4 /rW WEEKREVUE. GEZELLIGHEID. Wij, Hollanders, zijn gezelligs men- cchen, de uitzonderingen niet medegero- kend natuurlijk. "Wij zijn gezellig in allo omstandigheden. Onze gezelligheid is spreekwoordelijk geworden en in dal Ter band gaat onze gastvrijheid ze'fs zoover, dat wij iemand, die wij liever zien gaan dan komen (och nog als het moet onze beste sigaren cn een kruik Oude Bols voorzet ten als hij door omstandigheden buiten onze schuld hij ons op visite is geraakt. Dan zeggen wij gelaten: gezelligheid kent. geen tijd. Dat is een mirakels-mooie eigenschap, <lic wij zorgvuldig moeten blijven aan- kweeken. Hoe dal te doen? Noemen wij hen Mevrouw Pluizer cn Mevrouw U weet de grootste gezellig heid gaat van de dames uit Plukker. Mevrouw Plukker heeft zonder wets overtredingen haai1 ega voor een piano op gelicht. Dat boort Mevrouw Pluizer, zij wordt jaloersch en gaat pluizen, d. w. z. zij koopt een nieuwe hoed en komt daar mede gewapend hij Mevrouw Plukker op de thee. Mevrouw Pkiizer is reeds jaloer&ch op dc piano en Mevrouw Plukker wordt ja- loersch op de jjccd. Alzoo: het gesprek gaai over piano's cn hoeden en ans na voldoende wederzijdsche steken onder water de jaloerschheid gra dueel zeer is toegenomen., is de thee op.Dan is dat geze'lige thee-uurtje om en dan is Mevrouw Pluizer blij dat zij wraak heeft genomen op de piano terwijl Mevrouw Plukker overtuigd is, dat Mevrouw Plui zer haar hoed toch niet meer zoo mooi vond als in het begin. Dal is gezelligheid en nu begrijpt U ook: gezelligheid kent geen lijd. Dn nu kunt U zeggen wat U wilt, dat U geen Pluizer heet en ook gec-n P.tikker en dat U toch ook van gezelligheid houdt nou goed dan maar ruzie, ik heb toch hel laatste woord (Ingezonden Slakken wor den niet geplas is L Red.). En toch is het niet zoo, zegt de lezer, die voorstel ling van zaken is absoluut eenzijdig, daar voor zullen meerdere bewijzen moeten worden gegeven. Ailriglit. 'Zo heef en Koos en Abraham. Beiden zijn werkeloos cn maken het el kander dus gezellig door naast elkaar tegen denzelfaen muur te leunen, soms sprekend meestal zwijgend cn altijd prui mend en met z'n tweeën pruimen is ge zelliger dan alleen. En met z'n tienen pruimen is nóg gezelliger, want ook Piet is werkeloos en Tinus en Jaap en Arie enz. Zelfs lot in Jiun werkeloosheid zoeken ze gezelligheid. En nou komt er „binnenkort'' oen nieu we Havenbrug. En ze maken tegenwoordig van die mooie bruggen mot hardsleencn leunin gen, beeldhouwwerk cn in steen uitgehou wen banken, zooa's je dat in Amsterdam ziet. Zoo moeten ze de nieuwe Havenbrug óók mak^n, dan kunnen die gezellige werkeloozcn tenminste zittend prui men, cat is nog veel gezelliger. Is Let i-iel de taaie der overheid zoo'n goede eigenschap (c bevorderen. Een bo vendien waarom moeten zij goze51 ig geleund slaan legen een muur cn de .Me vrouwen Plukker en Pluizer veel gezel liger zitten op een zachte fauteujl. BRIEVEN VAN EEN STEDELANDER. Hoe onder men wordt, hoe sterkei' .som mige voorvallen ui.t z'n jeugu in icmand's geheugen terug worden geroepen. Inzon derheid wanneer daartoe een aanleiding beslaat Deze ontstond voor mij. toen ik Lij mijn jongste bezoek aan Den Haag in de Oude Molstraat den ouden, getrouwen gevel mij nerbewaarschool miste. De gevel was gemoderniseerd naar ik later in de courant las: in verband met een verbou wing der op de eerste verdieping gelegen kapel van de Eerw. 'Zusters. Plots zag ik weer heel die kleuter school voor mij met de twee leerkrachten; Zuster Hilairo, een lange gestalte, cn Zusier Benjamin, die veel kleiner was. Laatstgenoemde is ettelijke jaren geloden gestorven in het klooster der Eerw. Zus ters in de Lcidsche Pelikaanstraat. Had ik geweten, dal zij daar was. waarlijk, ik zou haar eens opgezocht hebben. Ik zal u niet lastig vallen met de kleine voorvalletjes, v elke ik mij herinner: af gunst jegens oen schoolmakker, „die altijd op de klok mocht gaan kijken voor de Zuster en ik nooit" (misschien kon ik het wel niet)- de vreugde a"s ik een beurt kreeg om met oen spons cn een Irak wa ter al de Men schoon te maken, waarop soms zulke „mooie" leekeniugen ston den, dat ik het zonde vond ze uil (e ve gen; en meer van die schoolgebcurtenis- jes, over het meer dan een halve eeuw onthouden waarvan ik mij verbaas. Mogelijk gaat het mijn lezers met hun jeugdherinneringen ook zoo en daarom waag ik het, bij één feitje wat langer stil te slaan. Misschien wekt het een of an deren vader of moeder er toe op, aan lmn kroost ook iets dergelijks uit hun kinder jaren te verhalen, dat wcliebt stof kan opleveren voor een ops lel, waarmede dan mijn achterbuurman „Oom Wim" wat heeft die een benijdenswaardig aantal me dewerkers] - een genoegen kan worden gedaan. U moet dan weten, dat toen ik Ier be waarschool ging voor kleuters a's ik de mode voorschreef: een glimmende hoed van stijf materiaal, zoo'n soort zeemans model met een breeden rand cn wappe rende lintjes Ik zie dat hoofddeksel nog. Om oen of ander reden had ik cr gewel dig liet land aan, wat thans geer. bezwaar zou wezen, want welke jongen gaat nog met oen hoed of pet naar school. Inder tijd was men echter hanger voor kouvat ten -en 'hoe Tic ook mopperde over dien Jammen hoed. mijn moeder zaliger zei: je zet 'm op! T'nai* zij trouwens groot ge lijk in had: zulke drcumussen moeten hun zin niet hebben. Ik naar school met m'n coed, dien ik stcbig onderweg heb loopen verwenschcn. In ieder geval was mijn booze bui nog niet ever toen dc op schoot kwam. want daar hing ik mijn hoofddeksel zóó kwaad aardig op den kapstok, dat.... ue knop door cleïi bol kwam ie sicken. Hoc ver der af gel oop en is, weet ik niet, maar die verschrikkelijke gebeurtenis :n'n ho.rzc- bui zal wel dadelijk gezakt zijn staat ju ij nog levendig voor .den geest. (Tus- fiehen haakjes: mijn goede moeder zal wat Ie stellen hebben gehad met zoo'n kleinen driftkop). Eu nu komt nog een bewaar school her innering hij mij op, oei)ter van «enigs- rins anderen aard. De Zusters hadden de vaste gewoonte, iaderen Zaterdag met de kinderen vijf. tientjes van den rozenkrans te bidden, 'i "Was heel good natuur.ijk, maarik vond hét wel een beclje taai. Zóó taai. dal loen ik op dc Broederschool lcwam cn'aan de ceintuur van den onderwijzer oen heel lange rozenkrans zag hangen, ik met ze kéren schrik (c-gen dc Zaterdagochtend op zag. Op deze ..groote" school zou zeker oolc we] moer gebeden worden. Edoch: die heele ochtend ging voorbij zonder dat dc broeder naar zijn rozenkrans greep, 't Was bepaa'd een opluchting voor mij - waaruit allicht de conclusie valt tc trek ken. dat bij kinderen een kort, maar krach tig gelied liet ware is Mijn eerste broeder-onderwijzer heette J.ucas, een reeds grijze man, dien ik weer voor mij zie nu ik over hem schrijf. Ik heb later begrepen, dat li ij een uitste kende pa-edagoog was, want hij wist zijn onderwijs aangenaam te maken. En van hem lteh ik op zesjarigen leeftijd mijn eerste lesje in den stijl gekregen. Dat ging zoo. Wc, lazen -een lesje van kippetjes, die gevoerd werden, niet met graan doch met broodkruimels, 't Zal een kind geweest zijn, dat 't voor aardigheid deed: dit is me ontschoten. Nu stond er eerst kruimels,- LIED VAN DEZEN TIJD. HOW IS HOLLAND? Aterslag van journalist var Holland. cn Amerikaansch zijn bezoek aan Well '1 is very interes Ling 'i Is .„delightful, very fine" But 'j is overal .in Holland So petieterig en klein. Stap jo aan de grens van 't landje In .zoo'n heele kleine train Dan you spoort in seven uren Heel royaal (loor Holland hoen. AVeil, 't is feitelijk geen landje Holland is >een groole place Alles gaat er kalm en rustig No! in hurry or in race. There zijn kaast vwveel koeien Als 'in Holland rnenachun zijn Hut dc molens on de tulips Well, those are there very fine. There arc kleine smalle straten And the shops, are not so great Maar de grachten ruiken awfull Holland is a funny state, leder gaat there kalm en ruslig Heelemaal his eigen gang En de Dutchmen in de straten Komen nimmer 'n gedrang. But he! ee nigs te gebrek is Dat men so graag speechen mag AVe wese listening to the speeches Zeker zesmaal op een dag. And, you know, dal was vervelend All that deftige gepraat AVant dat duurde so from d'ochlend led'rcn day to 's avonds laat. Ov ral werden wij ontvangen Door den mayor van de stad Ov'ral hebben wjj in Holland 'n Deftige ontvangst gehad. Maar yor. ask, what is the finest Stad waar ons gezelschap kwam "Well, I say you, raai keel Hollaud Is de fijnste stad; Schiedam. vervolgens kruimpjes, daarna kruimel tjes en kruim kens. En nu boor ik -dien goeden broeder Lu cas nóg zeggen: Hé. waarom zou dat wezen, al die verschillende woordjes: Kruimete, kruimp jes, kruimeltje cn kruimkens! Kijk maar: ze slaan er allemaal. AA'ij aan 't kijken, waarop de broeder weer; Waarom zou dat zijn? Wie weet het? Algemeen stilzwijgen. Oogenschijnlijk ook «cn veel te moeilijke vraag voor zulke joggies. Maar de broeder had er onze aandacht mee gevat en ik liaar hem nog zeggen: Niemand? Dan zal ik 't jullie eens uit'eggen. Zoo is '1 mooier. Aldoor het zelfde xroord is vervelend. D'r moet eens wat verandering in wezen. Nu kunt u me gel oo ven of niet, maar onder 't schrijven cn ik heb van m'n leven wat afgepend! denk ik nog telkens aan broeder Lucas als ik mezelf betrap op dc herhaling van eenzelfde woord. En nu terug naar de bewaarschool. Wat vond ik die lokalen groot! En de speelplaats, waar wc soms rondliepen als '1 regende, gezamen'ijk zingende: Onze Lieve Heertje, Geef mooi weertje. Geef een mooie dag, Dat het zonnetje weer schijnen mag! AVat was dat een reusachtige speel plaats! Maar toen ik later een en ander weer eens terugzag, och, wat heb ik toen mee warig mijn hoofd geschud over mijn kin derlijke verbeelding, 't AVaren heel ruime lokalen, zeker, en de spec'pïaats was ook best, maar toch allemaal juist groot ge noeg voor dat kleine goedje. Mijn oogon waren al aan grootere ruimten gewend. Dat ik mijn oude bewaarschool weer zag sproot voort uit de omstandigheid, dat in deze week der onthu'ling van het Schaepman-monument te Tuhbergcn mag zulks wel le binnen gebracht „de doctor" vaak de H. Mis las in dc kapel der Eerw Zusters, wier Overste mij dan als misdienaar liet roepen, omdat ik dicht in de huurt woonde, 'k Weet nog hoe mijn aandacht steeds getrokken werd door den ring met groenen steen aan dr. Schaepman's vinger, iets ongewoons hij een geestelijke. Later vernam ik, dat zoo'n ring het kenlecken was van het doctoraat in dc Godgeleerdheid. Do doctor en ik waren het zij in be scheidenheid herinnerd een tijd iang straatgenooten. Ik zou hel huis in do Pa- peslraal nog kunnen wijzen, waar li«j tijdens dc Kamerzittingen in pension was Later vertrok dr. Scbaepraan naar de Nieuwe Schoolstraat, waar een weging te zijner beschikking ras gesteld, vvr in Lij echter ook uitsluitend gvd arende de w. rk- zaamheden der Tweede Kamer vertoefde; overigens was hij te Rijs en burg. waar zijn .Seminarie-lessen hem lief wnnn. I.'n hoe gezien was bij i-ij zijn leerlingen! Ik i.cl) indertijd eens een rondgang docr dat Sem'narie ccrnn-akt tc.t-i een pasgewijd priester van het Aarls-diocces, die op oen. gegeven moment 'met een verheerlijk! -gezicht zei: „Van dezen katheder gif Schaopman zijn lessen", hij welke woor den hij als in eerbied zijn hand op het hout legde. '1 Was een heel gewone les senaar. maar ook ik l:cok er belangstel lend naar cn in mijn vcrbeeMing zag ik de forschc figuur van don doctor er zitten. Maar hiermede wijk ik wat ver af van mijn jeugdherinneringen, waarmede ik mijn lezers niet hoop verveeld fc hebben. AJO. KALENDER DER WEEK. N.B. In deze weck lederen dag Gloria en Credo. Behalve Zondag Prefatie v. d. Allerh. Maagd (invnlien: Én U om do ten Hemelopneming). ZONDAG 1-1 Aug. Tiende Zondag na Pinksteren: Mis: Cum clama- rem. 2e gebed v. d. H. Werenfridus. Belij der (Zie in het Eigen der Heiligen v. h. Bisdom Haarlem); 3c v. d. H. Ensebïns, Belijder. Prefatie v. d. Allerh. Drieëen- heicl. Kleur: Groen. AVat wij zijn en hebben, danken wij niet, zooals dc trofcsche Farïzeër meent (Evan gelie) aan ons zclven, maar aan den éénen Geest, die Zijne gaven uitdeelt zooals Hij wil (Epistel). Daarom aan God alle eer en glorie (Allelnja-vcrs). Ons passen de nederige gevoelens van den tollenaar. In het bewustzijn van onze schuld, doch het hart vertrouw vol tot God verheven moeten wij ons heilig Offer brengen (Offert o- torïum). Want dan alleen verwerven wij ons Gods barmhartigheidmaken wij ons deelgenoot en van de hemclschc goederen (gebed); geven wij glorie aan Gods H. Naam (Stilgebed) en maken wij ons Offer tot- een Offer van gerechtigheid, dat God van ons zal aannemen. (Communio). Als de tollenaar gaan wij gerechtvaardigd naar huis en God zal de afgebeden hulp (Graduale en rost-eommunio), welke wij icderen dag noodig hebben, ons niet ont houden. MAANDAG 15 Aug. Feestdag van Mar j a's ten Hemelopneming. Tc vieren als Zondag. Mis G a u- of Paus. Kleur: W i t. Maria is opgenomen ten hemel; dc En gelen verheugen zich en lofprijzend zege nen zij den Heer. Door TT, Allerheiligste triomfcerende Maagd, zijn ons de poorten van het. Paradijs geopend. Bid voor ons, opdat wij mogen wandelen in den geur uwer deugden. (Vrij 'naar dc Kerk. Get.). DINSDAG 10 Aug. Feestdag v. d. H. J o a c 1) i m, Vader der Allerh. Maagd. MisDispersit. KleurAV i t. Verheug T7 Heilige Joachim, want nit uw dochter is cus (God) dc Zoon geboren. (Kerk. Get.). WOENSDAG 17 Aug. Mis v. tL H. Jeroen, Martelaar; eerste pastoor van Noord wijk: Lacta.bitur. 2e gebed v. d. H. Hyacinthus, Belijder: 2c v. h. octaaf van Maria's ten Hemelopneming; 3e v. d. octaafdag v. d. H. Laurentius, Martelaar (uit de eigen Mis op dezen dag). Kleur: Bood. Do IT. Jeroen predikte het geloof in AA'est-Frieslaud, Kennemcrland en llijn- TRGCBADOl'H. TOET! TOET! TOET! dooi- Pierre i'E r m i t e. Als er iemand laalslleJen Zendag niet tevreden was, dan was het Auguslc Muller. Auguslc Muller, vijftig jaar oud, gebo ren in SehJestadt (Elzas), begiftigd mét het militair kruis., hofmeester in een der schoonste wijken van Parijs hij een Joodsch echtpaar zonder kinderen. Laatstleden Zondag was het 't feest van Jeanne d'Arc en zag Muller in alle huizon de vlag uitsteken. Men sierde den gevels rechts en links, voor en achter; do Itoele straat geleek wel één schitterend bouquet ter eere van Jeanne, de dappere, kleine Franse he Alleen het huis van zijn meester was als 'n groote donkere vlek te midden van dien algemeenen feesttooi. Al om zeven uur 's morgens beet Mul ler op zijn suor als hij vanaf den over kant van de straat die twaalf vensters zag die daar zoo treurig doodseh uitzagen Om 8 uur was Muller niet meer te genaken. Als hij op zijn eigen houtje eens ver sierde. Een reuzen-bekoring!. Wiyit zijn meesters waren afwezig; het Jodoncchlpaar was vertrokken voor een autotocht. Hij wist heelemaal niet wanneer zo zouden lerugkcercn morgen....? Mis schien wol overmorgen AVat zou dat zijn ban"goed doen. om dat huis, waar meestal Duilsch gesproken werd, eens echt rranscb le doen zijn!.... Ece dan!.... wcrdl er bier niet gevlagd....? riep hem spottend een jong kamermeisje toe dat uit de kerk kwam. Ach! zeg dal toch niet!.. Zeker zal ik je dat zeggen.... AVaarom niet? "Wij zijn "t ccnigste huis in de huelc straal dat niet vlagt. Dat veel ik wel! AVo'lnu dan? Dc kleine Bretonschc keel: liem scherp aan AA'at dan?. vroeg Muller nog maals. Bang!.t lang!.bang!. riep dc kleine kamenier uilAch nis ik het eens was! En zc trippelde weg met ccn beweging die zeggen wilue: Loop hoen, hel is wel do moeite waard om er zoo'n vervaarlijke snor op na te houden. land, vestigde zieb tc Xoordwijk, waar hij de eerste pastoor werd. Bij den inval der Noormannen v^eigerde hij standvastig aan de afgoden (e offeren, waarom hij ter dood veroordeeld werd. 17 Augustus 830 werd hij onthoofd. Sint Jeroen is onze vaderlandsche Pa troon voor verloren zaken. DONDERDAG 18 Aug. Vierde dag onder het octaaf van Maria's ten Hemelopneming. MisG a u- d earn us (als op 15 Aug.). 2e gebed v. d. H. Agapitus. Martelaar; 3e tot den H. Geest. Kleur: AV i L Maria, de koningin, zetelt nu aan do rechterhand van haren Goddelijke:! Zoon, gesierd met hare sieraden (hare deugden) en die Haar zien prijzen Haar als de Al lerzaligste. (Vrij naar de Kerk. Gel.). VRIJDAG 19 Aug. Vijfde dag on der het octaaf. MisGsudcamus. 2e gebed tot den H. Geest; 3c voor Kerk of aPus. Kleur: Wit. Zalig zijt gij, o Maagd en Moeder Gods; want gij hebt geloofd aan den Heer. Alles wat u voorzegd was is in u vervuld gewor den; zie, gij zijt nu verheven boven dc En gelenkoren. Spreek voor ons ton beste hij den Heer onzen God. (Kerk. Gel.). ZATERDAG 20 Aug. Mis v. d. H. Ber nard u s, Belijder cn Kerklecraar: In medio, 2c gebed v. h. octaaf; 3c voor den Paus. Kleur; Wit. De H. Bernardus is een der groolsto sieraden der Kerk. Buitengewoon was zijn godsvrucht cn liefde tot Maria. Zijne ge schriften staan vol van Maria. Iedereen kent „het gebed v. d. H. Bernardus", het zoo treffend j ooic „Memorare: (Gedenk o, Allerheiligste Maagd" enz.). Bernardus stierf onder hel. Octaaf .ar. Maria's ten Hemelopneming, als Abt van Chiirvaux. Hij is do Stichtci' der Ordo der Cistor- eiersors. (Trappisten). In de Kerken der E.E. P.P. Franciscanen. Alles ris :n bovenstaande kateudcr, be halve: ZONDAG 2e gebed v. d. Z.Z. Sanctc; van Monte-Fnbri en Franciscm. van Pcsa- ro, Belijders. WOENSDAG. Mis v. d. 11. Ito thus Belijder: Justus ui paluia. Kleur: Wit. DONDERDAG. Mis v d Van la, van Montaldi, Maagd: Dilexisti. 2o gebed v. octaaf: 3e. v. d. TI. Agapitus. VRIJDAG. Mis v. d. II. Lodowrk. Bisschop en Belijder: Statuit. 26 gebed h. octaaf. Amsterdam ALB. AL KOK. Pr Bang!.... bangl.... lang!.... dat had zc hem toegeroepen, die kleine licks! Ach hij hang!.hij Franschman!. hij van 'l tweede vreemdelingenlegioen!. hij, Elsasser!.hij, in zijn eigen land. thuis, luidden in Parijs; r.ieer thuis dan die Hamimrgsche Joden in hun steeneii doos! Ach. hij. bangl."Welnu, dat zou men eens zien!.en dadelijk ook!. Hij zou vlaggen al vas 'f dan maar bo ven aan 't. zolderraam van zijn kamer (je, en aan fl keukenraam.en aan dat van de provisiekamer. AVat? hij zou hang wezen?. Muller werd cr dol van!.... hij zette zijn pet op en ging de slraat op! Muller was verdwenen! Hij kwam terug Lm:last en beladen met groote 'pakken vlaggen van alle kleur cn van - elke afmeting en daarenboven nog met een heele collectie lampions, die hij uitpakte in een vestibule onder de oogen van L-ct verschrikte „fraulcin". Je gaat toch niet vlaggen?. Zeker, klonk het van Muller's lippen. Daartoe hebben ze je geen order ge geven Ja.... nauwdc de stem terug. Het „Fraulein'' een magere knol in azijn geconfïjt zette baar bril recht cn terwijl zo den hofmeester strak in dc oogen keek: Héb jc daar order toe gekregen?. Ja. Een „ja." waarop niets meer le zeggen viel. Onmogelijk!.... riep zc uif, terwijl ze haar bril recht op den neus zette, tticu Muller beweerde dat h j orders gekregen had renden alle bedienden tegelijk naar dc vensiers. Men moest den verloren lijd inhalen en aan de huren toonen dat men zich even zoogoed Franschen voelde als zij! In minder dan een uur tijd waren de stoffige gcvelsteenen bedekt met rood, wit en blauw. Muller kwam, ging, spijkerde, nam de leiding op z ch van 't geheel, jubelde. Fraulc-in werd hoe Langer hoe meer geel en groen van nijd. Dc voorbijgangers bleven staan: Dal is me nu eens een versiering die cr zijn mag! En als !t avond werd straalden alle ven sters in 't veelkleurig licht van de twee- en-zeven lig lampions. Do huren, konden die verlichting niet genoeg bewonderen. Hel huis van do joden fonkelde.... Leve Joanne d'Arc!. En Muller was in dc wolken. Pas legen neger, uur konden de dienst boden aan tafel gaan. En zc hadden hon ger! Dat maak! hongerig om te versieren en te illiuiiinecrenl Met .graagte dan ook hapten ze in don biefstuk met gebakken aardappels. Zo waren echter nauwelijks begonnen of opeens hoor en zc getoeter van een auto. Muller spitst de oeren, dc vork in z'n vuist. Toet!loet!loet! De hoorn werd nijdig. AVant in dc straal be\\ojg zich zulk een inenachen- massa, die bewonderend bleef staren naar 't prachtig versierd o huis, dat df. aulo moeite had om tot don ingang te komen. Do huisknecht vliegt naar de deur on dadelijk hoort men verstoorde stommen naar boven klinken die overhcerschl wor den door de krijsc'.ende stoir. van „Fvau- lcin''. Muiter.hij hoefi stellig ver zekerd orders le li ebben gekregen. Twee minuten later ii,w» Mulicr ho ven komen. Mijnheer «n mevrouw wacht ten hem op, i:og in stofmantels gebult!. Fraulcin schoon wei een v loggen slok te hébben ingeslikt en achter haar bril schoten haar oogon vonken. Muiier was van een bewouric-ronswoar- dige kalmte. Auguste, >zeido mevrouw, kom ecus hier! Muller kwam naderbij. licl) ik jou gezegd dat je ons br.te moest versieren ea illuiuTiccrcr.'V Now:, mevrouw. Je lubt iczegd dat je orders had ontvangen!... brulde Fraulein. Ja. En wie miers dan mijnheer cn dc durven lier orders le geven?.... Toen opende Muiier zijn vereelte, ha rige baud en haar wel dc vijf vingers uil- spreidend op r.'n hart: Dit!zei cl o Lij! Mijnheer en mevrouw keken elkander aan; er volgde een lang stilzwijgen Ga nu waar-Leen!.zcldc einde lijk mevrouw, jc zult nog wel nader hoeren! Sedert acht dagen, wacht Af idler. M ijn heer glimlacht somtijds als hij hein op de trap tegenkomt. Mevrouw is waardig en stijf. Maar, daar de joden slimmer zijn dan sommige, zich noemende christenen, ge loof ik wel dat zc Muller zullen houden. "Wie weet misschien slaan ze hem nog wel o])!? ONTROUW. Gij wierpl liet oud gclooven, als ccn last, IJ van dc schouders; béc noch klacht mocht baten. Dan groeide in U dc haat der renegaten, Die d' oude 'iefd' verstikt en ovenvast. O, kondt gc zien dc droevige gelaten En 't zacht geschrei, dal hij zoo'n duait. past. Ge zoudt om liaar, die gc zóó liefhcbt, vast. Hel laf vertoon mot uwen afval L'cn. Gc weet, dat ik, TJw vriend, U niets \*nvijt, Laat ieder "i zijne van die dingvn J«ckcn, Doch 5k zog U zacht, gc l.abt nint mcoten Lrmmken Uw vrome moeder, die cr ooder li.iut. Dat ge niet m-rr nv v«rl'ro Do lichte I tv p>'oof «tJi ttragen. y. ï.i r.< rN.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1927 | | pagina 15