MIME FAMILIE.
VIERDE BLAD
19
DE LEiOSCHE COURAKT"
ZATERDAG 2 JULI
Buitenl. Weekoverzicht
Jacht heeft deze week weer danig de
•IdacM lot zich setrokken. Men zegt
j dat wij leven in een materialistisclien
j oen tijd, waarin het mensclidom veel
eel aandacht schenkt aan liet aardsche,
ur deze week heeft toch iedereen met
hoofd, althans met zijn gedachten in
1 wolken vertoefd.
Vu heb ik niet op de eerste plaats het
v3n deze week op het oog. Menigeen
>s morgens met een angstig oog naar
lxnvolkin? hebben gekeken met de ver-
tilling; „Wanneer zie ik nou 'ns eindelijk
sjukkic blauw?" Zelfs wil ik nog niet
'gewag maken van de zonsverduiste-
welke aan vele nieuwsgierige gluur-
in deo vroegen ochtend van Petrus en
„lus een paar Toetzwarte vingers en een
il0 neus heeft bezorgd. Doch laat ik mij
werken tot de groote gebeurtenissen op
•blvaartgebied, nl. de behouden aan-
'ist van onze K. L. M. piloten met hun
iBcrikaanschen passagier te Batavia op
I Donderdag, de vlucht der twee Ameri-
unsche militaire vliegers van San Fran-
naar Honoloeloe op de Hawaii-eilan-
en last not least de vlucht van Byrd
den Atlantischen Oceaan, die ten
jclte nog eindigde met een nat pak voor
vliegeniers Het Oceaan-vliegen schijnt
jcb niet zoo'n waagstuk te zijn, als men
inrankelnk wel meende.
Alleen de eerste poging van Nungesser
jColi van Parijs naar New York misluk-
de vliegers worden tenminste nog steeds
ermist, al blijven de geruchten aanhou
dt dat zij in de bosschen van Canada
ouden vertoeven "Wat daarvan aan is, is
itnurüjk moeilijk na te gaan. doch het
niet onmogelijk, dat die jager gelijk heeft,
en hij rapnorteerde twee zieke blanken
Bjpn te hebben, die door Indianen wer
en vervoerd en hij veronderstelde, dat
ere twee de vermiste vliegers konden zijn
[et is natuurlijk niet onmogelijk, dat de
jee Fransche vliegers in de uitgestrekte
inadfescho bosschen zijn terechtgekomen,
aar zij gewond en zonder levensmidde-
n bobben rondgezworven, totdat zij uitgo
ot door Indianen weiden gevonden "Welk
si geheim bergt wellicht de zwijgende
Hef zou stof opleveren voor vele
ode romans, als dat eens waar
|pek te zijn Wat zouden die hvee Fran-
;hen gesteld dat zij werkelijk uit de
srwonden in de bewoonde wereld terug-
eerden wonden gevierd. Daarbij zou
j Lindbergh-rage nog in het niet verzin-
!D.
Lindbergh heeft overigens overal de room
in de melk afgeschept. Hij was de eeTste
bij onfv'ng de eerste en meest enthoiv
wie huldiging
Toen Chamberlin en Levine naar Euro-
a vlogen was de spanning al wat gedaald
D nu Eyrd c.s. in Frankrijk is aangeko-
len ontvangt men het nieuws vrij koel
toch en schijnt het vliegen over land
Amerikanen moeilijker te zijn dan
6«en over den Oceaan,
lipjerch kon het vliegveld le Bourget
tiftipoodig vinden en schoot het eerst
Dwbij, doch hij keerde terug en landde
mi?. Chamberlin kruiste kris kras door
bilschland en wist op geen stukken na.
ergens was, toen hij in Kottbus
ndde Fn nu Byrd weer. 's Avonds om
uur was hij boven Brest en na een heele
licht gevlogen te hebben, kwam hij om 6
morgens bij Bayeux in zee terecht,
waarschijnlijk in een groote cirkel
Bdora Parijs hebben gevlogen. Terwijl
dit schrijven is het nog niet bekend,
hir de vliegers 's nachts hebben rondge-
lailt. Elders in dit blad zal de lezer wel
ttr hierover kunnen vinden.
Baud et. Terwijl de Amerikanen
|ir Parijs vliegen, vliegt Daudet uit Pa-
ik Dat was Zaterdag jl. een reuzenmop!
feel Frankrijk gierde van de pret. Daudet,
fe tot 5 maanden gevangenisstraf was
ïoordceld wegens smaadschrift tegen een
holfeur (den chauffeur van de auto,
i rin Daudet's zoon dood werd gevonden)
die zich in het gebouw der Action
Moraise verschanste toen de politie hem
halen, Daudet, die eindelijk zich
rt bewegen om mee te gaan naar de San-
f Evaogenis, wordt plotseling door den
lijnden directeur van de Santé vrijge
laten na een misleidend telefoontje van een
der aanhangers van Daudet.
De „camelots du roy" hebben het heel
liandig aangepakt en zü hebben den armen
directeur er zoo kostelijk in laten loopen,
dat hij bet werkelijk niet helpen kon. Men
veel nog steeds niet. hoe zij het precies
hebben aangelegd.
Zooals men weet, belde een der „came
lots" de directeur op en deelde hem mede,
dat bij op bevel van den ministerraad Dau
det en nog een paar gevangenen moest
vrijlaten. Hij bootste daarbij de stem van
minister Sarraut na.
Dat is niets bijzonders. Maar de dircc-
tcu stelde zich daarna in verbinding met
het ministerie van binnenlandsche zaken
en waarempcl, daar kreeg hij weer te doen
met iemand, die in het complot was inge
wijd. Wie was dat? Hoe kwam dat heer
schap op het departement? Dat is het groo
te mysterie.
In ieder geval stapte Daudet uit de ge
vangenis en.... verdween. De regeering
zit met het geval leelijk in haar maag. Kan
zij soms haar eigen ambtenaren niet meer
vertrouwen? Zij deelt mede, dat zij aan
vankelijk van plan was. Daudet op 14 Juli
a s. gratie te verleenen, maar dat daarvan
nu niets komt. Tevens noodigt zij Daudet
uit, om zoo spoedig mogelijk weer te gaan
„zitten". Daudet zegt evenwel „merci" cn
laat zich niet zien. De regeering heeft thans
Pujo, hoofdredacteur van de „Action
Frangaisc" doen arresteeren. Of dat wat
helpen zal?
Russische terreur. Tengevol
ge van de jongste tegenslagen dér Russi
sche buitenlandscho politiek, zijn de bols
jewieken wat balsturig geworden en zij zijn
links en rechts aan het arre3tceren en exe-
cuteeren van „spionnen" en „Witte Gar
disten" getogen. Protesten tegen dergelij
ke onbekookte terechtstellingen zijn niet
uitgebleven In het buitenland protesteer
den o. a. het Internat. Boode Kruiscomilé
en de Britsche Labourpartij, terwijl in het
binnenland Trotsky en Zinovjeff heftige
oppositie tegen het regeeringsboleid voer
den. Met het gevolg, dat ook zij de straf
voor hun „oproerigheid en contra-revolu
tionair" optreden niet ontginnen. De cen
trale controle-commissie, een soort van
disciplinair gerechtshof der communisti
sche partij heeft hen in staat van beschul
diging gesteld.
Plotseling is de ontwikkeling van de toe
standen in Rusland, waar men zich aan de
nieuwe machtsverhoudingen aanpaste, ver
stoord en dit werkt verlammend op heel
het leven in den staat. De gevolgen der
nieuwe terreur doen zich reeds gevoelen.
In de verschillende Sovjetbureaux aarzelt
men met buitenlanders betrekkingen aan
te knoopen uit vrees voor verdenking en
zoo meent, Paul Scheffer. de Moskousche
correspondent van het„Berl. Tageblatt",
te mogen concludeeren, dat naar zijn over
tuiging, „met de thans toegepaste metho
den do revolutie zich tegen zichzelf keert."
VLIEGMENSCHEN.
Als ik hier oen opstel ga schrijven on
der bovenstaanden titel, dan moet ik eer
lijk bekennen, dat het artikel over „Snel
heidswaanzin" van H. v. d. Denecamp in
het nummer dezer courant van Woensdag
22 Mei 1.1. me op dat idee gebracht heeft.
En om nu duidelijk te zijn, wil ik u
even zeggen, dat ik onder „vliegmen-
schen" die personen versta, die, hetzij
vroeger of later, geprobeerd hebben de
vogels na te doen en zich op vleugels in
bet luchtruim hebben, willen verheffen.
Reeds de oudste Grieksche sagen geven
verhalen van vliegmenschen. Zoo schil
dert de latijnscho dichter Ovidius ons de
vliegtocht van Daedalus en diens zoontje
Icarus.
Daedalus was. een beroemd kunstenaar
in Athene. Hij was de eerste, die op do
gedachte kwam aan de beelden oogen te
geven en beenen, die los van elkaar
stonden, zoodat van hem gezegd, werd,
dat hij de macht bezat wandelende beel
den te vervaardigen. Hoe knap en kunst
vaardig deze man ook was, hij bezat één
gebrek. Hij was jaloersch en toen een
zijner leerlingen, Talus, de zaag en den
passer uitgevonden had, hinderde hem dit
zóó geweldig, dat hij zich op zijn leer
ling wreekte door dezen van een steile
rots in don afgrond te storten. De areo-
pagus (d.i. het hoogste gerechtshof to
Athene) veroordeelde hem wegens deze
misdaad tor dood, maar Daedalus wist
zich aan die straf te onttrekken door een
overhaaste vlucht, waarbij hij zijn zoon
tje Icarus met zich meenam. Hij kwam
op het eiland Kreta aan, waar koning
Minos regeerde, die den beroemden Athe-
ner gastvrij ontving. Hjer op Kreta bouw
de Daedalus het labyrint, een onder-
aardsch gewelf, dat zooveel kruisgangen
bevatte, dat degene, die er in gebracht
werd, nooit den terugweg kon vinden en
ellendig verhongeren moest. Later viel hij
in ongenade bij den koning en werd zelf
met zijn zoonje in het labyrint opgeslo
ten. Doch hij wist een uitgang en om-
snapte. De kunstrijke man vervaardigd©
nu voor zich en voor Icaris uit vederen
en was twee paar sterke vleugels. Van
deze voorzien stegen zij, als vogels, omhoog
en liet luchtruim in. Nu had vader Dae
dalus van te voren aan zijn zoontje aller
lei wijzen raad gegeven. Zoo mocht hij
niet te dicht bij het water komen, want
dan zouden zijn vleugels nat en daardoor
le zwaar worden. Evenmin mocht hij te
hoog gaan vliegen, want dan zou de zon
het was doen smelten en de vleugels zou
den uit elkaar vallen. Doch Icarus dacht
onder zijn heerlijke vlucht niet meer aan
vaders wijzen raad. In jeugdigen over
moed. verhief hij zich al hooger en hooger.
Het was zijner vleugels smolt, de veeren
lieten los en Icarus plofte neer in dat ge
deelte van de Middellandsche zee, dat nu
nog naar hem de Incarische zee ge
noemd wordt. De eerste „Oceaanvlieger"
had zijn dood in de golven gevonden.
De sago verhaalt ons nog van twee an
dere vliegers, namelijk van Phrixus, zoon
van koning Athamas in Thessalië en zijn
zuster Helle. Deze twee koningskinderen
hadden een zeer booze stiefmoeder. Op een
nacht verscheen hun eigen moeder Nephe
le hun in den droom en beval hun zich naar
het zeestrand te begeven, waar ze een ram
zouden vinden met een gouden vacht en
die spreken, zwemmen en vliegen kon Ze
moesten dien bestijgen en hij zou dan met
hen door het luchtruim wegvliegen om hen
zoo buiten het bereik hunner stiefmoeder
te brengen. Dit geschiedde. Maar toen ze
boven do zeeëngte gekomen waren, die
Europa van Azië scheidt, gleed Helle van
den ram af en verdronk. Vandaar dat de
Straat der Dardanellen ook wel Hellespont
(d.i. zee van Helle) genoemd wordt.
Ook do Duitsche heldensagen weten van
zulk een vliegmensch te verhalen, Wieland
den smid, die als een halfgod vereerd werd
en vergeleken kan worden met den Griek
Daedalus, omdat hij evenals laatstgenoem
de, zich een paar vleugels vervaardigd had
door middel waarvan hij uit zijn gevan
genschap wist te ontsnappen.
We willen nu het terrein der sage en
verdichting verlaten en ons naar de wer
kelijkheid begeven en den uitslag meedee-
len van een stuk of wat genomen „vlieg-
proeven", want er zijn personen geweest,
op wie do vlucht der vogels zulk een beko-
renden invloed heeft uitgeoefend, dat ze in
den waan geraakten even als een vogel in
trotsclio vlucht door het luchtruim te kun
nen zwieren, indien ze zich voorzagen van
een paar kunstig nagemaakte vleugels.
In de eerste plaats moeten we dan mel
ding maken van den Italiaan Fauste Ve-
ranzio. Deze had een zeil vervaardigd, dat
hij als valscherm kon gebruiken. Hiermede
besteeg hij in 1617 een toren van Venetië
en liet zich daarvan naar beneden vallen.
Van het resultaat dezer proefneming is
weinig bekend, doch het staat vast, dat hij
zo later nooit meer herhaald heeft.
Een andere bekende vliegproef is die,
welke in 1742 te Parijs genomen werd door
den markies do Bacqueville. Deze had
nauwkeurig de vlucht der vogels bestu
deerd en een paar vleugels vervaardigd,
die hij op zulk een manier aan zijn lichaam
kon vastmaken, dat hij vast en zeker meen
de de vlucht der vogels te kunnen naboot
sen. Do proef gelukte in zooverre, dat, toen
hij zich van 't dak van zijn paleis liet vallen,
bij heel langzaam en netjes naar beneden
gleed, omdat de grootte van de vleugels een
sneller val verhinderde. Het ongeluk wilde
evenwel, dat hij in de rivier de Seine te
rechtkwam en dat het water van die rivier
alle gedachten aan verdere proefneming
van dien aard uit zijn hoofd wegspoelen.
Er zijn verscheidene soortgelijke proef
nemingen gedaan, die allen op niets uit
liepen en aantoonden, dat de oplossing van
het vliegproblcem op andere wijze en in een
andere richting zou moeten gezocht wor
den om iets to kunnen bereiken.
Een ander denkbeeld begon veld te win
nen en wel dit, dat men, om in do lucht te
kunnen opstijgen gebruik zou moeten ma
ken van een stof, die lichter is dan de om
ringende lucht. Do uitwerking van dit
denkbeeld heeft de uitvinding der luchtbal
lons ten gevolge gehad. Het bestek van dit
opstel laat niet toe hierover uit te weiden.
Alleen zij gezegd, dat ook menigeen het le
ven verloren heeft, voordat men op de ge
dachte kwam daarbij van gewoon lichtgas
gebruik to maken.
Na 1900 brak er een nieuw tijdvak voor
de luchtvaart aan. Den Braziliaan Santos
Diunont gelukte het in 1902 een bestuur
bare ballon uit te vinden. Zeppelin werd de
uitvinder van het bestuurbare luchtschip,
terwijl de gebroeders Kright, Amerikaan-
sche vliegmenschen, een vliegtuig wisten
samen te stellen, dat in beginsel overeen
kwam met de vliegtuigen, die wij thans het
luchtruim zien doorklieven. In 1904 deden
zij met hun eersten tweedekker reeds vluch
ten van 10 K.M., maar het duurde nog tot
1908, voordat zij met hun toestel in het
openbaar vliegtochten demonstreerden.
Onder de eerste Europeesche vliegers
mag vooral Blériot wel genoemd worden,
die met zijn Blériot no. 11 op den 25sten
Juli 1909 zijn beroemde vlucht over het
Kanaal deed van Sangalle naar Dover en
dat binnen den tijd van een half uur. Een
ander bekend vlieger uit dien tijd, Latham,
had dit reeds een paar malen geprobeerd,
maar had telkens zijn pogingen moeten
opgeven.
Een tocht over het Kanaal! Dat was in
dien tijd iets ongehoords! Nu vliegt men
van Oost naar West, van Zuid naar Noordl
Als men toen een vliegmachine in de lucht
hoorde, liep alles uit om het wonder te
aanschouwen. Als men nu het geronk van
een motor boven zich in de lucht verneemt,
heft men even het hoofd op en denkt:
„Daar vliegt er weer een!" Van verwonde
ring geen spoor meer! Wat de toekomst zal
brengen, weten we niet, maar zeker is het,
dat we nog niet aan bet eind zijn van de
uitvindingen op het gebied van vliegkunst.
Misschien breekt de tijd nog eens aan, dat
de huizen voorzien worden van platte da
ken en dat zij, die het kunnen bekostigen
om er een vliegtuig op na te houden, daar
hun toestellen gaan „stallen", zooals men
nu zijn auto stalt in de garage.
Leiden, 27-6-27. p. G. HOGKS
KERKNIEUWS
RETRAITENBOND VOOR KERK
ZANGERS e. a.
Aan de Zangkoren is ondorslaandr cir
culaire verzonden
„Do „Retrailenbond voor R. K. Kerk
zangers, Organisten en Directeuren in het
Bisdom Haarlem" heeft in het jaar 1926
een retraite georganiseerd in het St. Cle-
menshuis te Noordwijkerhout en boven
dien in do groote sleden Rotterdam, Den
Haag en Haarlem een Triduura gehouden
voor kerkzangers. Uit het grooto Bisdom
met zijn duizenden Kerkzangers hebben te
weinig zangers de retraite meegemaakt
Beter slaagden de Tridua, sommige zelfs
voorbeeldig. Toch moest ook daarbij nog
finantieel gesteund worden, om zelfs do
allernoodzakelijkste onkosten te kunnen
voldoen.
Het doel van den Retrailenbond is dus,
zooals uit bet bovenstaande blijkt, tweele
dig, cn het bevorderen van een retraite
voor eiken kerkzanger, minstens om de drie
jaren, èn het steunen van anderen, die een
retraite willen meemaken, maar om gelde
lijke Tedenen daartegen opzien.
Het eerste doel is, de retraiten bevorde
ren onder H.F. Zangers. Och, laat ons er
kennen, dat de meeste zangers door de
plaatsing van de koortribunes en de onaf-
wendbaro verstrooiingen van hun heilig
ambt zerr veel missen van hetgeen de ge
wone geloovigen bij hun kerkbezoek wel
kunnen hetien. en tochvan de zan
gers wordt door do H. Kerk gevorderd, dat
zij, meer dan anderen, mannen zijn van een
vroom levensgedrag cn voorbeeldige gods
vrucht; omdat zij, na den priester en de
misdienaars de ecnigen zijn. die in de kerk
niet zwijgen, wondt van ben gevorderd, dat
zij door hun zonsHfhfin" bT-on^n en nl'e
zelfvoldoening weten to verloochenen Die
deugd van zelfverloochening moet iedereen
„leeren" en loeren van den Goddelijken
Meester, Zijn woord en voorbeeld nu wor
den ons nerg6ns beter uiteengezet en voor
gehouden dan op een retraite, cn daar koor
zangers voor geheel eigen omstandigheden
hun kerkelijke functie te vervullen hebben,
kunnen onze belangen het best behartigd
worden op een eigen retraite voor zan
gers. Daarom alleen is het lidmaatschap
van den Retraitenbond voor kerkzangers
reeds noodig.
Het twiede doel van den Bond is, dcu
zangers, die een Tctraitc willen meemaken,
geldelijk to steunen voor hun verzuim en
hunne onkosten. Tot dusver kon de Bond
nog niets voor hen doen, omdat deze over
hot geheele Bisdom nog slechts 127 leden
telt.
Onder het getal dor leden wordt ook Uw
naam gemist. Do reden daarvan zal wel
zijn, dat een uitnoodiging op een koorver
gadering gedaan, vergeten werd. Daarom
richten ondergeteekondon zich thans tot
U persoon'ijk met het dringend verzoek;
help ons hot geestelijk peil der koren to
verhoogen door U als lid op te geven van
den Retraitenbond voor koorzangers in hot
Bisdom Haarlem; sluit daarom rlit intcc-
kenbiljet in oen enveloppe, gefrankeerd
met 2 cents, en zend deze aan het adres
van den heer A Kusters, Leidschegracht
72, Amsterdam Omdat Uw naam en adres
daarop voorkomen, kunuen wij U dan op
do lijst plaatsen, do contributie is slechts
1.per jaar.
In het vertrouwen dat geen enkele zan
ger ontbreken zal teekenen wij met do
meeste hoogachting^
G. N J. MEYSING, Voorz.
A. KUSTERS. Secretaris.
L. J A. DE HAER, Peningm.
"Wassenaar. 29 Mei 1927"
P.S. De Retraito voor Kerkzangers zal
gehouden worden in het nieuwe Retraiten-
huis te Bergen van 9 tot 12 Sentember
1927. Kosten 6,50 per persoon. De deel
nemers wonden verzocht, zich zoo spoedig
mogelijk op te geven hii den secretaris of
penningmeester onzer Commissie, die dan
zorgen kan voor het vcreischte aantal kaar
ten. Er is plaats voor 80 personen Na be
taling der retraitekaarton aan don pen
ningmeester den hoer L. de Haer. AH-
dissfraat 26B Rotterdam. Postgiro No.
68246) krijgt men zijn kaarten toegezonden.
SPORT
VOETBAL
DIOC. HAARL. BOND.
R. K. Sportvcrecniging A. V. V.
Het programma voor do seriewodstrij
den op morgen luidf als volgt:
Om le cn 2e prijs .Tun. Afdoeling: Lisse4
V. A. P 2, 12—1.30 uur.
Om lo on 2e prijs: 2e Afdoeling: Lisso 2
Edoh 2, 1.453.15 uur.
Om 3o prijs: 2e Afdoeling R K Onder
wijzersS. D G. 2, 3.305.uur
Als wij liet pogramma bezien, dan be
looft het Zondag spannend te worden en
zullen er eenige mooie en interessante wed
strijden gespeeld worden, die het aankij
ken ten volle waard zullen zijn: er wordt
thans om do prijzen gespeeld cn ieder zal
nu zijn bost doen den mooisten prijs mede
te nemen, zoodat het er dus spannen zal
en er beslist van goed voetbal zal te ge
nieten zijn, zoodat het A. V V -bestuur,
iüdien bet weer nu eens wat medewerkt,
veel publiek verwacht op bet mooie A. V
V.-lerrein.
Sericwedstrijden Blauw Zwart.
Morgeu wordt begonnen met de serie
wedstrijden uitgeschreven door do R. K.
Sportvereeniging Blauw Zwart. De volgen
de wedstrijden staan op bet programma:
2.30 uur: Blauw Zwart ITV. A. P. I.
4 uur: BI Zwart T—G«el Wit Geel I.
CRICKET.
NEDERLANDSCTIE CRICKETBOND.
Wedstrijdprogramma voor morgen.
le klasse: AjaxV. V. V., V. R. A.H.
C C. IT. HaarlemHilversum. V. O. C.—
H. D. V. SAC C P WTI C. C I—
Rood en Wit
FEU0LLETOW!.
door Compton Mackenzie,
hertaald door Ellen Russe.
■Jk wil ook niet beweren, dat ze alleen
/"Hugh z'n geld denkt. Ik twijfel er al-
l'j'j» aan> dat ze vreeselijk verliefd op
.Eeosch?-' riep John uit op zoo'n min-
fMeu, spottenden toon, dat z'n moe-
j ezorK^ vroeg, of hij keelpijn had.
moest 'n beetje honing met borax
^mn beste jongen," ried zij aan en
- °arop onmiddellijk door met haar
•jmg omtrent de gevoelskwestie. „Ja,
«Is ik
ook
zei, vreeselijk verliefd. Maar er
Big i/l"64, vee* vrouwen zij11» <Ke te-
2 best?ad zijn. Ala een kleine jon-
k hij al liefdes-geschiedenissen,
jy *at moest die arme Papa daar
i ben- Hij zal nog heel wat liar-
■J&eb», zei Papa altijd."
i jc;C harten kan ik niet oordeelen,"
0 ruw- -.Maar hij heeft zoowat al
ia clÜf*6 ge^r°h"cn, zichzelf inbegrepen,
t <L n aiama- kan ik U geruststellen
Fian eelin?' dat Miss Hamilton
dit Van pastei-korst gemaakt is
r e Ul''tekend voor zichzelf kan zor-
- ,1 i® het dus met mij eens, dat ze
natuur heeft, 't Doet me
Fvj'i,; 't eens zijn. Van het eersto
U: x i k ik haar niet vertrouwd,
i. J i da^ jij zoo verblind was
Knapheid, ofschoon, toen ik
jong was, de vrouwen 't niet noodig von
den, om knap te zijn dat je haar egoïs
me niet zag. Maar ik ben blij, dat je 't
met mo eens bent. Niemand ter wereld
heeft meer sympathie voor ware liefde,
dan ile. Maar hoewel ik altijd .beweerd
heb, dat de wereld om de liefde draait,
laen ik nooit een voorstandster geweest
van opvallend geflirt. Werkelijk waar, als
't nu toch zoo moest wezen, zou ik veel lie
ver zien, dat zo zich fatsoenlijk verloofden,
zelfs al zou 't een langdurige verloving
moeten worden maar om die goeie
Hughio op dergelijke wijze aan te moedi
gen, noen heuseh, ik moet openhartig met
je spreken Johnnie, want ik ben per slot
van rekening toch je moeder, al weet ik
heel goed, dat 't nu de mode is te den
ken, dat kinderen meer weten, dan hun
ouders en volgens mijn meening moet jij
er een eind aan maken. Zie zooNu heb ik
gezegd, wat ik al een week lang op 't hart
had en of je me nou al zoudt willen ver
morzelen, dan moet je dat maar doen, an
ders zit or niet op."
Alhoewel John z'n moedergoedhartig
maar dom vond cn, wanneer hij 't zichzelf
eerlijk afvroeg, er ten volle van overtuigd
was, dat miss Hamilton even weinig be
wondering voor Hugh koesterde, als hij
zelf 't deed, toch kon hij het voortaan niet
laten Hugh met een beetje van die ijver
zucht gade to slaan, die de meeste man
nen van twee en veertig, nu eenmaal voe
len ten opzichte van jongelui, die zeven en
twintig zijn. Hij ging niet zoo ver, om toe
te geven, dat zijn meening omtrent miss
Hamilton onder den invloed stond van een
persoonlijk gevoel, anders dan de groote
eerbied, dien hij koesterde omtrent een
mogelijke greotere toenadering tusschen
haar en Hugh uitsluitend het verlies van
haar gewaardeerde hulp gold.
„Ik ben op een leeftijd gekomen," zei hij
tot zijn spiegelbeeld, welks rimpels bij do
ooghoeken duidelijker uitkwamen in dit
helder winterweer, waarop een man egoïst
wordt in kleinigheden. „Laat me eerlijk
tegenover mezelf zijn. Laat me toegeven,
dat ik de gedachte aan een verwikkeling
tusschen miss Hamilton en Hugh onaange
naam vind, omdat ik in haar een volmaak
te secretaresse heb gevonden, die ik met
zeer veel leedwezen zou zien heengaan. Is
dat te verwonderen? Nee, het is heel na
tuurlijk. Vandaag heb ik opgemerkt, dat
Hugh's haar erg dunnetjes wordt op de
kruin. Het mijne vertoont nog geen tee
kenen van kaalheid, ofschoon blonde man
nen bijna altijd eerder kaal worden, dan
donkere mannen, 't Is eigenaardig! Maar
ik maak er mo sterk op, dat weinig men-
schen mij vijftien jaar ouder dan Hugh
zullen schatten."
Indien John werkelijk bewust was ge
weest een mededinger in z'n jongsten broer
te liehben, zou hij veel troost hebben kun
nen vinden in de houding van alle overige
leden der familie, die geen van allen dach
ten, dat Hugh de minste kans had. Maar
aangezien hij weigerde tee to geven, dat
hij do eigenschappen van zijn secretaresse
anders bekeek, dan in het licht van uitste
kend geleverd schrijfwerk, maakte 't licm
alleen maar kriebelig.
„Gaat U met miss Hamilton trouwen?"
moest Harold zoo waar op zekeren avond
weten. Hij was kort te voren door het ge
zelschap afgesnauwd. John's oplossing be
stond in het kijken op z'n horloge met do
opmerking, dat 't tijd voor hem en Ber
tram was, om naar bod te gaan, hopende,
dat Bertram bet z'n neefje betaald zou
zetten, dat hij de aandacht op hun bestaan
gevestigd had. Een van Bertram's eerste
maatregelen bij zijn komst op Ambles was
geweest om het slagwerk van de klok in 't
salon te dempen, te belemmeren, to ont
wrichten cn 't te vernielen. Toen dit vol
bracht was mocht hij iederen avond Teke
nen op ccn paar kostbare minuten, die van
do verbanning naar bed werden afgetrok
ken, en die oogenblikken zat hij zwijgend
als een mummie in een soort van katalep-
tischo verrukking. De verrader van deze
diepe, vredige stilte raapte mokkend den
rommel bij elkaar, dien hij iederen avond
door de kamer verspreidde, en John zag,
hoe Bertram's oogen flonkerden als van
een Corsikaan, die z'n mes scherpt alvo
rens zich te wreken. Maar wat Harold ook
to wachten stond, alle plezier was cr voor
John af, toen hij uit de groep der moe
ders, tantes, zusters en schoonzusters de
twee woorden vernam„kinderen begrij
pen", die daarna in een beamend gezucht
wegstierven.
Het was daarna slechts schamele troost
een gestoei buiten in de vestibule te hoo-
ren, gevolgd door het geplof van Harold's
verspreide bezittingen en een gil van pro
test. Hilda cn Eleanor waren niet van plan
tcrwillo van een kinder-kibbelarij hun ver
bond, dat nu voor goed bestond, te ver
breken.
,,'t Is toch prettig voor Harold, dat hij
met Bertram kan spelen," opperde een
moeder.
,<Ta cn 't is ook zoo prettig voor Ber
tram, omdat Harold zoo'n ijverige, kleine
werker is," stemde de andere toe.
Zelfs George's domme oogen vertoonden
een glimp van leven, toen hij hoorde, hoe
z'n vrouw haar neefjo pr°ïs; hij had z.ich
nog nooit over haar verbaasd, sinds zij op
een natten middag nu dertien jaar geleden
zijn huwclijksansizqek aannam- Zelfs Edith
begon- *o beg^ 9 dat ze er aan moest
denken partij 4 ICkiczcnen daar zij haar
verstand had uitgeput door deze ontdek
king was zij niet liandig genoeg, om in te
zien, nu do gelegenheid zich voordeed,
waarop ze van John's sentimenteele gene
genheid voor haar kon gebruik maken,
maar inplaats daarvan offerde ze haar
eigen dochter op aan het welslagen van het
vijandelijke verbond.
„Ik geloof werkelijk, dat 't goed is voor
Frieda om nu en dan eens geplaagd te
wprden," waagde zo te zeggen.
Wat Beatrico betreft, zc was niet van
plan de aandacht op haar kinderloosheid
te vestigen en zoodoende nog ecu vrouw de
kans to geven zich boven haar verheven
te voelen en haar teleurgesteld moeder
schap word ter beschikking der drie moe
ders gesteld. Zij was het zelf die den eer
sten strooptocht leidde, waarin zij zelf
zwaar gewond werd, zooals straks zal blij
ken.
Bij do onnoodigo ergenissen en onbevre
digende genoegens die de nienschclijke
kant van John opdrong aan den bekenden
dramaturg John Touchwood, behoorde^ de
verzameling van pers-uitknipsels over zich
zelf en zijn werk; een van Miss Hamilton's
minst prettige opdrachten bestond hierin,
dat zij deze hulde aan zijn egoïsme in een
album moest plakken.
(Wordt vervolgd).
