ARME FüüILiE.
VIERDE BLAD
„DE LEIDSCHE COURANT"
ZATERDAG 23 JULI
k hi
:ruip
ct li
Buiten!. Weekoverzicht.
Si j'étais roials ik koning was
Als u koning was, wat zoudt u dan
doen'? Ik denk, dat ik in zoo'n geval gauw
afstand van de troon zou doen, ergens ver
ffeg een lapje grond zou koopen en een
paar kolossale buldoggen zou aanschaf
fen. welke iedereen, die naar politiek
rook, van mijn erf zouden jagen.
Want als je zoo'n beetje in de buiten-
]anu...uiie politiek rondscliurrelt, dan voel
je dat een koning ook maar een gesjoch
ten jongen is, al heeft hij een stel ridder
orden en een chic pakje aan. Neen, in het
vak van koning zit ook al de klad; hoewel
liet dezen keer nu eens niet komt van wege
de concurrentie^ want groole animo voor
de weinige koningszetels bestaat er niet.
Zoo pas is de koning van Roemenië
overleden, iemand, die zijn buik van poli
tiek vol had! Zoolang hij koning was,
zijn er intriges gesponnen, rondom hem.
Zijn oudste zoon, die blijkbaar geen lust
had, om hetzelfde leventje als zijn vader
te leiden, trok er tusschen uit en gunt de
troonopvolging gaarne aan zijn zoontje,
die thans in <le Nationale Vergadering
tot koning is uitgeroepen. Het aardige
kereltje van 6 jaar., dat in een matrozen
pakje tot koning werd geproclameerd, kan
nog pleizier van zijn baantje beleven, hij
maakt al vroeg carrière. Als hij maar
geen speelbal wordt van de partijen, die cd
kaar in bet Roemeensche koninkrijk de
macht betwisten.
F e r d i n a n d t. De dood van koning
Ferdinand van Roemeniü is een gebeurte
nis, die men lang van te voren had zien
aankomen en thans elk oogenblik ver
wachten kon. Hij leed aan een slepende
kwaal, waartegen geen kruid gewassen
was en geen operatie heeft mogen baten.
Wij hebben daags na 's konings
overlijden zijn geschiedenis, die zoo nauw
verbonden is aan die van zijn land gedu
rende en na den wereldoorlog, beschreven
en zullen er nu niet op terugkomen.
Een merkwaardige overeenkomst be
stond er tusschen den thans overleden
koning Ferdinand I en zijn voorganger,
koning Carol I, die zijn oom was en dien
bij in 1914 opvolgde. Sprak men vóór den
oorlog van het Roemeensche koningshuis,
dan rees onmiddellijk do figuur op van
de koningin, van Carmen Sylva, de fijn
besnaarde en artistieke vrouw, wier lite
rair werk ook in ons land veel werd ge
lezen; sprak men n a den oorlog van de
koninklijke familie., dan was het in de
eerste plaats over koningin Maria, de be
gaafde, maar zeer ijdele en inlxigrcerende
vorstin, die met haar zucht voor reclame
liet prestige van het koningshuis heeft
geschaad. Haar Amerikaansche reis, ver
leden jaar, goed bedoeld en grootsch op
gezet, was een hittere mislukking, welker
plotselinge afbreking ten gevolge van de
e lx ziekie van den koning als een ware verlos
sing werd beschouwd.
Ferdinand, die een stille, verlegen man
was, van wien een Fransch diplomaat ge
tuigde: „Ce roi est un monsieur", had
bij het partijkiezen van Roemeniël aan de
zijde der geallieerden een zwaren strijd
met zichzelf uit te vechten. Hij was im
mers een Hohenzollern, van den katholie
ken tak van Sigmaringen., en hij zag hoe
zijn legers ten strijde togen tegen het volk,
dat het zijne was. Hij had zijn militaire
opvoeding te Berlijn genoten en was in de
Pruisische school gedrild. De Duitsche
generaals, die zijn land kwamen bezetten,
waren óf zijn leermeesters, óf zijn. vrien
den geweest. Hij was een neef van keizer
Wilhelm en verwant met tal van Duitsche
vorsten uit de bondsstaten.Hen allen
moest hij verloochenen, zijn gevoelens
voor zijn geboorteland onderdrukken.
Hij heeft het gedaan en zijn land heeft
er de vruchten van geplukt.
Thans na zijn dood wordt het land ge
regeerd door een regentschapsraad, zoo
lang de minderjarigheid van het kleine
koninkje Michael duurt. Dat wil zeggen: in
naam zal deze raad regeeren, in werke
lijkheid is Bratianoe de regent.
Of de ex-kroonprins Carol nog aanlei-
ding tot moeilijkheden zal geven is een
uss<3vraa^" Zijn aanhang is in Roemenie) niet
bepaald groot. De ex-kroonprins heeft
zelf de liefde van zijn volk verspeeld door
zijn ontrouw aan zijn gemalin, prinses
Helena van Griekenland.
Naar gemeld wordt hebben zich nog de
monstraties voorgedaan ten gunste van
prins Carol, doch Bratianoe zal er wel
voor zorgen, dat dergelijke betoogingen
met kracht worden onderdrukt.
De Wcensche Vrijdag. „Wien,
Wien, die Stadt meiner Traumo'', de vo
rige week Vrijdag was je een nachtmerrie.
Opeens laaide do vlam van het oproer
hoog op en stak de stad in brand. Was
het spontane verontwaardiging? Of was
het 't gevolg van een stelselmatige „het
ze'' der sociaal-democraten, wien ten
slotte de beweging over het hoofd groeide,
zoodat den leiders de teugels uit banden
glipten?
Men kent de aanleiding.
Op Zondag 30 Januari hadden in iict
kleine stadje Schat tend orf, in het Bur-
genland, dicht bij de Hongaarsche grens,
ernstige ongeregeldheden plaats in ver
band met een door de socialisten daar te
houden vergadering en betooging. Troe
pen van den republikeinsclien „Schutz-
bund'' zouden er voor de orde zorgen en
de socialistische hetooging beschermen
tegen mogelijk molest van de zijde der
reclitsche tegenstanders, die zich in Oos
tenrijk in den bond van „frontstrijders"
hadden georganiseerd.
Bij den doortocht van den Schutzbund
en van de socialistische betoogers door
het plaatsje kwam het tot een botsing
tusschen de socialisten en hun rechtsche
tegenstanders. En daarbij werden toen
zonder cenige provocatie zeggen de socia
listen; ter zelfverdediging omdat men een
aanval vreesde, beweren de frontstrijders
uit een herberg verschillende schoten
gelost,, waardoor een arbeider en een
achtjarig jongetje doodelijk werden getrof
fen.
Het gebeurde wekte in socialistische
kringen in Oostenrijk en in het bijzonder
in het socialistische Weenen buitengewo
ne opwinding en de begrafenis van de
slachtoffers werd dan ook tot een reus
achtige betooging van d.e socialistische
republikeinen van rechts.
Tegen de lieden, die van de herberg
uit de noodlottige schoten hadden gelost,
werd een vervolging ingesteld en in het
tegen hen voor de jury-rechtbank gevoer
de proces is Donderdag uitspraak gedaan.
Ondanks den eisch van het 0. M., dat
de veroordeeling van de beklaagden ver
langde, sprak de jury deze vrij.
Naar aanleiding van dit vrijsprekend
vonnis is het nu te Weenen tot de zoo
ernstige en bloedige onlusten gekomen.
Deze onlusten zijn door de socialisten
niet bedoeld, zij wilden alleen demons tree-
ren, doch het gepeupel door de vooraf
gaande campagne sterk opgehitst sloeg
op hol, daarbij voorgegaan door de com
munisten, die uit het relletje munt poog
den te slaan. Dat de communisten doel
bewust op onlusten hebben aangestuurd
blijkt uit het verslag, dat de christelijk—
sociale „Reichspost" geeft van de ver
woesting, in haar gebouwen aangericht.
De aanvallers, schrijft het blad, waren
duidelijk in twee troepen te onderscheiden
die verschillende doeleinden bij het bin
nendringen van het gebouw nastreefden.
De eene troep gaf zich over aan plunde
ring en hield zich niet op met materieele
verwoestingen., maar verzamelde liever
messing en andere waardevolle bestand-
deelen van de machines. Tot twee maal
toe drong een van die troepen de kelders
binnen, waar achter een ijzeren deur een
arbeider van de firma zich schuil hield.
Deze hoorde de aanvoerder zeggen: „Hier
valt niets te halen!" Daarop keerden do
plunderaars weer om. Zoo kwam het ook,
dat in de lokalen, die door de plunderaars
bezocht werden, bijna niets moedwillig
beschadigd werd. Daarentegen verzamel
den de „gasten'' klokken, barometers,
kostbaarheden en kleedingstukken, welke
laatste zij .dadelijk ter plaatse aantrok
ken en waarvan zij de zakken met geroof
de goederen volstopten.
Terwijl de»ze troep met dc handigheid
van een ervaren dievenbende doodkalm
bijna een uur lang in het gebouw zijn
gang ging, was de andere troep er doel
bewust op uit een bepaalde verwoesting
aan te richten.
Aan het hoofd van dit brandcomman-
do ging een net gekleede intellectueele
jood, die bevelen gaf. Wij constateerden,
dat deze lieden allerlei brandbare stoffen
bij zich hadden. De aanvoerder en eenige
van zijn volgelingen hadden bakjes en
kannen met licht ontvlambare vloeistof
fen medegebracht. Deze waren reeds des
morgens om 7 uur bij een huisbewaarder
in do nabijgelegen Zeltgasse onder een
voorwendsel in bewaring gegeven en wer
den kort voor do bestorming afgehaald.
De aanvoerder van het brandcommaudo
goot als nummer één reeds voor het ge
bouw benzine op de hoopen papier, die
toen naar buiten gegooid werden, andere
gebruikten petroleum, zooals do berken-
bare resten uilgewezen hebben. Een aan
tal van deze lieden wierpen voorwerpen,
die een grijzen rook ontwikkelden en da
delijk onbraudden. Anderen weer bezaten
fakkels, die een scherp licht, zooals mag
nesium, uitstraalden.
Deze troep bestond niet uit lieden, die
tot den arbeidersstand behooren en die
reeds door hun uiterlijk verrieden, dat zij
van do meest duistere elementen van de
groote stad afkomstig waren. Vóór de
machines slaande, waren zij tamelijk ra
deloos, riepen om een „vakman'', die hen
bij bun vandalenwerk zou helpen en sloe
gen, toen zij er geen vonden, cr blinde
lings op los. Slechts zoo is het te ver
klaren, dat de aangerichte schade hoofd
zakelijk de deelen, waar het minder op
aankomt, betreft.
Hier was duidelijk Moskou aan het
werk, met een methode, die Weenen nog
nooit bad meegemaakt, goed georgani
seerd en voorbereid, niet eerst uit de on
rust van den toestand van het oogenblik
voortgekomen.
Men krijgt geen fakkels, chemische
hommen e.d. zooals men lucifers bij den
kruidenier koopt. De „bezoekers" hebben
zonder twijfel reeds lang voordat de uit
spraak in het Schattendorfer proces was
gedaan, hun maatregelen volgens vast
staande plannen getroffen. Hier is een
doelbewuste overval voor ernstige poli
tieke doeleinden, die vér boven liet recht-
streeksche doel van den aanval uitgaan,,
gepleegd.
En het resultaat van dit alles?
De socialisten kondigden de algemeene
staking af en eischten het aftreden van
den bondskanselier mgr. dr. Seipel en
van den Weenschen politieprefeet.
Mgr. Seipel capituleerde niet voor de
straat en bleef. De politieprefect bleef ook.
De staking moest hvorden opgeheven.
Niets is bereikt,, behalve dan dat het aan
tal dooden tot 1CK) is gestegen.
De bloedige Weensche Vrijdag is een
groot fiasco geworden voor de socialisten.
Een lesje voor onbesuisde, onverantwoor
delijke schreeuwers. Of het helpen zal?
Het valt te betwijfelen.
In antwoord op een in verzoenenden
geest geschreven artikel van do Reichs
post zegt het sociaal-democratisch blad,
de „Arbeiterzeitung".
„Verzoening? Verzoening is onmoge
lijk. In den rouw over onze gevallen
broeders en zusters weigeren we zelfs
ook maar de gedachte aan een verzoening
in overweging to nemen. We kennen
slechts de haat! Wat we aan het graf van
onze dooden zullen heioven is niet ver
zoening, maar bittere strijd tegen de
burgerlijk-kapitalistische wereld. We zul
len het geheele stelsel vernietigen. In de
Bartensteingasse hebben eenigo men-
schen hun handen gedoopt in het bloed
der stervenden en een verschrikkelijk
woord op den muur geschreven: Wraak!
Wij kunnen dit begrijpen."
't Is hartverheffend!
STADSNIEUWS
BRIEVEN VAN EEN V/ANDELAAR.
IX.
Mijn beste lezers en lieve lezeressen, sta
mij toe, dat ik u onder den arm neem en
met u op stap ga.
Een vraag: Heeft u de nieuwe kaas
markt al gezien? Neen? Nu dan gaan wij
eens knusjes daarheen en in oogcnschouw
nemen een belangrijk stuk werk, door do
goede zorgen van ons gemeentebestuur tot
stand gebracht, waardoor aan een lang ge-
koeslerdon wensch van koopers en verkoo-
pers en autoriteiten is voorzien. En dan
verklaart gij nog dat ge er nog niets van
hebt gezien, wat wel een tikje nonocha-
is niet alleen, doch inderdaad een tekort
aan belangstelling voor de dingen die om
ons heen gebeuren. En waar ons streven
er juist op gericht is die belangstelling
aan te wakkeren, in onze medeburgers los
te slaan en uit to drijven dat „bet gaat
wel zonder mij", daar zullen wij dwingen
tot meer meeleven, tot
Zoo keuvelende zijn wij er! En zie nu
eens aan wat 'n terrein; zie nu eens een
plek waarop een groot levensbelang voor
Leiden zich ontwikkelt!
Misschien heeft u vroeger gekend hel
Invalidenhuis, een oud, vervallen ge
bouw dat slechts nog dienst deed als een
symbool van de historie, toon men nog
wist to bouwen en kon bouwen uit royale
beurs.
De kanonnen, de emblemen van den tijd
toen het militairismo nog in goeden gunst
stond, zijn verdwenen, het gebouw is ge
sloopt en oen terrein is aangelegd waar
den handel in het product, door den naar-
stigen boer uit melk gewonnen, thans ter
markt wordt gebracht. En dat deze pro
ductie van enorme heteekenis is, kan blij
ken uit eenige cijfers^ geput uit officieelo
gegevens.
In 1926 werden in Leiden aangevoerd
•door 5262 wagons verdeeld als volgt:
1.232.814 K G. Goudsche kaas en 432.928
K.G. Leidsche kaas. Do prijzen waren over
het algemeen bevredigend en de handel
vlug. Aan de Waag werden gewogen
3505 partijen.
Is het nu duidelijk, van hoeveel belang
het is, een moderne kaasmarkt te hebben
en hoe do klachten, toen do markt nog op
do Vischmarkt was, gerechtvaardigd wa
ren. Laat, mijn lezers, uw oog eens gaan
over dat mooie terrein en meet de grootte
eens af. Ik wed dat ge er van verbaasd
zult staan, als ik u zeg, dat dit voor den
handel dierbaar plekje grond 3800 M2
groot is. En, al lokt de entourage u nu
nog niet zoo wonder aan, beloof mij dat
ge over een paar maanden nog eens zult
gaan zien. Dan is alles in de puntjes in
orde en zijn alle gemakken in gewijsde.
Een dingt hangt echter nog in de lucht;
de weeggelegenheid. Er is in de kringen
van den handel nog wat verzet tegen een
automatische wccginricliting, men houdt
het nog met de schalen on gewichten! 't
Is een tikje achterlijk, doch wij verwach
ten, dat dit ver-inzichten spoedig zullen
plaats maken voor den wensch nu alles
maar naar de moderne eischen in to rich
ten. Dat zal inderdaad in velo opzichten
bevorderlijk zijn aan het vlugge verloop
van de markt en het „tijd is geld" ten
goede komen.
Dit alles zal den boer aanlokken tot een
meer geregeld marktbezoek, waardoor de
markt in belangrijkheid zal toenemen en
Leiden's liandéldrijvenden middenstand
de vruchten zullen toekomen. Dat hebben
zeer goed begrepen de actieve zakenmen-
schen van do Hooigracht, die prijzen be
schikbaar stelden, toen verloden week de
plechtige opening van do kaasmarkt plaats
had. Dat was oen echt prettig focstjo.
Eerst daar op de markt, toen onze burge
meester namens het gemeentebestuur de
markt opende en dc glundere gezichten
nog vroolijker wist te stemmen. En, toen
in de Graanheurs do tweede acto werd af
gespoeld, was or maar oen roep over hot
aangename verloop van. deze zoo gewich
tige gebeurtenis. En verkoopers, koopers
en autoriteiten hebben daar zich voorge
nomen de handen ineen te slaan en krach
tig saam te werken om de Leidsche kaas
markt te maken tot een van do boslo
markten, waar de keurige Loidscho kaas
ende lachende Goudsche kaas zullen vie
ren triomphen in het binnenland. En
dan mogen wij hopen en vertrouwen dat
van do ruim 82 millioeu Kilo kaas, die
wordt uitgevoerd, een zeer groot percen
tage zal £jjn gemarkt op onze mooie Leid
sche kaosmarkt. Men zal om daartoe te
geraken echter een andere nweg moeten
inslaan. Allereerst zal do reclame moeten
worden ter hand genomen cn op do vol
waardigheid van het product worden ge
wezen, in tegenstelling met wat over de
grenzen gaat onder den naam van Leid
sche kaas, doch in geen enkel opzicht in
den schaduw kan slaan van wat echt en
onvervalscht is. Laat men onze kaas op
tentoonstellingen in het buitenland bren
gen, laat men daar in do gelegenheid zijn
ons product te proeven en do aroma, die
do tong zal streelen, zal het verlangen
naar meer versterken en, eenmaal inge
burgerd, zal onze kaas een afzetgebied
vinden van zeer groole capaciteit.
Hier valt echter een tekort to conslafec-
ren bij belanghebbende zelf. Men dient in
dio kringen de handen ineen to slaan en
bet is als een opgelegd pandoer, men zal
het winnen! Men zal in het buitenland,
waar men reeds weet dat uit Holland veel
goeds komt over de grenzen, met lokkend
handgebaar onze kaas toewuiven en de
smaakorganen zullen to gast gaan aan
een voortbrengsel dal waard is overal ge
kend en gebruikt te worden.
Wanneer do woordeu in die richting bij
do opening van do Leidsche kaasmarkt
gesproken en dezo nederige letteren er don
stoot too hebben gegeven allo aandacht
te concentreeren op dit zoo gewichtig
vraagstuk, dan zal die opening een gewel
dige stoot hebben gegeven aan de oplos
sing er van en zullen allen die belang
hebben bij den kaashandel, er dc rijko
vruchten van plukken.
Mot den wensch dat we er spoedig moor
van zullen hooron, neem ik afscheid van
u, mijn lezers en lezeressen en dank u
voor uw zoo aangenaam gezelschap. Tot
later! WANDELAAR.
RECHTZAKEN
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
De Kantonrechter to Leiden hooft ver
oordeeld:
Wegens overtreding der Leerplichtwet:
J. O. huisvrouw v. d. N.; M. E. huisvrouw
A.; J. G. huisvrouw van D. Katwijk aan
Zee; W. H. huisvrouw de J. aldaar; K. O.
Luisvrouw O. aldaar; N. D. Noordwijker-
hout ieder tot 2 of 2 dagen hechtenis; F.
H. Noordwijkorhout; A. B. huisvrouw van
B. Katwijk aan Zoo, ieder tot 3 of 3 da
gen hechtenis; B. van L. huisvrouw de M.
Katwijk aan Zee 2 maal 2 of 2 maal 2
dagen hechtenis; J. v. d. P. huisvrouw v.
D aldaar 1 of 1 dag hechtenis; P. M.
de G. Noordwijkorhout 3 of 3 dagen hech
tenis: L. W. Noordwijk; A. V aldaar; G.
van T. Noordwijk, J. v. d. M. Sassenhoim,
J S. huisvrouw S. Zoeterwoude ieder tot
2 of 2 dagen hechtenis; H. C. H. Sassen
hoim; G. van W. Noordwijk ieder tot 1
of 1 dag hechtenis; wegens overtreding der
Botcrwet: G. v. d. L. Haarlemmermeer 5
of 5 dagen hechtenis; wegens overtreding
der Warenwet: B. T. Rijnsburg 20 of 10
dagen hechtenis; J. P. 3 of 3 dagen
hechtenis; J. M. J. K. Katwijk aan Zee 2
maal 3 of 2 maal 3 dagen hechtenis; we
gens overtreding dor IJkwot: G. G wed.
E. 0.50 of t dag hechtenis; wegens over
treding der Spoorwegwet: S. v. d. L. Haar
lem 3 of 3 dagen hechtenis; G. J. v. d.
H. zwervende 2 of 2 dagen hechtenis;
J. J. B. Den Haag 1 of 1 dag hechtenis;
wegens overtreding dor Politie verordening
der gemeente Leiden: C. L. van B L. B.
van V.; J. A. S. ieder tot 1 of 1 dag
hechtenis; C. J. van D., W. D M Th. G.
K. ieder tot f 1 of 1 maand tuchtschool, H.
de G. 2 of 2 dagen hechtenis; II. n.; M.
K Amsterdam; S. P. ieder tot 1 of 1
dag hechtenis; D. M. van G. 0.50 of l
dag hechtenis: T. D. N.; N. v. d B., M.
V,. J. D. v. d. B. ieder tot 1 of 1 dag
hechtenis; M. J. B. (op do keuring van
voo cn vleesch) 5 of 5 dagen hechtenis;
J B. Oegstgccst; J. D.; J. O. ieder tot 1.
of 1 maand tuchtschool; W G. R 2 of
2 dagen hechtenis, W. n. 2 maal 1 of
2 maal 1 dag hechtenis; M. S. 5 of 5 da
gen hechtenis; C. L. van E. Leiderdorp 2
of 2 dagen hechtenis; A. van N. Delft; H.
C. D. Bilthovcn, A. van W. Alphen aan
den Rijn; W. van H.; I. B. ieder tol 1 of
1 dag hechtenis; G. F. M. 2 of 2 dagen
hechtenis; wegens een trekdier onbeheerd
luten staan: M. G. Rijnsburga 2 of 2 da
gen; wegens overtreding der Politic veror
dening tier gemeente Sassenhoim: A J.
van D. Amsterdam 10 of 5 dagen hech
tenis; I. de H. Rijswijk 5 of 5 dagen
hechtenis; F. B. P. Amstelveen: A. P M.
v d. W.; G. W. van N ■Poeldijk, ieder tot
5 of 5 dagen hechtenis; A. do G. Schip
luiden 10 of 5 dagen hechtenis; wegens
overtreding der Politie veronioning der
gemeente Noordwijk op do keuring van
varen: P. R. Noordwijk 3 ofy 3 dagon
hechtenis; P. v. d. T. Noordwijkorhout 1
cf 1 dag hechtenis; Th. v. d. P. Noordwijk
3 of 3 dagen hechtenis; Ph. K. 1 of 1
dag hechtenis; J. K. 2 of 2 dagen hech
tenis; L. G. V. L. St. Noonlwijk 2 of 2
dagon hechtenis; wegens overtreding der
Politieverordening dor gemeente Noordwij
korhout: J 1). Azn Noordwijkerhout 2
FEUILLETON.
rerei
ling, i,
91)
Bomen door Compton Mackenzie.
Vertaald door Ellen Russe.
fneo
t Idee, dat die verwaande stommeling
Lucretia's alleenspraak, voordat ze haar
lippen vergiftigt, zou hebben kunnen
schrijven! Laurence! Goeie hemel! En stel
je voor, dat Laurence Nebukadnezar's be
spiegeling over gras had geschreven! Dan
zou het publiek met recht aanleiding heb
ben gehad om te giechelen! En Laurence,
die Johanna's verdediging tegen den Bis
schop van Beauvais zou moeten schrijven!
Do kwasterige ezel kon niet eens een be
hoorlijken brief aan den bisschop van Sil-
or <J fester schrijven om te beletten, dat ze
m ad oneervol uit zijn gemeente gooiden.
Do woedende schrijver begon in zijn
toorn op en neer te dansen op de kussens
Van taxi.
vfj tiWil ik U 'n handje helpen om de stoep
&P te komen, mijnheer?" bood do chauf
feur gul aan, toen John, die bij zijn huis
uw Jj'kgestapfc was, hem veel to veel betaald
ach' a<f' daar hij nog onder den indruk was
de betichting een gierigaard te zijn.
«Nee, dank je."
lAcem me niet kwalijk, mijnheer. Ik
"acht, dat U 'n beetje boven uw theewa-
i. !er w.a.3* leek me wat erS levendig onder
e jo et rijden binnen."
«Het volgende praatje zal nu misschien
jef zijn» dat ik een dronkaard ben," zei
•ohn bij zichzelf, terwijl hij de voordeur
°PeQ gooide onmiddellijk met een
eenigszins overdreven stramme houding
de trap op ging en naar bed.
Maar hij kon niet in slaap komen. De
verzinsels over zijn godrag, die blijkbaar
algemeen in Londen bekend waren, druk
ten hem hevig door hun onrechtvaardig
heid. Iedere aantuiging nam een nieuwen
en fantastischen vorm aan, terwijl hij zich
om en om wentelde, to vergeefs trachten
de in slaap alles te vergeten. Hij begon
nu weer te tobben over wat men had be
doeld met zipn omgang met miss Hamil
ton dan over de andere praatjes. Hij voel
de dat het nog' maar heel kort zou duren,
voor zij zelf het verhaal in den een of an
deren afschuwelijken vorm gegoten, ver
nemen zou en hem dan voor goed in recht-
matigen toorn zou verlaten. Moest hij haar
morgen niet waarschuwen omtrent wat er
ondersteld werd? En zelfs al zeide hij niets
over het verleden, mocht hij haar dan in 't
vervolg nog meer compromitteeren?
Het was zes uur, voordat John insliep
en toen hij den volgenden ochtend na het
ontbijt zijn secretaresse begroette, had hij
een barstende hoofdpijn. Gelukkig was er
een brief van Janet Bond gekomen, die
hem verzocht haar dien ochtend te bezoe
ken, voor een gewichtige aangelegenheid.
Hij greep het voorwendsel aan, om elke
bespreking over do onthullingen van den
vorigen nacht uit te stellen en zeggende
aan miss Hamilton, dat hij voor den lunch
terug zou zijn. besloot hij te voet naar het
Parthnon Theater te gaan, in de hoop al
daar met een klaarder en gezonder kijk
op het leven te zullen aankomen. Bijna
zei hij tegen haar, dat ze naar huis kon
gaan, maar bij verder nadenken zag hij
in, dat hij mogelijk in een heele andere
stemming zou terugkeeren, dus verzocht
hij haar zich bezig te houden met het
rangschikken van eenigo verspreide noti
ties over Jeanne d'Arc, die nog niet in de
schets van het stuk waren opgenomen. Hij
herinnerde zich ook, dat hij over drie da
gen jarig was, dus vroeg hij haar uitnoodi-
gingen te willen zenden aan zijn heele fa
milie voor dc jaarlijksche viering, waarop
de verschillende familieloden zich plachten
wijs te maken, dat zij door hem een aan
tal nuttelooze giften voor de rooktafel aan
te bieden, ten volle al z'n hartelijkheid
vergolden. Hij besloot, dat z'n verjaardags-
speech dit jaar het middel zou zijn om met
gestrengheid af te geven op kwaadaardi
ge praatjes. Hij zou eens en vooral een
dam opwerpen tegen dezen modderstroom
van kwaadsprekerij en hij zou Lanrence
een brief aan de pers laten schrijven om te
ontkennen dat hij de schrijver van z'n
stukken was. Brandende van hervormings
ijver, terwijl zijn hoofdpijn spoedig be
daarde, spoedde John zich langs Fitzjohn's
Avenue in het Maartsche zonlicht naar de
zondige stad, daar beneden.
Het Parthenon Theater had tot Akropo-
lis de hoogten van de Adelphi; uit de tui
nen aan de Theems gezien, maakte het
den indruk met neerbuigende minzaamheid
neer te blikken op dc pogingen van den
Londenschen graafschapsraad, om den mu-
zikalen smaak van deze generatie te ver
heffen. In dc vestibule men had deze
eerst de propylacën genoemd, totdat 't
bleek, dat deze lange naam het publiek
weerhield om vooruit plaatsen te komen
bespreken, uit angst het woord verkeerd
uit te spreken stelde een borstbeeld van
Janet Bond, het beroemde beeld van Pal-
las Athene op de oorspronkelijke Akropo
lis voor cn de programverkoopsters, die als
karyatieden gekleed waren, voegden er
een allerbekoorlijkst antiek tintje aan toe.
De eigenares zelf was het overtuigend be
wijs in deze moderne tijden van de uitbui
ting der maagdelijkheid en het moet wel
een profijtelijke uitbuiting zijn geweest,
daar het Parthenon Theater zelf gebouwd
en betaald was door haar verstooten aan
bidders. Ieder jaar werd Janet Bond's po
sitie als maagd cn als tooneelspeelster ze
kerder cn de snelheid, waarmede haar re
putatie toenam, zou haar waarschijnlijk
spoedig in staat stellen, in allo vrijheid dc
meest gewaagde stukken op te voeren. Op
het oogenblik echter paste zij nog denzelf
den maatstaf op haar stukken toe, als op
zichzelf. Zelfs bleef het daar niet bij. Zc
was ook vreeselijk streng aangaande het
privé leven van dc leden van haar gezel
schap en menig jong actricetjo was in tra
nen door den toonecluitgang heen gegaan,
omdat miss Bond haar in ongepast gezel
schap had zien soupeeren. Moeders, schre
ven uit heel Engeland om miss Bond te
verzoeken dc zorg voor hun naar-het-too-
neel-smachtende-dochters op zich te willen
nemen; het resultaat was een kloosterach
tige toon onder de figuranten, gedeeltelijk
vermengd met militante propaganda voor
vrouwenkiesrecht cn hoogere wiskunde.
Evenmin werd do kunst veronachtzaamd;
sommige critici beweerden zelfs, dat in het
Parthenon Theater lamst beoefend werd
ten koste van liet leven, ofschoon geen
hunner durfde tegenspreken, dat miss Bond
cr in geslaagd was, de deugd profijtelijk
maken, zonder zo lo verkoopen.
Uiterlijk was de groote tragedienne ron
der van vormen dan men verwacht zou
hebben en meer moederlijk dan maagde
lijk, misschien omdat zc, volgens haar
eigen woorden een moeder voor al haar
jonge actrices was. Haar stem was vol cn
diep, met evenveel afwisselende klanken
als een knap bespeelde gong. Zo schmink
te zich nooit op het tooneel en droge een
gezondheidseorset: deze intieme bijzon
derheid werd bekend door de onbeschei
denheid van een alom verschijnende ad
vertentie, maar die bekendmaking ver
grootte haar reputatie voor fatsoen, cn do
minees, die do Queen de Lady van hun
vrouwen lazen, spraken waardeerend over
het verschil tusschen miss Bond cn de velo
met open mond glimlachende tooneel-
speelsters, dio er do voorkeur aan gaven
tandpasta aan te bevelen .Engeland was
trotsch op miss Bond en voelde, dat Ame
rika niet langer het recht had groot to
gaan op het monopolie van deugdzame
actrices. Toen John aanbelde bij miss
Bond's étage-woning, die heel handig in
het dak van den schouwburg was aange
bracht, was hij er trotsch op, met haar to
doen to hebben. Lang hoefde hij niet te
wachten in haar strenge studeerkamer;
nauwelijks had hij tijd om de gepijpte kelk
van een witte lelie te bewonderen, die in
kuischo symboliek do eenige bowoonBtor
was van een blauw porceleinen pul, toen
miss Bond zelf binnen kwam.
„ïk haal, wat ik genoodzaakt ben U lo
zeggen," galmde ze.
(Wordt vervolgd).
