WEEKREVUE.
r VOOR OF TEGEN.
Er schijnt toch een echt gezelligo ver
houding te bestaan tusschcn Daantje en
zijn lezers, want onverwacht kreeg Daan-
tjo na zijn vorige weekrevue een heclc
stapel gezelligo brieven, hoewel van ge
heel verschillenden inhoud.
Een was erbij, die maar het liefst wilde,
dat de weekrevue verdween, maar dat
was er maar een uit de velen, en zeer merk
waardig schreef hij, dat „die onzin nooit
los", terwijl hij toch een critiek daarover
gaf.
De andere lezers verschilden ook al van
©pinie, de een wilde Daantje, zooals hij
Vroeger was, de ander in zijn nicu. e ge-
iaante. Een bewijs dus, dat het niet iedcr-
jen naar den zin te maken is, omdat de
appreciaties der menschen nu eenmaal
verschillend zijn. Een schreef er, dat zelfs
zij die do weekrevue niet wilden lezen haar
toch lazen en raakte daarmee een psycho
logisch probleem.
Omdat Daantje ^chtcr vond, dat hij
zijn trouwe lezeressen en lezers niet on
kundig mocht laten van de brieven, die hij
ontving, publiceert hij hier het schrijven
van iemand, dio aan Daantje een open
brief zond.
Open brief aan den Heer Daniël Slokop,
Weekrevueschrijver
van de
Leidsche Courant
te
Leiden.
Arme Daniel!
Jo weekrevue van laatstleden Zaterdag
heeft me erg getroffen.
Na lezing ervan kreeg ik cclit medelij
den met Je en zuchtte ik: „Arme Daniel!
Dat heb je d'r nou van! Als Jij sommigen
lezers door je. leuk geschrijf een paar ge-
noegelijke oogenblikjcs wilt bezorgen, dan
komt er iemand, die zooicis akelige, ver
velende, misselijke, flauwe, miserabele,
pitlooze, onsmakelijke en ongenietbare
nonsens noemt.
En nou weet Je zelf niet, wat Je deen
moet, want Jc zit, zooals Je zelf zegt, tus-
schen twee vuren."
Toen Je dat zei, is mijn phantasie gaan
werken. Ik ben zoo'n beetje een phantast,
moet Je weten. Tk heb Je, geloof ik, nooit
gezien en toch zag ik dio twee vuren met
Jou er tusschcn in. Links van Je een klein,
miescrig, pieterig, miserabel, flauw vuur
tje, aangelegd door dien nurkschcr» nic-
hcer Knies(o, ik vergis me) Roosicnk
en rechts van Jo het lekker weldoende cn
knappend brandend vuur van Jo oolijkcn,
vroolijken drukker. En toen keek ik eens
naar Jou. Je zat heel gcnocgelijk tc kijken
en voelde Je, naar het scheen, erg behage-
lijk bij do weldoende en koesterende
warmte, die uitstraalde van het rechtsche
vuurtje. Op het linksche lette Je bijna
niet. Dat was ook niet noodig. Dat kon
Jou onmogelijk brai. laren bezorgen en
Je zag er pienter genoeg uit om, als het
mocht gaan oplaaien, even uit te trappen.
Haast had ik geschreven er op te spuwen,
dan was het ook uit. Maar zulke taal mag
jo in een fatsoenlijk blad, zooals Jouw
courant is, niet gebruiken. En nu merkte
5k ineens aan Je glundere, blozende ge
zicht, dat ik Jo verkeerd aangesproken
had aan 'b begin van m'n brief en t
niet had moeten aanvangen met „Arme
Daantje", maar „Warme Daantje". Neem
me die vergissing, alstublieft niet kwalijk.
Wat ik Je nu eigenlijk in dezen brief
Zeggen wil, Daantje, is, dat ik het gloeicni
eens ben met Je drukker van de derde
pagina. Dat is nou ereis ccbt 'n man naar
m'n hart en ik prijs zijn verontwaardiging
over het feit, dat Jo zoo „geleerd"
gaan doen.
Als ik Je één raad mag geven, Daantje,
'dan is het deze: Ga niet onder de gelcer
den, beste vrind. Daar verdien Je geen
droog brood onder en cr zijn cr al meer
dan genoeg zeggen de „proffen". Ga ge
rust door met Jo „nonsensschrijverij" zoo
als zo door sommigen betiteld wordt, n
waarmede Je heel wat lezers opvroolijkt
en dat hebben ze in den somberen tijd,
dien we altijd nog doormaken, heusch wel
noodig. Laat do Roosienks schrijven, wat
ze willen. Ik heb ook wel eens zulk moois
ontvangen en dan uacht ik: „Quos Jupi
ter perdcro vult, prins dementat", d.w.z.:
„Wien Jupiter in hot verderf wn storten,
ontneemt hij eerst het verstand".
Nu moet Je mo ;,ued begrijpen, dat zeg
ik niet van 's heeren Roosienks schrijven,
maar van het schrijven, dat ik wel eens
kreeg.
Je ziet zelf, Daantje, hoe Jo geleerd
heid overslaat op anderen, want ik ga jo
al nadoen.
Nog één ding. Toen ik Jc revue nog eens
doorlas, dach ik opeens aan een andero
latijnsche spreuk: „uifficilo est satyram
non seribere": Het is soms moeilijk geen
sa tyre te schrijven.
Beste Daantje, nog eens: Doo niet ge
leerd. Doe als de schoenmaker en blijf bij
Jo leest en dan blijf Jo goede vrinden
met Jo drukker en met een lieele massa
trouwe lezers van Jo courant.
Uw d. w. d.
Enne, enne,
Als Jc mc ziet, dan zal Je mc
wel kennen.
Laten we nu afspreken, dat degenen,
wien do weekrevue niet bevalt, haar niet
lezen, oordcelcnd raar de ingekomen brie-
yen is dat 25 pet., dan krijgt Daantje ten
minste geen ruzie, want daar hoeft hij
een verschrikkelijken hekel aan endan
blijft er toch nog 75 pet. over, die do
weekrevue wel lezen.
Alleen moet ik nog even verklap
pen, dat do brief vr Mijnheer Roosicnk
maar gefantaseerd was door
LAAT ZE PRATEN.
De een zegt: de Kerk is veel Ie streng.
Do^ ander vindt: de Kerk laat vandaag
alles toe.
De pastoor trekt zich nergens iels van
aan, meent de een; de pastoor steekt
overal z'n neus tusschen, orakelt de ander.
Onze Hoeren moesten maar in de kerk
blijven jeremieert Jansalic; ze moesten
zich wat meer met het volk bemoeien,
klaagt Piet Plebs.
Ze heulen met het kapitaal, verkondigt
de .socialist; ze ruien het volk op, mees
muilt da liberale patroon.
En zoo roepen zo altijd iets!
Wat wilt ge daartegen aanvangen?
Weldoen en niet omzien; en laat ze pra
ten
Sint Jan den Dooper deed liet met een
beetje wilden honing hij 'n portie sprint
hanen en dronk niets dan water. En
Herodes 'vermoordde hem.
Christus zat gemoedelijk mee aan, zelfs
met de tollenaars, en dronk mee wijn, en
de Joden vermoordden Hem ook.
Ja, wat wilt ge?
Weldoen en niel omzien: en laat ze
praten. N
En de pastoor van (doct-er-nict-toe dan)
De gueie man kwam uit den treim met
'n stevig reiskoffertje. Pakjesdrager,
liedt z'n diensten aan.
„Nee, dank je, zegt de pastoor, 'k zal
het maar zelf dragen."
En achter hem hoort bij brommen: „Ge
kunt er geen kwartje aan verdienen voor
roggebrood!"
De pastoor had al spijt en toen hij bui
ten het station kwam cn er weer 'n pakjes
drager op hem toesprong, gaf hij dezen z'n
valies te dragen.
En toen hoorde hij achter zich roepen:
„Kijk nou!Nog te lui om z'n eigen
koffertje te dragen!"
Wat zult ge er legc-n beginnen?
Weldoen en niet omzien; en laat ze
praten.
„Sint Jansklokken."
Menigeen zucht onder een last, zonder
te bedenken, dat hij nog veel barder zou
zuchten als hij dien last niet had.
Do hoofdkunst van conversatie is zich
lang en breed iets tc laten vertellen, dat
men allang wist.
Do levensvreugd der ouderdom, is: het
zich inleresseeren voor de jeugd.
LIED VAN DEZEN TIJD.
NUMMEREN.
Een wandelende rekensom Is heel de maatschappij.
't Begon al, ïoen ik voor het eerst
Het levenslamplicht zag,
Want d' ooievaar bracht mij heel laat
Des avonds niet hij dag.
Het blijde nieuws werd dra bekend,
Pa vloog naar 't stadhuis heen;
Daar schreef men in 't register mij,
'Als dertigduizend een.
i Op school kreeg ik heel dikwijls straf
j En slagen niet te kort.
'Trouw bracht ik ied'ro maand naar huis.
-Een allerslechtst rapport
(Pk las dan al die cijfers door
j En bromde ontevree,
(Een vijf, een vier. nog tweemaal drie
En verder niets dan twee.
Nu ben ik in de maatschappij
Volkomen ingelijfd
En hoe ik mij ook wend of draai
Het nummerwezen blijft.
Ik woon in een genummerd huis,
Genummerd zijn: mijn hoed,
Mijn schoenen, boord en overhemd
In 't p'litieblad mijn snoet.
Genummerd is mijn telefoon,
Mijn giro en postbus,,
Zoo gauw ik op lijn dertien stap,
Dan hang ik aan do lus.
Genummerd is mijn ondergoed,
Do wijk, waarin ik huis,
'k Heb veertig graden nummerkoorts
Het is bij mij niet pluis.
r
Een wandelende rekensom
Is heel de maatschappij
Er kan in heel mijn hersenpan
Geen nummertjo meer bij.
!k Vergiste mij laatst met de (ram
liet was eon droef gezicht,
Men zette mij toen af hij het
Krankzinnigengesticht.
der naar don hemel op (c sturen. Ja of
ueen, hel) ik gelijk?
Hewel dan, en wat doen wij, de ge
trouwden? Wij brengen dc kinderen
voort en kweeken ze op om zo nar de^i
hemel te sturen .Wij ook brengen volk
naar den hemel...."
En ze lei fier liaar armen overeen en
keek do tal'els over.
„Ik heb negen kinderen groot gebracht,
llemaal christelijke menschen. Ja of
neen, mannen?" En uit allo hoeken riep
en lachte het: „Zeker, Moeder!"
„Hewel, die zijn allemaal getrouwd, en
die hebben nu samen al twee cn vijftig
kinderen. En daar maken zij ook allemaal
christelijke menschen van voor den he
mel. Dat is samen al een en zestig."
En Tante Fien tiklo zes koeren met
haar langen wijsvinger op haar horst.
„Ik zeg dat wij veel doen voor het ge
loof en om den hemel vol te krijgen....
Alla, wij zijn dezen morgen in de kerk
mee geweest met de trouwelingcn. En die
hebben daar toch een sacrament ontvan
gen! Een sacrament, hoort ge dat? Zoo
wel als het Doopsel cn 't Vormsel cn 't
Priesterschap sacramenten zijn! En
waarom? Om van Onzen Lieven Heer ge
holpen te worden, heel hun leven lang,
om kinderen voor Hem op Ie kweeken.
Daarom! Is dat niet schoon?"
Allemaal zwegen ze, knikten naar Tan
te Fien en keken minzaam naar bruid en
bruidegom.
„Toe, smid", zei Tante Fien, „schenk
mij nog eens in! Daar tikken wij op!"
KALENDER DER WEEK.
TROUBADOUR.
JODOFORM.
Baptiste, avcnuo des Champs Ely-
séos, 382, een beetje gauw asjeblieft!
Behendig deed do koetsier zijn twee
paarden keeren en draafde naar den kant
van de opgegeven avenue. De donkere
lucht was vol ijzcl cn do straat nat en
glibberig.
In het rijtuig was het koud zonder wa
terproof, zoodat dan ook dc jonge graaf
in zijn zijden kousen cn lakschoenen spoe
dig ijskoude voeten had.
Dat was trouwebs zijn eigen schuld.
Dan had hij naar het bal moeten gaan
zooals liij zich dat dien morgen had
voorgenomen. Men zou weer probccren
hem uit te huwelijkenvoor den veer
tienden keer
Het is merkwaardig hoe sommige men
schen cr verzot op zijn iemand tc willen
uithuwelijken
En dadelijk kwamen hij 't jonge mcnsch
zwartgallige gedachten op.
Van adel, jong, rijk, christen, v f-
sehuwdo hij de wereld.
Dien morgen nog, terwijl hij tc paard
<lc lange lanen van liet park doordraafde,
had hii zich zelf de vraat? gesteld:
"Wat zal ik eens worden?
Priester?... Ik geloof niet, dat ik
daar roeping voor heb.
Trouwen?...
Hoe vrecselijk, als daar in mijn ernstig
loven een van die salonvlinderlics kwam
binnenvalleneen van die ijdcllicids-
bloemctjcs, veel plaat3 innemend cn pre
tentieus
Alleen blijven?...
Neenhij had tegen zieh dc eerste,
do grootc vervloeking Gods, uitgesproken
in het begin der tijden:
Het is niet goed dat dc mcnsch al
leen zij
En hij herinnerde zieh, hoe hij toen met
een loomc beweging zijn paard had aan
gezet, zoodat op dien schoonen lentedag
de hoeven do droge afgevallen bladeren
rythmisc.il deden kraken, zooals ook in zi;n
jongo hart nog de hoop zong maar tegelijk
met een voorgevoel van veel teleurstellin
gen, die hem nog zónden wachten cn 't
aanvoelen van dc ijdclheid der dingen
hier beneden.
Zou 't zelfs wel do moeite waard zijn
om een besluit te nemen!...
Men installeert zich niet voor goed in
een hotelin dc coupé van con ex
press
Welnu, dat is toch liet bestaan hier
beneden, dat is eerst uiterst belangwek
kend, dat jréwoon interessant en eindelijk
do eentonigheid en verveling van altijd
dezelfde dingen. Een noodzakelijke gang
naar het vreeselijke hiernamaals te mid
den van onverschilligen, dio aan alias
denken behalve aan dc cindslatio waar
men komt als een doodvermoeide reiziger,
over do brug van den dood.
Een gekras van do wielen langs liet
trottoir: do graaf steekt z'n hoofd uit het
portierraampje en herkent het huis... het
is nr. 3S2 van de avenue.
Do lucht is opgehelderd cn tusschcn dc
donkere wolken komen nu lichtere plekken
waarin in stilte, op milliocnen mijlen af
stand duizenden sterren schitteren.
Een balzaal met heel kleine salons cr
rondom heen.
Hier een buffet.
Daar zitten dc mama's bij elkaar; ver
der wordt door dc ernstige papa's bridge
gespeeld.
In het midden van dc zaal wordt ge
danst: jongo lui, jonge meisjes, keurige
hoeren, dames in rijke toiletten komen
gaan, glijden over het stoffige parket c:i
balancccrcn af cn too van rcehls naar
links in vreemdsoortige bewegingen.
Met één oogopslag overziet do nieuw
aangekomene het lieele schouwspel.
Dat... en dat moet nu het aardsch Pa
radijs zijn
En zij schuiven r hem heen. de uit
verkorenen van deze wereld. Gelukkig
met hun klccding, maar ééns kan die
nen cn waaraan ze. misschien twee maan
den lang gedacht hebben; bedwelmd door
de opwindende omgeving, dansend cn
maar steeds dansend met grootc vokh
oogen, waarin biets dan leegheid ligt
Meer dan ooit ffomt dc jonge man on
der den indruk van do ijdclheid var
die feesten cn een gedachte welt bij hem
op, die hem maar geen rust laat:
Ik zou twintig jaren en nog
N.B. Als niet anders wordt aangege-
on mist in deze week iedere H. Mis Glo
ria en Credo on heeft do gewone Prefatie.
Als wordt aangegeven, gebed v. d. dag,
moet worden gebeden hef gebed v. d. vo-
ï'jgen Zondag.
ZONADG 10 Dec. Vierde Zondag v. d.
advent. Mis: Borate coeli. 2e gebed ter
cere van Maria; 3e voor Kerk of Paus.
Credo. Prefatie v. d. Allcrh. Driccenbeid.
Kleur: Paars.
Dauwt Hemelen van boven en dat dc
wolken den Gerechte (Christus) afzenden.
(Introilus). Kom Heer cn wacht niet lan
ger, ontbind den zondenlast van uw volk
(CoromunioL
MAANDAG. 20 Dec. Vigilyiodag
v oor het f o os I v. d. H. Apostel
Thomas. Mis: Ego autom. 2e gebod
v. d. dag; 3e ter eere van Maria. Kleur:
P a a rs.
DINSDAG. 21 Dcc. Feest v. d. II.
Apostol Thomas. Mis; i li 1
auto m. Gloria. 2e gebed v. d. dag. Credo.
Prefatie v. d. Apostelen. Kleur: Rood.
De H. Thomas is de Apostel, die op het
woord zijner mede-apostelen niet wilde
gclooven aan de verschijning van den ver
rezen Christus. Acht dagen later beleed
hij voor den opnieuw verschenen Zaligma
ker zijn geloof met de woorden: „Mijn Heer
en mijn God." Na een leven van predi
king van Christus' heilig Evangelie is de
Apostel met pijlen doodgeschoten.
WOENSDAG. 22 Dec. M i s v d. II
Hunger, Bisschop en Belijder: Statuit.
Gloria, 2e gebed v. d. dag: 3e ter cere van
Maria. Kleur: W i L
Met kracht heeft de heilige Hunger,
Bisschop van Utrcöht. de onverbreekbaar
heid van het huwelijk verdedigd tegen
over zijn woldoener koning Bodewijk do
Duitscher, die zijn gemalin in een klooster
had opgesloten en zoogenaamd een huwelijk
s'oot met een andere vrouw. Do H. Hun
ger wordt afgebeeld met den bisschops
staf en ren stralenden bruidsring.
DONDERDAG 23 Dec. Mis v. d. vori-
gen Zondag: Borate coeli. 2c gebed
ter eere van Maria; 3e voor Kerk of
Paus Na het Graduale wordt het Allelu
ja mei vers niet gebeden. Kleur: Paars.
VRIJDAG. 24- Dcc. Vigiliedag
voor het feest van Kerst m i s.
Geboden vasten cn onthoudingsdag.- Mis:
Hodie Kleur: Paar s.
Vandaag zult gij weten, dat dc neer
kotnt en morgen zult gij Zijno glorie aan
schouwen. Morgen zal dc ongerechtigheid
der aarde worden uitgndelgd en zal dc
Zaligmaker der wereld over ons heer-
schen. (Kerk. Get).
ZATERDAG 25 Dcc. Kerstmis.
Hoogfeest van C h r i atu s' g c-
b o o r t e. Geboden te vieren als Zondag.
De Nachtmis: Bominus.
Dc Dageraadsmis: Lux fulgcbil 2e ge
bed v. d. IE Anastasia.
Do Dagmis: Puer. Laatste Evangelie nis
op Driekoningen. Kleur: W iIn alle ilrio
H.II. Missen Gloria cn Credo.
N.B. Gedurende geheel het Octaaf Pre
fatie van Kerstmis. Men lotte o*k oj) de
verandering in het gebed: Communiën n-
tes.
Op dit Hoogfeest Iaat de H. Kerk havo
priesters drie H.H. Missen opdragen en
wel (er viering van Christus' geboorte in
den stal van Bethlehem (do nachtmis).
2o ter viering van Christus' geboorte in
dc harten der menschen door de goddelij
ke genade (do dageraadsmis).
3o (cr viering van de geboorte van allo
eeuwigheid van God den Zoon uit den
Vader (Dagmis).
Heden is ons do Zaligmaker geboren,,
die Christus de Heer is in de stall von IJn-
vid. (Evangelie uit dc Nachtmis). I.aten
wij op deze aarde ons verheugen wel do
hemelingen. (Offertorium, nachtmis).
Maar ook zien wij met do oogen des gc-
loofs in dat machtoloozc Kind don Al
machtiger! cn AHerheiligsten God; aan
bidden wij liet mot de engelen: „Eere zij
God in den hoogo".
Aanbidden wij dat Kind ook in ons hart
en vragen wij, dat wij met het nieuwe
Licht van het Menschgeworden Woord (du
genade) mogen worden verlicht; dat het
nieuwe Licht moge uitstralen in onze wer
ken (Gebed, dageraadsmis). Want dan
alleen is ons Kerstfeest vruchtbaar, als
het een verandering en bokooring van le
ven teweegbrengt, Immers: „dc genade
van God onzen Zaligmaker is verschonen
aan alle menschen, om to loeren, dat wij
aan do goddeloosheid en do begeerlijk
heid der wereld moeten verzaken en zedig
rechtvaardig en godvruchtig morton loven
in deze wereld" (Epistel, nachtmis).
In dc herken der E.E. P.P. Franciscanen.
Alles als in bovenstaande kalender, be
halve:
MAANDAG. AI i s v. d. vorige»! Zon-
d a g: Rorale. 2o gebed v. d. Vigilie; 8o
ter cero van Maria. Na het Graduale geen
Alleluja met vers. Credo va't weg. Ook is
geoorloofd de Alis v. d Vigilie als boven.
WOENSDAG. AI i s v. d. v o r i g e n Zo n-
d a g: Rorate. 2e gebed ter rero van Ma
ria; 3e voor Kerk of Paus Geen Alleluja-
vers na hot Graduale. Geon Credo.
DONDERDAG. Af i s v. d. Z. Nicola a s
Pact or, Belijders: Os Justi. Gloria. 2d:
gebod v. d. dag. Kleur: W i t.
A IJl. 11. KOK.
I Amsterdam. Pr.
do schoonsto van mijn leven hebben
gewerkt om deze ziel tc volmaken; om
haar te doen trillen bij dc aanraking van
al wat schoon is en groot, van alles wat
heilig is en zuiver; door middel van studio
cn offers zou ik haar fijngevoelig, werk
zaam cn christelijk hebben gemaakt. E
dat nlles om haar tc. loggen aan dc voeten
vanvan een vair dezo onbeduidende
meisjes
En daar hij niet in het minste behoefte
gcvoeldo met iemand tc praten, mengde
hij zich tusschcn dc dansenden terwijl hij
bij zich zelf dacht: Alet dergelijke op
vattingen had ik zeker beter gedaan niet
te komen! tenzij God het heeft toegela
ten... om mij cr toe Ic brengen een de
finitief besluit te nemen.
Maar wie a zegt, meet b zeggen
De graaf danst ook zonder overtuiging,
maar enfin hij springt, hij draaft, hij
walst zelfs heel goed on men schijnt te
vreden over hem tc zijn!
Hij is reeds aan zijn zesde danseres,
een bleek blond meisje; hij is haar gaan
vragen, wel een beetje omdat hij mode
lijden met haar had, zij zat alleen acliler
in do zaal cn 't leek of dab het bal haar
al heel weinig boeide.
Zij begon met een verontschuldiging. Ze
was vermoeid. Maar hij, zonder to weten
waarom, hield aan... misschien wel uit
trots, omdat zijn uitnoodiging altijd met
vreugde werd aangenomen.
Wie is dan dat meisje, dat zij niet zoo
als dc anderen bloost van genoegen cn
van fierheid, dut graaf X.... haar ten
dans vraagt?...
Ze ziet er niet zoo opgemaakt uit als
dc andere meisjes; hare klccding is een
voudig, zelfs uiterst eenvoudig. En dan
wat ecu vreemde geur?... Men zou zog
gen een. fijne iris-geur dio een labo ra bo-
riumlucht moet verbergen... iels raadsel
achtigs dat baar omgeeft) cu baar atmos
feer blijkt tc zijn.
Dat alles zeidc dc graaf tegen zich z.elf,
terwijl hij zijn danseres naar het midden
van dc zaal leidde:
U zult mc schandelijk nieuwsgierig
vinden, begon hij.
...Maar ik meen dc gavo te bezit
ten om alle geuren to onderscheiden!...
Alle? antwoordde Hcleno do B., ter
wijl zij met iels spottende naar hem op-
zag.
Ja, alle! en toch moet ik u be
kennen
Het is violette...
Niet alleen.
Mogelijk
Welnu, probeer dan eens er achter tc
komen!
-— En als ik heb niet vind?
Des te erger voor uMaar beken,
dat''t ongeluk niet groot zal* wezen.
Maar, mejuffrouw Ilclcnc, liet ongeluk
zou onherstelbaar zijn geweest als graaf
X... het daarbij gelaten had!... als hij
niet had gezochtcn niet had gevon
den!/.. Als hij niet opeens onder 't dan
sen was blijven stilstaan, zeggende:
Mejuffrouw... nccni liet mij toch
niet kwalijk luiaar ja... go ruikt naar
jodoform.
En toen in verv ming gebracht hebt gij
Mérk gebloosd: hij heef! toon vernomen
1 uat gij den hcclcn middag hadt doorge
bracht in een kliniek, waar go met. uw
kleine aristocratische handjes urmen en
zieken hadt geholpen; en dat dio sterke
lucht dio zich niet liet verbergen, veroor
zaakt was door verbandwatten, waar
mede pij een paar uur voor het avondmaal
een stervendo hadt geholpen.
En toen heeft hij geraden, dat uw
lichaam alleen maar op 't baf"was, daar
heen gebracht, dooi* omstandigheden
waartegen go u niet kondet verzetten: hij
heeft geraden, dat uw gedachten verre
van dc v.creldschc ijdclhedcn te vinden
waren bij dien armen werkman, dien ge
moest, verlaten cn dio toch na zijn operatic
zoo lievig do koorts had.
En alles werd opeens licht ora hem
heen in dien grootcn salon waar hij inch
grootc walging den plicht moest vervul
len, dien de wereld van hem verlangde.
Ju, mejuffrouw heb ongeluk zou groot
zijn geweest, zeer groot!... Want dc- ar
me graaf dc X... zou nog in do onzeker
heid verkccrcn en "gij... gij zoudt n thans
niet dc gravin dc X.kunnen noemen
on wc zouden op onze arme planeet die
drie cherubijntjes moeten missen die u
„moedor" noemen
Gelukkig voor u, ik herinner ukmiu do
godaöhtcn door u neergeschreven in hot
album van een onzer wederzijdscho vrien
den: Alles wat heel fijn is... houdt zich
verborgen.
Maar ik zal u niet verraden'
„Ctr." A. W.
REBUS.
Do oplossing van do prijsrebus (die erg
moeilijk scheen) was:
„Wie geen vrouw heeft heeft duizend
oogen van noodc."
Do rebus is klaarblijkelijk gemaakt door
iemand, die de vrouw hoog waardeert.
Min of meer in legenstel'ing hiermede
is do oplossing die een onzer abhonnê's
inzond:
„Wie een baker heeft hecfl duizend
oogen van noode"!
Na loting is dc prijs gewonnen door
Arend Mulder to R ij u s b u r g.
A NEC DOT EN.
Voorname kennissen.
Een inbreker, die reeds dikwijjs met do
rechtbank bad kennis gemaakt en dio
weer wegens diefstal terecht stond, had
geen verdediger. Voor d'e zitting begon
sprak de rechter hem ernstig toe:
Weet u, dat het een ernstig feit is.
waarvan u beschuldigd wordt? U zult
waarschijnlijk lot een flinke straf vcroori
decld worden. Hebt u daarom geen raad
gever of advocaat noodig?
De beschuldigde scheen weinig belang to
hechten aan dezo mededceling. Glim
lachend keek bij den rechter aan en zeid.*.
Neen, Edelachtbare, ik heb geen ad
vocaat noodig. Ik heb verschillende goedo
kennissen onder de'jury.
Niet laten uitspreken.
Er mankeert wat aan dal glaasje.
Onmogelijk, meneer; hier is alles zin
delijk en
Maar wie praftt daar nu van? liet ia
te klein. 1
