VOOR DE VROUWEN.
BONTMANTEL.
No. 837. Wij geven hierbij nog een fraai
model van de laalsle bontmantels, liet is
een panier in grijs-beige linten geverfd en
gegarneerd met een brer.de kraag on man
chetten van bijkleurend chinchilla. Dc
voering is van beige crêpe dc chine met
kleurig gestreept ripsliut langs den zoom.
EENVOUDIGE KINDER
MANTEL.
No. 831. Model van lapekleurig velours
do laine. liet overslaande voorpand beeft
van onderen vier over elkaar vallende
strooken die op het achter en onder lig
gend pand iu horizontale strooken over
gaan. De onderste strook is gegarneerd
met taupebont of in de kleur geverfd ko
nijn. Mouwen en sjaalkraag zijn eveneens
voorzien van bont. Iïoed rood of taupckleu-
rig vilt.
ELEGANTE MANTEL.
No. 833. Men neme als stof een grijs
blauw velvet. De voorkant is recht en glad,
heeft een vrij brcede revers en sluiting op
drie knoopon. De rug heeft een taillenaad,
afgewerkt door een minstens 8 c.M. breedc
lukleeren ceintuur van dezelfde kleur als
de slof en verdwijnend in twee splitten in
de nabijheid van de zijnaden. Jlet boven
gedeelte heeft een blousende ruimte boven
den ceintuur. De mouwen zijn zeer ruim
en met een brcede strook beverbont (men
zie hiervan de gebogen bovonlijn) gegar
neerd. Van hetzelfde bont een rechte dub
bele kraag. Ifoed rose-rood, zwart of bij
passend blauw en velvet.
EENVOUDIGE JAPON.
No. 832. Streng maar smaakvolle robe van
een flets paars wollen rips. Ret overslaan
de voorpand beeft een naad dwars overdo
borst en sluit op twee knoopen van bijpas
send galalilh. Dc rug heeft in de taille
een naad met cenige blousende ruimte in
het bovengedeelte. De rok :s van achteren
glad en recht maar heeft van voren eenige
verwijding in benedenwaarlsche richting
Mouwen vrij ruim, doch van onderen op
een nauw sluitend polsbandje gezet. Kou
sen grijs of rose.
DE „OPRUIMINGEN".
Nu de Decembermaand weer bijna voor
bij is met haar heerlijke feesten, waar
door echter do vrouw des huizes zoovele
extra bezigheden te verrichten kreeg, dat
de zorg voor de kleeding op den achter
grond verschoven werd, staan wij weer bij
het begin van Januari, de maand van de
„opruimingen".
Hadden wij in December geen tijd om
over nieuwe klecrert to denken, daar de
elkaar opvolgende feesten ods zooveel, wel
is waar, aangenaam werk gaf, waaraan
wij onze handen vol hadden, thans wor
den wij wel gedwongen om aan onze klcp-
ding te denken, zelfs a! is onze garde
robe in orde.
Niet waar, een lapje stof, een coupon
netje zijde, een stukje kant, een paar el
lint, wie onzer zou dit niet kunnen ge
bruiken?
Toch dicut men met overleg Ie werk te
gaan om toch vooral niet meer raak te
koopen. Als men iets ziet, wat mc-n heel
aardig vindt maar men weet in de verste
verte niet waarvoor cn wanneer het to
kunnen gebruiken, moet men het niet koo
lten
Komt ge toevallig iets tegen, wat ge
juist noodig hebt óf later zult kunnen
te pas brengen, natuurlijk en begrijpelijk
dat ge de kans niet laat ontglippen!
Werkelijk, ik voor mij vindt een uitver
koop nog zoo kwaad niet. De mode-zaken
ruimen hun seizoen-arlikelen liever tegen
het einde daarvan op, dan eon volgend
seizoen weer met hetzelfde te komen. -
De artikelen zijn dezelfde, dio u twee
maanden geleden voor veel boogere prij
zen aangeboden werden en ze zijn even
frisch. Door c-n volgend seizoen met het
allernieuwste aan te vangeu. verzekeren
dc mode-zaken zich con goede reputatie
en daarom willen zij graag schoon schip
maken. Dat is logisch, nietwaar?
Ik ken vele vrouwen, die een zeker
wantrouwen in „Opruimingen" hebben en
liever in gewone lijden het dubbele beta
len, dan zich in opruimingstijd aan in-
koopen te wngcD, zelfs al laten hun beur
zon dat „dubbel betalen" niet toe!
ANGELE.
PATRONEN NAAR MAAT
1.00 per stuk.
Kindermaten tot 12 jaar 0.75.
Papieren patronen op maat gemaakt,
kunnen onder toezending van het bedrag
(vergeet niet bet nummer van het model
op te geven) besteld worden aan Paper
Pattern Service, Parkstraat 79, Den Haag
Do maten op te geven volgens onder
staande teckening
\fRy3Ti
JAPON.
No. 834. Model van grijze crêpe de
chine mei een onderliggend front van Bor
deauxrood crêpe de ehine. Vaii de grijze
slof is slechls een smal front weggeknipt,
zoodal aan weerskanten een rovers kan
omgeslagen worden, die vin onderen met
ec-n strik gegarneerd wordt en van achte
den in een kraagje overgaal. Rol: en blouse
zijn door een ceintuur verbonden. Van
voren vlak onder den ceintuur een groep
fransjes van waaruit een zestal ongestre
ken stolpplooien vallen. Do mouwen heb
ben van onderen fronsjes en eindigen op
een nauw polsbandje.
KINDERJURKJE.
No -.'3a. Ais stof kan beige wollen crêpe
dienen. Met voorpand is onder den hals
een weinig ingefronsf en in de onderste
helft van twee rijen rechte steken iu de
zelfde kleur voorzien. De halsopening is
van achteren ombooi'd, en van voren ver
sierd met hoele kleine roosjes, gemaakt van
ccq zelfde kleur zijde. Het boordsel eindigt
als een vrij hangende strik op de linker
borst.
BOLRO JAPON.
No. 830 Model van zwarte crêpe maro-
cain. Het lijfje (niet met rok verbonden),
is vap witte of licht grijze crêpe de chine:
het wordt onder een rok gedragen, heeft
een met zilver brocaat omboorde split en
lange nauwe, mouwen met manchetten van
onderen. De rok is recht en geeft stolp
plooien in de zijnaden. Voor een ceintuur
neme men grijs mot zwart zilver brocaat.
Do bolero wordt geheel apart en van zwar
te stof gemaakt; hei zal zeer fraai zijn
hem te \oeren mol dc brocaat van den
ceintuur.
UIT HET LAND DER CONGOLEZEN.
Kinshasa, 5 Nov. 1926.
Hoog rijst dc Africaansche zonne.
Blauw is de lucht. Het is alles stil ren dom
mij en vliegen gonzen door mijn kamer
Mijne oogen laai ik dwalen over den groo-
ten Congostroom. Voor mij, ziet, aan den
overkant, ligt „Brazzaville" en op den berg
een witte kerk; dat is de missie dei' Ecrw.
Paters. Met een verlangen, aai: heimwee
gelijk, denk ik aan Basankusu, mijn eind
bestemming, het doel van mijn laugc reis
Do boot zal eerst den 12cn koers zeiten
naar Gogvillalville en vandaar nog een dag
of vier, eer ik in mijne Missie zal aanko
men. Geduld, veel, veel geduld hebben hier
in Congo, zoo denk ik; geen haast, ook al
Lrandl dc grond ouder mij. Eenzaam is
bet hier, en lang zijn mijne Jagen Het is
met mij, als in het sprookje van Blauw
baard: ziet go nog niets aankomen? En l et
antwoord is altijd ontkennend Het wordt
steeds warmer naarmate dc zon rijst en
het zweet druipt langs hoofd en banden.
Mijn laatste reisgenoot is dezen morgen
vertrokken, de gelukkige, hoe benijd ik
bem. Den lsten November op het feest
van Allerheiligeu, hadden wij b'er een
Plechtige Hoogmis, en de negers zongen
schoon het „Gaudeamusdoor het orgel
begeleid, de kerk door. Het was feest in
de kerk; het was feest in aller harten; de
strijdende cn de zegepralende kerk reikten
elkander de hand. En dan kwam „Alier-
zielen"'. Wat tegenstelling! Waar gisteren
bloemen en feestgewaden pronkten, daar
ziet men nu zwart cn wit. De klagende
smcekzang „Requiem", heeft de plaats in
genomen van hot jubelende „Gaudeamus"
Wat heb ik gebeden voor de dierbare over
ledenen, die ons zijn voorgegaan en voor
dc zielen van ben, wier dierbaren hier op
aarde mijne missie zoo heerlijk steunden
cd nog zullen steunen
Kinshasa zelve is cene mooie stad met
flinke groote gebouwen, een echte nanuels-
stad.
Aan boord van „Lcverville", 13 Nov
Eindelijk is er dan bericht gekomen, dat
de boot den 13<?n Nov. zal vertrekken; mijn
vreugde was groot toen het bericht mij be
reikte. Na ruim 2 weken tc Kinshasa ver
toefd te hebben. was'ik natuurlijk erg blij
verderop te kunnen gaan. 's Middags om
3 uur heb ik een auto genomen cn ben
naar Leopoklviüe getufd om dc drie Eerw.
Zusters, die mof mij gingen tot Coquillat-
ville, Ie halen. Wat waren zij blijde. Ook
zij hadden reikhalzend uitgezien naar een
gelegenheid om hun tijdelijke verblijfplaats
te verlaten Met groote vroolijkheid werd
de terugtocht ondernomen om ons klaar te
maken voor de boot. 's Avonds, om 8.30,
gingen wij naar de haven. Het was erg
donker en ook op het schip lag alles en
allen in diepen rust. Alleen de zwarten, die
op een afzonderlijke plaats slapen, waren
nog op cn zalen neergehurkt bij een stin
kend vuur. Voorafgegaan door een neger,
die een lantaarn droog, bereikten wij. niet
zonder gevaar, den hals of de boenen te
breken, onze calnne. Daar er geen licht
was op dit oogerblik, behielpen wij ons met
een kaarsje. Na ons zelve voorzien te
hebben van water, om ons den volgenden
morgen te kunnen wasschcn. legden wij
ons ter ruste op een bed, zonder lakens en
zonder deken, daar al liet noodige bedden
goed in onze koffers zat, welke men bij
vergissing in het.ruim had geniaalst Goed
geslanen hebben wij dien nacht niet. maar
de volgende dagen ging het veel beter.
Om half 7 las ik de H. Mis in de eetsa
lon; hetgeen zeer goed eing, daar er, be-
halvo wij, nog maar één passagier was,
een Portugees die Zondagavond zijne
bestemming reeds here i We. Ook onze ta
felbedienden waren goede jongens, afkom
stig uit Nieuw Antwerpen, zij waren Ka-
tboiiek. Zij waven getatoueerd op voor
hoofd. borst en armen. Zaterdagmorgen,
toen ik de H. Mis begonnen was, stonden
zi> alle clrie met groote ooeen door de gla-
DE KAARS IN DE GROT
(Naar het Engclschj.
De klok van het stadhuis sloeg tien. Ce
cilia verhaastte haren stap Als zij zich
spoedde., zou zij tijd hebben, om in de kerk
van St. Brigitta te stappen en daar eene
kaars op te steken. Zij wilde hard gaan
loopen, maar dc Zuster had haar gezegd,
dat een meisje, hetwelk de uniform van 't
Convent droeg, altijd zich als dame moest
gedragen op straat.
Wij verlangen, dat onze meisjes zich
zóó in het publiek gedragen, dat de men-
schcn zeggen: Zij moet tot St. Mary's
school behooren had Zuster Emilia telkens
herhaald in de wellevcndheïdsles.
Cecilia had permissie van Zuster om in
de kerk een bezoek te brengen, maar het
had zooveel langer geduurd, voor zij dat
telegram had verzonden, dan zij gedacht
had, dat zij vreesde te laat tc komen in
de naaiklas. liet was echter voor haaT
van even groot gewicht om dc kaars op te
steken als het telegram te sturen, want als
Onze Lieve Vrouw het hart haars vaders
Diet op eene miraculeuze wijze verzachtte,
zou hij haar nooit, permissie geven om met
Zuster Emilie en de meisjes mee te gaan
om Femalda te hooren zingen.
Cecilia had vele kaarsjes verbrand in dc
kleine kapel van hef Convent. Zij slak er
een aan, wanneer haar les moeilijk was.
wanneer een examen haar boven het hoofd
hing en wanneer zij een bijzonder voor
recht van Moeder Overste verlangde. Al
de meisjes brandden kaarsjes bij zulke ge
legenheden, maar er knaagde een bijzon
der leed aan Cecilia's tien jaar oud hart,
waarom zij gaarne naar de grot van Onze
Lieve Vrouw in de St. Brigitta-kerk ging.
Cecilia wilde leeren zingen. En om te
leeren zingen, moet men zanglessen ne
men. Vader, hoe goed en toegevend op
andere dagen nok, weigerde de Zuster ver
lof om Cecilia's stem te leiden. Hij bad de
Zusters gevraagd Cecilia niet naar concer
ten mee te nemen.
Maar vadertje-lief. bad zij hem ge
vraagd in haar laatste vacantia aan het
zeestrand. De meisjes zeggen allen, dat ik
tone goede slem heb en ik houd zooveel
zen te kijken en durfden schijnbaar niet
binnenkomen. Den volgenden dag Zondag
waren ze alle drie present, en, terwijl do
koralen van hunne rozenkrans door de
vingers gleden, dienden zij mij dc H. Mis
met grooten eerbied cn devotie.
De Congorivier is een zeer groote stroom
hier en daar 8 tot 9 K M breed. So*~«
gingen wij langs groote, onbewoonde bKry
schen. Het boomengroen hing dan neer in
den stroom. Groote palmen en wilgen ston
den aan don oever, terwijl hier en daar
prachtige bloemen stonden te bloeion in
de tropische zon. Ook kano's, uitgeholde
boomstammen en prauwen, waarin ecnigo
zwarten zaten, die op een wijsje hun lichJ
vaartuig voortduwden, gingen ons voorbij.
Aan de oevers lagen de dorpen, die niei
groot waren Soms legden wij aan, om
bout te laden, want de booten, die den
stroom bevaren, worden met hout ge
stookt. Op onze reis hadden wij een heel
aardige ontmoeting. In eeTi der dorpen
gingen wij eens kijken, waar de boot min
stens één uur zou stilliggen om hout t«
hden. De geheelc bevolking stond aan den
oever den Père en de Ecrw Zusters gade
Je slaan. Daar het een Kath Missie was,
droegen de inboorlingen allen rozenkran
sen om hunne halzen en ook scapulieren.
Wij gingen aan land en brachten een be
zoek aan hef stecncn kerkje, dat er verla
ten uitzag. Er stonden ook stoenen huis
jes overal, maar goed onderhouden, ter
wijl de grond rondom beplant was
Overal waar wij gingen volgden ons dt
jongens en meisjes, die ons bonjour
wensebten. Een oude Congolec3, de cate
chist van dat dorp, kwam ons begroeten
en meteen vragen om een rozenkrans Wij
zeiden hem, dat wij ze op de boot hadden
in onze koffers. Jammer is het, dat deze
plaats moest verlaten worden, daar de vrco-
selijke slaapziekte onder de bevolking
heerschte. De catechist deed het werk der
Eerw. Paters en Zondags kwam er een Pa
ter de n Mis lezen en catechismus geven,
alsmede biechthoorcn. Toen wij weer aan
boord gegaan waren, kwam dezelfde oude
Congolees ons nog eens vragen om een ro
zenkrans en hij bood ons 6 franken san.
Natuurlijk hebben wij hem een Tozenkrans
gegeven en de 6 franken geweigerd, maar
wij vroegen hem of hü ons eenige vruchten
wilde brengen, hetgeen hij ons beloofde.
No. 5 minuten kwam hij terug met een
ecbaal vol sinaasappelen De Controleosche
sinaasappelen zijn zeer groot, zoo groot
ongeveer als een meloentje, groen van
kleur cn erg sappig.
Wij gaven hem nog twee rozenkransen
en ten hoogste in z'n schik, me' vele bui
gingen, verliet hij ons schip. Toen wij
wegvoeren stond hij ook aan d«n oever,
met vreugde in de oogen, terwiil zóne ron
de lippen zich plooiden tot oen gPmlach.
Hij zwaaide zijn hoed heen ou weer, tot
dat wij uit het gezicht waren verdwenen.
Den 17en Nov. 's morgens om 8 80 uur. be
reikten wii Coouillatville Om 10 uur ton
den wij van boord gaan. Ho" blijde wij
v/aren kunt u wel beriipen. Onze bagage,
■48 stuks ijzeren koffers en kisten, worden,
'afgeladen en op een groote vrachtauto ging
het naar de missie der Eerw Paters van
Borgbout, alwaar men van onzen komst
wist, daar men vanuit Basankusu hen van.
onzen komst bad kennisgegeven Wij wer
den doar zeer- vriendelijk ontvangen De
drie Eerw. Zusters zullen na or B-1 mania
gaan. voor den duur van 2 weken .-m zich
te oefenen in de Ccngoloescbe gebruiken:
koken en het kweeken van üPnndsrho
groenten. Hier zal ik moeien hbyw«n 'of 28
Nov., daar er nog geen boot op komst is
voor Basankusu.. Dus maar weer geduld
h. ouden.
Verder al mijn weldoeners, zoowol in
gebed als in geldelijke offers, een Zalig
Nieuwjaar.
Father D J. SIMONS,
Mission Catholique Basankusu,
Congo-Belge.
van zingen. Zoudt gij niet willen dat ik do
solo's in bet koor zong?
Als het daarbij bleef, ja, antwoordde
haar vader, maar onze groote smart werd
veroorzaakt door muziek. Mogelijk dien ik
het je nu te vertellen. Gij zijt oud genoeg
om het te vernemen.
Gij herinnert je je moeder, kind-lief?
Zij bad bruin baar juist als gij, behalve
dat bet uwe gebobd is. Het bare nu ook,
denk ik. Doch toen ik haar voor hel eerst
ontmoette, was het golvend en lang en zij
droeg het in vlechten om het hoofd ge
wonden. Hare oogen waren donker bruin
juist als dc uwe; haar mond was even
zacht en zij hezat dezelfde rijke abrikozen-
kleur. Is hel dan wonder, dat vader gere
geld naar de Mis ging in bot kleine kerkje
van San Annelmo, waar zij in hot koor
zong? Zelfs toen reeds stonden de lui ver
stomd over hare stem. Ik kan baar nu nog
zienr terwijl zij het „Tantom ergo" zong.
Daarom ga ik nooit meer naar het lof. De
muziek maakt mij dol. Wij trouwen: gij
werd geboren en wij waren allen zoo ge
lukkig. Toen kwam de oorlog. Ik was te
jong on te sterk om thuis te blijven, en
ofschoon het mijn hart brak om mijn baby
en uwe moeder te vrlaten, ging ik heen.
Al do vrouwen arbeidden in den oorlogs
tijd. Cecilia, en je lieve moeder ken na
tuurlijk nic t onnut blijven Zij nam je mede
r.aar San Francisco, huurde kamers en
adverteerde, dat zij leerlingen zou aanne
men om zanglessen te geven. Leerlingen
kwamen en de goede hoedanigheid barer
stem trok de aandacht van muziokbescher-
mers in de groote stad. Ten laatste bood
een rijk man haar aan baar naar Europa
te zenden om te studoeren. Het schijnt, dat
baar levensdroom ae groote opera was ge
weest en nu lag dc baan voor haar open.
Ik was aan het vechten in Vlaanderen. Dc
post was traag en vele brieven gingen ver
loren in die vreeseiiike dagen en ik wist
niets van do verandering in onzo zaken,
ofschoon zij waarschijnlijk mij geschreven
heeft. Zij was altijd fair, altijd goed, maar
Toon ik naar huis kwam, nadat de
oorlog ten einde was, dacht ik haar aan i
het station te vinden, want ik liad haar ge-
ttlegrapheerd. Maar ik vond niemand o»
