huishouden in China onder
hen, die de zegeningen van een communis
tische denkwijze niet deelachtig zjjn ge
worden.
Zoo lezen wij in de „Times" het vol
gende bericht uit Swatau in China:
Een communistische heerschappij van ver
schrikking lieerscht nu reeds twee maanden
ongestoord in de districten Hoifoeng en
Loekfoeng. De toestand is huiveringwekkend
en kent zijn weerga in de moderne tijden
niet, uitgezonderd dan wellicht in Rusland,
waaruit de inspiratie afkomstig schjjnt. Het
is met alleen massa-moord met een duivelsch
genoegen en vermaak over de angsten van
hen, die er aan ten offer vallen. Een week
geleden werd het aantal Slachtoffers op
niet minder dan 10.000 geraamd. De cijfers
voor de afzonderlijke steden en dorpen ioo-
pen vaak in de honderdtallen en bedragen
in enkele gevallen wel 600 tot 700. Tot
de gelukkigen mag men de slachtoffers
rekenen, die neergeschoten of onthoofd wor
den, maar tal van personen ondergaan de
vreeseljjkste martelingen. Hun ledematen
worden gebroken, hun lichamen worden met
messen afzichtelijk gekerfd, en dan wor
den zij „vrijgelaten".
De bevolking wordt gedwongen bijeen
komsten, waarop dergeljjke kwellingen ten
uitvoer worden gebracht, bjj te wonen en
op deze vergaderingen worden dan vaak
nog de „zegeningen" van het communisme
besproken. Elk oogenblik van sympathie
met de slachtoffers of van afkeer of wal
ging voor de communistische methodes is
voldoend© om den betrokkene onder de
slachtoffers te brengen. Op de spreekge
stoelten, waar de communistische redenaars
spreken, prijken de hoofden die in den
loop der bijeenkomst zijn gevallen.
Aan de steden en dorpen in de betrokken
districten wordt verzocht op te geven hoe
veel personen onthoofd zijn en indien zij dat
niet kunnen doen, of als een te laag aantal
wordt opgegeven, worden zij gedwongen
„beter werk te verrichten". Iedere aanwij
zing, dat er te weinig enthousiasme bestaat,
wordt gewroken.
De slachtoffers ran den terreur zrjn
meestal kapitalisten, landeigenaars, koop
lieden en notabelen, zoomede personen, die
verdacht worden geen of weinig sympathie
te hebben voor de communistische zaak en,
zooals bij eiken terreur het geval is, heb
ben er ook tal van persoonlijke wraak
oefeningen plaats. Alle grondbezitters worden
gedwongen hun land af te staan. Alle grens-
steenen zjjn weggenomen; de paden, die
de afscheiding vormden tusschen de landen
der verschillende eigenaars, zjjn omgeploegd.
In den laatsten tijd is men ook een
,-anti-Christus-campagne" begonnen en er is
een bericht ontvangen, dat bevel was ge
geven voor een massa^moord tjjdens de
Kerstdagen. Dit werd bevestigd door een
bericht uit Swaboe, overgebracht door de
Italiaausche priesters, die door de kanon
neerboot „Seraph" zijn gered, maar nadere
berichten ontbreken nog.
Kerken en kapellen zijn overal door com
munisten bezet. Een kerk is reeds afge
brand. Een priester ontsnapte ternauwer
nood aan den dood; hjj werd eerst vrij
gelaten na gemarteld te zjjn.
Tot zoover bet bericht in de Times.
Misschien moet je eerst gemarteld zjjn,
om het in te zien, maar vooralsnog zjjn
wjj geenszins overtuigd van de voordeelen
van een comraunistischen heilstaat.
RECHTZAKEN.
NA DE VECHTPARTIJ MET DOODELIJKEN
AFLOOP TE VALTHERMOND.
Voor de rechtbank te Assen stond gisteren
terecht Klaas Passeer te Vallhermond, thans
gedetineerd, die aldaar op 26 November, den
20-jarigen Jan Blank zulke' ernstige verwon
dingen met een mes heeft toegebracht dal
deze aan de gevolgen is overleden. Het
O.M. eischte een jaar gevangenisstraf
FEUILLETON.
Uit het Engeisch van JOSEPH HOCKING.
Vertaald door Carla Simons.
2£)
Voor de oorlog kostte het twee en drie
en negen shilling het pond, het is nu veel
goedkooper geworden, maar blijft nog al
tijd duur. Heb jij versland van rubber?
Een beetje, antwoordde Nancy. Prof.
Thoraud had het er altijd over en vertelde
ons veel over synthetische rubber.
Deed hij dat? vroeg de vrouw heesch
Probeerde hij kunstmatig rubber te
maken?
Hij zei dat het onmogelijk was.
Dat kan hij onmogelijk hebben ge
zegd!
U heeft gelijk, antwoordde Nancy;
zoo heeft hrj het inderdaad niet gezegd.
Maar hjj beweerde, dat het onmogelijk was
om de productie ervan winstgevend te mar
ken. Het was langs chemischen weg te
ducn, zei hij, maar dan zou het duurder
WuraeD dan hel natuurljjke product
De vrouw lachte geringschattend.
Herkun je rubber, als ik je het laat 1
zien? vroeg ze. Ik bedoel ruwe rubber,
voordal zjj gevulcaniseerd is.
Zekei wel.
Mary Judson zocht een klein sleuteltje
uit een sleutelring en maakte een lade open.
Daar haalde ze een blad uit van een donkere,
vreemdriekende stof en legde het Nancy
voor.
Mgr. Nardonne, secretaris van het ceremo
nieel en met de gebruikelijke eerbewijzen
naar de kleine troonzaal geleid. De heer Al-
bat overhandigde den H. Vader de brieven
en hield een korte toespraak, waarin hij
uiting gaf aan de levendige voldoening zijn
land te vertegenwoordigen bij den H. Stoel
en den wensch uitsprak dat er steeds vriend
schappelijke betrekkingen zouden heer-
schen tusschen zijn regeering en den
H. Stoel.
De II. Vader, het adres van hulde be
antwoordend, herinnerde aan de reis ga-
maakt in Letland als Aposlolisch Visitator
en aan de vriendelijke beleefdheden, die
Z. II. toen mocht genieten van don heer
Albat.
Na de officieele audiëntie had de minis
ter particulier audiëntie van den Paus in
diens studeervertrek. Daarna bezocht de ge
zant de kardinaal-Staatssecretaris.
De katholieken van Letland maken een
vierde dee! der bevolking uit. 60 pCt. dezer
bevolking is Protestant. 5 pCt. is Israëliet,
8 pCt. Orthodokx. Het concordaat geeft
aan de katholieken de waarborg voor het
uitoefenen en de vrijheid van den katho
lieken godsdienst. De hiërarchie bestaat in
een Aartsbisdom, Riga, en twee Suffragaan-
Bisdommen.
Na de wijding zal kard. Seredi bezit ne
men van zijn titelkerk van den II. Grego-
rius op den Coelius. Een Hongaarsche bede
vaart komt ter gelegenheid Oer wijding naar
Rome. Kard. Seredi zal tijdelijk verblijf
houden in de Aartsabdij 'der Bennedictijnen
te Pannonhalma.
Als een bijzonderheid, eenig in de mo
derne geschiedenis mag wel vermeld wor
den, dat er tegenwoordig in het II. College
van kardinalen evenveel Italianen als nict-
Italianen zijn. Er zijn thans 33 Italianen en
33 niet-Italianen. Er wonen in Rome 27
Italianen en 6 kardinalen die van vreemde
nationaliteit zijn.
De „Osservatore Romano" richt zich le
gen een uitgave over de Romeinsche Zan
gers die onder leiding van Mgr. Casimiri
sedert jaren de wereld bereizen en nu
een reis maken door de Ver. Staten van
N.-Amerika. De uitgave prijkt met een
foto van den II. Vader voorzien van een
handschrift en in den tekst van de uitgave
dankt men de Pausen Benedictus XV en
Pius XI, die de reis naar de Ver. St. en
Canada als een groote en buitengewone
toelating mogetijk hebben gemaakt. HM
sPau^elük blad is gemachtigd te verklaren
dat aWoto>met Pauselijk handschrift nieis
te maken heeft met de groep zangers, noch
met de reis naar Amerika en de tournee.
Wij moeten er bij voegen dat de reis en
de tournee op geenerlei wijze gemachtigd
werd door eenige congregatie of departe
ment van den H. Stoel, veel minder door
den II. Vader persoonlijk. Deze groep zan
gers moet niet genomen voor de Sixtijn-
sche kapel en de kapellen der Romeinsche
Basilieken, die nooit gemachtigd werden
zich naar het buitenland te begeven. Daar
om is het misbruik de namen van Sixtijn-
sche kapel, Vaticaansch koor, Koor van
St. Pieter te geven aan deze groep zan
gers, gelijk in het buitenland en vooral m
Amerika geschiedt. Deze zangers zijn pro-
fessionisten, die voor eigen rekening en
eigen risico en onder hun eigen veranl-
woordelijkheid een tournee maken door de
Vereenigde Staten, waaraan de TI. Stoel en
de Romeinsche Basilieken geheel vreemd
zijn.
Buitenl. Weekoverzicht.
Wat is dit? vroeg ze.
Rubber, antwoordde het meisje.
Welke kwaliteit?
Ik zou zeggen: prima kwaliteit, her
haalde Nancy, na eenige lichte proefnemin-
mingen. Ik zou bjjna zeggen: de beste
Para rubber.
Myn vader heeft dit gemaakt, ver
klaarde Mary Judson vol trots.
Uw vader1
Ik zag het hem maken, antwoordde
de vrouw, en ik zag de ingrediënten, die
hij ervoor gebruikte. Toen die in den oven
gingen, was het een pap, twee uur later
kwam dit te voorschijn. Wat kost Para
rubber op het oogenblik? De laagste prys
is achttien pence het pond. Mjjn vader be
weerde, dat het bij groote hoeveelheden
gemaakt kon worden voor vier peace hot
pond, dat wil zeggen, dat het voor een
shilling en twee peuce goedkooper gemdiikt
kan worden dan het natuurlijke product.
Weet je hoeveel duizend tonnen en per jaar
in de wereld worden verbruikt?
Maarmaarbegon Nancy.
Ik weet, wat je wilt zeggen;' viel Mary
haar in de rede. Als hjj dit blad Ron
maken, waarom is hjj er dan niet mee voort
gegaan? Dat is nu juist de kwestie. Weet
je wel, dat hjj vier motor-drjjfriemsn ge
maakt heeft, die hier in Leeds gebruikt
zrjn? Is het te verwonderen, dat hrj ervan
overtuigd was, dat hij kapitalen verdienen
kon?
Waarom is dat dan niet gebeurd?
vroeg Nancy.
Dat is juist de moeilijkheid. Zie je,
Nancy, hjj kon het af en toe maken, al
en toe een paar pond, maar toen hjj pro
beerde groote hoeveelheden te "-iduceeren,
bleef de massa week, een pap. Toen is
hij ziek geworden en hjj stierf voor hij
zrjn uitvinding kon perfectionneeren
En u wilt beweren, riep Nancy met
schitterende oogen, want ze was nu even
opgewonden als de oudere vrouw, dat n
dit, heeft zien maken? en ze wees op het
blad voor haar.
Ik zag het maken, riep Mary Judson
uit, ik heb er bg geholpen! Ik was hjj
mijn vader toen hij de bestanddeelen kocht,
ik hielp hem die te te mengen, ik hielp hem
het in den oven te zetten, ik hielp hem
oin het deksel weg te nemen; en twee
cnr later hielp ik hem de rubber er uit
halen. En het was dit! en ze wees met
bevende handen op het vel rubber.
En bent u er zeker van, dat hjj u
niet bedrogen heef?
Bedrogen? Hoe zou dat mogelijk zjjn!
Maar het is zoo'n geweldige, uitvinding,
riep het meisje uit.
Mjjn vader me bedriegen? Hjj was
de eerlijkste man ter wereld! Vraag iedereen
in Leeds naar Amos Judson en iederen zal
ztggen, dat hij nooit in zijn leven iemand
bedrogen heeft. Hoe zou hij dat zijn eigen
dochter kunnen doen?
Je hebt me eens gezegd, ging Mary
voort, dat je vader je een erfenis heeft
nagelaten: dat beteekende het oude huis
terugkoopen. Ik zei je, dat ook m jj n vader
me een erfenis heeft nagelaten en dat be
teekende: dat ik zjjn- uitvinding zou vol
maken. Zoo heeft het plan geen waarde. Af
en loe een paar pond verdienen beteekent
niets: het plan moet uitgewerkt en de
rubber op groote schaal vervaardigd wor
den En düt is mjjn werk geweest sinds
mjjns vaders dood. Hjj liet mjj Laburnum
Cottage na, en juist genoeg om van te
leven, dat was alles. Maanden achter elkaar
hel- ik hier alleen geprobeerd het geheim
te vinden. Ik was zoo verdiept in 't werk,
dat ik vergat te eten; ik gunde me een
voudig geen rust. Daardoor ben ik ziek
geworden en moest ik Sarah Ellen in huis
nemen. Hjj liet me niet genoeg na om een
meisje te houden, daarom moest ik jou bjj
mjj nemen.
Wat je me betaalt is juist genoeg om
van te leven. En je kwam als uit den he
mel gevallen. Als je mijn eigen zuster was,
zou ik niet meer van je kunnen houden
dan ik nu gedaan heb
En heeft u vorderingen gemaakt met
dit werk?
De vrouw zuchtte. Soms denk ik van
wel, en dan weer van niet. Maar slagen
zal ikl
En bezit u de formule?
Ja, die bezit ik. Ik heb het op papier,
en ik heb het hier ze wees op haar
voorhoofd.
Mag ik haar zien? vroeg Nancy.
Neen, dat kan ik niet doen, Niet dat
ik je niet vertrouw, lieve Nancy ik zou
je mijn eigen leven toevertrouwen Maar
ik mag je dat niet laten zien! Al die an
dere dingen, en ze wees op de lange rijen
boeken, zijn tot je beschikking. Maar dit
is onmogelijk.
Nancy zweeg.
Je moet er. niet boos om zijn, lieve,
ging de vrouw voort, maar je moet me
trachlen te begrijpen Hel is een soort hei
lige plicht tegenover mijn vader Voor hij
stierf zei hij mij: Mary, kind, ik kan
je weinig geld nalaten, maar als je mijn
uitvinding perfectionneeren kunt, zul je
LIED VAN DEZEN TIJD.
HELDENFEEST.
Als wjj in een warme kamer
Zitten bij een kopje thee,
Varen Holland's stoere zeelui
Op de wilde, wjjde zee.
Als de wind den regen voortzweept,
Hebben wij direct het land,
Maar dan klimmen de matrozen
Ir. den stormwind in het want
Landrot leest zjjn avondkrantje
Met een lijf vol rheumaliek.
En zegt brommend: al dat water
In ons land hier, maakt je ziek.
Even kijkt hjj dan naar buiten
En hjj leest het weerbericht,
En hjj ziet op d'Oceaan niet
Zeeman's harde zeemansplicht
Hij port even in de kachel.
Want het is zoo koud en kil.
't Loeit en giert en stormt daarbuiten,
En dan is 't weer even stil.
In die stilte las mijnheer ook
Even verder in zjjn krant,
Hrj las van de stoere zeelui
Vaa ons aller Nederland.
Hjj las daar van de „Alhena",
Die zjjn plicht wèl had gedaan.
Toen een schip met menschen dreigde
Naar den ondergang te gaan.
Hjj las hoe dc.or brave Jantjes,
Met aan 't hoofd hun kapitein.
Vijf-, zeshonderd menschenlevens
Aan de zee ontnomen zjjn.
Toen kwam even Mina binnen
Deur bleef open met het brood;
En hjj snauwde tot de dienstmaagd:
„Hé, zeg, ik moet zeker dood!"
En een viertal weken later,
Bjj 't Alhena-feest-dmer,
At die ouwe, kouwe landrot
Dapper met de helden mee.
TROUBADOUR.
Een brief aan de kinderen
van onze abonnés.
Lieve Neefjes en Nichtjee.
Nu kom ik weer eens eventjes met jullie
praten. Als ik zeg eventjes, is dit natuur
lijk gezegd, in verband met onze beperkte
plaatsruimte. En nu we toch over plaats
ruimte spreken, wil ik jullie nog eens zeg
gen, dat al het ingezondene voor ons spe
ciaal Kerstnummer en ook de andere ver
haaltjes en versjes en opstelletjes geplaatst
worden, zoodra we weer onze gewone ru
briek krijgen. Let later maar eens op. Ik
zal jullie iederen Zaterdag voorloopig een
brief schrijven en vertellen hoe het met
ons „Hoekje" staat. En nu zullen we eens
uit een ander vaatje tappen en wil ik
eenigo vragen beantwoorden, die me in do
aan mdj gezonden brieven gesteld worden.;
Wanneer komt u met prijsraadsels!
Hadden we geen brand gehad, dan zaten
we nu vast en zeker vol op in den wed
strijd en had het lot al haast beslist, wie
dezen keer tot de gelukkigen behooren zou.
Maar nu?... alles wacht op bet-ere1 tijdenI
De raadsels liggen klaar; de prijzen lig
gen nog op ons te wachten en zijn nog in
de étalagekasten uitgestald en de troost
prijzen (boeken) staan nog netjes tusschen
de andere vrienden gerangschikt. We zul
len alle prijzen nog een wijle tijds met
rust laten, maar dan ook geen dag langer
dan strikt noodig is. Laat jullie dat tot
troost gezegd zijn. En zou het wat lang
duren, dan geef ik een troostprijs bij, al
was het alleen maar om mijn lieve Nichtjes
en niet minder lieve Neefjes schadeloos
te stellen. Is dat wat, of niet?
Een onzer zeer gewaardeerde en lievé
medewerksters vraagt heel bescheiden en.
met een blosje van verlegenheid op de
wang of... let wel of ze niet be oud wordt
om mee te doenze i? al zestien jaar.
Maar Bep, wat zal ik daarop antwoorden.
Kom, laat ik je eens even de redactioneele
tafel rondleiden en kennis gaan maken met
niet alleen je vaders eer herstellen, maar
je zult de rijkste vrouw uit de heele buurt
worden.
Ik maal niet om geld, begon ze, ik
ben wel uit Yorkshire, maar ik heb mijn
ziel niet verkocht voor goud; maar dit is
een heilige plicht, en ik zal tot aan mijn
dood werken om mijn vaders naam te her
stellen in Leeds. Stil, hoor ik iemand aan-,
komen?
Er is niemand.
Ik ben zoo bang dal iemand mijn ge
heim te weten komt.... Maar jij zal het
nooit verklappen, nietwaar Nancy?
Nooit! antwoordde het meisje. Wal
u mij vanavond heeft verteld, zal ik be
schouwen als iels heiligs; ?r zal nooit een
wqord van over mijn lippen komen.
Ik zou je graag de formule ook lab-n
zien. Misschien doe ik dat later nog wel
eens. Haar stem zonk weg ingefluister;
ik bewaar haar in de brandkast naast mijn
bed, maar ik hoop zoo dat ik niet sterf
voor ik het werk heb volbracht. Er is nog
maar een weinig voor noodig, en dat kan
ik elk oogenblik ontdekken
Ze keek Nancy lang en vastbesloten
aan. Na een lang stilzwijgen stond ze plot
seling op.
Vergeef het me, riep ze uit. ik zie
dat je slaat te kleumen van de kou Ik
moest me schamen dat ik je zoo lang hier
houd, maar als ik hierover spreek, vergeet
ik alles om me heen. Laten we terug gaan
naar de kamer.
Bij de deur kwam Sarah Ellen hen te
gemoet.
Daar is iemand om miss Nancy te
spreken, zei ze.
(Wordt vervolgd).
