e reorganisatie in de
r.k. staatspartij.
18e Jaargang.
DINSDAG 22 MAART 192/
No. 5522
£cicbelve (Bow^o/nt
ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling
Leiden 19 cent per week 12.50 per kwartaal
oni* Agenten 20 cent per week 12.60 per kwartaal.
per post I 2.95 per kwartaal.
Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonné's ver-
jgbaai tegen betaling van 50 ct. per kwartaal, bij voor-
betaling' Afzonderlijke nummers 5 ct.. met Geïllustreerd
9 ct
Dit blad verschijnt eiken dag uitgezonderd Zon- en Feestdagen
I.
Bureaux: RAPENBURG No. 10 - LEIDEN
TEL. INT. ADMINISTRATIE 935 REDACTIE 15
GIRONUMMER 103003 POSTBUS No. II
DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT:
Gewone advertentiSn 30 cent per roget
Voor Ingezonden Mededeelingen wordt het
z dubbele ran het tarief berekend. z
Kleine edverlentlën, van ten hoogste 30 woorden, waarin
betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, buur en ver
huur, koop en verkoop 10.50.
MER BESTAAT UIT TWEE BLADEN-
f Zij, die zich met I April op
j{ Leidsche Courant" abonneeren,
tvangen tot dien datum de courant
ratis.
flij drukten hier af een bijlage van de
terdag gepubliceerde correspondentie
scben Bestuur R. K. Staatspartij en Be-
Jar R. K. Volkspartij.
Hierin zet het Bestuur van de R. K.
jatspartij uiteen de hoofdgedachten, die
leid hebben tot een belichaamd zijn in
reorganisatie der partij.
't Schijnt ons heel nuttig, daarvan met
ndaclit kennis te nemen.
De hoefdgedachte.
Bij de Reorganisatie is de Commissie-
ijs de Beerenbrouck vroeger de Gom
pie-Kooien van deze gedachte uitge-
ao en de Bondsvergadering van Juni
56 heeft haar geheel onderschreven: dat
e Nederlandsche Katholieken bijeen be-
oren in de R. K. Staatspartij, zooals die
h in den loop der 19e en 20e eeuw heeft
lirikkold. Vele redenen in het verleden
de Nederlandsche Katholieken
sterke politieke organisatie te vormen,
i het geheele Katholieke volksdeel om-
men denke slechts aan het onderwijs
en de sociale kwestie. Vele re
dwingen de Nederlandsche Katho-
ten nóg om een sterke organisatie
i te blijven; nog altijd het onderwijs-
nog altijd de sociale kwestie,
ar bovendien het steeds dreigend ge-
ir voor verlies van katholieken invloed
het openbaar leven, hetzij dan door
niet bezetten van een redelijk aantal
onder alle posten van invloed,
door het niet kunnen handhïtven van
waardoor het Christelijk
rakter van ons volk ook in het openhaar
en wordt gehandhaafd.
moeilijkheid, die veel wordt aange-
ïrd, moest bij de reorganisatie onder het"
5 worden gezien. Het is deze: dat over
i aantal vraagstukken van practische
liliek zoo verschillend wordt gedacht
der de Nederlandsche Katholieken. De
eorganisatie-commissie overwoog, voor-
rst en ieder Nederlandsch Katholiek
1 dat moeten beamen dat, indien af-
heiding of verdeeling om bepaalde prac-
eh politieke opvattingen zou moeten
irden toegelaten, de politieke splitsing
t in het eindelooze zou kunnen worden
Maar dat beteekent dan ook,
de politieke invloed van de Nederland-
he Katholieken wordt kapot gemaakt,
il wilde het reorganisatie-werk juist
urkomen.
Maar bovendien; indien men in het bij-
der denkt aan de politieke oplossingen
j het sociale vraagstuk, zal mén toch óok
neten toegeven, dat zulke oplossingen
kunnen worden verkregen bij aa
nspreking en samenwerking van alle
inden en groepen in de samenleving. Het
niet in het belang van het maatschap-
leven in het algemeen, en zeker voor
Katholieken, zou het nimmer zóó mo-
zijn, dat de eene groep oplossingen
lorzet, die op redelijk verzet bij andere
'iepen zouden stuiten. Dit zou zoo groote
kweeken, dat weldra ook op
gebied groote schade aan het alge
een belang en ook aan de katholiek-poli-
eko zaak in Nederland zou worden toe
In dit verband nu zij erop gewezen, dat
Reorganisatie-commissie twee belang-
ike hervormingen wist te bereiken. Voor
rei een Partijraad, waarin alle groepen
het Nederlandsch Wetenschappelijk en
aatsobappelijk Katholiek leven worden
roengebracht met de vertegenwoordiger*
het parlement. Aan de veelzijdige^ sa-
instelling van dien raad is zeer bijzon-
aandacht gewijd, en deze heeft dan
zeer tot bevrediging gestrekt. Hierin
alle belangrijke politieke vraagstuk-
terdege worden besproken; hierin ook
'1 het program der partij worden samen
En vervolgens die andere hervorming,
'I slechts dat als programpunt zal wor-
!Ii aanvaard, wat de instemming heeft
het overgroote deel van de vertegen-
oordigers van het Katholieke volk in
herland, terwijl het is mogelijk ge-
aakt, dat in lagere organen aangenomen
voor het programma tot in den
ar%aad kunnen komen, al worden ze
tusscheninstanties afgewezen.
verdeeling van de Nederlandsche
alholieken in één partij in verschillende
toepen kon door de Reorganisatie-com-
niet worden aanvaard. Het zal im-
noodzakelijkerwijze blijken, dat over
•Paalde punten van practisch beleid do
^cnillende opvattingen telkens bij an
dere groepen worden gevonden, groepen
die onmogelijk van te voren met ©en be
paald etiket kunnen worden aangeduid.
Wat de Nederlandsche Katholieken den
ken over Koloniaal Beleid, Huwelijkswet
geving, Defensie, enz., enz., het zal tel
kens, na ernstige bestudeering, na ernstig
beraad in den allen omvattenden Partij
raad, opnieuw moeten blijken; indeelingen
van de Katholieken van te voren kunnen
toch zeker bij de oplossing van al die
vraagstukken niet van dienst zijn.
De reorganisatie der Partij is oen ern
stige poging om gevoelde bezwaren van
vroeger te ondervangen, aan allen recht
te doen wedervaren en aan elke ernstige
politieke activiteit de volle gelegenheid te
bieden in alle regionen der Partij tot haar
recht te komen. Het instituut der Studie
clubs, bet klachten-instituut, de geschil
lenprocedure, de procedure voor de opma
king van het program, de partijraad-opzet,
©en hechter centraal partijverband, het
zijn alle punten, die de gedachte der reor
ganisatie uitdrukken en typeeren.
Wie dit alles wil overwegen, hij zal toe
geven, dat de Reorganisatie, na zwaren
voorarbeid in de R. K. Staatspartij tot
stand gekomen, die Partij zóó he©ft ge
maakt, dat zij thans zeker een goed poli
tiek verblijf aan alle Nederlandsche Ka
tholieken verschaft.
Vertegenwoordiging uit groepen.
Tot zoover het Bestuur der R. K. Staats
partij. Men kan hierin o.m. de meening
toegelicht vinden, dat men de partij niet
moet scheiden in groepen. Dat moet men
o o k n i e t d o e n b ij verkiezingen-
Bij verkiezingen moet wel zooveel moge
lijk er naar gestreefd worden afgevaardig
den uit verschillende groepen to kiezen.
Z o o v e e 1 m o g e 1 ij n nl. in zoover
het algemeen belang zulks toelaat.
Er kunnen omstandigheden zijn,
dat het algemeen belang, ook van
katholiek standpunt bezien, de afvaardi
ging vereischt van personen met bepaalde
kwaliteiten, en dat daarvoor de hier
bedoelde groepsvertegenwoordiging. al
thans wat haar precfèsse evenredigheid
betreft, moet wijken. In dat licht
Leschouwe men niet alleen de ver
kiezingen voor Tweede Kamer, voor Prov
Staten, maar ook voor de gemeente
raden, Als men zoo candidaatstellingen
en politieke adviezen beschouwt, zal men
©r anders over oordeelen, dan als men
zich blind staart louter en alleen op een
soort evenredige vertegenwoordiging uit
verschillende groepen. Bij de gemeente
raadsverkiezing in vele dorpen kent men
al niets meer, dan een zekere groepsver
tegenwoordiging.
Daar loopt men echter niet zoo gauw
kans, als in de groótere steden, dat zulk
'n methode zal uitloopen op schade voor
het algemeen belang en ook voor de ka
tholieke partij in 't bijzonder. In de groote
steden moet men met dit systeem zeker
voorzichtiger zijn.
jSliaTEÜLi&M
De Ontwapenings-kwestie.
DE ONTWAPENINGSCOMMISSIE
BIJEEN.
Een ontwerp van lord Cecil.
Openingsrede van jhr. Loudon.
Gisteren is in het Volkenbondspaleis te
Genèv© voor de derde maal de uit 21 re
geer ingsvertegen wo ordigers besta ande
commissie ter voorbereiding der Interna
tionale Ontwapeningsconferentie bijeen ge
komen.
Jhr. Loudon, die het voorzitterschap
der commissie bekleedt, opent om -halfvijf
de zitting.
Deze zitting zal ongetwijfeld de meest
werkzame, maar tegelijkertijd de omvang
rijkste en ernstigste zijn, zeide hij.
Zij moet tot positieve eenvoudige en be
vattelijke resultaten komen. De tijd is thans
gekomen om duidelijk te zeggen, wat men
meent. Spreker wenscht, dat zij, die geen
resultaten wenschen, dit openlijk zeggen
en de zware verantwoordelijkheid er voor
dragen. Jhr. Loudon waarschuwt er voor
de publieke opinie te doen gelooven, dat de
eerste stap op den weg van Je beperking
der bewapening al wonder wat zal betee-
kenen. Hij meent, dat in dit verband -do
uitdrukking „ontwapening", die onver
wezenlijkbare verwachting opwekt, ietwat
misleidend is.
De eerste stap wil een rem zijn op den
rampzaligen bewapeningswedloop, die
heele staten doet ten onder gaan en die
zoowel overwinnaars als overwonnenen
ruïneert.
Na jhr. Loudon kwam lord Robert
G e o i 1 aan het woord. Ook hij vestigt de
aandacht op .de groote teleurstelling, die
zich van do openbare meening zou meester
maken, indien de conferentie geen resul
taat zou opleveren. Spreker zet do histori
sche ontwikkeling der ontwapeningskwes-
tie in den Volkenbond uiteen en verklaart,
dat er na de reeds plaats gevonden heb
bende voorbereidende werkzaamheden geen
voorwendsel meer te berde kon worden ge
bracht, waarom men niet tot een resul
taat zou kunnen komen.
Cecil somde vervolgens een aantal pun
ten op, ten aanzien waarvan zijns inziens
reeds overeenstemming bestaat, en wel:
1. over het feit, dat de ontwapening
te land, te water en in de lucht een een
heid vormt, welker deelen wel is waar ge
scheiden behandeld wordt, maar die toch
ais één geheel moet worden beschouwd;
2. dat regionale ontwapening wellicht
mogelijk is ten aanzien der bewapening te
land, doch niet met betrekking tot de vloot,
daar deze .zich zeer snel kan verplaatsen;
3. dat vermindering der bewapening
uitsluitend betrekking mag bobben op de
vredesbewapening, doch dat do potentieele
oorlogssterkte van een land niet kan wor
den beperkt;
4. dat bij de marine uitsluitend de
tonnage kan worden verminderd; en
5. dat bij de luchtstrijdkrachten al
leen het aantal der vliegtuigen voor ver
mindering in aanmerking komt.
Aan het slot van zijn rede diende lord
Robert Cecil de door hem opgestelde ont-
werp-conventie in, die in vijf artikelen is
ingedeeld.
Nadat lord Robert Cecil het Engelsche
ontwerp bad gedeponeerd, verklaart de
Fransche^ vertegenwoordiger, Paul Bon
cour, dat hij morgen of overmorgen een
even gedetailleerde ontwerp-conventi© aan
de commissie zal voorleggen.
Italië wenscht een sterker
leger.
Vervolgens legde de Italiaansche gede
legeerde, generaal De Marinïs, een verkla
ring af, die in de commissie als een bom
werkte
Hij verklaarde namelijk niets meer of
minder, dan dat Italie's bowapenings-
sterkte moet worden gebracht' op hetzelfde
niveau als die der sterkste Europeescke
continentale mogendheid. Deze verklaring
motiveerde hij als volgt:
Er zijn landen, aldus betoogde hij, die
na den oorlog zeer snel :»<V.;en gedemobi
liseerd en onmiddellijk de sterkte hunner
manschappen, zoowel als die van het ma
teriaal, belangrijk hebben verminderd Bij
ons in Italië heeft deze vermindering dui
zelingwekkende afmetingen aangenomen.
Of dit juist of verkeerd was, wil ik hier
niet beoordeelen, maar het is oen feit, dat
er andere landen zijn, die onmiddellijk
met nieuwe bewapeningen een aanvang
hebben gemaakt.
Derhalve moet de ontwapening met een
voorloopige revisie der bewapeningen aan
vangen en niet met de stabilisatie der
huidige bewapeningen. Eerst na deze re
visie kan men maatregelen ten behoeve der
entwapening nemen.
De Italiaansche regeering is bereid zich
aan te sluiten bij zeer radicale ontwape-
ningsmaatregelen, doch slechts op voor
waarde, dat eersf. het niveau der bewape
ning van alle landen op hetzelfde peil is
gebracht.
Ten slotte werden de debatten tot he
denmiddag verdaagd.
Albanië.
HET ITAL!AANSCHJOEGO-SLAVISCH
CONFLICT.
Nieuwe „onthullingen" van Italië.
De groep van
„De witte h an d".
De „Giornale d'Italia" .zet de publicatie
van haar inlichtingen uit Belgrado voort
Het blad zegt o.m.: Zoodra do ondertee-
kening van het verdrag van Tirana be
kend werd, tracht to de regeering van
Belgrado door middel van een diploma
tieke actie een diplomatiek front te vor
men tegen Italië. De poging mislukte hij-
na volkomen. Engeland wees de poging
van Joego-Slavië af, en gaf, te verstaan
dat Joego-Slavië zich moest onthouden
van elk agressief oogmerk. Roemenië
toonde Italië gunstig gezind te zijn. Tsje-
cko-Slowakije gaf den raad voorzichtig te
zijn, Turkijo toonde gaan belangstelling.
Bulgarije bleek kortweg een tegenstander
der Joego-Slavische politiek. Hongarije
toonde zich onverschillig, om niet te zeg
gen vijandig, Duitschland bleef afwezig,
Rusland wilde niet van de gelegenheid
gebruik maken om zich in een eventueel
Italiaansch-Joego-Slaviscb conflict te
mengen
Frankrijk gaf eerst aan Belgrado den
raad zich te matigen, doch andere ele
menten in de Fransche politiek bleven
niet in gebreke Joego-Slavië's agitatie
tegen Italië en Albanië te steunen
Bij de Joego-Slavische anti-Italiaan-
sche actie heeft zich thans ook een krach
tige sociaal-democratische en vrijmetse
laars-actie gemengd. Deze elementen ho
pen in Joego-Slavië de middelen te vin
den voor een oorlog tegen het fascisme.
De Servische militaire groepjes staan in
contact met de vrijmetselaars. 'Dc mach
tigste groep is die, welke zich noemt „de
wite hand", een militaire organisatie,0
waartoe bijna alle generaals van Servi-
scho nationaliteit belmoren. Tot haar doel
einden belmoren tie bezetting van Noord-
Albaniö en Saloniki. de onderwerping van
Bulgarije en andere Balkanlanden, de
onaantastbaarheid van Macedonië en de
hegemonie van Servië in bet geheele ge
bied van Joego-Slavië en in den Balkan.
Ofschoon „de witte hand" chauvinis
tisch is. schroomt zij niet gebruik te ma
ken van communisten en bolsjewisten,
indien dat tot het doel kan dienen. De
correspondent van het blad zegt ten slot
te, dat men een revolutie aan de Alba-
neesche grenzen wil verwekken, Achmed
Zogoe Bey afzetten en een zoodanigen
toestand scheppen, dat interventie van
Joego-Slavië in Albanië gewettigd zou
schijnen Dat verklaart de militaire voor
bereidingen, die gericht zijn tegen Alba
nië en die ook ten doel hebben het hoofd
te bieden aan alle eventualiteiten, die uit
de Albaneesche complicaties zouden kun
nen voortvloeien.
De regeering te Tirana, zoo meldt de
„Giornale d'Italia" verder, is zich bewust
van de Joego-Slavische voorbereidingen
en is begonnen met verdedingswerken.
Verscheidene stukken berggescbut zijn
naar de noordelijke grens vervoerd en
men overweegt een snelle concentratie
van troepen in het noorden.
De Joego-Slavische regeering beeft een
verklaring aan de Albaneesche grens ge
publiceerd, waarin allen vluchtelingen of
tegenstanders van de regeering te Tirana
wordt verzocht zich van de grens le ver
wijderen. Daardoor zou men aan Europa
willen tooneji, dat Belgrado zijn best doet
om een opstand of een opmarsch van re
bellen naar Tirana te verhinderen. De
komende weken zullen merkwaardige ge
beurtenissen brengen.
Een pijnlijk incident in de Skocptsjina.
Naar de „Voss. Ztg." uit Belgrado ver
neemt, heeft zich Maandag in de
Skoeptsjina bij do debatten over do ver
klaring van den minister van buitenland-
scbe zaken een pijnlijk incident voorge
daan. dat vermoedelijk niet zonder ge
volgen zal blijven.
De afgevaardigde Wilder sprong plot
seling op en riep, zich richtende naar da
loge der diplomaten, waar de Italiaansche
gezant zat:
„De Italiaansche gezant is nog steeds
hier. Weg met hem en zijn geheele bende'
uit dit landl"
Bij de oppositie werden deze woorden
met bijval begroet, terwijl zij bij do leden
dor regeering een pijnlijken indruk mank
ten.
De voorzitter schorscbte de zitting en
de leden der regeering kwamen terstond
voor een ministerraad bijeen.
De houding van Frankrijk
De Parijscho correspondent van de
„Msbd." schrijft:
- De Servisch-Italiaansche spanning
wordt te Parijs zeer ernstig ingezien en
met groot wantrouwen gevolgd.
De Quaie d'Orsay schijnt tot eiken pri^s
bunen het conflict te willen blijven, en
wil daarom vermijden, dat door de Eran-
scne perspolemieken de Italiaansche ner
vositeit nog verergerd wordt.
Briand dringt er zeer op aan, dat Lon
den aau Italië kalmeerendo raadgevingen
zal geven.
Sterk komt men er hier tegen op, dat
Frankrijk, op grond van zijn accoord en
zijn relaties met Belgrado, genoodzaakt
zou zijn, bij het conflict ten gunste van
Servië lo intervenieeren en zelfs wordt
het aanhangig maken van het conflict
te Genove hoogst gevaarlijk geacht. Men
zou het zeer betreuren, dat de omstan
digheden een buitengewone zitting vau
den volkenbondsraad zouden noodig ma
ken en hoopt nog, dat dc diplomatieke
■onderhandelingen de oplossing kunnen
brengen.
In Italiaansche, niet-fascistischo krin
gen is Parijs, is men overtuigd, dat Mus
solini wel degelijk een demonstratie in
•Albanië zal doorzetten.
Do geheele Fransche pers verzet zich
tegen de Italiaifiische insinuaties, als zou
Frankrijk Servië aanmoedigen, doch de
toon is zeer gemodereerd, daar men hij
„het overspannen Italië" zooals een
der middagbladen liet uitdrukt, „niet
het vervolgingsbceld vnn do omsinge
ling wil aanmoedigen, waardoor do onzij
dige getuige van het conflict, de mogelij
ke en machtige bemiddelaar, in de oogen
van liet overspannen Italië op een vijand
zou gaan gelijken.
De Fransche gezant te Rome heeft trou
wens opdracht gekregen, tegen den loon en
de insinuaties der Italiaansche pers ten
aanzien van Frankrijk, te protestceren.
Engelands houding.
peen interventie van den
Volkenbond.
Officieus ziet men le Londen in de
Joogoslavisch-Italiaansche kwestie geen
aanleiding om te vreezen voor oorlogs
gevaar op den Balkan. Nieltemin is er
bezorgdheid in de aandacht, waarmede
de Engelsche regccring den toestand be
studeert en sinds Vrijdagavond wordt de
mogelijkheid van lusschenkomst van alle
zijden overwogen. De Engelsche diplo
ma! ie schijnt óp het oogenhlik weinig go-
HET VOORNAAMSTE NIEUWS
BUITENLAND.
De ontwapeningscommissie bijeon t»
Genève. Een ontwerp van lord Cecil.
Italië wenscht uitbreiding der bewape
ning.
De spanning tusschen Italië en Joego-
Slavië.
Sjanghai door de Kantonneezen be*
zet. Er hebben eenige botsingen plaatr
gehad.
BINNENLAND.
Het 25-jarig artsjubileum van dr. Cl.
Meuleman te Heerlen (lsto blad).
Onze Geïllustreerde Paging
De photopagina geeft o.m. photo's van.
de St.-Josephkerk te Hillegom; de bloe
mententoonstelling te Alkmaar; de Ko
ningin en prinses Juliana op de Jaar
beurs te Utrecht; draverijen te Heemste
de; vischkweekerijen te Gulpen.
neigdheid te gevoelen, de bemiddeling
van den Volkenbond in te roepen, waar
op de liberale bladen, die de bedoelingen
van Mussolini wantrbuwen, en ook de
„Daily Telegraph" aandringen. De En
gelsche diplomatie echter vreest, dat
daarmede do kwestie op ongewenschte
wijze verscherpt en de verbittering in
beide landen vergroot zou worden.
Polen.
De loonactie.
Arbitrage aanvaard.
Industrieelen en arbeiders te Lodz
hebben de regeeringsarbitrage aanvaard.
Maandag zal de arbeid worden hervat.
De staking is geëindigd.
China.
SJANGHAI BEZET.
De Noordelijken ontruimen de stad.
De commandant loopt naar do
Kantonneezen over
Naar wij gisteren nog onder de ru
briek Telegrammen konden mededeolen
hebben de Kantonneezen Maandagmor
gen Sjanghai zonder strijd genomen. De
Noordelijke hebben de stad ontruimd
De situatie in de omgeving van Sjan
ghai heeft zich met groote snelheid ont
wikkeld. Nadat Zondag de Kiangsoe-
troepen zich van Soengkiang hadden te
ruggetrokken, bleef de aanvoerder der
Sj an l oen g troep en Pi-Tsjoe-tsjen met con
onvoldoende troepenmacht achter, en
werd eveneens genoodzaakt zich terug to
trekken.
Maandagmorgen gaf I'i to kennen, dat
hij niet zou trachten Sjanghai te verde
digen, waarna hij onderhandelingen
opende met den aanvoerder der Zuido-
lijken, Hoy-Ying-tsjing, die met oen ge
deelte van twee leger-divisies optrok in
de richting van Sjanghai. De twee le
geraanvoerders hebben ten slotte eon
overeenkomst gesloten.
PI is benoemd lot commandant van de
4Jste divisie der Zuidelijke legertrocpen.
Het schijnt, dat Pi nu met de oude
ender hem staande troepen do ordo tracht
te herstellen in de Ghineesche stad, waar
verschillendo ongure elementen de politie
uil de bureaux hebben verdreven.
Deze benden zijn gisteravond tot plun
deringen overgegaan en geweervuur
wordt nu gehoord op vele punten bui t on
het cordon, dat de internationale neder
zetting omgeeft.
Botsing met stakers.
De politie te Sjanghai kwam gislor-
middag in botsing met de stakende em
ployés van een der groote Ghineoscho
warenhuizen binnen het gebied van de
internationale nederzetting. Toen de po
litie, gevolg gevend aan oen verzoek van
den bedrijfsleider, het gebouw binnen
ging, werd zij door de stakers ontvangen
met een regen van bloempotten, flesschen
en andere projectielen. De employés hiel
den een vergadering in een der lokalen
van het gebouw ter organisatie van do
staking. Do politie verdreef do stakers
uit dit vertrek. De menigte, die zich in
middels voor het gebouw had verzameld,
werd door de Sikhs uiteengejaagd, waar
na de rust geleidel ijk werd hersteld.
Plunderende soldaten.
Dooden on gewonden.
Chineesche soldaten, vermoedelijk b©->
hoorend tot de Noordelijken, hebben in
den loop van den avond de noordelijke
afsluiting der concessie overschreden en
begonnen te plunderen. Twee Britsch©
pantserauto's begaven zich naar do
plaats van het voorval. Zij werden daar
blootgesteld aan het onafgebroken vuur
van machinegeweren. Een officier en
drie soldaten werden gewond.
