1 [eiilsciie CouraBt"
ïfweede Blad.
- londerdag 31 Maart 1927
Angstig geworden door het tumult, rond
hun brief aan mr. Romme ontstaan, be
ducht voor het booze gelaat van wethou
der Wibaut en den grooten mond van
Wijnkoop, met diens voorstel, krabbelen
nu de heeren Verkade en Verbeek, meer
kansen-berekenend dan fier, terug. Ze
hebben andermaal een brief aan den wet
houder geschreven en een nieuw schrijven
aan mr. Romme gericht:
aan don heer wethouder voor de Kunstza
ken in een schrijven, waarvan wij de eer
hebben, u hierbij een copie te doen toeko
men.
Inmiddels met de meeste hoogachting,
(get.) EDUARD VERKADE.
(get.) D. VERBEEK.
Deze nieuwe brief getuigt meer van han
delsgeest met beschavingswaarden dan
van fierheid.
DE R8JHSTREEK
zevenhoven.
AFSCHEID VAN BURGEMEESTER
F. M. BAUD.
Een ongeveer gelijke plechtigheid als te
Nicuwveen had gisteren te Zevenhoven
plaats alleen met andere personen en
ander weer (l).
De raadskamer was met veel toewijding
versierd. Achter de zetel van den burgem.
was een overhuiving van witte seringen
aangebracht; op de tafel prijkten vazen
mot roode rozen.
De laatste raadszitting.
De laatste raadszitting door burgemees
ter Baud voorgezeten, werd gehouden te
half elf, waarbij ook do familieleden tegen
woordig waren. De oudste wethouder, dc
"heer Veerman, nam daarin het woord:
Geachte Voorzitter,
Zoo is dan het oogenblik aangebroken,
dat ge voor de laatste maal onze Raads
vergadering bijwoont en leidt. Het is voor
zeker een oogenblik dat tot weemoed stemt.
Scheiden doet pijn, zegt een zeker lied, en
zoo is het. Vijf en dertig jaren hebt go
onze Raadsvergaderingen geleid, geleid op
een wijze zooals wij, Zevenhovenaren, dat
zoo gaarne zagen. Wars van alle officiee-
lerigheid, wist ge het zoo gemoedelijk te
doen als wij dat wenschten, zonder dat
nochtans de behandeling der zaken daar
maar eenigszins onder leed.
Zeker er was soms ook verschil van
meening, iets wat in een Raadsvergadering
niet uit kan blijven, omdat we nu eenmaal
niet allen uit hetzelfde beginsel leven,
maar steeds bleef de goede toon bewaard
en do verhouding tusschen Raadsleden en
Voorzitter uitnemend.
Hot doet ons dan ook leed, dat ge hebt
gemeend, aan H. M. de Koningin uw eer-
vol ontslag aan te moeten vragen, maar wo
kunnen uw besluit billijken. Na uw zeer
werkzaam loven, past rust
We hopen van harto dat ge die welver
diende rust nog vele jaren moogt genieten
en in die rustperiode uw Zevenhoven niet
zult vergeten.
Hierna nam de gemeentesecretaris, de
Leer Bocxe, het woord, die den burgemees
ter huldigde in zijn ambt. Spr. heeft den
verlrekkenden burgervader leeren hoog
achten als weinig andere menschen. Diens
houding tegenover hem was niet alleen
zakelijk, maar als van 'n vriend Sor gelooft
niet dat cr een tweede gemeente bestaat,
waar de verhouding tusschen burgemees
ter en secretaris zoo vriendschappelijk is
Het scheiden valt zwaar en spr. wonscht
den vertrekkende niet alleen een hartelijk
vaarwel maar ook een spoedig tot weer-
zionsl
Dan werd nog gesproken door den heer
J. Slingerland Lzu. Wat de burgemeester
in die lange recks van jaren voor Zeven
hoven is geweest was niet met woorden te
zeggen. Zijn beste krachten heeft hij gege
ven tot heil der gemeente, en door zijn
werkzaam leven, niet alleen als burge
meester maar ook als persoon, medelevend
in het wel en wee van de bevolking, heeft
hij de volle waardeering en sympathie van
alle burgers. Spreker wenschte hem toe
vele jaren van welverdiende rust cn gaf
de verzekering dat zijn gedachtenis in Ze
venhoven steeds in hoogo eere zal blijven.
De burgemeester bracht hartelijk dank
voor de welgemeende woorden. Er worden
bij dergglijke plechtigheden wel eens woor
den gesproken, dio niet veel anders zijn
dan woorden Maar ik voel het, zei spr.,
hier komen de woorden niet alleen uit den
mond maar ook uit het hart. Het is een
soort genoegen 't klinkt wel vreemd!
te hooren, dat het U leed doet. dat ik de
gemeente ga verlaten. En daarin staat gij
Diet alleen; ook mij doet het leed. Wat ik
gedaan heb was mijn plicht, maar ik had
ook liefde voor mijn werk.
Op het oogenblik kan ik niet ontkennen
dat de rust mii "eed doet De laatste jaren
heerscht, doch spoedig begon hij te ver
moeden, dat de gevangenneming van Elly
zijn echtgenooto op vreeselijke wijze hin
derde. Toch vermocht hij niet, den sleutel
to vinden van het verschrikkelijk geheim,
hetwelk zijn wederhelft hem niet dorst te
openbaren en dat niettemin de eenigo oor
zaak van heur toestand was.
De goede man zag weldra in, dat de
meest wetenschappelijke behandeling hier
niets kon baten, en dat hij eerst dan een
beter inzicht in den toestand der zieke zou
krijgen, wanneer door de werking der ge
neesmiddelen, do koorts zou zijn verdre
ven. Toen hij op den morgen van den vijf
den dag nog geen verandering in den toe
stand kon bespeuren, besloot hij tegen tien
uur in den morgen een korte rondo te ma
ken, teneinde de patiënten, die het meest
dringend zijn hulp behoefden te bezoeken.
Nauwelijks had Dónant hot huis verla
ten, toen de postbode een aangeteekend
paketje bracht, gestempeld met het post
merk: Brussel". Daar de adreszijde van
het pakje in groolo letters het opschrift:
„Spoed", droeg, wist do dienstbode, die
het had aangenomen, niet heter te doen,
dan liet to brengen in tuinkamer, toen
tot ziekenkamer ingericht; do dokter zou
het daar hij zijn thuiskomst onmiddellijk
vinJen. Omzichtig elk gerucht vermijdend,
trad zjj binnen en wilde het nakjo op de
tafel nederlcggcn. Op dit oogenblik cclücr
opende de zieke dc oogcu en verzocht het
meisje, haar liet pakje te willen aanrei
ken, 1onevens een schaar, om het ie kun
nen openen. De dienstbode voldeed zwij
gend can liet verzoek haver meesteres on
verliet het vertrek, niet bemerkende, bon
de arme zieke verbleekte, toen zij een blik
was ik niet meer zooals ik zy'n moest.
Maar ik zie wpl op tegen den tijd dat ik
niets meer zal te doen hebben. Het is ech
ter tijd dat een ander in mijn plaats komt.
Er is in deze raadszaal in harmonie ge
werkt. Er was wel verschil van meening,
maar de vrede is nooit gestoord. Vrede en
«riendschap kunnen het meest tot stand
brengen. Was dat niet het geval, de zaken
zouden er onder gelden hebben.
Spreker dank to daarom alle raadsleden
voor de aangename samenwerking, ook
alle ambtenaren cn in het bijzonder
den secretaris. Ik kan niet zeggen, zei
spr., hoe diep loed het mij doet u te moe
ten verlaten. Zevenhoven en Zevenh ove
naars zullen mij nooit uit de gedachte
gaan!
Do burgemeester richtte dan nog een
bijzonder woord tot wethouder Koeleman,
die eveneens de gemeente gaat verlaten.
De comité-huldiging.
De raadszitting werd hierop gesloten,
waarna het huldigingscomité zijn opwach
ting kwam maken. liet comité bestond uit
de heeren: J. Veerman, voorz., W J
Bocxe. secr., Pastoor Zandvliet, Dominó
TJbhink, Dominó Wolfensberger, F. J. A
Veltman, B. S. Wielinga, M. v. d. Berg,
B P. Koeleman, wethouder, G Kooijman,
J. Pietcrsen, J. Slingerland L.S.zn., L. J.
ue Groot, A. Lucardie.
De Voorzitter van het comité, wethouder
Veerman, nam het woord:
Geachte Burgervaderl
De heeren, hier aanwezig, u allen wei-
hekend, hebben zich vereenigd tot een co
mité, dat, ik raag zeggen alle ingezetenen
vertegenwoordigd, om bij het neerleggen
van uw ambt vau IJ afscheid te nemen. Die
heeren hebben de fout begaan, mij lot hun
voorzitter to benoemen, iets wat nu naar
voren komt, nu het op mijn weg ligt U
enkele woorden too to spreken U hebt mij
lang genoeg gekend, om te weten dat ik
geen redenaarstalent bezit, maar u kent
me ook lang genoeg om te weten dat wat
ik zeg. oprecht en hartelijk is gemeend.
Laat ik dan beginnen om namens allen
ingezetenen U to danken voor wat U als
burgervader gedurende de 35 jaren dat ge
hier burgemeester waart, voor ons hebt
gedaan en voor ons zijt geweest Nooit
kwam e'cn der ingezetenen tevergeefs bij TJ
om raad, integendeel, in en buiten kan
tooruren, waart ge steeds bereid te helpen,
zoover het mogelijk en oorbaar was.
Daarvoor nog oveneens onzen dank.
Van grootc dingen dio onder uw be
stuur zijn tot stand gekomen, kunnen we
niet gewagen, maar daarvoor is Zevenho
ven ook to klein. Toch moet in dit verband
worden genoemd, onze aansluiting aan het
spoorwegnet en onze aansluiting aan het
eïectrisch net. Beide zaken van veel be
lang voor onze gemeente, cn die zeker voor
oen groot deel aan Uwe invloed cn ijverige
bemoeiingen zijn te danken
En nu zult ge ruston. Die rust is wel
verdiend, niemand zal dat ontkennen. Van
harte hopen wo dat go lango jaren van dio
rust moogt genieten. Rust voor uw hoofd,
als ge straks de beslommeringen der go-
meenfezorgén er buiten kunt houden, rust
ook voor uw hart in de overtuiging dat ge
steeds nauwgezet uw plicht hebt vervuld.
Een groot man heeft eeuwen geleden al
gezegd: ons hart kan niet rusten, tenzij het
ruste in God. Van harto hoop ik dat go
ook die rust moogt kennen en genieten
Spreker bood hierna namens de ge
meente het huldeblijk aan, dat nog niet
gereed was en dat bestond uit 'n door den
kunstschilder F. Verdonk te 's-Gravenha-
ge geschilderd portret.
Ten opzichte van dit portret zij nog op
gemerkt dit de jeugdige schilder ^ervan nog
mlangs de koninklijke onderscheiding
ontving: en dat het portret geschilderd
werd onder toezicht van den heer Direc
teur der Academio van Beeldende Kunsten
te Den Haag
Boven in den hoek is liet wanen van Zo-
venhoven „zijnde van goud, beladen met
oen uitgespreide dubbele arend van keel"
geschilderd en diaronder: „De gemeente
Zevenhoven aan haren Burgemeester, den
EdelAchtbaren Heer Frarigois Marie Baud,
van 22 Februari 1802—1 April 1927,
Burgemeester van Nieuwveen en Zevenho
ven".
t Woord werd hierna gevoerd door pastoor
Zandvliet, die, met andoren over het na
derend afscheid sprekend, steeds hoorde
zeggen: Ja, wij kunnen geen beter burge
meester krijgen een man vol zorg cn
ijver, met flink doorzicht en nloiz'erig ;n
wierp op 't adri^. Met zenuw-a. itig gebaar
ui uo.jai(3[ud ïbq uua S[o3oz op fiz nu.xqjoa
hot volgend oogenblik klonk een doordrin
gende kreet van uit do ziekenkamer het
verschrikte dienstpersoneel in de ooren
Onmiddellijk snelde do oudste der dienst
boden toe cn, het vertrek binnentredende,
slaakte ook zij een kreet, waarin verwon
dering en vreugde zich mengden. Met van
blijdschap stralend gelaat, had mevrouw
Dónant zich opgericht, haar vvasbleeke
handen hielden triomfantelijk het diaman
ten collier opgeheven, terwijl zij do ont
stelde dienstbode toeriep: „Zio eens, An
na! Snel onmiddellijk naar den burge
meester en zeg hem, dat hot halssnoer te
recht is. Vraag hem namens mij, of hij
zoo spoedig mogelijk de noodige stappen
zou willen doen, om mijn arme Elly uit
haar ellende te verlossen, doch laat dan
Rika onderwijl lrier komen, om mij hij het
kleeden behulpzaam te zijn, want ik gevoel
mij nu krachtig genoeg om op te staan".
Hoe do verstandige dienstbode haar
meesteres trachtte to overreden, om ten
minste het bed te houden tot dc terug
komst van hour echtgenoot, het haatte niet
De geschokte zenuwen der zieke haddon bij
het onverwacht weder opduiken van het
sieraad plotseling haar normale werking
hernomen; do koorts, welke zich in den
regel slechts in den namiddag vertoonde,
kwelde haar ook thans niet, zoodat nict3
haar meer belette, hot ziekbed te verlaten.
Nadat Anna zich hoofdschuddend had
verwijderd, trad Rika met ontsteld gelaal
binnen. Ook zij poogde heur meesteres te
overtuigen van de onvoorzichtigheid barer
handelwijze, doch mevrouw Dónant was
niet van haar besluit af to brengen. Zij
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Vrijdag 1 April.
Hilversum, 1060 M.
12.Politieber.
.56.45 Concert door het H.D.O.-or-
kost. Lotti Mus kensSleurs, sopraan.
6.457.45 Franscho les voor boginntrr
en meergevorderden.
7.45 Politieber.
8.10 Uitzending van hot Belgisch Mu
ziekfeest JVfd. Kamermuziek, in do con'
eortzaal van het Nutsgcbouw tc Rotter
dam. Het Concertgebouw strijkkwartet.
Aan do vleugel: Jaap Spaanderman. Com
posities van Joseph Jongen. Godefroid de
Vreezo.
10Persher.
Da ven try, 1G00 M.
11-2012.50 Het Davcntry-kwarlet en
solisten (sopraan, bariton, piano).
12.50 Orgolconcert.
1-202.20 Lunchmuziek.
3.35 Voorlezing: Emmn.
3.40 Fransche les.
4.05 Concert D d'Orsay, contra alt. F
Woodhouse, bariton. II. Fairhurst, viool.
Oude Engelsche muziek
5.05 Piano- cn vioolconcert.
5.20 Uitslag literaire wedstrijd.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Orkestconcert.
6.50 Tijds weerb., nieuws.
7.05 Orkestconcert.
7.20 Muziek-critiek
7.35 De sonates van Mozart.
7.45 Lezing: Poetry and the plain man.
8.05 Variété N. Long, humorist M.
Fulton, soubrette. W Wynne, comedienne
L. Wcslon. humorist.
9.20 Tijds., weerbcr. nieuws.
9.40 Debat over: Is Chivalary dead?
1020 „II Trovatore" (4e acte) (Trouba
dour).
10.501.50 's nachts. Dansmuziek.
„R a d i o-P r i s", 1750 M.
10.5011.20 Concert.
12.502.10 Concert Orkest en Mme.
Daumas, zang.
5055.55 Concert. Mme Huberva! en
M. Landeau, declamatie. Hr. Sandrcy,
zang. Piano- en vioolmuziek
8-5010 50 Concert. Orkest en solisten.
langen berg, 4gö m
10.20—11.20 Coneert.
12,501.50 Kamermuziek (guitaar vio
la, fluit) 1908.
0 5011.20 Dansmuziek.
Königswusterbausen 1250 M
11.207.05 Lezingen en lessen
7.5011.10 „April-April", een vroo-
lijke dag, met verrassingen Daarna tot
11 10 Dansmuziek in Café Walhoff-FTam-
burg.
Hambur g, 3fl4 M.
1-252.05 Kamermuziek.
3.354.20 Zang e.n declamatie.
5^206.10 Vrooüjk concert
7-5011.10 „April-April" Zie Künigs-
wusterhausen.
Berlijn 484 on 506 M.
4.206.20 Orkestconcert.
^•508.20 Orgelbespeling.
8.5010.50 „St.-Franeiscus v. Assisiö"
Oratorium van Fa ure Koor, orkest en so
listen.
den omgang voor iedereen. Dc inwoners
gaan trots op hun burgemeester cn in Ze
venhoven zullen wij een pleizierige en
dankbare herinnering aan hem houden
Dominé Ubbink trok in zijn woord van
hulde een vergelijking tusschen de gebeur
tenissen in „Jeugd" van Joseph Conrad,
en het vertrek van den burgemeester, dio
oven moeilijk als In het boek van zijn sch'ip
kon scheiden
Dominó Wolfersborgen huldigde den
heer Baud als een burgemeester van den
ouden stempel, als een echte regent
Do heer Wielinga, hoofd der Openb.
wilde bij de thuiskomst van hour echtge
noot gekleed zijn in dezelfde blauw zijden
japon, wolkc zij gedragen had op den och
tend, nu juist vijf dagen geleden, toon
Dónant haar in zóó verslagen toestand had
gevonden.
Binnen een kwartier was zij 'geheel ge
kleed. Zij beproefde te staan, hetwelk haar
slechts met do grootste inspanning ge
lukte. Dan richtte zij, steunende op den
arm der dienstbode, heur wankele schre
den naar den spiegel, doch zij deinsde on
willekeurig terug bij don aanblik barer
vermagerde trekken en van heur was-
hlceko gelaatskleur Niets kon haar echter
weerhouden, het gevormde plan ten uit
voer te brengen; met overmatige inspan
ning tooid zij zich met al de sieraden,
welke zij op dien noodlottigen ochtend had
gedragen, omhing zich eindeijk met het
collier an liet zich dan mot ec-n uitdruk
king van voldaanheid op het gelaat, uit
geput op de canapé nederzinken, om de
komst van hour echtgenoot af to wachten.
De vermoeionis en uitputting der laatste
dagen deden zich echter thans in tiaar
volle zwaarte gevoelen, rlo invloed van een
viertal, in ijlende koortsen doorgebrachte
nachten drukte met onweerstaanbare
kracht het vermoeide hoofd van mevrouw
Dónant logen het mollige bekleedsel van
het meubelstuk, heur thans tot rust geko
men zenuwen vermochten niet langer
weerstand te bieden, en binnen korten lijd
was zij' in ren diepen, rustigen slaap ver
zonken.
(Wordt vervolgd).
Letteren en Kunst
„c ahsterdamsche tooneel-
kwestie.
Verkade's „misdaad".
Terugkrabbelen.
j)e Tijd" schrijft:
foen bekend werd, dat de directeuren
i4 [,8t Vereenigd Tooneel de heeren
,uarj Verkade en Dirk Verbeek aan den
j ^iner der Katholieke raadsfractie
ad, Afiftelijk hadden medegedeeld, hoe het
bedoeling zou zijn „bij de bespeling
den Stadsschouwburg alle richtingen
(iet woord te laten komen, doch daar-
>inadrukkelijk alles te vermijden, wat
H a bepaalde partij zou kunnen kwetsen",
<a stak er een storm van verontwaardi-
ji, jj, 0p. Verbeeld u eens, het zou nu moge-
iri 1 wezen, dat er geen stukken kwamen,
de moraal van het christelijk deel des
u zouden kwetsendat ware al te
III
;B J. H Speenhoff dichtte er m de
Jrechte Haarlemsche Courant" volgend
Bpversje op:
Waarom mogen Katholieken
In den Amsterdamschen Raad,
Zicb niet degelijk doen gelden
Als het om hun zeden gaat?
Waarom mogen zij niet ei3chen.
Van een schouwburgdirecteur,
Rat hij stukken weg moet laten
Van een minder frisschen geur?
Hebben ze geen recht van spreken
Over stukken met een „gein",
Die beleedigend en grievend,
Voor de Katholieken zijn?
Dragen zij soms ook geen duiten
Voor toonoelsubsidies bij
Moeten zij maar altijd zwijgen
Als het gaat om h u n partij?
Is het dan zoo bar onbillijk
Als zij vragen om moraal;
Als ze van geen knoeiwerk houden,
In hun stukje schouwburgzaal?
Is het verder zoo misdadig
Wat Verkado heeft gedaan
Kwam hij bij de Katholieken
Met een schande-voorstel aan?
I3 de eerbaarheid betrachten
Dan een soort van vuil verraad;
Was die eerlijke belofte
Dan geen „nette-menschen-daad"?
Goed
gehandeld
Katholieken
Het beleedigcn isuit!
Zonder katholieke kuischheid
Ook geen katholieke duit!
Wij hebben het vaker geschreven: het
it ons katholieken er meer aan gelegen
ja allereerst het vaderlandscho tooneel
Ie zuiveren en aldus op hooger zedelijk
lo rengen, dan eigen werk opgevoerd
8I krijgen. Hoezeer we ook de opvoeringen
a i van „Genesius" waardeeren, wanneer
uulke opvoering op dezelfde planben af-
lisseld zien met werk als „de Gevange-
„Gevallen Engelen", „Nju" e.a., dan
rtlaren we er méér prijs op te stellen
it do irn
I
I
immoreele stukken niet worden op
werd, dan dat naast zooveel zedelijk
werken een katholiek wer-k ten too
ide komt, om elk wat wils te geven,
nröm zou echter ten slotte niet èn hot
5' i èn het ander kunnen? En uitzuivering
u het kwetsende èn tevens opvoering nu
dan van katholiek werk?
[Te voelen meer voor het systeem van
t rroegeren bespeler, die door oen
•j sht gemeentelijk beleid (waartegen wij,
st het minst in het belang onzer katho-
i tooneelbeweging destijds hebben ge-
tscbuwd) uit den Stadsschouwburg
- «reven is, en die naast GlaudeTs Maria
y Mschap en Vondel's dramaturgie over
algemeen geen kwetsende-stukken gaf,
voor het uitgesproken systeem van
alles op zijn beurt, dat destijds,
door katholieke raadsleden, onze raad
destijds in den wind is geslagen,
m zich thans.
Ten vervolge op hun mededeeling van 18
Maart jl. inzake een schrijven door do di
rectie van do N.V. Vereenigd Tooneel tot
den wethouder voor de kunstzaken gericht,
brengen B. en W. ter kennis van den
Raad een nader schrijven van genoemde
directie aan den wethouder van kunstza
ken, gedateerd 20 Maart. Het luidt als
volgt;
In onzen bekenden brief, cLcL 12 Febr.
1927, gericht tot mr. G. P M. Romme, zet
ten wij ons algemeen standpunt inzake
het repertoire van den vasten bespeler van
den Stadsschouwburg uiteen en deelden
wij mede, bereid te zijn, afdoende maatre
gelen te treffen om afwijkingen van dit
standpunt to voorkomen.
Deze laatste zinsnede heeft aanleiding
gegeven tot misverstand. Men heeft er uit
willen lezen, dat wij ons geheele reprtoiro
ter goedkeuring zouden voorleggen aan
een vertegenwoordiger van 'n bepaalde
geestesrichting. Dit heeft nimmer in ons
voornemen gelegen en is door ons ook aan
niemand toegezegd. Zooals wij in ons
schrijven d.d 17 Maart reeds uiteenzetten,
bedoelden wij met deze zinsnede, dat wij
in de trouwens zeer zeldzame geval
len van twijfel of door een bepaald stuk
bij eenigc geestesrichting gegronde erger
nis zou worden gewekt (in de bijna drie ja
ren van onze bespeling van den Stads
schouwburg heeft een dergelijk geval zicb
slechts éénmaal voorgedaan) aan een ver
tegenwoordiger dier geestesrichting zijn
meening zouden vragen. Na het hooren
dier meening zouden wij dan voor ons zelf
kunnen vaststellen, of wij do consequen
ties van een bepaalde opvoering wensch
ten te aanvaarden.
Uit den loop van het debat in den Ge
meenteraad over het voorstel-Criclars. om
aan B. en W. het recht te geven de opvoe
ring te beletten van stukken, die naar hun
meening wegens den inhoud of de wijze
van opvoering hiertoe aanleiding geven, is
ons gebleken, dat B. en W. de taak om te
beoordeelen of bepaaldo stukken in ons
repertoire mogen worden opgenomen, mot
stelligheid afwijzen.
Voorts verkregen wij den indruk, dat de
dragers van andere geestesrichtingen dan
die waartoe do heer Romme behoort, geen
prijs stellen op voorafgaand overleg over
het op het repertoire brengen van eenig
stuk, dat wellicht hun overtuiging zou kun
nen krenken.
Aangezien het nimmer in onze bedoeling
is geweest een handelwijze van één gees
tesrichting te volgen, zien wij af van ons
voornemen om in gevallen van twijfel raad
te vragen aan personen van welke geestes
richting dan ook.
Wij hebben besloten voortaan, zoóals
tot nog toe, geheel zelfstandig do keuze
van het repertoire te bepalen, waarbij wij,
zooals wij ook in onzen brief d.d. 12 Febr.
aan den heer Romme schreven, allo gees
tesrichtingen aan het woord zullen laten
komen.
Den heer Romme hebben wij met ons
besluit in kenuis gesteld door hem afschrift
van dezen brief te doen toekomen, met het
hierbij in copie gevoegd begeleidend
schrijven.
De Directie van het Vereenigd Tooneel,
(get.) EDUARD VERKADE.
(get.) D. VERBEEK.
Do volgende brief werd aan den heer
Rommo gezonden;
De mededeeling van den heer Wierdels
ïo de raadszitting van 16 Maart jl. cn het
tijdstip, 'daarvoor gekozen, heeft ons schrij
ven van 12 Febr. j.l oogenschijnlijk een
andere strekking gegeven dan daarin, in
verband met ons gesprek met u, was vast
gelegd.
Dit gesprek cn de daaraan verhonden
brief was een uiting van onze goedo be
doeling om niet noodoloos aanstoot te ge
ven en is nu geworden tot een verplichting,
die geen tooneel-directie, tenzij een met
een speciale opdracht, kan vervullen.
Hiervan hebben wij mededeeling gedaan
FEUILLETON.
tt diamanten halssnoer.
Kan hij zijn oogen gelooven? Is het
f werkelijk waar, dat dit onschuldige
«K de verpersoonlijkte lieftalligheid,
Nt oogenblik in den kerkor boet voor
i snoode misdaad? Een smartelijk ge-
iontwaakt in zijn hart, een gevoel, dat
twert jaren zorgvuldig heeft doen
Jen. Z n oogleden worden vochtig,
tri *e'(tra toont een overvloed van bittere
p/ -<ranen. dat eindelijk de ijskorst, die
t pruimen tijd zijn hart omsloot, gc-
}a is.
«tl *0s komt ook de herinnering aan
Fi w, betere dagen weder hij hem op en
oprecht leedwezen moet hij zich zelf
oen, dat zijn hoogmoed de cenige oor
.jan zijn ongeluk is geweest. Had hij
M,»aar den raad zijner goede ouders
tUs.leren, die hem bij het ontwaken
verkeerde neigingen zoo dikwijls
°P dc noodzakelijkheid van het ge-
boo lichtzinnig heeft hij toen hun
v<?rm«tningen in den wind gesla
gen an(klijk heeft hij ziju heiligste
MiV'trwaar,0°sd; maar ook, hoe
'rij e(dt hem do straffende hand
Setroffon! Onwillekeurig zinkt
- knieën cn weldra lost zicli de
»S
MiT j weia
«geilde droefheid zijns harten op
J?®0** gebed, een gebed, dat
flooring vindt.
ib|jeLJÏ}and na cpnigen tijd opstaat,
-hit cen besluit genomen. Haas-
1 een valies voor den dag, pakt
daarin zijn weinige kleedingstukken en en
kele papieren, neemt daarna het étui uit
de tafellade, pakt het zorgvuldig in, schrijft
er met bevende hand een adres op en sluit
het eveneens in den koffer. Dan spoedt hij
zich do deur uit naar het Zuiderstation en
spoedig neemt do trein hem in zijn snelle
vaart mede naar Brussel, waar hij met
verlicht gemoed uitstapt.
„Naar het postkantoor", klinkt het tot
don chauffeur cener huurauto. Binnen en
kele minuten treedt hij het grootsche ge-
houw binnen en geeft het aangeteekend
paketje, hetwelk hij tijdens den rit uit zijn
valies hoeft genomen, aan den beambte.
Buiten gekomen geeft hij den bestuurder
vau het voertuig last, hem weder naar het
station te brengen, waar hij na zich van
een plaatsbewijs voorzien te hebben, den
trein naar Parijs neemt.
Gedurende een viertal dagen had dokter
Dónant geen zijner patiënten bezocht. De
zorgwekkendo toestand, waarin zijn goede
vrouw verkeerde, hadden hem niet veroor
loofd, zijn woning to verlaten. Met do
grootsto nauwlettendheid verzorgde hij
haar eigenhandig, wijl hem dit de meest
geschikte wijze voorkwam, om dc ziekte
verschijnselen, wolko zich bij haar voorde
den en waarvan hij de oorzaak niet kende,
te bestudeeren. Bijna voortdurend hadden"
de ijlende koortsen aangehouden en gedu
rende haar weinig heldere' oogenblik ken,
toonde do zieke een angstige gejaagdheid
en vroeg zij bij herhaling naar Elly, Dok
ter Dónant schreef dit in den beginne toe
aan de vertrouwelijkheid, welke er gedu
rende de laatste jaren tusschen ziju ge
liefde vrouw en dit jonge meisje had ge-
School, schetste, hoe in alle opzichten een
mensch van Zevenhoven wegging
Tot ridder geslagen.
De gemeentesecretaris kwam hierna met
de heuglijke mededeeling, dat LL M de
Koningin den burgemeester benoemd had
tot ridder in do orde van Ornnje-Nassau.
Nog werd het woord gevoerd door don
neer Lucardie namen Landstorm, en nog
even door ds Ubbink. die aan de vele
deugden van d°n her- em^nsfer nog é*n
