Als niet anders wordt aangegeven
j.eeft in deze week ieder H. Mis Gloria en
Credo en de gewone Prefatie.
ZONDAG, 26 Sept. A c h 11 i c n d e Z o n-
dag na Pinksteren. Mis: Da pa
rem. 2e gebed v. d. H. H. Cyprianus en
Justina, Martelaren; 3e ter eere v. d. Hei
ligen (A Cunctis). Prefatie v> d. Allerh
Drieëenhei^. Kleur: Groen.
Wij mogen ons verblijden, dat wij door
j,et H. Doopsel zijn ingegaan in het Huis
des Heeren. de door Christus geslichte,
heilige, Katholieke Kerk. (Graduale). Want
daar zijn wij geworden aangenomen kinde
ren van God; daar leeren wij do waarheid
Vennen (Stilgebed en Postcommunio); daar.
verkrijgen wij vergiffenis van zonden
(Evangelie); daar kunnen wij genieten een
heerlijken, overvloedigen zielevrede (Introi_
lus; Graduale); daar zal het ons niet ont
breken aan Christus' heiligende genade, tot
den dag, dat Hij ons tot zich roepen zal
(Epistel). En al deze onwaardeerbare ga
ven danken wij aan do verdiensten van
Christus' heilig bloedig Kruisoffer.
Geen betere dankbaarheid, dan daad
werkelijk deel te nemen aan de onbloe
dige hernieuwing van bet Kruisoffer, de
H. Mis, door ous zeiven aan God aan te
bieden, te zamen met Christus onzen eigen
wil te slachtofferen. (Offertorium; Com-
munio).
In Franciscanerkcrken: 2e gebed v. d
Z Lucia van Caltagirone, Maagd; 3e v. d
H. H. Cyprianus en Justina.
MAANDAG, 27 Sept. Mis v. d. H. H.
Cosmas en Damianus; 3e naar keu
ze v. d. priester. Geen Credo. Kleur:
Rood.
In Franciscanerkcrken: M i s v. d. H. El-
zearius, Belijder: Os Justi, 2e gebed v.
d. H. H. Cosmas en Damianus. Geen Credo.
Kleur: Wit.
Cosmas en Damianus, twee broeders, ge-
neeskeeren in Aegea, werden om hunne
fiere geloofsbelijdenis en hunne standvas
tigheid in bet geloof, na vele martelingen
onthoofd.
DINSDAG. 28 Sept. Misv. d. H. We n-
ceslaus, Koning van Bohemen, Marte
laar: In virtute. 2e en 3e gebed als gisteren.
Geen Credo. Kleur: Rood.
In Franciscanerkcrken: Mis v. d. Z
Bornardinus van Feltre, Belijder:
I.iberabit. 2e gebed v. d. H. Wenccslaus; 3e
A Cunctis. Kleur: W i t.
Geboren uit een christenvader en ccoc
heidensche moeder, werd Wenceslaus op
gevoed door de godvreezende Ludmilla. Als
koning onderscheidde hij zich door zijn
liefdo jegens armen, weduwen en weezon.
Hij was gewoon dagelijks eigenhandig fe
bereiden liet brood e# den wijn, noodig voor
het H. Misoffer. Op aanstoken zijner hei
densche moeder Drahomira, werd hij ver
raderlijk door zijn eigen broer Boleslaus
vermoord op een feestmaal (10e eeuw).
WOENSDAG, 23 Sept. Jaarfeest
van de W ij ding eener Kerk te
Rome. toegewijd aan de H. Aartsengel
[Hiehaël. Mis: Bcnedicite. Kleur: Wit.
DONDERDAG, 30 Sept. Mis v. d. H.
Hieronymus. Belijder en Kerkleeraar:
In medio. Kleur: W i t.
In het jaar 331 werd do. H. Hieronymus
In Stridon geboren. Van af zijn voege jeugd
ontving hij onderricht in de katholieke
godsdienst en in versckilondo wetenschap
pen. Als jongeling naar Rome gezonden
Ier voltooiing van zijne studies, werd h'j
op den verkeerden weg meegesleurd doör
bet slechte voorbeeld zijner omgeving. Wel
dra evenwel deden zijne godsdienstige ge
voelens, welke hem van zijn jeugd af be
delden, den verkeerden weg weer verlaten
en begon hij een leven van boete in do
eenzaamheid, waar hij vier jaren verbleef.
In 377 liet hij zich tot priester wijden. Zijne
voornaamste bezigheid is geweest de stu
dio van de Heilige Boeken. Hij wordt ge
roemd als de grootste kenner cn uitlegger
van de H. Schrift.
VRIJDAG, 1 October. Feestdag v. d.
Bavo, Titelheilige van de Kathedrale
Kerk te Haarlem en eerste Palroon der
Bisschopsstad: Mis: Gaudeamus.
Kleur: W i t.
Dc H. Bavo. op het einde der zesde eeuw
geboren, leidde eerst een wereldsch on
losbandig leven. Doch bekeerd door het
deugdzaam leven zijner dochter, begon hij
een kluizenaarsleven, in heldhaftigen graad
belevend de christelijke leer, waarin bij
was onderricht door den H. Amandus. Ba
vo stierf in de zevende eeuw te Gent (Bel
gië). In Haarlem wordt Bavo als Be
schermer veroord, omdat, volgens do over
levering, de inwoners van Haarlem door
Bavo aan te roepen gered zijn uit een groot
gevaar.
ZATERDAG, 2 October. Feestdag v
d H. H. Engelbewaarders. Mis:
Bcnedicite. 2e gebed v. h. Octaaf v. d.
H. Bavo; 3e voor den Paus. Kleur: W i t.
In Franciscancrkerken: 2e gebed en laat
ste Evangelie v. d. Vigilie van den Heili
gen Vader Franciscus. f
Gezegend zij God, die ons Zijn Engel
zond om ons vóór tc gaan en te bewaren
op den weg en ons te leiden naar de plaats
ons bereid. Slaan wij acht op hem en luis
teren wij naar zijne inspraken. (Kerk. Get)
Lis se. ALBERT KOK, Pr.
DINGEN DEZER DAGEN.
WEEKREVUE.
Daantje en de Trconrede.
De dag, dat Daantje het meest in de
peuario zat is tegelijk de gelukkigste dag
van Daantje's leven geweest, want toen is
Daantje omrede hij werkeloos was in dc
fjoernelestiek gegaan cn van toen af is ze
invloed iedere dag grooter geworde, zoo
Kroot dat Daantje kort gelede Hare Majes
teit de Koningin op visite heb gehad.
Dat zat zoo. Ik zat op een goeie dag weer
te werken au een zwaar artikel over een of
ander ekenomisch onderwerp toen me
vrouw kwam zegge dat er vesite voor me
*as. „Alweer een dame", zee zo nijdig.
Maar effe later kwam ze terug hijgend eu
zenuwachtig. „Groote goden, Daniël, zee zo,
is do Koningin zeivers".
Ik hield me natuurlijk kalm, al was hot
a'leen maar om eens indruk to maken op
JT'O vrouw en, al kneep Daantje 'm ook een
Doetje, mot oen ijskoud gezicht zee ik: Laat
Hare Majesteit boven komme.
Ze kwam bove en niks geen smoesles
"aor, ze gaf me een hand en gong zitte.
Dmrede zo van het Oranjehuis was pre
valeerde ik Hare Majesteit oen Oranje-
nllertje maar dat wou ze niet hebho
Ze hield toen eerst oen hceie inleiding,
zee, dat ze van"me poletieke suksesse
Keltoord en gelezen had en dat zo me nou
raad kwam vrage.
Majesteit, zee ik. ik ben mei hart op,
J'el an het koninklijk huis verkocht, ver-
MOelit wil ik zegge, as Uwes in de penarie
"k u kan over Daantje beschikken. Vertel
J'wes nou maar es kamlpjes wat u an 't
'andjo heit. „Daniël", zee ze toen. „zooas
mol ik binnenkort bij de opening
'r bpide Kamers een spiets boude, wat ze
*eovcol noome as do Troonrede en daa
ren, die allen met begeerige oogen, de han
den uitgestrekt naar boven kijken. En-
gelsch en Hollandsch kleingeld regent
naar beneden. Het is een vermakelijk ge
zicht, die krioelende zwarte bende daar be
neden. Ze maken een oordoovend lawaai
en vechen op 'L laatst om één cent.
We maken nog verschillende kieken op
het dak, waarbij do gids natuurlijk ook
op staat. Het is een leuk type, die gids.
Hij vertelt ons onder andere, dat do Sul
tan wel twee honderd vrouwen beeft cn op
de vraag hoeveel bij er dau hoeft, zegt hij
vijf, en de volgende week koop ik er nog
twee bij.
Wie is dan je liefste vrouw", vragen wc
hem in het Engelscli.
De eerste en liefste vrouw is Tatima, zij
maakt mooie tasschen, zegt bij cn meteen
haalt bij van onder zijn mantel een prach
tige tasch, geheel met de hand bewerkt.
Do tweede vrouw maakt mijn hemden, en
bij wijst naar zijn keurig wit hemd. Een
derde vrouw kookt bet eten".
„En wat doen dan de vierde en de vijfde
vrouw"?vragen we hom.
„Die slapen den heden dag", zegt hij
lachend.
„En als u over zes jaar terugkomt, mag
u de vroewen zien", zegt hij tegen mij.
„En Ik dan?" vraagt mijn man.
„U niet, mannen mogen niet in dc
harem komen", zegt hij en daarbij lacht
hij ondeugend.
Nu ik zal hem aan zijn belofte hou
den liet lijkt mo heel interessant die harem
vrouwen eens echt te zien.
Maar het wordt tijd om op te stappen, cn
we gaan de trappen weer af naar den
tuin, waar do gids voor ons ieder een
bloem afplukt, als aandenken.
Door de brcede poort, waar onderlus-
sclien een aantal blinden, lammen en
andere gebrekkigen post geval hebben, die
ons bedelen om een penny, komen we weer
op straat, waar we weer op onze ezels ge
holpen worden.
Langs een andere weg, gaan we nu naai
de binnenstad terug, langs aardige villa's
van Europeanen, helder wil in de vroege
morgenzon midden in de stad terugge
keerd stijgen we dllemaal van onzen ezel,
om een kijkje te nemen in de bazar, waar
liet heel donker is van binnen en jc eerst
moet wennen, vanuit bet heldere daglicht,
voordat je de voorwerpen onderscheiden
kun/.
Het is er vol muiltjes van verschillende
kleuren leer, tasschen groot en klein,
eigenaardige byouierieen, kimono's, koper
werk, ivoor en andere dingen. Maar ze
probeeren ons er af te zetten. Hel is er
benauwd en we maken vlug, dat we weer
in de buitenlucht komen.
Vlag tegenover den bazar is een kap
perszaak van voren geheel open, waar
verscheidene mannen geschoren worden,
en een Europecsch meisje haar liaar Jaat
ondulceren, aan den anderen kant is het
Engolsche postkantoor. Er is ook een
Fransch postkantoor in Tanger, waar wij
onze correspondeiitie afgeven moeten.
Dan gaan we naar de haven terug,
laugs de kazerne, een groot wit gebouw,
waarvoor Arabische soldalen op en neer
loopen.
Door oen nauwe straat, waar alle ezels
achter elkaar aan moeten loopen, on
waar een man rustig een geit zit te mol
ken. voor een klant die gehurkt bij de
huisdeur er op wacht, komen we voor oen
gebouwtje waaruit ons een eigenaardige
muziek tegemoet komt. De gids brengt ons
in kleine groepjes uaar binnen. In een
ruim vertrek zitten op een matje, de boe
nen onder het lichaam gekruisd, een troep
muzikanten met onbewegelijke gezichten
op vreemde instrumenten >.cen eentonig
wijsje te spelen, terwijl in een vertrek er
naast, een paar mannen in liggende hou
ding uit een lange pijp mot oen smal
kopje, rooken. Op oen gegeven oogenblik
beginnen do muzikanten hun muziek Ie
begeleiden met een monotoon gezang, dat
gaandeweg overgaat in brullen, en wij
gaan zoo gauw als we kunnen de deur uit.
We zijn nu dadelijk bij de haven cn
stappen af van onze ezels, die schijnbaar
è^n beetje moe geworden zijn, want zoo
nu cn dan struikelt er een! Onze drijvers
bedelen om een fooi; Hollandsch geld
weigeren ze, ze willen alleen Engelsch of
Fransch geld. Ik wil dc drijvers van mijn
man en van mij ieder twee kwartjes ge
ven, maar ze nemen het niet aan. „Ach
jullie zijn stapelgek", zegt mijn man en
geeft aan de oudste van dc twee een gul
den. „Dat moeten jullie maar samen doe
len",maar jawel even later hebben ze ex-
de grootste i i ie over t de gids tus-
schen beiden komt, den i.cii een klinken
den oorvijg gei.It, den an Lr een stomp
tegen ;:ijn maag, die Jtm achteruit doet
tuimelen, den gulden afneemt, aan mij
teruggeeft cn /.e daarvoor in de plaats
ieder een kwartje laat geven, waarna hij
zen nog eens flink in zijn eigen taal uit
scheldt.
Op den steiger moeten we nog een poos
wachten in de brandende zon, tot de mo
torboot komt, dje ons naar bet schip te
rug brengt.
Zoodra alle passagiers weer aan boord
zijn, het is onderluaschen al elf uur ge
worden, gaat dc boot verder.
Groot is de verrassing als we, terwijl
we alweer midden op zoo zitten, een Ma-
rokkaanschen koopman ontdekken, die
stilletjes aan boord gebleven was, een
stowawav.
Iiij krijgt een bord rijst, waar hij heer
lijk met zijn handen in zit te graaien en
wordt naar liet matrozenverblijf getrans
porteerd, waar hij de matrozen moet hel
pen, totdat we in Marseille zijn.
Een tijd lang varen wc lusschcn Euro
pa een Afrika door.
's Middags komen we langs Europa'
Punt en Gibraltar. De boot gaat dicht
langs de lioogc rots met de enorme ves-
lingwerken.De dreigende kanonnen zijn
duidelijk zichtbar. V.'at" staat die rots
daar ongenaakbaar!
Zoodra we dc Punt gepasseerd zijn, ko
men we in een anderen golfslag. Wc zijn
nu in de Middellandsche Zee, die op 't
oogenblik niet erg rustig is. De boot deint
erg en ik krijg weer een raar gevoel in
mijn maag, maar daar blijft het gelukkig
bij. Wc komen langs verscheidene kapen
en varen aldoor vlak langs de kust.
's Avonds zijn er maar weinig rnen-
schen die de uitnoodiging, om in dc eerste
klasse te komen dansen, aannemen. Velen
zijn zeeziek!
Negende dag. He t is Zondag van
daag, maar daar merkt men aan boord
bitter weinig van vooral omdat er nog
geen geestelijken cn predikanten aan
boord zijn.
Alleen dc maaltijden zijn uitgebreider
en om elf uur krijgen w.c een cxtra'tje.
De zee is tamelijk onstuimig; er slaat een
flinke wind, mistral noemt men die. Het
mccrendeel van de passagiers is zeeziek.
Een poos lang volgen we do kust nog tot
Kaap Nao en Kaap Sint Antonio. Daar
zit ik wel oen beetje mee in me maag om
rede ik niet weet wat ik zegge mot. Majes
teit, zee ik, Daantje begrijpt uwes volko
men, as Daantje soms ereis 's nachts om
1 uur thuis komt niet zoo nuchter as ie is
iiitgegaau. dan mot ie ook wel cs een spiets
boude voor de kamer, omrede me vrouw
me er dan meestal niet wil inlate.
Maar maak uwes non maar niet sabbel,
Daantje zal u wol es effies een handje
lielpe om een Troonrede in mekaar te
fiansc.
Kijk es an, u zc| der natuurlijk in dat
dc menscbe zooveel liefdadigheid hebbo
betoond bij verschillende rampo, dat neemt
in on dal vinde ze simpetiek. dan zot u der
wat in over do land_ cn tuinbouw, voor de
boeren begrijp u. over de finanzmele toe
stand. de buitenlandselie polletiek. de
okenomieze wetten cn Indië en de zaak is
gezond.
Daniël, zee zo, uwes is de redder des
Vaderlands, maar motto wc der niks in
zette over bet leger on de mariene Niet
doen Majesteit, zee ik, niet doen. Uwes zou
de boel dan juist v: rprulsc.
Kijk maar es cffios naar Assen en Ede,
ze beginne daar net de smaak beet te krij-
ge van het knokke. Dal is die lui der vak
en nou we hel eindelijk zoover gebracht
hebbo, zou uwes met oen stuk daarover d-»
soldate verhittere.
Zoo kwam dus de troonrede eigenlijk
tot stand en as ze in do pers gowete had-
dc. dat Daantje de band or in had geluid.
#6an ware ze veel nloeziastor over de
Troonrede gewet -!
FERSIFLAGES.
Advcrtcntiana.
Provinciedrama.
Vermist een Heidewachtel jacht
hond, reu, ruwharige ooren «ei
staartje. Diengene die weet, wie de
zen hond vasthoudt, gr. bel.
De dief heeft zeker een bordje gezien
waarop: „Honden vasthouden s.v.pl.
Snoesjes, naar voren!
Gezocht met I Nov. a s. in klein
gezin lief dienstmeisje. Goede be
handeling verzekerd. Brieven enz.
Munchencr I.oode
jassen en
capes.
Hot jdee is niet nieuw.
Dantc brengt on» in de Inferno langs een
stoet huichelaars mot looden mantels.
Uit een raman.
Door de mouw van zijn jas been,
voelde bij 't fluweel van baar wang
Waarop hij besloot, haar een Gillette
cadeau te doen.
Uit een feuilleton.
Daar baapdc een hysterisch gil
lende vrouw zich een weg door dD
menigte en -holde den doodc achter
na, terwijl zij zich de haren uitrukte
en haar nachtjak can stukken
scheurde. „Césare! Césare!"
Deze beide handelingen zijn zeker op
.slraat ongewoon en schokkend doch be
ter dan omgekeerd.
Einsteins relativiteit in de provincie.
Gelezen op een bord in een tuin te Hil
versum:
De voordo'.ir is aan den ach-
na gaan we door dc volle zee rcclit op
Marseille aan.
Tiende dag. „Om twaalf uur moe
ten we in Marseille aankomen, maar het
zal wel een paar uur later worden", voor
spelt de eersto officier, „door de ruwe zeo
hebben we vertraging."
Voor do veiligheid laat ik do patrijs
poort maar dicht, als ik do hut uitga.
Maar ik voel me niets lekker, een bcetjo
draaierig, erge hoofdpijn. In do gang
komt do hutbediende al aanloopen, een
bord met boterhammen, een kopje thee en
oen citjo op een blad voor zich uitdra
gend.
„Voor U, Meprau!" zegt bij.
„Meprau siek, Meprau slapènn, in
Marselli weer goed."
Hij heeft gelijk, ik ga gauw weer naar
bed. Heel zorgzaam zet Maidjau, zoo
beet bij, het blaadje voor mijn bed. „Ook
eènn Meprau", zegt bij. Lekkerri ja.
„Mardjan ook sakit (ziek), moet wcrrkèun.
We zijn nu in do Golf du Zion, die, net
als de Golf van Biskaye, ook aardig spo
ken kan. Tegen elf uur sta ik op, do
hoofdpijn is gelukkig over. Als een dron
ken mensch, aan alle kanten het hout
werk vastgrijpend, klim ik naar liet rook-
salon. Nauwelijks zit ik daar, of met een
stevige plons, komt een stortzcetje dwars
door een gesloten raampje naam binnen.
Gerinkel van glasscherven, een kreet van
schrik van den beer, die juist onder dat
raampje zit tc lezen en nu tot op zijn
hemd toe doorweekt is.
Foei, ik vind dat die Middellandsche
Zee raar doet!
Pas tegen vier uur zien wc Marseille
liggen tegen de bergen. Hooge fabricks-
sehoorslcenen, groote loodsen. En van
verre zien we bovenop een lioogen li eu
vel, vlak bij de Zee een groote kerk liggen,
de Notre Dame de la Garde, waar boven
op den toren een reusachtig groot verguld
beeld staat vau de Madonna met bet
Kindje Jezus.
Het is of er slraien uitgaan van dal
beeld; bet schijnt te waken over de haven
en de zee. Midden in do baai ligt een
eiland met bet historische kasteel, waar
do Graaf van Monlc Chrislo gevangen
heeft gezeten, lang geleden. Chateau d'If
is de naam er van.
Eindelijk liggen we stil aan de aanleg
plaats waar ineens een groote bedrijvig
heid hecrscht. Allereerst komt de post
aan boord. Bij ons in de tweede klasse
houdt de assistent-hofmeester uitdeeling.
Allen dringen om hem heen om zoo gauw
mogelijk iets tc krijgen. Een groote ont
roering cn opgewondenheid hecrscht on
der ons. Wij komen in het bezit van elf
brieven en gaan aan een tafeltje zitten
om zo te lezen. Het allereerst beginnen
we natuurlijk met de brieven van thuis.
Als we ze gelezen hebben kijken we alle
bei schichtig op. Mijn man wrijft ver
dacht mot con zakdoek langs zijn oogen,
snuit luidruchtig zijn neus en heeft het
schijnbaar erg warm, en mij rollen do
tranen langs de wangen. Als we om ons
been kijken, zien we meer behuilde ge
zichten, n*el van droefenis getuigend,
maar van blijdschap, dat zo weer eens
wat hooren van de ouderlijke woning. Na
alle brieven gelezen to hebben, bergen we
ze cers( zorgvuldig op in de hul cn gaan
daarna eens boven kijken naar al die
drukte aan de haven.
Er zijn veel nieuwsgierigen, maar ook
menschon, dio muziek maken op mando
line, viool, harmonica enz. Er is zelfs
een harpiste. En lusschcn al dat geroeze
moes van muziekinstrumenten, geschreeuw
van bootwerkers, klinkt liet knarsen van
de kranen, die kisten Holland; lie kaas
uit de diepe ruimen halen.
Na liet diner gaan wc ecu uitstapje
maken. Van de haven naar dc slad is een
heel eind, daarom roepen v.e een taxi
aan, die ons voor weinig geld midden ill
de stad brengen zal
Laugs, lange rechte wegen, met aan
weerskant elf groote havenloodsen, komen
wo in de stad, waar we in do Rue Can-
nebieu, dc mooiste straal van Marseille,
afgezet worden. Dan wandelen we verder
door dc stad. De hoofdstraten zijn heel
mooi cn ruim mef groote restaurants en
winkels van grijze steen opgetrokken. D«»
etaleering van do winkels is mooi, veel
mooier dan in Engeland.
Do Franschen zijn niet groot on slank
gebouwd. De dames zijfl allon gepoederd
en hebben geverfde lippen. Hun kleeding
is heel elegant, lang zoo gedurfd niet als
in Den llaag. Do heeren zijn meereudeeks
groote fatten. Kleino kinderen zijn erg 1
ouwelijk gekleed. Ik zio een jongetje van
ongeveer acht jaar met glacé handschoe-
nen, een getailleerde jas, een wandelslok
in zijn handje. Het kereltje liep zoo ver
schrikkelijk eigenwijs.
Wat hier erg opvalt, zijn de vele solda
ten, zoowel Marokkuncn als Franschen,
de vele invaliden, menschen zonder boe
nen, zonder armen, met een vorminkto
hand, eon bekerfd gezicht, die bedelen op
do straat. Armo slachtoffers van dien
wreoden oorlog, menschen, die hun leven
gaven voor hun land en nu moeten bede-
Ion om in hot leven te blijven.
En de vele menschen, die in diepe rouw
loopen, jonge meisjes en oudere vromveji,
jongens met een rouwband om den arm.
Allemaal de schuld van dien ontzeil« -
oorlog,waar Frankrijk het meest onder ge
leden hooft.
In België, waar ik, voordat ik naar
Indië vertrok, nog een week gereisd heb,
zag ik niet zooveel rouw als in Marseille.
Ook in Southampton is bet me lang 200
erg niet opgevallen.
We gaan in verscheidene retail ;\i nis,
waar we thee of koffio gebruiken. Do thee
is net slootwater, die schenken zo toch
nergens beter dan in Holland. De kollncra
zijn in Frankrijk veel beleefder en vlotter
als in ons vaderland.
Na een paar inkoopen gedaan te heb
ben, we koopen ouder andere ccn heer
lijke flesch eau de cologuo voor weinig
geld, laten we ons weer naar de haven
rijden
Elfde dag. Op het programma voor
vandaag staat een bezoek aan het Palais
I.ongcbamps, een flinke Mandeling door de
stud, en een bezoek aan de Notre Dame
de la Garde. Daarom gaan we al om ne
gen uur van boord.
Aan den wal slaat een Jioolo rij taxi'
waarvan do chauffeur van do voorste wa
gen ons voor vijf en dertig francs naar
de stad wil brengen. Dc tweede vrnaM
vijftien francs, en nummer drie wil bet
graag doon voor zeven.
De derde heeft natuurlijk de vnark-mr
en rijdt ons mei oen flinke vaart, waarbij
we elkaar stevig vasthouden en ang.ii;
vooruit turen of er geen trams, of 8 micro
taxi's ons dreigen te verpletteren, mar
het Palais Longchnmp.
Hel is oen prachtig groot gebouw, <11
natuurhistorisch museum. Voor het -
bouw ligt een sebittcror.de tuin me! mooie
waterwerken.
(Wc
Or.f ha;i niet.
Moeder: lk heb je al zoo 11 ikijl-
zegd, 1 .centje, niet tc praten als dc gre
menschen spreken, en to wachten tol
zwijgen.
Leent je: - - lk heb dit beuseh gop
boord, moe, maar zo zwijgen nooit.
Zou 'i zóu gaan.
Nieuwo winkelbediende (fluister. ud
patroon): Die meneer vraagt of di! 1
rellen hemd krimpt.
Palroon (ook fluisterend) Pest
hem?
Bed rende: Xe.cn, het is veel t.- v. ijl
Patroon (hardop); Ja zeker,
krimpt natuurlijk.
Slim.
Jan: - - Wni is Lij ccn ongoluk
wenschc! ijker dan nwoordigheid
geest?
Kees: Wal bedoel je nou weer?
Jan: Nou! afwezigheid van je licaa:
Uit Belgisch pre species.
Een Waal met Ilollandsebe sympathieën:
Wij hebben de eer U mede te doe
len, dat wij alle slacht van krom-uit
snijmessen kunnen ondernemen
voor de noodighede Uwer nvverheid
Wy verzekeren U een volledige»;
uitvoer naar het nouwkourig voor
beeld (of model).
Gewaarborgde hardheid cn stand
vastig onfzienhcid.
Heden daags do klanten bun dc
beste voorstellingen aangeboden
worden doet u goed mijn adres te
bewaren.
Dubbelzinnig.
Uit de beschrijving van de inbraak, in
het paleis op den Dam:
„Naar wij vernemen, is lieden van
Alkmaar naar Amsterdam overge
bracht zekere C. M., die ernstig ver
dacht wordt voor cenige dagen do
inbraak in het paleis op den Dam
gepleegd tc hebben. De man meldde
zich gisteren aan bij de politie
te Alkmaar, die pas uit"Veen-
huizen ontslagen was".
(Prov. Crt.).
Met dieven moet je dieven vangen.
Uit een leefregel.
Dagelijkscb menu: Ontbijt: Strek
uw lichaam, adem extra en drink ren
glas vruchtensap.
Dc kostschool uit Dickens was niet ma
tiger.
Uit een beschouwing.
Eetlust en medelijden zijn twee
groote sociale kwalen, die de onge
lijkheid in de hand werken.
Verschil in eei'ust geeft z«'ker lichame
lijke ongelijkheid.
DES DICHTERS LIEFDE.
Opgedragen aan....
Geen dichter of bij dichtte eens
Een lied op zijn beminde.
Met woorden schooner dan men ook
Maar op de aard kan vinden.
Want is bij eens zijn harte kwijt.
Dan zijn ook al zijn zangen
Aan zijn dulcinea gewijd,
Als liod'ren van verlangen.
Hij noemt haar den mijn schoone bloem,
Mijn klein Vergei-j mij nietje,
Hij zo"kt rle sr-hoonrde namen op
Voor 'I allerliefst Marielje.
IIij vergelijkt haar mef de zon,
Th' planten en de bloemen.
Maar niets is zoo verheven of
TI ij kan haar schooner noemen.
De liefste namen geeft hij haar
Die bij maar kan bedenken,
Dij ziel baar liefde-stralend beeld
Von verre tot hem wenken.
Zijn ader zwelt, zijn dichlorgee*!
Is niet meer Ie bedwingen,
Zijn liefde-kloppend dichterhart
Slaat op het punt te springen,
Maar soms komt r*- wel eens eer 1
Aan al die liefdrkl.inken.
Wie dan ren raxerdit dichte»* is
Fha' plechtig aan hoi janken.
Zijn hart is dood dan on kapol,
D«' smart is niet te dragen.
En 't wreede mensebdom spot en
Als zulk.* dichters klagen.
Maar ik ben zoo poëtisch niet
Dal 'k verzon baar ga wijdon.
'k Zorg liever «lat wc later saam
Geen honger boeven lijden.
Ik kijk haar lachend aan, zeg:
Schat kunje van me houten.
Fn knikt ze blozend dan van ja.
Tan gaan wc samen trouwen.
