WEEKREVUE.
TWINTIGDUIZEND GULDEN.
Wat zoudt U doen indien oc-n oude Sui
keroom of Suikertante do goedheid had
om de zalige jachtvelden te gaan opzoeken,
U nalatend de ronde som van 20.000? U
zoudt natuurlijk uw gedachten laten gaan
over de mogelijkheden, die zich nu voor
U openden Onze voorvaderen zouden dat'
kapitaal hebben belegd in een oude sterke,
wollen sok of kous, welke zij dan zouden
hebben verstopt tusschen do mati'assen hi
de bedstee, maar nu kan dat zelfs niet
meer ook al zou men dat willen, oin de
eenvoudige reden, dat cr geen dikke sterke
wollen sokken of kousen meer bestaan.
Alles wat er op dit gebied was, is ver
anderd en de dames en hoeren der huidi
ge maatschappij dragen nog slechts zijden
of fil d'écosse kousen of sokken of als men
heel goedkoop klaar wil zijn een mager
katoentje, dat er uit de verte toch nog dra
gelijk uitziet.
Do klassieke brandkast-kous heeft dus
afgedaan, maar ouzo voorouders wisten
tenminste dat het geld goed bewaard was
Tegenwoordig wordt zoo'n som belegd
in heel secure maatschappijen, hij banken,
die absolute safe zijn, maar die je geld zoo
goed voor je opbergen, dat het meer dan
eens voorkomt, dat zij zelf het niét eens
meer kunnen terugvinden.
Blijft dus over do derde mogelijkheid die
twintigduizend gulden aanstonds nuttig ie
gaan besteden.
Iemand nu, die veel van zijn vaderstad
houdt, zou met dat geld vooral in Lei
den al heel veel nuttigs (ot stand kun
nen brengen.
Hij zou bijv. die volle som kunnen sehfV-
ken aan do stichting .,IIet Leidscho Hout"
maar dat is natuurlijk maar gekheid en
omdat 20.000 lang geen gekheid is, maar
een hoogst ernstige zaak, zullen wc over
da» idee maar niet eens verder spreken.
U zou dan nog steeds in de veronder
stelling, dat U een minnaar zijfc van de
stad uwer vaderen een gedeelte van
leiden kunnen laten asplialleerèn, daar
dit voor do gehecle burgerij belangrijke
voordeelcn zou opleveren. Om maar eens
iets te noemen; iederen Lcidenaar die in
liet bezit is van een fiets, zou liet zeker elk
jaar een fiets uitsparen, indien inplaats
van de hunnébedies, waarmede nu do slra-
ton zijn geplaveid en waarmede onze voor
onders de Spanjaarden bebloede kopue:
sloegen, een gladde asnhallócring de stra
len bedekte In verband njot de Spanjaar
den, zou do huidige slraa(bedekking dar.
j'n eon of ander museum kunnen worden
ondergebracht.
lief i3 echter mogelijk, dat een bedrag
van 20.0C0 te kort is om in dat opzicht
een royale verandering tot stand brengen
welnu, dan zou er met dat geld een fonds
kunnen worden gevormd, waaruit aan a1
ïcidenaars en hen, die minstens veertien
dagen per jaar in Leiden vertoeven, elk jaar
een paar nieuwe Schoenen gratig zou kun
nen worden verstrekt.
Iedereen zal moeten toegeven, dat dit een
schitterend idee is.
Ook zou men met 20.000 den Ilaagwo:
wat kunnen laten opknappen en dit drinkt
te meer, daar bïermdcc beslist mensclicu-
ïevens te redden zijn.
Vervolgens zouden met dat geld d-
grachten kunnen worden „ontmodderd"
uitgediept en van minder aangenamen
reuk bevrijd, maar dit idee heeft ook zijii
keerzijde, daar de velo parfumeriezaken
'daarvan zeker do nadeden zouden oud
vinden. Maar wel zou men voor dat gold
bijv. een stuk of drie vaste verkeersagen
ten kunnen koopèn, do Hoogewoerd aan
één kant sloopen en verbroeden enz. enz.
Maar het is ook mogelijk, dat u die
f 20.000 voor minder algemcene doeleiu
den zou besteden, omrede U zelf ze belèi
zou kunnen gebruiken. Zelf weet ieder dan
heel goed, hoe bij dat geld besteden zou.
Want allen bouwen wij luclilkasiecien in
zulk een geval.
Alleen Baantje niet, want als ik plolse-
hiig zoo'n som gelds kreeg, zou ik niets
tegen mijn vrouw zoggen. Ik zou dan een
paar nieuwe schoenen koopen en ik liet
mijn baai' knippen.
(lcrlijke oprechtheid; „Och, mevrouw, wij 1
loopen steeds op bloolo voelen en daarom
voelen we de koudo niet meer. Sinds
grootmoeder gestorven is, zijn echter on
ze laatste schoenen geheel versleten en
nu hebben we geen schoentje meer, om
vanavond onder den schoorsteen te kun
nen zetten. O, verleden jaar kregen we
toch zooveel moois van Sint Nicolaasl
Weldriemaal kwam de goede Bisschop
ons op dezen schoon en avond bezoeken
en den volgenden morgen waren onze
schoentjes zóó vol", dat ze onder al het
moois bedolven lagen. Och, tce, mevrouw,
gij zijl zoo goed geweest, ons binnen te
roepen, gij zult zeker voor ons elk een
klein schoentje koopen, ora voor den goe
den Sint te kunnen klaar zetten!"
„Ik zal voor u beiden een paar schoen
tjes koopen", zei de dame, terwijl zij een
traan wegwisclite, „dan zijt go tenminste
beschermd tegen het ijzigo slijk der mor
sige straten. Doch vertel mij eens, hebt
gij geen ouders meer, dio voor u zorgen?"
„Ach", hernam het knaapje, „onze
goede grootmoeder hoeft zoo dikwijls
verteld van vader en'moeder, dio ver van
hier in Italië begraven zijn, doch die wij
ncoit gekend hebben. En grootmoeder
schreide altijd opnieuw, wanneer zij ver
haalde van dien vrcesolijken morgen,
toen zij vader en moeder beido dood op
liun slaapkamer vond, vermoord door
een onbekende. Toen heeft grootmoeder
0713 medegenomen naai: Parijs, wabt zoo
als zij ons later vertelde, had de moorde
naar ook al het geld van vader en moe-
dér weggenomen en grootmoeder kon hier
voor ons heiden beter den kost verdienen,
dan daar ginds.
„En wie zorgt er voor u sinds den dood
van grootmoeder?" vroeg do dame, die
door het verhaal van den kleine levendig
getroffen was.
„Met ons heidon zijn we achtergebleven
in het huisje, dat grootmoeder met ons
bewoonde", hervatte het jongskc. „Goede
lieden zorgen er voor, dat we niet van
honger behoeven te sterven, en mensehen,
die wij op straat ontmoeten, geven ons
geld, waarvoor wij koopen, wat wij ver
der noodig hebben. En als het erg koud
is dan gaan wij een 'kerk binnen, waar
wij ons kunnen verwarmen en tegelijk
kunnen bidden voor ouzo ouders en voor
grootmoeder, die -ons dit leerde."
„Waar woont gij?" vroeg do schoone
verder, terwijl zij steeds nauwlettend de
regelmatige trekken der kinderen be
schouwde.
„Ruo Hcussih, Na. 357 luidde het
antwoord.
Do koopster haalde uit beur -handtas ch
een keurig notitieboekje to voorschijn,
waarin zij cenigo wooixlcn neerschreef,
dan droeg 2ij den verbluften winkelier
op, voor beide kinderen een paar keu
rige schoentjes te zoeken, waarop do ge
lukkige kleinen zich met van dankbaar
beid en vreugde stralcude gezichtjes ver
wijderden. Eenigc minuten daarna slapte
do dame in het voor de winkeldeur wach-
teudo rijtuig, de koetsier klapte met den
zweep, do slijkcrigo sneeuw spatto van
onder de wielen naar allo zijden keen en
weldra was het voertuig verdwenen uit
do oogen van den koopman, diu, na zijn
klant onder herhaalde buigingen. en
plichtsplegingen uitgeleide lo hebben ge
daan, huiverend weder binnentrad.
„Foei, Annette, wat zijt ge toch lang
uitgebleven", zoo klonk een welluidende
mannenstem de dame, die we straks den
schoenwinkel zagen verlaten, bij het biu-
nentreden barer won ai g tegen. „Zie, ik
hen al geheel gekleed vcor liet bal en gij
komt nu-pas Icrug van den schoenwin
kel."
Bij dezo woorden was dokter HervaulL
j die zijn wederhelft in den gang tegemoet
kwam, haar genaderd. Met een bevallige
buiging beod hij haar zijn ar)n aan, om
haar naar het kleiuo salon (0 geleiden,
doch loon het heldere licht eer ganglan
taarn beur lief gelaal bestraalde, stond
do dokter plotseling stil, terwijl hij uit
riep: „Mijn God, Annette, wat is 11 over
komen? Von welke verschrikkelijke ge
beurtenis zijl gij getuige geweest, dat gij
cr zoo bleek cn ontdaan uitziet?'" En zich
plotseling herinnerend do woorden, wel
ke hij zijn vrouwtje bij bet binnentreden
had toegevoegd, ging bij haastig voort:
„Gij meent tocli niet dat hot ei'Jist was,
wat ik daareven zeide?"
Met matten glimlach zag mevrouw
Hcrvault heur gelieften echtgenoot aan
en antwoordde: „Och 't is niets Fran
cois, maak je niet ongerust, hoor! Ik hen
slechts een weinig onder den indruk van
een ontmoeting in den schoenwinkel.
Maar laai ons eerst binnengaan, dan zal
ik u alles uitvoerig verhalen."
Behaaglijk vleido zij nu heur arm te
gen dien van haar echtgenoot en, terwijl
zijn oog zorgvol op haar rustte, tradon
zij to somen het weelderige salon binnen,
weer ze zij aan zij op een canapé legen-
LIED VAN DEZEN TIJD.
BEGROOTINGSDEBATTEN.
Nu is er heel de weck gepraat
In Leiden's vroede, vrome raad
Of cr geen geld te kort is
Men praal heel veel, men praat heel lang
En jaagt de burgerij op stang
Precies of bet een sport is.
Men praat over belastingplicht
Hot kleinste is al van gewicht,
Eu steeds nog wordt het gekker.
Meu heelt van alles dra verstand
Zoo gauw men in den raad belandt
En rafelt als een wekker.
De een wil demping van een gracht,
Do ander liever dat men wacht
Al is het nog vijf jaren,
En gaat zoo'n motie naar de maan
Dan vliegen zij elkander aan
En ziju niet te bedaren.
't Is gek, maar waar toch inderdaad
kien weet in den gemeente?aad
Geen raad soms met zijn eigen,
Want A wil dit en B wil dat
C zus, D zoo, een ieder wat
E11 niemand wil cr zwijgen.
Verdraag bet maar zoolang 't nog duurt,
Gij zelf hebt hen er heen gestuurd,
Gij zelf, en nog wel franco.
Laten wij doen als in den raad
En als *t weer op verkiezen staat
Dan stommen we alien blanco.
TROUBADOUR.
over liet vroolijk knetterend vuur in den
haard plaats namen.
Annette begon nu met zichtbare onlroo.
riug het voorgevallene in don winkel te
verhalen en hoe meer haar verhaal vor
derde des te moer scheen het den dokter
belang in te boezemen. „Och", zoo ein
digde de jongo vrouw, „ach, indien het
toch eens waar was, datl Het was of
die bleeko gezichtjes, zoo fijn cn regelma
tig gevormd, mij met onweerstaanbare
kracht aantrokken: bet was alsof ik in
die, door ontbering misvormde, maar
toch schoone trekkeü het gelaat weerzag
van hen, die wij eens zoo diep hebben
betreurd!"
Dokter Hervault sprong op. „Gij meent,
dat het de kindcen zouden kunnen zijn
van uw broeder Manuel?" riep hij uif,
„maar dat is immers onmogelijk? Gij her
innert u toch, hoe, na den gelieimzinni-
gen dood van onzen geliefden broeder, dc
justitie cr niet in mocht slagen, den ple
ger va7i deze snoode misdaad op te spo
ren, en hoe sindsdien alle nasporingen
naar de vermiste kinderen zonder gevolg
hieven? Ook de oude dienstbode is sedert
spoorloos verdwenen en het heeft nooit
iemand mogen gelukken, eenigc nadere
aanwijzing cmtrent haar latere verblijf-
platas te geven."
„Gij hebt gelijk, Francois", hernam
Annette, „'t is bijna een onmogelijkheid
en tochHet is onbegrijpelijk, hoe
reeds de eerste aanblik dezer onschuldige
kleinen mij do beeltenissen van Manuel
cn Gonda voor den geest bracht! O, hoe
droevig en toch hoe aangenaam was mij
deze herinnering 1"
„Frangois, mijn Jievo man," zoo ging
zij voort, terwijl ook zij opstond en lief-
koozend het blondgelokte hoofd tegen zijn
schouder vleido, „gij hebt in de tien ja
ren, dat ik het geluk heb, uw eehtgenootc
to zijn, steeds al mijn weneehen voorko
men, doch thans aarzel ik, u den vurig en
wenscli kenbaar te 7uakcn, den wenscii,
dien do eerste aanblik dezer onschuldige
kleinen in mijn hart deed ontwaken."
„Zoudt gij dien wonsch blijven koeste
ren", hervatte hij, haar gedachten radend
„indien een reeds te voren ingesteld on
derzoek had uitgewezen, dat uw vei-moo-
dons onjuist zijn cn dezo kinderen niet
aan ons vermaagschapt zijn?"
En zond ei1 aarzelen, antwoordde zij:
„O, zeker Francois; aiiecn de gelijkenis,
die mij reeds hij den eersten aanblik zoo
diep trof, zal in staat zijn een grooto.
liefde in mijn hart te ontsteken, een lief
de, die mij over allo moeilijkheden zal
doen zegevieren.
„Welnu dan", hernam, de dokter, ter
wijl hij een hartelijken kus op haar voor
hoofd drukte, „hét zij zoo. Zegende 'Ie
goed God onzen cch(, niet met kindc
Hij heeft ons toch in andere opzichlrii
Zijn milden zegen niet onthouden. En
ziedaar een schoone gelegenheid, c.111
onzo oprechte dankbaarheid lo betuigen
voor al de gunsten en weldaden, ons se
dert den dag van ons huwelijk geschon
ken. Do'goede Sint .heeft blijkbaar do
twee kleinen tot u gevoerd, wei nu, Ja'.o»
wij dit geschenk uit Zijn hand aannemen.
En laten we nu, insfede van naar liet bol
to gaan, inkoopen gaan doen in do win
kels in de buurt, teneinde de kleinen bij-
hun inkomst in onze woning een vroolijk
Öt. Nicolaasfejèst te bereiden."
Ongeveer een uur later stond do tafel
van het kleine salon volgeladen met
speelgoed en lekkernijen vo7i allerlei aard
cn stapten dokter Hervault en. mevrouw
iu het voo? do deur gereedstaande rij
tuig, hetwelk, na bijna een half uur over
de met slijkerigc sneeuw bedekte straten
te hebben voortgereden in ccn annocdigc
wijk voor do deur cener bouwvallige wo
ning stilhield.
„Ruo Haussij), No. 357", sprak dc
koetsier, terwijl hij bet portier open "Je,
cn, diep in mantel cn overjas gedoken
stapten de beer cn mevrouw Hcrvault uit
cn traden, na pich overtuigd te hébben,
dat zij terecht waren, zachtjes binnen. De
buitendeur verleende toegang tot een
donkere gang, dio uitniondde in het ccuo
cn ecnigsto vertrek dezer schamele wo
ning, uit welk vertrek door ccn spleet iu
do deur den binnen tredenden ccn flauw
licht ioescheracide.
Met ingehouden adem naderden dc be
zoekers dc deur van bet vertrek, waaruit
een zacht geluid va7j zwakke kinder-tem-
men hen logcnklonk. Nieuwsgierig blik
ten beide door den kier van dc deur cn
een levendige aandoening greep hen aan
bij den aanblik van bel treffend tafereel,
dat dit armoedig vertrek aanbood.
Midden in het kamcT-tjc, het gelaat ge
keerd naar don haard, waarin zelfs in dit
barro jaargetijde geen vuur brandde, la
gen bibberend van koude, dc beide klei
nen op dc knieën, dc oogen 'cn hemel
gericht. Daar baden zij voor hu7i ouders
en voor haar, dio zij huu grolmnocder
plachten te noemen. Daar sin: kteu zij
den goeden Sint de mooie schoentjes te
vullen, welke zij van die lieve, schoone
dame gekregen hadden cn die 77u, keu
rig gereinigd hij den haard stonden. Daar
vroegen zij aan Sint Nicolaas, dat hij
toch vooral ook dio goede dame niet zou
vergelen op dezen avond, doch dat hij
haar in ruijuon male de edelmoedigheid
mocht vergelden, welke zij aan hun bad
bewezen.
„Dat beeft hij reeds gedaan", sprak
een door tranen verstikte stem, terwijl
do deur zachtjes werd geopend, „hij heeft
ons de kinderen van miju geliefden
broeder doen vin dei), do kleinen, die wij
zoo vurig wensclilen in ons huis op tc
nemen; komt hier hij mij Liza en Henri!"
En het voigend oogunblik lagen beide in
de armen van mevrouw Hervault, die zij
aanstonds als de gocdo dame uil den
schoenwinkel herkenden.
„Trek mi maar vlug do schoentjes aan"
sprak dokter Hervault, terwijl hij do klei
nen do reisdekens omsloeg, welke li ij
voor dit doel had meegebracht. „Sint Ni
colaas heeft u in ons buis een veel groo
teren schoen gevuld en we gaan nu ter
stond heen om al het moois te zien wit
hij voor u beiden gebracht heef li"'
KALENDER DER WEEK.
N.B. Zondag geen Glorie. Maandag
geen Credo. Verder, behalve Dinsdag als
do H. Mis v. d. Vigilie gelezen wordt
iederen dag Gloria cn Credo. Vanaf
"Woensdag de Prefatie, v, d. Allerh. Maagd
(invullen: En N om de Onbevlekte Ontvan
genis). Als wordt aangegeven: Gebod v. d.
dag, dan 7uoet worden gebeden het gebed
v. d. vovigen Zondag.
ZONDAG 5 Dec. Tweede Zondag
v. d. Advent. Mis: Populus Sion
2o gebed v. d. H. Sahba -, Abt; 3e lor cere
van Maria. Prefatie v. d. Allerh. Dricëen-
heid. Kleur: Paars.
Verblijden wij ons over hetgeen van
daag tot ons gezegd wordt: „Volk van
Sion (Gods uitverkoren volk) zie de Heer
zal komen. (Introitus; Graduale; Coni-
munio). En gelijk geschreven staat zal Hij
komen besturen de volken, die op Hem zul
len ho]7cn cn hon vervullen met vréugde
en vrede on met de kracht vau Zijn H.
Geest (Epistel). Komt laten wij, do hei
ligen, Zijn volk, dat met Hem een ver
bond Tiioclit sluiten, door het H. Kruis
offer bezegeld, ons voor Hem verzame
len (Graduale). Neen. wij verwachten geou
anderen da» Christus, want in llern zien
wij de voorsrel'iuec-i) der profeten over
den toekomstige» Verlosser vervuld (Evan
gelie). Met 7iog grooler vurigheid en ver
langen bidden wij dan ook weer vandaag
„T0011 ons Heer Uw Heil. (Offertorium).
Kom ons te hulp; leer ons hef aardscbo
verachten en hot hemelsehe beminnen.
Wek onze harten op om ze voor le berei
den op Christus'1 komst". (Gebed; Stilge-
bcd: Pos(coimmmin).
N.B. Waar do plechtige viering von den
H. Franciscus Xaverius nlaals heeft: Mis:
Locjuebar. (als op 3 Dec.) Gloria 011
Credo 2o gebed en laatste Evangelie v. d.
Zondag. Prefatie v. d. Allerh. Drreëen-
heid. K'our: Wit
MAANDAG 0 Dec. Mis v. d. II. N i-
co'aus, Bisschop en Deliider: «Statuit. 2e
pobed v. d. dag. Gewone- Prefatie. Kleur:
Wil.
Do H. Nicolaas, de -jroote wonderdoene?-
van hot Oosten, weid geboren te Patava
in Lycië. Na den dood zijner vrome ouders
erfde hij hun belangrijk vermogen. Nico
laas deelde dit geheel uit aan dc armen
en wijdde zichzelve» toe. aan God, Op een
pelgrimsreis naar het It. Land stilde hij
01) wouderbaro wijze 'door berisping) een
storm, we'ken liij had voorspeld. Als Bis-
sclion van Mvia was hij een bijzond04011
steun voor weduwen cn weezen, die hij met
raad en daad en geldelijk en steun bij
stond. «St .-Nicolaas wordt aaugei'oeuen
als do Patroon van zeehavens, zeelieden,
kooplieden cn reizigers. Ook van kinderen
in verband met het wonder, dat van hem
verhaald wordt n.l. dat bil drie kinde
ren door een onmensch geslacht door- een
enkel kririsleeken weer levend gemaakt
lieert. Meestal zien wij den Heilige afge
beeld in bi-scho» neb ik gewaad naast zich
een tobbe, waarin dr«e kinderen.
DINSDAG 7 Beo. Mis v. d. H m-
brosius; Bisschop. Belijder ni Kerk
leeraar: I11 medio. 2c gebed v. d. dag: 3e
v.- d. Vieiiie, en laaJsri, Evangelie. Ge
wone Prefatie. K'enr: W i t
Ook is geoorloofd do IE Mis v. d. Vigi
lie: Venilo. 2c e bos! v. d. H. Ainbrosius
3e v. d. dag. Kleur: Paars:
Ambrosïus, geboren (0 Titer, stu
deerde to Rome. Later werd hij aange
steld als prefect van Ligurië. Groot was dc
oneenighcid tusschen do kalhoïidken en
do Arianen (een koltorscho sekte) bij den
dood van den Bisschop van Milaan. Als
prefekt trachtte Amhrosius do partijen Int.
verzoening to brengen Bij gelegenheid
van oeno bijeenkomst in een kerk, waar
ook Amhrosius was, riep een kind: „Am
hrosius moet bisschop worden". Hel volk
van Milaan beschouwde dien uitrooi) al.»
een toeken van boven en koos Ambro-
,sius tot Bisschop. Amhrosius' weerstand
werd ten slotte overwonnen, hij werd ge
doopt, ontving do II.n. Wijdingen cn fen
slotte do II Bisschopswijding. Als bis
schop verdedigde hij mot kracht de kerke -
lijko tucht en bekeerde vele ketters tol In t
ware Geloof, onder wie den H. Augusti-
nus.
WOENSDAG 8 Deo. Feestdag v-a n
Maria, 0 n b 0 v 1 0 k t 0 n I v a n-
g 0 11. Mis: G a u d 0 u s Gau il 0-
b o. 2e gebed v. d. dag. Kleur: Wil.
Vandaag herdenkt do H. Kerk hot ge
heel óénig en bijzonder voorrecht van Ma
ria, n.l. dat zij, met hel oog op de ver
diensten van Jezus Christus, bevrijd is
gebleven van de vlek der erfzonde. De/1
loei1, altijd geloofd, is door Pius IX,
tol geloofswaarheid verheven.
Geheet schoon zijt gij. Maria en do. sim
der erfzonde is niet in U. Trek ons tot U,
onbevlekte Maagd, opdat wij U moge
volgen in don geur uwer deugden (Kerk.
Get.)
DONDERDAG 9 Doe. 2o dag onder
hef octaafvan Maria, O 11 b c-
vlekt Ontvangen: Mis: tiau-
ilciia g a u d e b o. (als gisteren). 2e
gebod v. «1. dag; 3e lol den II. Coos'.
Kleur: Wit.
Gezegend zijt gij. Maria, door den Heer,
den Allerhoogste God, boven allo vrou
wen o)) dc aarde.
VRIJDAG 10 Doe. 3e dag ondor - t
octaaf. Mis als gisteren, maar 3e gi b -d
v. d. H Melcbiadcs, Paus "en Martelaar.
Kleur: W i t.
Uwe, Onbevolkte Ontvangenis, Maagd m
Moedor van God heeft vreugde verkondigd
aan eeheol do wereld.
ZATERDAG J! Dec. M i s v. d. 51. Ha-
inalens T, Paus: Sacordotes. Se Rélwl v.
Ii. ctaal'; 3e v. d. (leg; 4o voor den Paus.
Kleur: Wil:
Paus Danwsus is een groot bestrijd.
geweest van do ketterijen, dip de godheid
loochenden van Clivi-tus en den II. (ric-.1
Hij bepaalde ook, dal do priesters in hun
breviergebed ter eero v. d. Aller». l)rh
eenheid aan de psalmen zoutten focvoege"
hot: Eove zij den Vader dén Zoon en den
II. Geest.
I11 de herken der E.t". P.P. Franciscanen
Alles als hoven, behalve:
ZONDAG. 2n gehot! v d. U Nrinh.»-;
van Trtvi'ei, Martelaar: 3e v. d TT. Rahbu
DONPERHAG. M i s v d. ZZ El 1 -
belli, do Goede, en Urlphi.nn. Maagdon:
Vireiiic 2c geb- d v. Ii. octaaf; So v cl.
da"
VRIJDAG. Mi v H.PMrns v n n
Si en O. Bel'tjdftv: Cs Ju-li 2e gebod
h. octaaf: 3o v. d dag: H. Mrirlradcs
ZATERDAG. Mi v d H Wogoli-
n u s. Kluizenaar: Os Justi 2e eebod v. d.
U. Damasus; 3e v. h. octaaf: 4e v.d da
ATB M KOK
Amsterdam, Pr.
Snel bracht het rijtuig hot viertal naar
do woning van den dokter terug en..».,
de beer en mevrouw Hcrvault onderou
den dien avond voor het eerst van hun
leven datgene, wat in het vervolg hun
reinste levensgeest zou uiimaken, n.l do
weelde, de kinderen, die men liefheeft,
gélukkig te zien. C.
EEN CURSUS IN DE MEDICIJNEN
VOOR MISSIONARISSEN.
Aan de katholieke Universiteit in Rijs
scl werd iu September cji October van <!i<
jaar ec:i zeswcekaehc cursus in dc medi
cijnen vcor Missionarissen gehouden.
Naast dc eigenlijke geestelijke opvoe
ding cn naast do tsilen bccft-dc gcloo/sver-
brcidcr vaak niets zoozeer van noodo nis
ccn bepaalde kennis op het gebied der ge
neeskunde.
Hij beeft dagelijks met zieken le doen,
die nooit in bun leien ccn dokter gezien
hebben, noch zullen zien.
Zoodoende voldeed ook dc cursus in Itijs-
scl, wijl ze in een niet tc onderschatten bc-
ltnefle tegemoet kwam cn werd zc zeer
druk bezocht
Natuurlijk kon van een eigenlijke scho
ling in de genccskuiglc &0071 sprake zijn.
Heb waren echter zekere algemeene we
tenswaardigheden, dio nader toegelicht
werden, met pruclisehc aatuwijzïngeu voor
do behandeling van dc eenvoudigste en het
meest voorkomende ziekten cn ongeval
len, waarbij dc professoren der katholieke
universiteit de docenten waren, terwijl dc
professoren der bij de faculteit belroorendc
ziekenhuizen dit niet goede diensten aan
vulden.
Daarnaast werden voordrachten gehou
den over Mineralogie, Botaniek en Zo^'o-
gic, opdat de missionarissen op huil verre
reizen welen, op welke dingen zij acht die
nen tc geven.
Deze cursus van zes weken bleek echter
wol to kort nog 0111 dc allervoornaamste
zaken Ic bespreken, zoodat men deze hefc
volgend jaar op ton beduidend brccdercn
grondslag wil ontwikkelen.
EEN BUNDENCONGRES
TE ASSISIÉ.
Een Ilaliaansche blindonvereeniging
liield voor kort haar jaarvergadering in
Assisië. Tweehonderd blinden namen daar
aan deel.
Zij kozen juist Assisië als plaats van
samenkomst, wijl 2c iu den grootcn licüigc
van Assisië oolc den machtigste» prediker
der broederliefde zelfs voor den arrasten
en hulpbehoevend sten ecren wilden.
Zuoajs bekend, verloor dc II. Frnicis
ecs van Assisië tegen 't einde van i-iju ri
ven zelf liet licht der oogen en dichtte 11 j
bi inn, volkomen >bl i ml y.i in „Hvruno nan J.-
Het plan om het hlindcncongros dil i.s-r
in Assisië te houden, ging van non joi",
Turijuseh sclniiver uit, Nino Kalvanc I.i.
die reeds-, sinds twintig jaar blimj i*
vaak redevoeringen en voordrachten over
don II. Franciscus houdt in Italië o» ILI-
giP.
Het congres eindigde met een aangrij-
pcii.ii religieus feestmet ccn fhnnbonv/op-
toclifc dor 200 blinden en hun leldora door
do straten van Assisië.
ANECDOTEN.
Bijgeloovig.
Mevrouw: Mario, waarom vc'. je «lic
flesch benzine op dc kachel? Dadelijk ge
beurt er een ongeluk!
Meid: Mnar, mevrouw, bot is maar
goed, <lat- allo menschel» niet zoo bijgeloo
vig zijn als u!
Verraden.
Bezoeker: „E11 is Siuterklaas vannacht
hier in huis geweest?"
Pietje: meneer, cn hij is weer weg
gegaan en toen hoeft ie con van tdn klce-
dingstulckcn in vadcr's slaapkamer laten
liggen."
Gocdo raad.
Een rijke gierigaard zocht op c«T) partij
een advocaat nit to hooren, over ccu kwe- -
tie, die hij bad met oen koopcr van grond.
Als iemand zoo'n zaak had, vroeg do
vrek hlim, wat zou 11 hem raden?
Om naar ccn advocaat lo gaan, ant
woordde <lc rechtsgeleerde.
Dc groote kachel.
Professor (bij heb afscheidsbezoek van
een student): l)u.s u hebt al mijn voorle
zingen bijgewoond 1 Ik hob u tocli nooit?
opgemerkt
Sntdcnl: .Ta, professor, ik za' toeval
lig uehtcr do kachel.
Professor: Merkwaardig, u zijt al de
achtste, die mij dat zegt.
Dc piano.
Pianostemmer: „(Tocdcn morgen ïhe-
vrou'.v. Ik kom om dc piano te stemmen."
Mevrouw: „Mijn piano 1 Maar ik hob 11
heclcmaal niet besteld 1"
Pianostemmer: „Neon, da's waar; maar
uw buurman deed het."
0. W.
Mevrouw O. \V. (tot haar man):" „Zeg,
vent, jo hebt jo daar ntxaka iuci onzen
vriend leelijk versproken, Rcinbrar.dt is
geen wijn, liet is ccn soort kaas.'
