Het huis van den droom
TWEEEBE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
DONDERDAG II AUGUSTUS
SACCO EN VANZETTI.
Hedenmorgen in de vroegte zou de exe
cutie plaats Lebben van de beide Italiaan-
gclie anarchisten Nicola Sacco en Barto-
lonieo Vanzetti. Naar gemeld wordt is de
executie echter weer uitgesteld.
Het proces, heeft nu reeds 7 lange ja
ren geduurd.
In 1920 werd er een moord gepleegd in
Je nabijheid van het stadje South-Brain-
trec in den staat Massachusetts (V. S.)
op twee bankloopers en de twee anarchis
ten Sacco en Vanzetti, de eerste fabrieks
arbeider, de tweede vischventer werden
van dezen roofmoord beschuldigd.
Een dertienjarig meisje herkende in
Sacco en Vanzetti de daders. Bij do be
handeling kwam, naar verluidt, dit meis
je echter in tegenspraak met zichzelf,
maar, daar de wapenexpert vaststelde,
dat do kogels in de lijken der vermoorden
uit hetzelfde type revolver kwamen, als
op Sacco was bevonden, werden beiden
krachtens verdict der gezworenen, ter
dood veroordeeld. Dat was in 1921.
Zes jaar zijn sindsdien verloopen. Maar
reeds direct na het eerste vonnis, hangen
de hooger beroep, kwam een aantal voor
aanstaande burgers van Massacbussetts
beweging. De twee mannen waren ge
arresteerd ten tijde van een felle campag
ne tegen vreemde elementen en links-radi
calen. En de burgers voornoemd kwamen
tot twee conclusies: vooreerst, dat Sacco
en Vanzetti geslachtofferd werden wegens
hun radicale opvattingen; ten tweede., dat
de politicmethodes van identificatie ver
dacht waren. Later kwam daar de over
tuiging bij, dat het proces onregelmatig
was geweest en dat de rechtvaardigheid
daarom een heropening der zaak ver
langde.
Alle pogingen tot het verkrijgen van
een nieuw proces strandden echter op het
nuchtere feit, dat iedereen gehoord werd
door den presideerenden rechter uit de
eerste instantie. Het was onvermijdelijk,
dat deze steeds nul op het rekest gaf.
fan begin tot eind heeft maar één man
zeggenschap gehad tot over de kleinste
onderdeelen van het proces: rechter
Webster Thayer.
De zesjarige agitatie voor een nieuw
proces is indrukwekkend geweest. Er
aan deelgenomen door groote juristen en
geestelijken, door Academische faculteiten
en door belangrijke particuliere figuren
en zij culmineerde in de aanbieding aan
den gouverneur van Massacbussetts van
een petitie met een half millioen hand
tekeningen, verzameld in alle gewesten
der V. S.
Twee maanden geleden heeft deze gou
verneur, Fuller, een commissie van drie
leden, o. w. de president der Harvard-
j universiteit, ingesteld tot het nagaan der
processen-verbaal en het hooren van
uieuwe getuigen.
Deze commissie kwam evenwel tot de
ct conclusie dat het proces geheel regelmatig
was gevoerd en dat er geen reden was
tot herziening van het vonnis. Ook
hooggerechtshof van den staat New York
au heeft een verzoek tot revisie van het von
nis afgewezen. Op het laatste nippertje is
echter de executie, welke hedenochtend
zou plaats hebben, uitgesteld tot 2.2
Augustus.
log
Dat is de geschiedenis van het zoo ge
ruchtmakende proces.
Zijn Sacco en Vanzetti nu onschuldig?
Alles wat rood is en denkt, schreeuwt
om het hardst: ja! Zij maken zich daarbij
schuldig aan hetzelfde vooroordeel, dat
zü aan de Amerikaansche justitie verwij
len. De Amerikaansche justitie, zeggen zij,
ireroordeelt Sacco en Vanzetti omdat zij
anarchist zijn. De communisten en socia
listen gelooven echter aan hun onschuld,
ookomdat zij rood zijn.
Wij zullen in deze geen uitspraak doen.
Wij kunnen ons de vraag stellen: was
.het niet juister geweest, om deze twee be
haagden niet ter dood te veroordeelen, nu
liun schuld niet geheel en al is komen vast
Ie staan. Wij kunnen ons ook afvragen,
of liet niet beter geweest ware de beide
Italianen thans na 6 jaren gratie te ver
lenen, daar 6 jaren van doodsangst reeds
dai een voldoende straf moet zijn.
lil Maar wij kunnen niet zonder meer spre
ken van: „een gerechtelijke moord-op on
schuldigen' zooals de roode pers alom
doet.
Van je vrienden moet je 't maar heb
ben
Do heftigste vrienden van Sacco en
Vanzetti hebben bun geen goeden dienst
bewezen met hun felle campagne tegen
bet doodvonnis. Zij dreigden met moord
en brandstichting en lieten bij wijze van
voorproefje alvast een paar bommetjes
springen.
Een eigenaardig argument in de ban
den van ben, die protesteeren tegen „een
moord op onschuldigen".
Gelijk mgr. Seipel in Oostenrijk zeidc,
zoo kunnen nu ook de Amerikaansche
justitieele autoriteiten zeggen: „Wij capi-
tuleeren niet voor de straat".
Wanneer het gepeupel op een dergelijk
manier tracht af te dwingen wat het voor
recht houdt, dan wordt het voor de be
trokken autoriteiten al heel moeilijk om
toe te geven.
Wij wezen hierboven op een eigenaar
dige inconsequentie van deze verdedigers
van onschuldigen, die andere onschudigen
trachtten te dooden.
Do geheele affaire heeft trouwens nog
meer eigenaardige kanten. Degenen, die
de heftigste verontwaardiging toonen
over deze terechtstelling zijn do bolsjewie
ken. De bolsjewieken, verontwaardigd
over een proces, waarvan bet vonnis nog
niet is voltrokken, terwijl zij zelf execu-
teeren zonder eenigen vorm van proces.
En niet slechts twee individuen, wier
schuld misschien niet vast staat, maar
heelo reeksen van eerbiedwaardige perso
nen, wier onschuld absoluut vast staat.
Het valt moeilijk om aan de eerlijkheid
van zulk een verontwaardiging te geloo
ven.
Eenigszins eigenaardig is ook de hou
ding welke de roode pers in 't bijzonder
aanneemt in deze zaak. Het spektakel,
dat zij maakt om te demonslreeren tegen
de executie, is groot. En wanneer zij wer
kelijk van meening is, dat er bier sprake
is van een gerechtelijke dwaling, dan kun
nen wij begrijpen, dat zij hiertegen krach
tig wil protesteeren, ook al welen wij, dat
zij het geval handig uitbuit om baar iJco
„afschaffing van de doodstraf" te propa-
geeren. Al die verontwaardiging over het
lot van twee roode kameraden is echter
te begrijpen met een beetje goeden wil.
Maar waarom wordt deze zaak tot een
relletje opgeblazen en waarom spreekt die
zelfde roode pers over do „vervolging''
(tusschen aanhalingsteekens!) in Mexico,
alsof dit een maatregel zou zijn waarmee
Galles eigenlijk groot gelijk beeft. Het lot
van zoovele Katholieken in Mexico inte
resseert hun niet in 't minst. Zijn deze ka
tholieken soms kapitalisten? Worden zij
beschuldigd van moord? Wordt hun de
„eer'' van een proces toegekend? Hun
proces is een vloek, een trap en een pistool
schot,. Waar blijft het protest van hen,
üie toot TTicii—zoo -luiïfë"~'Yrijrn?iti vttir*üver-
tuiging eischen?
Wij Katholieken verlangen geen runioe-
rigo straatbetoogingen, geen proteststakin
gen, geen bomaanslagen en geen moord
complotten, wij verlangen slechts, dat de
liberale en in 't bijzonder de roode pers
evenveel aandacht scbenko aan het on
recht, dat ons wordt aangedaan, als wij
aandacht schenken aan hun grieven.
UIT OE PERS
HET NIEUWE BIJGELOOF.
Criticaster schrijft in de „Res. Bode'':
Het Overijselsche plaatsje Ommen is
weer het middelpunt van de bijgeloovige
wereld. Al wat zoekt en tobt in de mo
derne ongeloovigheid en een steunpunt in
de warpartij der theosophie meent gevon
den te hebben, trekt elk jaar om dezen
tijd naar de hei te Ommen, waar een kamp
is opgericht voor een paar duizend volge
lingen van mevr. Besant en haar creatuur
en nieuwsgierigen, die niets beters te doen
Lebben dan ook de sensatie van een „we
reldleeraar" te zien en te hooren eens mee
te maken.
De liberale bladen, die van buitenissig
heden leven, staan weer vol van de versla
gen over dit gedoe en vertellen zonder
commentaar de praatjes van deze men-
schen over.
Mevrouw Besant haalde weer baar oude
praatjes op, die de ongeloovige wereld,
zoo critisch als bet 't Geloof geldt, blijk
baar kalmweg slikt. Zij spreekt dan
over.„feiten"!, dio „iederen belang
stellende, maar nog niet overtuigde tot
ernstig nadenken zullen brengen.''
Die „feiten'" zijn dan volgens het ver
slag in het „Vad.":
„Reeds jaren geleden werd cr op gewe
zen, dat er zou komen een kentering in
het menschdom, waarbij tot krachtige ont
wikkeling zou komen een 6de zintuig: de
intuïtie, de mogelijkheid, de waarheid te
herkennen en te zien. Het was mevrouw
Blawatsky, die voorspelde dat een nieuw
menschen-type, een nieuw ras zou op
groeien in Amerika. Het verschijnen van
dit nieuwe type is thans een feit. In Cali
fornia vertoont bet grootste gedeelte van
de juist zeer talrijke jeugd opvallende
verschillen. De mogelijkheid tot het opne
men van kennis en tot het onderkennen
van hetgeen waar is., is bizonder sterk
ontwikkeld. Nu heeft zich in de historie
reeds vijfmaal voorgedaan het feit van
oen tweetal als onverbrekelijk te beschou
wen gebeurtenissen, n.l. het opkomen van
een nieuw menschentype en do komst van
een nieuwen wereldleeraar, of liever een
op aarde zich demonstreeren van den w"e-
reldleeraar. Nu zich wederom voordoet
het beslist als zoodanig door onderwijzers
en anderen erkende feit van hot zich vor
men van een nieuw menschen-type, zal
men onwillekeurig uit moeten zien naar
de komst van den wereldleeraar. Voor zeer
vele ingewijden was deze komst ook reeds
een feit, en thans doen zich ook dus de
beide verschijnselen voor, welke wij in de
historie als onafscheidelijk hebben leeren
kennen''.
Enz.
Met zulke praatjes, „feilen" genaamd,
moet dan de nieuwe godsdienst gesticht
worden en wordt de „leeraar", die zich
godslasterlijk een nieuwe incarnatie van
Christus durft laten noemen, ingeleid.
Deze heer zelf „dicht''. O.a. volgend
moois:
„Ik hen het pad, leidend naar den be
schutten tuin van uw hart, o wereld; ik
ben de bron, die uw tuin voedt, o wereld,
met do tranen van mijn ondervinding. Ik
ben do welriekende bloem, die uw tuin
siert, bet glanspunt daarvan, het genot
van uw hart. Vernietig bet onkruid in uw
tuin, o wereld, en houd uw hart zuiver en
sterk, want daar alleen kan ik groeien.
Stel geen slagboomen in den tuin van
uw hart, o wereld; want bij beperking
kwijn en sterf ik''.
En dau moet men zich even herinne
ren,. hoe deze heer is opgevoed door zeke
ren Leadbealer, die er een schandproces
door opliep
Het mooiste in het verslag volgt nog:
„lederen avond wordt het groote, kun
stig gestapelde houtvuur door Krishna-
moerti ontstoken en iederen avond als de
vlammen opstijgen naar de donkere lucht;
din van het Vuur. Iederen avond spreekt
dan Krisnamoerti of dr. Besant tot alle
kamplcden, die in ademlooze stilte rond
om het vuur zitten te luisteren".
Iïet mengelmoes van dit „geloof" houdt
er dus blijkbaar ook al een godin op na.
Het is heel moeilijk een satyre niet te
schrijven in onzen tijd.
Arme wereld, die zich door zulke „lee
raars" op sleeptouw laat nemen! Wat
moet ze ver heen zijn, dat ze zoekensmoe
zich met dergelijke dingen afgeeftEn wat
is het gehalte der zoozeer als intellectueel
geprezen lezers van liberale dagbladen
toch verheven, dat ze zulke „feilen" gretig
aanvaarden, terwijl ze de bewezen waar
heden en feiten des geloofs niet zien
DE CELLEN-BOUW.
„De Gelderlander" schrijft:
Wij vinden in „Het Volk" een citaat uit
een artikel van do „Prawda", het bekende
orgaan der Sovjet-agitatoren in Moskou.
Het is meer belangwekkend dan belang
rijk, maar verwaarloosd mag het toch
niet.
De communisten hebben bet wachtwoord
uitgegeven: dring door in de christelijke
en katholieke vakvereenigingen.
„Voor de communistische partijen van
die landen, waar ook vakbonden bestaan,
niet op het standpunt van den klassen-
BOLSJEWISTISCHE KORTEGOLF
STATION.
Men deelt ons uit In did mede, dat
's avonds tegen zes uur daar een Rus
sisch kortegolf station in de lucht is, dat
(behalve dan voor de taal) duidelijk ver
staanbaar is en zeer goed waarneembare
muziek geeft, zoodat ze zelfs op de luid
spreker goed te volgen is.
De golflengte is 30,1 M. dus juist onder
Philips met 30.2 M. en even boven het
Amerikaansche station K. ZZ. A., met een
golflengte van 30 M.
De geluidsterkte is iets minder dan
Philips. Modulatie perfect.
Dit station is naar alle waarschijnlijk
heid bet officieele bolsjewïslischo omroep-
station van Moskou, met de letters R.R.M.
Verstaanbaarheid en modulatie zijn
volgens waarnemers in ïndiq minstens
evengoed aLs bij Philips, waarbij men nog
in aanmerking moet nemen, dat Philips
in Indiö alleen des nachts vernomen
wordt en dit station reeds des middags
om G uur zeer duidelijk, als het mis
schien in Moskou 2 uur, dus volle dag is.
Een station dat onder die omstandighe
den van daglicht ginds en schemering
hier zoo duidelijk doorkomt, moet een
buitengewoon krachtig station zijn, dat
waarschijnlijk over do geheele wereld to
hooren is. Op de luidspreker was de ge
sproken taal tot op 40 M. afstand te vol
gen. Verschillende plaatsen werden toege
sproken en naar onze zegsman meent,
daaronder ook Java.
Met bovenstaande gegevens komt ons
de conclusie gerechtvaardigd voor, dat
we voortaan ook met do communistische
propaganda door de lucht te maken krij
gen. Al is die nu minder gevaarlijk dan
de directe, ongevaarlijk is ze niet. Maar
ze is gemakkelijk te bestrijden.
Met alle bewondering die wij uit een
oogpunt van techniek en wetenschap voor
deze prestaties der bolsjewiki moeten heb
ben, is de politieke invloed er van met een
gelijk afgestemd station op Java al zeer
gemakkelijk te niet te doen. Wanneer dus
de Bolsjewisten straks „klewangwettende
krijgszangen in het Maleisch" door de
aether slingeren Semaoen of Tan
Mallaka zijn er goed genoeg voor dan
kan Malabar dat gemakkelijk te niet doen.
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Vrijdag 12 Augustus.
Hilversum 1060 M.
12.Politieber.
12.352.Lunchmuziek door het trio
D. Groeneveld, viool, A. v. Leeuwen, cello.
P. Jochemse, piano.
5.7.Concert door het A.N.R O.-or-
kest. Mary H. J. Schermer, mezzo so
praan. Egb. Veen, a. d. vleugel.
7.7.45 Vrijz. Protest. Uitzending.
7.45 Politieber.
8.15 Kurhaus Symphonieconcert B<-:
Residentie-orkest, o.l.vr Prof. G. Schne*
voigt. S. Schneevoigt, piano. Tschaikoirsk
programma.
10.15 Pcrsber.
10.3012.Dansmuziek (N. 0. V^-ub
zending).
Da ven try 1600 M.
12.20 Massenet-concert.
12.50 Orgelconcert.
1.202.20 Orkestconcert.
3.20 Radio-octet en solisten (sopraan,
bas, piano).
5.20 Lezing: The charm of old furir'
ture.
5.35 Ivinderuurte.
6.20 Orkeslconcert.
6.50 Tijdswcerbcr., nieuws.
7.05 Orkestconcert.
7.20 Causerie: Seen on tho-screen.
7.35 De sonates van Beethoven.
7.45 Lezing: Cricket.
8.05 Variété. Ben Bleu-band en artisten.
9.20 Weerber, nieuws.'
9.40 Lezing: Next week's broadcast
music.
9.55 Russisch programma.
10.3511 20 William Blakc. Verzen en
zang, gearr. door Mr. A. G. B. RusselL
112012.20 Dansmuziek;
„R a d i o-P a r i s'' 1750 M.
10.501120, Concert.
12.502.10 Orkestconcert.
5.055.55 Dansmuziek.
3.5010.50 Galaconcert. Opera-frag-
menton.
Langenberg 469 M., M n s t e r
242 M., Dortmund 283 M.
1.302.50 Orkestconcert
5.506.50 Aria's.
8.50 Guslav Jacoby-avond.
10.50—12.20 Dansmuziek.
Königswuslerhauson 1250 M.
3.208.05 Lezingen en lessen.
8.50 Gustav Jacoby-avond van Langen
berg.
10 50 Muziek uit Duitsche revues.
12.50 Sluilen.
Hamburg 395 M.
4.35 Coloratuur-aria's en liederen.
6.20 Orkeslconcert.
7.20 Concert.
8.20 „Slagsiel", neder-Duitsch drama in
3 acten van W. Wroost. Daarna tot 11.10
Dansmuziek.
B r ii s 8 e 1 509 M.
3,204.20 Kurhausconcert.
8.20 Orkestconcert.
9.50 Vlaamsche literatuur.
10.0510 20 Orkcstconcort.
strijd staande, is het de taak naast ver
sterking van liaar invloed in de moderne
arbeid in de katholieke en christelijke
vakvereenigingen to beginnen. De invloed
dien do christelijko en nationaal socialis
tische partijen op do arbeidersklasse uit
oefenen, kan vernietigd of minstens ver-
Zwakt worden door de intrede van com
munisten in dc vakbeweging dezer par
tijen en door do uitoefening van gepastcn
arbeid. Met de intrede in do vreemdo vak
bonden moet dadelijk begonnen worden,
zonder terug te deinzen voor de noodzake
lijkheid, dat de betrokken loden uit do
roodo vakbonden moeten treden."
Dit is dus het wachtwoord: de commu
nisten moeten lid worden van de katholie
ke en de christelijke vakbonden. De moei
lijkheid, dat zo niet tegelijk lid van de
comunistische on lid van de katholieke
vakvereeniging kunnen zijn, mag niet gel
den. De communistische wolf legge zijn
uiterlijko kenteekencn af en hulle zich in
schaapskleedercn ten einde tot de katho
lieke en de christelijke vakvereeniging te
worden toegelaten. Dat is het systeem
van cellen-bouw, door de communisten
overal toegepast. Zij pooten hun cellen in
de socialistische organisaties cn niet zonder
succes; nu willen zij hetzelfde beproeven
in do confessioneclc organisaties. In de
socialistische organisaties hebben zij hun
vertakkingen en zelfs het Internationaal
Vakverbond is niet vrij van communisti
sche 'invloeden. De heer Oudegeest is pas
gcvallon als algemeen secretaris van hot
I. V. V. en daaraan zijn do communisti-
heb ik jarenlang togen den invloed dor
communisten govochlon, zoo ongeveer
sprak do lieor Oudegeest in zijn slotrede,
en het ccnigo resultaat is, dat wij nog
meer last hebben van dc communisten.
Maar ze zitten niet stil, daar in Mos
kou, cn zij wroeten steeds verder.
Nu hebben zij het oog geslagen op de
katholieke en christelijke vakorganisaties.
Zij vergeten daarbij één ding: dat er tus
schen hen cn dc socialistische vakbonden
slechts een gradueel verschil bestaat, tus
schen hen en do geloovige arbeiders ech
ter een principieel onderscheid. ITet is
tusschen hen en de onzen een kwestie van
ja of neen, tusschen hen cn de socialisten
een vraagstuk van meer of minder. Do so
cialisten vechten met de communisten
over dat meer of minder op hetzelfde hel
lend vlak van den klassenstrijd en op een
hellend vlak kan men geen vaste positie
vinden; de geloovige arbeiders echter
staan op een heel ander terrein dan do
communisten en tusschen hen tweeën in
staat oen muur, die slechts vallen kan als
de gcloovigen hun eigen-ik verliezen.
Maar een gewaarschuwd man geldt voor
twee.
En daarom moest op het citaat van de
„Prawda" de aandacht gevestigd.
Ook als lastverkoopers en stukjes
draaiers zijn de communisten in onze vak
organisaties ongowcnscht.
FEUILLETON.
Vrij bewerkt naar het Engelsch
door P. G. Hoeks.
(Nadruk verboden).
11)
Vei
like-
ersi- de,
?rol
kti?
pk»
ervolgens maakte hij kennis met do
Poten, onder anderen met een jonge dtv-
lei gekleed in eenvoudig tcnnis-costuum,
,!o wie men niet kon zeggen, dat ze be-
ild mooi was, maar wier vriendelijk ge-
le® -lat dadelijk iedereen aantrok en wier hel-
;e[° bruine oogen tintelden van schalkseh-
*il en levenslust. Haar geheele optreden
^merkte zich door eenvoud van manie-
ftn en beslistheid van handelen.
oor dit eenvoudig persoontje had Dick
'enwel gêen oog. Zijn blikken zochten Isi-
n. die hij ten laatste ontdekte aan de
«ere zijde van het grasveld, waar
f "'"phen het geboomte verscheen.
'aIL Met zoodra had ze Dr. Durham be-
j**t, of ze verhaastte haar schreden,
«de naar hem toe en hem beide handen
stekend, die hij haastig vatte, riep ze:
dokter, wat ben ik blij u hier te zien
vind ik het aardig van mevrouw
dat ze u ook uitgenoodigd heeft."
Ulck tintelde van vreugde bij Let verne-
van deze woorden, die met zulke kin-
.•'jke oprechtheid geuit worden en die
wVatt? a^s een S^stig voorteeken.
iliatf i ^cr k°ch 200 heerlijk!" voer Isi-
Vo°rt, „en ze zijn zoo goed voor mij.
rouw Jones is een engel. Ze heeft me
M 0«B,
'id»
een paard gegeven en nu ga ik eiken dag
uit rijden."
De oude heer Jones begon luid te
lachen, toen hij deze ontboezeming hoorde.
„Een mooie grap!" riep hij, „alsof enge
len zoo maar paarden kunnen wegschen
ken 1 Neen, neen, juffrouw Isidra, dat hebt
u mis. Ik zeg eergisteren tegen mijn
vrouw: Laat Isidra maar op mijn paard
rijden. Zij is er dol op en ik ben er te
oud en te stijf voor. Maar toch'geef ik je
gelijk, dat mijn vrouw een engel is...."
„En u dus de man van een engel," viel
Isidra hem vlug in de rede. „Nu, dan dank
ik den man van die engel allerhartelijkst!"
Dit zeggende liep ze op hem toe en gaf
hem een stevigen handdruk.
„Jullie zoudt me bijna verlegon maken,"
sprak mevrouw Jones en dan haar arm om
Isidra's middel slaande, zei ze: „Beste
kind, het wordt tijd om je te gaan klee-
den voor het diner. Jij en Pattie deze
woorden waren gericht tot de jonge dame
in tenniskleeren moeten samen maar
naar boven gaan. En Pattie, denk er aan,
de je je keurig kleedt, hoor. Cyril Hay
komt straks ook dineeren."
Een flauw glimlachje krulde de lippen
van het toegesproken meisje, die nooit van
een Cyril Hay gehoord had, maar toch half
cn half do bedoeling van die woorden giste.
„Om dc waarheid te zeggen 't is bij
na te warm om een andere japon aan te
trekken en mooie kleercn baten mij toch
niet. Ik blijf er even lcelijk cm," zei ze.
Deze woorden met een tikje spot uitge
sproken hinderden niemand en allerminst
mevrouw Jones, die overtuigd was, dat het
't meisje niet om een complimentje te doen
was, maar dat ze oprecht meende wat ze
zei.
Hierop verlieten zo het gezelschap en
begaven zich naar haar kamers om zich
voor het diner klaar te maken.
Isidra stond nu voor een moeilijk go-
val. Haar garderobe was slecht voorzien
en ze wilde toch netjes voor den dag ko
men. Juist zat ze cr over te peinzen, wat
zo zou aantrekken, toen Pattie bij haar
binnenstapte met een nieuwe wit-zijden ja
pon over haar arm.
„Isidra", begon ze, „ik heb bier een nieu
we japon. Ik kreeg ze een tijdje geleden
van vader voor mijn verjaardag, maar het
toeval wil, dat zo me veel te nauw is. Ik
barst er bijna uit en'het is onmogelijk voor
me, dat ik ze dragen kan. Zou jij ze eens
willen passen, dan kan ik zien, hoe ze je
staat?"
„Maar Pattic. dat zal niet gaan. Ik be
grijp je bedoeling best. Wat zal jij dan
aantrekken?"
„O, ik heb kleeren in overvloed. Toe, doe
ze nu aan. Eventjes maar."
Isidra nam do japon in haar handen,
bekeek ze aan alle kanten en vond ze bui
tengewoon fraai, zóó fraai, dat ze voor de
verleiding bezweek.
„Ze staat je beeldig!" riep Pattie. „Kijk
eens in den spiegel."
Isidra deed zulks en dan, zich omkce-
rend, sloeg ze in een opwelling van kinder
lijke vreugde baar armen over Pattie's
hals, kuste haar op beide wangen en zei,
met tranen van dankbaarheid in de oogen:
„O Pattic, wat ben jc toch goed en lief
voor me!"
„Pas op, dat jc mijn hals niet kraakt.
ik moet hem nog langer hebben. Jc ver
kreukelt jo kleeren."
Pattie maakte zich zacht uit haar om
helzing los.
„Ziezoo, jij bent alvast gered. Nu ga ik
me vlug klaarmaken en dan gaan we sa
men naar beneden.
Dr. Durham geleidde geleidde Isidra
naar tafel cn zat onder het diner naast
haar zich verheugende, dat ze er zoo
schitterend uitzag en dat ze zich zoo ge
lukkig gevoelde. Hij liet zich van zijn beste
zijde zien en voerde een opgewekt gesprek
met zijn bekoorlijko tafeldame alsmede
met zijn gastheer, die hem vertelde, dat
hij de volgende maand met zijn vrouw een
reis naar Egypte wilde ondernemen en
Dick stal het hart van den ouden man,
toen hij hem allerlei bijzonderheden over
dat land mededeelde, dio den oud-koop
man geheel onbekend waren.
Vlak tegenover hen had Pattic plaats
genomen naast den heer Hay. Deze land
jonker, die zich enkel en alleen interesseer
de voor den landbouw en wat daarmede in
verband stond, nam geen deel aan het ge
sprek. Do gastvrouw, dit merkende, wist
heel tactvol het gesprek op dat onderwerp
tc leiden, zoodat ook hij iets van zijn be
vindingen kon mcedeelen, waaruit bleek,
dat, al mocht hij niet geleerd zijn, toch een
helder verstand bezat.
„Als ik u was, mijnheer Hay", viel Isi
dra hem in dc rede, „zou ik mijn stoom
ploeg maar niet te dicht langs den rijweg
laten komen."
„Waarom niet, juffrouw?"
„Uw paard mocht er weer eens van
schrikken en er met u van door willen
gaan, zooals gisteren."
„ITet uwo was anders ook niet op zijn
gemak. Maar dat moet ik tot uw eer zog
gen, u hield het goed in bedwang. TJ is een
knap paard rijd 8 ter. Wanneer zullen wo
nog eens oen tochtje maken?"
„Vindt u good aanstaandon Maandag
morgen?"
„Afgesproken."
„Ha," dacht Dick, „die twee gaan sa
men uit rijden!" Dio gedachte maakte hem
stil. Maar even lalor herstelde hij zich.
„Ben ik ook niot dwaas, om me daar iets
van aan te trekker? En welk rocht heb ik
om Isidra zulks kwalijk te nemen? Weg
met dio ja-loc rschc gedachte!Welko
aantrekkelijkheid zou die onbeduidende
landjonker, die ovor niets anders wist te
redeneeren dan over knollen cn aardappe
len, kunnen hebben voor zulk een hoog
staand en ontwikkeld meisje als Isidrat
Immers geen enkele. Hij mocht met haar
uit rijden gaan, zoo dikwijls hij wilde. Dat
zou Isidra prettig vinden cn zc zou wel
zorgen hem op gepasten afstand te hou
den."
Na tafel begaf men zich in den tuin,
waar do gastheer den bezoekers zijn oran
jerie en zijn broeikassen, vol uithcemsche
planten, liet zien, waarop hij niet weinig
troUch scheen to zijn. Later op den avond
verecnigde men zich in de grooto zaal. Do
ramen stonden wijd open om do frisBcho
avondlucht binnen te laten en Dick stond
bij een van dio open ramen, zich verlusti
gend in do aanschouwing van den mooieu.
tuin en den heldoren avondhemel, waar
aan de zon in allo pracht en heerlijkheid
ten ondergang neigde en luisterend naar
het slaan van den nachtegaal in do verte.
(Wordt veryolcd).
