WEEKREVUE.
Een koningin op reis.
gel is loch ongelijk verdeeld in do we-
dal zal iedereen met Daantjo eens
«eten zijn. Bijvoorbeeld: de koningin van
loanenië is op reis. As Daantjo vroeger
reis gong tegewoordig is dal natuur-
y\ anders dan was der niemand die
uu hem keek, behalve natuurlijk ze
jouw die hem sekuur in do galen hield,
flou gaat die koningin op reis eu nou
jol uwes cs zien hoeveel drukte of der voor
ktsr gemaakt wordt, alleenig omdat ze
:ou toevallig koningin is cn dat is niet
KM baar schuld, want zij kan het loch
ick niet helpen, dal ze al prinses was,
ie nog met luiers werkte net as
Jtontje toen die nog in de wieg lag.
Ze hoefde toen alleen maar to trouwe
koningin te worde en waar andere
uenscbe dikwijls gesjochie worden as zo
uouwe gaan, kwam zij der juist glad bo-
ien op. En nou is ze op reis, of u het ge-
JoöTen wilt of niet, met 283 tweehon-
jird drie cn tachtig koffers.
Jfou zou Daantje wel is wille weten wat
bar allemaal in zit, zelfs roo cga kan
ejI geen mogelijkheid do inhoud rade, en
b begrijp as een vrouw dat niet weet, dan
«Kt Daantje het natuurlijk heclemaal
lid.
IsDaanljc op reis gaal, dan pakt ic een
Undkoffertjo en daar doet ic in ze pie-
jama, eon verschooning, een kam en drie
ichoono zakdoeken en duurt de reis wat
linger dan mag het aantal reisingrediënlcn
lich misschien vermenigvuldigen, een kof-
Ier heb Daantje toch alleen maar noodig
g ie gaat verhuizen en dal gebeurt nogal
km. Alleen as ie vrouw meegaat komt er
ten koffer te voorschijn, maar dal is meer
Toor de vorm dan omdat het noodig is,
wodal Daantje maar zegge wil, dat die 283
koninklijke koffers niks anders is dan
flauwe kul. As een koningin op reis gaat,
mol ze vooral in deze rcvelusinaire tijd
oen beetje rcklame make voor der zaa-
kie, want der zijn de laatste jara al zoo-
teel Loningen en keizers op slal gezet, dat
degene die cr nog zijn een beetje rcklame
wel kennc gebruiken. Vooral in Amerika
Leb zo het dan ook prachtig voor mekaar
gebokst» ze heb der eigo late inlervjocwen,
fotograveeren en filmen. Zo heb bande vol
fold gekregen voor der handleekening, al
lerlei minderwaardige producte zijn ineens
in prijs gestege, toen zij haar naam daar-
wn verleende, waar zo natuurlijk een
aardige grijpstuivcr aan verdiende, overal
ii ze plechtig onlvange en kreeg ze na-
tnurlijk voor niks te eten. Ze had een eigen
trein wat Daantje allocn maar had toen
ie acht jaar was, en geschenken tol auto's
vliegmachines toe werden haar bij bos-
l.s thuis gestuurd- Hel eenigslc geschenk
iat zo weigerde was een „Fordje", dat
*as beneden der stand, zoodat zo nou bij
Bicneer Ford absoluut uit de gratie is.
£n dat allemaal alleen, omdat zij nou loc-
jillig koningin is cn mo vrouw niet.
Ten slotlc hebben de krant van allerlei
beroemde mannen bun oordeel over haar
gevraagd en dal heeft natuurlijk allemaal
kng on breed in de krant gestaan. Maar
Jo eenigsle, met wien Daantje hel eens is,
Jat is de groole uitvinder Edison, die
ton hem gevraagd werd wat hij over do
koningin van Roemenië dacht, zee: ,,Tk
Jeuk er niet over",
lelijk had ic
DE VERJAARDAG.
Aan het einde der Rue de Rivoli, waar
deze haar deftig karakter ecnigszins gaat
verliezen, omdat zij in een winkelstraat
overgaat, stond destijds 't was in de
dagen van het derde Keizerrijk een
buis van drie verdiepingen. De beneden
verdieping werd ingeuömcn door een
drietal winkels; een kruidenierszaak, een
fruithandel en een speelgoedwinkel. Op
de eerste étage woonde een stokdoove
oude lieer met con huishoudster, <!ic nog
doover was dun hij. Anderen hadden hel
op die verdieping waarschijnlijk niet uit
gehouden, want op de tweede étage woon
den wij studenten, die soms op een der
kamers bijeenkwamen en dan in onze
luidruchtigheid wel cons vergaten, dat er
nog anderen dan wij in het huis verhie
ven. Er woonde namelijk boven nog ecu
buisgezin op een soort afgeschoten vlie
ring, dio door een afzonderlijken opgang
te bereiken was. Dit gezin bstond in een
ex-doccnt in do letteren, die er mager en
poover uitzag, eeu ziekelijko vrouw,
voortdurend bedlegerig, en een zesjarig
dochtertje, een aardig kind.
De winter had in dat jaar vroegtijdig
zijn intrede gedaan. Een donkere sneeuw
lucht hing boven Parijs cn de sneeuw-
bleef in de stad liggen, wat zelden voor
komt. De daken waren wil van de
sneeuw en ijskegels hingen aan do kozij
nen der vensters. Het was zoo koud, dat
Jiel annexe publiek gelegenheid werd ge-
gegeven zich in verwarmde lokalen wat
te ontdooien en deze lokalen waren on
danks den vunzigen reuk van natte kloo
ien, die er vaak hing, steeds hing, steeds
gevuld.
Ik was jarig cn dal wilden wc vroolijk
met ons tienen vieren. Maar het moest op
niet te dure wijze geschieden. Een onzer
hadden we als diplomatieke vertegen
woordiger bij do fruitvrouw benoemd, die
bij ons }>exoemd was om de wijze, waarop
zij een smakelijk diner wist te bereiden.
Zij zou ons voor vier franc per persoon
doen smullen en verder zorgen voor
champagne en dessert, en alles wal we
nog meer noodig luidden.
Tc acht uur zou het diner beginnen,
dat aangerecht zon worden op do groot
ste kamer, die van Jean Nérier, student
in do medicijnen uit Claviguy, die later
helaas met het schip is vergaan, waarop
hij een reis als scheepsdokter medemaakle
't Was een jongen met een excellent
hart!
Reeds te zeven- uur kwamen oenigen
onzen, op zijn kamer hijecn, om mode te
helpen aan do voorbereidende werkzaam-
•heden. Het vertrek stond vol rook, toen wc
binnentraden cn we zagen Jean lol onze
verbazing op een stoel staan, met een
kachelpijp in tlo hand.
Sstü fluisterde hij toon wij'hem ophel
dering wilde vragen. Sri! Luister!. Eu
met do hand wees hij naar den .schoor
steen.
Wc begrepen hem; er was wal af to
luisteren. En wij gingen onbekommerd
ever. onze onbeschaamde handeling, als
ecbto luistervinken ouder den schoorsteen
slaan.
Duidelijk konden wo het gesprek hoo
ien wat gevoerd werd door een fijn kin
derstemmetje en do diepe, ietwat trillende
stom van een volwassene. Do schoorsteen
bracht het geluid als ccn spreekbuis over.
Bij do heeren studenten is hei feest
vader. Een is ar jarig. Nel als ik. Heb
ben allo menschcn feest, vader, als zo
jarig zijn.
Wo hebben geen feest, lieve .Agues
Als je groot bent, dan houden wij op
zoo'n verjaardag ook een diner.
Maar Marietjo van den kruidenier
was vorige week jarig cn daar was wel
feest. En zij kreeg ccn pop en koekjes.
Er ontstond een oogeiiblik stille, waar
na de mannenstem hernam;
Wel mogelijk, maar Marielje is mis-
sebio zoeter dan gij.
Neen, dat is niet waar. Marietjo
krijgt op school altijd straf van de zus-
Ier, omdat zij zit te babbelen en haar
werk nooit af heeft cn met inkt op de
boeken morst.
Zoo'? Nu gisteren dacht ik nog, dat
ik je misschien wal geven kon. Gisteren
-ging ik uit cn ken ik laat thuis gegkomen.
Eu toen moesten we zonder eten
naar bed.
Weer ontstond er stilte. Ik keek Emilc
Dakbert aan; hij veegde een traan uil
liet oog.
Dio verduivelde rook, mofnpcldo hij.
Zeg dut wel, zei Pierre Beaujon,
toekomstig jurist, wien eveneens do lia
nen in do oogen stonden.
Op nieuw werd do stem van- het meisje
gehoord.
Moeten we nu weer zonder eten
naar bed, vader?
Neen, ik heb een brood voor ons
LIED VAN DEZEN TIJD.
DE JUBILARIS.
Ik ben gehuldigd overal
'o woord en in geschrift,
Omdat ik nooit iemand bestal
Of eens heb opgelicht.
vierde toen mijn zilv'rcn feest,
•v'cn wenschle mij geluk:
•k bent altijd eon man geweest,
ben kerel uit één stuk.
Het stond te lezen in de krant
Mijn zilv'rcn jubilee,
Ik kreeg een groote bloemenmand
Men deelde mij toen mee,
Bat mij doez' hulde was bereid
Oni wat ik had gedaan,
want zei men mij ion allen tijd
nas 'L recht door zee gegaan.
Ik was ren voorbeeld, nooit gezien,
Voor 't jongero geslacht.
Al kreeg ik nooit wat ik verdien
En *u werd waard geacht.
En mijn patroon sprak zeer ontroerd
Van trouwheid en talent,
Zijn keel werd hem haast dichlg< snoerd
Ik was zco'n bravo vent.
►k Werd al maar gefeliciteerd
Door heel het personeel,
Van wat ik deed was niets verkeerd
Ik wcrklo lang en veel.
Zoo werd ik heel den dag geplaagd,
Want ik was goed cn braaf
Tot i!c mij zelf heb afgevraagd
Ben 'k soms cm witte raaf.
leed
kei,
En toch voor alles wi l ik i
Kreeg ik geen hoogcr loon.
Als 'k opslag vroeg, daar 'k aruio
Dan tierde mijn patroon.
'k Wist zelf heuscli niet, dal ik altijd
Het goede had betracht.
Ik J>en het streelt mijn ijdellieid
Toch beter dan ik dacht.
TROUBADOUR
drieën dat zoo groot is, dat wc er wil
twccuioal ïuee kunnen ilocu.
Bij de zusters lubben de kinderen
likkers op hun brood: ik hd> dr.l wet
eens geproefd.... heerlijk.
Foei, Agues, vraag je hoterliamiiten
aan die kinderen? vroeg de voder óp bc-
S'raf (enden loon.
Neen pa, maar ik krijg z: van do
zuslev-oversle.
Op schooldagen heb ik noc.it zoo'n hon
ger, alleen op Woensdag- en Zaterdag
avond en op Zondag.
Arm kind, mompelde de vader, op
een toon, die ons 'n rilling door dc leden
joeg. Andere kind oren zien verlangend
uil naar die vrije middagen en den Zou-
dag, waarop zij naar hartelust kunnen
fcjMilen, en uitgaan met bun ouders, ter
wijl gij.... En dan zijn cr munschen, die
klagen doch kunnen arbeiden en den
hunnen het noodige geven.... Kom kiud
haal me eens ecu karaf met water....
beneden aan de pomp.
Wc begrepen, dut li ij zijn tranen voor
zijn kind wilde verbergen. Jeau Nérier
trad van zijn stoel af.
Kom, wc zijn met ons tienen, zei
liij. Rijk zijn we niet, maar we kunnen
elk wel tien francs missen. Allen tasttton
in hun zak: goud, zilver en koper werd
in Nérier's hoed geworpen; honderd
francs was spoedig bijeen. Hij zette den
hoed op, na dien geledigd 1o hebben, en
trok zijn jas aan. Daarna holdo bij dc
trappen af; niemand vroeg waarheen
hij ging. Binnen enkele minuten was hij
terug, met do woorden „in orde."
En op onze vragende blikken, zeidc hij
verder;
Wel, heel eenvoudig! Ik ben naar
do fruitvrouw gegaan cn heb daar voor
het geld een biljet van honderd francs
gewisseld later zullen we nog wel eens
tcL'on vat er te veel of te kort was
cn kon het dochtertje van dien stumper
nog juist ontmoeten bij de pomp op de
plaats, waar zij IrLsch water voor haar
vader haalde. Het spijt me, dal wo met
dien armen kerel zoo vaak een loopjo
genomen hebben. Stil, ik hoor dc kloino
boven komen.
We spitsten allen weer do ooren.
Vader, zie eens, er was een mijnheel'
bij do pomp, dio beeft mij dit prentje tot
geschenk gegeven, omdat ik jarig ben.
Een bankbiljet van honderd francs!
riep do vader op verbaasden toon. Maar
dat is onbegrijpelijk. Iviud, hoe kom je
daaraan?
Gekregen pa! Ik stond op de plaats
bij de pouip on toen kwam daar een mijn
heer en dio zei mij; Daar, Jessie, dat is
voor u. Hot Kindje Jezus zendt dit u.
Kent u liet Kindjo Jezus, vroeg ik. Ja,
ja, ik ken Hef, zeide hij. Zoo ging het.
Van wien kan dal komen, mompel
de do vader. Maar vroolijk zeidc hij wal
luider: Jessie, z?t vanavond je schoen
tjes onder den schoorsteen.
We hoorden niet meer wal er verder
gesproken werd, want de fruitvrouw
kwam up ik? kamer om het diner tc bren
gen.
Foéi, luie jongens, riep tij Al den
lijd weer verknoeid! Niets is er klaar!
En wal een rook!
Stil moed-r Vauderct, we zuüen u
helpen.
Wel, riep Beaujon, die het eerst het
woo id nam, ons diner is niet zoo luister
rijk als wij ons hadden voorgesteld. Het
eten is er wel, maar geen champagne,
geen illuminatie, geen punchbowl. Docli
dat is niets; ons geld is nog beier besteed.
Nooit hadden wo vroolijk er feestmaal.
To elf uur werd er bescheiden aan
onze deur geklopt; lot onze verwondering
was hot de docent iu de letteren, die bin
nentrad.
Ik vraag u duizendmaal vergiffenis,
heeren Ik weel dat u feestviert, maai'
mijn vrouw is ziek. Ik heb vanavond den
dokter laten komen en hij is van oor
deel, dat rustig slapen haar good zal
doen.
Op dit oogcnblik kwam een klein kopje
door do deur.
Pas ar, pij zal u herkennen, zei ik
lot Jean.
Hij hield zich buiten den lichtkring on
zeide:
Wees gerust mijnheer, over tien mi
nuten zal alles bier in huis stil zijn.
O, vader, dat is dio mijnheer, die
mij dat mooie papiertje gegeven heeft.
Ik hoor het aan zijn stem.
De trots von den man bezweek bij die
woorden van zijn dochtertje. Dikke tra
nen rolden over zijn wangen en geroerd
sprak hij: Ach, heeren, lmo zal ik u dan
ken voor zooveel goedheid.
Wij wilden natuurlijk zijn dank niet
aanvaarden Hij werd gedwongen oven
to gaan zitten om ccn glas mijn te ge
bruiken En de bandon en het schortjo
van het kind werden gevuld met wal er
van het dessert was overgebleven. Wo
beloofden den docent lessen Ie In-zorgen
en vonden dio ook werkelijk voor hem.
Wat was er van hein geworden? Wat
is er van de studenten geworden, die. met
hem rond de tafel zaten? Dc weet het
niet; het lot heeft hen naai* allo zijden
verstrooid, we hebben elkaar langzamer
hand vergeten. Maar één zaak is geble
ven: de herinnering aan een goede daad
oi> mijn verjaardag. „Hsgz."
KALENDER DER WEEK.
BIJ HET LIJKJE VAN
EEN KIND.
't Kruipend rupsje, moe gekropen,
Afgetobd in de enge rel,
JJr ik zijn kluisje fladd'rend open,
Klapwiekte uit zijn dorre schel.
Zie, daar wiegt hel, zie, daar xucaft lie
Aardschol damp en druk ontvlucht;
Hooger vliegt hef, hooger leeft het.
Zat gespeeld in lager lucht.
Moeder, droog de natte wangen.
Tuur niet op dc doode pop,
Blijf niet nan hel webjo hangen,
't Vlindertje is niet te vangen,
'e Itemcis eng'leii vinam 't op
11 TOLLENS
X.13. Als niet anders wordt aungeuever. f
.tderen dag Gloria cn do gewone Prefa
tie. Geen Credo.
ZONDAG, 21 Nov. Zes cn twin li !-
j lo en laatste Zondag na Pi n k-
s teren. Mis: I) i c i t Do minus, 2e
gebed en laatste Evangelic van O. 1- Vrouw
Presentatie. (Maria's Opdracht in don
tempel) Credo. Prefalio v. d. Allerh.
Drieeenheid. Kleur: Groen.
Het einde van hei kerkolijk jaar doet
ons denken aan het eindo van al het aard-
sehe: aan het eindo vau de wereld, wier
ondergang, gepaard gaande met ontzet
tende verschrikking cd verwarring, het H.
Evangelie oni beschrijft; aan het einde
cok van onze eigen ballingschap op deze
aarde (Introilus). Bezorgd voor onzo zi-
ligheid vraagt onze Moeder de H. Kerk
aan God onzen wil op te wekken tot een
leven Gode waardig, steunend op dc ken
nis va» Zijn 11. Wil (do geboden), vrucht
dragend in goede werken (gebed en Epis
tel): onzo barton te onthechten ann li t
nardscho (dot voorbijgaal), eu, genezen
van iedere zielewcnde (Poricommurtic), <2
trekken tot Rem, (die blijft in eeuwigheid:
fstilgebed). Want dan zuüen wij met ver
trouwen liet oordeel tegemoet kunnen zien
(Evangelie) en deel hebben aan de erfe
nis der heiligen (Kpiatel). Vragen wij mrt
öc H. Kerk de zaligheid voor ons zeivar
en voor alle mctischcn met onwrikbaar ge
loof en vertrouwen en zij zul ons gewor
den (Communie).
MAANDAG. 22 Nov. Mis v. d. H
Ca ec ilia, Maagd en Martelares: Lo-
cjuebar. Kleur: Rood.
Door hare standvastigheid in hel bewa
ren barer aan God toegewijde zuiverheid,
bracht de legen haar zin gehuwde Caoci-
lia haren echtgenoot Valerinnus lat h'T
ware geloof en eveneens Tiburlius. huren
zwager. Na den marteldood van Valeria-
mis cn Tiburlius werd ook Caccilia ge
marteld cn overleed aan een bekomen
halswcnde. Misschien wel naar aanleiding
van de Anliphoon: „Onder begeleiding
van orgelspel .tong Caeeili i voor den Heer"
wordt zij vereerd als do Patrones voor
zang cn muziek.
DINSDAG, 23 Nov. Mis v d. If. -Cla-
mens I. Paus; Martelaar: Dici? Dominus,
2e gebed v. d. H. Pilicilas, Martelares.
Kleur: Rood
De heilige Clemens was o« n der mede
werkers van den H. Apostel Paulus (zie
Epistel van den 23en Zondag na Pinkste
ren). Onder de vervolging van keizer Tra
janus werd Clemens verb innen met veie
Christenen en veroordeeld in steengroeven
te werken. De twee volgende wonderbar?
feiten worden van Clemens verblijf in do
groeven vernield. Bij IieerAchend waterge-
1 rek bad de Heilige 10| God. Daarop zag
Clemens het Lam Gods slaan /op concn
berg en toen men daar ging graven, ont
sprong een stroom van water, zoodat allen
hunnen dorst konden lesschen.
Ten zeerste over dit wonder vertoornd,
wierpen de heidenen Clemens in z.e.% na
eerst hem aan een anker vastgebonden ie
hebben, i Vandaar dat de Heilige Clemens
wordt afgebeeld in pauselijk of ook wel
bisschoppelijk gewaad mei een anker om
zijn hals of in zijn hand). Op hel gebed der
Christenen echter week de zee terug en
word er zichtbaar een verwoesten tem nel,
waar het lichaam van den Heiligen Cle
mens rustte.
WOENSDAG. 24 Ncv. Mis v. d 1!
Joannes v. h Kruis, Belijder: Or
Justi, 2e gebed v d. 1! Chry Mar
telaar Kleur: Wit
De II. Joannes, om zjjoe gr,.ote Mc
voor hel Kruis, bijgenaamd van Irt
kruis beoefenaar van do volmaakte
zelfverloochening, ii met do JI. Th arcs i i
de groole hervormer geweest van do Orde
der ongeschoeide Carmelieten in dc 16da
WtlW
DONDERDAG, 25 Nov. M 1 v. d. H
Ca t h n r i n a, maagd en Martelares: Lo-
kuebar. Kleur: Rood
Van de II. Citharina is weinig niet ze
kerheid hekend. Men verhaalt vau haar,
daj zij zich geheel wijdde aan de studie,
waarom zij dnn ook als patrones van di
wetenschap vereerd wordt. Tijdons cc-,
vervolging wist zij door hare wijze en wel
sprekende redevoeringen do vervolger*
tot andere gedachten, xo'fs toj bekoering
te brongen. Gevolg was voor Cntharlna d:
l.aat van keizer Maximinus, dio ban* i
dr gevangenis liet werpen. Nn don dood
der keizerin vroeg Maximinus Galharinu
(cn huwelijk. Op hare weigering volgde
keizers lieve], dat zij levend zou wordco
gebonden tusscben vier met lange spijkers
bezette raderen, zich bewegende in vor-
fchillcnde richtingen; aldus moest zij
worden vermorzeld. Doeh door vuur uit
den hemel werden de raderen verteerd
Daarop is Cuthuriua gegcaatld eu ont
hoofd. Zooals het gebed van do li Mis
vermeld, zouden Engelen later haar
lichaam naar den berg Sinai godrago i
Lebbon.
VRIJDAG. 26 Nov. Mis v d. H. Sil
vester, Abt: Os Jufili, 2e gebed v. d. H.
Petrus van Aloxandrië, Martelaar. Kleur:
m i t.
De rechtsgeleerde, Silvoter, sloml eci's
bij het geopende graf van een bloedver
want. Het misvormde lijk ziende, soldo hij:
Ik ben. wat hij geweWi is en wnt hij n.»
j-\ zul ik eenmaal zijn Kort daarop Ijs hij
de woorden van Christus: Wie na Mij ko
men wil. verloochen* zich zelvon, neme zijn
kruis op cn volgc Mü Silvester trok zich
terug in de eenzaamheid on slichtte d
Congregatie der SHvestrijncn. wier eerste
Abt hij geweest is. Rijm nogonlig jarou
cud stierf hij In 12117.
ZATERDAG. 27 Nov. Mis v d 1! I-
b r i c u 8. Bisschop en Belijder: Sfteerdo-
lev. 2e gebed A. Cunclis (ter e* ro v. d. Hei
ligen): 3e naar keuze v. d. priester; 4o voo
doo Paus. Kleur: W i t
Albrieus volgde zijn heiligen ne- f Grc-
"orius op den !>'.*-rhonpolijken zetel van
Utrecht N'n een achtjarig bestuur over-
hod hLi in 734 en werd begraven hij zij i
11 neef in de Alólij vnn Susteron, wau»
»og zijn "«dieop sch<*d<'l en ren ;,cdeo|i>
zijner kleederco bewmrd wordt
IN DT KERKEN PER F.. E. P. P.
FRANCISCANEN:
Van Zondan to« en met Dondordao .tü's
uls boven, maar lederen dag bovendien
Zondag als derde cn de ander» dueu at'
£el gelied van bol Octaaf vnn de II Klish*
belli.
Vrijdag Mis v. It Octaaf v d. U.
E 1 i s a he Mi. 2e i-al»ed v. d H "tnar-
dna A Porto Mn»rillo: 3e v }f. Svlvei-
ter 4e v d. TT. 1'etru* van Alexandria
Zaterdag. M i tt v. d 7. M ernarD-
rot vnn Fosse en H u m i 1 i V ;t 'i
Tl i s i n i Belijder?' 2o gebed «b'n
Paus.
AsDBlerdam. ALBERT KOK V
DE ROZEN.
Ik-heb ze zien bloeien
Bij T uchtendontgloeien,
Nu luuigtm de bladen en ?>lortcu ij» 'l niol
Tol apceltuig der «lormeu
Tol aaa van de wonnen
Tot .schaamte van dop haar zoo pra
lend cn hof.
Toen zogen haar knopjes
De lavende drop jee
Tot parels geronnen van hemelse hen
dauw.
Nu mitsen zij kleuren
En apxeiden geen geuren,
Eer dc avond de velden nog wikkelt in
'l grauw.
Zoo zsg ik geslachten
Zoo schoonheid cn Vrachten
Ontluiken cn bloeien, mnur luttel bestaan,
Zou fncli en verblijden
In jammer cn lijden
Voor 'l schemerend Westen des levens
vergaan.
W. DILDERDIJK.
WENKEN VOOR VEILIGHEID EN
VOLKSGEZONDHEID.
Werp getn vr.tcr in ccn brandend
trausformatorliuifje. Dc dopdelijkc stroom
zou u langs den waterstraal kunnen tref
fen.
Bij olie (T benzincbrand,
Bluscb niet met water, doch in et zand.
Ondeugdelijk gereedschap, zccalH loszit
tende JmmcrH, gcsohcurdo hamerstclcn, uit
gesleten scbocfideutcbi, veroorzaken ernsti
ge ongelukken.
Goede verlichting, verv.arniié.g ea lucht-
vervcrscliingcn bevordoren den I"'! lol
v. erken.
Voetganger.
Loop niet zonder noodzaak op den rij
weg en bovenal, blijf cr niet staan om oen
kennis te begroeten of een praatje Ic ma
ken.
Beschouw dei» rij t;: als het terrein vm
het rijdend verkeer, dnn kunt u met icchl
hot trottoir els het uwe bcschouv.cn.
Typhus, roedvonk, diphtheric.
Wanneer in Uw gezin typhus, roodvonk,
dan vel diphtheric voorkomt, of indien gij
vreest, dat een der Uwen aan besmettings
gevaar door een dezer ziekten is blootge
steld, vraag dun aan het gemeentebestuur
Uwer woonplaats de door het Staatstoe
zicht op de Volks» /oudheid kc tcloos uit
gegeven „Maatregelen" ter bestrijding de
zer ziekten.
Kookt do melk.
Gebruik geen rauwo melk, tan zij gii j?-
ker weet. «lat hot z.g. ..nïodolnielk" is. Door
slechts gekookte melk lo nuttigen, kunt Gij
ziekten, als b.r. typhus, voorkomen.
Denkt daar vooral ook aan bij ui'slap
ies en op ic»».
Gozondhei.maxi.
ANECDOTEN.
Ni-t denkenI
Ghcf: „Jo hebt het falihonl voTeerd
"cd aan!"
Bediende: „Ik dacht...
Chef: „Jc moet niet denkon, je moei jo
gezond verslond gebruiken!"
Flegmatiek.
Een reizend O EugeLchiuun t:rd 'n
dorpskerk binnen, hij kwam ouder
jireek; hij ging zitten; hij luisterde: 'n
kwartiertje later koek hij op zijn horlng»»,
en 'n niiiiuut daarna weor.
Toen boog hij zich over naar 'n ouden
dorjie-ling die naast hem zul, eu vroeg
fluisterend mot 'n knikje naar den predi
kant: „Hoo lang preekt hij nl?",
.,'n Jaar of veertig, mijnheci", ant
woordde de grijsnanl. „Precies e -'t ik
't niet
„Hm", i d<' Engelachmnn. ,dan /.al
ik maar blijven.... Itij zal dan uu wel
gauw ophouden."
Moderne jeugd.
Do elioolmoester komt do kla.' binnen
MI wgl:
„Eu nu. jongen', ga ik jullie e» n »Ji "O
geven.
„Weg inct den dictator!" brullen do
vrijheid Levende leerlingen.
Hij kan t doen!
„Zeg, ik ga ine voor 'n paar jar. n uit
de zaken terug trekken.
..Mank mij wal wijs! Dat heb ül zon
dikwijls gezegd!"
„Ja maar nu heeft dc rechter 't gezegd."
Interlocals Iclephoon-gcsprekken.
Vanaf Zondag U dezer berin ai voor
aangeslotenen aan het telefoonnet Lei
den op Zondagen evenals op werkdagen
onafgebroken (dag en nacht) gelegenheid
tot hel voeren van Interlocal© en interna
tionale jirekkcn met pl '.i. -n ."»:-
eeiM voor doorloopend dag- en nQclrtver
keer aangcwezciL
