9e Jaargang
DE LEIDSCHE COURANT, Zaterdag 24 December 1927.
Derde Blad No. 5754
SPORT.
VOETBAL.
DIOC. HAARL. VOETBALBOND.
Wedstrijden afgelast.
Wegens de onbespeelbaarheid van de
terreinen zijn de door den D. H. V. B. voor
2den Kerstdag vastgestelde wedstrijden
afgelast.
OUD-INTERNATIONAALS TEGEN H. F. C.
Op Nieuwjaarsdag wordt de gebruikelijke
wedstrijd H.F.C versus Oud-Internationaals
gespeeld. Het elftal der internationale vete
ranen is als volgt: Göbel of Mac Neill; Bos-
schart, M. Houtkooper; Knmperdijk, D. Lotsy
Sandberg; We'lcker, J. Bulder, B. Kessler,
J. Thoraé, Snoeck Hurgronje.
Als scheidsrechter zal optreden de heer
J Mutters.
LAWN-TENNIS.
EEN OFFICIEELE RANGLIJST VOOR
NEDERLANDSCHE SPELERS
EN SPEELSTERS.
In het laatste nummer van het officieel
orgaan van den N. L. T. B. „Lawntennis",
treffen we, voor het eerst in de geschiede
nis van den bond een officieele ranglijst
aan. De ranglijst, welke is samengesteld
door de keuze-commissie van den N. L.
T. B. berust natuurlijk in hoofdzaak op
cijfer-uilslagen.
De ranglijst voor de dames is als volgt:
1. Mej. Kea Bouman (Almelo).
2. Mej. M. Rollin Couquerque (Den Haag)
3. Mej. Canters (Zutfen).
5. Mevr. Straub Jansen (Amsterdam);
mevr. StroinkCords (Utrecht).
6. Mevr. Driebeek-Caslendijk (Rotterdam)
7. Mevr. van GulickJob (Amsterdam).
De lijst voor de heeren is:
1. H. Timmer (Utrecht).
2. Mr. Diemer Kool (Den Haag).
3. C. Bryan (Utrecht).
4 Mr. M. van der Feen (Den Haag).
57. G. Castendijk (Rotterdam); J. Bryan
(Utrecht); ir. A. Knappert (Rotterdam).
811. E. Eriksson (Den Haag); J. van
der Heide (Amsterdam); G. Leembruggen
(Amsterdam); A. van der Steur (Haarlem).
1213. H. Pflaume (Tilburg); G. Scheur
leer (Den Haag).
14—15. H. Eilers (Amsterdam); 0. Koop
man (Amsterdam).
1617. J. Heldring (Amsterdam); J. Niel
sen (Amsterdam).
HULDIGING JHR. C. VAN LENNEP.
De huldiging van jhr. Van Lennep, waar
over wij onlangs bericht hebben, voorgeno
men wegens zijn verhuizing naar Zwitser
land, zal niet voor het begin van het vol
gend jaar plaats vinden, aangezien Van
Lennep niet eerder dan wellicht Februari
in ons land komt.
Het comité dat een oproep gericht heeft
aan de Nederlandsche tenniswereld, is in
zijn verwachtingen niet beschaamd. Uit
waarlijk alle deelen van het land heeft men
bijdragen ontvangen. Het particuliere aan
denken aan jhr. Van Lennep zal een be
scheiden geschenk zijn van de Nederland
sche tennissers, een bescheidenheid, die
geheel in overeenstemming gehouden is met
HARRY'S GROOTMOEDER
Door
ANNE O'HAGAN.
De oude juffrouw Doherty had al heel
wat verdriet en zorgen gekend, maar zij
was onder alle beproevingen onversaagd
gebleven. Haar gevoel voor humor en haar
vriendelijke aard hadden er niet onder ge-
Leden en zij was nu, op zeventigjarigen
leeftijd, nog even opgewekt als vijftig jaar
geleden. Vroolijk schitterden haar blauwe
oogen, te midden van een netwerk van
rimpels en hun schittering werd nog ver
hoogd door bet bruin-perkamentachtige
van haar verweerde huid En wanneer die
blauwe oogen rustten op haar kleinzoon,
Harry Doherty, dan kwam daarin nog een
extra vriendelijke uitdrukking.
Zooals ze reeds vaak tegen de buren
had gezegd, vond zij zichzelf een buiten
gewoon gelukkige vrouw. Weliswaar was
haar echtgenoot, toen ze nauwelijks een
jaar getrouwd waren, in Engeland bij eeu
ontploffing overlieden, maar hij had haar
John nagelaten, haar eigen John, die opge
groeid was tot een stoeren jongen man.
Zij dacht nog vaak met tcederheid aan
hem, want... ook hij was haar ontnomen.
Het schip, dat hem met zijn moeder en
met zijn vrouw en kinderen naar Amerika
zou brengen, was vergaan. De inzittenden
van slechts één der in haast uitgezette red
dingsbooten hadden er het leven afge
bracht. In die boot zaten de oude juffrouw
Doherty met haar jongste kleinkind Harry,
die toen nog maar een baby was. Een
schoener had hen opgepikt en te Falmouth,
in het nieuwe vaderland, aan wa! ge
bracht.
Velen zullen dat moeilijk als een voor
spoedige levensgeschiedenis kunnen opvat
ten, maar juffrouw Doherty deed dftt wel;
op de haar eigen wijze had zij .rampen"
vertaald door „zegeningen."
,Nu ik toch mijn zoon en mijn schoon
dochter verliezen moest, om alleen hier
in dit vreemde land te wonen, was het
tenminste een uitkomst, dat ik die kleine
bij me hield, om voor te kunnen zorgen.
En wat zijn de menschen hier niet goed
en vriendelijk en wat is de jongen niet
prachtig opgegroeid! Al? mijn lijd komt
om heen te gaan, zal ik op een gelukkig
leven kunnen terugzien!"
Zij had het altijd druk, ook na de eerste,
bijzonder moeilijke jaren in het nieuwe
land .Zoo had zij het gebracht tot een
eigen huisje, dat er altijd even keurig uit
zag, twee koeien, een kippenren, een moes
tuintje en een bloemperk. Vroeger had zij
zelf haar eieren cn boter over de lange,
de figuur van dezen speler. Het zal verge
zeld gaan van een sierlijk album, waarin
niet alleen de namen komen van de deel
nemers aan dit aandenken, doch ook ver
schillende persoonlijke bijdragen. Tenslotte
zal een Van Lennep wisselprijs gesticht
worden (een eeuwigdurende), die den naam
in herinnering zal houden.
SCHERMEN.
ONDERSCHEIDINGEN
KAPT. A. E. W. DE JONG.
Naar wij vernemen zegt de „N R. Crt."
heeft de Fransche regeering den bekenden
schermer kapitein A. E W. de Jong de on
derscheiding verleend van OfficieT destruc
tion Publique. Tevens heeft de koning van
Denemarken kapitein De Jong de ridderorde
van Dannebrog verleend.
BILJARTEN.
HET WERELDKAMPIOENSCHAP
VOOR PROFS.
Uit New-York wordt aan het „Hbld." ge
meld:
Jake Schaefer is er in geslaagd het we
reldkampioenschap weer terug te winnen
door in een uitdagingswedstrijd den vroe-
geren kampioen Willie Cochran te slaan
met 1500 om 1304 punten.
SOLIËN—t. d. BERG.
Onder vrij veel belangstelling speelde
prof. Soliën gisteren den aangekondigden
wedstrijd in café de Zwaan, te Katwijk. Wij
schreven reeds, dat het materiaal daar uit
stekend is en dit bleek reeds direct Aan
vankelijk begon Soliën met 9. doch daarna
bewogen de prestaties zich in stijvende lijn.
Na een poedel en 4 car. van v. d. Berg
volgde een serie van 33 van Soliën, direct
gevolgd door een waarlijk meeste!ijk ge
speelde serie van 219. Zeer slechte aan-
vangstooten kreeg v. d. Berg, een buitenge
woon zware trekstont in de 3e beurt leverde
wederom een poedel op. waarop Soliën ant
woordde met 84. zoodat na 4 beurten de
stand was 3454 Nadat gepauzeerd was,
begon Soliën met 15. gevolgd door 2 poedels
tengevolge van mislukte bandstootcn In de
7e beurt was de stand 36018. doch daarna
kreeg v. d. Berg z'n vorm te pakken en tikte
serietjes van 26 en 14 bij elkaar In de 10e
beurt kreeg Soliën de ballen in gunstige po
sitie; snel volgden de caramboles elkaar op
en iedereen verwachtte, dat de resteerende
101 car zouden worden gemaakt. Edoch,
een hinderlijk geluid in de zaal was oor
zaak, dat na 53 car. een vrij gemakkelijke
bal werd gemist, v. d. Berg maakte een
dankbaar gebruik van de hem geboden kans
en maakte met een fraaie serie van 42 cle
partij uit. Inderdaad een mooie wedslrijd,
waarbij het publiek van prachtig spel hoeft
genoten.
Hfëronder volgt" do"stand:
car. brt. h.s. gcm.
Prof. Soliën 452 10 219 45.20
J. v. d. Berg100 10 42 10.—
ZWEMMEN.
J. TER HAAR.
Men meldt aan de „N. R. Crt.", dat de
lange afstandzwemmer Jan ter Haar te
Zwolle door het bestuur van den Nederl.
Zwembond tot professional is verklaard.
WIELRENNEN.
DE HERRIE IN DEN N. W. B.
Besluiten van de eerste bestuarsvergadering
na het incident
In hotel Noord-Brabant (e Utrecht werd
Donderdagavond de eerste vergadering ge
houden van het bestuur van den Nederl.
Wielerbond, na de' onverkwikkelijke verga
dering op j.l. Zondag. Alle bestuursleden
waren aanwezig, behalve de heer Hirsch-
man, die in zijn functie van secretaris-pen
ningmeester is geschorst en voor deze ver
gadering was uitgenoodigd waar niet ver
schenen was.
Het bestuur besloot met algcmeene slem-
men zich naar aanleiding van het verloop
der jongste algemeene1 vergadering met een
manifest tot de leden van den N. W. B. te
wenden, waarin de drie volgende conclusies
worden vastgelegd:
lo. het bestuur verklaart niet meer met
den heer Hirschman te willen samenwer
ken, verzoekt de e. v. algemeene vergadering
der geschorsten secretaris-penningmeester
uit zijn ambt als zoodanig te ontzetten en
een nieuwen funclionairis aan te wijzen,
waarvoor het bestuur de aandacht der leden
vestigt op den heer mr. Van Hooff, die thans
tijdelijk het secretariaat waarneemt;
2o. het bestuur acht het voor de rust en
den goeden gang van zaken in den Bond
nadeelig dat agitators van het slag Swaab
lid zijn van den N. W. B. en verzoekt de
algemeene vergadering den heer Swaab uit
het lidmaatschap van den N. W. B. te ont
zetten, mede als voorbeeld voor anderen;
3o. het Bondsbestuur doet een ernstig
beroep op de gezindheid der leden om het
bestuur en den Bond krachtdadig te steunen
om den goeden gang van zaken te bevor
deren en doet daarbij tevens een beroep op
de leden zich niet te onttrekken aan het
eventueel vervullen van een functie in com
missies, indien zij zich daartoe geschikt
achten.
Voorts besloot het bestuur de eerstvol
gende provinciale vergaderingen te doen
houden op Zondag 8 Januari 1928 terwijl de
algemeene vergadering op Zondag 15 Jan.
1928 te Utrecht in hotel Noord-Brabant zal
worden voortgezet. Aanvang 11 uur.
LEIDSCHE REN- EN TOERISTENVEREEN.
„SWIFT".
Maandag 2en Kerstdag zal Swift een
match rijden over 1 K M. tegen de D. S. C.
Ulysses. Hiervoor zullen voor Swift uitko
men J. v. d. Wilk, K. Maree, N.'Kop, W.
Graafmans, D. Wurzer en W. Sewerijnen,
terwijl hierin ook zes leden van Ulysses
zullen uitkomen.
De opening van het clublokaal is 9.45 u.
terwijl de wedstrijd-.ongeveer om 10.15 tl.
een aanvang zal nemen.
De tweede wedstrijd, welke zal gaan over
5 K.M. wordt te Delft gereden met dezelfde
leden. Buiten den vereenigingsprijs zal er
bij eiken wedstrijd hVee persoonlijke prijzen
disponibel worden gesteld.
lsten Kerstdag zal er geen wedslrijd wor
den gereden.
RECHTZAKEN.
ALS JE OUD BENT.
Met zilverwit haar en een oud, vermoeid
gezicht kwam de 57-jarige P. den Haag-
schen politierechter vertellen, dat hij zon
der middelen van bestaan te Wassenaar
had rondgezworven.
„We hadden hem al een paar dagen in de
gaten, getuigde een wachtmeester. Hij be
delde maar wat... We hebben niets op hem
gevonden."
„Waarom werk je niet?" vroeg de poli
tierechter aan den verdachte.
„Als je oud bent. willen ze je niet meer
hebben... De jonge menschen loopen nog
wel zonder. Ik moest wel bedelen. Van de
steenen en de lucht kan ik ook niet leren."
„Je bent al meer in Veenhuizen geweest,
hè? E nook veroordeeld?"
hè En ook veroordeeld 1"
Conform den eisch werd P. tot drie dagen
hechtenis en drie jaar opzending naar een
Rijkswerkinrichting veroordeeld.
„Je hebt nog veertien dagen om in hoo-
ger beroep te gaan."
„Dank U. Edelachtbare, ik doo maar af
stand van die acht dagen cassatie."
„O,... e... dank je voor de terechtwij-
zingl"
Ja, zelfs een rechter kan zich wel eens
vergissen en ook een verdachte heeft wel
eens gelijk.
P. zal dus de Kerstdagen in de cel door
brengen.
VOOR EEN EEETJE AFVAL.
Een jongeling uit Leiden stond wegens
diefstal terecht voor den Haagschen Poli-
tie-rechtor.
Ten nadeeJe van een melkinrichting had
hij koperen machine-ondcrdeelen weggeno
men.
„Het was maar afval", vertelde een melk
chef.
„Hoe kwam je ertoe" informeerde mr.
Klomp belangstellend.
„Ik had scholden". Somber zei de jongen
het.
„Veel V'
„Ja, één gulden zeventig voor sigaret
ten..."
„Je zult dan het rooken wat moeten la
ten, hoor."
„Zeker Edelachtbare".
Conform den eisch werd de jongeling
tot twee maanden gevangenisstraf voor
waardelijk veroordeeld.
Het Leger des Heils zal opletten of hij
weer schulden maakt! („Vad.")
FAILLISSEMENTEN.
(Opgegeven door Van der Graaf en Co.,
Afd. Handelsinformaties).
Chr. B Kuis, rijwielhandelaar, te Ze'g-
waart. Rechter-comm, mr C. M de Kuyper.
Curator mr. A. B van Hellemondt, te Delft.
N.V. Motorboot „De Drie Gebroeders" te
Katwijk a/d. Rijn Rechter-comm mr. A N.
Kuhn, Curator mr. C. Punt le Nnordwijk.
N. V. Motorboot „Annctje" le Katwijk a/d.
Rijn. Rechter-comm. A N.Kuhn Cur. mr.
C. Punt, te Noordwijk.
UIT DE OMSTREKEN.
KATWIJK.
Burgerlijke Stand.
Geboren: Huig, z. van Corn. Ouwehand
en L. van Du ij venvoorde. Jacobus, z.
van J. van der Plas en W. van Duijn.
Pieter, z. van P. van der Spek en C. Schaap.
Frederik, z. van A. Boezaard en G J.
Heemskerk. Dirk, z. van A. Kraaijenoord
en II. Guijt. Marijtje, ri. van A. van der
Plas en II. de Jong. Krijntje, d. van G.
van Duijn en F. van der Plas. Hessina,
d. van C. Koelewijn en G. Hogewoning.
Anna, d. van R. van Delft en G. van Eg-
mond. Willem Adriaan Cornelis, z. van
J. L. van der Leden en Tr. Togendoorn.
Overleden: Cornelis van der Marei 3
z. van J. van der Marei en W. van der
Burg. Neeltje Plokker 3 mnd., d. van .1.
Plokker en N. van der Plas. - Cornelis
Ros 4 j., z. van C. Ros en J. Zwanenburg.
Dirk Vooijs 1 j., z. van C. Vooijs en A.
Haasnoot. Elisabeth van Duijvenbode
73 j., weduwe van Maarten Ouwehand.
Klaasje van Duijn 77 j., weduwe van'TI.
Mcssemaker. Cornelis Sip 74 j., echlgen.
van D. Messemaker. Frederik Boezaard
2 dg., z. van A. Boezaard en G. J. Heems
kerk.
Ondertrouwd: IJ. Haasnoot ep L. Aan-
dewicl.
Gehuwd: A. W. Ouwehand en A. L. van
Duijvenbode. Corn. Barnhoorn en Calli.
van Beelen Nic. van Beelen en Corn.
Mcijvogcl. J. van Beelen en Corn.
Krijgsman.
KATWIJK AAN ZEE.
Door een ambtenaar van den Keurings
dienst werd een frauduleuze huisslachtiag
geconstateerd. Tegen den dader, D. K., in
de Hessenstraat, alhier, werd proces-verbaal
opgemaakt.
Volgens jongste opgave aan het ge
meentelijk Arbeidsbureau waren als werk
loos ingeschreven 209 arbeiders. 4 metse
laars. 57 grondwerkers, 12 opperlieden, 22
visschers, 1 stucadoor, 1 varensgezel, 4
timmerlieden, 10 kuipers, 1 nettenboetstor,
1 scheepstimmerman, 1 schilder, 2 binnen
schippers, 1 bankwerker, 1 straatmaker, t
mandenmaker, 1 stoker, te zamen 329 werk
zoekenden.
UIT DE RIJNSTREEK.
ALPHEN AAN DEN RIJN.
Eerbied in Gods Hnis.
Zondag 25 l>ec. Vroegmis 10, 1 en 2. Hoog
mis 3 cn 4. Vespers 5.
26 Dcc. Vroegmis 6, 7 en 8. Hoogmis 9
en 10. Vespers
Als ouderling der Ned.-IIerv. Gemeente
alhier is benoemd de heer J. Zonneveld, die
deze benoeming heeft aangenomen.
Gevonden voorwerpen. Barnsteenen
sigarettenpijpje, 3 ijzeren gewichten van 25
K.G.. houder met 5 scherpe patronen, brqjne
kinderportemonnaies, motorsleutel, dames-
porlemonnaie met inhoud.
Nadere inlichtingen aan het politiebureau.
trouwen." sprak de oude vtouw, met roode
vlekken op haar gerimpelde wangen en met
schitterende oogen, „dan zou ik over de
bruggebalken kruipen tot ik weer verder kon
loopen en dan zou ik doorhollen tot ik in
Falmouth was en daar zou ik hem opwach
ten, om hem te waarschuwen."
„Gunst, juffrouw Doherty. wat maakt u
zich toch druk", antwoordde Myrtle. „Maar
ik kan me wel begrijpen dat u zich alle
moeite zoudt geven om een bewonderaar te
houden, als u er een had."
Het brutale egoïsme van deze uitlating
bracht juffrouw Doherty tot zwijgen. Zij
schrok en schudde niet-begrijpend 't hoofd;
toen draaide zij zich om en liep naar haar
huisje terug. Zij had er het uitzicht op de
baai met de schuimende witte en de onheil
spellend donkere golven
Zij ruimde nog wat op en ging toen w"r
uit. een eigenaajylige maar flinke verschij
ning met haar strakke witte muts, haar
lange, donkere rokken en haar roode shawl.
Vastberaden liep zij, tegen den wind in.
naar de brug. Later kwam een dorpskind
schreeuwend vertellen, dat de oude juffrouw
Doherty over de dwarsbalken van het ver
nielde gedeelte der brug kroop hij had
haar roode shawl gezien.
„Een mooie vrijer ben je," toornde Myrtle
met tranen van boosheid in haar oogen, „om
mij te laten schieten voor een oude vrouw
een ouwe tooverheks! Sommige meisjes
zouden zich zooiets niet laten welgevallen!
Zij zouden je er wel voor laten boeten en
haar ook. Maar ik zal het niet doen Ik
geloof trouwens, dat ik er toch nooit toe
gekomen zou zijn om met je te trouwen.
Nee, zeg maar niets! ïk wil niets meer hoo-
ren over den wind en het donkere water en
hoe je schrok van haar stem. Zij heeft je
voortdurend het leven gered, sedert je een
klein kind was en jij zult haar wel gelukkig
willen maken zoo lang ze leeft. En ze zal
waarschijnlijk eeuwig blijven leven en.
iedere minuut onredelijker en lastiger wor
den en ik hoop
Zij brak af Op den weg klonk een vtoo-
lijke oude lach in den lpnte zonneschijn.
Harry keerde zich van haar af om te luis
teren; zijn oogen schitterden. Een oude stem
sprak
„Ach. er was tenslotte niet vee! gevaar
bij. buurvrouw. En dan: onkruid vergaat
niet Mij kon dus niets overkomen Maar
Harrv. ziet u. Harrv bad wel eens een on
geluk kunnen krijgen!"
-SI
winderige brug naar Falmouth moeten
brengen, maar tegenwoordig deed Harry
dat voor haar.
Die had er natuurlijk wel geen idee van
dat zij een wonder van een grootmoeder
was, maar hij hield toch veel van haai- en
Vond nooit iets op haar aan te loerKen
tot de Downings in het dorp kwamen
wonen. Toen werden zijn oogen geopend
voor het feit, dat zij niet was als andere
vrouwen. Myrtle Downing die blond was,
veel giechelde en twintig jaar was, lichtte
hem in.
„Gunst!" zei zij, toon ze elkaar wat
beter kenden, „wat ziet je grootmoeder
er toch raar uit."
„Wat is er voor raars aan haar?" vroeg
Harry oprecht verbaasd.
„Nou, wie gant er nu gekleed zooals
zij", antwoordde Myrtle.
Waarop Harry die zich toen het ver
schil te binnen riep tusschen de algemeen
gedragen klceding en de nette hoeren
dracht van zijn grootmoeder een kleur
kreeg.
Later probeerde hij, door middel van ge
schenken, de oude vrouw, over te halen tot
het dragen van kleeren, die genade zou
den vinden in de oogen van juffrouw Dow.
ning van juffrouw Downing, wier moe
der het grootste deel van den dag met
papillotten in het haar liep en die 's avonds
de modebladen las!
Juffrouw Doherty deed alsof zij dank
baar was, maar zij begreep wel uit welken
hoek de wind woei. En zij mompelde be
droefd
„Uit zichzelf zou het hem nooit zijn op
gevallen wat ik droeg. Vast nietl En hij
zou er zich ook niet veel van hebben aan
getrokken of iemand hem er al opmerkzaam
op gemaakt had, wanneer hij niet als
hij maar niet.. En zij zuchtte. „Ik wou
in ieder geval dat het een andere was!"
En hoe mcei Harry's grootmoeder van
juffrouw Myrtle Downing te zien kreeg,
h oemeer zij wenschte, dat het „een an
dere" geweest mocht zijn. Zij zag Myrtle
zitten lezen aan de keukentafel, waarop
juist genoeg ruimte was gemaakt voor haar
malle boek en haar malle ellebogen. Zij
zag krultangen op den schoorsteenmantel,
rose en blauwe shawls over Myrtle's schou
ders, armbanden aan Myrtle's bloote ar
men en gespen met kralen op Myrtle's
afgetrapte pantoffels. En zij zuchtte en
schudde het hoofd.
Zij was veel alleen in haar huisje in die
dagen dat Ham- zoo vee. uitging en voor
het eerst, na al die-jaren van arbeid en
zorgen, verdwenen de lichtjes uit haar
oogen.
„Het is niet, omdat hij mij in den steek
laat voor een andere", verzekerde zij zich.
zelf. „Bewaar me dat heb ik mijn eigen
jongen vroeger ook zien doen en toen ben
ik daar blij om geweest. Maar dit meisje
dit schepsel wat geeft zij om hem 1
Hij zal nooit gelukkig met haar zijn
met haar, met d'r krulletjes!"
Eens, in haar wanhoop, beging zij de
vergissing, die verstandiger menschen dan
zij ook wel eens begaan. Zij sprak min
achtend over het meisje van haar klein
zoon; zij smeekte hem om Myrtle op te
geven. Natuurlijk bereikte zij slechts, dat
er een muur van stilzwijgen en vijand
schap werd opgericht tusschen haar en den
jongen, voor wien zij leefde.
En zoo kwam het tenslotte, dat zij van
de buren en niet van hemzelf hoorde, dat
haar kleinzoon aan trouwen dacht. Myrtle's
moeder had die plannen zeer betreurd,
beweerde men. „De Doherty's waren geen
partij voor de Downing'shad zij ge
klaagd. Zij had amders van haar dochter
verwacht. Iemand met een gezicht als
Myrtle, had een schitterende partij kunnen
doen. Maar het kind was romantisch, net
als haar moeder, die de hemel weet wat
al schitterende vooruitzichten had laten
loopen, om alleen de inspraak van haar
hart te volgen!
„Maar het zal niet allies voor Myrtle
zijn", eindigde de liefhebbende moeder,
„als zie bij dat ouwe mensch moet inwo
nen. Ik geloof trouwens niet, dat Myrtle
haar haar etein en zoo niet zou' gunnen,
maar een jonge bruid wil natuurlijk haar
eigen huishouden alleen besturen."
De oude grootmoeder zelf, hoewel we
tend, dat de liefde soms op jonge menschen
een zonderlinge uitwerking-heeft, twijfelde
toch nooit aan Harry's plannen ten op
zichte van haar. Nooit zou het in hem
opkomen daar was zij overtuigd van
om haar op haar ouden dag op straat
te zetten. Maar kon zij zelf blijven waar
vreemde oogen koel op haar neerkeken 1
„Maar al ga ik ook op mezelf wonen
overlegde zij dan zullen de mensehen
toch zeggen, dat hij me uit het huis gezet
heeft; zij zullen don armen, dwazen jon
gen verkeerd beoordeelen En als ik wegga,
wie zal er dan voor hem zorgen - want
dat schepsel kan het niet Ze maakt hem
op het oogenblik nog niet eens gelukkig
Dat laatste was maar al te waar. Myrtle
had er met haar coquette maniertjes, ple
zier in. haar minnaar voortdurend te pla-
gen-, zoodat hij z>cb inderdaad allesbehal
ve gelukkig - voelde.
Langzamerhand begonnen de Maartsche
stormen de kust te beuken. De wateren
van de baai streden een woesten strijd
tegen elkaar. De wind bedreigde de hui
zen, de pieren, den spoorweg. Op een mor
gen kwam er telefonisch bericht, dat de
treinen van de streek ten westen van kaap
Falmcuth niet in staat zouden zijn het sta
tion te bereiken en door te gaan naar de
stad, aan den anderen kant van de baai.
De bruggen waren door het water wegge
spoeld en gedurende tenminste acht en
veertig uur zou eT geen verkeer zijn. Ten
slotte werd ook nog de telefonische ver
binding met de rest van de wereld ver
broken.
Twee dingen dreven Harry dien ochtend
naar de stad. Het eerste was een jongens
achtige trots op het feit, dat hij nog nooit
om het weer een tocht naar de stad had
uitgesteld; het tweede was, dat Myrtle den
vorigen avond met haar geprnag «-n haar
onaangenaam humeur het buitengewoon
bont had gemaakt, zoodat hij voorloopig
h'ever uit haar buurt wilde blijvvm. Hij
spande het oude paard in, deed zelf een
dikke jas aan en reed over de eenige nog
gespaarde brug naar Falmouth.
Dienzelfden middag echter bezweek een
deel van die brug. als gevolg der gezamen
lijk© aanvallen van wind en golvende
boog en de leuningen, benevens de dwars
balken, waarop de brugbedekking had ge
rust, bleven echter gespaard.
Den heelen middag draafde juffrouw Do
herty rond. iedereen smeekend om Harry te
gaan redden. Men antwoordde haar echter,
dat de jongeman wel niet zou probeeren
om dien avond nog thuis te komen. Den
volgenden morgen zou de telefoon misschien
wel weer werken en dan kom men de stad
waarschuwen, dat een deel van de brug
was weggeslagen. In ieder geval was het
onmogelijk, zeiden de menschen, om haar
kleinzoon te bereiken.
Myrtle, op wie de oude vrouw het laatst
een beroep ging doen. lachte om het denk
beeld. dat Harry zou probeeren om nog
's avonds terug te keeren.
..Zoo dwaas zal hij wel niet zijn!" vond
zij.
„Dwaas?" stoof zijn grootmoeder, boos
en verontwaardigd, op „Wij welen wel dal
de brug gebroken is. maar hij niet Toen hij
er vanmorgen over ging was alles nog in
orde. Waarom zou hij vanavond niet terug
gaan? Hij zal in het donker vertrekken en
hij zal natuurlijk doorrijden en en
ben je dan heelemaal niet van plan om iets
te doen?"
„Wat kan -ik- nu doett?" vroeg Myrtle
gemelijk
„Als het de man was met wien ik ging
