je leiösclie taf
Tweede Blad.
Donderdag 4 November 1926
MGR. NOLENS.
In zii& gisteren gehouden parlemen
tair.) rede herinnerde Mgr. Nolens eraan,
dal bij over enkele dagen dertig jaren lid
ji'f Tweede Kamer is.
Op 13 November a s. is dit het geval.
Pr Nolens werd destijds in een der
toenmalige Umburgsche districten tot op-
w|3er van mr. Haffmans gekozen, en
jiudsdien telkens als afgevaardigde her
kozen
pat zijn verkiezing gebleken is een
uilertl gelukkige te zijn, behoeft hier wel
niet uitdrukkelijk te worden vermeld.
Afgevaardigden met zulk een langduri
ge on schitterenden dienststaat als dr.
Nolens zijn uitzonderingen.
Du niet minder merkwaardig en zeld-
ïaain is, dat hij thans, na drie tientallen
«ui jaren, nog onverzwakt en met een
door niemand betwist, of te betwisten
prestige, staat in het eerste gelid, als lei
der onzer partij-
Moge het hem gegeven zijn, nog lang
dezen verantwoordelijken post, een ecre-
uost tevens, te blijven innemen.
„Gtr."
DE 6-URiGEN ZATERDAG
IN DE MIJNEN.
Invoering op 24 December.
Een tijdelijke 5i a a 1 ar i Éi-
Ter hooging als compensatie.
In de gister gehouden vergadering van
de Contactcommissie voor de Mijnindus
trie werd na uitvoerige besprekingen
dor de mijndirecties medegedeeld, dat zij
aan hot verzoek van do arbeidersorga
nisaties, den ü-urigen Zaterdag reeds 1
December te doen ingaan, niet kunnen
voldoen. De regeling zal 24 December wor-
don ingevoerd.
Als compensatie werd echter door de
mijndirecties toegezegd, dat in de maand
van 5% voor alle arbeiders zal worden
In de maand December zal de Contact
commissie wederom vergaderen, waarbij
nieuwe voorstellen omtrent de loonen na
24 December gedaan zullen worden.
DE KATHOLIEKEN IN HET
BUITENLAND.
Roemeensche kerkenpolitiek in
Amerikaansch licht.
Naar aanleiding van de steeds voortdu
rende moeilijkheden, die do kerkelijke min
derheden in Roemenië (Katholieken en
Protestanten), niettegenstaande de her
haalde verklaringen der Roemeensche re
geering voor den volkenbond en het bui
tenland, volgens welke zij deze aangelegen
heid steeds met de meeste verdraagzaam
heid en bereidwilligheid behandelt, nog
iteods ondervinden, zonden de Amerikaan-
scho kerken een commissie naar Roemenië,
het „American comitee rn the right reli
gious minoritys".
In 'n memorandum aan de Roemeensche
regeering stelt deze commissie 36 bezwa
ren vast, die gewoonlijk voorkomen en
in vier hoofdgroepen ingedeeld zijn: in
perking van het vereenigingsrecht, cor
ruptie of geweldpleging door staatsbe
ambten, klachten door confessioneele
jcholen, onrechtvaardige onteigening van
het bezit dier scholen.
Op dit. memorandum antwoordde de
Roemeensche regeering met een tegen-
memorandum, waarover de commissie
als volgt haar oordeel uitsprekt.
De Roemeensche regeering beweert dat
den Zevenbergschen bisschoppen niets be
kend is van misbruiken van de zijde van
Roemenië. Alle bisschoppen zijn van de
voorgelegde bezwaren op de hoogte.en be
vestigen ze.
Do Roemeensche regeering vermijdt
zorgvuldig een antwoord tc geven op alfe
politieke vragen. Dit zwijgen is volgens
het comité beteckcnend.
Niettegenstaande haar ontkennend ant
woord op de beweringen van het comité
geeft de Roemeensche regeering toe dat
een ieder, wiens naam door een Roemeen
sche beambte als van Roemeenscheoor
sprong zijnde erkend wordt, ook tegen
zijn wil lean gedwongen worden tot de or
thodoxie toe te treden. Hoe deze handel-
wijzo te r:jmen met do burgerlijke cn reli
gieuze vrijheid 1
De Roemeensche rcgccring ontkent 35
bezwaren, ofschoon zij, zooals men vast
stellen kan, hoegenaamd geen enkel er van
onderzocht heeft, behalve dio betreffende
de scholen, en zich ook hierbij enkel tot
het onderricht beperkte. Zoo geeft liet ant
woord, dat ecu school gesloten werd. neg
geen verklaring waarom het schoolgebouw
en den inventaris onteigend werd.
Do Roemeensche regeering gaf op een
conferentie bepaalde misbruiken toe en be
loofde verbeteringen, het tegonmemoran-
dum bewijst echter dat alles onveranderd
bleef.
Naklanken der Hus-feesten.
Ivipa meldt uit Praag: Terwijl in Tsje
chië do Hus-feesten door de bevolking en
dc autoriteiten nogal ernstig gevierd wor
den, is dit in Slowakije niet het. geval.
De Tsjechische volkspartij volstond met
een protest tegen de hoogopgcschroefde
Hus-feesten, daar deze gehouden worden
ter eero van een persoonlijkheid, dio zich
verzette tegen de kerkelijke en wereldlijke
macht, niettegenstaande Hus de rechten
der Tsjechen verdedigde.
In Slowakije daarentegen maakt men er
een ware maskerade van. In Privigye is
sinds de Hus-feesten de gansche gendar
merie op de been om den troep ordever
stoorders te ontdekken, die op de feesten
die toch van hooger hand georganiseerd
waren, de ganzen der stad, in verschillen
de tooisels vermomd, door Privigyo dreven
(Hus beteekent n.l. in het Slowaaksch
„gans"). Maar alles te vergeefs. Tot. dus
ver is het politie niet mogen lukken ook
maar een en' clen Husvijand op te sporen.
Het is bekend dat do Katholieken van Pri
vigye onbuigzaam van karakter zijn en
als één man samendoen.
LAEdP- EH TU25IBO^W
BESCHERMEN TEGEN DE KOUDE
EN HOE.
Het "is een feit, en daarmede willen we
niet onze inheemsche flora afvallen, clat
er onder de ingevoerde en dus buiten-
landsche gewassen wel zeer mooie boomon
cn planten worden aangetroffen. Een tuin
met eenige ingevoerde boomen en plan
ten heeft over het algemeen een eigenaar
dig cachet, waarom we het gebruik ervan
ook niet genoeg aanbevelen kunnen. Het
eenig jammer van dergelijke ingevoerde
n laten is echter li eel dikwijls, dat ze niet
of niet voldoende legen onze (soms strenge;
winters bestand zijn en dus nogal eens te
lijden hebben en wel zoodanig, dat ze er
door sterven of afrotten. Niet het
strenge van onze winters toch is gebleken
het gevaarlijkst te zijn, maar wel de be
trekkelijke koude en dan gepaart met de
vele regens en ook de over het algemeen
vochthoudendo (klei en veen) gronden.
Om dan toch van dergelijke planten of
boomen te kunnen genieten, moet me zo of
in een kas of bak of in de kamer overwin
teren of als ze er voor geschikt zijn moet
men ze in den tuin laten staan en ze dan
zoodanig beschermen, dat ze van de on
gunstige weersomstandigheden niet te lij
den hebben.
Uiteraard is het dekken een hulpmiddel
en zooals alle hulpmiddelen is het slechts
een lapmiddel en moet men er niet to veel
van verwachten en hebben de toegedekte
planten of boomen altijd nog te lijden, is
het niet van de koude, dan van het dekken
zelf. Hieruit volgt, dat men slechts dekt,
als het absoluut noodig is en het indien
eenigszins mogelijk, nalaat. Bij hot dekken
moet men vooral nooit uit het oog verlie
zen hetgeen boven reeds gezegd is, name
lijk, dat de konde alleen meestal niet zoo
slim is, maar dat het vocht misschien wel
dë grootste rol speelt. We dekken dus niet
zoozeer tegen do koude dan wel tegen het
vocht. Hierdoor krijgt het dekken een ge
heel ander karakter on maken wo gebruik
van materiaal, dat droog is en liefst droog
blijft.
Bij grootere gewassen is hel vooral van
belang, dat ze een niet te gunstige plaats
ten opzichto van do zon hebben, daar (dit
klinkt gek maar is het niet) het bevriezen
voor de planten meestal niet zoo slim is
als 't ontdooien. Vele gewassen, toch, kun
nen nog wel wat vorst verdragen als ze
dan maar langzaam ontdooien en als ze
nu in de zon staan, gaa het ontdooien te
plotseling en daardoor wordt het weefsel
zoodanig beschadigd, dat het zich niet
meer herstellen kan en de plant of boom
gaat dus dood. Ook ls in zulke gevallen
de dagtemperatuur veel te hoog vergele
ken bij de dagtemperatuur on do overgang
te groot.
Planten of boomen, waar men aan twij-
feld of zo wel sterk genoeg zijn zette men
boomen. Hiermee bereikt men tevens, dat
ze in de meeste gevallen ook beschut staan
tegen do hevigste winden, want daar ko
men we nu aantoe, do wind doet vooral
veel kwaad on dat vooral bij rozen, Rhodo's
Aucuba's cn Lauro cerasus. Hier bereikt
men met tegen den wind beschutten af
genoeg en kan men dus volstaan met wat
takken of met wat stroo aan den windkant
en bij rozen moet men er dan aan denken,
dat do plaats,waar ze veredeld zijn, dat is
do oculatie, het zwakst is en dus daar het
spoedigst bemest en dan waardeloos is al
leeft do boom dan nog. De plaats waar ver
edeld is is bij stamrozen gemakkelijk ge
noeg te herkennen omdat daar meestal
een knobbelvormigo verdikking is.
Vasto planten en 2eer lago heestertjes,
dio niet winterhard zijn, zooals b.v. Para-
pasgras (Grynerium), het prachtriet (Eu-
lalia), vuurpijlen (Tritoina), Indigofera,
Cassia, Leicesteria, sier rhabarbcr (Gune-
ra), sommige Fuchsias enz. enz. dekko
men het beste meteen weinig droge turf
molm op het hart van do planten en neme
in acht, dat het niet wogwaaion kan, door
er een of ander voorwerp over tc leggen,
b.v. een oude mand zonder bodem of een
paar steken aarde, een oude rietmat of
wat takken.
Hoewel het betrekkelijk onverschillig is,
welk materiaal mon voor het dekken ge
bruikt als liet maar droog fs, toch moet
men erom denken, dat de muizen of rat
ten er geon voedsel in vinden kunnen om
dat zo er anders in gaan nentelen en ook
moet bet vrij zijn van ziektekiemen en
eieren van schadelijke insecten nz.
Vooral moet men niet trachten, het bui
tengewoon goed te doen efï er een flinke
laag van het dekmateriaal op doen. Hoe
minder hoe beter als het maar juist ge
noeg is. Door te dik dekken toch gaan de
planten to vroeg groeien door do warmte
die het dek geeft en dan is hol middel
erger dan de kwaal en bevriest do plant
zeker.
Do niet winterharde gewassen in den
bloementuin kunnen wo hier niet allo op
noemen maar met die in den fruittuin zijn
we spoedig klaar, nl. de druif, die men
-Vfioc&l inJsTQord-Bxab.ant buiton aantreft,
de vijg, die men nog to weinig fn~p3~riiClP"
liero tuinen ziet en dan zijn we al klaar.
Ze worden het boste ingepakt in een bos
stroo, nadat men ze saamgebonden heeft
mot oen touw en vastgebonden aan een
paal, of wat ook kan bij groote boomen
men kan ze neerbinden tegen den grond
en zo toedekken met droog blad en daar
stroo overheen doen. Bij de vijg moet men
vooral eraan denken, dat men do kleine
vruchtjes, die volgend jaar rijpen moeten
niet beschadigt. In den groententuin be
hoeft mon niets te dekken, dan alleen de
niet bijster bekende Artisjok kon, die ook
weer met turfmolm toegedekt kunnen wor
den nadat de bladeren bijeen gebonden
zijn. Vooral moet men de bladeren niet af
snijden, daar dit inrotlen in de hand
werkt.
De lijd van dekken is natuurlijk afhan
kelijk van het weer, maar men moet het
nooit doen, voor het noodig is daar mon
anders de planen verwent cn met het af
dekken moet men wachten tot de vorst
voorbij is maar ook weer eraf doen als
het maar eenigszins kan zonder gevaar
natuurlijk. Het beste is wel, het dekmate
riaal niet ineens weg te nemen, maar het
in gedeelten te doen en de planten zoo
aan de koude te wennen. v. H.
Vragen op hot gebied van land- en tuin
bouw aan de redactie van „De Lcidscho
Courant".
STATEPfl-GEMEglAAL
TWEEDE KAMER.
Vergadering van gietoren.
"Tiet nederlandsch-belgisch
verdrag.
De Voorzitter stelt voor, voorzoo
ver de algemeeno beschouwingen over dit
verdrag, hedenmiddag niet ten einde loo-
pen, heden-avond daarmodo voort to gaan.
Vrijdag zal de voorzitter een voorstel
doen, tor bepaling van de verdere behan
deling van het Belgisch Verdrag. Na do
behandeling in eerste instantie zullen de
interpellaties over de militaire ongeregeld
heden worden gehouden. Zijn die interpel
laties Vrijdag niet afgeloopen, dan zullen
zij Dinsdag worden voortgezet.
Rede Marchant.
Do hoer Marchant (V.D.) begint met
do verklaring af te leggen, dat do moge
lijkheid, dat de minister hem zal bekceren
van zijn afwijzende houding tegenover dit
tractaat, niet is uitgesloten, al acht hij
dit mot do kennis, die hij van do stukken
genomen heeft, niet waarschijnlijk.
Spreker gaat voorts na do ontwikkeling
van dit tractaat. In 1019 ten slotte kwa
men do economische eischon van België los
te staan van de militair-politieke.
Van dio militair-politieko eischen is ten
slotte niets terecht gekomen, de commia-
sio van 14 wees ze af. In dit verband zij
den minister van Buitenlandsche Zaken
een wooj\l van dank betuigd.
Do niet vervulling hiervan vond oon
compensatie in de economische eischon ton
aanzien van de Schelde. Intussehen wor
den die economische eischen afgedwongen
door do politieke in de lucht, te doen blij-
v- n hangen, en dat, terwijl de politieke
eischon niets te maken hebben met de eco
nomische. f)ezo dwang valt stork af te
keuren.
Als grond voor het Verdrag wordt in
België o.m. aangenomen, dat het zich voor
zijn handel vrij moest kunnen bewegen.
Spreker komt don tot de behandeling
van drie hoofdpunten: 1. do regeling van
dit onderwerp is alleen oen zaak tusschen
Nederland en België; 2. do opheffing van
Antwerpen als oorlogshaven hoeft geen
grond, en 3. het toestaan van dc economi
sche eischen is niet to beschouwen als com
pensatie voor Belgic.
Spreker veroordeelt dan allereerst scliorp
do door den heer Nolens gisteren uitge
sproken redo en stelt daarbij op den voor
grond, dat we wel degelijk moeten rekening
houden met do verandering van de tijds
omstandigheden tusschen 1920 on thans.
Do ecuigo taak, die op Nederland rust,
is zorg to dragen, dat liet België iu zijn al
gemeeno ontwikkeling niet tegengaat, cn
althans mogen wo bij oen regeling met
België onze eigen belangen niot uit het
oog verliezen.
Men bedenke, dat dit verdrag de verhou
ding met België voorgoed regelt, dat her
ziening nlleen moccliik is met beider gccd-
vmdeiÊ Daarom moet cno regciing~0og zotr
ruim mogelijk zijn, wat van deze regeling
niot kan worden gezegd. Dit leidt er too,
clat wo binnenkort voor dezelfde moeilijk
heden zullen komen te staan als thans.
Do beperking van do souvereiniteit be
sprekende, vraagt spreker of dio beperking
wel noodig is.
De kwestie van het beslag besprekende,
merkt do heor Marchant op, dat dit beslag
weinig voor moge komen, maar do preven
tieve werking in deze is van zeor groot be
lang.
Het gebrek aan regeling, wat. betreft do
toegang van oorlogsschepen tot do Schei-
do, moot behoorlijk onder <le oogen wor
den gezien. In tijd van oorlog, b.v. tusschen
Frankrijk en Engeland, moot, toch Neder
land de macht hebben do Schelde af to
sluiten. Stel al dat. de minister toegeoft,
dat wij bij dreigend oorlogsgevaar do
macht hebben tot afslniting van de Schel
de, dan hebben we daarmede sloebts het
„ja" van onzen minister, en niet dat van
België.
Het kanaal Antwerpen—Moerdijk zal
spreker thans onder do oogen zien. Wij
willen hior onze ontwijrkeling van de na-
tuurlijke hulpmiddelen. Het tractaat, zoo-
als dit nu luidt, is een bevoordeeling in
cconomischen zin voor België.
Ten slotte het gevoelen van ons volk in
deze kwestie besprekende, merkt snr. op,
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Vrijdag 5 November
Hilversum, 1050 M.
12.Politieberichton.
4.900.00 Concert door hot H. D. O.
orkest.
6.056.45 Orgelbespeling door dei
heer Ferd. Kloek in liet Vereenigingsgo-
bouw te Hilversum.
0.457.45 Vervolglefl on conversatieles
Fransch.
7.45 Politieborichton.
8.10 Nutslezing. Spreker: Prof. Dr. J.
Boeke, hoogleraar to Utrecht, over: Het
ontstaan van het loven op aarde.
9.Kamermuziek door het trio „Pre
Arto." G. J. Haalebos, piano. G. H. Bou-
dyn, viool. B. B. Sombroek, cello.
10.Persberichten.
Davonlry 1000 M
11.20 Concert door het radiokwarlot et
solisten (sopraan, viool, bariton). Volks
muziek.
12.50 Orgolconcert uit do St. Mary
Bo w-kerk.
I.202.20 Lunchmuziek van hotel Mo
tropole.
3.40 Schoollezing: Klemontary French.
4.05 Schoolkinderconcort. N. Robinson,
contra-alt. F. Woodhouso, bariton. K
Kooper, piano Werken van Tscnai-
kowsky.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Orkestconcert.
7.20 Tijdsoin Big Ben, weerber., nieuws
Causerio: Seon on the screen
7.50 Wagner-avond. Symphonieconcei\
en R. Morton, sopman. H. Williams, ba
rïton. Uit Tnnnhauaèr en De Meesterzan
gers.
9.50 Vertelling door Mr. Goaf trey Moss
10.05 Sonate in U-moll up 58 v,i5
Chopin, door Solomon, piano.
10.20 Tijdsein, weerbericht, nieuws.
10.35 Variété. Scovell en Wholdon,
zang syncopatic. Vlaclimov's Balalaika
orkest Mabel Constanduros.
II.20 Dansmuziek.
12.501.50 v.m. Dansmuziek uit dc
Studio.
„Rad i o-P a r i s" 1750 M
12,502.10 Concert door het orkest
Gayina. Mile. Demoulh, zang. Radiolo-
declamatie. Mllc. Longuct, viool.
5D55.55 Concert.
8.50 Orkestconcört.
K n i g s vv u s t e r li a u s u i). 13U0 M
ou Bcrliju 504 o n 571 M
7.20 „Norma", tragische opera iu 2 a
ten. van Romani. Speelt in (ialliö 1<K) ja' r
na Christus.
9.5011.50 Dansmuziek door de Kcr»a-
bach kapel.
Brussel 4b7 M. cu Antwerpen 2t»j AL
8.500.20 Orgelconcert.
9.309 50 Orkestconoert.
0.50 Voorlezing uit „La faule do Miuc.
Cbarvci", roman.
10.0010.50 Orkcslconccrt.
1monitor, «iu m.
12.50-—1.50 Muziek-novollen en schet
sen van W. MölJcr.
1.50 Rijksposlreclame.
3 354.20 Keuken praatje.
4.204.50 Pianokwartet C-moll op. 1,
Mendelssohn
4 5U5.50 Werken van Lohar, Fall,
Strauss.
5,506.20, 0.41)7.20 Lezingen.
7.208 35 „Die Condottiere", klucht in
4 acton
8.4010 20 „Sylria", tooneel.
Radio in dienst van den Godsdienst.
Het Engolsche tijdschrift „Catlr-lir
Times" deelt de uitspraak mee van ton
Amerikaansch Jesuit die verklaart dut
men het aantal bekeerlingen lot hel Ka
tholicisme in de Vereonigdo Staten in den
laatslen lijd jaarlijks op ongeveer 80.090
mag «tellen.
Het geweldigste hulpmiddel daarbij Is
de radio.
In iedere beteekonendo Amerikaanse ha
stad worden eiken avond Katholieke ra-
diopreeken gehouden, waarbij men tel
kens op ongeveer een miliioen toehoorders
rekenen mag. Daardoor dringt de katho
lieke waarheid zelfs tot kringen door. «lio
anders nooit do verkondigine va» G<*ls
woord zouden hooren
FEUILLETON.
Oorspronkelijk Detecticve-Roman
door WILLIAM HOLT.
«0
«Wij zullen het bewijzen. Op den onge
luksdag, dat van Beekum vluchtte had hij
«n onderhoud met baron van Wijdeveld.
Daarna zocht hij don notaris op. Ik heb
*Mtgesteld, dat do baron van het huis van
«n bankier achterom ook in de richting
fcog van de notariswoning."
."0 ja," zei de baron, „ik ben den nota
ris toen zeker even gaan vermoorden."
•Dat zal uw plan niet geweest zijn. Van
«drum. had in bepaalde fondsen gespecu
leerd en ge wist, van hem, dat notaris Bur-
0n °°k gemeend had, dat in die fondsen
Poote winst te maken Yvas. Van Beekum
joccnde zeker te weten, dat Burton gedaan
als hij, en er even ellendig voorstond.
'Yschien is het uw plan geweest te trach-
fn hem cm te lcoopcn, gebruik makend
ra.n 'le finantieele moeilijkheden, waarin
P) nieencn moest, dat ook hij verkeerde.
a' 's echter slechts een veronderstelling."
- ga met uw veronderstellingen door,
*^tjn bepaald amusant", spotte de baron
Ik detective ging rustig voort.
„•Jk veronderstel, dat gij aan de achter
af0 van do woning binnengekomen zijt,
nilV !Cn..Was d0 notaris in den tuin en
v' °P z'jn kamer gebleven, waarheen hij
was, wijl hij van Beekum niet
tnschte tc ontmoeten. Dit is echter zeker,
u is bij den notaris geweest. U hebt hem
ontmoet en ik denk, dat gij gezien of ge
hoord hebt, dat van Beekum in de auto van
den notaris ging vluchten. Dat heeft u op
de idee gebracht den notaris te dooden
en snel te vluchten, want u wist, dat do
verdenking vallen moest op van Beokum."
Er heerschte een oogenblik diepe stilte.
De twee tegenstanders maten elkaar met
de oogen, de anderen zagen toe, durfden
nauwelijks adem te halen.
„Nooit is er idioter cn onzinniger be
schuldiging geuit", sprak toen dc baron,
„ge hebt ook niet één enkel bewijs."
„Ik kan door getuigen vaststellen, dat u
dien dag op het uur van do misdaad bij
de villa van den notaris geweest zijt. Mijn
beer van Beekum wil onder eede bevesti
gen, dat hij u, toen do auto wegreed en
mevrouw Burton nog builen stond, gezien
heeft achter een der ramen. De kegel,
waarmee dc notaris gedood is, is precies
van het kaliber dat op uw revolver past,
het pak door u dien dag gedragen, was
met bloed bevlekt en er zijn meer aanwij
zingen nog", luidde het kalme antwoord.
Een oogenblik scheen hot of de baron
zich minder zeker gevoelde, maar het
duurde een paar seconden slechts, niet
langer.
„Zoo", zeide hij, „heeft mijnheer do de
tective dit alios ontdekt. Maar hoe erg
dat lijkt, verklaart zich heel gemakkelijk.
Dat van Beekum verklaart mij gezien te
hebben is voor de justitie geen geheim, dat
heb ik zelf hier meegodeeld; dat anderen
mij omtrent het uur van de misdaad bij do
woning van den vermoorde gezien hebben
verklaart zich op dezelfde wijze, en van
al uw aanwijzingen blijft niets over. Ik
erken gaarne, dat de schijn althans tegen
mij zou zijn, indien er niet was gebeurd
wat dezen nacht is voorgevallen. Maar de
genen, die dat bijgewoond kebebn, en dat
zijn gelukkig verschillende menschen, we
ten meteen al hoe uw dwaling verklaard
moet worden. Al wat gij meent te kunnen
bewijzen, bewijst niets anders, dan dat
mijn dubbelganger de dader zijn moet."
De detective haalde do schouders op.
„Uw dubbelganger f die bestaat niet."
Mon zag verschillende der aanwezigen
het hoofd schudden. Neen, zij wisten nu,
dat de detective die met zoo groote zeker
heid sprak, in werkelijkheid niet op de
hoogte was. Want hot bestaan van dien
dubbelganger viel eonvoudig niet to looche
nen. Ep juist die besliste ontkenning van
den detective deed de mceuing weer lo
gunste van den baron keeren.
„Gij hebt toch hiornaast do verklaringen
van de verschillende getuigen gehoord", zei
de onderzoeksrechter, „gij kunt toch niet
bedoelen in twijfel te trekken wat en mijn
heer Frans van Beekum, en de veldwach
ter cn bovendien uw vriend, mijnheer Ro
ger, met eigen oogen gezien, met eigen
oren gehoord hebben."
In do oogen van den baron lichtte een
vonk van triomf, maar Rosch bleef dood
kalm.
„Als u het goedvindt", zeide hij be
daard, „zal ik voortgaan, zoo dadelijk zal
dan wel blijken wat ik bedoel."
Do rechter knikte.
„Tk zal vertellen wat er gisterenavond
gebeurde."
„Tk werd met een looze boodschap, toen
ik ten huize van mevrouw Burton was,
daar weggelokt, ik was zoo dom in do val
to loopen. Een eind buiton op een stillen
weg werd mij plotseling een doek over bet
hoofd geworpen of een soort kap en ik
ademde do een of andere giftige stof in,
geen chloroform, maar iets dergelijks. Dat
maakte mij bewusteloos. Toen ik weer bij
kennis kwam, dat wil zoggen toen weer tot
mij doordrong wat om mij heen gebeurde,
lag ik ergens, ik heb pas later vernomen
waar het was. Ik voelde mij vreesolijk ziek
en bleef half wakend, half droomend daar
liggen. Toen heeft zich weer iemand ovor
mij beengobogon en weer liet men mij iets
inademen. Maar ik hob mot do uiterste
krachtsinspanning mij daar togen vorzet.
Ik herinner mij heol goed, dal ik den adem
inhield en dat moet mij gered hebben.
Want wel werd ik weer geheel bewusteloos,
maar al» ik volop had ingoadeind, als de
dosis dio ik binnenkreeg groot or geweest
ware, dat verklaren de beide doktoren, dan
zou ilc niot opnieuw Lot bewustzijn zijn go-
komen. Ik ben dus nog maar net den dans
ontsprongen, den doodendans."
„Misschien", zei do baron, „wil mijnheer
Rosch wel beweron, dat ik degene bon,
die hem dat geleverd beeftT
„U hebt me naar dat huis gebracht on
u is or aan medeplichtig."
„Ik behoef u zeker niet tc vragen of u dit
ontkent, mijnheer Van Wijdeveld", zeide
de rechter.
„Neen, zelfs als ik zoo dwaas ware het
te bekennen, zoudt u mij niot kunnen, go-
looven", antwoordde do baron. „Ik zou
mijnheer Rosch verwijten kunnen hier fa
beltjes te verkoopen, niet ernstig genoeg
om aan te hooren. M- ir er is een plausi
bele verklaring voor dit alles. Na alles ge
hoord te hebben spijt hot mij. dat ik me
scherp tegen hom heb uitgelaten.
Rosch is aangerand, men hoeft hem bijna
vermoord, naar wo vernemen, het is ver
klaarbaar, dat hij in dc mceuing verkeerd
heeft dat ik tot z'n aanranders behoorde,
de hoeren weten hoe bedriogclijk mi:n
dubbelganger in stem en houding op mij
gelijkt. Maar dat mijnher Rosch weigert
de vorschillcnle getuigen van het bestaan
en do handelingen aan te ncincn, :lat bij
hardnekkig vasthoudt aan hetgeen toch
onhoudbaar gebleken is, wil ik hein niet
kwalijk nemen. Het ïran niet anders dan
daar vandaan komen, dan dat hij nog niet
van do gevolgen is hersteld, dat liet geep
men hem heeft la'en inademen zijn denk
vermogen nog benevelt. Hij beschuldigt
mii. dat ik hem heb willen vermoorden, hij
knn alleon op dat idee gekomen zijn, om
dat hij nu eenmaal als vaststaand bad
aangenomen, dat ik notaris "Burton vor-
moord hem. Dat heeft hij ontdekt en daar
om zou ik hem vil den wo.g hebben wil
len ruimen. De een beschuldiging is even
ongemotiveerd en blijkt even onhoudbaar
als do andere."
Op dit oogenblik kwr.io weer een mar»
chaussce de kemor binnen cn fluisterd<
wat lot den rechter san onderzoek. Doze
overlegde even met do andere hoeren van
juistitie en zng ook Rosch aan. Rosch knik
te. Toen gaf de rechter den mnrecliaursci
een gefluisterd bevel.
