KWATTAW
DE 3-OCTOBERFEESTEN.
MME» BEDEEL®
Bat's KWAÏIA
tweede recreatiezaal gebouwd en komen
boven eveneens studenten-kamers, een der
tigtal.
In het gebouw zelf achter de bestaan
de recreatiezaal komt een nieuw groot
auditorium, waarin, amphilhealersgewijs
aangebracht, twee honderd plaatsen zul
len zijn.
De kapel zal aanmerkelijk worden ver
groot, het schip wordt 1/3 langer; hierbij
zal een nieuwe sacristie aansluiten, ter
wijl de bestaande secrislie bij de zusterka-
pol zal worden gevoegd
De eetzaal van do stndenlen zal door
aanbouw van een serre worden uitgebreid.
Vermelden wij ten slotte nog do voorge
nomen inrichting van moderne badgele-
genheden met douchcbaden.
Bij de gehouden onderhandscbe aanbe
steding ten overstaan van het architecten
bureau der firma Robbers uit Haarlem
werd ingeschreven door de firma Jong
bloed, Haarlem voor 95.975, firma Bik
en Breedeveld Leiden voor 95.960, firma
Thounissen en Santbeek Heemstede voor
95.925; firma Philips en Schiphorst
Haarldm voor ƒ91.480, firma Leliveld
Hillegom voor 91.300, firma S. Strijk,
Rijpwetering voor 88.480 en firma Met
selaar te Haarlem voor 84.925. Het
werk is aan den laatsten inschrijver ge
gund.
Deze aanbesteding geldt alleen den
nieuwbouw; do verbouw is opgedragen
aan de firma A. Beugekdijk te Warmond.
Het aantal theologanten-op het Groot
seminarie bedraagt nu 150, volgend jaar
worden er 175 verwacht en het jaar daar
na 190.
BENOEMINGEN.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem
heeft benoemd tot Pastoor te Rotterdam
(O. L. Vr. v. L.) den Welecrw. heer P. R.
den Boer en to Me ije en Zegveld
den Weleerw. heer J. W. J. Van Kam
penhout, die Rector was te Amsterdam en
voorts tol Kapelaan te H i 11 e g o m (H.
Martinus) den Weleerw. heer E. Mathot,
die Kapelaan was te Leiden (H. Jozef).
Een kleurig en goed geslaagd openlucht spel. De Intocht van Jan van Beieren.
Een overzicht van het verloop der feestelijkheden.
Ter inleiding.
3 October!
Die datum is voldoende om duizenden en
nog eens duizenden in stad en omgeving,
ja in tal van plaatsen van het land in een
feestroes te brengen.
3 October was steeds het feest van Lei
den's Ontzet, de herdenking van do be
vrijding der stad uit de ellende van eon be
leg, dat verschrikkelijk was in zijn gevol
gen.
Meer en meer echter is 3 October gewor
den de feestdag van geheel Leiden, voor
allen van iederen rang en stand, bet feest
van velen in den lande, voor velen ook
daarbuiten, niet het minst voor velen in
onze koloniën, die het feest van Leiden's
Ontzet meevieren of herdenken.
3 October is het Leidsche familiefeest,
waarop bloedverwanten en vrienden, hoe
wel verspreid wonend door heel het land,
de gasten zijn der Leidenaars; het is de
nationale feestdag der Sleutelstad en daar
om wordt het feest op zoo ondubbelzinnige
wiizo door allen meegevierd.
Dagen, weken en maanden wordt reik
halzend naar dezen dag uitgezien en dan
is het ook geen wonder, dat drommen van
menschen per trein, tram, auto, motor,
fiets en wat er nog voor andere voertuigen
zijn, de stad komen binnengedeind om
de feestelijkheden getuige te zijn.
Zoo was bet ook gisteren, al voldeed het
weer dan ook niet ten volle aan de
wachtingen.
Immers Zondag was het een stralende
zonnedag, een dag, waarop men zich mid
den in den zomer waande. Dat was ook d e
3 Octobcrdag. En aan dat heerlijke weer ii
bet zeker voor een groot deel te danken,
'dat degenen uit de omgeving, die nog geen
vaste plannen hadden om te komen, gister-
vieren.
Het feest mag intusschen weer uitste
kend geslaagd heeten. De 37ste feestvie
ring, tevens de herdenking van bet 40-jarig
jubileum van de 3 October-Vereeniging, ii
er weer een geweest als van voorgaande
jaren: succesbrengend.
Alles bleef ordelijk en de goede harmo
nie is door geen schrille wanklanken ver
stoord.
De feestviering.
Als een voorproefje van wat bet Schut
tersveld gisteren zou brengen, werd Za
terdagmiddag te 3 uur reeds bet Luna
park op het Schuttersveld geopend. Daar
stonden yeer aancengereid de diverse ver
makelijkheden, als zij tenminste alle op
dien naam aanspraak mogen maken, vol
gens het programma 150 in aantal. Men
spare ons een opsomming van al wat daar
stond opgesteld. Wo behoeven het niet te
zeggen, want weinigen zullen niet korteren
of langeren tijd op het veld hebben door
gebracht. Interessant, is hefc te weten, dat
er omstreeks 13500 menschen tegen een be
taling van 10 ets. op bet veld zijn ge
weest. Toch was bet in de tenten niet zoo
druk, als bet groot aantal bezoekers zon
hebben doen vermoeden. Men wilde blijk
baar sparen voor den eigenlijken feestdag.
Deze kwam in dichten, somberen herfst-
neveL In 'n wit-grijzen sluier gehuld
van het fraaie stadhuis de toren als Let
ware verscholen toen
de Reveille
te 7 uur geblazen werd vanaf het bordes
van het stadhuis, 't Was eigenlijk geen re
veille meer, want meer cn meer leeren de
feestgangers ook dit nummer waardeeren.
Nu althans stonden er bonderden en bon
derden op de Brcostraat, toen bet Leïdsch
Politie Muziekgezelschap voor deze fcradi-
ticneelc opening van den feestdag op de
bekende wijze zorg droeg. De directeur, de
h. cr M. Bolderdijk, bad met zijn mannen
weer do eer bet sein te hebben gegeven
voer de feestelijkheden.
Dadelijk na afloop dezer reveille een
nieuwe, thans van de Patrimonium Pad-
v'/.ders „Leeuwentroep" onder tromgeroffel
«mi hoorngeschal trok men vervolgens naar
bei- Monument op bet Plantsoen, waar de
Padvinders een hulde brachten aan de Hel
den van 't Beleg in 1574. 't. Driemanschap:
B' isot, v. d. Does en v. Hout.
Hefc dagelijksch bestuur der 3 Oetober-
Verecniging, die de opening der feestelijk
heden had bijgewoond, vertrok daarna
naar het van der Wcrfpark, waar te 8 uur
do Koraalmuziek
aanving, welke ten gehoor© werd gebracht
behalvo door een groot aantal dames en
hoeren, die aan den oproep gehoor hadden
geegven, door de navolgende vereenigin-
pen: Burger Zangschool van den heer C. B.
Duvster, Chr. Zang-Vereenigingen „Ex
'Animo", ..Ledagoh". „Zingt den Heer" en
„Hallelujah", de Chr. Gemengde Zangver-
reniging cn ..Zang zij onze Leus" en ten
slotte Sander's Gemengd Koor „De Ster".
Een massa aantal belangstellenden woon
de hefc Koraalmuziek bij. Met voldoening
zagen we ook burgemeester do Gijselaar
bij dit traditioneele feestnummer aanwe
zig. Zijn huisdokter had hem voor enkele
uren „verlof" gegeven.
Na de gebruikelijke kranslegging voor
het standbeeld van v. d. Werf trok men
naar hefc Waaggebouw, waar te half acht
reeds de
uitdeeling van haring en wittebrood
was begonnen. Niet minder dan 276G per
sonen hadden zich hiervoor opgegeven en
ook de jaarlijksche uitdeeling van koffie
en tabak door de firma wed. van Nelle
bleef ook nu niet achterwege. Echter, dc
uitdeeling had gisteren nog een bijzondere
beteekenis, wijl de wed. Filippo, wonende
4e Binnenvestgracht 77, baar zilveren ju
bileum vierde als helpster bij de uitreiking
van haring en wittebrood.
De voorz. der 3 Oct.-Vereeniging, de
heer W. y. d. Laan, noemde haar in zijn
toespraak een van die oudgedienden, die
nu eenmaal bij het 3 Octobcr-fcesfc behoo-
ren.
Belangstellend informeefend naar baar
ouderdom ('t hinderde de gedienstige juf
frouw blijkbaar bcelemaal niet), hoorde de
heer v. d. Laan, dat zij 67 lentes achter den
rug had, doch desniettemin uitte hij den
wcnscb, dat zij nog verschillende jaren
liaar hulp bij do uitreiking moge verlee-
nen. Spr. overhandigt, hierna de jubilares-
se een enveloppe met inhoud, waarna de
burgemeester en mevr. de Giiselaar de ju-
bilarcssc eveneens hartelijk gelukwensch-
ten.
Te 9 uur werd hefc
Japansch dagvuurwerk
ontstoken vanaf dc, 8ch.uit.CJX, VUgfuA&U
viel tegen. Do verschillende bommen gin
gen somwijlen niet hoog genoeg, zoodat" de
figuren, die zij voorstelden niet tot haar
recht kwamen. Doordat er bovendien na
genoeg geen wind was zakten de parachu
tes bijna alle weer dadelijk naar beneden,
waardoor alles gauw afgeloopen was.
Een oogenblik dreigde het tijdens het
vuurwerk te gaan regenen, doch gelukkig
kwam er later meer wind en het weer
klaarde op.
Van 'do Waag golfden de menschen-
massa's dan naar Steenstraat en Stations
weg om den
muzlkalen intocht
van het Koninklijk Muziekcorps Eugène
Goulmy en Baar uit 's Hertogenbosch bij
te wonen.
Aller geduld werd lang. zeer lang op de
proef gesteld, want een half uur na den
vasigestelden tijd begon het muziekcorps
met zijn beroemden tambour maitro voor
op zijn rondtocht. Bij hefc monument aan
het Plantsoen had een kranslegging plaats
en over Brecsfcraat, Princessefca-de, Haar
lemmerstraat, Hooigracht, Watersteeg en
Hoogewoerd trok men naar Musis Sacrum.
Het Openluchtspel.
Het was werkelijk een gelukkige ge
dachte aan den optocht, welke de in
tocht van den hertog Jan van Beieren
voorstelt, ridderspelen te doen aansluiten.
Het is in de sfeer van den tijd (de 15e
eeuw) en een gelegenheid voor ons 20sto
eeuwers om de kleurenweelde der Middel-
eeuwsche costumes voor ons te zien uit
spreiden tegen 'n eveneens in stijl gehouden
achtergrond van tinnen en transen van
stadswallen en het kasteel „Lokhorst"; ter
wijl ons bovendien een zeldzame gelegen
heid wordt geschonken om ons in te den
ken in de zoozeer befaamde ridderspelen
uit die dagen.
Zooals gezegd, stellen de decors (onl-
worpen door don architect en sierkunste
naar J, de Quack en uitgevoerd door Fons
d. Velden: de spelen zelf zijn ontwor
pen door den heer W. v. Rossum du Chat
tel) de stadswallen voor met een poort en
ophaalbrug, waarachter het kasteel „Lok-
horsl" oprijst. Ook de tegenwoordige Sin
gels, die toentertijd natuurlijk nog in eon
aanvangstadium verkeerden, zijn niet ver
geten. Een bootje ligt in den Singelgrach'.,
terwijl struikgewas de plaats aanduidr,
v. aar thans statig geboomte zich verheft,
De aanwezigheid van bankjes wijst reels
cp een vergevorderd stadium in de ontwik
keling der Singels als wandelplaats! Over
de wallen kijkt men in de stad in de
egenwoordige moderne stad wel te ver-
taan, met fabrieksschoorsteenen en radio
antennes op de daken op welke daken
de huidige poorters zitten om 'n glimp van de
mooie pakjes te zien! Middeleeuwsch is
dus het stadsaspect wel niet maar onze
oogen zijn dermate aan radio's en schoor-
steenen gewend, dat zelfs een kleine aan
duiding van torens cn transen ons reeds de
illusie geeft dat wij ons bevinden in het
Krijthof, de plaats van bet tournooi, in den
jare onzes Heercn 1420. Soldafenfcnten
aan weerszijden van het tournooiveld ver
plaatsen ons in de woelige sfeer dier lijden
met hun Hoeksche en Kabeljauwsche
twisten, met hun krijgsgcdruisch en hun
cachet van militaire ridderschap. De ecuwen
vallen voor ons weg en als de klaroenbla
zers op de wallen verschijnen om met hun
klaroenen de komst van do hooge gasten
op het Krijthof aan te kondigen en de
muziek met z'n donker timbre herinne
ringen aan een grijs verleden opgewekt,
zijn wij 500 jaren teruggegaan.
Daar verschijnen de schout en schepe
nen der goede stad Leiden, deftige raads
leden en aanzienlijke burgers; krijgsvolk
marcheert uit de poort; ook de geestelijk
heid: Minderbroeders, Predikmonniken en
Karmelieten, met den bisschop van Luik
aan het hoofd, betreedt het veld, terwijl
een tweetal narren al potsenmakend de
rote gaie vormt temidden van al die waar
digheid. Dan verschijnt de hertog van
Beieren in gulden wapenrusting, zijn ge
malin aan z'n zijde, met het rijk uitgedoste
gevolg, allen fier te paard gezeten.
Burgemeester van Dordt cn Delfi
maken huil opwachting, do Liedscho burg
graaf biedt zijn onderwerping aan.
Dat alles is een groottfeh spel van kleu
renpracht, dat zich gestadig aan uitbreidt,
langs het tournooiveld. Hel rangschikken
en ordenen van al dat klcurengewemel is
een fraai staaltje van regie-kunst, wel toe
vertrouwd aan do leiding van Nico de Jong
die als 'n Middeleeuwsche toovenaar over 't
veld schrijdt cn met zijn tpoverstaf de
schitterendste combinaties bijeen tooverf.
Als allen hun plaatsen hebben ingeno
men beginnen de eigenlijke spelen ter ëere
van de hooge gasten. Zes Hollandsche en
zes Henegouwsche schildknapen rijden ca-
roussel (het woord klinkt wel niet erg mid
deleeuwsch, maar het is voor ons duidelijk^
hetgeen een fraai schouwspel opleverde en
met luid applaus beloond word.
Volgt het spel der 4 elementen, een ge
liefkoosd spel uit dien tijd. Als een storm
wind rijden de rossen met de kleurige rid
ders op de met knoppen voorziene kolom
men af. Een waterslraal spuit omhoog uit
de kolom „water" een vuurzuil vlamt op
uit de „vuur"-kolom, terwijl een paar
„hazen" (zoo dood als een pier) „ont
snappen" uit de „aarde"-kolom en eenige
schuchtere duiven klapwiekend wegvlie
gen uit de kolom, die de „lucht" voorstelt
Een nummer dat zeer in den geest viel.
ook onder ons, moderne sportmaniakken
Doch de clou is het „echte" tournooi,
waarbij de ridders ieder aan weerszijden
van de groene haag op elkander los stor
men de speer geveld en het schild bescher
mend opgeheven. Dof steunden de schou-
derschilden onder de stooten der lan
ge lansen. Menige speer brak door de
kracht van de stoot, doch hot duurde vrij
lang, voordat de Henegouwschc ridder
Gérard d'Hyon Giplv tot overwinnaar kon
worden verklaard. Onder het applaus der
menigte reed hij een eererondje, met het
overwinnaarslint aan zijn speer, hen\ door
de. hertogin zelf overgereikt.
Het slot der spelen is de mêlóre of bohorde
waarbij do ridders allen tegelijk vechten
Spannend was hetfïe zien, hoe de edele
rossen op elkander aan kwamen rennen,
hun kleurig bekleedsel fladderend in den
wind en do fiere ridders met gesloten
lielmvisier elkander schenen te bedrei
gen mot dood en vernietiging. De Hol
landsche rid V.rs werden tot overwin
naar verklaard en hun aanvoerder kreeg
uit de handen der hertogin het eerelinL
Het was inderdaad een boeiend spel van
kracht, forschheid en behendigheid, 'n spel
van kleur tevens. Vóór alles was het een
spel van kleur en weelde van costumes,
waaraan zooals gewoonlijk, zeer veel zorg
was besteed.
Menigmaal ontlokte het prachtige
schouwspel een spontaan applaus.
Te ruim kwart over twee waren de spe
len afgeloopen en werd een aanvang ge
maakt met het formeeren van de stoet.
De generale repetitie.
Zaterdagmiddag had van het Openlucht
spel de generale repetitie plaats welke door
verscheidene toeschouwers werd bijge
woond. De repetitie zou te 3 uur aanvan
gen, Joch het werd ver over 4 uur, voor
dat de hoofdpersonen arriveerden. Het
geen begrijpelijkerwijze niet animeerend op
het publiek werkt. De repetitie verliep
overigens vrij vlot en werd begunstigd
door schitterend weer. Het zonnetje zet to
de kleuren der costumes in warmen gloed.
Jammer dat de zon bij de eigenlijke opvoe
ring niet meer tegenwoordig wilde zijn.
Haar anders zeer gewaardeerde medewer
king bleef beperkt tot de repetitie
Dc optocht.
Bylo! dat was een stoet vol pracht cn
praal! Byget! dat was een oogenlust!
Hadden niet in 1420 do Kabeljauwen
maandenlang voor do Hoogewoerdspoort
gelegerd deze blijde incomste in de sleu-
telvesfc verbeid 1 Hebben niet maandenlang
de moderne bewoners dezer zelfdo stad
reikhalzend naar Jan van Beicrcn's intocht
uitgezien]
Vijf eeuwen geleden had ift Leiden de
zelfde gebeurtenis plaats als gisteren. Hefc
was toen echter geen feest. Oude Kronie
ken gewagen ervan hoe ook toen het weer
druilerig was, maar niet koud. De gansclie
gemeent Btaat daar geschreven was
op de been om te bewonderen de intocht
van Jan zonder Genade, hertog van Beie
ren en Paltsgraaf op den Rijn die in 't
geheel geen graaf van Holland en Hene
gouwen was, maar alleen precies deed als
of. Dezelfde Jan die zijn geheele leven hier
op aarde wèl besteed heeft aan ruzie-ma
ken met zijn nicht Jacoba. Dezelfde Jan,
die A. D. 1425 door een hoveling werd ver
giftigd.
Do Leidenaars zagen hem met een scheel
oog binnenkomen. Waren zij niet allen op
de hand van Jacoba, de wettige gravin!
Maar de nieuwsgierigheid dreef hen do
straat op, waar zij gelijk gisteren in
dichte drommen geschaard stonden. En al
len bewonderden den stoet van edelingen
en edelvrouwen en juichten bij hefc naderen
van den prachtlievendon hertog, gezeten
op zijn ros „lanc ende groot".
Het was hetzelfde schitterend, gebeuren
van vijf eeuwen geleden, dat gisteren door
de straten trok, met dit onderscheid dat
de stemming onder hefc volk minder wan
trouwig was als toen, en dat er thans dra
den door de lucht zweefden van electrici-
teifc of radio en 's Gravensteen vervallen
was.
Doch de opstelling was dezelfde. De stoet
werd ook gisteren geopend door voetvolk
van allerlei slag, maar ieders aandacht werd
dadelijk in beslag genomen door do statige
figuur van den schout-, hoog te paard geze
ten en gekleed in bruin fluweel met een
groote Spaansche vilthoed op. Dan volgden
do vroedschap in bestibte fulpen tabbaar
den en op het hoofd een soort schako met
een hanevecr erboven uit. Wij zagen tege
lijkertijd op Blraat ook enkele raadsleden-
van-thaus in burgerlijke colbertjes
Een deputatie uit de burgerij de gil
den met hun vaandels en een wagen poor
ters en poorteressen besloot dit eerste ge
deelte. De wagen was een huifkar, waarin
de poorteressen genoegelijk zaten te gin
negappen.
Ook de geestelijkheid was niet achterge
bleven zoete broodjes met den genadeloo-
zen Jan te bakken te meer daar de bis
schop van Luik, waarvoor Jan elect was
do joyeuse entrée zou bijwonen. Zij zonden
een afvaardiging van reguliere geestelijken
met aan hefc hoofd dc Commandeur der
Duitsche Orde, grauw-gekl.ca van top tot
teen.
Na dit devofcelic en ccrwaardich cortege
verschenen de hertog c« ziin gemalin, Eli
sabeth van Görlitz, maar deze '-atste reed
ver verwijderd gelijk ook de kroniek
schrijver aanteekende van hem „des min
ne si droegh, van hem die zij liefhad. Want
Jan was omringd door een geleide van uit
gelezen ridders (waaronder ziin zoon) allen
gezeten op zware strijdrossen en van de
kruin tot de teen gespijkerd in stalen of
gouden harnassen, waarvan de helm ge
sierd was met een wuivende struisveer.
Ook reden daar de vaandrigs, dragende
veelkleurige banieren van hertogdommen
en graafschappende ruit in zilvtfr lazuur
van Beieren, de liebaarfc in sabel op gou
den grond van de Palts en de grimmige
leeuwen der Neder-Dictsche gewesten.
Had de hertog bekijks met zijn gouden
harnas en zijn wapperend o hclmdos van
pauwen- en- struisveeren, nog veel meer
trok Liesio van Görlitz aller aandacht tot
zicli. Zij zat daar op haar witten telganger
als een fee, gekleed in een wit keurslijf en
een hemelsblauw onderkleed cn.daarover
heen een „Keerle" van witte zijde dat af
hing over de staart van het "paard. Op de
blonde lokken droeg zij een eigenaardig
hoofddeksel, veel gelijkend op ccn suiker-
broodje. volgens dc mode dier dagen. De
burgerij vereerde haar met veel bloemen.
Ook de andere hofdames en edelvrouwen
uit haar gevolg ontvingen een dergelijke
bloemenhulde.
Achter de hertogin reden weer tal van
edelen-en. edelvrouwen, de een nog schoo
ner gekleed dan de ander. Er volgde ook
Hans, de clown, op zijn ezel en met de zots-
7Iwwid :,_diens naaste „ghebuer" was de
minsfcrecT^vanr- op een
paard, gekleed in simpel grijs, de mando
line over den rug geworpen werkelijk:
een levend gedicht Er liepen ook troepen
gewapendo Kabeljauwen tusscben: in ma
liënkolders, de b&crde of strijdbijl in de
hand.
De stoet werd gesloten door de ridders
die aan het steekspel deelnamen; eerst de
Hollandsche, dan de Henegouwsche. Voor
op de wapenkoning in een mantel gehuld
van goudlaken, gesierd met den klimmen-
den leeuw. Zijn schildknaap droeg hem een
lauwerkrans na uit dank voor de bewezen
diensten tijdens het spel.
De ridders, die iii het steekspel victorie-
kraaiden droegen aan hun steeklans een
kleurige strik. Van anderen waa de lans
gebroken en met de brokstukken dezer
edele wapens speelden o schande! de
jongens van de straat. Menig ridder zagen
wij ook, die zijn helm gesmukt, had met de
bloemen hem door een schoono maagd ge
schonken, waarbij sommigen het tot een
hcele bloementuin gebracht hadden.
Zoo trok de optocht der gcschmiucklc
adel door de Leidsche 6traten gelijk een
sprookjo uit oude tijden. Aan de spits de
moderne rijtuigen van politie-commissaris
en 3 Oct.-Vereeniging met het muzikale re
giment van Goulmy en Baar en in de ach
terhoede hefc Harmoniegezelschap „De
Post" en het zieken-wagentjë.
Zoo trok dus de stoet der Hollandsche cn
Henegouwsche adel onder hefc geroffel der
bommen en tambourijncn door de opge
propte wegen. Plotseling hief do dikke ma
joor van Goulmy do staf op, de trommels
zwegen en terstond werd ingezet het even
heroïsche als aandoenlijke lied: En van
m'n neef uit Canadaaa....
Tegelijkertijd ging de foest-stoefc, een an
dere straat in en verdween uit het ge
zicht.
Kinderkluchtspel.
Zoowel Zaterdag- als Maandagavond
had in den Leidschen Schouwburg een
opvoering plaats van het Kinderklucht
spel „Tijl Uilenspiegel", dat gegeven werd
voor kinderen der leden van de 3-October-
vereeniging.
Zooals da geheele 3-Octobcr-feestvie-
ring staat in het teeken der Middel-
ecuwen, speelde ook deze leuke klucht in
dien lijd. Iedereen kent natuurlijk Tijl,
den joligen grappenmaker, liet narren
type met zijn zotskap en kleurig pakje,
den idealen kwajongen, die de goedgeloo-
vige poortera er zoo heerlijk tusschcn
neemt.
Beide avonden was de Schouwburg
goed bezet met jongens en meisjes cn o©k
vele ouderen, die schik hadden in de jo
lige streken van Tijl. Wat gierden de kin
deren als Tijl den waard of meester Prik,
den kleermaker, een kool stoofdel Welk
een afschuwelijke misdaad werd er ge
pleegd, als do roover Rinaldo Rinaldinï
de kroon van den koning roofde! Maar
Tijl haalt den koning zijn kroon terug en
wordt eri natuurlijk voor beloond: hij
wordt minister.
Met spanning zaten de kinderen toe te
04VA KEEPEN
Slechts een merk kan 't beste zij,
LEIDEN-0NTZET.
Hutspot, paling en bananen,
Haring, bier en wittebrood,
Klare, brandewijn, jenever,
Snoeperijen, in het groot.
Uitgelaten dolle menschen
Feesten in do grootste pret,
Omdat lang geleden Leiden
Uit haar lijden is ontzet,
't Is ontzettend al die vreugde
Die de Leidenaar dan toont
En waarmee hij moed en trouwe
Van zijn voorouders beloont.
Als die oude vechtersjongens
Nu er bij waren geweest
Zouden zij heel zeker zeggen
'k Vecht nog liever, dan zoo'n feest
Toch is 't resultaat hetzelfde
Van dien strijd en van dees pret,
Want door heiden is heel Leiden
Uit haar lijden en „ontzet",
't Is d'herinn'ring der historie
't Keerspel der geschiedenis
Elk jaar leeren ons dees feesten
Dat 't ontzet, ontzetend is.
D
Li
oen.
Bli,
sste
kijken en als hun opinio gevraagd we ^en
gaven zij luidkeels him mooning te k
nen. Het was dan ook wel de mof lc e,
waard; niet alleen dat Tijl een „reu
leuke vent" was, een echte jongen,
wel dolle streken uithaalde, maar
ook een gouden hart had, werd er nog
gedanst door een fee uit het boscli!
Gedurende de pauze werden de kin 111 b
ren verrast met toeters, papieren mujj
en versnaperingen.
Het waren een paar leuke avoni
welke zoowel do kinderen als de ouden
veel pret hebben bezorgd
Het cabaret in de Stadszaal
Hutspot is zware kost. Na het avoi •rks
maal is het steeds iets minder luidrui Ket
tig in de straten, want velen wachten a n z.j
er voor met liet oog op de verwerlri cons
der inwendige versterking dadelijk
den maaltijd naar „Het Land" te
Zij geven de voorkeur aan een zitje in
Stadszaal bij een vroolijk cabaret. lijkt
Geen stoel bleer daar onbezet. Dc stc Doo:
1 «Cl
"as
Wai
ming was er zeer vroolijk, zonder uitho
digheid. Niemand ook, van allen die da
zaten, zal spijt gehad hebben van hel
treé-geld, want het zijn welgcslaag
avonden geworden.
Het eerste nummer gaf daarvan gcfkaa
vermoeden. Wij waren blij toen Darüyj (r(n
Gahy „het buitengewone danspaar", t 'r
hoepelden. Maar No. 2 van het .prograi
ma do soubrette Stella Seemer trof
goede toon met een paar luimige liedj
van Hans met de Koe en dc Brief
een Keukenprinsesje.
Het volgend nummer was uitermate
schikt voor den jongen uit het sproot
die griezelen wilde leeren: Nioti, een gii
nikende clown, kroop op een hooge ton
die niet bepaald stevig op de fundajffl
ten stond. Hij sjorde er eens aan en
de toren slingerde door de lucht,
sjorde harder cn breed zwaaide liet
houw over het tooneel met de pias in
De dames gilden. Toen een goeie ruk
plof, daar rolde de toren en Niolo km
ongedeerd op de grond.
Daarna vertoonde hij halsbrekende
Jj t a
Dttfll
ise
V
Dub
2.50
ren in het nokje van de Stadszaal aam
touw en plotseling fladderde hij krijscfit
als een vleermuis boven de hoofden
dames en heercn. Er heerschte algciiw
ontzetting.
Het geestigste nummer was dat van d
buikspreker Brandini en zijn pop
pop met schitterende glazen oogjes
met wijsheid cn verstand nu hier dan ik
de zaal inkeken. Brandini hield met i f„
jongen een geestige samenspraak, wa:
om daverend gelachen is. Ook the Brasil
met hun ongeëvenaarde kracht-patscrij
kregen stormachtig applaus. Tot slot w cuso
de pauze traden op Tholen en van
met een hik- en een lachliedje cn
quasi-Hawaian-song.
Na de pauze was het programma mi
der rijk. Eerst twee Accordéon-virluOK
die door het enthousiast publiek geebw
gen werden tot een toegiftje. Hun opvd
ger, do toovenaar Ali Libi, noemde zie'
zelf „vermakelijk" en hij vond het ook e So,
dat was verbazend vervelend, zoodat to b.
tp lang naar onzen zin moesten wacltf
op het slotnummer: Henrietta in
mysterieuse kogel. Aan alle kanten slak'
zwaarden uit de bal, waarin de
Henriëtte verborgen zat. Het was
„naar" gezicht toen die er één voor ft
werden uitgetrokken.
Na. deze operatie rolde de kogel
eigen beweging voort naar een toren B» „1(j
spiralen er omheen en dood-kalm, als c<
egel in het bosch, rolde dc bal opwaai*
en toen met dezelfde onvermuvwl®
kalmte weer omlaag. De eene helft
er toen afgenomen en glorieus stapte Hf
riclte uit het ei.
Dat was het slot. Nog één opmerk#
de nummers waren keurig in orde, u#
de spelers konden niet laten er een enk»
verdachte aardigheid door te strooi*
Het had absoluut geen zin.
Het Avondfeest
Als gewoonlijk in het begin van
avond wat stiller op het gereserveerde
rein, werd het omstreeks 9 en 10 uur
drukker en drukker.
Dc vermaarde hosvloer heeft ook
avond de eer van het 3 Octoberfecst wft
hooggehouden, want nagenoeg onafgeb-
ken is er gehost en de mannetjes van
Sted. Muziekkorps kunnen nooit gen(*
Ook
lare
idat
ed
rkfc
fori
goc
Dar
