Van de rust geen gebruik, daar het water
even boven 13 graden O. ia.
Na heb "wisselen komen de Dolfijnen op
zetten en daar P. v. d. Velde een mooie
kans geboden wordt, weet hij deze te be
nutten door den stand op 2—1 te brengen.
Het spel wordt forscher. Van der Velde
heeft den bal weder in handen gekregen
en schiet keurig in. Het IJ probeert nu
den stand in te halen en Jean van Silf-
hout weet, na mooi opspelen met den bal
door een goed gericht schot 32 te ma
ken. De IJ-marmen zetten alles op het spel
om den gelijkmaker te forceeren, het spel
wordt daardoor beiderzijds ruwer, hetgeen
jammer is. De Dolfijn-man Stender wordt
wegens vasthouden uit het water gestuurd.
Daarna krijgt G. Bohlander den bal en
vanuit den linkerhoek van het terrein
haakt hij met een schitterend schot den
gelijkmaker. Het gejuich der IJ-supportors
is oorverdoovend. Nog één minuut moet
gespeeld worden, de spanning neemt met
do second© toe, t-otdat Jac. Köhlor mot oen
ver sohot 43 maakt.och ter blijkt dit
niet het geval te zijn, daar de scheidsrech
ter beslist dat hij nog voor do aanvallijn
zwom, zoodat dit doelpunt niet wordt toe
gekend.
Even wordt nog doorgespeeld, or komt
echter geen verandering meer in den stand,
zoodat het einde komt met een vordeeling
der punten 33.
Donderdag 15 September 's avond 6 uur
zal de „returnmatch" worden gespeeld,
welke eveneens in het Badhuis Obelt zal
plaats hebben.
SCHAKEN.
Om het wereldkampioenschap.
Donderdag a.s. begint te Buenos Aires
de strijd om het wereldkampioenschap
schaken tnsschen Capablanca en Aljochin.
POSTDUIVEN.
„De Trekvogel" (Leiden).
Wedvlucht vanaf Soignics (België), af
stand 17S K.M. De duiven werden in vrij
heid gesteld 8.15 uur en bereikten hun hok
ken als volgt: 1. J. Braxhoven 10-42-42, 2.
A. N. Erades 10-56-48, 3. A. de Wit 11-1-22,
4. J. Lepelaar 11-4-31, 5. A. N. Erades 11-
9-2, 6. J. H. Moene 12-7-18, 7. Idem 12-18-10.
„De Zwaluw" (Hillegom).
Wedvlucht voor oude en jonge duiven
vanaf Namecho afstand 227 K.M. Do eerste
duif bereikte haar hok te 11-41-50, de laat
ste te 12-42-59. Do totaal uitslag was als
volgt: 1. P. v. d. Reep, 2. P. Seijsener, 3.
Mart. Kack, 4. Idem, 5. W. Bcijerabergen,
6. P. Seijsener, 7. P. v. d. Reep, 8. Mart.
Koek, 9. S. Warmerdam, 10. W. Beijers-
bergen, 11. Mart. Koek, 12. Gcbr. Zwane-
veld, 13. P. Seijsener, 14. Jos. v. Etten, 15.
Idem, 16. Gebr. Zwaneveld, 17. Mart. Koek,
18. Idem, 19. S. Warmerdam, 20. Mart.
Koek. Zondag a.s. wordt gevlogen vanaf
Libramont (België), afstand 270 K.M. Voor
de eerstaankomende duif is weder oen
mooie medaille beschikbaar gesteld.
Toch nog een Oceaan-vlucht?
Een roekelooze jongedame.
Uit Wheeling (West Virgina) wordt ge
seind: Miss Ruth Elder is voornemens he
den naar New York te vliegen, ten einde
Zondag te starten voor een transatlanti
sche vlucht naar Parijs.
De Gordon Bennett-race.
Alle deelnemers voilig
gedaald.
Officieus staat thans vast, dat de Ame-
rikaansche ballon Detroit" do winnaar zal
worden van do Gordon-Bennett race. De
definitieve beslissing zal eerst genomen
worden, wanneer men de barografen heeft
nagezien, doch liet is niet waarschijnlijk,
dat dit een wijziging in den voorloopigen
uitslag zal brengen.
De tweede plaats werd eveneens door
een Amerikaan bezet nJ. door do „Good-
yer VI" met een afstand van 675 mijl, do
derde en vierde plaats worden resp. inge
nomen door den Duitschen ballon „Bar
men" en den Fransehen ballon „Lafayet
te", beide met 'n afstand van 660 mijl.
Daarna volgt de Spaanseho ballon „Hispa-
nia" met 6-10 mijl, do Belgische ballon „Bel-
gica' met 600 mijl. De V.S. hebben thans
twee jaar achtereen de cup gewonnen, wel
ke zij in totaal zes maal in hun bozit heb
ben gehad, vergeleken met België 5 maal.
Hill schrijft zijn succes toe aan zijn
zorgvuldig wanoeuvrceren in de moeilijke
winden. Allo deelnemers zijn veilig ge
daald.
Een vliegtocht op den staart van het
vliegtuig.
Do New York Herald weet te vertellen,
dat een schooljongen uit Harkensack, in
den staat New Jersey, Maandag achterop
een verkeersvliegtuig en zonder dat de be
stuurder er erg in had van Teterboro Air
pont tot Hedley Field, een afstand van 55
K.M. is meegevlogen. Do piloot had den
jongen, een trouw bezoeker van hot vlieg
veld, verzocht Iiefc roer te verstellen, maar
op dat oogenblik sprong het vliegtuig zoo
onverwachts vooruit, dat de jongen niet
meer los kon laten. Hij wist zich boven op
het staartgcdcelte te werken en zich met
beide handen vasthoudend, ging hij mee
de lucht in. Hij was niet geschrokken, ver-
lelde hij later, maar had het wol erg koud
gehad. Zoo nu en dan moest hij een hand
loslaten en er hard mee slaan op den
ïomp van het vliegtuig, omdat zij anders
verstijfde. Bij de aankomst was hij hecle-
maal verkleumd. Het eenige, dat de be
stuurder ervan gemerkt had, was dat het
vliegtuig van achteren zoo zwaar leek. De
terugreis heeft do jongen geriefelijker, in
de hut, gedaan.
Een Wissie-reis naar Paiembang.
(Slot).
Maandag, 13 Juni, tegen den middag,
heel in de verte land te zien. 't Waren
Poeloeh Weh en Poeloch Bras. Heel lang
zaam begonnen we iets to kunnen onder
scheiden. P. Bras zagen we het eerst dui
delijk. De witte vuurtoren stak scherp
af tegen het donkere groen. We voeren er
voorbij naar P. Wch en recht op de haven
van Sabang aan. Sahang is door haar na
tuurschoon een mooie plaats. Vanuit de
verte zagen we een witten weg tegen den
heuvel opgaan. Mooie huizen stonden er,
geel met groen geverfd, omgeven met pal
men. 't Duurde lang eer de boot aan wal
lag en toen we er af mochten, was het al
half zes. Veel tijd werd ons dus niet ge
geven, daar om zes uur do zon ondergaat
en het om half zeven al donker is. Toch
liet niet één passagier de gelegenheid
voorbij gaan om even den voet op vasten
grond te zetten. Enkele Europeanen en
veel Maleiers stonden aan do haven. Hier
geen drukte en veel geschreeuw, zooals iu
Port Said. Alles is hier veel rustiger en
netter. Wat 't laatste betreft winnen do
Maleiers het ver van de Turken.
Tn de eerste straat wonen meest Glii-
neezen. Op een bord voor aan 't huis staat
de naam van den bewoner geschilderd,
waaronder de naam van het beroep dat hij
uitoefent. Alles in tweo talen, in 't Hol-
landsch en in '1 Chineesch. Wo sloegen
links af en gingen een weg op, die tame
lijk steil naar omhoog loopt. Hij is be
straat met groote, grove keien, telkens
onderbroken door een stuk cement en
trap. 't Was een heel werkje die trap op
te klimmen; maar toon we eenmaal boven
waren, konden we ook genieten van een
prachtig vergezicht over heel de omge
ving. De natuurlijke haven gelijkt een
groot meer, door bergen ingesloten. De
bergen zijn dicht begroeid met donker
groen, waartusschen witte stammen schit
teren. Hier staan veel boomen met hooge,
grijs-witto stammen, met een kleine kruin
van donker groen, wat het best te verge
lijken is met dennengroen. Wanneer de
wind er door waait, hoort men ook het
zelfde gesuis als in een dennenbosch. Do
zacht hellende wegen zijn mooi glad.
Rechts van den weg. zagen wo beneden
een Inlandsch dorp liggen met paalwo
ningen. Jammer genoeg hadden we geen
tijd meer om er een kijkje to gaan nemen.
't Was tijd om naar de Kawi terug lo
gaan. Om negen uur stak onze boot weer
van wal. 't Wegvaren van Sabang gaf ons
ook veel moois te zien. Hier geen rij van
lichten, zooals in Ceylon, maar overal
lichten: beneden en legen de berg op.
't Was lichte maan en de lucht was voor
't grootste deel bedekt met witte wolken.
Daarachter was een prachtige, diep
blauwe sterrenhemel. Heel zeker en vlug
stoomde de Kawi, een groote bocht ma
kend, de haven uit. Door de kromming
werd de stad ineens aan onze oogen ont
trokken. Nog een tijd lang zagen wo het
groote vuurtorenlicht, en verder niets dan
de donkere heuvels, zich afteckenend te
gen de lucht.
Op Dinsdag 14 Juni kwamen we, des
avonds om 9 uur te Belawan Deli aan.
Daar is niet veel te zien, maar wel in
Medan. Daarom gingen we den volgenden
morgen met den trein er heen. Tusschcn
Belawan Deli en Medan liggen zes sta
tions, waarvan het eersto Belawan is. In
40 minuten waren we te Medan. Het land
langs de spoorlijn is vlak en erg moe
rassig. Op veel plaatsen groeien allerlei
planten in 't wild en door elkaar. Hier
onder zijn er veel, dio in Holland een
sieraad voor do kamer zouden zijn. Op
andero plaatsen zagen wc prachtige aan
plantingen van kokospalmen en bananen.
De stations maakten door hun nelheid een
goeden indruk. Ook do trein zelf is net
jes. Geen warme kussens erin; de zitting
van de banken bestaat uit luchtig ge
vlochten biezen matten Do conducteurs
zijn Maleiers. Ze zijn gekleed in groen ka
toenen pak en witte schoenen. Medan
heeft een mooi fliuk station; zelf is het een
note, geriefelijke sad. Drio soorten ver
voermiddelen staan buiten het station te
wachten: auto's, kleine lichte wagentjes op
gummibanden met ponny's ervoor, cn
lichte wagentjes door menschen getrok
ken, die als een paard tusschen de kleine,
lichte boomen in liepen. Dit laatste maakt
oen vreemden indruk; maar, 's lands wijs,
's lands eer, en die menschen winnen er
hun brood mee. Na een kwartiertje loo-
pen kwamen we aan de Katli. kerk. Deze
is niet groot, maar trekt aan door zijn
eenvoud en netheid. Na eerst 0. L Heer
een bezoek gebracht te hebben, waren we
het liefst naar de Zusterschool gegaan.
Maar ze was gesloten: do Zusters waren
niet thuis. De Junimaand is hier de va-
cantiemaand. Van deze gelegenheid ma
ken de Zusters gebruik in de koele bergen
wat te bekomen van do afmattende warm
te. Daarom gingen wo een kijkje nemen
hij de Zusters Franciscanessen (van de
Hendrikstraat uit Breda) die een half
uurtje verder een huis hebben. Deze Zus
ters maken zich door wijkverpleging zeer
verdienstelijk. Zij zijn ook de eerste ra i s-
siez usters van hun Congregatie. Zo
zeiden ons, dat het hun in het begin zoo
was tegengevallen en bereidden ons wat
voor op de moeilijkheden, die ook wij ze
ker zullen ondervinden. En toch, ondanks
allo tegenstand waren deze Zusters opge
ruimd en vol goeden moed O. L. Heer
geeft den mensch steeds kracht naar
kruis. Dit voorbeeld sterkte ons daarom
nóg meer in ons vertrouwen op Zijn God
delijke Voorzienigheid.
De Pater en de Broeder waren op de
Pastorie gebleven en kwamen ons om
drie uur afhalen. Samen reden wo terug
naar het station. Ik had de eer en het ge
noegen naast de bruine chauffeur te zit
ten. Heel kalm en rustig deed hij zijn
werk; een blanke zou het hein niet ver
beterd hebben. Met zijn vereelte en door
do zon gebruinde voet duwde hij op de
rem. Dat was voor ons een eigenaardig
gezicht. Maar do Europeanen hier, vin
den dat heel gewoon; die houden cr in
den regel een bruine chauffeur op na.
Heel voldaan over ons uitstapje kwamen
wo op de Kawi terug, dio om 5 uur weer
van wal ging.
Den volgenden dag kwamen we op Poe
loch Pinang. Het leven in de stad Pinang
gelijkt veel op dat in Port Said. Alleen
zijn hier meer Chineezen en de menschen
zijn hier niet zoo opdringerig. Pinang is
niet zoo groot als Port Said.
Vrijdag deden we nog Swettenham aan.
De boot ging niet aan wal, maar bleef
midden op de breede rivier liggen. Des
avonds vertrokken we weer, om Zaterdag
18 Juni, 's morgens om half twaalf, te
Singapore aan te komen. In Sabang had
de Eerw. Pater Hermelink een brief ont
vangen van zijn Heerbroer uit Palem-
bang, waarin stond dat de „Senang", een
Chineesche Pakketboot, die in Singapore
gerepareerd werd, op 18 Juni van Sin
gapore zou vertrekken naar Palembang.
Misschien was dezo boot nog niet vertrok
ken. Wanneer ze vertrokken was, zouden
we moeten wachten in Singapore lot
Woensdag. Al gauw hoorden we dat do
Senang er nog lag. Maar ze had al, pas
sagiers aan boord., en in 't geheel had ze
maar 8 plaatsen voor passagiers lo klas.
Nu zijn er op een Indische pakketboot
maar twee klassen. De tweede klas pas
sagiers zitten gewoon op het dek, koken
daar hun eigen potje, en wanneer ze gaan
slapen, gaan ze temidden van hun rie
kende potjes, pannetjes en ander huis
raad op den grond liggen. Daarbij is de
tweede klas meestal overvol. Pater Her
melink. Moeder Martini en Broeder Vin-
centius gingen op inlichtingen uit. Om
half twee kwamen ze terug met de geluk
kige tijding dat we meekonden en de
„Senang" zou afvaren. We waren allen
erg blij. O zeker, we hadden een gezellige
en soms zeer interessante zeereis gehad;
in Singapore zouden we, wanneer we a a i
gebleven waren, \eel hebben kunnen zien,
maai we verlangden allen te zeer naar het
doel van onze reis „Palembang'' en daar
om voelden we ons nu zoo gelukkig met
deze meevaller. We namen afscheid van
de passagiers, in het bijzonder van de
Zusters vau Heijthuizen. Een agent van
de Uoyd bracht ons en onze bagage in een
half uur met zijn motorboot van de Kawi
naar de Senang. De Senang is een boot
van een Chineesche maatschappij, die op
Palembang is gevestigd. Maar de kapi
tein, eerste stuurman en eerste mucbin st
waren Hollanders. Het eerste-klas dek
met de hutten was tamelijk netjes. Je
moet zoo'n hut niet vergelijken met een
Hollandsche slaapkamer, want dan zou je
zeggen: „Wordt het hier wel eens ooit
goed schoon gemaakt". Mr,ar in indtë
moet men van dien kant niet kieskeurig
zijn. Het eten was er, behalve de vruch
ten, Hollandsch.
In de Straat van Singapore liggen veel
kleine eilandjes, 's Avonds zagen we de
zon ondergaan in echt Indisch-schilteren-
de kleurenpracht, 's Nachts om twee uur
zijn we al slapende onder de evenaar
doorgevaren.
Zondagmiddag lagen we een- uur stil
voor Muntok op Banka. Een heel eind
van de wal bleef de bóót liggen. Door
middel van roeibooten kwamen en gingen
de Inlandsche passagiers naar en van de
Senang. Hun bagage hadden ze bij zich,
meestal in groote gevlochten b.esen mat
ten gerokl, maar ook wel in koffers,
's Avonds om 7 uur kwamen we op de
Moessi. 't Was al heelemaal donker, zoo
dat we niets Yan de oe\ers konden zien
dan de donkere boommassa's en hier en
daar een rij lichten. De kapitein zei ons,
dat we, wanneer het licht was, de apen in
de boomen zouden kunnen z en springen.
Nu zagen we daar niets van, maar we
troosttten ons met de gedachte, dat we
wel eens meer apen gezien hadden, en er
in de toekomst nog genoeg to zien kou
den krijgen.
's Nachts om één uur bleef de boot
midden op de rivier voor Palembang, stil
liggen. Want ze mocht niet naar den wal
voor het daglicht werd. Wij bleven daar
om maar rustig doorslapen. Maar langer
dan tot vier uur konden wc liet toch n et
in ons bed uithouden.
Om zes uur lag de boot aan den wal,
maar we mochten er nog niet af. Goed
half zeven zagen we Pastoor Hermelink,
de Heerbroer van Pater Hermelink, onze
reisgenoot, op de fiets aankomen. Ziju-
Eerw. zette de fiets neer, en keek naar
alle kanten, behalve naar de plaats waar
wij stonden. Eindelijk kreeg Hij ons in
de gaten en kwam vlug naar onzen kant
geloopen, want er mocht nog niemand op
of van de boot. „Hallo, gopde reis gehad?
Niet zeeziek geweest?" „Nou, een paar;
we hebben verder een goede reis gehad.
Om zes uur lagen we al aan de kant'
„Dat wisten we wel, maar ik kan niet
eerder komen, ik moest eerst de Mis doen,
van zes uur; Pastoor van Oort doet die
van half zeven, die komt direct".
Nu kwamen er ook tweo Zusters van
Gharilas, het ziekenhuis van Palembang,
aangefietst. Ze zagen ons gauw en heet
ten ons hartelijk welkom. Dan kwamen
ook de dames van het bestuur van de Me-
laniavereeniging, met kinderen, ons ver
welkomen.
't Heele gezelschap kwam nu aan boord,
dat mocht nu., maar wij mochten er nog
steeds niet af. 't Laatst kwam ook Pas
toor van Oort.
Toen eindelijk alle formaliteiten ver
vuld waren en we van de boot mochten,
was liet toch goed half acht eer we naar
de kerk konden gaan. Per auto, begeleid,
door het bestuur van de Melaniavcreeni-
ging, reden we cr been. Hier droeg Pater
Hermelink, nu ineens ook geworden pas
toor Hermelink, de gezongen H. Mis op.
Daarna gezamenlijk ontbijt op de keurig
versierde achtergalerij.
Nu waren we dan in de Missie, in Pa
lembang; we konden het ons nog niet
goed voorstellen, 't Leek alles zoo gewoon
Wanneer we ineens van Moerdijk in Pa
lembang geplaatst waren geweest, we
zouden zeker groote oogen hebben opge
zet. Maar nu waren wc aan 't andere kli
maat, andere plantengroei en de andere
menschen. van lieverlede op de reis gewoon
geworden, doordat alles geleidelijk ver
anderd was. Daarbij, hierop de Pastorie
zagen we Hollandsche Pastoors, Holland
sche dames* en we zalen aan eon echt
Hollandsche, feestelijk versierde tafel.
Maar Pastoor van Oort wees cr ons in
zijn welkomstwoord op, dat we ons niet
moeten voorstellen dat alle dagen in de
Missie zouden zijn als deze eerste, daar
we dan zeker bedrogen zouden uitkomen.
Verder verwachtte Zijneerw. van ons, dat
we dat ook niet zouden wenschen, daar
het dan ook geen echte missie zou zijn.
Verder zeide ons Zijneerw., eerstens dat
we niet enkel een Hollandsch-Inlandsche,
maar ook een Europecsche school zouden
beginnen; en ten tweede, dat we pas over
veertien dagen het voorloopig voor ons
bestemde buis konden betrekken, maar
dat we al dien tijd hartelijk welkom wareu
bij de Zusters van het Ziekenhuis. Eerst
keken we wel wat vreemd op, vooral om
het eerste. Maar toen we eenmaal goed
met dat denkbeeld vertrouwd geworden
waren, moesten we bekennen dat het een
meevaller was; 't was nog een stap vorder
in de goede richting dan we ons hadden
voorgesteld. En wat het tweede betreft, de
drio weken op Ckaritas doorgebracht* zijc,
nu ik dit schrijf, al voorbij. Ze zijn ons
tot groot voordeel geweest, daar de Zus
ters ons met raad en daad in alles heb
ben bijgestaan. Ook mogen we bet wel
aan hun goede zorgen danken dat tol nog
toe niet een van ons ook maar in 't miust
ziek is geweest.
Vóór ons vertrek zei ons een goede
vriend, dat hij wel eens wilde zien, de eer
ste indruk die de kinderen der Toresia-
school op ons maakten. Ik zal daarom
probeeren dezen indruk zoo goed mogelijk
weer te geven.
Op don morgen dat de school begon,
kwamen we om zeven uur uit de kerk.
Om half acht- zou de school beginnen,
maar bijna al de kinderen speelden al op
het plein voor de school. Allen waren
netjes aangekleed, slechts een paar had
den geen kousen of schoenen aan Toen
ze ons zagen kwamen ze direct naar ous
toe om ons een hand te geven. Het viel
ons op dat ze zoo netjes waren, zeker een
gevolg van de goede school, die al een
paar jaar bestaat.
Nu staan we al vier weken in de mis
sieschool en we zijn al de beste vrienden
met de Palembangsche jeugd.
Voor ik sluit, wil ik nog even al onze
missievrienden bedanken voor hun goed
gebed en hun tevens verzoeken daarmee
te willen voortgaan, opdat God, die de
Bewerker der harten 's, den wil van on
zen Inlanders door Zijn overvloedige ge
naden ten goede mag bewegen en zij
daartoe tot de konnis en de liefde van
Zijn Goddelijk Hart mogen gebracht wor
den.
Zr. BONIFACIA,
Relig. v. h. Allerh. Hart v. Jezus,
Palembang, 25 Juli 1927.
JSST DE OiSGEtfflMB
AALSMEER.
't Molmpocitje natuurmonument.
't „Molmpoeltje" waarover do commissie
nit. den gemeenteraad rapport heeft uit
gebracht, naar aanleiding van al of niet
verkoop aan de Vereen, tot behoud van
natuurmonumenten in Nederland, staat
thans allcrwege in de gemeente in de pu
blieke belangstelling.
Bedriegen de voorteekenen niet, dan zal
in de eerstvolgende vergadering van den
raad besloten worden, onder enkele voor
waarden, het ruim 13 H.A. groote poeltjo
voor f 1 per H.A. af te staan. Een prijs,
waar de voorn, vereeniging wel r-"-tc op
tegen zal hebben.
K ATV/IJK.
Ontspoord. Gisterenmoi;.. i ;s juist
voorbij het station te Katwijk aan Zee
bij het pa-sseeren van een wissel een rij
tuig van de electrische tram naar Leiden
uit de rails geloopen. Eerst in den namid
dag was de wagen weer in het spoor re-
bracht.
Herinneringen aan oud-Katv/ijk. Een
feit is het dat de geest des tijds veel spe
cifiek Katwïjksch heeft doen verdwijnen.
Ten einde zooveel mogelijk hernneringen
van oud-Katwijk te bewaren heeft zich
een commissie gevormd uit cenigo ingeze
tenen die tevens wil trachten een verza
meling aan te leggen van al wat betrek
king heeft op de geschiedenis van Katwijk
cn deze verzameling, zoo mogelijk, een
blijvend onderkomen te bezorgen. Zooveel
dus als een museum van Katwijksche oud
heden. Tevens daaraan te verbinden een
verzameling van schilderijen of prenten
met voorstellingen van Katwijk cn andere
schilderstukken van schilders die in Kat
wijk vertoefd hebben. Enkele kunstenaars
zegden hun medewerking reeds toe. Voor
dit doel wordt spoedig een vergadering
gehouden, waarvoor eenige ingezetenen
zijn uitgenoodigd.
KATWIJK AAN DEN RIJN.
Liefdadigheidsloterij. De prijzen voor
do Liefdadigheidsloterij ten bate van het
R. K. Vereenigingsgebouw zijn thans allo
aangekocht of ontvangen en zullen ten
toongesteld worden voor belangstellenden.
De gelegenheid om deze te bezichtigen zal
zijn op Zondag a.s. na Hoogmis en Lof,
Woensdag 21 Sept. des avonds van 89
uur en den daaropvolgenden Zendag 24
Sctp. als op 17 Sept. Het is een mooie col
lectie. De trekking ia op 29 Sept. a.s.
LANGERAAR.
Voetbal. Zondag jJ. zijn do laatste
wedstrijden gespeeld. Het eerst kwamen
D.O.S. van Rcelofarendsveen en D.V.O.
van. Rijpwetering in het veld. D.V.O. ech
ter met een zestal invallors uit Leiden,
waardoor beide elftallen vrijwel tegen
elkaar opwegen. Als wordt afgetrapt trekt
D.O.S. direct ten aanval. Het spel is ech
ter nog geen minuut oud, of het eerste
doelpunt ligt reeds in de touwen: 10. Na
aftrap gaat D.O.S. het weer probeeren;
en na oen kleine schermutseling ligt no. 2
achter de keeper. Het spel is dan ongeveer
3 minuten oud. Doch dan komt D.V.O. cr
beter in en is liet een gelijk opgaande
strijd, waarbij beide doelen wel eens in
gevaar komen. Dan komt D.V.O. echter
nog weer eens opzetten, en na een good
samenspel weten zij den achterstand te
verkleinen: 2—1. Rust komt met dezelfde
stand. Na de rust weer hetzelfde spel met
gevaarlijke momenten voor beide doelen.
Dan krijgt D.V.O. een strafschop te ne
men, welke in een onhoudbaar doelpunt
wordt omgezet: 2—2. Spoedig daarop
blaast do scheidsrechter het. einde en is do
stand nog 2—2. Na 2 X 7^ minuut verlen
ging is de stand nog ongewijzigd. Na lo
ting wint D.V.O. den len prijs, waarover
vor8chil van meening ontstaat. Door D.O.
S. wordt daarin berust, en zij hebben dus
den 2en prijs.
Daarna komen S.D.O. en D.V.O. II in
liet veld, welke wedstrijd mede door heb
inmiddels gladgeworden veld niet veel
moois tc zien gaf. D.V.O. was echter voort
durend in de meerderheid, hetgeen zij dan
ook in 4 doelpunten weet uit te drukken.
S.D.O. kon echter de eer niet redden; zij
speelden dan ook een slechten wedstrijd,
zoodat D.V.O. verdiend met 40 den len
prijs heeft behaald en S.D.O. den 2en.
Scheidsrechter van Klink leidde uitste
kend. A.s. Zondag trekt het le elftal naar
Roeiofa-rendsveen om daar D.O.S. II to
gaan bekampen voor de nederlaagwodstrij-
den.
tJaw ISs9@lke£ir&a*el
TIJDSCHRIFTEN.
Tijdschrift voor R. K. Ouders cn
Opvoeders. Afl. 17. Het Ne-
derlandsche Boekhuis, Tilburg.
Het artikel over „Sexualiteit" behandelt
vooral de vraag, wanneer de inlichtingen
moeten gegeven worden over dit onder
werp. 't Is moeilijk een bepaalden leeftijd
aan te geven. Pater Hoornaert S.J draagt
zijn schitterend werk op aan twintigjarige
jongelingen. Het getal van onwetenden
zal op dien leeftijd nog maar klein zijn;
als ze twintig zijn, is alles waarschijnlijk
al beslist. Waarom zouden nu de jongens
en meisjes dikwijls zo lang verkeerd in
gelicht moeten zijn? Waarom dit pro
bleem aan de straat overgelaten of aan 't
toeval? Voorzichtige ouders zeggen dik
wijls: Ik zal met mijn kind er over spre
ken, a's 't soldaat wordt, als 'I gaat stu-
dceren, enz. Maar als de straat er nu
reeds over spreekt als uw kind twaalf of
dertien jaar is? De ouders moeten er dus
met hun kinderen over spreken, als 't
noodig is: ze moeten alles met God's goed
heid en wijsheid welen te verbinden, hun
kinderen niet met een kluitje in 't riet stu
ren, wanneer ze vragen Hoe die voor
lichting kan gebeuren wordt hier eenvou
dig uiteengezet
Pater Janssen geeft 't s:ot van zijn arti
kel „Medicijn tegen vrees". Hij raadt hier
aan om angst en vrees aan te nemen als
een soort offer om zoo de vreeze des Hee-
ren te doen neerdalen over velen, die zich
niet meer storen aan God en zonder schijn
bare vrees in hun verder gaan Do
rijke aflaten, door -'en Canisius-bond van
Pater F. Hendrichs S J voora! bedoeld
voor hen, die overgingen tot het Roomsche
ge'oof, met den titel voor 't adres, worden
hier afgedrukt
Een pittig artikeltje schrijft M Koop-
mans over de verantwoordelijkheid van 't
geschreven en gesproken woord Dat moet
men jong leeren aan de jeugd. Wat er uit
een niet bedwongen, onredelijk driftig, on
waar woord kan groeien, teekent ze hier
heel goed uit A's sïotpagina vulgens nog
pacdigngische aphorismen
Dnekzaal der yeheele wereld.
Afl. 17. Het Ncderlandsche
Boekhuis, Tilburg.
Ter gelegenheid van Frans Eren's ze
ventigste verjaardag geeft Bernard Ver
hoeven een goede karakteristiek van dezen
auteur. Prof. dr. H. Huybers schrijft over
„De taak van den leeraar" naar aanleiding
van Rosenmöller's Das katholische Bil—
dungsideal. East Africa van Major Archi
bald Church deed Ridder G. de v. d.
Schueren een be'angrijk artikel schrijven
over „Britsch Oost-Afrika". Albertine
Steenhoff-Smulders vertelt ons van een
„Amerikaanschen" roman van Sinclair Le
wis, die voor Amerika en Engeland het
boek is geweest van dit voorjaar: Een ten-
denzboek is het vóór alles een apo
logie voor het ongeloof. „Ik zou" schreef
•Chesterton over do personen uit dezen
roman, „liever met de Afrikaansche ne
gers in het oerwoud brullen en op de tom
tom slaan, dan den naam van Jezus go-
bruiken, zooals deze menschen het doen.
Over „Busken Huet en Potgieter" van J.
Saks, over hun vriendschap on scheiding,
over interessante levensbijzonderheden,
schrijft Anton van Duinkerken. In de ge
bruikelijke rubriek „Dichters in bun kabi
net" treffen wij deze keer Marcel Proust
aan, den zonderling, die overdag sliep
(geheel gekleed op z'n bed, 's winters met
'n dikken das om den hals, met hand
schoenen en twee, drie paar kousen aan),
om 's nachts te knnnen schrijven, in do
ongemakkelijkste houding, zittend op z'n
bed, in de eene band 'n vel papier, in do
andere 'n kleine houten penhouder met
verroeste pen. Zijn kamer werd noch ooit
verwarmd, noch schoongemaakt en ver
toonde een chaotische warreling van boe
ken. papieren en proeven. Wouter Lutkio
heeft voor „Boekzaal" den Florentijn
Markies Piero Misciattelli te Rome gein-
terviewd en geeft vele interessante bijzon
derheden over dezen geleerden Italiaan-
sclien schrijver en over het facisme. „Uit
boek en blad" bevat 'n citaat uit het rijke
Ylaamsche „Hooger Leven", waarin 'n.
prachtig geillustreerd artikel voorkomt
over den kunstschilder Grespin. Wie 'n
werkelijk verrijkend, mooi weekblad wil,
voor heel weinig geld, raden wij aan met
..Hooger Leven" eens kennis te maken.
(Industriestr. 1. Tilburg). A's altijd pret
tig om te lezen zijn de „Verscheidenhe
den',' waarin wij aantreffeD bijzonderhe
den over film-sterren, film-honoraria,
schrijvers en schrijfsters, „Het droevig
lot van Russische auteurs" enz. Ook dezo
aflevering is weer rijk gealluslreerd. „Boek
zaal" is 'n abonnement inderdaad volko
men waardl
