REBUS.
WEEKREVUE.
BEZIENSWAARDIGHEDEN.
Indien er iels genoemd mag worden,
waarin do Sleutelstad vooraan staat,
■waarin het een ecrcpïaats inneemt in de
t jj van steden, wier stichtingsdatum in
het grijs verleder ligt en die daardoor,
ondanks alle moderne verbeteringen het
duidelijk cachet van oude degelijkheid en
deftigheid zullen blijven dragen, dan is dit
v;el op de eerste en voornaamste plaats
de bezienswaardigheid van Leiden in vele
opzichten.
Daar zijn musea, die de historie van het
verleden in allo uitingen doen voortleven,
daar zijn oude gebouwen, oude hofjes en
kloosters, en nog oneindig veel meer.
Maar er is nog iets, dat bezienswaardig
is, niet alleen voor vreemdelingen, maar
nog veel meer voor inwoners van het al
oude Leiden zelf, iets dat in zeer vele ge
vallen hoog uitsteekt boven onze stad en
waarop Daantje uw aandacht eens wilde
vestigen.
Geen inwoner van onze goede oude stad
of dagelijks aanschouwt hij met eigen
oogen een of meer.van bedoelde beziens
waardigheden, maar de mees ten gaan er-
voorbij, omdat het dagclijksch aanschou
wen dier dingen een gewoonte is gewor
den, en wat onzo zintuigen gewoon zijn
waar te nemen, daar gaan zij oppervlak
kig over heen, zonder tot de kern der zaak
zelve door to dringen.
Wat Daantje hierbij op het oog heeft,
lieve lezeressen en geachte lezers, dat zijn
do verschillende klokken, die dc inwoners
\an Leiden op do hoogte moesten houden
van de snelheid des tijds.
Ik zeg: moesten, want zij begrijpen hun
taak niet en in plaats van een zuivere
tijdsbepaling te geven, leven dc meest of-
ficieele tijdsaanwijzers in dc grootst mó
gelijke onmin.
Hoe dikwiils overkomt het Da antic niet
Daantje fietst altoos dat hij nog
eerder het doel van zijn tocht bereikte
dan hij van huis ging, daar geen der elec-
irisclie stadsklokken den juisten tijd aan
wijst? Hoe dikwiils arriveerde hij niet op
een of andere officicele bijeenkomst, juist
als allo deuren den toegang tot het gebouw
hermetisch hadden afgesloten en dat al
leen omdat een of andere LeMschc klok
teekepen van achterlijkheid gaf?
Hu spreekt Daantje nog maar van de
staande electrische klokken, die op de
straten staan her en der verspreid ter pu
blieke „voorlichting", maar zien we eens
r.aar do talrijke torens die boven de da
ken .hun spits trots in dc lucht, heffen.
Ook'die torens herbergen in hun binnen
ste klokken, waarmede het echter nog
veel droeviger gesteld is. Er zijn spreek
woorden alshoe kaler, hoe royaler, en
veel geschreeuw en weinig wol, maar toe
gepast op onze torenklokken zijn deze
uitdrukkingen beslist cuphcmistisch te
noemen.
Het eigenaardige bovendien is dat geen
der klokken voor loopt, maar dat allen
achter gaan, de een loont 5 mimitcn ach
ter, de ander 10 en de derde loopt hcele-
maal niet.
Het is dan ook beslist wonderbaarlijk,
dat de Leidenaarstoch ondanks al die
tcgenkeden den juisten tijd weten te be
palen. wat dan zijn oorzaak moet vinden
dat zij allen voorzien ziin van goed ïoo-
pende chronometers. Alleen moeten zij
daarbij oppassen, dat zij niet doen, zooals
Daantje eens deed, toen hij zijn horloge
gelijk zette met de torenklok midden in
de stad, die altijd stil staat.
Laat ons echter niet treuren; de grond
slagen ter verbetering zijn gelegd, daar
reeds twee stadsklokken, plotseling met
de stille trom vertrokken zijn. Mogen de
anderen spoedig denzclfden weg gaan en
indien do autoriteiten dio opruiming van
klokken dan van to voren aankondigen,
dan weten do Leidenaars wel niet letter
lijk maar toch figuurlijk hoe laat het is.
to verwelkomen. Ik hoorde spoedig, dot zij
u bij dc Zusters in San Francisco had
achter gelaten en daarna ons beiden had
icrlalen. Zij was toen bijna eon jaar wog
en de goede Zusters hadden geen woord
van haar gehoord. Ik nam 11 uit het
klooster vandaan en 4rok naar het Oosten.
Cecilia, gij hebt do stem uwer moeder. Het
is 'n vloek, geen zegen. Gij denkt, dat het
oen van God geschonken zegen is, in plaats
daarvan is ze een wapen des duivels. Zing
zoo go wilt hij het spel en in school, maar
nimmer zal ik toestemmen in stcmoplei-
ding. Ik wil niet, dat je stem een verleiding
voor jc word'. Gij moet mijn lief onschul
dig dochtertje blijven.
Vadertje.was diep bewogen bij bet ver
tollen en Cecilia wilde niet gaarne er
moer naar vragen. Zij was een weinig ge
broken. Vadertje wist hot natuurlijk liet
beste, maar tccli kon zij niet begrijpen,
waarom zij niet mocht loeren zingen, hoe
wel hare stem de beste was in het kloos
ter.
Morgen zou de groote madame Fernalda
in hei theater zingen. Zeven meisjes der
zesde klas, die het hoelc jaar de eersten
waren geweest in gedrag en vlijt waren
uitverkoren om liet concert bij tc wonen
Cecilia was er een van, maar zuster Emi-
lie, die zich dc strenge inzichten van den
vader van het kind herinnerde, had het
meisje de stad ingestuurd om te felcgra-
phecren.
Ware dc tracfatio een circus geweest of
een picnic of ee.n concert van een muziek
corps, vader zou hot kind met vreugde heli-
hen laten gaan. Zulke vermaken waren
zeldzaam voor do kinderen dor klooster
school. Maar een vermaarde concertzan
geres te hooren, Cecilia twijfelde hard.
Een lange, lage limousine stond te
wachten hij "de kerk van St. Brigilta. Op
den voorzotel zat een neger als chauffeur
met een donker roodc livrei. Zijn elleboog
rustte op de kussens van den TUg, en
zijn hoofd lag op zijn gebogen arm. Hij
moest lang gewacht hebben en in slaap "ge-
vellen Min, dacht Cecilia. "Nu zij zou ook
wel graag een rozenhoedje bidden, maar
zij mopsl zich haasten.
Cecilia liep door oen zij-ingang naar de
grot, welke in cene zijkapel was opgericht
Fcne vrouw knielde daar neder, conc
vrouw in rijk bont gekleed voor do voelen
van onzo Lieve Vrouw 'van 'Armoede. Haar
gelaat was niet do handen bedekt, maar
Cecilia zag diamanten schitteren in het
flauwo kaarslicht aan haar sneeuwwitte
vingers. Een kostbaar laschje lag op den
vloer naast haar.
Het meisje knielde naast baar neder. Er
was niet veel plaats in de grot en zij had
d° schoons dame kunnen aanraken, zoo
zij wilde. Cecilia trachtte hare aandacht
bij haar gebed te houden, doch zij was
slechts een klein meisïc en kon niet belet
ten dat haar soest afdwaalde.
Waarvoor zou zulk eeno rijke dame toch
wel zoo ernstig hidden, dacht zij. "Wannéér
Cecilia bad,, had zij conc goede reden om
te hidden, maar dis vrouw scheen alios
te hebben.
Iemand moot ziele of dood zijn, meende
zij,; noen, dood toch niet, anders, zou zij wel
ie het zwart zijn.
Toen Cecilia hof geldstukje voor een
kaarsje in hst offerbusjc wierp, keek de
vrouw verschrikt door liet geluid op en
was verwonderd hare eenzaamheid ver
stoord te zien. Iïet kind kon toch niet na
laten een blik te werpen op het onbedekte
gelaat en slend verstomd door de schoon
heid, die zij aanschouwde. Zij was ook
eenicszins geschokt, doordat zij op hel zoo
liefelijk gelaat de sporen van tranen had
gezien.
Zij moet een bioscoop-ster zijn, dacht
hst meisje. Niemand anders kon zoo
schoon on rijk ziin. Doch ik moet niet sta
ren, en aanstonds begon Coeili? te bi lden.
Terwijl zij opzag naar liet fraaie beeld der
Moeder Gods in do rotsen met do roodo
votieflichtjcs aan dc voeten, vergal Cecilia
de wereldsche schoonheid dor vrouw aan
hare zijde in do godvruchtige beschouwing
der heilige zoetheid van het gelaat dei-
Maagd. Maria w;is inderdaad lm ar Moe
der, zooveel te meer, daar goenc aardschol
moedor ooit haar hulde ontvangen had.
Lieve Moeder, bad zij, laatVadertjo
begrijpen, dat ik hem nooit wil verloten.
1 aat bom zien, dat ik hem meer dan iets
ter wereld bemin. Zeg licm, dat ik niet
groot wil zijn. Ik wil slechts goed zijn en
zingen tei liefde van u rn ter eere van uw
goddelijkch Zoon. Maak dat bij mij laat
leeren zingen, lieve Moeder, en dat. hij mij
verlof geeft om de grootö Fernalda tc'mo
gen gaan hooren.
Do dame in het bont ging nu weg. Van
terzijde zag Cecilia haar een kruis piakcn.
Cecilia opende haar beursje, wierp een an
der geldstukje in de bus en stak een nieuw
kaarsje aan.
LIED VAN DEZEN TIJD.
VRIJGEZELLEN KL ACHT.
Wie beklaagt zlCh allo dagen,
Wio is wel het minst in tel,
Wie is erger to beklagen
Dan een eenzaam vrijgezel?
Alle dagen, alle nachten
Zijn voor hem een ergernis,
Daar dc meesten altijd jachten
Naar waar iets tc halen is.
Heeft hij. geld dan heeft hij vrinden
En vereerders bij de vleet,
En hij wordt door die beminden
Tot zijn bemd toe uitgekleed.
Hij tracteert hen op sigaren,
Op jenever en op wijn.
Hij betaalt de ouwe klare
En zijn vrienden hebben gijn.
Iedereen aast op zijn centen.
Want hij is maar heel alleen.
En zijn vrienden rouzcprénlen
Helpen hem er wel doorheen,
's Avonds komen zij bij achten
Met heel veel lawaai en gijn
En hij komt pas lol gedachten,
Als ziju centen foilsie zijn.
Hij moet voor zijn kleeren zorgen,
Voor zijn schoenen, hoed cn jas.
Als er duimkruid valt te borgen,
Komt hij meestal goed van pas.
Elkeen, plukt hem als een kikker.
Kalm maar zeker raakt hij rut,
Want zijn huidel wordt niet dikker,
Maar volkomen uitgeput.
ALs zijn centen zijn verdwenen,
Is hij nergens meer in tel.
Al zijn vrienden zijn dan honen
En hij is weer vrijgezel.
In zijn armoe en ellende
Blijft er dan maar één hom trouw;
Haar, die hij voorheen miskende,
Zijn J?-"j'uxlo Vo-1 iufS'rouvv.
ÏRÓUpABOCR.
Voor de intentie- dev dame, zuchtte
i, terwijl een vloed van liefde voor dit
sehoonc schepsel met do droevige bruine
oogen haar teeder hartje vervulde Dan
siond ook zij op, want de naailes moet niet
verzuimd worden.
De dame had de grot verlaten, toer. Ce
cilia opstond, maar het meisje zag hel
gouden taschje vergeten op den vloer lig
gen. Zij nam hel op met do bruine glacé
handschoenen, die er onder lagen, en liep
de vrouw achterna. Zij stak de hand in
het wijwatervat en maakte een kruis, ter
wijl zij dc trappen afliep.
Een oogenblik! riep zij, daar de dame
juist in den auto steeg. U liet dit liggen in
dc grot.
Ik dank u, mijn kind. De dame glim
lachte tegen Cecilia en het kind dacht dat
zij nog nooit zoo iets lieflijks gehoord had
als de toon der stem van do vreemde. Zelfs
zuster Gerirudc, do zangonderwijzeres,
wier stem de meisjes .aanbaden", bezat
zulk eene melodie «iet, Cecilia was ver
rukt.
Do dame orendo het gouden taschje.
Hier, sprak zij, terwijl zij dc hand
uitstak naar Cecilia.
Neen. dank u, antwoordde Cecilia
bedeesd. Zij verlangde geen andere belon
ging dan den wonderen glimlach der
vreemde vrouw.
Nu, dan zult gij mij wel veroorloven
i naar liet klooster te rijden, niet waar?
II: zie aan uwo uniform, dat gij in hot pen
sionaat thuis zijt.
Wel ja, dank u zeer, zo.itlo Cecilia. Tic
hen een beetje laat voor mijne naailes, ge
loof ik.
Haar hart klopte onstuimig, toen dc
vriendelijke nceer haai- in den auto hielp.
Dit was een avontuur.
s Dat is een zeer schoone grot, niet
waar? sprak de dame on vriendelijke loon,
ze gcliikt heel veel óp 'die van Lorento.
Och, is u ook in Italic geweest? vroeg
het kind verwonderd.
Ja, antwoordde de dame, en ik l.oop,
dat gij, wanneer gij groot zijt, ook cene reis
naar Europa zult kunnen maken.
Neen, luidde Cecilia's antwoord. Ik
zou liet gaarne doen naar vader zegt;
iedere plaats behalve Italië Hii denkt er
evenmin aan om mij naar Italië mee tc
nomen als hij mij zangeres wil laten wer
den, on zij zuchtte.
En denkt gij, dat gij zangeres zoudl
willen worden? De dame glimlachte als
grootolijks geamuseerd- Nu, gij hebt een
Lef stemmetje. Het zou mij niet verwon
deren, zoo gij conc groolc zangeres -wordt,
bijzonder Zoo gij wilskracht mi volhar
dingsvermogen bezit er. bereid zijt do ge-
oischlc offers te brengen. Zoo vaak is dit
niet liet geval. Ik weet hét. En herinner, n
altijd, dat madame Fernalda a dit g- <1
leeft, toen gij een klein meisj-j waar;
Hoe.... is u madame Fernalda?
vroeg Cecilia vel verbazing.
Ja, inderdaad, antwoordde u - dame.
cn nu zul' rij mij ook uw haam wel willen
noemen?
Och, ik ben zoo blij zoo blij! juicht
het kind in vervoering.
Eu waarom?
Omdat zuster mij nu niet zal barispen
wijl ik in een auto bon gaan rijden mot
■vreemden, antwoordde Cecilia verlicht.
Maar waardin' bobt gii dan mijne uit-
noödiging aangenomen, zoo zuster u het
verbodeu heeft? vroeg uitfdcniè Fernalda
een-weinig geraakt.
Ik weel het niet, antwoordde het kind
oprecht. Het schéén mij. dat ilc alles zou
doen, wat u mij vraagt. En hel doorgaans
gehoorzame mcisjo verwonderde zich on
der liet rijden, waarom zij zoo onbedacht
Je regels overtreden had. En zn-.!er hid
baar nog wel de stad in laten gaan, omdat
zü haar vertrouwde.
Ik heb ecu kaarsje opgestoken, pre
velde Cecilia gewaagd, opdat vader zusier
zou télegrapheeren mij morgen naar het
concert te laten meegaan.
Ik zal zien, dal dc- zuster u mec-
reemt, antwoordde de dame, en hot maakt
mij heel gelukkig te welen, dat gij zoozeer
verlangt te gaan. Ik zal mijn mooiste ge
zang voor u zingen, en daarna <wn vreem
den aandrang volgend voegde zij er bij:
wal is uw geliefkoosd lied? Ik zal het voor
u zingen.
Enkel eon lied in den Schemer, ant
woordde Cecilia. Het is een oud, lied, ging
zij voort, niet bemerkend «Jen smartelijke.»'
trek, die plotseling zich om den mond der
vreemde vertoonde, mogelijk kent u liet
niet. Mijne moeder placht liet altijd voor
mij tc zingen, toen jk nog heel klein was.
Di( is alles, wat ik mij van haar herinner.
Ik kan mij niet herinneren, hoe zij er uit
zog, maar ik kan haar dal Ked soms in
mijn droomon hooren zingen. Is bet niet
grappig? Cecilia verwonderde zich, dat zij
hare gewone bedeesdheid miste in tegen
woordigheid van deze vrouw.
Maar dat is liet niet wat er aan
scheelt, ging zij voort. Zuster zou mij naar
r.ct concert willen meenemen. Maar vader
heeft het land aan zingen en zangeressen
cn wellicht laaf hij mij niof gaan. En bij
do gedachte, dat zij mogelijk deze. wonder
bare nieuwe vriendin niet zou mogen hoo
ren cn daarna zou kunnen juichen hij de
andere meisjes, dat zij met de artiste be
kend was hoefde haar lip.
0, ik begrijp hef, antwoordde madu-
nio deelnemend. Wel, laten wij hopen, dat
hij zijne toestemming geeft. Gij hebt geen»
moeder?
Ja. maar ik Jü-h haar in vele jaren
niet gezfen, gaf Cecilia l<',, antwoord. Va
der en ik zijn slechts alleen cn iiij woont
in Abbotsvillc. Hij noemt een dag cm daar*
te komen. Ik ga c-r heen met vrije dagen,
maar mijne vacantics breng ik hier door,
wijl hij niet voor mij kan zorgen. Hij werkt
zoo hard.
Hij moet je vrees olijk missen, ant
woordde de zangeres Zij wilde meer zeg
gen, maar Cïecilia. onderbrak haar:
Daar is hot klooster. Dat grnolo roodo
gebouw met de schommels op dc speel
plaats.
Jk Jieb van dit ritje genoten, zoide zij
cj: hare beste kloostermanior. loon de auto
voor do deur stil hield, en ik hen gevleid
madame Fernalda ontmoet te hebben.
En madame Fcrnaldit is blijde je out-
KALENDER DER WEEK.
N B. Ti. de-ze week jetlercn dag Gloria;
behalve Zaterdag dagelijks Credo Prefa
tie en Commumcanles tol en met Donder
dag van Driekoningen.
ZONDAG 0 Jan. Feestdag v. d. TT.
Familie. Mis: Exsulu-L 2c gebed v. d.
eersten Zondag na Driekoningen; 3e v. li.
octaaf van Driekoningen: Kleur: Wit.
De II. Kerk stelt vandaag als voor
beeld aan de roomscho gezinnen voor: de
II. Familie, Jcsus, Maria en Joseph. Met
de woorden v. d. H. Paul ris wijst zij do
och'.genoolcn er op, hoe zij in liefde met
elkander moeten leven, in de liefde tot
elkander de kracht moeten vinden, om
elkanders gebreken te verdragen en graag
to vergeven. Die liefde is dc grondslag cm
de voorwaarde voor den echten vrede van
Christus in de huisgezinnen.
Naar het voorbeeld v. d. H. Familie
moet in ieder roorasch gezin heerschcn
oprechte godsdienstzin en moet er naar
gestreeld worden om alles, wat in liet ge
zin wordt gedaan, to deen Ln Naam van
Jeans Chr.stus, lol dankbare eer aan God.
(Epistel).
Bij do offerande worden do ouders er
aan herinnerd hunne kinderen iedcron.
dag, voor zoover liet van hun afhangt,
heler aan God op 'e dragen, door een
echt degelijke katholieke opvoeding.
Dc kinderen, zonder uitzonde ving, ook
dus do grooleren, zoolang zij nog bij va
der en moeder thuis zijn, worden gewezen
op het verheven vooi-becld van Jcsus, die,
ofschoon GcJ, nederig gehoorzaamde ge
durende geheel Zijn verborgen leven
(dus ook toen Hij twiutig jaar was en
ouder nog) aan twee momsehen: Maria
on Joseph.
Heer Jcsus Christus geef toch, dal in
onzen tijd van verslapping der huiselijke
tucht cn van opstand tegen het ouderlijk
gezag, onzo roomscho vaders en moedors
en kindoren mogen loeren uit hel verhe
ven voorbeeld van do II. Familie (gebed
v. d. ir. Mis).
MAANDAG JO Jan. Mis v. d. Zon
dag onder het octaaf van D r i c-
k o li i n g o li: In excelso throno. 2o gebed
v. li. octaaf van Driekoningen. Kleur: "Wit
Ook mag worden gelezen de Mis van Drie
koningen: Ecce adveiul. 2c grind v. d.
eersten. Zondag na Driekoningen; 3o Ier
cere van Maria. Kleur "Wit. Vanuit Bnllic-
lehcm, grooler dan de grootste steden,
verkondigt oen ster, die in glans cn licht
de zon overtreft, aan de landen dat God
in het aardsche vlcoscli gekomen is
•(Kerk. get.).
DINSDAG 11 Jan. Zesde dag on
der liet octaaf v a n I) r i c k o n i n-
gcn. Mis: Ec.ce advcnit. 2o gebed v. d.
H. Hyginus, Paus en Martelaar; 3c lei-
eer.: van Maria. KIf.pr: "WL Jesus, die aan
dc liederen verschenen zijt, U zij met den
moet te lubben maar ge hebt mij uw
naam nog niet genoemd, lieveling.
Cecilia Hoogland.
Madame greep den ,-.rm van hei kind
zóó v.isl, dat he£~pijif deed.
Wilt ge mij een kus geven, Cecilia?
sprak ;.ij zacht.
En de verbaasde Cecilia was een oogcu-
1/llk vastgehouden i'n cene innige omhel-
ring.
Ofschoon zij or innig naar verlangd had
haar wedervaren van den och lend aan de
meisjes in do naaikhis mee te doelen, waar
het geoorloofd was te spreken, kon liet
meisje liet niet over zich verkrijgen oui
veel over madamo Fernalda te spreken.
Ik staple Ln do kerk en madame
Fernalda reeds mij naar huis. Ik had haar
taschje voor haar opgeraapt, vertelde rij
lakonisrii.
Madame Fernalda? Ge moet toe]-,
maar gelukkig zijn! Vertol ons wat van
knar, Cecil. Men zegt, dat zij wonder
schoon is! Wat hoeft za logen je gezegd?
Waart gij niet vreoseli.ik bang? "Wol, jij
moet jc dood gerild bobben!
Maar iets in Fornalda's gelaat, loon zij
haar vaaraal kuste, was haar bijgebleven
en zij kon dc meisjes niet op hare gewone
lsicliti o wi.ize antwoorden. Hoe het zij, rij
gevoelde, dat dit hardste uur steeds in
haar geheugen zou blijven.
Kom naar den grond lor tig Cecil. Blijf
dam- piel Ln de lucht hangen.
Maar do plagerijen der meisjes kop do
be too ver jug van den mprgcp niet verdrij
ven.
Den volgenden morgen riep Hope Gar
net', die haar bed naast dal van Cecilia
had op de slaapzaal der jongeren, haar,
toen zij naar boven ping na hof ontbijt om
barer Zondacsche uniform te strijken.
Zuster Emilia wil, dat gij in de spreek
kamer komt. zeide zii en Cecilia gin met
kloppend hart ua.nr de kleine spreekkamer
onder aan de trap, wnnr bezoekers ont
vangen werden.
Vader en den 11. Geest glorie in dc oin-
dcloozo eeuwen. (Kerk. Get.).
WOENSDAG 12 Jan. Z -vc ndr dag
onder hel o e t a a f v a n 1) r i e k o-
ningen. Mis «als gisteren. 2e gebed ter
cere van Maria; 3o voor Kerk of Paus.
Kleur: M il
Vóór de Morgenster en vóór do eeuwen,
is do lieer onze Zaligmaker, aan do we
reld verschenen. (Kerk. Gel.).
DONDERDAG J3 Jan Octaafdag
v a n 1) r i e k o n i n g e n. Mis: l'lcco adve
nit. (met eigen gebeden cn Evangelie).
Kleur: W i L
Wat dc IIJJ. Drie Koingcn ons Jecrdcn
door hun ooimoedig nedcrknielen in den
- il van Hetliléhehm, zegt do H. Evange-
licht Joannes met de woorden van Joan-
de Dooper vandaag duidelijk in lie-
Jf. Envnngvlie: ..Deze (het Knal van Beth
lehem) is dc Zoon van God", llij roept
zich op hot wonder bij Christus' doop,
toen d.' II. Geest nederdaalde (cn do Vader
openlijk getuigde: „Deze is Mijn welbe
mind'» Zoo i
Daarom bidt de II. Kerk heden mei
groot geloof, dat Gods ccngcboren zoon
ia do zclistaudighoJd van ons vlecseh ver
schonen is, tegelijk vragend, dat het doel
van Christus' komst in ons mag worden
bereikt, n.l. onzo innerlijke vorming naai'
Christus. (Geluid). Moge door dc verdien
sten van Christus, cp ons toegepast door
do II. Mis (s tl gebed), het licht van Chris
tus' voorbeeld on leer altijd om Hem im
mer heter lo kennen en door dio liet ore-
kennis te komen tot een krachtiger liefde
van do daad. (Epistel: Postcommunio).
VRIJDAG 14 Jan. Mis v. d. 11. H
larius, Bisschop, Belijder cn Korklee-
taar: In medio. 2e gebed v. tl. IJ. Felix,
priester en martelaar. Gewone Prefatie.
Kleov: Wil.
Mei vele andere uitmuntende bisschop
pen bestreed do II. Hilarius, vooral door
zijne go-'-hriften, den ketter Arius, wal
Hilarius' verbanning ten gevolge had.
ZATERDAG 15 Jan. Mis d. H.
Paulo eerste kluizenaar: Justus ut
palm -p-hed v. d. II. Mnurus, Abt; 3«>
voor di" Paus. Gewonen Pi-cfatio. Kleur:
W i t.
Op 1.5-j: eigen leeftijd vluchtend voor
den kerk vervolgers Decius on Valerius,
verborg do II. Paulus zich in do woestijn,
waar hij tot liet einde zijns levens (JIJ
jaar) het eenzame kluizenaarsleven be
oefende i-p heldhaftige wijze in gobr. l en
versterving. Do palmboom verschafte licni
klceding en voedsel. God spüzigdo hem
ook wonderlijk door icdoren dag een raaf
brood aan den H Kluizenaar te doen»
brow n.
Ij: de kerken der E.E. P.P. Francis
canen: Ailes als in bovenstaande kalender.
Amsterdam. ALB. M. KOK Pr.
If» t is mij» telegram van ..vader, dacht
zij, maar waarom zendt zuster het niet
naar mij? Het moet slecht nieuws zijn. En
zij snelde de gang door. na eerst gek«»k«
to hebben of er niemand wat.
Kom binnen, liefje, riep zuster en
hot oogenblik daarop lag Cecilia in baars
vaders armen.
Vadertje, vadertje! riep zij vol vreug
de,. Och, dit is wondervol! Och. ik beu zoo
blij! Zusier, is hot niet eenvoudig heerlijk?
Maar toon zij zich keerde naar de goede
zuster, sloiid zij verstomd madame Fernal
da to zien slaan.... eene glimlachende,
gelukkige madamo Fernalda. wier kom
mer vt-rdrevcu was uil hare groote brui no
ocgen, dio nu overvloeiden van vreugde
tranen.
Je moedor, Cecilia, is teruggekeerd
tol u en mij, sprak haar vader, terwijl hij
haar leidde naar dc vermaarde vrouw, j"
beroemde, wondervolle moeder? -
Vadm- ook was bijna kinderlijk gelukkig.
Ja, zei madame Fernalda, terwijl zij
bet incisie dicht tegen zich aandrukte, en
dc nieuwe klank in hare stem was nog
heerlijker dan do toon van gisten n.
Tk zal van avond zingen: Kukel ecu
I.iod in den Schemer voor mijn kind en
eiken avond weer. Vader hoeft gezegd dat
ik hol mag. Lief, edelmoedig, verge vin y/i-
gezind vadertje.
Hel meisje keek van den con naar do
ander in stomme verbazing. Langzamer
hand begon dc waarheid lot hawr verwar
den gcc: I door te dringen. Mei--een vreug-
desclirei wierp zij hare an.un om don bals
barer moeder. Zuster Emilic trok zich
terug.
En gij zult hier een da<rscholier zijn
en ik zal je stem leiden. Tenminste dal is,
wal vader verlanel, dat ik doe, zei mada
me Fernalda na coit uur uitb -een en plan
nen maken Mijn tegenwoordivo loer is hij-
ra ten einde cn ik zal terugkeercu om hier
te blijven wonen. En ik zal je loeren, dn'
hoewel faam heel góed is on hare plaats.
'L. P£RtG>
Oplo.vsi..vau dez rebus worden ingow.v lit voor Woi n.-;dng 12 Januari 12 uur
v.iji. Onder de go. Je oplossers zul v.erdcn -rlont eer* Zondag.smisbock.
