TWEEDE MOEDER.
ebde blad
99
de le0dsche courant'
donderdag c5 sê^te^jer
UIT DE PERS.
aardenburg.
De Maasbode lezen we het vol-
scberpe kruiskopje.
t politieke drama, dat zooveel beroe-
wekte in den lande, is geëindigd,
katholieken hebben het onderspit ge-
n niet omdat zij de minderheid zijn,
omdat onze Keiswet nu eenmaal de
lijkheid openlaat, dat een minderheid
handig hare stemmen verdeelt (wat
urlijk nog beter kan bij een onmid-
ke herstemming) een meerderheid
■ren kan.
t geval doet zich in Aardenburg voor;
pel de katholieken 547 van de 1072
ibrachte geldige stemmen hebben, krij-
zij toch maar 2 van de 5 zetels; de
andere zetels worden onder niet-
olieke minderheid, die gezamenlijk
stemmen haalde, verdeeld,
is nog iets gebeurd bij de verkiezin-
it stembureau, dat mede onder toe-
van den heer Wijffels functionneer-
rerd vereerd met de controleerende vi-
van den substituut-officier van justi
nt Middelburg en den kapitein der
lirtgsche marechaussee. „Beiden na-
aan een tafeltje plaats om den gang
zaken te volgen", met het gevolg, dat
leer Wijffels onwel werd en het stern-
al verliet.
'ij zouden gaarne willen weten wat de
tenaren van justitie bewoog op deze
hun wantrouwen te demonstreeren
een ter goeder naam en faam bekend
ad burger. Is de beschuldiging van
lierij, die wel beweerd maar nooit be-
>n en blijkens de beschikking van de
on (waarbij nieuwe verkiezingen ge
werden) ook niet aanvaard werd, al
voldoende geweest? Had de ambte-
uit Middelburg, wiens vroeger op tre
in Aardenburg toch al tot meerdere
hten aanleiding gaf, bijzondere rede-
om op deze venijnige wijze nog eens
)onen, dat hij de zaak niet vertrouwde
«ras daarbij nog de aanwezigheid van
chef der rijkspolitie noodzakelijk als-
nen met gevaarlijke boeven te d
e beschikking van de Kroon was voor
r die lezen kan, een stilzwijgend eer-
itel voor de leden van het stembureau,
him goeden naam waren aange-
de houding echter van den ambte-
r van een Minister der Kroon, stond
een motie van wantrouwen gelijk. En
motie kwam zóó goed aan, dat een
„slachtoffers" er zelfs fysiek omyel
werd.
act schijnt niet de hoogste eigenschap
rijn van den heer substituut-officier
justitie te Middelburg. Hij schijnt niet
tegrijpen, dat zijn optreden partijdig is
de Katholieken, die overwonnen zijn
r de niets-ontziende agitatie van
anti-papisten, die eerst inzake de gast
ikwestie het recht met voeten traden en
dank zij den mazen der Kieswet in
aagd zijn, den geest der wet, die even-
ige vertegenwoordiging wil, te ver-
chten.
en Katholieken van Aardenburg kun-
wij aileen zeggen: hebt geduld. Waar-
vrijheid en recht zijn dingen, die op
duur niet door trucjes van politieke
pstinnegieters verdrongen worden en
imin door het partijdig optreden van
rale ambtenaren.
lij zullen niet winnen, omdat zij moge-
over meer economische middelen be-
ikken; de toekomst is aan hen, die de
sste stemmen hebben. In die overtui-
g kunnen de katholieken rustig zijn en
tijd verbeiden.
HANZE IN HET BISDOM HAARLEM
Viering van het vierde lustrum.
De feestvergadering.
)m half drie ving de offieieele herden-
igsvergadering aan in de Gemeentelijke
pcertzaal.
D. H. Mgr. A. J. Callicr, bisschop van
a-rlem, had er prijs op gesteld, deze bij
komst met Zijne tegenwoordigheid te
eeren.
loor onvoorziene omstandigheden werd
iihr9enland
Mgr. echter op bet laatste oogenblik ver
bindend.
De voorzitter der regelingscomniissie, de
heer Peetere, opende de bijeenkomst.
Op bet groote orgel der Concertzaal
voerde de beer Hendrik Andriessen vervol-
s het „Komm, Schöpfer, Hedlger Geist"
en „Fuga C KL t." van J1. S. Bach uit.
Toespraak Bondsvoorzitter.
De heer O. 'Ji G. Struijcken hield een
tespraak. Do voorzitter memoreerde om.
de Hanze bank-liistorio en het, mede tenge
volge daarvan, leden-verloop
De organisatde zag haar 'grootste instel
ling de Hanzebank in moeilijkheden
gebracht, een instelling met zooveel moeite
en noeste vlijt opgericht, die zooveel hulp
en steun aan onze menschen had gebracht
en nog had kunnen geven, wanneer evenals
aan zoovele anderen, ook aan ons bij
stand geboden was geworden. Door deze
moeilijkheden, later gevolgd door liquida
tie, werd menigeen onzer «meerei. Met
alle mogelijke energie is gewerkt om min
nelijke liquidatie te verkrijgen om daar
door te redden wat te redden was. De li
quidatiejaren hebben bewezen, dat onge
veer de helft van het aand rd»'' -kapitaal
bij geboden steun aanwezig had kunnen
zijn. Wat een gegronde teleurstelling en
zelfs wrevel maakt zich bij de herinnering
aan deze feiten van eenzijdige rechtsbe-
deeling van ons meester, een wrevel, die
menschelijkerwijze gesproken, moeilijk te
onderdrukken is. Toch, Bondsbroéders,
moeten wij royaal en flink den toestand
onder de oogen zien; de zaken liggen nu
eenmaal niet anders en wij mogen niet bij
de pakken gaan neerzitten',' vooral niet, nu
een nieuwe middenstandsbank zal worden
opgericht, met een royalen steun van de
Itegeering, gesanotionneerd door de Star
ten-Generaal. Nu moet ons oog naar de
toekomst worden gericht, opdat ook onze
Booms che Middenstand met de nieuwe in
stelling zijn voordeel zal kunnen doen.
Bij al den tegenslag, dien wij moesten
ondervinden waren tooh ook lichtpunten.
Een der lichtpunten was, dat degenen, die
bleven, de prachtkem van onze organisa
tie vormden, en hierdoor het bewijs lever
den van bun juist inzicht in hun eigen
middenstands organisatie en hun eigen
middenstandsbelang begrepen. Aan hen
breng ik te dezer plaatse een warm woord
van hulde.
Onze andere instellingen floree-
ren krachtiger dan ooit. Het prachtige
Santosfonds, heeft tal van onze midden
standera kunnen helpen. In de laatste 5
jaar bracht onze Roomsche middenstand
alleen in ons Bisdom voor dit doel de ka
pitale som van f32.105 bijeen. Het fonds
U.B.O. is geregeld volgens de voorschrif
ten van de verzekeringskamer. Het is pri
ma in orde, telt 1000 leden met een verze
kerd kapitaal van f740.000 en een wiskun
dige reserve van f 102.000. Het informatie-
en incassobureau, dat voorheen nog met
tekorten werkte, geeft thans eenige winst.
Andere plannen zijn in voorbereiding, zoo-
dat de organisatie ook door de aangeslo
ten vakbonden heel wat voordeelen kan
bieden, wanneer men er slechts gebruik
van maakt.
Ten slotte wekte hij de Hanze-leden nog
eens op tot algemeene daadwerkelijke sa
menwerking en steun voor elkander en be
sloot zijn rede met den bond te stellen on
der bet toezicht en bescherming van Jesus
Goddelijk Hart.
Rede prof. Aengenent.
In de plaats van Prof. Mr. Aalberse, die
wegens een reis naar Zwitserland verhin
derd was op te treden als spreker, voerde
de boogeerw. hooggeL beer Prof. J. D. J.
Aengenent, van Warmond, bet woord.
Spr. bracht hulde aan de stichters van
de Middenstandsorganisatie en aan hen,
die hun werk hebben voortgezet. Spr. wil
de geen namen noemen. Maar Gij zoudt,
aldus spr., het mij toch kwalijk nemen, in
dien ik niet den naam noemde van onzen
Doorluchtige® Bisschop, die op den
eersten diocesanen Katholiekendag van
het Bisdom Haarlem, welke te Delft werd
gehouden, zijne stem verhief om de katho
lieke Middenstandera van ons diocees met
kracht aan te sporen er- begin te maken
met organisatie, en die arom terecht als
de Vader van Uwen thans zoo krachti-
gen Bond mag worden begroet. Hem komt
de eer toe, dat hij de katholieke Midden
standers in het Bisdom heeft wakker ge
schud. Ik ben dan oc& overtuigd* dat Gij
bij deze plechtige viering etepjrijs stelt hem
Uwe hulde en Uwen 'datör- cpenlojks-to-be
tuigen. (applaus)'.
Verder ontwikkelde dè'Koogleeraar deze
gedachte:1
Een krachtige middenstand is een .zegen
voor de geheele maatschappij^ en ook een
zegen voor de H. Kerk.
Vooreerst voor do maatschappij.
Indien de middenstand1 döor allo eeuwen
heen van zoo groote beteekenis is geweest
voor de maatschappij in haar geheel, ik
durf zeggen, dat in het tijdsgewricht, waar
in wij thans leven, de middenstand op een
geheel bijzondere wijze een bij uitstek be
langrijke taak te vervullen heeft in betrek
king tot de maatschappelijke orde. Het is
goed, dat, ook al vieren wij vandaag feest,
wij den toestand klaar en ernstig onder
de oogen zien. Laten wij bet ons niet ver
bloemen, het gist en woelt het kookt en
baarrat in de maatschappij. Het streven om
langs revolutionnairen en gewedddadigen
weg een andere economische orde te ver
krijgen is internationaal.
Doch boe diep wij ook die misdadige
woelingen betreuren en veroordeelen, ont
kend kan niet worden, dat er in de maat
schappelijke verhoudingen ernstige mis
standen bestaan welk» voor het slagen
dier rampzalige pogingen gunstig moeten
genoemd worden. De rechtvaardigheid en
de naastenliefde, die volgens de christe
lijke beginselen de richtsnoeren zijn, waar
naar de economische verhoudingen moeten
werden geregeld, hebben tengevolge van
de doorvoering der liberale beginselen ern
stig geleden. Het kon niet uitblijven, dat
de gevolgen daarvan bij de groote massa
verbittering hebben teweeg gebracht. Daar
wordt oiu-echt gepleegd door het bankka
pitaal wanneer het de industrie in zooda
nige afhankelijkheid plaatst, dat èndein-
dustrieelen èn de bij hen dienstbaren er
onder zoeken. Daar wordt onrecht gepleegd
in den handel, wanneer woekerprijzen
worden bedongen, waarbij de aloude be
ginselen omtrent den rechtvaardigen prijs
geheel uit het oog zijn verloren. Daar
wordt onrecht gepleegd tegenover arbei
ders, warneer hun niet met hun vrouwen
en kinderen redelijk bestaan wordt verze
kerd. En wat nog erger is, daar wordt
meerdere malen ernstig misdaan tegen de
naastenliefde in de economische verhou
dingen. Zou niet als een der voornaamste
factoren van den schrikbarenden geloofs
afval in de groote steden moeten be
schouwd worden het gebrek aan liefde en
hartelijkheid, dat Ft mtijds tusschen pa
troon en arbeider bestaat? Want mm
beeft niet v< ld aan aan zijn christelijke
plichten, zelfs al kan men in geweten ver
klaren, dat men aan de eischen der recht
vaardigheid ten opzichte van zijn arbei
ders heeft voldaan. De eischen der naas
tenliefde vragen eveneens om vervulling,
en zelfs veel ernstiger dan die der strikte
rechtvaardigheid. Is het niet ton hoogste
merkwaardig, dat Leo XIII in zijn „Rerum
Novarum", waarin hij de eischen der
rechtvaardigheid had uiteengezet, aan het
einde zijner verheven beschouwingen deze
ernstige vermaning plaatste, dat de ge-
wensehte uitkomst, namelijk het behoud
der maatschappelijke orde, veel meer te
verwachten is van een ruime uitstorting
der liefde? Men heeft aan die vermaning
mijns inziens veel te weinig aandacht ge
schonken. Het is als wilde hij zeggen:
deze Encycliek omtrent heb recht zal niet
baten, als zij niet wordt aangevuld door de
beoefening der liefde. En Benedictus XV
achtte het noodzakelijk die vermaning van
Zijn Doorluohtigen Voorganger to herha
len ,toen bij in zijn te weinig gekenden
brief aan den Bisschop van Bergamo de
zen aanspoorde om de patroons er op te
wijzen, dat zij zich in hun verhouding tot
de arbeiders veel meer moesten laten lei
den door de liefde dan door de rechtvaar
digheid.
Dan wees spr. er op, hoe de middenstand
kan medewerken aan het behoud der maat
schappelijke orde. Gedenkt vooral in be
trekking tot uw ondergeschikten de ver
beven leer van het Christendom omtrent
de aardsche bezittingen, die wel bet
scherpst is geformuleerd door den H. Tho
mas van Aquino, namelijk dat de aardsche
goederen, wat het bezit betreft wel in pri
vaat-eigendom mogen zijn, maar dat zij,
wat het gebruik betreft, moeten beschouwd
worden als gemeenschappelijk, zood .t wij
or-gemakkelijk van medodeelen aan an
deren.
Vermijdt bovendien, iü Uwe handds-
practijken alles, wat den toets der chris
telijke moraal niet zou kunnen doorstaan.
En wanneer gij misschien als eenling hier
in onmachtig staat, welnu, dan wijs ik U
op Uwe organisatie. Tracht door vereende
pogingen practijkon te keeren, dio Uw. ze
delijkheidsgevoel kwetsen. Gij bouwt
daardoor op krachtige wijze mede aan het
behoud der maatschappelijke orde.
En mag ik tenslotte nog op één zaak
wijzen. De Zondagsrust en de Zondagshei
liging is niet alleen een gebod van God
delijke Orde, maar heb is ook oen eminent
sociaal belang. En vooral nu door onze
Doorluchtige Bisschoppen zoo krachtig op
het onderhouden er van wordt" aangedron
gen zou ik U willen toeroepen: gebruikt
Uw organisatde om ook aan dien wensch
te voldoen, niet alleen op de gewono Zon
dagen, maar ook op de verplichte feestdag
gen. Ook dan werkt gij mede, niet alleen
aan het onderhouden van een goddelijk
gebod, maar ook aan een zaak van groote
sociale beteekenis.
Maar dan zou ik tevens hierbij den
wensch willen uitspreken, dat ook het koo-
pende publiek met U moge medewerken
tot bereiking van Uwe nobele bedoelingen.
Want wanneer dat koopende publiek, op
zulke dagen Uwe zaken gesloten vindende,
zich bij anderen gaat voorzien van hetgeen
't verlangt, dan werkt het U in Uwe po
gingen tegen. Sluiting van Uwe zaken op
Zondagen en verplichte feestdagen kan al
leen succes hebben, als de Katholieke koo
pera met U meewerken en zich op zulke
dagen van het doen van inkoopen onthou
den.
Mijne Heeren, uit de enkele punten, die
ik aanstipte, is het reeds duidelijk, op welk
een eminente wijze Uw stand kan werk
zaam zijn in het belang der geheele maat-
Een bloeiende en goed georganiseerde
Middenstand is een zegen ook voor onze
Moeder de H. Kerk. Vraagt het eens aan
uwe priesters, die werken en zwoegen on
der bet volk, en die voor het in stand hou
den hunner liefdewerken veel geld noodig
hebben, waar zij de beurzen hot gemakke
lijkst zien open gaan. Zij zullen u antwoor
den: het zijn de middenstanders, die
steeds bereid zijn met ruime hand te ge
ven, het zijn de middenstanders, die het
gemakkelijkst en het meest onbekrompen
door bun gaven onze parochiale liefdewer
ken steunen en die met recht do hechtste
steunpilaren mogen worden genoemd van
de Kerk.
En niet alleen hun geld, maar ook hun
zonen weten rij te geven. Want is bet niet
juist de Middenstand, waaruit het grootste
aantal priesters is voortgekomen? Welnu,
ook dat feit is oen roem voor den Midden
stand, een eere-getuigenis voor den echt
godsdienstigen geest, die in de huisgezin
nen onder middenstanders heerscht.
En de spreker besloot:
Wil deze voor Staat en Kerk gewensch-
te vorbreeding en versterking van den
Middenstand plaats hebben, dan is het
noodig, dat Uw Bond in kracht en in aan
tal leden toeneme. Moge daarom deze
feestelijke herdenkingsdag, waarmede oen
periode van krachtigen socialen arbeid
wordt afgesloten, tevens bet begin rijn van
een tijdperk van nieuwen opbloei, een tijd
perk van zegen voor den Middenstand, en
daardoor tevens voor de maatschappij en
voor de Kerk!
Rede van Minister Van de Vijvere.
Minister van de Vijvere bracht na een
inleidend woord den broedergroet en de
hartelijk© wenschen over van den Belgi
schen Landsbond der Middenstanders.
Uwe Hanze heeft zeker ook beproevin
gen en tegenslagen gekend, vervolgde spr.
Dat is de zegel Gods op do Christelijke
ondernemingen en het is ook het onder
pand Zijner mildste zegeningen. Maar gij
zijt trouw gebleven aan uwe grondbegin
selen, gij hebt jloor alle moeilijkheden
heen de ziel gered van uwe verceniging,
daar Gij verstandig het Rijk Gods en Zij
ne gerechtigheid gezocht hebt, zal u ook
al het overige toegeworpen worden.
Spr. schetste de wanorde van dezen tijd.
Zeker is do grondoorzaak dier wanorde
eerst en vooral te zoeken in hot ongeloof
en do bedorvenheid van de heerschende
leerstelsels. Maar wie zal ons zeggen, dat
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Vrijdag 15 September.
Hilversum 1060 M.
12.00 Politieberichten.
12.352.00 Lunchmuriek door het trio
A. Goronel, viool, J. Drukker, cello, L'.
Kapper, piano.
2.00 Opening van Radio-Tentoonstelling
te Amsterdam. Kort openingswoord van
den Voorzitter, den heer A. van Santen.
Hierna zal de offieieele openingsrede uit-1
gesproken worden door den hoer Ir. M.
H. Dam me.. Dir.-Generaal der-, Posterijen
eni Telegrafie.
5.306.00 Lezing door F. W. Drijver,
over: De Gilden.
6.007.50 Orgelconcert in do Oude Lu-
thersche kerk te Amsterdam. Mej. To van
de Sluys, sopraan. Jac. Bonset, orgel.
7.00—7.45 V. P. R. O.-uitzending. Con
cert en lezing.
7.45 Politieberichten.
8.10 Concert door het A.N.R.O.-orkest
o. 1. v. Nico Treep, Ferd. Helman, viooL
Egbert Veen a. d. vleugel.
10.15 Persberichten.
10.30—12.00 (N. 0. V.) Dansmuziek (de
nieuwste gramophoonplaten).
Daventry 1600 M. en
Londen 361 M.
12.20 Het Daventry kwartet en solisten
(contra alt).
12.50 Orgelconcert.
1.202.20 Orkestconcert.
3.20 Het Radio-Octet en solisten
5.20 Lezing: Hyde Park.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Orkestconcert.
6.50 Tijdsein, weerbericht, ni.
7.05 Orkestconcert.
7.20 B B. C.-muziekcritiek.
7.35 De suites van Handel.
7.45 Lezing: The new South Wales Tour
8.05 Variété.
8.30 „Madame Butterflfy", een Japan-»
sche tragedie van Puccini.
9.20 Weerbericht, nieuws.
9.35 Scheepsweerboricht,
9.40 (Vervolg) Madame Butterfly.
10.5511.20 Over het a.s. weekpro-
gramma.
R a d i o-P a r i s, 1 7 5 0 M.
10.5011.20 Concert.
12.502.10 Orkestconcert.
5.055.55 Dansmuziek.
8.5010.50 Concert. Orkest en solisten.
Dansmuziek.
Lan.genberg 469 M., Munster
24-2 M., en Dortmund 283 M.
1.302.50 Concert. Orkest en sopraan
zang.
5.506.50 Orkestconcert.
8.30 Populair concert. Werag-orkost.
Daarna tot 12.20 Dansmuziek.
Königswusterhausen 1260 M.
3.208.05 Lezingen en lessen.
8 50 Zie Langenberg.
10.20 Órkestconcert.
10.50 Uit Duitsche opera's. Orkest on
L. Appel, sopraan.
Hamburg 395 M.
4.35 Italiaanscbe operamuziek.
7.20 Concert.
8.20 Volks- en wandelliedjos. Koor mot
luitspel. Daarna tot 11.10 Dansmuziek.
Brussel 1509 M.
3.205.20 Klassiek concert.
8.35 Orgelconcert.
9.05 Gramofoonmuziek.
9.25 Orkestconcert.
10.0510.20 Vlaamsche literatuur.
ook stoffelijke moeilijkheden en bezwaren
aan heb christelijke familieleven geen na
deel toebrengen? Zclfs^Ln katholieke mid
dens rien wij al to dikwijls dat
wa«nhoop voor do toekomst der familie, al
thans mot talrijke kinderen, al hot ander»
vergeten doet?
Als een laatste vermaan hebben wij in
het Oosten van Europa hot monster va-n het
nieuw barbarendom rion oprijzen.
Ditmaal zijn wij, katholieken, niet al
leen geweest om het schrikkelijk ervaar
te ontvaren. Wat sedert lang onze sociolo
gen en moralisten als onvermijdelijk voor-
feuilleton.
Naar het Fransch, v. H. GREVILLE
- Het schijnt mij moeder, zei hij, dat ik
dat alles maar heel weinig tel.
lijn moeder keek hem bijna boos aan.
- 't Is jammer m'n zoon-, antwoordde
1 is steeds een groot ongeluk rijn vrouw
verliezen, maar wijl je niet van haar
ld, moet dat verlies minder gevoelig
-Moeder! riep Richard uit,
i fijnste gevoelens.
- Het staat je vrij een tweede vrouw te
sven, maar weet wel dat rij den zorg
I je beide kinderen niet op rich behoeft
nemen. Indien jij je weduwnoarsohap
erbiedigd had, zouden mevrouw de la
uveraye en ik er toe over kunnen ge
in zijn de kinderen later terug te ge-
h maar nu je opnieuw in het huwelijk
edt blijft jou geen enkel voorwendsel
er over om ze op te eischen.
- Kom moeder, dat zult u toch niet
enen, sprak Richard die rich nu weer
Ikomen beheersehte en den strijd niet
"wilde geven. Zij liet hem echter het
ord niet.
- Indien je van kinderen houdt, zal je
Bede vrouw je die schenken, hernam zij,
dio zullen wij je niet betwisten, daar
n verzekerd van rijn; mijn schoon-
chte-r Magdalena was het meisje van
ju keuze, ik hield van haar alsof rij
II eigen kind. was; do kinderen die gij
geha-1 hebt zijn op dubbele wijze mijn kin
deren, en waarlijk, daar jij je zoo weinig
met hen bemoeid rijn rij eerder mijn dan
jouw kinderen. Vraag mevrouw de la Rou-
veraye maar eens of rij je Yvelina terug
wil geven; wat mij betreft, ik verzeker je
dat Karei nooit het huiszal binnen gaan,
waar je eon stiefmoeder "inhaalt.
RiehaTd boog voor zijn moeder die plofts
zweeg, zelf verschrikt door de rauwheid
Van haar bedreiging.
Dat maakt een eind aan ons onder
houd moeder, zei hij bedaard en waardig.
Ik neem dus afscheid van u.
Waar ga je heen? vroeg mevrouw
Brico terwijl ze zich werktuigelijk tus
schen haar zoon en de deur plaatste.
Naar mevrouw do la Rouveraye
om haar mijn huwelijk aan te kondigen,
zooals ik dat u gedaan heb.
Mevrouw Brice drukte krampachtig sterk
haar handen tegen elkaar en wilde spre
ken maar haar lippen lieten geen enkel
woord door.
Tot ziens moeder, hernam Richard, die
zeer bleek zag en rijn oogen afwendde; u
zult wel niet bij mijn huwelijk tegenwoor
dig willen zijn.
Mevrouw Brice nam hem met geweld bij
de hand en trok hem naar do canapé,
waarop rij zich liet neervallen; hij bleef
staan, boewei zij plaats voor hem maakte
en bij trachtte zich niet uiit haar omknel
ling los te maken, doch scheen daar ook
niet door getroffen te zijn.
Heb je dat meisje dan zoozeer lief,
vroeg rij hem met bijna smeekenden blik.
Ja moeder, was bet kalme antwoord;
ik houd van haar en eerbiedig baar; zij is
goed, groot en edelmoedig. Ach moeder als
u wist wie rij is, zou u de eerste rijn om
haar lief te hebben!
Mevrouw Brice liet de handen van baar
zoon los en riep op bitteren toon uit:
Zoo zijn de mannen! En zij rijn allen
't zelfde. Niet zoodra komen zij een mooi
gezichtje tegen of alles is vergeten.
Moeder, zei Richard met iets stree-
lends in rijn stem, waarin hij op zijn zoon
geleek, zoo zijn de vrouwen! Zij zijn alle
bevooroordeeld en willen niet zien al zou
men hen de oogen ook met geweld openen.
Mevrouw Brice slaakte een zucht en
bleef zwijgen.
Enfin, zei ze toen, je wilt mademoi
selle Monilaubray trouwen; in de oogen
der wereld zou m'n weigering natuurlijk
dwaas ziju en ik moet je dus wel mijn toe
stemming geven.
Richard opende den. mond tot spreken,
maar zij weerhield hem.
Bedank mij niet; ik geef je mijn toe
stemming, omdat de familie Montaubray
zeer achtenswaardig is en omdat ik beken
nen moet dat dio vereeniging ons moet
vleien. Ik zal dus ook op de bruiloft ko
men, verder goede relaties onderhouden
met je vrouw zooals do wellevendheid dab
eischt. Maar laat zij diür van overtuigd
zijn, dat zij Karei nooit zal hebben; 't is
onmogelijk dat zij bij dat kind de moeder
vervangt die het verloren heeft. Zeg haar
meteen ook, opdat zij het goed wete,. dat
ieder verzoek, ieder aandringen nutteloos
zou zijn en slechts zou dienen om de be
trekkingen tuscheri ons pijnlijk en wrang
te maken. Je kent me en je weet dus dat
het mijn gewoonte niet is, iets te zeggen
zonder reden.
Hij keek haar zwijgend aan en rij las
iets in zijn blik.en zij begreep.
Ja, ik weet het, do wet is aan jouw
rijde; je kunt mij dwingen je zoon over te
leveren. Doe dat maar en wij zullen
elkander nooit meer terugzien.
O moeder! zei hij teleurgesteld en ge
wond in 't diepste van rijn ziel, wat bent
u wreed vandaag.
Ik lijd, zei ze eenvoudig. Kom geef me
een kus, en als je dan beslist trouwen wilt,
hoop ik dat je gelukkig moogb wezen met
je tweede vrouw.
Hij bleef sprakeloos en onbeweeglijk, als.
geestelijk gebroken, staan.
Nu nam rij hem met teederheid bij de
hand.
Zie je Richard, indien iemand mij
vroeger, toen ik een jonge weduwe was,
had 'gesproken over oen huwelijk, dan zou
ik hem een slag in het gelaat gegeven heb
ben.
En als iemand uw zoon had genomen,
zoudt u dien vermetele gedood hebben,
sprak Richard.
Natuurlijk! riep zij driftig uit. Maar
ik ben moeder en een moeder is heel iets
anders dan een vader.
Hij kon een glimlach niet onderdrukken.
Een grootmoedor is dubbel moeder,
hernam zij. Kom omhels mij maar!
Hij boog zijn groote elegante gestalte en
raakte met de lippen hot voorhoofd der
moeder aan; rij sloeg haar armen om zijn
hals en deed pogingen haar tranen te be
dwingen.
Och mijn jongen! zei ze, terwijl zij
tegen z'n borst leunde je hebt mij gevoelig
getroffen
Zij weende en bij nam liaar, bewogen
door medelijden en smartelijke tecdorheidi,
in rijn armen.
Zij doet mij leed en rij boklaagt zich,
docht bij. Arme, arme vrouw!
Hij herinnerde zich allerlei tooneelen
uit zijn kindsheid waar dot koppige, hevi
ge karakter hem reeds zoo veel verdrietige
oogenblikken bezorgd hod. En toch hiolcl
bij zoo veel van dio vroesolijke moeder,
ondanks haar dwingelandij on onredelijk
heid, want rij was edel, mild en bezield
met grootscho ideeën en ook immer gereed
om groote dingen te ondernemen!
Moeder, sprak hij vriendelijk, do tijd
zal alles regelen, dat zult u zien.
Zij maakte zich uiit rijn armen los.
Noen, zei ze, laten wij elkander goed
begrijpen. Ik zal nooit wijkenReken!
daar dus op!
Hij drukte haar nogmaals een eerbiedi
gen kus op 't voorhoofd onder 't slaken van!
oen zucht en toen bleven zij beiden tegen
over elkaar staan in het ruime vertrek, als
menschen die niets meer to zeggen bob
ben en toch niet kunnen vertrekken.
Richard ging eindelijk naar do glazen
deur en opende baar.
De zon verschool zieb nog achter val»
nevelen, maar toch gevoeld» men haar te
genwoordigheid in den zoele®, dag.
Karei liep en draafde met Piet in do la
nen die reeds droog waren. Opeens bemerk
te bet jongetje rijn vader en kwam in ga
lop aangesneld.
Ik zal in laten spannen, zei Richard,
dio zijn zoon zag naderen.
Nu al? vroeg rijn moeder.
Haar hart wa3 nog opgezwollen alsof zij
niet genoeg geweend had. Graag had zij
haar onderworpen zoon bij zich gehoudc»
