[fiÏHË FAMILIE.
TWKESE BLUB
„DE LEIDSCHE COURANT"
MAANDAG II JULI
do Communie aan het altaar minstens een
geestelijke Communie te doen, een verlan
gen daarnaar in ons op te wekken.
De „Postcommunio" gebeden zijn dank
gebeden voor de genoten H. Communie. Dö'
liturgische plechtigheid der n. Mis wordt
besloten met den zegen aan de aanwezigen
en in den regel met het begin van het St.
Joannes-Evangelie.
Deze verhevene woorden, in geheimnis-
volle taal de grondwaarbeden omvattende
van ons H. Geloof, besluiten bijna elke
H. Mis.
In dien zin vormen Credo, Praefatie en
Joannes-Evangelie weder een eenheid.
Zoo vormt de H. Mis een vast aaneenge
sloten geheel van gebeden en handelingen,
in elkander overgaande en door eenzelfde
stemming verbonden, echter vol afwisseling
en tegenstelling en aaneengesnoerd door
een geleidelijke stijging der stemming wel
ke met do Consecratie en Communio haar
beide hoogtepunten bereikt en dan weer
afdaalt in symmetrische terugslag op den
aanvang.
Moge aldus onze geest en ons hart me
deleven met de verheven Geheimen, die op
het altaar worden voltrokken.
A. BOEKEL, Kapelaan.
SI^ISEMLaMO
Vragen van Kamerleden.
Het dansen op Zondag.
De heer Duymaor van Twist heeft aan
den Minister van Justitie gevraagd, of hij
kennis genomen heeft van het antwoord,
dat de heer Duymaer van Twist heeft ont
vangen van B. en W. van 's-Gravenhage
nopens het verleenen van dansvergunnin-
gen op Zondag te Den Haag en of de Mi
nister het standpunt an burgemeester en
wethouders, dat op den Zondag des mid
dags mag worden gedanst, mits na het vol
komen eindigen der middagdiensten niet
in strijd acht met artikel 4 der Zondagwet
en wel in tweeërlei zin door:
a. de uitzondering, welke het artikel
voorschrijft, tot regel te maken;
b. het pertinente voorschrift van het ar
tikel, dat openbare vermakelijkheden hij
uitzondering kunnen worden toegestaan,
mits niet dan na het volkomen eindigen
van alle godsdienstoefeningen, ter zijde te
stellen en daarvan te maken, dat reeds na
de middaggodsdienstoefening mag worden
gedanst?
Zqo deze vraag bevestigend wordt beant
woord, vraagt de heer Duymaer van Twist
of de Minister dan bereid is, overeenkom
stig zijn toezegging, maatregelen te treffen
ter handhaving van do Zondagswet.
Vrijwillig bijbetaalde belasting.
In vijf jaar tijds ruim 18 ton.
In April j.l. verscheen een mededeeling
in de bladen, waarbij werd aangekondigd,
dat zij, die door onjuiste belastingaangifte
den fiscus hadden benadeeld, alsnog in de
legenhcid worden gesteld om hun opgaven
to verbeteren en het verschuldigde vrijwil
lig te voldoen, zonder dat boete wordt op
gelegd. Deze „amnestiebepaling" heeft tot
gevolg gehad dat tal van bedragen, waar
onder ook aanzienlijke sommen de
Staatscourant getuigt zulks aan gewe-
tensgeld zijn ontvangen van personen, dio
verlangend hun belastingschuld aan to zui
veren, schoon „schip" hebben willen ma
ken. Nu was deze bepaling niet nieuw,
want ook vroeger zijn al eens dergelijke
aankondigingen verschenen, maar toch
acht men van hooger hand een dergelijke
fiscale opfrissching voor degenen die zulks
noodig hebben, blijkbaar wel van tijd tot
tijd gewenscht.
"VVij hebben eens nagegaan, aldus de
„Tel.", wat in de afgeloopen vijf jaar aan
gewetensgelden enz. zijn ontvangen, waar
hij ons de gegevens met groote welwillend
heid van de zijde van het Departement van
Financiën zijn verstrekt.
Aan vrijwillig bijbet. belasting werd in
1922 totaal ontvangen 247.179.12i, in
1923 285.118.90, in 1924 362.037.75i.
Het jaar 1925 vertoont een groote stijging,
want in dat jaar werd ontvangen
503.736.99, doch in 1926 was het vveer
minder, n.l. 352.917.69, totaal in vijf
jaar tijds 1.750.989.86.
Aan eigenlijke gewetensgelden kwam
vee] minder binnen, n.l. 26.872.03, ver-
1 deeld als volgt: in 1922 407.35, in 1923
f 1.198, in 1924 ƒ6.832.91, in 1925 slechts
941.27, doch in 1926 ruim achttien maal
zooveel, n.l. 17.492.50.
Dan is er nog de categorie van gelden
van onbekenden oorsprong, die van 1922
tot 1926 het bedrag van 59.477.44 op
brachten.
De opbrengsten in die jaren zijn, even
als die der gewetensgelden, nog al uiteen
loopend. Wij laten ze hier volgen: 1922
15.648.85, 1923 f 10.062.62, 1924
9.817.37, 1925 6.743.33 en in 1926 niet
minder dan 17.205.27.
Met elkaar was de opbrengst van al deze
gelden ruim 18 ton, n.l.
Vrijw. bijbetaalde belasting 1.750.989.86
Gewtensgeld 26.872.03
Gelden van onbekenden oor
sprong 59.477.44
Totaal 1.837.339.33
Volks- en schoolbaden.
In de vergadering van de Nederl. ver-
eeniging voor volks- en schoolbaden, on
der leiding van den voorzitter, dr. N. M.
Josephus Jitta, te 's-Gravenhage gehou
den, hield dr. M. D. Horst, directeur van
den gemeentelijken geneeskundigen dienst
te L e i d o n, een rede over: den invloed
van het schoolbad op de frequentie van
het volksbad. Hij noemde de kwestie niet
zoo eenvoudig, omdat het oorzakelijk ver
hand moet worden aangetoond, waartoe
statistisch materiaal met de grootste voor
zichtigheid dient te worden gebruikt. Plaat
selijko en tijdsomstandigheden moeten he
kend zijn en in aanmerking genomen wor
den. Men moet dus beschikken over een
grooten tijdsduur, men moet nagaan of er
zich schommelingen vertoonen enz. Het
was dan ook onmogelijk voor spr. een on
derzoek in te stellen, zich uitstrekkendo
over het gekeele land. Hij heeft zich dan
ook tot Leiden bepaald. Tot 1895 werd er
zeer weinig gebaad in Leiden, maar in dat
jaar werd door een bekend fabrikant een
hadhuis gesticht, eerst voor mannen, later
ook voor vrouwen, waarvan een vrij nauw
keurige statistiek werd bijgehouden. In het
eerste jaar bedroeg het aantal baden van
6 cent voor mannen 17000, voor vrouwen
6000. Bij deze goedkoopste baden zag men
daarna een voortdurende daling In do
duurdere baden zag men aanvankelijk een
rijzing, daarna ook 'n daling, in de school
baden was de daling over vijf jaren oven
eens zeer merkbaar. Alleen de baden van
't garnizoen namen na een daling, plotseling
sterk toe. Tengevolge waarvan de totalon
in het vijfde jaar na de oprichting 44.410
waren, tegen 4-3.600 in het eerste jaar. Van
invloed zijn verschillende tijdelijke omstan
digheden. In Leiden neemt tegen de 3 Oc-
toberfeesten het aantal baden af omdat
men dan zijn geld in den zak wil houden
voor het feest. Ook de seizoenen doen hun
invloed gelden, in den zomer neemt het
aantal af, in den winter bereikt het zijn
hoogtepunt. Een andere factor is de sa
menstelling der bevolging.
Is er een garnizoen dan is het aantal
baden grooter; in Leiden nam het aantal
vollcsbaden toe tijdens den oorlog door de
invasie van Duitscke fabrieksmeisjes, die
aan baden gewend waren. Voorts doen be
diening, inrichting van het bad, tarieven,
enz. hun invloed gelden.
Spr. ging de cijfers van het bezoek aan
het fabrieksbadhuis na tot 1921. Tot dat
jaar was dit badhuis het eenige. In 1922
bouwde de woningbouwvereniging De
Eendracht een hadhuis en tevens werd een
gemeentelijk badhuis ingericht, waar
schoolbaden genomen worden. Van toen
af zag men een regelmatige stijging in hot
totaal aantal baden. In 1921 werden in het
fabrieksbad 36.000 baden genomen, dit
jaar meende spr. zou in de gezamenlijke
hadhuizen het aantal van 100.000 bereikt
worden.
De vraag is nu welken invloed de school
baden op het bezoek aan het volksbad heb
ben. Is die invloed inderdaad aanwezig, dan
moet tot een zeker maximum een regelma
tige stijging der volksbaden worden waar
genomen door het toevoegen ieder jaar van
een generatie schooibaders aan de volks
baders. Deze regelmatige stijging is inder
daad aanwezig. En dit zou nog geen bewijs
zijn als daarnaast niet in Leiden geconsta
teerd was, dat ongeveer 30 pet. van de
schoolbaders na afloop van den schoolleef
tijd „voor eigen geld" door blijft baden.
Voor de vereeniging vloeit, volgens spr.
hieruit voort, dat de propaganda voor de
[iluryisaiie scliGanheid iii den Bouw
der H. Hts.
|De schoonheid der Liturgie schittert in
lje stralen.
Hen eerste is haar wezen schoonheid
L pik afzonderlijk oogenblik.
Hen tweede is zij schoonheid in den
Lnv der- H. Mis.
Hen derde straalt haar schoonheid inde
van het kerkelijk jaar.
Hike liturgische handeling en vooral de
1 Vis laat zich ontleden in een onbepaald
Mal momenten, waarin oen reeks van
ïboono zinrijke handelingen zich voor het
Ij der aanwezigen ontrolt.
Het centrale punt, dat alles beheerscht,
vaar alles uitgaat en waartoe alles te-
|cgkeert, is natuurlijk het Allerheiligste
|H. Hostie en de Kelk, het H. Lichaam
Bloed des Heeren.
rget H. Misoffer is het middelpunt der
*prk en behoort ook het middelpunt te
La voor de geloovigen, de goddelijk mag-
Kpt, die de Katholieke harten tot zich
Mi, 't geloovige volk reeds bij het dagen
ii liet eerste morgenlicht naar de Kerk
(et stroomen.
IDeS. Mis begint met een ingangsgehed,
Lt direct en helder der stemming opent,
het geheel zal beheerschen.
volgt een nederig bewustzijn van
wij durven het offer nog niet vol
lekken en verootmoedigd bidden wij met
4n Priester: „Kyrie eleison, Heer ont-
u onzer".
■Met vertrouwen op Gods barmhartigheid
dan de jubelende aanbidding van
id in het „Gloria".
«Xa gebeden en lezingen uit de H. Schrift
■Epistel en Evangelie) uit zich de H. Mis
een plechtige geloofsbelijdenis, het
ma de offerande van brood en wijn bidt
4priester: „Kom, Heiligmaker, almachti-
Xen eeuwige God en zegen dit offer, ten
Eren heiligen Naam bereid".
Jin de Praefatie, de inleiding tot de hei-
La offerhandeling, roept de Priester de
fSpovigen op, om met alle Engelen God te
■Voort de verschillende tijden van jaar en
iLg zijn er 12 verschillende Praefaties, alle
tXtüjk schitterend door statigen latijn-
iwen stijl en niet minder schitterend door
diepen dogmatischen inhoud, waarin
siftrsckillende geloofsgeheifen beurteling
(■heerlijkt worden.
[Bij de Consecratie, de heilige offerhan-
Hing moeten wij Jezus niet alleen aan-
maar in vereeniging met Hem en
mester, het Goddelijk offer aan den he-
nikhe Vader aanbieden en opdragen.
a|De Hemel jubelt hij de Consecratie om
1.1 oneindige hulde en dank welke de Al-
g ■hoogste, de Hemolsche Vader ontvangt;
ontspringt er op aarde een bron van
made. dan daalt er verkwikking en ver-
vRi'n? neer in het vagevuur.
VjËef is een stijging, een climax, geleido-
onafgebroken als de treden vaneen
welke vanaf den Introitus over
ijtie, Gloria, Oratio, Epistel, Graduale,
efftngelie, Credo, Offerande, Praefatie en
Mmetus tót de Consecratie en Opheffing
■Maar dan moet in het heilige drama-
„Offerspel" der H. Mis een over
lig van dit hoogtepunt, de Consecratie ge-
otsfclen worden tot het tweede hoogtepunt
I Communie.
|Ed onze Moeder de H. Kerk heeft een
keililengewoon waardige en gelukkige oplos-
lig gevonden, door tusschen de conse-
öjatie en Communie te plaatsen het Pater
filer, het Gebed rles Heeren, 't Onze
ifamieer Jezns Christus op het altaar
leowoordig is, dan bidden wij het Gebed,
ngi# de Zaligmaker Zelf ons heeft geleerd
r I voorgeschreven, da.t Onze Vader, dat wij
met den Priester, die ons
■rhidt.
La een paar gebeden als voorbereiding
h| de Communie klopt de Priester drie-
i Jal op de horst ten teeken van ootmoed
de altaarschel wordt die akte van
aan de geloovigen vertolkt, op-
t If zij zich vereenzelvigen met de H.
>ekpmwiie, die aanstonds geschiedt,
Pd is schoon en heerlijk, wanneer aan
|H. Communie van den Priester die der
fn''igPn zich aomsluit. Passend is het hij
Bomen door Compton Mackenzie.
zo| hertaald door Ellen Kusse.
noodig je mij dan uit er geld
vediezen?"
'Thence glimlachte medelijdend.
dacht, dat je blij zou zijn een kans
Sibben, om je belangelooze waardeering
6 'cu.nBt t0 toonen. Na verloop van
c^jJn je trotsch zijn, wanneer je je
ui:V hoe jij een van de eersten go-
"r't bent om een werkelijke getuigenis
cl ®r Thomas af te leggen."
Jar misschien ben ik even sceptisch
;<1J^lcgd als je held. Ik geloof misschien
ffs*m onsterfelijkheid van je stuk."
Vjirence fronste z'n wenkbrauwen,
frerfi m'n beste kerel, wees nu niet
ssil eesti(g' We rekenen allemaal op je.
•eg|b0tl t0Ck n*et Prett^ vinden, als
i#ï?Cer<* wer<*> iQ u^t jaloezie ge-
et® k e8n concurrent-dramaturg te
^ftsboomen. Maar ik moet oppassen, dat
^Verontwaardiging niet do overhand
Fjjgt en je moet m'n heftigheid verge-
•t® i ovevsPannen. De grootheid van
cnl verP bijna te overweldigend
mo geweest. Bovendien, had ik da-
;ijjj ®°°tcn uitleggen, dat ik van plan
P-W i- Wa^ no^ van miitt ezgen klein
jij '3. overgebleven, in Thomas te
-k ken daar zelf toe bereid. Dan
ecn iaar als tooneelspeler doorbren-
■t JT» miïn meer wereldschen
bevredigen, door een paar echt
commercieele stukken te schrijven, alvo
rens aan mijn volgend groot treurspel te
beginnen „Paulus".
John kwam tot de slotsom, dat z'n zwa
ger krankzinnig was geworden, en daar
hij niets meer afdoend bedenken kon in
een dergelijke crisis, belde hij. Maar toen
Maud kwam vragen, wat hij wenschte, kon
hij niets anders verzinnen, dan haar te
zeggen, dat mijnheer Armitago bleef lun
chen.
Het was een allerakeligste maaltijd, om
dat miss Hamilton, wilde ze niet hardop
lachen, zich onnatuurlijk ernstig voor
deed, en John zelf was in een doorloopen
den toestand van zenuwachtige ergernis
ten opzichte van Laurence, die alles koud
liet worden op z'n bord, terwijl hij onop
houdelijk voortdreunde over den eenvoud
van de mooiste kunst. Het was een ware
Tantaluskwelling, to zien, hoe hij al pra
tende een hap op z'n vork opbouwde, de
zen, steeds door pratende, naar z'n lippen
bra-cht; en dan al pratende do overladen
vork heen en weer zwaaide. Maar het was
een ware wanhoop te zien, hoe de met
zooveel moeite bijeengebrachte hap weer
stuk voor stuk op z'n bord terugviel, tot
dat hij eindelijk, heel langzaam in z'n
geduldigen mond stopte, zoo'n ldein stuk
je, dat het hem niet belette om al kau
wende voort te praten.
„Ik vrees, dat de lunch je -niet erg
smaakt," zei z'n gastheer.
„Wacht niet op mij, beste kerel; als ik
ergens belang in stel, kan ik m'n eten niet
naar binnen slokken. Ofschoon ik toch in
ieder geval indigestie zal krijgen, vervolg
de hij op gelaten toon. Men kan nu een
maal geen stukken als Thomas schrijven.
zonder zich bloot te stellen aan de kwa
len des vleezes."
Zeer tot John's opluchting kondigde z'n
zwager na den lunch aan, dat hij een af
spraak met Eleanor had en daarom niet
langer kon blijven, zelfs niet om een si
gaar te rooken.
„Ja," zeide hij, „Eleanor en ik zullen met
een paar van haar tooneelvrienden spre
ken. Ongetwijfeld zal ik me zelf binnen
kort een snaak en een zwerver kunnen
noemen. Och ja, die arme Edith was er
vanochtend bepaald van streek over, toen
ik haar dit bij wijze van grapje zei. Doch
zij zal vanavond gelukkig zijn, als zo bij
mijn terugkomst verneemt, hoe royaal en
gul haar broer geweest is."
„Wat zeg je?"
„Niet dat Edith ooit iots anders van
hem verwachtte. Neen, neen, m'n beste ke
rel, Edith schat je bijzonder hoog, even
als ik dat doet, indien je me dit toesbaat.
Goeden middag, John, en wel bedankt.
Wie weet? Onze kleine lunch wordt mis
schien nog eens 'n gulden dag in de ge
schiedenis van het Engelsck tooneel. Laat
mo eens zien, het „tube"-station is immers
links af, als ik de deur uit ga? Adieu,
John ik wou, dat ik vannacht bij je kon
blijven logeeren, maar ik heb een goed
koop ééndaagsch retour, hetgeen mo be
let mijn plannen uit te breiden."
Toen John in dc bibliotheek terugkwam,
keerde hij zich onthutst naar zijn secre
taresse.
„Zegt U nu eens. Ik heb hem toch nooit
den minsten indruk gegeven, dat ik z'n be
roerd stuk ging steunen, of wel?"
„Integendeel, U bracht hem duidelijk
aan 'fc verstand, dat U er niet aan dacht."
schoolbaden ijverig moet worden gevoerd.
Spr. vestigde de aandacht op Den Haag
waar men de leerlingen van de kopscholon
kosteloos gelegenheid geeft te baden. Dit
zou tot andere onderwijsinrichtingen uit
gestrekt kunnen worden cn zelfs zou het
zoo'n gek idee nog niet zijn, kosteloos kaar
ten te verstrekken voor ieder beneden den
18-jarigen leeftijd.
De heer Fischer te 's-Gravenhage, maak
te do opmerking, dat men, gezien de erva
ring, niet zoo angstvallig behoeft te zijn
ten aanzien van de tarieven. Het bezoek
aan het badhuis in de Hemsterhuisstraat
alhier is n.l. sterk teruggeloopen en do be
zoekers zijn voor een deel overgegaan naar
het nieuwe hadhuis aan de Torenstraat, dat
duurder is. Spr. waarschuwde voorts to
gen het invoeren van gratis baden tot den
18-jarigen leeftijd. De ervaring daarmee in
Den Haag is droevig; tal van jongens kwa
men gratis baden en maakten zoo'n lawaai
dat de gewone bezoekers er den grootsten
hinder van hadden.
De heer Blokpoel te 's-Gravenhage vroeg
welke do oorzaak was van de daling der
schoolbaden te Leiden van 1100 tot 49 tus
schen 1895 en 1900 en voorts of er in Lei
den onderscheid gemaakt wordt tusschen
z.g. armenscholen en andere, wat betreft
het verstrekken van schoolbaden.
Do heer van Vucht uit Amsterdam wees
op den invloed van de tarieven. Tariefsver
hooging te Amsterdam heeft geleid tot
erlaging van het aantal bezoekers, maar
tot verandering van het gehalte der baders,
zoodat een categorie werd uitgeschakeld.
Dr. Horst, de sprekers beantwoordende,
sloot zich hij do laatste opmerking aan en
wees erop, dat de klasse, die het 't meest
noodig heeft, door hooge tarieven wordt
uitgesloten. Van de daling der schoolba
den tusschen 1895 en 1900 was spr. geen
oorzaak bekend.
Dr. Gichner te Baltimore, wees nog op
de heteekenis van kinderbaden voor het
baden in het algemeen en deelde mee hoe
in Baltimore de propaganda onder de
moeders gevoerd wordt, n.l. door een bad-
kaart als prijs voor goede leerlingen to ge
ven, enz.
Vervolgens hield dr. Francis E. From-
zak, health commissioner of Buffalo N. Y.,
director of the American Association for
promoting hygiene and public baths, een
redo.
Na ds opheffing der Huurwetten.
B. en W. van Haarlem stellen voor een
verordening vast te stellen ter voorkoming
van onredelijke opdrijving van huurprij
zen van woningen met lage huurwaarde.
Een minderheid van het collego kan zich
met het voorstel niet vereenigen.
Mr. P. J. Troelstra.
Uit de naaste omgeving van mr. Troel
stra wordt gemeld, dat op medisch ad
vies, na uitvoerig onderzoek naar aanlei
ding van do vele gevallen van slapeloos
heid, waaraan mr. Troelstra lijdt, besloten
is liem gedurende een bepaalden lijd geen
geneesmiddelen toe te dienen en zijn kuur
te beperken tot het versterken van zijnal-
gemeenen toestand.
De aandacht wordt vooral gevestigd op
vermeerdering van voeding, rust en slaap
Men hoopt, dat op deze wijze in li da
gen de patiënt voldoende is versterkt om
de gevolgen van de altacque te kunuon be
strijden.
De uitzichten op zijn herstel blijven ove
rigens bemoedigend.
De Nijmcegscho S. D. A. P. en do
welhouderskwestie.
Do afd. Nijmegen der S. D. A. P. heeft
in algemeene vergadering met 80 stemmen
voor, 5 tegen en 5 blanco besloten in te
gaan op het voorstel der R. K. Raadsfrac
tie, en besloot zoodoende een der soc. dem.
raadsleden aan te wijzen voor wethouder.
Als zoodanig word aangewezen de heer G.
A. Corduwener, hot soc. dem. raadslid dat
het langst do S. D. A. P. in den Nijmceg-
schen raad vertegenwoordigde.
Men is daar toch blijkbaar van royaler
opvatting dan te Leiden.
Verhooging Ceintuurspoorbaan te A'dam.
B. en W. van Amsterdam vragen een
crediet van drie ton voor verhooging van
de Centuurspoorbaan aldaar tusschen Nieu
we Meer en Amsteldijk.
,,'t Doet me genoegen, U dit te hooren
zeggen, omdat hij blijkbaar hier vandaan
ging onder den verkeerden indruk, dat ik
het wel van zins was. Hij zal er vanmid
dag tegen Eleanor over opsnijden en voor
ik 't weet, zal zij mij vragen, George een
etal met renpaarden te geven."
Eleanor ging niet zoo ver, maar wel
schreef ze aan John en wees hom er op,
dat het geschikte oogenblik nu gekomen
was, om de kwestie van George's gezond
heid onder de oogen te zien en hem op
een reis om de wereld te sturen. Zij voeg
de erbij, dat zo niets voor zichzelf vroeg,
maar John had het onbehaaglijk gevoel,
dat zo meende door niets te vragen, meer
dan wie dan ook, te zullen krijgen.
„Wilt U al3 't U blieft twee brieven op
nemen, miss Hamilton," zei John onver
biddelijk.
Beste Laurence,
Ik vrees, dat je me gistoren verliet on
der den indruk van con misverstand. Ik
zie geen mogelijkheid om financieel bij
te dragen in do opvoering van je stuk.
Ik Leb zelf een lange leerschool moeten
doormaken, voordat het mij gelukte een
van m'n stukken vertoond te krijgen en
ik geloof niet, dat jij iets anders moogt
verwachten. Denk niet-, dat ik twijfel
aan de uitmuntende hoedanigheden van
Thomas. Als het zoo goed is, als jij
denkt, zul jo je belooning ontvangen,
zonder mijn hulp. Jo voornemen om de
praktijk van het tooneel te leeren ken
nen is uitstekend. Als je in hot najaar
nog geen verbintenis hebt, kan ik jo een
van de kleinere bisschopsrollen in Jean-
no d'Arc aanbieden.
Je toegenegen Zwajser.
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Dinsdag 12 Juli.
Hilversum *1050 M.
12.Politieber.
12.352.Lunchmuziek door het trio-»
D. Groeneveld, viool. A. van Leeuwen,
cello. P. Jochemse, piano.
5.6.30 Dinermuziek door het Kling-en-»
semble van het „Hof van Holland".
6.457.45 Dc laatste A. N. R. O.-taal*
lessen van het seizoen'. Gevarieerd pro
gramma met muziek en zang.
7.45 Politieber.
8.10 „Walsdroomen", operette in 3 bodr.
van Osc. Strauss. Algem. voorher. Chris,
do Vos. Prinses Helène, Helèno Gala.
Franzi, Betty v. d. Bosch Schmidt. Frcde-
rike, Annie v. Beek Rist jouw. Luitenant
Niki, Jules Moes. Graaf Lothar, Louis de
Bree. Joachim XIII, Jan Grootvcld. Lui
tenant Monschi, Herre do Vos. Sigismundtf
A. Alexanders. Wendolin, J. Jansen. De
groote trom, Mevr. Coordes. Het zeer
verst. A.N.R.O.-orkest o.l.v. J. J. v.
Amerom.
10.30 Persher.
Da ven try 1600 M.
11.20 Het Daventry-kwartet en solisten.
I.202.20 Carelli Windeall's orkest en
I. Walters, tenor.
3.15 Voorlezing.
3.20 Muziekles.
4.05 Fransche les.
4.35 Orkestconcert.
5.20 Lezing: In the footsteps cf Wiliiom
the Gonqueron.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Dansmuziek.
6.50 Tijds., weerber.
7.05 Dansmuziek.
7.20 Lezing: „Tho mystery of Wans-
dyke".
7.35 Liederen van Brahms door D.
Smith.
7.45 Lezing: Nature and her limita
tions (5).
8.05 „Zee en lucht", voorlezing door L.
Regnis. „Ectasy", gedicht van Turner. Or
kest en zang.
9.20 Weerber., nieuws.
9.40 Lezing: Music and the ordinary
listener.
10.„L'Hisloire du so'dal", in 2 dcc-'
len, van Strawinsky.
II.12.20 Dansmuziek.
„R a d o-P a r i s". 1750 M.
10.5011.20 Concert.
12.502.10 Orkestconcert.
5.055.55 Trioconcert (piano, viool,
cello).
8.5010.50 Fragmenten u. d. opera-
coiniquo „Lakmó", van Dolibcs.
Langenberg 469 M.
1.252.50 Orlcestconccrt.
5.506.50 Concert. Kapel Farkaa
Mi ska.
8.50 Concert door liet Werag-orkest. Mu<
ziek van Ooslenrijksche Componisten! o.l.v.
Otto Julius Kühn. Opera-opcrelle en
dans.
10.40 Sluiten.
Königswusterhausen 1250 M.
en Berlijn 484 en 566 M.
12.208.05 Lezingen en lessen.
8.30 „Die Strossensangeriug", oporelto
in 3 acten. Orkest, koor en solisten.
10.50 Sluiten.
Hamburg 394,7 M.
4.35 Kamermuziek.
5.20 Voorlezing door R. 0. Binding,
8.20 „Flachsmann als Erzieher", comc-
die in 3 acten van Otto Ernst. Het stuk
speelt in een kleine provinciestad. Daarna
dansmuziek.
Brussel 509 M.
5.206.20 Dansmuziek.
8.2010.20 Orkestconcert v. tl. Stó
Royale de Zoölogie.
Dc Koninginnebrug te Rotterdam.
B. en W. vg.n Rotterdam stellen den
raad voor, op zijn besluit betreffende do
aanvaarding van de bijdrage in het subsi
die voor de Koninginnebrug terug to ko
men en blijken thans unaniem voor gun
ning aan de Vereinigle Stahlwerke te zijn.
Besto Eleanor,
lk moet je beslist mccdeelen, dat ik
niet inzie, dat George's gezondheid erg
vooruit zou gaan door een reis om de
wereld. Indien hij govaar loopt om
slaapziekte te krijgen, zou het onverant
woordelijk zijn hem aan ecn tropisch
klimaat bloot te stellen. Als z'n lever
traag is, zal het hem geen goed doen in
rooksalons te toeven, ongeacht hun
hoogte of breedtegraad. Ik heb George
herhaaldelijk geholpen in zijn plannon
om in zijn eigen levensonderhoud te
voorzion en hij heeft nooit nagelaten
mijn geld aan wispelturige renpaarden
te verspillen. Je weet wel, dat ik steeds
genegen ben ten behoeve van Bertram
cn Viola op te treden; maar hun vader
moet toonen zichzelf te willen helpen,
voordat ik iets meer »oor hem doe.
't Spijt me, dat ik je geen geschikte rol
in Jeanne d'Arc kan aanbieden; er is
werkelijk niets, dat jo goed ligt, want
ik veronderstel, dat je er niet voor voelt
de rol van Johanna's moeder tv aan
vaarden. Het is intu8schen vastgesteld,
dat Lucrotia in April gegeven wordt en
ik zal m'n best doen, om Grohmann over
te halen je daar een rol in aan te bie
den.
Jo toegenegen Zwager.
Op geen van die twee brieven ontving
John een antwoord en uit de stemming van
pijnlijke stilte maakte hij zeer optimis
tisch op, dat Lawrence en Eleanor de
juistheid van zijn standpunt inzagen.
(Wordt ycrvolgd).
