NANCY TREVANION's ERFENIS
yiEliOE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
ZATERDAG 3 DECEMBER
Buitenl. Weekoverzicht.
Wie tiet leven zoekt, zal het verliezen.
Aldus is de regel op dit ondermaansche
flat men zoekt, dat vindt men niet en wat
pen vindt begeert men niet. Hoe zocht
jean-Louis Pisuisse het leven, hij de zan-
van het levenslied, de man, wien het
Diet genoeg was als journalist het leven te
fceschrijven, die er als reizend zanger van
j.n'ren moest Hij zocht 't bruisende leven,
ijoch vond den dood door de handen van
éön, die ook het leven te veel liefhad en
daarom den dood zocht. Het klinkt para
doxaal, doch de ondergrond des levens is
tc' .tegenstrijdigheid.
Zoo schijnt de vrede verder weg te wij-
Jon hoe meer de menschheid er naar
glreeft
"rirwijl de volkeren met steeds meer
Hem aandringen op ontwapening, schijnt
liet slagen van de ontwapeningsconferen
tie hoe langer hoe problematische te wor
den
Re landen gaan voort met hun bewape
ningen steeds hooper op te voeren. De
overwinnaars uit den wereldoorlog willen
slechts ontwaocning zocdra er veiligheid
in Europa zal beerschen, terwijl de ont-
nappnd°n, de overwonnenen, van meening
zijn dat. wanneer men tot aan de tanden
gewanpnd tegenove- elkander blijft staan,
cr nooit een gevoel van veiligheid in Euro
pa zal kunnen ontstaan. De Russen zullen
etns even een handje heinon en komen
met zoo'n onzinnig voorstel dat iedereen,
die nog twijfelde, thans ervan overtuigd is
dat er van ernstige samenwerking met de
linlsiewiekon niets terecht kan komen. En
lof overmaat van ramp hangen er in het
Zirden en in het Oosten van Europa dikke
onweerswolken, waaruit ieder oogenblik
een bliksemstraal kan schieten, die het
l»cht en wrak getimmerte van het in re-
rohitietüd gebouwde Europa in vlam kan
zetten In het Zuiden fronst nl. Mussolini
de zwa e wenkbrauwen t«"»en Frankrijk en
Joego-S^vië en in het Oosten blazen de
Litauer Woldemaras en de Pool Pilsoedski
teerpn elkaar als vechtlustige katers
En intusschen stelt men in Genève een
com*""""""*"" in. die over veiligheid pTaat.
0 n i w a p e n i n g. Zooals men weet,
■willen de volkeren streven naar ontwape
ning. Vandaar dat ze een ontwapenings
conferentie willen houden. Maar dat gaat
maar niet zoo een-twee-drie. Vandaar dat
or een voorbereidende commissie is inge
steld Deze commissie vergadert thans voor
de vierde maal en op bare vergaderingen
is inderdaad gebleken, dat het met de ont
wapening niet van oen leien dakje zal gaan.
Do een wil door arbitrage-verdragen komen
tot veiligheid en zoo tot ontwapening. De
ander wil veiligheid door ontwapening en
dan komt men vanzelf tot arbitrage. En
als men zoo door blijft kiften, komt er noch
van de veiligheid noch van de ontwapening
r.och van de arbitrage iets terecht.
De commissie heeft thans weer een nieu
we commissie ingesteld. Tot nu toe had
r.ien z!r'h meer speciaal mot het probleem
der ontwapening bezig gehouden, deze
nieuwe commissie zal zich meer speciaal
met de veiligheids- en arbitrage-problemen
bemoeien Het een staat trouwens met het
ander in nauw verhand.
Behalve door de instelling van bovenge
noemde commissie is deze vierde zitting
van de ontwapeningscommissie vooral
merkwaardig, doordat thans voor het eerst
de Russen hebben meegedaan. Dit mee
doen van de Russen is door sommigen met
vreugde begroet, omdat zij dachten, dat
deze medewerking het argument zou ver
nietigen, als zou de afzijdigheid van Rus
land elk ontwapeninesprogram illusoir
maken Anderen twijfelden aan de bruik
baarheid der Russen en vreesden, dat zij
hun tegenwoordigheid te Genève zouden
gebruiken als propaganda. Deze laatsten
hebben gelijk gekregen De Russen hebben
te Genève niets meer of minder voorge
steld dan onmiddellijke en algeheele ont
wapening Moesten T.itwinof en Loenats-
iarski daarvoor uit Moskou "komen, om
zulk een voorstel te doen. dat niemand au
serieux kan nemen?
De gedelegeerden hebben het voorstel
nog genadig behandeld en besloten het te
bespreken in de Februari-zitting. Doch het
is in zijn geheel zoo potsierlijk dat het
njooiunr ïc ll rnn» elnl'on dnf hot ÏU
ernst is voorgesteld en de commissie er
ooit in ernst over zal beraadslagen, wan
neer het in de zitting van Februari aan de
orde gesteld wordt.
Intusschen is het ondenkbaar, dat de
Russen met zulk een „zware" bezetting
naar Genève zijn gekomen, alleen om dit
voorstel te lanceeren. Zij hopen nl. zaken
te doen en wel vooreerst de betrekkingen
met Engeland weer aan te knoopen.
Tot nu toe verloopen de onderhandelin
gen nog achter de schermen. Verder hoop
ten de Russen een woordje mee te kunnen
spreken, wanneer het geschil tusschen Li-
tauen en Polen voor den Volkenbondsraad
komt.
Pole nL i t a u e n. Dat is tenmin
ste één lichtpunt in de PoolschLitau-
scho affaire, dat beide partijen de zaak
voor den Volkerbondsraad willen brengen.
Maarschalk Pilsoedski wil zelfs persoon
lijk naar Genève komen, om daar eens even
te vertellen wat voor een „psychopaath"
en „waanzinnige" de Litausche premier
Woldpmaras is. Deze uitdrukkingen ko
men voor in een dezer dagen gepubliceerd
manifest van Pilsoedski.
De slechte verstandhouding van Polen
en Tihuen dateert reeds van de inname
van Wilna door den Poolschen generaal
Zeligofskv. Wilna was d««Girls de hoofd
stad van Litauen. maa'- Polen maakte er
ook aanspraken op Genoemde generaal
hakte toon de knoop door. door de stad
eenvoudig in bezit te nemen Het veel zwak
kere Li tanen kon tevergeefs protosteeren
en beschouwt zieh van dien tijd af in staaf
van oorlo" met Polen-.
Nu is den laatsten tijd. die latende oor
logstoestand weer verscherpt doordat vele
ontevredenen met het bewind van Wolde
maras uit Litauen zijn gevlucht en thans
in Polen plannen beramen om de reeeering
van Woldemaras ten val te b-eneon.
Natuurliik onderdrukt de Poolsche re
geering deze plannenmakerij allerminst,
en het had er de vorir"» week alle schijn
van. dat de opzet om WoVlomaras te doen
duikelen zon "plukken. Vandaar hevige
woede van Woldemaras en mobilisatie te
gen Polen, nota wissel in" en soheldnarti'Vn
Litauen wordt gesteund door Rusland, dat
er geenszins mee gebaat zou zijn, als Polen
Litauen onslolcte.
De Volkenbondsraad krijet er anders
een lastige kluif aan. W^nt Litauen houdt
vast aan zijn eisch. dat Wilna aan Litauen
moet worden teruggegeven en Polen denkt
or niet aan. omdat deze stad van groot"
strategische beteekenis is. Hoe daar nu
een mouw aan te passen?
Kabinet-Ja spar. Tot slot een
tnkel woordje over de regeerinrsverklaring
van het nieuwe Belgische Kahinpt. Waar
om men zich eigenlijk nog zoo druk maakt
ever dergelijke verklaringen, begrijp ik
niet goed, want gewoonlijk zijn ze zoo
vaag, dat er alles en niets uit te halen is
Zoo zegt de régéèrin^sverklarihg over de
betrekkingen met Nederland, dat de nieu
we regeering in onderlinge samenwerking
zal streven naar de voltooiing van de her
ziening der verdragen van 1R39 en dat zij
daarbij vooral gewicht zal leggen op de
eerbiediging van Bririë's vitale he^ngen
o.a. in zake d° verbindingen mot de zee
en met don Rijn.
Eenig houvast geeft deze zeer aloemeene
verklaring niet en alles komt er nu verder
op aan hoe men den „geest van onderlin
ge samenwerking" opvat Uit deze woord
keuze zou mpn echte'* wel dit mogen op
maken, dat de nieuwe Belgische reeeering
riet er aan denkt in het Beleisch-Neder-
landsche vraagstuk le bemoeienis van
derden in te roepen.
Ten aanzien van het militaire vraag
stuk, van het vraagstuk der nationale vei
ligheid, die boven alle*politieke geschillen
staat, naar de regeering opmerict, wenscht
zij een afwachtende houding aan te P"men.
Er zal, zooals de heeren Ja spar en De
Brorfueville trouwens reeds in het vorige
kahinet voorstelden, een commissie van
officieren en parlementsleden worden in
gesteld die het vraagstuk in zijn geheel zal
moeten bestndeeren en een oplossing zal
moeten voorbereiden. En de regeering zal
zich dan ook slechts bepalen tot enkele
maatregelen van betrekkelijk ondergeschikt
belang.
TU ïc O"1'
FEUILLETON.
iUit het Engelsch van J osoph Hocking
Vertaald, door Ca rla Simons.
(Nadruk verboden).
1)
HOOFDSTUK L
De Trevanions.
Nancy Trevanion was ruim 21 jaar. Zij
was een stralend-vroolijk meisje en tob den
tijd, dat dit verhaal begint, wist zij nau
welijks wat verdriet beteekende. Het lot
was haar bijzonder vriendelijk gezind ge
weest. Zij genoot een volmaakte gezond
heid, had vele vrienden en was de lieve
ling van de streek, waar zij woonde. Zij
was meer dan gewoon intelligent en de
oude Felix Trevanion, haar vader, had
haar niet alleen naar een van de beste
scholen van het land gezonden, maar had
bovendien gezorgd, dat zij naar Newnham
College kon gaan, dat zij met eoro doorloo-
pen had. Hoewel zij volgens de onberede
neerde en onredelijke gebruiken van de
oudere Engelsche universiteiten geen gra
den had kunnen behalen, had zij diploma's
gekregen, die meer innerlijke waarden
hadden dan de meeste graden, behaald
door leden van de bevoorrechte sexe.
Toen zij, na het verlaten van Newnham,
°P Trevianon Court terugkwam, werd zij
door haar kennissen niet alleen als bijzon
der intelligent, maar als bijna een wonder
van geleerdheid beschouwd.
Niet, dat Nancy trotsch was op haar
succes in de studie; zij was niet zoo'n soort
meisje. Ze was trotscher op haar handicap
in golf en haar kwiekheid bij het tennissen
dan op de geleerdheid, die zij aan de uni
versiteit had opgedaan.
In het kort, Nancy was een innomond,
gezond meisje, dol op pleizier. Zij was een
tamelijk goede musicienne, danste §ocd,
kon uitstekend paard rijden, terwijl zij bo
vendien nog bijzonder aardig teekende.
Meer dan eens hadden artisten van
haar schetsen gezegd, dat zij een groote
belofte inhielden en ze haddon er bij haar
op aangedrongen, dat ze deze gave niet
verwaarloozen zou. Het was dan geen
wonder, dat Nancy oen vroolijk humeur
had. Zij hoefde alleen maar in do spiegel
te kijken om te weten dat zij heel knap
was. En uit het feit, dat meer dan één
jongeman haar met verlangende blikken
had aangekeken en voortdurend haar ge
zelschap zocht, leidde ze af, dat ze waar
lijk begenadigd was ondor de stervelin
gen.
Tot opeens de slag viel.
Toen zij op een ochtend naar beueden
kwam om te ontbijten, zag zij dat haar
vaders plaats aan de tafel ledig was.
Vader is laat, merkte zij op tot den
ouden Adam Trebilcock, die, zoolang als
zij zich kon herinneren, gefungeerd had
als butler en algemeen factotum in huis.
Ik ben bang, dat uw vader niet goed
in orde ie, miss Nancy, antwoorddo de
oude man met een ongeruste stem.
Niet in orde? Wat bedoel je?
Hij zag er erg slecht uit, toen ik hem
zijn warm water bracht, antwoordde de
van belang om hetgeen er niet in staat.
Over de Gentsche hoogeschool, die de chris
ten-democratische minister Heyman, naar
hij zegt. zoo gaarne wil vervlaamschen,
wordt met geen woord gesproken en zoo
is het ook het geval met de amnestie, deze
quaestie die in zoo breede Vlaamsche krin
gen beroering wekt.
Iets anders was van dit ministerie, bij
welks samenstelling, zooals we de vorige
maal reeds opmerkten, de Vlamingen het
loodje legden, niet te verwachten.
STADSNIEUWS
BRIEVEN VAN EEN WANDELAAR.
xxvn.
De een promoveert het gold tot de ziel
van de negotie en een ander vertrapt het
als aardsch slijk, terwijl een derde, die
het een bezit wat veel gemak geeft noemt,
het bij het rechte eind heeft. Geld, wat
wordt ge begeerd, wat wordt ge aanbe
den, wat al onrechtvaardigheid is er al
niet bedreven om u in volle mate te können
bezitten. De vrek aanbidt u en verkneu
kelt zich in uw aanschouwen, terwijl zijn
dorre en hebzuchtige vingeren in het goud
woelen. Zoo een verkoopt ziel en zaligheid
voor een paar ellendige gouden schijven
en toch gaat hij ook naakt en zonder
een cent tusschen de zes planbon, ter
wijl de lieve erven zich de buik slap
lachen om den erflater, die op zoo voor-
deelige wijze voor de neefjes en nichtjes
heeft geschraapt! En wat dan vaak zóó
is vergaard, glijdt op zoo'n gemakkelijke
wijze veelal door de vingers van de nieu
we bezittere. Geld is ook voor velen een
bron van geluk, omdat hot dient als een
middel om aan den evennaasten wel te
doen.
Weldoen, wat een heerlijk woord en wat
een. zielverheffende daadWat is het heer
lijk den noodlijdenden medemensrh de be
hulpzame hand te kunnen bieden, hom
steun te kunnen verleenen in de groote en
vaak ondraagbare lasten die het leven op
legt; den armen te kunnen geven brood en
kleeding, een zonnestraal te kunnen wor
pen in dat sombere menschenlevon, in die
woning, waar, naast gebrek en kommer,
vaak licht en lucht ontbreekt en alles wat
het leven kan veraangenamen. Wat een
levende daad van echten christenzin, den
armen te geven van zijn eigen bezit, dat
of te wel overvloedig is of slechts even
toereikend voor eigen onderhoud. Is het
overvloedig dan is de plicht van mededeel
zaamheid des te grooter en zal eens de
verantwoording van zijn richlig beheer des
te grooter zijn. Wordt daaraan door de
bezittende klasse wel genoegzaam gedacht?
Peil' men wel de ellende, die geleden wordt
en welke men den plicht heeft te helpen
lenigen? Heeft men er dan geen lust in,
naast de aardsche geneugten, die men door
zijn bezit kan smaken, en die vergankelijk
zijn, hoogere genoegens te vergaren, die
blijven en de uiting zijn van een werkelij
ke beleving van een echt christelijk ge
loofsleven, bloeiende in den lusthof van de
naasteliefde? Wat konden velen toch nut
stichten, die nu langs de poorten van de
armoede gaan en de oogen sluiten voor wat
daar is uitgestald. In rijkdom kunnen zij
zich baden, genieten van het leven, eer
en aanzien koopen door hun bezit en 1» et
warme kleeding en goede voeding zich
zelve bewaren en koesteren. En daar aan
de poort van de armoede derft men alles.
Daar is honger en gebrek, daar ia zorg en
droefenis en onthoudt moeder een bete
broods aan eigen mond om het den gc-
breklijdende kleinen te gevenWat een
schrille tegenstelling! Meen nu niet dat
hier wordt overdreven, 0 neen, betreedt
slechts den drempel van die zoo schamele
stulp, van dat huisje waar in een enge
ruimte een veelal groot aantal kinderen
den ouders ter verzorging zijn gegeven.
Zie dan eerst nog eens uw eigen inte
rieur; zoo weelderig, zoo warm, zoo gezel
lig! En nu hier eens den blik geslagen.
Heeft wat ge ziet nog recht op den naam
meubilair, waar ofwel geen blind paard
schade kan doen, of zelfs het meest noo-
dige ontbreekt. Ziet eens de ligging; ver
gelijk die eens met uw donzig en warm
bed. Hier een hoop voddon, onder de pan
nen waar weer en wind vrijelijk speling
hebben, waar de regen sijpelt op de ar-
mel'ike liseincr. -Zie eers wat er aan dok-
oude man, eu hij zei, dat hij niet naar be
neden kwam om te ontbijten.
Komt hij niet beneden? Dan ga ik di
rect naar hem toe.
Pardon, miss Nancy; hij zei juist, dat
hij hoopte, dat u dat niet zou doen. Hij
vroeg of u gewoon hier beneden ontbijten
wilt en dan boven op zijn kamer wilt ko
men. Hij schijnt iets te hebben wat hem
hindert, miss Nancy.
Wat bedoel je in godsnaam?
De uitdrukking van zijn gezicht be
viel mij niet, zei de oude getrouwe met
bevende stem, en er was zoo'n vreemde
uitdrukking in zijn oogen.
Zonder verder iets te zeggen, vloog
Nancy de kamer uit en was in een oogen
blik bij het bed van haar vader.
Wat is er met u, Vader, riep het meis
je, buiten zich-zelf van schrik, toen zij het
gezicht van den man zag. Felix Trevanion
sprak niet en lag met oogen, die gloeiden
van angst in zijn doodsbleek gezicht, naar
zijn dichter te staren.
Vader, zegt het me toch, riep het
meisje weer, terwijl ze bij het bod kniel
de en den man kuste.
Er is niet veel te zeggen, zei de zieke
moeilijk. Ik wist al maandon dat dit zou
komen, maar ik had niet gedacht, dat het
al zoo gauw zou zijn.
Al zoo gauw? herhaalde het meisje.
Wat bedoelt u daarmee?
Nancylief, ik ben bang, dat ik niet
meer lang zal leven. Je moet niet schrik
ken, lieveling, maarik ga sterven.
Ik zal direct dokter Stephens roepen,
zei ze doodelijk verschrikt en vloog naar
do deur.
Twee minuten later was ze weer bij hein.
king hangt aan die vormagerdo lijven. Do
naam van kleeding kan het niet dragon,
want niet allocn is het schamel en ge
scheurd, doch zelfs niet voldoendo zooda
nig te dekken, als de zedelijkheid dit
eischt. En nu sproken wij niet van die oa-
tagorio armen, die, in weerwil van alios
wat aan hen godaan wordt, nog maar
steeds den bedel op gaan; aan dezulken is
niet le vergaren. Wij spreken echter over
hen, die in hun schaamtegevoel, him groot
bezit, stil voor zich leven en de hand niet
gaarne uitsteken voor een aalmoes. Dat is
hun eonigsto schat, die hen weerhoudt, go-
bruik, of zooals er zijn, misbruik te ma
ken van de publieke liefdadigheid. En denk
nu niet dat deze eigenschap de ©enigste is
welke zij bezitten; wat zouden velen ver
baasd staan als zij kondon getuigen zijn
van den nog vaak zoo groote onderworpen
heid aan het lot hen beschoron, welke ge
zindheid vooral voortkomt uit een vaak
voorbeeldig geloofsleven, waardoor zij in
al hun armoede hier op aarde, rijkdommen
bezitten die noch door mot, noch door
roest kunnen worden verteerd.
En waarom teekenden wij u deze armoe
de ten voeten uit? Ach, wij weten dat in
de betere kringen het bestaan van de ar
moede bekend is en ook dat er zijn ri;o er
liever niet aan worden herinnerd. Dat zal
ons echter niet weerhouden van deze
plaats aan den plicht vau naastenliefde te
herinneren en een poging te doen oen van
de schoonste deugden in de harten van die
ons lezen, in te planten. Vooral waar wij
staan aan den vooravond van het heerlijk
Kerstfeest, dat zich zoo leent om eens ex
tra wel te doen; waar wij, om wille van
den kleinen Jezus, in het armelijke stal-
leko geboren, de milde hand zoo gaarne
willen uitstrekken om een liefdegave uit
te reiken aan hen die toch ook Gods even
beeld en onzen naasten zijn. Al ie het per
soonlijk weldoen een bron van groote
vreugde en innige voldoening niet steeds
is dit mogelijk. Doch daarvoor is een op
lossin e te vinden. Wij hebben de Sint Vin-
centius- en Sint Elisabeth's Vereeniging
hier als onze hulpen en ook nog andoren
kunnen wij benutten. Daar weet men de
adressen waar de armoede woont; daar
kent men de personen, ai of niet steun-
waardig. Deze vereenigingen benutten den
Kerstdag reeds om oen extra bedeeling uit
te reiken en dezen echt christelijken dag
een hooger genieten te geven. Doch waar
de finantiën in dezen moeieliiken tijd zoo
schaarsch vloeien en beperking dus gebo
den is, spreekt het van zelve, dat oen gift
die tot grootcre gave in staat stelt hoogst
welkom is en, het zij bekend, goed besteed
zal worden. O, gij allen, die met aardsche
goederen bedeeld zijt en veel kunt missen,
zonder eens een sommetje af voor uwen
armen medcmonsch, die toch zooveel le
kort leemt; ook gij die niet veel, maar locli
nog wat kunt missen, strijk uw hand over
het hart en zonder ook nog wat af. En
gij, die zoo volop van do geneugten des
lovers kunt profiteoren, laat eens oen en
kele maal wat gii daaraan besteedt in de
kas glijden van die vereenigingen, welke
do naasteliefde beoefenen en u willen dio-
nen bii uw werken va-n naasteliefdo. Groo
te en innige zelfvoldoening zult u voelen
stroomen door uw weldadig hart.
Dat dan het Kerstfeest moge slaan in
liet toeken van een spontane cn zich breed
ontplooiende naasteliefdo, den kleinon Je
zus tot eer en glorie, en hen die van goeden
wil zijn ten vrede.
Wandelaar.
SPO^T
VOETBAL.
R IC FEDERATIE.
Overzicht.
Als we ons niet vergissen heeft het pro
gramma dezen winter een nogal vrij vlot
verloop, dank zij hot feit, dat het weer,
hoewel nu niet bepaald schitterend, do
voetballers toch vrijwaart van sneeuw cn
ijs. Zoo kunnen we het hebben, zullen we
maar denken, en we zien niets liever dan
een vlotte afwerking van het programma.
Dat is vooral voor do spelers pleiziorig,
wijl het gemaakte plannen en reizen niet
tevergeefs doot zijn.
Morgen gaat Lissc weer een loatigcn
wedstrijd tegemoet, wijl G.D.A. op eigen
Do dokter zal binnen het uur hier
zijn,, poogde zo hem gerust te stellen, en
dio zal u wol weer hcelcmaal opknappen.
En vertel mo nu alles, vadertje!
Zo had in die korte oogenblikkon haar
zelfbehccrsching teruggevonden na den
schok die de eerste aanblik van haar va
der haar gegeven had en was in staat om
kalm, ja zelfs opgewekt te spreken.
Felix Trevanion drukte de hand, die zo
in do zijne gelegd had, krampachtig en
keek haar ernstig, maar met diepe tccder-
heid aan.
Nancy, kleine meid, probeer mo Le
vergevenwil je?
U vorgeven, vadertje? Ik weet niet
wat ik u zou moeten vorgevenI Wat bo-
doelt u?
Ik had het je eerder moeten vertellen,
kind, ging hij voort. Dokter Stephens heeft
mo al maandon geleden gezegd, wat or
ging gebeuren. Hij zei dat ilc geen jaar
meer te leven had, maar ik geloofde hem
niet.het leek me absurd. Maar bij
heeft gelijk gehad. Zie je, dat fleechje
daar op de waechtafel? Geef me tien drop
pels in twee theclöpels water, wil je? Mis-
schion$ dat ik me dan wel beter vool.
Het meisje deed vlug wat haar vader
verlangde en zag, dat cr een beetje meer
kleur op zijn gezicht kwam.
Ik wil je iets vertellen, kind, en ik
moet hot spoedig doen, anders is het mis
schien te laat.
Maar hoe benieuwd ze ook was naar wat
ze tc hooren zou krijgen, ze bedwong haar
nieuwsgierigheid.
Niet voor de dokter er geweest is, va
der. Toe, doet u nu wat ik u vraag. Straks
bent u weer heelemaal opgeknapt. Zo
veld opgezocht moot worden. Beide clubs
speelden tot beden mot afwisselend succes.
Er valt van het te verwachten resultaat in
don wedstrijd tusschen beide concurren
ten moeilijk ietp te voorspellen. Inmiddels
goloovon wo, dat do Lissenaren mot oon
gelijk spel in Loosduinen geen 'onverdiens
telijk resultaat zullen behalen.
Als we hierboven iets schreven over spe
len met afwisselend succes, dan is dat ook
zeker van toepassing op „Loidon", dat dit
seizoen al heel weinig constant speelt.
Naast een enkele bijna onverwachte over
winning staan meerdere nederlagen, die
inderdaad tegenvallers boteekonon. Er
valt dit seizoen geen peil te trekken op hot
spel der Rood Zwarten en wie zal ons zeg
gen, wat zij morgen in de" Haag tegen do
Graaf Willem-reserves zullen prusteoren?
We zullon het maar 1_alm afwachten!
Wedstrijdnrogramma voor a.s. Zondag.
Eerste klasso A.
Maastricht: KimbriaV.V.H.
Beek: CaesarWilhelmina.
Valkenburg: ValkenburgO.V.C.
Eerste klasse B.
Gennep: GennepMulo.
Nijmegen: NoviomagumKolping.
Venlo: VenloUnion.
Tilburg: R.K.T.V.V.—Hoes.
Overgangsklasse G.
Beverwijk: BeverwijkExcelsior.
HeemstedeH.B.C.D.II.L.
Loosduinen: G.D.A.Lisso.
Tweede klasso EL
Den Haag: E.D.O.H.Duiven.
Den Haag: Gr. Willem 2Leiden.
Gouda: D.O.N.K.L. en Snol.
DIOG. HAARL. BOND
Overzicht.
Voor de eerste klasse zijn slechts twoo
wedstrijden vastgesteld, w.o. do ontmoe
ting TeylingenlExcelsior II. Voor bijzon
dorheden hieromtrent zie men hier onder.
Do reserves van Lisse ontvangen bezoek
van B.I.A. Hoewel deze Qa&gsclie club niet
to onderschatten ia verwachten wo toch,
dat de Lissenaren op oigen torrcin sterker
zullon zijn en zij dus dc punten thuis zul
lon houden.
Ook het derde elftal vau Lisso speelt
thuis, maar B.S.M. is een sterko tegen
stander, die het den Lissenaren wel niet
gomakkolijk zal maken.
Van de Leiden-resorves verwachten wo
oen nieuwe overwinning op do dito's van
Toylingon. Ook in Sassonhoim werd door
de Loidom-are gewonnen, maar zij dionen
nu alleen op te passen voor revanche an
do To.vlingors.
V.V.L. zal thuis wel weten te winnen
van S.N.A., terwijl D.O.8. de mooilijlco reis
naar den Haag maakt.
Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
E0 r s t 0 klasse C
Sassonhciin: Tóylingcn T—Excelsior II.
Don, Haag: Gr. Floris I— Spartaan I.
Tweede klasse D.
Lisso: Lisso II-R.I.A. I.
Don Haag: V.A.C. I—D.H.L. II.
Voorburg: Wilhelmus IG.D.A. TT.
Naaldwijk: West land Ja IGr. Willem 3.
Derde klasso E.
Lis.se: Lisso IIIB.8.M. I 12 uur.
Djrde klasso E.
Voorschoten: V.V.L. IS.N.A. I.
Don Haag: Edoh IID.O.S. I.
Loidon: Leiden IIToylingon II.
Viordo klasse G.
Stompwijk: S.N.A. IITeylingon III.
Noordwijk: S.J.O. IILeiden III.
Vierde klasse II.
I)cn Haag: L. en Sn. IIIBI. Zw. IT.
Delft: D.H.L. -III—R.I.A. TT.
R.K.S.V. Teylingen.
Morgenmiddag zal het 1ste elftal op
Sporthoff spelen tegen Excelsior II. Wan-
neor zoo gespoeld wordt als vorigen Zon
dag tegen Gr. Floris zal hot zekor do
streelde voordurend zijn hand, maar 7.0
had het gevoel alsof een ijskoude luind zich
op haar eigen hart gelegd had. Felix Tre
vanion keek haar met oen langen blik vol
liefde aan en sloot daarop mot een zucht
do oogen. Misschien voelde hij zich ver
licht door liet uitstel, dat zij hem gaf. Een
paar seconden later was het alsof hij
sliep.
Nancy Trevanion hield zielsveel van liaar
vadeft*. Zij' behoorde niet tot. de mcnschen,
die een groot vertoon van liefde ten toon
spreiden, want als do meeste moderne
meisjes vond zo het vervelend om met
haar intiemste gevoelens te koop te loo-
pen. Maar ondanks die schijnbaro onver
schilligheid was haar gevoel voor liaar va
der lieol diep geworteld cn bcschouwdo zo
hom als haar bosten vriend. Nancy's moe
dor was gestorven, toen zo nog heel klem
was cn Felix Trovanion was niet her
trouwd. Felix was trouwens pos laat ge
trouwd. Hij was eigenlijk het grootslo
deel van zijn leven onverschillig \">or vrou
wen geweest cn hij was do vijftig gc^ae-
secrd, toen hij met Emily Polporro huw
de. Ze was nog een jong meisje en.zoo
als do meeste menschen zeidonin hoo-
gon mate ongeschikt om de vrouw van zulk
een soort man te zijn. Twee jaar na hun
huwelijk werd Nancy geboren en een jaar
later was Felix weduwnaar. Of hij in den
korten tijd gelukkig was geweest of on
gelukkig, had geen mensch ter creld kun
nen zeggen, llij was nooit iemand geweest,
die over zijn eigen dingen sprakhij
v/as gewoon z ;n die, ore govoueng tc ver
borgen.
(Wordt vervolgd).
