"kerknieuws
TWEEDE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
ZATERDAG 20 AUGUSTUS
Buitenl. Weekoverzicht.
Menschen op leeftijd klagen wel eens
over onzen tegenwoordigen woeligen tijd.
De goede oude tijd was toch maar veel
rustiger. Tot op zekere hoogte is dat onge
twijfeld waar. Met de tegenwoordige snelle
verbindingen leven de menschen als het
ware op'elkaar, ze komen meer met elkaar
in contact en daar de meeste menschen ge
woonlijk strijdige belangen hebben, neemt
de kans op conflict in dezelfde mate loc
als de gelegenheden tot nauwer contact
menigvuldiger worden. Maar van den an
deren kant draagt de moderne berichtge
ving er ook een steentje toe bij. Hoe dik
wijls hebt u of ik vroeger als kleine jongen
in het water gelegen? Heeft dat soms ooit
in de krant gestaan? Tegenwoordig kan
er geen jongen in een sloot vallen of het
glaat 's avonds in de krant.
Op die manier heeft het den schijn alsof
er veel meer ongelukken gebeuren als
vroeger en alsof de menschen veel rumoe
riger zijn geworden. Daar komt nog bij,
dat wij krantenmenschen leven van herrie
en rumoer. Van alles wat rustig is, nemen
wij geen notitie, maar zoodra er een spek
takel begint te maken, zijn wij er als de
kippen bij met papier en potlood om er
nota van te nemen.
Zoodoende komt het, dat dit weekover-
zich gewoonlijk slechts die feiten releveert,
welke de wereld in opschudding brengen.
Doch een zuiver beeld van den werkelij-
ken toestand krijgt men dan niet. Vrede
en oorlog zijn op deze wereld dooreen ge
mengd.
Vandaag komt dit overzicht den werke-
lijken toestand meer dan anders nabij,
want vrede zoowel als strijd zullen er in
vertegenwoodigd 'zijn.
Laten we vredelievend beginnen en met
moord en doodslag eindigen. Dat is de
meest gebruikelijke weg.
FransebDuitsch verdrag.
Deze week is te Parijs overeenstemming be
reikt over het nieuwe handelsverdrag tus-
sclien Duitschland en Frankrijk. Het ver
drag zal Maandag 5 September a.s. in wer
king treden en dan komt cr een einde aan
den veröragsloozen toestand, welke sinds
30 Juli jl. beslaat.
Het nieuwo verdrag onderscheidt zich
door zijn langoren duur (tot 1 April 1929)
gunstig van zijn voorgangers wier beperk-
le looptijd de stabiliteit van den handel tus-
sehen de twee landen sohaaddo. Weliswaar
hebben heide partijen zich het recht voor
behouden, de overeenkomst met drie maan
den op te zeggen als vóór 1 April 1929
Frankrijk een nieuw tarief mocht invoo-
ren, dat aanzienlijk afwijkt van de thans
bepaalde invoerrechten, doch de kans
daarop lijkt niet groot. VpeJeer zullen de
posten uit dit verdrag, dat voor Frankrijk
als een r interimtaij'éf te beschouwen valt,
in liet tariefontwerp, 't welk te Parijs
wordt voorbereid, overgaan.
Dc belangrijkste economische kant van
bet verdrag is, dat beide partijen elkaar de
fucto het recht van meestbegunsliging toe
kennen voor vrijwel abc waren, die zij wo-
dei'zijdsch invoeren. Tot 16 Dec. 1928 is
dit recht intusschen voor zekere groepen
van waren, die in een aparte lijst werden
opgesomd, beperkt. Zoo róag, om oen voor
beeld te noemen, de invoer van Fransche
wijnen in Duitschland 360.000 ILL por
jaar niet overschrijden. Na 10 Dcc. 1928
vervalt deze bepaling
Het verdrag regelt verder het vestigings-
recht, dc consulaire vertegenwoordiging en
de vrijheid van handel en- scheepvaart.
Voortaan krijgen Duitschers het recht zich
vrijelijk in Frankrijk en de Fransche kolo
niën te vestigen. Voor Indo-China en Ma
rokko zijn uitzonderingen gemaakt, maar
voor Marokko geldt wel de meestbegunsti-
ging van den Duilschen uitvoer.
Duitschland zal verder bevoegd zijn con
sulaten te vestigen in alle plaatsen, waar
andere landen ze hebben. Slechts voor El-
zas ^Lotharingen is daartoe overleg met de
Fransche regeering noodig.
Ofschoon do verdiensten en gebreken
van het verdrag pas te beoordeelen zullen
zijn. als het eenigen tijd-in werking is ge
weest, mag men toch zeggen dat het de wc-
derzijdsche belangen Tedelijk tegen elkaar,
afweegt. De beoordeeling in beide landen,
voor zoover die in de pers tot uiting komt,
1s in het algemeen dan ook waardeerend.
Men verwacht, dat de totstandkoming
vau dit verdrag de toenadering dezer bei
de landen zal bevorderen en dat een be
langrijke vermindering van de bezetting
van het Rijngebied een tastbaar leeken zal
zijn van die toenadering.
De Valera. Was het bovenstaande
zeer vredelievend, het volgende vormt een
overgangsstukje. Men weet, dat de leider
der Iersche republikeinen, de Valera vo
rige week had besloten, met zijn volgelin
gen den eed van trouw aan den Britschen
koning af te leggen, waardoor het aan do
44 gekozen repuhlikeinsche parlementsle
den mogelijk werd zitting te nemen in den
Dail. Daar de Valera natuurlijk de opposi
tie kwam versterken, meende men, alge
meen, dat de regeeringCosgrave, die toch
al niet over een te groote meerderheid be
schikte, zou worden gewipt. Het plan be
stond. om lesamen met de Valera's partij,
de arbeiderspartij en de nationalisten een
regeering te vormen. Doch. dat plannetje
mislukte, want toen de arbeiderspartij in
de zitting van den Dail een motie van ver
trouwen indiende om zoodoende de regee-
ring ten val te brengen, bleef de regeering
precies met 1 stem in de meerderheid
omdat er eenigen absent waren.
Ten einde tot een bcoordeeling van den
thans ontstaneu toestand in staat te stel
len, herinneren we even, dat op het oogen-
blik de partijverhoudingen aldus zijn: re-
geeringspartij 46, boerenpartij 11, onaf-
handelijken 14, Nationale Liga (Redmond)
8, Fianna Fail (De Valera) 44, arbeiders
partij 22. Sinn Fein (miss MacSwiney) G
zetels
Hoe de toestand zich nu verder zal ont
wikkelen, zal de toekomst eerst kunnen
leeren.
Zal lot nieuwe verkiezingen worden over
gegaan. of zal Cosgrave. nu het parlement
tiaar huis is eerst een afwachtende hou
ding aannemen?
Opstand in Portugal. Het t.oo-
neel wordt allengs woester. Na den regel-
maligen, althans wettelijken strijd in de
parlementen, de onwettige strijd. Wij zou
den haast zeggen: „natuurlijk" is het
weer Portugal!
Daar heeft weer eens een opstandje
plaats gehad, dat evenwel zeer spoedig be
dwongen was.
Ditmaal schijnt de aanleiding van de
poging tot een staatsgreep het plan te zijn
geweest, van den generaal Carmona (die
nog altijd behalve president der republiek
ook tevens ministerpresident is) om den
minister van oorlog Passos e Souza tot
vice-president van den ministerraad en tot
zijn plaatsvervanger te benoemen. Dit be
sluit van Carmona wekte in het ministerie
zalf groote ontevredenheid. Want in dat
ministerie zetelen ook monarchaal gezin
den, die de benoeming van Souza, een po
liticus van linksche. richting, ten scherpste
afkeurden. Maar ook in militaire kringen
vond de benoeming van Souza verzet en
eenige officieren van het garnizoen van
Lissabon wilden nu, volgens do in Portu
gal gebruikelijke methode de regeering ver
drijven, ten einde zich zelf van de macht
meester te maken. Vorige week Vrijdag
drongen deze officieren met revolvers ge
wapend de zaal binnen waar de minister
raad vergaderde. Zij eischten het ontslag
van Souza en de vorming van oen zuiver
rechtsch ïninflterie. Maar eenige te. hulp
snellende soldaten wisten de indringers
weer naar buiten te werken. Intusschen
waren eenige schoten gelost, waardoor do
secretaris van den minister van financiën
werd gewond, de minister van justitie een
schampschot kreeg.
De poging van de muitende officieren om
de regimenten van het Lissabonsche gar
nizoen voor zich te winnen, mislukte.
Daarna werden de voornaamste kiders
van den opstand gearresteerd, o. a. over
ste Camara, die als nieuw dictator was uil
verkoren en Armenlo, een der officieren,
die van den inval in de zittingzaal van den
ministerraad ten huize van Carmona de
leiding had.
En voorloopig heeft dus generaal Car
mona zich weer weten te handhaven.
China. Eindigen wij met ..de abso
lute chaos in China.
In den toestand in China is plotseling
weer een belangrijke wijziging gekomen
door het besluit van Tsjang Kai Sjek om
af te treden als opperbevelhebber van de
nationalistische legers en „zich in het
particuliere leven terug te trekken."
Blijkbaar gevoelt Tsjang Kai Sjek, dat
zijn positie tengevolge van de nederlagen
tegen de noordelijke troepen, onder leiding
van Soen Tsjoean Fang, onhoudbaar is ge
worden. Hij is nog even te Sjanghai ge
weest, maar is daar Zaterdag weer uit
vertrokken en te Sjanghai is men overtuigd,
dat de generaal, die wel gezorgd zou heb
ben voor de toekomst geborgen te zijn, voor
goed van het tooneel verdwenen is. en een
„welverdiende" rust zal gaan genieten.
Maar in het aan verrassingen rijke China
moot men aan zulke voorspellingen nu da
delijk niet te weel hechten. Hoe dat zij,
voorloopig heeft Tsjang Kai Sjek uitge
speeld.
Met het aftreden van Tsjang Kai Sjek
is de kans grooter geworden, dat de com
munisten van Hankau zich weer met
Nanking zullen vereenigen om gezamenlijk
den druk van de opmarcheerendo Noorde
lijken tegen te gaan. Dan gaan de Zuidelij
ken weer aan 't opmarcheeren naar het
Noorden en zoo blijven de Chineezen aan
den gang.
STitDSIHEMWS
BRIEVEN VAN EEN WANDELAAR.
XIII
Wandelbrieven in dor proza,
Steeds te lezen valt niet mee,
Men verlangt weer graag wat auders
En de Wandelaar volgt gedwee.
Hij beklimt in zelfvertrouwen.
Den Parnas in dichterkleed,
Scherpt zijn pen, zijn kop hij pijnigt!
Luister naar een groot poëet!
't Eerste lied, U voor te zingen,
Is een lofdicht op mijn stad,
Die in hare Alma Mater,
Weten voedt, als hoogste schat.
Met haar staf van Hooggeleerden,
Onder hen van wereldnaam
Leiden gaart steeds nieuwe glorie
En haar roem bazuint de faam.
Leiden, stad van kaas en d'.-kens,
Van sajet sn grachiengeur!
Waar ik op mijn promenade,
Zie uw burgers met de peur.
Waar men singels weet te leeren,
Dit goen spatje last ons doen;
Waar de jeugd is eeir exempel.
Van de tucht an goed fatsoen.
Leidon, met je mooie singels,
Waar.ik gaarne wat spatsier,
Op jo Zaterdagsche markt,
Heorscht geregeld groot vertier.
En jo veiling voor de greenten,
Knusjes midden in do stad,
Even is ze, als uw Burcht,
Voor den Wandelaar een schat!
Leiden, met je voIksc/jnce'Seg,
Waar men rustig steeds naar hoort!
Met je tochten naar de neren,
•Te plantsoen, dat 't hart bekoort.
Met je roetplaag, met je hofjes.
Met van Nelle's blokkendoos,
Je studenten, die nooit hinderen,
Vredig zitten voor do Soos.
Leiden, mei je overwegen,
Ideaal van snel verkeer,
Waar ie lang nooit hoeft te wachten,
'k Min uw loopbrug immer meer.
Mot je blauwe, gele trammen,
Die je lijden Leiden uit,
En jo nooden, om te brengen,
Naar Den Haag zoo menige duit.
Leiden, met jo brave vroedschap,
Die in wijs en goed beleid.
Alles doen om je te schelden
Uw belastingpenning kwijt.
Die een perspectief u op'nen
Van een heerlijk I.cidsche Hout,
En een veemarkt; een wegdek
Van asphalt u weldra bouwt.
Leiden, met je hos antennen,
Autobussen zonder tal,
Badinrichtingen, mooie parken,
Prima straten overal.
Met je carillon. Gehoorzaal,
Bioscopen, Monument.
Als ik alles op" ging noemen,
Krpo" door' Iwiof-nowjs-rpon end!
Daarom wil ik graag besluiten,
Brengend, Leiden. U mijn groet.
Want bij al het reeds genoemde,
Is cr veel wat vreugde doet.
Nijv're arbeid, burgerdeugden.
Godsdienstzin, weldadigheid,
Tieren welig, kweeken blijheid.
Hebben veel geluk verspreid.
Wandelaar.
Een legaat voor de Missie.
Eind 1926 werd door wijlen Mevr. Mar
lens-Verder te Utrecht gelegateerd aan Z.
D. II, den Aartsbisschop een som van
60.000 uit te koeren aan de Missiën.
Op dc Bestuursvergadering van den
Priesler-Misiscbond, onder Voorzitterschap
van den Aartsbisschop werd, rekening hou
dend met speciale verlangens van erflaat
ster, dc som verdeeld onder verschillende
Missiecongregaties in Nederland en dc
drie Cenlrale Missiegenootschappen.
Dezer dagen had de verdeeling der gel
den plaats als volgt:
Voortplanting des Geloofs
(Aartsbisdom Utrecht) 5000.
II. Kindsheid2000.
St. Petrus Liefdewerk
(Beurs Wonsan) 3000.
Paters Capucijnen 5000.
Witte Paters 5000.
Paters van Scheut 5000.
Paters van den H. Geest5000.
Terwijl 1000 werd uitgekeerd aan ieder
der volgende orden en congregaties n I.:
Paters Maristen, Paters Assumptionisten,
Afrikaansche Missiën (Bemelen), Kruis-
heeren, Missie van Noorwegen, Paters Je-
zuilcn, Franciscanen. Dominicanen, Re
demptoristen, Lazaristen, Montf or lanen,
Garmelielen, Fathers van Mill Hill, Pries
ters van H. Hart, Paters van Picpus, Pa
ters van Steijl, Paters Passionislen, Mis
sionarissen van het H. Hart, Missionaris
sen van do H. Familie en f 1000 san ccn
armen missionaris.
Het aandenken der milde geefster zal
zeker in zegening blijven hij ellen die der
missie r?n goed hart toedragen en haar
voorbeeld moge navolging vinden in Ne-
de-land.
Namens den P. M. B
A NT. DE WIT.
Alg. Penningin.
Het Apostolaat der HerecfJ^ing.
De Antwerpsche correspondent van ce
„Msbd." meldt d.d. 17 dezer:
Door de 'prachtige resultaten van l et
vorig congres aangespoord Leeft do Nij-
meegscho propaganda club voor hot reik
".an do HorecnJging der Kerken Ka Wen
op 26, 27 on 28 Septosiber aanstaande oen
nieuw congres gewijd aan het Hwn-fii-
gingswerk op Schootenliof te horden. Als
sprekers zullen o.a. waais.-h:jnlijk op re
den prof. Titus B rand smal pater v. Kolf
schoten, de Clrw. lieer Piet Kok, de prior
van Schootenliof Dom Gonstanticus Bos-
schaerts. Dom Franco de Wycls en Dom
Andreas Stoekn.
Daar, zoowel uit Nederland als uit Bel
gië, een groote deelname aan het congres
verwacht wordt, hebben de paters Bene
dictijnen van Schootenhof voor ruimere
vergaderzalen gezorgd.
Inlichtingen b?j het prioraat „ChrisUs
Koning" te Schoo'.enhof.
Zusters van Roosendaal naar de lllissiën
van Cuiarao en Suriname.
Den 23en Aug.Kertrekfc -.oor den iwcv-
den keer ver s.s. „oirnon 3oiiv#."" naar
Curasao Gr. Superieure Lucia na uit Bor-
culo. Zij neemt met zich ?Is nieuwe Mis
sionarissen r.e eerw. Zusters Josepnia uit
Alphen (hoofdakte), Autona uil Wijke
(onderw. L. O.), Eustasio uit Boscbkapelle
(bewaarschooldiploma), Canuta uit Ha
renkarspel (bewaarschooldiploma), cn
Bertha uit Delft.
Den 12en Jan. 1842 werd deze Missie
door de Zusters van Roosendaal begon
nen. Thans zijn er werkzaam 144 Zusters,
onder wie 63 van Curacao on omliggende
eilanden zelf.
Ze hebben daar een bloeiend pensionaat
met pl.m. 80 pensionnairen, die daarheen
komen uit Venezuela, Columbia, Santo
Domingo, Puerto Rico., Panama enz.
't Zijn meestal kinderen van de voor
naamste families en zij kunnen daar leerer
Spaansch, Fransch, Duitsch, Engelsch,
Italiaansch, muziek, schilderen, teekenea.
fraaie handwerken, enz.
Naar Surinlme vertrekken den Oen
Sept. per s.s. „Commewijne" Sr. Supc
lieure Grispinc uit Groenlo en Sr. Ignati
uit Amsterdam, die van haar verlof terug-
keeren. Dezen nemen als nieuwe missiona
rissen mede do eerw. Zusters Thomasino
uit Amsterdam (hoofdakte)., Adolphinc uit
's-Gravenhagc (hewanrschoolakte), Celeste
uit Zundert (akte handwerken, schoon
schrijven, steno en typen) en Moinrada ui*
's-Gravenhagc.
Deze Missie werd door de Zusters vau
Roosendaal ondernomen den 12en Sept.
1856. Thans zijn or 74 Zusters werkzaam.
Er komen in deze Missies nog zooveel
werkkrachten to kort. Al onze Congrega
ties vragen om meer religieuze roepingen.
„St. Maria".
Benoemingen.
Z. D. II. do Aartsbisschop van Utrecht
heeft benoemd tol kapelaan te Arnhem (II.
Eusebius) don welccrw. heer R. H. M.
Verhoeven; lot kkpelaan lo Kcijcnburg
den welcerw. heer M. A. van Rooijen; U>
kapelaan te Bollrum don weleerw. lieer J.
J. Depcrink; lot kapelaan to Groninger:
(H. Hart) don welccrw. hoer Th. W. G.
Giliam, en lot kapelaan te Workum dou
welccrw. lieer F. J. B. Koopmans, 24 Jul:
j.I. priester gewijd.
WETEMSGHAPPEHJKE BERICHTE»
De bibliotheek van het Vaticaan.
Uit Rome wordt gemeld, dat een over
eenstemming is tol stand gekomen tus-
schen het Vaticaan cm de Carnegie Foun
dation over een c.organisatie vau de bi
bliotheek van r ol Yahcaan.
mi ofBGEtf CKCT
NOCRDWIJK.
GEMEENTERAAD.
Een zondtrUng verzoek. Het
gparganisoerd Cvwleg. De heor
v. PutV laar in het onzokere.
•De raad dezer gemeente vergaderde
feisterir.Idüng ie 2 vur. Voorz. burgcmcea-
ier P.-nhvys. A'vczig de heeren Alko-
n>-de en n- r,dc.
ITa cpMJü'ng "".orden do notulen goedge
keurd.
('o.dci de ingekomen stukken was oen
soAi Avon van God. Staten, waarin do
:r.-.vk..g wordt gevraagd voor ccn r*g«-
iijxg tier b: gen.ccstcr-, secretaris- en onl-
vf-igcr-saiz ri-sen.
oorts oen a-dres van do agenten van
politic ever de regeling der diensturen
en de verjofiijden. In handen van Burge
meester ges: rid dm advies.
Van don hor. Etiuan, Lijnbaan weg al
hier, v:ts C"- verzoek ingekomen cui ccn
tegemoetkoming in de 'proceskosten ter
zake dc aD -aak van oen schnurL'c aau
don Lijnbaan veg, welk schuurt jo op ge
meentegrond was gebouwd. Naar adres
sant mededeelt bedragen deze proceskos-
:en f 1020.--
Jlceds :n Ï.Ici 1.1. wendde adressant zich
lot B. en V/. met een gelijkluidend ver
zoek. Hierop werd geantwoord, dat op
ten dergelijk verzoek niet kon worden in
gegaan.
Ten aanzien van deze zaak morklcn II.
en W. op, dat het in strijd met alle recht
en billijkheid zou zijn, indien Etman ir.
de kosten van het proces, dat h ij do ge
meente heeft aangedaan, zou worden te
gemoet gekomen. II ij toch is begonnen
de gemeente in rechte aan te spreker..
De gemeente moest toen procureur stel
len en t-cn slolle, niettegenstaande zij het
pleit had gewonnen, aan den procureur
betalen f <117.20.
Wanneer A., B. aanvalt, waardoor A.
onder geneeskundige behandeling zou
moeten wurden gesteld, zou het in strijd
zijn met allo bcgrippon van gezond ver
stand,' wanneer B do kósten van deze ge
neeskundige hulp zou moeten betalen.
Zoo ook heb geval Eftilian... Bovendien,
wanneer Elnian meende in 't ongelijk to
zijn gesteld door het vcnniri der recht-
FEURLLETON.
Het huis van den droom
Vrij bewerkt naar het Engelsch
door P. G. Hoeks.
(Nadruk verboden).
18)
Een groote ongerustheid heersch-
ie op Kastanjeoord. Men verzond
den volgenden morgen telegrammen en
vertrouwde personen gingen zelfs in Lon
den op onderzoek uit, doch iedere poging,
die tot ontdekking kon leiden, waar Isidra
heengevoerd was, bleek vruchteloos. Geel
ponder ook! Aan het Victoria-station had
laar voogd, do tyran van haar jeugd, haar
ontvangen en haar wijsgemaakt, dab het
veel „ehielcer" zou zijn, indien haar huwc-
«ijksuitzet iu Parijs gemaakt kou worden
en dat ze met hun drieën zich maar dade
lijk daarheen zouden begeven. Al het bid
den en smceken van het meisje hielpen
niets. Dienzelfden avond staken ze van
Dover over naar Calais en kwamen den
volgenden morgen te Parijs aan, waar in
net hotel een leege kamer, grenzende aan
de vertrekken van Dessayne, voor de twee
dames in orde was gebracht. Op last van
den voogd kocht madame Vetski voor Isi
dra een paar stel keurige japonnen, zoo
dat ze, als ze straks bij den baron aan de
•uneh moest verschijnen, geen al te slech
ten indruk zou maken, wat haar klceding
betrof.
Zoo was Isidra opnieuw, als het ware,
ten gevangene en werd' strenger bewaakt
«in vroeger. Voortdurend pijnigde haar do
gedachte aan de ongerustheid, waaraan
Cyril Hay en mevrouw Jones ten prooi
zouden zijn, nu dezen niet wisten, waar
om ze niet was teruggekeerd, of wat er
van haar geworden was. Gelukkig, dat me
vrouw Jones van dien goeden kennis, ver
meld iu haar brief aan dokter Durham,
iets aangaande haar lob te- weten was ge
komen. Maar dit wist Isidra niet.
HOOFDSTUK XI.
Streng bewaakt.
Hoe terneergeslagen ook door alles, wat
zo sedert den vorigen dag ondervonden
had, en hoe moe en afgemat ook door do
nachtelijke reis, toch besteedde Isidra de
eerste uren van den morgen met het schrij
ven van een brief aan C'yril. Ze betuigde
hem opnieuw, hoe lief ze hem had en
smeekte hem zelf naar Parijs te komen
om met haar oom te spreken en besloot
met het verzoek aan mevTouw Jones te
zeggen, waar ze zich bevond.
„O, kom toch spoedig," voegde ze er in
een post-scriptum bij, „kom mij verlossen
uit de handen van dien dwingeland. Uit
alles, wat ik om me heen zie gebeuren,
maak ik op, dat hij mij bestemd heeft tot
vrouw van dien afschuwelijken baron Von
Schwartzenheim. Maar nooit zal ik hem
tot man nemen, nooit! Mijn woord heb ik
u gegeven en u blijf ik trouw, wat er ook
moge gebeuren."
Ze had juist den brief af, het adres op
dc enveloppe geschreven en hem gefran
keerd, toen madame Vetski binnentrad,
gevolgd door een winkeljuffrouw, die een
paar groote doozen droeg. Er kwamen
eenige mooie japonnen uit tc voorschijn,
van welke Isidra er twee voor zich mocht
uitkiezen. Onder andere omstandigheden
zeu ze daarmee zoo blij geweest zijn als
een kind, maar nu was haar alles even on
verschillig. Ze trok ze aan zonder zelfs in
den spiegel te kijken, hoe zo haar stonden
cn liet de keuze over aan madame Vetski.
„Komen jullie haast!" riep een ruwe
brommerige stem onder aan de trap. „Do
baron wacht, maakt wat voort!"
„Ja, oom. We komen dadelijk!"
Door dat jagen en door haar zenuwach
tigheid, wist ze niet meer* toen ze zich ge
kleed had, waar ze haar brief neergelegd
had en evenmin, of ze hem gesloten had.
Vlug keek ze nog even de kamer rond, of
zo hem hier of daar kon ontdekken; dan
richtte ze haar blikken naar den vloer, of
hij misschien van de tafel kon gegleden
zijn, maar ze zag hem niet; er was geen
brief te bekennen. Zc vond dit erg
vreemd, maar er werd haar geen tijd ge
laten er lang over te denken, want haar
oom riep naar boven, of ze nu haast van
plan was te komen, ja of neen.
Ze haastte zich dus naar beneden en
begaf zich met hem naar dc eetzaal van
den baron, die met kwalijk verborgen on
geduld zat te wachten.
Toen ze op den drempel verscheen,
stond hij op en verwelkomde haar in zijn
eigenaardig, gebroken Fransch. Het deed
hem zoo'n buitengewoon genoegen, dat zij
hein de eer wilde aandoen aan zijn tafel
te verschijnen cn hij hoopte, dat zij hem in
de gelegenheid zou willen stellen nog tal-
looze malen van haar aangenaam gezel
schap te mogen genieten.
Dit zeggende had hij met zijn kwabbi
ge liand haar vingers gegrepen en wilde i
die aan zijn lippen brengen, maar Isidra
trok haar hand, vol afschuw en met. een
blos van verontwaardiging op het gelaat,
terug.
„Neem me niet kwalijk," zei ze in
vloeiend Fransch, „zoudt u me willen toe
staan te gaan zitten? Ik bezwijk van moe
heid."
Ze liet zich neervallen op een stoel tè
gegriefd om nog iets te zeggen cn tè afge
tobd naar lichaam en geest om iets tc kun
nen genieten van de uitgelezen gerechten,
die voor en na op tafel verschenen.
Do baron moedigde haar voortdurend
aan toch iets te gebruiken, maar zonder
resultaat.
„Ik gevoel me niet al tc wel, baron.
Dank ui"
„Als u zich niet gevoelt wel, u moet ne
men een glas van deze chartreuse. Die zal
u opknappen en u maken frisch en fleu
rig."
Ze verzekerde hem, dat het haar zeer
speet door haar weigering don schijn van
onbeleefdheid op zich te laden, maar ze
was hcusch te mee om te eten. Ze had in
geen vier en twintig uren geslapen cn ver
langde cr naar eens goed uit tc rusten. En
teiwijl ze dit zei, hief zc haar smcekendc
blikken op tot haar oom, hopende, dat die
haar een weinig to hulp zou komen. Maar
inplaats van haar to helpen en den baron
verlof te vragen, of zc van tafel zou mo
gen opstaan, keek hij haar aan met zulke
toornige blikken, dat zo ineenkromp van
angst.
„Is mejuffrouw dan zóó moe cn ver
langt zo zóó naar slaap?"
„Inderdaad, baron."
„O, mijn waarde juffrouw, kon ik sprei
den voor u een bod van rozen, ik zou hot
deen voor u."
„Dank u wel. Een bed van rozen heb ik
niet noodig. Een sLccn om mijn hoofd op
te leggen zou op 'b oogenblik voor mij vol
doende zijn. Daar zou ik best op kunnen
slapen."
„Maar dan zou u corst moeten eten.
Wat lean ik u aanbieden?"
„Ik herhaal, dat ik niet eten kèn."
„Ach, dab komt, u is een engel en daar
om hebt u niet noodig het voedsel van
deze wereld. Doch mejuffrouw, al is u dan
een aanbiddelijke engel, proef toch maar
eens van deze pastei. Ze is overheerlijk cn
zal u geven sterkte."
„Dank u nogmaals," zei Isidra, walgend
van dio woorden, mengsel van „lievigheid"
cn vraatzucht.
„Probeer dan deze aardbeien, of die per
ziken. Ze kosten twintig francs per stuk."
Isidra weigerde opnieuw.
„Blieft u dan misschien wijn van veertig
jaar oud: Vcuvo Clicquot? Dio heorlijko
drank is in staat haast op tc wekken de
dooden."
Dc kamer begon voor Isidra's oogen te
draaien. Dc meubelen dansten op en neer.
Zo was op 't punt in zwijm tc vallen en eeu
doodelijkc bleekheid overtoog haar gelaat.
Zoo good en zoo kwaad als ze kon, rees ze
op van haar stoel en zich vasthoudend aan
do tafel zei zc: „U moet mij verontschul
digen. Ik voel me zeer onwel en ga naar
mijn kamer."
,Dio oni eozelc gans," mompelde Des
sayne voor zich.
(Wordt vervolgd).
