WSO. "ÏN «DEEM
otógf
INGEZONDEN MEDEDEELING
BREEK MET DE SLEUR
mm mis m e-sof
Do renners, die één der vorige étappes
niet hebben beëindigd, werden toch voor
1de etappeprijzen van dezen derden dag
toegelaten, doch voor de laatste étappe
starten alleen zij, die voor de totaal-clas-
eificatio in aanmerking komen.
Voor de étappe-prijzen DeventerGro
ningen startten de Duitschers Rösch en
Kohl en onze landgenooten Buitendijk en
[Wijnberg.
Allo renners zijn frisch. Langs het ge-
ïheele traject was de belangstelling zeer
groot en vooral in Groningen waren dui
zenden menschen, die langs het met tou
wen afgezette weggedeelte stonden. Daar
was de regeling door politie en andere
autoriteiten keurig in orde.
Met Maas aan het hoofd ving om 10
uur de strijd aan, waarbij Braspenning
het eerste slachtoffer was van banden-
'Pech. Het tempo werd tot ruim 40 K.M.
opgevoerd, doch Braspenning wist na 8
an in. lie peleton weer te bereiken. De Dult-
6cber Dnm.m kreeg pech en het veld werd
.uiteengerukt door het snelle tempo.
Bij Meppel kwamen Maas en- Visser te
vallen
De brug te Meppel stond open, zoodat
bijna alle achterblijvenden weer bij de
leiders kwamen. Na Meppel kreeg Ouden
aarde 300 M. voorsprong, doch de Duit-
eche ploeg zette den vluchteling achterna.
Bij de Drentsche hoofdplaats wist Jan
Maas het hoofdpeleton weer te bereiken.
Bij Heykersmilde kwamen R. Wolke en
Ebeling te vallen en stapte W. Geysdorf
wegens defect af. Voor Assen voegde Ebe
ling zich weer bij het hoofd-peleton. Bij
Kloosterveen gaf E. Reim op en zetten de
Gebr. Wolke de achtervolging van het
hoofdpeleton voort, dat zij 5 K.M. voorbij
Assen bereikten.
Lammers en de renner uit de Opel-
ploeg kwamen te vallen. Eerstgenoemde
zette den strijd voort maar de Duitscher
werd met een bloedende hoofdwonde in de
Opelauto opgenomen.
J. Oudenaarde, Rasqui, Amsteyn en
Rossen waren intusschen losgeraakt. Het
hoofdpeleton bestond toen uit J. Maas,
Braspenning, Bockom, Duyker, Gebr.
Ebeling, Geyer en W. Damm. Braspen
ning probeerde een paar maal vergeefs
weg te loopen, voorbij Vries kwamen Ras
qui, Rösch, Oudenaarde,, Kohl en Amsteyn
bij het hoofdpeleton.
Bij het Drentsche Pont stond de brug
open, waardoor de leiders ruim drie mi
nuten moesten wachten. De tweede groep
werd hier twee minuten vastgehouden,
.waarna het hoofdpeleton in 40 K.M.-tem-
po op de finish afging met den volgenden
uitslag:
t Het volledige resultaat van deze derde
étappe luidt als volgt:
1. Rudolf Wolke; 2. Rösch; 3. Bruno
Wolke; 4. Rösen; 5. J. Maas; 6. Geyer; 7.
Braspenning; 8. Bockkom; 9. Oudenaarde;
10. Duyker; 11. Dumm; 12. Ebeling; 13
Rasqui; 14. Amstein; 15. Koeh; 16. Lam
mers; 17. Innemee; 18. Kloppers; 19.
Schilperoord. Deze renners alle zonder
achterstand. 20. Laman, achterstand 3
min.; 21. Willkomm, 4 min. 20 sec.; 22. v.
jd. List, 4-30; 23. Regeling, 5; 24. Wein
berg 7; 25. Stolwijk, 8; 26. Akelyen, 8;
27. Visschers, 8-30; 28. Van der Putten,
8-30; 29. v. d. Ende, 11; 30. De Jonge,
19; 31. Bruyning, 19-20; 32. De Graaf,
19-40; 33. De Weerd 19-40; 34. „Felix",
29-48; 35. Buitendijk 31-9; 36. Paymans,
47 min. 4 sec.
Het totaal klassement der drie étappes
luidt thans: 1. R. Wolke, 8 pnt. 2. Bras
penning, 13 pnt. 3. B. Wolke, 18 pnt. 4.
Geyer» 13 pnt. 5. Oudenaarde, 17 pnt. 6.
Bockkom, 18 pnt. 7. Ebeling, 18 pnt. S.
Lammers, 30 pnt., achterstand 8 min.; 9.
•Maas, 21 pnt., 3-40; 10. Rösen, 21 pnt.,
8-40; 11. Amstein, 33 pnt., 10-22; 12. Duy
ker, 30 pnt., 13-44; 13. Innemee, 89 pnt.»
16-44; 14. Schilperoord, 43 pnt., 16-44;
15. Klopper, 43 pnt., 16-44; 16. Visschera,
48 pnt., 22-14; 17. v. d. Ende, 38 pnt., 23;
18. Rasqui, 43 pnt., 27-13; 19. Kohl» 48
pnt., 31-46; 20. De Jonge, 57 pnt., 33-54;
21. Regeling, 53 pnt., 38-85; 22. v. d. List,
02 pnt., 42-14; 23. De Graai, 63 pnt., 46-
.63; 24. Stolwijk, 66 pnt., 1 uur 13 min. 54
Bec.; 25. v. d. Putten, 74 pnt., 1-14-6; 26.
Laman, 60 pnt.. 1-23-38; 27. Paymans, 68
pnt., 1-27-2; 28. Willkomm, 66 pnt.,
Jl-32.29; 29. v. Akelyen, 74 pnt., 1-39-22;
00. De Weerd, 68 pnt., 1-42-8; 31. Bruy-
ping, 80 pnt., 1-43-36; 32. „Felix", 82
pnt., 1-55-47.
Leidsche Ren- en Toerist-Vereeniging
„Swltt."
Morgen zal er door de A-klasse rs een
#0 K.M--tijdwedstrijd gereden worden en
«Oof de Juniores een 2ö K.M.-tijdrit.
De samenkomst is 9.30 u. aan het Noord-
oindsplein, vertrek naar de startplaats
0.45 u.
Op do jJ. gehouden vergadering is een
bespreking gehouden over een wedstrijd
voor slagers, bakkers, kruideniers en
loopjongens. Hiervoor waren nog bijzon
der woinig inschrijvingen binnengekomen,
waardoor het besluit is genomen, dat, in
dien er voor 1 September geen 80 inschrij
vers zijn, do wedstrijd geen doorgang zou
hebben.
MOTORRIJDEN.
De Engelsche motorzesdaagsche.
Uit Ambleside wordt aan do „Tel." ge
meld: Eindelijk geen. regen. En een ge
makkelijke ochtendracc, gevolgd door een
buitengewoon zwaren middagwedstrijd.
De laatste door tweo moeilijke „obscred"
heuvels met een ellendig slecht wegopper-
vlak.
Do Hollandsche solo-jrijders verrichten
alle goed werk; Van Twist faalde en
moest wegens gebroken zijspan- chassis
den strijd opgeven. Er is nu geen enkel
Hollandsch team meer intact.
De stand van vier dagen luidt:
Klysen, 5 strafpunten; Van Kooten 0;
Moos 5; Lamberts Hurrelbrink 40; v. d.
Veen 4; Van Twist 34.
In de teamrace is de stand:
Holland 79 strafpunten; Engeland 30 en
0; Zweden 23; Denemarken 2; Duitsch-
land 70.
In totaal zijn thans 19 rijders uitgeval
len. De race van Zaterdag belooft zeer
zwaar te worden.
VOETBAL.
DIOG. HAARL. BOND.
R. K. V. V. „Teijlingen".
Voor de seriewedstrijden der Junioren
van Teijlingen zijn voor morgen de volgen
de wedstrijden vastgesteld:
1 uur: Lisse ITeijlingen H.
8 uur: S. J. G. ITeijlingen I.
Wanneer wij den wedstrijd bezien tus-
schen Lisse ITeijlingen H gelooven wij
wel, dat Lisse met den 3den prijs zal gaan
strijken hoewel de kleine Teijlingers bet
niet cadeau zullen geven, dat heeft Leiden
ondervonden.
Van den wedstrijd S. J. G. ITeijlingen
I durven wij geen voorspeling geven, al
heeft Teijlingen vorige week van Lisse op
kantje af gewonnen. Ook S. J. C. beschikt
over een uitmuntende Juniorenploeg. Wij
verwachten o.s. Zondag vele supporters
van Sassenheim en ook uit de omgeving.
Do reserven van Teijlingen gaan a.s.
Zondag nogmaals naar Voorschoten voor
de seriewedstrijden om te kampen tegen
S. N. A. I om den 5en prijs. Vertrek van
Sassenheim met de tram van 18.40 uur. De
wedstrijd vangt aan 3.30 uur. Allen zor
gen op tijd aanwezig te zijn!
Do leden van R. K. V. V. Teijlingen
worden verzocht om Zaterdagavond 6 uur
allen aanwezig te zijn op het Sporthof om
zich te oefenen in de Athletiek voor den
a.s. Districtsdag.
CRICKET.
Wedstrijdprogramma.
NEDERLANDSCHE CRICKETBOND
le klasse.
AjaxH.C.O. II; H.O.O. I-HR.V.8.; V.
O.O.Haarlem.
8e Klasse Zuid
H.O.O. VAjax H.
Overzicht.
Ajax speelt morgen aan de De Kempe-
naersrtJraat haa/r laatste competitiewed
strijd en wel tegen H.C.O. II. Het zal
dus aanpakken worden, willen de Ajaxcie-
den het seizoen met een overwinning be
sluiten. De kans is er ovorigens wel, want
H.C.O. II is dit jaar niet zoo bijzonder
op dreef geweest.
Ook Ajax II speelt morgen baar laatste
competitiewedstrijd, ten minste als het
tegen H.O.O. V niet een innings overwin
ning wordt-, want dan zouden Ajax II en
H.D.V.S. III in puntenaantal gelijk ko
men en zou er nog een beslissingswed
strijd noodig zijn om uit te maken, wie
kampioen is van de 3e klasse Zuid; de
Leidenaare of de Schiedammers.
HET F.I.S.A.-CONGRES.
De baan in Sloten gekozen.
Geen Eur. Kampioenschappen
in 1928.
In de naniiddagzitting van het F.IJ3.A.-
Oongres te Como werd besloten in 1928
geen Europeesche kampioenschappen te
verroeien. Het bestuur der F.I.S.A. werd
in zijn geheel herkozen.
Voor de Olympische wedstrijden te
Amsterdam is thans definitief de baan te
Sloten aangewezen.
LUCHTVAART
OCEAAN-VLUCHT MET EEN K. L. M.-
TOESTEL.
De machine gekocht door Mac Intosh.
Op Waalhaven gereed gemaakt
voor den tocht.
Een van de verkeerstoestellen van de
K. L. M., de H-NADK, dat den laatsten
tijd op de lijn Amsterdam-Londen vloog
en ook wel gebruikt werd voor pleizier-
vluchten boven de stad, is, naar wij ver
nemen, verkocht aan een van de Engelsche
piloten van de Imperial Airway Company,
n.l. aan den Schot Mac Intosh. Het toe
stel, dat zich thans nog op het vliegveld
„Waalhaven'' bevindt, zal in de werk
plaatsen van de K. L. M. verbouwd wor
den. De Engelsche vliegenier vertrekt er
dan mee naar Engeland, om van daaruit
een Oceaanvlucht te ondernemen' naar
Amerika. Het staat nog niet vast, of hij
alleen de vlucht Londen-New York of Du-.
blin-New York-San Francisco zal maken.
Daaromtrent zal de vliegenier later een
beslissing nemen. Zoodra de H-NADK
hier op Waalhaven gereed is gekomen,
zullen proeftochten, met de machine wor
den gemaakt, eerst door Holalndsche pilo
ten en darna door Mac Intosh zelf.
Uw Kinderen te reinigen met
onaangenaam riekende Haarwaters.
H AROL-Reukloos Haarwater
geeft U de juiste voldoening.
Flacons 30 en 45 ets. - Alom Verkrijgbaar
Voor engros: Fa. F. v. DORP, Leiden.
12923
DE VLUCHTEN OVER DEN OCEAAN.
Ook In Engeland reeds diverse
deelnemers.
Uit Londen wordt gemeld: De ongeuns-
tige omstandigheden boven den Allanti-
schen Oceaan zijn oorzaak, dat Captain
Courtney opnieuw zijn vlucht over den
Oceaan en terug heeft moeten uitstellen.
Intusschen hebben ook, zooals bekend,
Colonel Min chin en Leslie Hamilton zich
bij diegenen gevoegd, die ook een kans
willen wagen de overzijde van het „groo-
te water" te bereiken.
Zij zijn van plan met bun Fokker van
het vliegveld Baldonne bij Dublin te ver
trekken om den non-stop-vlucht naar Ot
tawa te vorbrengen. Ook Captain Mac
Ointosh, piloot van de Imperial Airways
behoort onder de deelnemers.
DE VERMISTE OCEAANVLIEGERS.
Nog niet gevonden.
Volgens berichten uit San Francisco
heeft men de pogingen, om iets van de
twee vermiste vliegtuigen te ontdekken,
voortgezet, zonder echter succes te heb
ben. Aan boord van de vliegtuigen bevin-
zich 5 personen, waaronder een 22-jarige
dame, die de eerste vrouw wilde zijn, wel
ke een tocht over den Oceaan zou maken.
Men hoopt nog steeds, dat de vliegtuigen
op een klein eiland terecht zijn gekomen.
De vliegtuigen hadden overigens ook vlot
ten van gummi bij zich, die opgeblazen
konden worden.
Gisteren werd geseind uit Honoloeloe,
dat een der vliegtuigen geland was op het
eiland Maui (een der Hawai-eilanden iets
ten oosten van Oohoe, waarop Honoloeloe
ligt). Maar de tegenspraak volgde spoedig
ook al. Er zijn n.l. van het eiland Maui
nadere berichten ontvangen, die de tijding
omtrent het vinden van de „Miss Doran"
omvergooien. Het voorwerp dat gezien
was, en 't welk ten onrechte voor de „Miss
Doran" was gehouden, is geen vliegtuig,
doch vermoedelijk een visschersschuit. De
tegenspraak komt van een Reuter-corres-
pondent, die ter plaatse is geweest-, n.l. te
Kaemoe. De „Miss Doran" was heette
het vijf mijl van daar gezien. Maar de
genoemde journalist heeft niets van het
vliegtuig kunnqn ontdekken.
William Mallaska-, de man die den tocht
van de „Miss Doran" had. gefinanceerd,
heeft een prijs van 10.000 doll, uitgeloofd
voor het vinden van de bemanning, dood
of levend.
Ook |do San-Firancisco-Examiner heeft
groot© bedragen uitgeloofd voor het vin
den van de vermiste vliegtuigen n.l. 10.000
doll, voor de „Golden Eagle" en 10.000
doll, voor de „Miss Doran". Er is nu al
voor 50.000 doll, aan reddingspremies uit
geloofd.
Want ook Dole, de millionair om wiens
prijzen van 25.000 doll., 10.000 doll, de
wedstrijd was begonnen is met een toe
zegging van 10.000 doll, voor het vinden
van elke bemanning en dus van 20.000
doll, voor het vinden van de beide beman
ningen der vermiste vliegtuigen uit den
hoek gekomen.
Kan een ongezond man Qceaanviiegen?
Een dwaze formaliteit
verlangd.
Het Amerikaanscbe consulaat te Parijs
vestigt er de aandacht op, dat allen die
mochten wenschen, een vliegtocht van
Frankrijk naar de Vereenigde Staten te
ondernemen, zich moeten voorzien van een
in duplo opgemaakt en door bet consulaat
geviseerd bewijs, dat zij zich in een goede
gezondheid verheugen. Volgens de bepa
lingen der Amerikaanscbe wetgeving geldt
dit voorschrift voor den kapitein van elk
schip of den piloot van ieder vliegtuig,
dat in een der Amerika ansche havens ar
riveert.
De plechtige mededeeling van den Ame-
rikaanschen consul verwekte daverend
gelach in bet vliegkamp „Le Bourget" on
der de vliegers, die met ongeduld op beter
weer wachten» teneinde voor hun vlucht
naar Amerika te kunnen starten en dus
thans vóór alles moeten laten conslatee-
ren, dat zij heusch wel heelemaal gezond
zijn.
Costes, die hoe eer hoe liever met zijn
Bréquet-machine zou willen opstijgen, was
van meening, dat als iemand veertig uren
aan één stuk kan vliegen, dit tamelijk wel
bewijst, dat op zijn gezondheid niets valt
aan te merken.
Anderen spraken er hun verwondering
over uit, dat men Lindbergh en Byrd licht
vaardig in Frankrijk beeft toegelaten,
zonder ze eerst even te bekloppen. Best
mogelijk, dat Lindbergh bij zijn tocht in
zijn colbertje een kou ip pakken bad ge
kregen.
Noodlanding.
Door den nevel uit- den koers geraakt,
daalde te Ouddorp en Fransch watervlieg
tuig, gemerkt C 18 op het water in de on
middellijke nabijheid van de haven. Na
eenigen tijd zette het vliegtuig de reis
voort met bestemming Helder. Vier per
sonen maakten den toch mede.
Vliegongeluk.
Door een motordefect moest de Z 18
van het vliegkamp te Do Kooy bij Hel
der, gisterenmiddag bij Almelo een nood
landing maken. De vlieger kon geen ge-
schikjb landingsterrein vinden, waardoor
bet vliegtuig bij bet landen over den kop
sloeg en zwaar werd beschadigd. De in
zittenden: Const abel Schukking, vliegoffi-
cier en de zee waarnemer derde klasse Jan
van Yoorthuysen kwamen met den schrik
vrij.
HET BEGIETEN VAN POTPLANTEN.
Nu hot den laatsten tijd zoo regent, de
grond in den tuin vaak drassig en mod
derig is, zou het dan wel zijn nut hebben
te denken aan bet begieten van potplan
ten? En toch is er geen werkzaamheid in
de plantoneultuur, speciaal van potplan
ten, welke meer onze aandacht vraagt dan
de begieting. Wie een gevarieerde collec
tie met oordeel weet water te geven, zóó
dat de wortelkluit van iedere plant steeds
in den staat van vochtigheid verkeert, die
met baar behoeften het meest overeen
komt. hem durf ik gerust een uitstekend
kweeker noemen. Zonder twijfel staat dan
vast dat hij zich op andere onderdeelen
der cultuur zal verstaan.
Om de vereisebte hoeveelheid water te
kunnen geven, moet men zijn planten ken
nen, want de behoefte aan water van één
en dezelfde plantensoort zal onder ver
schillende omstandigheden niet even groot
zijn. Wie'zijn planten dikwijls verpot, de
poten weinig of niet draineert, zware aard
mengsels gebruikt en de planten zoo koud
mogelijk houdt, zal wel minder behoeven
te gieten, dan bij die met dezelfde plan
tensoorten in den tegenovergeste]den zin
handelt. Sommige planten welken wan
neer zij in een te kleine potten staan, den
indruk in haar natuurstaat moerassen te
bewonen1» zooveel water verifcmgen. Ik
noem slechts Fuchsia's, Veronica's,
Sparmannia africana e.a. Worden deze
niet op z'n tijd verplant dan zal men ze
op warme zomerdagen 's morgens en
's avonds kunnen begieten en de bladeren
op het midden van den dag, vooral bij
zonnig weer, nog zien slapliangen. Gere
geld en naar behoefte verpot, kan men
met één behoorlijke bevochtiging per dag
volstaan. Hierin ligt voor den opmerk-
zamen kweeker een der groote voordeden
van oplettendheid bij het begieten. Zij
waarschuwt telkens wanneer een plan een
grootere pot verlangt. Zoo is zij ook in
staat hem voor te lichten omtrent den aard
van het grondmengsel, waarin een plant
bij voorkeur tiert.
Een voorbeeld moge dit ophelderen.
Ik neem aan, dat de schoone koude kas
plant Eupatorium -octoratinimum u be
kend is.
Welnu ge hebt in 't voorjaar uw Eupa-
torium's verplant en gebruikte daartoe
niets anders dan gewonen, badgrond met
wat zand. De potten waren niet te klein
en toch, eer de zomer halverwege is, han
gen de planten op zonnige dagen telkens
slap. Zij eischen zoowel 's morgens als
's avonds water. „Ellendige waterrotten"
bromt ge, maar ge behoeft geen buiten
gewoon scherpzinnig mensch te zijn om
te begrijpen, dat ge uw aardmengsel te
licht genomen hebt. Waren die zelfde
planten in dezelfde potten met graszoden-
aarde vermengd met bladgrond en half
verteerde koemest of in niet te zware klei
met zand- of tuingrond, zeker zou een
begieting voor éénmaal daags voldoende
zijn geweest.
Door de opmerkzaamheid bij het gieten
leert ge de mindere of meerdere vocht-
houdendheid der verschillende aardsoor
ten kennen, de behoefte aan water der on
derscheidene plantensoorten, baar voor
liefde voor zwaren of lichten grondmeng-
sels, de noodzakebjkbeid om haar jaar
lijks of minder dikwijls te verpotten, om
de pot veel of weinig te draineeren, enz.
Zij zal u spoedig leeren dat graszoden-
aarde, verteerde koemest of houtaarde
vochthoudender zijn dan boschgrond of
verteerde naardenmest, dat bladgrond
de eenige potaarde die bij veel kleinere
liefhebbers alle p'anten zonder onder
scheid wordt gegeven een der meest
uitdrogende materieelen is, die wij bezit
ten, zoodat hij zonder vermengte- van
graszodengrond of zavelige klei een pover
middel in de cultuur is.
Bij de begieting der potplanten kan men
twee methoden volgen; of dikwijls gieten,
telkens kleine beetjes; of minder dikwijls,
doch dan ruim.
Mij komt de laatste metbode over het
algemeen verreweg verkieselijk voor.
Volgt men de eerste manier, dan heeft
men veel kans, dat de planten, wanneer
zij weinig wortels hebben en in te groote
potten staan wat meestal samengaat
\oortdurenSd te nat zijn en blijven en daar
door met zekerheid bun ondergang te
gemoet gaan, of dat wel de bovenste aard
laag vochtig wordt gehouden, doch de
aardlaag in bet benedengedeelte der kluit,
kurkdroog blijft.
Te droog gehouden planten zijn te her
kennen aan haar trage groei, donkere
bladkleur, voorkomen van schildluizen,
enz. Terwijl planten, die te nat gehouden
worden dit verraden door het bleek en
geel worden der bladeren.
Onmiddellijke begieting na verpotting,
hoewel voor een menigte vochtlievende
planten onschadelijk, is als algemeene re
gel af te keuren. Zorg dat als ge verpot, de-
aardkluit der plant behoorlijk vochtig is,
gebruik bij de verpotting aarde, die een be
paalde vochtigheid heef', zonder te nat te
zijn en bet onmiddellijk begieten zal over
bodig zijn.
Hebt ge te doen met verspeende planten,
wier wortels eenigszins beschadigd zijn,
zoodat de bladeren overdag slap zouden
gaan hangen, welnu wat belet ons die wat
te beschaduwen, waardoor een te snelle
verdamping van vocht uit de bladeren
wordt tegengehouden.
Verpotten en begieten zijn twee werk
zaamheden welke met elkaar in zeer nauw
verband staan, wat intusschen door me
nigeen over het hoofd wordt gezien. Bij
het verrichten van de eene, moet steeds re
kening gehouden worden met de andere.
Wanneer men een plant met een zeer sterk
doorwortelde kluit in een grootere pot
plaatst en men verzuimt de aarde rondom
den wortelbal stevig aan te drukken, zal
het bij vele planten betrekkelijk lang du
ren, eer zij van de verpotting voordeel
trekken, bij vele andere de oorzaak van
Laar dood zijn. Wat toch zal bet geval
zijn? Bij de begieting vloeit het water snel
langs de wand der pot, door de nieuwe
losse aarde heen naar beneden, bevochtigt
dien grond, die er vrij zeker geen behoefte
aan beeft en do oude kluit met baar talrij
ke wortels blijft onbevochtigd. Een gulden
ï'cgol is het daarom: „Druk do nieuwe aar
de, bij het verpotten stevig aan!" Vooral
op den duur zal men zich ook hij zachte
planten hierbij beter bevinden.
Een andere werkzaamheid, die invloed
uitoefent op de voreischte mate van bogie-
t.ing, is het voortdurend vochtig houden
der atmosfeer, het bespuiten der bladeren,
paden en muren der kassen.
In de gematigd koude kas vangt men
reeds in Februari aan op zonnige dagen
de muren en paden te besproeien, later in
Maart worden eveneens do planten bespo
ten. Natuurlijk houden we hierbij rekening
met het meer of minder zonnige weer.
Het voordeel van het vochtig houden van
de kas is, dat de planten, die in een droge
atmosfeer tengevolge van de snelle voclit-
verdamping uit do bladeren, voortdurend
moeten begoten worden, dan hieraan veel
minder behoefte hebben. Niet alleen, dat
hierdoor een belangrijke tijdsbesparing
wordt verkregen, doch de planten verkee-
icn zoodoende ook meer in natuurlijke om
standigheden, dan wanneer zij onder het
glazen dak der kas aan de heete zonne
stralen blootgesteld worden, met wortels,
die weliswaar vochtig genoeg gehouden
worden, doch waarvan de vochtigheid in
een verkeerde verhouding staat tot die der
atmosfeer.
Voor het bespuiten en begieten gebruikt
men bij voorkeur regenwater en vermijdt
alzoo hardwater. Zelfs het water uit som
mige vijvers, is dikwijls ongeschikt en laa(
vaak een witten neerslag ackter, vermoe
delijk tengevolge van kalkhoudende voch
ten. Door het lage gehalte aan zuurstof ia
het leidingwater eveneens af te keuren.
Het. water, voor de bevochtiging op dc
een of andere wijze aangewend behoort
minstens de temperatuur te hebben der
kas. Begieting met warmer water dan 80
gr. F. bevordert en vervroegt <de bloei van
vele koude kasplanten; toch ga men hierin
met oordeel te werk, de bladeren worden
spoedig te teer en zijn dan meestal zeer
vatbaar voor aantasting van verschillende
zwammen. M.
Wetenswaawlig.
EEN WEDLOOP OM HET LEVEN.
Het was in October, aldus vertelt de
Noorsclie ontdekkingsreiziger Christian
Leden aan bet „Hbld.", dat ik op een een
zaam eiland tusschen de zee-engte Roes
Welcome en de Hudsonbaai zat en er niet
afkon, omdat de storm het ijs in de zee
stuk bad geslagen; wel vroor het water
herhaaldelijk weer dicht, doch nieuwe
stormvlagen deden het ijs aan stukken
breken en een verbinding met het vaste
land was niet te verkrijgen. Op een klein
eilandje in de buurt zaten een paar Eski
mo's, die, op de zeehondenjacht uitgegaan,
op dezelfde manier gevangen zaten en op
het dichtvriezen van de zee wachten moes.
ten om verder te kunnen trekken. Soms,
met laag water, konden ze van het eeno
eiland naar het andere loopen. Eten, be
schuit, havermout, gedroogde vruchten
e.d. was er nog voor enkele weken; de Es
kimo's, die ook met het halfbedorven
vleesch voor de honden genoegen nemen,
hadden voor langeren tijd voedsel. Uit
blokken van bevroren sneeuw werd een
huis gebouwd, dat tegen de koude beschut
ting bood en verder was het wachten,
totdat de zee zoo dik bevroren zou zijn,
dat het ijs mij zou kunnen dragen. Toen
de levensmiddelen op begonnen te raken,
moest ik den tocht wel wagen; de Eski
mo's vergezelden mij en na een vermoeien-
do reis, die ongeveer een week duurde, na
derden wij den overkant van de zee-engte
benoorden de Chesterfield-baai. Daar de
levensmiddelen slechts voldoende waren
voor een dag, was het 't beste, om bij het
bereiken van de kust niet daar uit te rus
ten, hoe vermoeid men ook was, doch om
over het ijs verder te trekken naar het Zui
den, waar een nederzetting van pelshande.
laren en een Eskimo-woonplaats, dus ook
voedsel was. Bij het vallen van de duister
nis, toen wij ons juist tegenover een fjord
bevonden, gebeurde het plotseling, dat de
honden begonnen te janken en weigerden
om verder te gaan; een reden waarom was
niet te ontdekken- Er was een verheffing
in het ijs, daarna scheen de baan, voor
zoover men zien kon, weer gewoon verder
te gaan. De Eskimo's wilden de honden
aanzetten en pakten de twee voorste die
ren beet, om ze over de verheffing in de
ijsoppervlakte te gooien, de overigen zoo
den dan wel volgen. Do twee voorste die
ren werden in hun vel gepakt en over den
ijsrand geworpen; de andere honden
trokken met een ruk de slee naar voren en
bleven weer staan en begopnen te huilen.
Toen we nogmaals toekeken, zagen we
dat de eerste twee honden verdwenen wa
ren. Alleen de koppen waren zichtbaar.
We waren met de sleden voor een wak ge
komen en wat wo in het halfduister voor
een glad ijsveld gehouden hadden, was
slechts water geweest met een ijsvliesje
bedekt. Zonder de waakzaamheid der hon
den zou de geheele expeditie tusschen en
onder de ijsschotsen in het water zijn ge
raakt.
Daar de eb, die elk oogenblik kon in
treden, groote stuken van het ijs kon doen
afbreken en naar zee drijven, werd in
donker de terugtocht aanvaard en geluk
kig konden we een eiland vinden, waar we
een sneeuwhuis konden bouwen, om te
overnachten.
Den volgenden ochtend bleek het ijs
rond hot eiland te zijn losgeslagen op een
smalle strook na, die met den Noordoever
van de fjord verbinding geeft. Onmiddel
lijk opbreken was het eenige, wat te doen
stond; de sleden werden gepakt en met'
spoed werd de tocht over de smalle ijs-
brug ondernomen. We bereikten den over
kant, doch toen wij bet vaste land aan
de Noordzijde van de fjord onder de voe
ten hadden, was de brug, waar we over
waren gekomen, achter ons weggespoeld-
Aan de Zuidzijde van de fjord, waarin
alle ijs was losgeraakt, en in het open wa
ter dreef, was de Eskimo-woonplaats
