VIERDE BLAD
■x#3ÏT
„DE LEIDSCHE COURftHT"
ZATERDAG 10 DECEMBER
luiten!. Weekoverzicht.
Verleden week Zaterdag is de voorbe
nde commissie voor de Ontwapenings-
iferentie uiteen gegaan na te hebben
.esproken, dat de nieuw ingestelde coin-
fs.e tot bestudeering van de problemen
veiligheid en arbitrage in Februari
zou bijeenkomen, terwijl de oniwapo-
igscommisie zelf dan in Maart weer zou
aderen. Men zet er wel spoed achter
Kussen wiluen nog" harder opschieten
maar doorvergaderen, hetgeen natuur-
niets zou hebben uilgehaald De Russen
n overigens te Genève niet fortuinlijk
eest. De voorstellen, weiKe
uren zoo extremistiscli. dat n
lunemelijk waren, terwijl de besprekingen
Litwinof Maandag mei
,11 heeft gehouden, geen resultant i n
leverd. Doch dit is in ieder geval be-
t, dat de eerste stap is
eg tot terugkeer naar vriendschappelijke
trekkingen tusschen Rusland en Enge-
nd.
Naar aanleiding van de commissiever-
during van vorige week, hoort men wel
vragen: Hoe zit het nu met de voor-
itzichten op ontwapening? Komt de vrede
al een beetje in 't z.cht?
In dit verband is het heel leerzaam te
ijzen op de jaarlijksche boodschap, welke
ressident Coolidge aan het mcriknnn -
ongres beeft doen toekomen en waarvan
in een toespraak tot hei hepubi k.
lie nationale comité de bedoelingen 11a-
heeft toegelicht.
Allemaal voor den vrede.
fel groote dankbaarheid maakte de prc-
dent melding van de nog steeds voortdu-
Je welvaart van de Vereenigde Staten,
i de krachtige financieele en economi
se positie van zijn land, waarin hij aan-
jding vond tot een lofspraak op de be
kennende rechten, die landbouw f
jstrie ten zegen waren, zooals bij be
loerde. en die het Amerikaanse in
levensstandaard hadden verschaft, die
ger was dan ergens anders.
Dat was ook een zegen voor heel de wc-
rkl. want ieder had belang bij een wel-
irend Amerika, dat dan immers in staat
ras anderen van zijn welvaart mede te
I en genieten.
Want de Amerikanen, zoo zou men in
orte woorden de overigens wel wal naar
lelfverbeff ng riekende verklaringen van
resident Coolidge kunnen samenvatten,
ju altruïsten, die slechts bet welzijn van
ie wereld op het oog hebben, dat het beste
eiliend wordt hoe grooter de Amerikaan-
che voorspoed is. Hoe rijker Amerika
lordt hoe meer het de andere volken van
len rijkdom kan doen genieten. En liet
ou dan ook al heel verkeerd zijn van deze
m den Amerikanen wegens hun protoc-
nist sche politiek egoisme te verwijten
lij hebben het beste met heel de wereld
oor, als ze in de ruimste male gebruik
laken van het voordeel, dat hun geweldig
aneengesloten land, met zijn betrekkelijk
O'ï geringe bevolking en zijn ontzaglijke
rtuurlijke rijkdommen bun biedt
rouwens niet alleen in economisch op-
ielit d enen de Vereenigde Slaien met Vin
olitiek het belang van heel de wereld
lok ten aanzien van den vrede is men bij
imerika ter beste markt De Vereomguc
laten zijn den vrede van harte toegewijd
n alleen daarom is het dan ook, dat men
zich gedrongen gevoelt zijn strijdmacht
verbeteren en te vergrooten en zijn mi-
ilaire hulpm ddelen uit te breiden
Niemand behoeft zich om Amerika on
trust te maken en in he.t bij ronder de
'ine naties kuunen zich tegenover Amo-
ïka volkomen veilig voor een aanval ge-
toelen
„Onze wegen", aldus Coolidge, „zijn al-
üjl die van den vrede" En met een spe-
iale vermelding o.a van Nicaragua, waar
ket ingrijpen der Ver. Staten in La-
Ünsch-Amerika tot lichtelijken twijfel aan
tj altruïstische Ainerikaaosche bedoeliu-
aanle'ding gaven, deed president Coo-
uitkomen, dat men ook hier slechts
ket welzijn van het algemeen op het oot
lad. Amerika maakt in al deze en der"»*-
Bke gevallen slechts gebruik van zijn
Bilitaire hulpmiddelen'om vrede en rusi t.t
terzekeren
Mei dat doel dan ook alleen,-achten de
crcenigde Staten het noodig uitbreiding
geven aan hun vloot ter zee en in do
icht Niemand behoeft zich nu te gaan
«"ijveren om zich ook te bewapenen De
Vereenigde Staten bedreigen niemand, zij
willen alleen zich voldoende verdedigings
middelen verzekeren tegen wie eigenlijk,
vertelde de president niet en als men
hen maar laat begaan, kan men elders
gerustelijk gaan ontwapenen zoo veel men
maar wil. De Vereenigde Staten zijn overi
gens wat de vloot betreft, gaarne bereid
aan zulke bewapeuingsbeperking mee te
doen, mits men er dan maar rekening mee
wil houden, dat ze nimmer zich met een
tweede plaats willen tevreden stellen.
In dit verband verdient het opmerking,
dat Coolidge de mislukking van de vloot-
conferentie te Washington in ronde woor
den aan Engeland toeschreef, waarmee
men niet tot overeenstemming kon komeu
Troostrijk overigens was in de Bood
schap van Coolidge ook de verzekering,
dat elke beperking in de toekomst voor
Amerika dan toch den bouw van nieuwe
schepen zou boteekenen.
Eenvoudiger uitgedrukt, Amerika wil op
maritiem gebied oen eerste positie. Aldus
hoopt het dau den vrede te blijven bevor
deren „door zijn voorbeeld", zooals Coo-
l:d"e het uitdrukt.
Misschien zou van het standpunt der
pacifisten het voorbeeld wat gelukkiger
kunnen zijn.
STADSNIEUWS
BRIEVEN VAN EEN WANDELAAR.
XXVIII.
Ik heb mij de .weelde eens veroorloofd,
rm in onze Raadszaal de begrootingsde-
batten te gaan beluisteren. En dat is mij
heusch niet meegevallen! Niet dat de
vroede Vaderen te kort schieten in spraak
vermogen; dat zij geen uren opslokken
aan breede betoogen en met do eigen-
l::ke bc.^rooting niets uit te staan hebben
de dingen; ook niet omdat men zich vaak
moet afvragen of men or het op aan legt,
den kostbaren tijd dien vele raadsleden
toch ook neg voor eigen zaken nuttig kun
nen gebruiken, in te korten, door hen te
dwingen in de raadszaal aanwezig te zijn.
Men komt er dan ook van zelve toe zich af
te vragen, welke belangen er nu toch ge
diend worden in dat uitrafelen van die
vele, vaak onnutte besprekingen. Hoe wei
nigen weten zich vrij te houden van dat
verpolitieken der dingen, waar een zich
houden aan de zaak veel meer effect zou
8orteercn. En wat ons vooral is opgeval
len, dat is de weinige aanda-cht, die ge
schonken wordt aan de in verschillende
hoofdstukken gegroepeerde cijfers, die
toch alleen een juist beeld geven van den
werkelijken toestand, waarin onze Ge
meente zich bevindt. Men hoort wel eens
een geluid van enkele raadsleden, die nu
toch de positie van de finantiën niet zoo
heel rooskleurig noemen, die, wat betreft
belastingvraagstuk en bedrijfswinsten,
hun meening verkondigen. Doch, als men
dan zoo overtuigd is, dat, zooals van Eek
zegt, dc positie van de finantiën zoo on
rustbarend is, dan moet men toch maar
niet zoo klakkeloos met een stel voorstel
len komen, die een slordige paar tonnen
gouds aan de Gemeente kostfen. En men
komt er dan toe, zich af te vragen of het
nu inderdaad van eenige crust getuigd,
zoodoende de finantiën te schokken, zoo
danig te verkleinen, dat een heelo beeroo-
ting op losse schroeven wordt gezet. Want
ook gebrek aan verantwoordelijkheidsge
voel spreekt uit zulke daden. En toen wij
door oen van de sprekers al die S. D. A. P.-
voorstcllen hoorden betitelen als parade
paarden, hebben wij ons ernstig afge
vraagd, of nu toch het gemeentebelang
wordt gediend met zulk een gedoe. Als
men ook wat de lieer Schüllcr voorstelt
nabij ziet, moet toch ook ernstige twijfel
ons bekruipen aan den ernst van dit, steeds
over fabricagczaken sprekend raadslid. Wij
hebben zijn betoog niet zoo erg hoog
aangeslagen en zijn deskundigheid is ons
ook niet gebleken. Wel meenden wij te
bespeuren den lust om altijd en alles te
critiseeren en dan over het geheel een
sausje van deskundigheid te strooien.
Van Eek lijkt mij van ander hout gesne
den: een man die een groot geloof heeft
in zijn beginsel en er ook voor strijdt, ons
inziens eerlijk en zonder franje. Als is er
ook nog al tribunewerk bij, zijn betoog
is tenminste gedocumenteerd en geeft
houvast bij bestrijding.. Nu, men liet zich
van rerlits niet onbetuigd. Met klare en
vaak vernietigende argumenten is 'door
do leiders der rochtscho fractiën de hand
schoen opgenomen en met kalmte en gede
gen weerlegd wat van de zijde van de S.
D. A. P. als noodzakelijk voor een good
stadsbestuur was gepropageerd. Want pro
paganda is het ook nu weer, dat van alles
en nog wat dooreen halen bij de begroo-
ting; propaganda waarbij zoo nu en dan
een lonkjo wordt toegeworpen aan de be
wuste massa, die de publieke tribune voor
een overgroot deel vult. En zij die daar
staan te luisteren naar de orakeltaal van
do leiders, slikken zoo wat allea als zoete
koele, zonder zich maar ©enigszins af te
vragen af wat men aan hun kant wcnscht,
wol uitvoerbaar is; of er niet veel bij is,
dat als onbruikbaar moet worden aange
merkt. Doch men vraagt daar niet naar;
als er gezorgd wordt voor wat knaleffect,
is het vuurwerk volkomen. Dat er veel is
wat momenteel wel hard knalt, doch
straks is rook vergaat, schijnen velen nog
niet te begrijpen. Dat men met belofte
wordt gepaaid, gaat bij velen van do S.
D. A. P. voorbij en ook naar de ontze
nuwing van rechts luisteren zij niet, want
hot is vooropgesteld dat men daar alleen
begrip heeft van- en ijvert voor het kapi
talisme. Het doet ons reehtsche luisteraars
zoo goed, als de onzen zich in een begin
selstrijd duchtig roeren en aan de over
zijde voorhouden wat er leegs en vaak on
oprechts is in de socialistische theorieën.
En dan die opgeblazenheid in hun betoog,
dat, de massa voorhouden van dogma's
die niet tot werkelijkheid zijn te brengen
en slechts holle en opgeblazen frasen zijn.
Doch men schijnt daar de theorie te hul
digen: „sla cr maar op les", er zal dan
toch wel iets van blijven hangen. Ze ver
goten ccliter den volgelingen er me !e in
kennis te stellen, dat er tal van zaken
zijn, waarover men wel een grootcn mondj
kan opzetten, doch waarvan de verwezen
lijking op geen stukken na is te verkrij
gen. Men liet dan ook bij rechts niet na
op een en ander to wijzen en dat men den
spijker op den kop sloeg, bewees de iri-
tatio die men verschillende malen ten
beste gaf. En zoo hobbelde men maar door
totdat B. en W. aan het woord kwamen.
Wat is me die Wethouder Reimeringer een
gemakkelijk manIk geloof dat hij slechts
eenige regels heeft noodig gehad om te
beantwoorden wat omtrent zijn beleid
was aangemerkt. En wat bij dan nog zei-
de, was slechts een sehoonwasschen van
zich zelve, in rustig .voorbijgaan van elke
zakelijke bespreking. Zóó Wethouder te
zijn kan elkeen wel. Mr. Tepe heeft een
andere opvatting en heeft vooral het za
kelijke op kalme wijze beantwoord. Wet
houder Goslinga is een zeer strijdbaar
man. Hij is kort en vooral zakelijk in zijn
verklaringen. Wel lijkt het ons, dat hij de
zaken wat to optimistisch beschouwd en
dat hij, door in het algemeen concessies
te voorzeggen, later op den bodem der
werkelijkheid staande, tot de erkenning
zal komen, dat het nog iets anders is, be
loven of doen. Overigens ic hij een man
die in do 3 maanden van zijn wethouders
schap, aJ hard heeft gewerkt en de dingen
vrijwel onder do knie heeft. De Burge
meester hebben wij in de zaken van fabri
cage enz. moeten prijzen om zijn zakeli'k
betoog. Immers het is een tak van dienst
aan den nog zieken Wethouder Splinter
toebedeeld en door den Burgemeester tij
delijk waargenomen. En juist daardoor
kregen wij een kijk op wat van deze be
windsman is te wachten: groote werklust
en ccn sterke mate van beleid, dat tot heil
van onzo stad Leiden moge leiden. Want
onze meening hebben wij, alles hoorende,
wel gevormd: als er eens wat milder ge
praat word en wat meer gedaan, dan zou
den de belangen van Leiden.meer gediend
worden, dan in dit begrootingssamenzijn
van zoo vele dagen, waar velerlei dingen
worden bespreken, die niet het gemeente
belang geen zier hebben uit te staan.
Wandelaar.
BEOORDEELINGEN.
Dc Florcs-film, die weldra hier zal
draaien, heeft haar beroemdheid niet te
danken aan hetgeen toeschouwers van haar
gemaakt hebben, neen ze is zelf 'n mees
terstuk en daarom geven de toeschouwers
sublieme rolprent.
Baron van Geen, Particulier Secretaris
van H. M. do Koningin die met enkele da
mes en heeren- der h—fl*"—de Flores-
film bezichtigde, schreef: „Uit aller naam
betuig ik U onzen hartclijken dank voor
do gelegenheid ons gegeven cm deze in
teressanto film, betreffende oen weinig be
kend deel onzer koloniën en betreffende
den arbeid Uwer missie op bet eiland Flo-
res, to bezichtigen."
De Oud-Generalissimus Snijders drukt
zich aldus uit: „Met groot© belangstelling
en veel voldoening heb ik de Flores-film
zulke prachtige bcoordoelingen over deze
gezien. Zij geeft niet alleen mooie natuur
opnamen en belangwekkende kijk jee in het
volksleven, maar zij geeft den toeschou
wer tevens een boog denkbeeld van de
groote toewijding en opofferingen van het
Missie-personeel."
Do Inspecteur van het L.O. deelde me
de: „Met onverdeelde belangstelling heb
ik Uw Flores-film gevolgd. De opnamen
van land en volk waren zeer mooi on zul
len de leerlingen der lagere scholen een
goed beeld geven van dat deel van het
overzeosche Nederland".
Een hoogstaand particulier in Den Haag
schreef: „Ieder die eerbied gevoelt voor
stocren arbeid en heldhaftige mannelijke
daadkracht moet bij hot zien van deze
prachtige film bewondering gevoelen voor
do durf on do kracht en de wijsheid onzer
missionarissen."
Een dignitaris der Tweede Kamer be
richtte: „Hot zien van deze film liceft mij,
zelf niet Katholiek, versterkt in don eer-
bied, dien ik heb voor de organisatie
kracht, welke de Katholieke Kerk op
mailt schappelijk gebied weet te ontplooien
en voor dc zelfverloochening den ernst en
de trouw, waarmede vele Uwer geloofsge-
nqotcn zich wijden aan dat toch zoo moei
lijk werk."
Een redacteur van een zeer bekend In
disch tijdschrift uitte zich aldus: „Het ko
loniaal instituut te Amsterdam, noch hot
Gouvernement Indi-Chine te Parijs, dat
over een groote collectie films de beschik
king heeft, bezitten ccn film die vergele
ken kan worden met die van Flores. Wat
een kijk op landschap en volksleven, de
kleinste details die van belang zijn voor
den entholoog zijn daarin vastgelegd."
Rn. Ms. Noto Sooroto, Hoofdredacteur
van „Oedaya" jubelde: „Ik was opgetogen
bij het zien van de schitterende landschap
pen, de grootsche natuur, de wonderschoo
ns watervallen en de hooge bergen van In
donesië, in het bijzonder zooals ik zo op
de film van Flores zag.
Ik voelde mij geheel, alsof ik in Indone
sië was, te midden van het wonderbare
natuurschoon van mijn land en ofschoon
ik op Flores nog nooit geweest ben, durf
ik toch zeggen, dat hot dagelijksch loven,
gewoonton en vermakelijkheden van do be
volking van Flores niet veol verscliillon
van die van ons, Batakkers.
Ik kan niet anders dan mijn lof brengen
aan do Hcoron Missionarissen, die zich
zooveel moeit© hebbon getroost om deze
film tot sland to brengen. Vooral breng ik
hulde aan hun hooge taak, die zooveel
goeds on" hcilzaamr aan de bevolking
brengt. Dc licfdovollo verzorging, de
vriendelijke woorden en do onbaatzuchtig
heid zooals de Heeren Missionarissen die
betrachten, vormen m.i. de beste methode
om het vertrouwen en de vriendschap dor
bevolking te winnen, waardoor do verhou
ding tusschen blanken en mijn rasgenoo-
tcn wordt gekenmerkt door mensehelijk-
heid. Ik spreek de hoop uit, dat de Florcs-
film overal dengan Sclamat zal vertoond
worden tot grooter waardeering van uwen
arbeid."
Deze spontane booordeelingon, welke de
film-explicatour, Pater 8. P. Buis bchal-
vo nog zoo vele andere mocht ontvan
gen, zeggen voldoende, dat wij in de Flo-
ros-film iets zeldzaams schoons te zien
krijgen. Vergeten we daarom niet dit
kunstwerk in de week van 12 tot 18 Dec.
in do Stadsgehoorzaal te gaan bewonde
ren.
TOONEEL.
Agoka. Leidsch Studenten-
tooneel.
Ongeveer tien jaar geledon greep Grong-
grijp met Agoka terug tot het bloeitijd
perk der dramatische toonecllittcratuur.
Maar dan ook alleen zuiver wat de vorm
betreft. Want al schijnt de inhoud van het
stuk, dat gebaseerd is op het dertiende
rotsedict van don keizer Agoka uit do der
de eeuw vóór Christus, oppervlakkig be-
En zoo eenvoudig en diep zeide hei de
proloogzegster, in de proloog voor hei
laatste bod rijf:
„Het is ateof Agoka spreekt tot U, men
sehen dezer tijden."
Wij blijven het Lcidech Studenten-too-
neel dankbaar voor de gave van dit spel en
vooral, nu zij dit onder de treffelijke lei
ding van don acteur Louis van Gaste
ren op zulk een treffendo wijze hebben
gegeven, want niet alleen aan gebaar en
dictie, ook san regie en enscenecring zijn
hooge ook financieele eischen gesteld.
Do groote moed die het Leidsch Studcn-
ten-tooneol moe' hebbon gehad, is intua-
schen rijkelijk beloond. Do Schouwburg
was tot de laatste plnaU bezet, terwijl
ook Prinses Juliana met hare vriendinnen
do uitvoering bijwoonde.
Do grootste hulde brengen wij aan den
heer Nycnbnndring do Boer, dio van do
koning Agoka Wardhana Maurya, koning
van Magadha oen voortreffelijke vertol
king heeft gegovcn in welken lof do beide
koninginnen, AsandhimitrA Mevr. M M.
Cohen Tervacrt-Bolding en Tisliyareks-
hita Moj. C. Bolding volkomen dce-
lcn. Natuurlijk waren er wel eenige fouten,
welke ons b.v. opvielen in de gebaren en
houding van den kanselier dos konings
Kadhagoepta dc hoor van Dorssen
welke een tewcinig hadden aan spouuiu* i-
teit en ook in de houding van don be'el-
mqpnik Tissa dc hoer Zaaier wiens
houding zelfs voor een vergeestelijkte
monnik als hij wel wat al te apathisch
bleef.
Dat wij doze kleine fouten aanmerken
wil intusschen geen afkeuring betcekenen
cn ook zij hebben, evenals de Tndischc dan
seressen en tal van mannelijke studenten
wier tooneelnamen wij hier niet verder
zullen vermelden om het groote gevaar,
dat deze tonggymnastiek zou meebrengen
zeer veol tot het succes bijgedragen.
Aan het einde werd cr dan ook door do
aanwezigen hartelijk geapplaudisseerd en
worden alle hoofdpersonen onder dc bloe
men bedolven, waarbij dc remsseur. T.«ius
va3 Gasteren, niet word vergoten
Do uitvoering werd, boholve door Prin-
sse Juliana, ook door den rectoriirafi.uH-
cus. Prof. Wensinck, en zeer veel nn ere
professoren bi'gewoond.
zien 'n 8|>ol uit vroegere tijden, in we nro-
liikhoid schildert het dc droeve tcefttcm' 'i
van een oorlog en is het een dramatisch
gedicht van pacifistische strekkin". n
nimmer nog kwam het tot een opvroimg
van dit stuk, dat orgovcor in '•"■"n '«n
in „Dc Gids" verscheen.
Buiten do storke drr-nvt tick, die dit sfk
vertoont, achten wij het om ziin life o
waarde ccn van dc beste d-nnn s. c' i
do laatste jaren zi:n ges'-h'-cven. 1 s
poon sprake van'literaire ovch kunt.-,
ïn&ar dc taal der ri:mlooze vc-zen en no
oorsprbnkel o bcol'cn. zijn zoo r
dig-zuiver cn sobor-kDar
dal do woelde orvan ocvmbiikKOjij*. ecu
volle openbaring' wordt.
Iloor b.v. de sclioo"© oti klere t -I U
de koning Agoka vóór den en t n
Killings. aan don bo-Mm '"v1- in
klaart:
,,Tk wil voor al wat weerloos is. mil zi i
En vijanden in vrienden verk'-f m
cn Tissa hem het volgende bes-' ©cell:
„Wie oorlog wil, doch niet .oor oiveJ
wil wauo..
Is als de mensch, die door en ai», „ui
meel g—
Doch zegt, dat hij zich niet b«vii:ui^,cn
Wie oorlog wil, doch niet de brand
stichting
Is als de mensch, die vuur gooit op ket
dak
Doch zegt, dat hij het huis ni wil
vernielen.
Wie oorlog wil, doch het ce- ce^*». g
Is als dcgcen die zijn gescherptcn 'k
Wel in hot hart stoot van zijn m" !e-
inensci
Doch zegt, dat hij diens doodss 'ik niet
wil hooren."
Do oorlog wordt gevoerd en de bloc r-'e
overwinning wordt den koning ccn br..n
van smart, zooals de auteur zelf in n
teel'el" 'ie op het t mmn
FEUILLETON.
liCY TREVANiON's ERFENIS
Bit het Engelsch van Joseph Hocking
Vertaald door Carla Simons.
(Na/druk verboden).
De jonge Jack scheen zijn spraakvermo-
N teruggevonden te hebben; hij deed
bee stappen in de richting van Nancy en
Hortte zijn gemoed uit.
Miss Nancy, kraaide hij met een ze
gachtige stem. Vader moest niet op die
tonier tegen u spreken. Ik had niet ge
acht, dat hij dat doen zou,maar.
wil alles voor u doen, miss Nancy. Ik
u mijn hartebloed willen geven als ik
1 cr een pleizier mee kon doenik zou
*g graag willen, dat u deed wat vader
pnaagd heeft.
Ondanks zichzelf kwam Nancy onder
indruk van den heiligen ernst van den
f'DStn Jack. Ieder woord wat hij zei, klonk
Jprecht en ofschoon hij in vele opzichten
evenbeeld van zijn vader was, hadden
Voeding en anderen omgang toch ook
*ter een ander mensch van hem gemaakt.
Zeg, dat u het wil, zegt, dat u het
pleitte de jonge man op smeekenden
"oil en cr ia niets, dat ik niet voor u zou
'"'en doen.
Nancy vond het moeilijk om antwoord
ingeven. Ze wilde de gevoelens van den
J®gen man niet kwetsen, maar anderzijds
isdc gedachte, dat zij hem het antwoord
■'u geven, dat hij verlangde te hoor en zóó
absurd, aat ze de juiste woorden niet vin
den kon.
Ik bon bang, dat ik niet het antwoord
kan geven, dat u graag hebben wilt, zei zo
ton laatste. Ik zit midden in de moeilijk
heden en de laatste dagen heb ik over
niets helder en rustig kunnen naden' cn.
Natuurlijk, natuurlijk, viel do oude
Jack haar bij, we hebben de tijd. Niet
haasten, niet haasten, zeg ik altijd maar.
Het jong kan een paar dageu wachten voor
we de zaak definitief voor mekaar maken,
of ken je zoolang niet wachten, jong?
Ik wil dagen wachten, wek.cn, maan
den, zei de jonge Jack. Maar u wilt me
toch wel 'n beetje hoop geven, niewaar
miss Trevanion?
Ik kan niets beloven.... dat zou niet
eerlijk zijn, zei het jonge meisje. Boven
dien als Trevanion Court verkocht -vordt.
Maar hot hoeft niet verkocht te wor
den, viel de oude in. Als jij 'n beetje naar
redon wilt luisteren
Als Trevanion Court vorkocht wordt,
ging Nancy rustig voort, was het mijn be
doeling cr een conditie bij te maken
Wat voor conditie? vroeg de oude man
opgewonden. Haar woorden lieten door
schemeren, dat ze het tot een verkoop zou
laten komen.
De conditie dat ik een optie zal heb
ben om het terug te koopen binnen eo
zeker aantal jaren, zeg vijf.
Jij Trevanion Court terugkoopen! riep
de oude Jack uit. Wie heeft ooit zoo iets
krankzinnigs gehoord. Jij hebt het ook
weer hoog in den kop. Ik heb acht duizend
pond in de plaats gestoken en jij bezit
geen koperen duit. Waar zou je al dat geld
vandaan halen, doorntje?
Dal is mijn zaak, nietwaam-
woorddo Nancy. Ik zal het in ieder geval
in do voorwaarden van den verkoop laten
opnemen.
Maar do boel hoort van mijn, van
mijn! schreeuwde de oude man.
Absoluut niet, als ik notaris Handy
tenminste goed begrepen heb. Misschien
I brengt het good meer dan 8000 pond op en
in dat geval krijgt u uw geld t~mg en
kunt u niet de minste aanspraak op de be
zitting maken.
Dat zullen we dan moeten afwachten,
zei Jack Beel op hoogen toon. Ik heb mijn
handen nou eenmaal in de taart gestoken
cn ik ben niet van plan los te laten. Wie
zal sr zooveel voor over hebben als ik?
Ik heb 'm m'n jong beloofd als huwelijks
gift. Ik had gedacht dat-io hier direct
kwam wonen as me do zaken veur mekaar
hadden.
Opeens mengde de jonge Jack zich in
het gesprek.
Ik wil u heelemaal niet van hier ver
jagen .miss Nancy; ik wil graag dat u
hier blijft. Ik weet hoe u aan de plaats
gehecht bent -* ik ben overtuigd, dat het
uw hart zou breken cm hier vandaan te
moeien. Kunt u me niet een kleine koop
geven? U houdt veel van Trevanion
Court, nietwaar? En u wilt immors niet
wegtrekken naar een vreemd huis?
Ze wist niet hoe het kwam, maar de een
voudige woordcji van den jongen man over
stelpten haar, nnak'cn haar \»cck. Ze her
innerden haar aan wat ze met haar vader
besproken had, drie dngen geleden. Do ge
dachte uit het huis weg te moeten scheen
haar plotseling erger dan wat ook ter
w&ield.
Of ik er van houu? baisue ze opeens
uit, en do tranen kwa i on haar in de oogen
terwijl ze sprak. 01 ik er van houd? U
hebt er geen idee van hoe ik er aan ge
hecht ben. Het is gebouwd door mijn voor
vaderen, geslachten achtereen heeft onze
familie er in gewoond en de gedachte dat
het in handen van vreemden moet ko
men. Zo kon dan zin niet afmaken,
haar woordon werden telkens door snik
ken onderbroken.
Waarom zoudt u hior vandaan gaanl
pleitte de jonge man. U zult hier meeste
res zijn zooais u het altijd geweest bent;
ik wil hlles voor u doen, miss Nancy, idles!
Ja, mapr ze zal hier niet blijven als
zo 't verdraait om mot je te trouwen, dat
zei je weten! schreeuwde de oude Jack.
Als jij gek wil wezin; ik ben het niet!
Zeg, dat u wil, drong do jonge Jack
aan. Het zou mij hart brekenals.
als
Maar ik blijf vasthouden aan een op
tie, viel zo hem in de rede.
Wil-ie daarmee zeggen, dat je den
jongen Jack niet hebben wil? vroeg de
oude man boos cn bcleedigd.
Ik bedoel wat ik zeg, was het diplo
matieke antwoord van het jonge meisje.
Optie, optie! mopperde de oude boer.
Ik bon een zakenman cn heb met die redo-
naasjes niks te maken. Ik wil de plaats
koopen en daarmee afgeloopen.
U bedoelt, dat u Trevanion Court
hebben wil?
Juist jongejuffer, dat wil ik. Het kAn
me geen steek schelen hoeveel een ander
biedia bied in alle geval méér. En
niemand krijgt hem voor minder dan
10.000 pondl
uueden avoiiu, zei het meis e n n.
Ik geloof, dat hot doelloos is om ver ier
to praten. Bovendien u bont hierheen ve-
komen om do plaats to bezichtigen, lus
laat ik u niet ophouden. U leunt g waar
u wilt; u hebt mijn toestemming.
Jo toestemming zeg je? Ik gaan wuar
ik wil? zei do oude Jack woedend. Dat zou
ik o-zoo zoggen !Ilc zou w orois willen
zien wie me tegenhield! Kom jong U en
wo maar es gacn rondkijken; over 'n dag
of tveo zal cr wel beter met het deomijo
te praten nozen.
Daarop ging hij mot zijn zoon do deur
uit en Nancy liet zich in ccn stoel vallen
en schreide alsof haar hart breken zou.
Ze vond alles zoo vreeselijk hopeloos. Zo
had haar vader verloren en oude Jack had
haar er aan herinnerdals dat nog noo
dig wasdat zo ook haar tehuis had
verlore
Tien duizend pond in vijf jaarl De ge
dacht© er aan alleen leek al onmogelijk.
Maar dat was nog niet alles Wat bad ze
er aan om eigenares van de plaats n,
als zo de middelen niet hsd om haar ie
bewonen, -joals een dergelijk plaats be
woond behoorde t© worden? Waar zou zij,
een meisje van nog geen 22 jaar, al dat
geld vandaan moete" halen?
rWordt vervolgd).
