w
jerde Blad.
«Iterdag 25 September 1926
jdag gerust heeft kunnen doorslapen,
hijivei een buitengewoon ongevoelig wezen.
({t zoo iemand dan niet de spanning
e h oeld, welke als een electrische lading
st.; dom de wereld trilde? Hoe kan men
doo: pen en snorken, terwijl millioenen met
cht, uwachtig trillende vingers de knoopen
n ?,n hun vest hebben geteld: Zal hij win-
i zal hij niet winnen? Als ze tenminste
nog*'vestje aan hadden, want het drama
dde zich af omstreeks 3, 4 uur in den
dit
Yeet u nou nog niet wat er gebeurd is?
ker n den avond van Donderdag, om 9 uur
,j!s j. 3 uur 's nachts Amstcrdamsche tijd)
on de bokswedstrijd tusschen Tunney
loon Dempsey! Om het wereldkampioenschap
neer!
[.jci ïijna 150.000 menschen hebben stijf ge-
ra van spanning in de arena van Phi-
;lphia (V.S.), toe zij dezen wedstijd
id ;lenmakten.
itijf van 't zitten waren ze trouwens
want de meesten zaten er reetfs uren
naai 1 te voren' Dempsey werd op punten
lagen, maar won met dien wedstrijd
ngoec* nog eeu slordige 700.000 dollarl
irvoor heeft hij zich in 10 ronden beurs
G j^ien beuken, daarvoor heeft hij eerst ster-
alk es gezien, waarna zijn luikjes voor
%ge dagen zijn dicht getimmerd (met de
ruikelijke blauwe kleur) daarvoor heeft
gestompt en geslagen en heeft hij up-
•cuts „geïncasseerd" (aldus luidt de
n, wij zouden zeggen: hij heeft een
r flinke opdoffers gekregen),
iin voor 700.000 dollar doe je heel
t, nietwaar. Maar knock-out is hij niet
lagen. Aan het einde van de 10c ronde
ld hij nog overeind, seinde de draad-
te triomfantelijk, hij lag nog niet op
gapen, hoewel „gewond aan beide
ra". Zien kon bij niet meer, maar bij
de dollars nog tellen.
)e menigte was verrukt en bemerkt pas
is, dat ze doornat waren. Want het
1 intusschen flink geregend. Never
ld, het was reuze.
VAl
!E.
trav
-
li
Ie v
a pp
Buitenl. Weekoverzicht
H'ie in
den nacht van Donderdag op
h o ir y. Na aan deze meest belang-
e gebeurtenis recht te hebben laten we-
Ivares, moeten wij thans een oogen-
ivroïj stilstaan bij een anderen wedstrijd, n.l.
Er ichen Briand en Stresemann. Deze mi-
oc ers van buitenlandsche zaken vochten
jj; t in 't openbaar, maar namen een auto-
i; en tuften uit Genèvo weg, staken de
nsche grens over en in het dorpje
iry onderhandelden zij buiten het be-
der Volkenbondsjournalisten over de
ote vraagstukken, welke Duitschland en
0J)' mkrijk bezig houden.
^Jleide staatslieden hebben natuurlijk
aan de groote "klok gehangen, wat zij
ir hebben bepraat en afgesproken. Zij
iben een communiqué uitgegeven, waar-
vaag over harmonie wordt gesproken en
zij hun respectievelijke regeeringen van
besprekingen op de hoogte zouden
n Hen. Het komt er dus op aan, dat twee
atslieden van vroeger vijandige, landen
ander hebben gevonden en blijkbaar een
is voor een vruchtbare samenwerking
then weten te leggen,
ïatuurlijk moesten de collega's der mi
ters de plannen goedkeuren. Briand
be;.;; eft zijn standpunt reeds uiteengezet in
i Franschen ministerraad en zijn han-
wijze is daar goedgekeurd. Stresemann
de I u het Vrijdag doen en hoewel wij op het
j )ment, dat wij dit schrijven, nog geen ge-
>lA%ens daaromtrent hebben, twijfelen wij
t of ook de Duitsche regeering ver-
fl 9. tart zich accoord met Slresemann's be
nd gingen.
>zc: Uit enkele aanduidingen, vooral van
esemann, blijkt zoo'n beetje de aard
accoord tusschen Briand en Stre-
Pa naoa. Duitschland zou verschillende
ien tcessies krijgen, wat betreft de bezet-
gen de militaire controle, wellicht ook
teruggave van het Saargebied en verder
zou de mogelijkheid besproken zijn, dat
Duitschland zijn koloniën gedeeltelijk te
rugkreeg als mandaat-gebied van den Vol
kenhond. Naar men uit een uitdrukking
van Stresemann meent te kunnen afleiden
is er ook gesproken over Eupen en Mal-
medy.
Duitschland zou van zijn kant Frankrijk
tegemoet komen op financieel gebied.
Duitschland zou n.l. de uitgifte van 'n
paar milliard Duitsche spoorweg-aandeelen
op do wereldmarkt brengen, waardoor
Frankrijk gelden beschikbaar zou krijgen
tot steun van zijn wisselkoers.
In verband daarmede wordt ook al ge
sproken van een plan, om Duitschland een
aanzienlijk rabat op zijn betalingen te ver-
leenen, mits do vroegere geallieerden daar
tegenover de zekerheid krijgen dat Amerika
van zijn kant hun korting op de betalingen
van rente en aflossing wil toestaan.
Om Amerika wat vertrouwen in te boe
zemen en aan Uncle Sam te laten zien,
dat de Franscbe Marianne en de Duitsche
Michel voortaan zoet zullen zijn, heeft
Frankrijk aangekondigd, dat het zal gaan
bezuinigen op z'n oorlogsbegrooting en
heeft het in den Volkenbond aangedrongen
op zoo spoedig mogelijke bijeenroeping van
de ontwapeningsconferentie.
Als al die mooie plannen nu maar wil
len gelukken. In ieder geval ziet de toe
stand na de samenspreking te Tboiry er
weer hoopvol uit. De befaamde „geest van
Locarno" is te Tboiry weer wakker gewor
den.
Het geheele resultaat van de Volken
bondsvergadering dit jaar is trouwens niet
kwaad. Er is reeds gezegd, dat men het
wegloopen van Brazilië en Spanje er wel
voor over kan hebben, vooral als men be
denkt, dat deze booze knapen, zich nog wel
kunnen bodenken.
Pangaio s. In Griekenland is het
den laatsten tijd oen eenigszins zonderlinge
boel. Daar heeft vooreerst Pangalos, de go-
vangen genomen ex-dictator, eenige vreem
de „onthullingen" gedaan en daar beeft
vervolgens de overwinnaar van de jongste
revolutie Kondilis zijn partij ontbonden en
zich uit het politieke leven teruggetrok
ken uit zeer onbaatzuchtige motieven,
naar bij beweert. Noch bet een noch bet
ander wordt geloofd.
Pangalos „onthulde", "dat hij plannen
had gemaakt voor een nieuwen oorlog te
gen do Turken en dat hij voor deze plan
nen zich den steun had verzekerd van een
Balkanmogendheid, die echter alleen dan
een militair verhond. met Griekenland wil
de aangaan, indien hier niet een partijre-
geering aan het bewind zou zijn, maar
een regeering, waarin zoowel de monar
chisten als de Vcnizelisten zouden zijn ver
tegenwoordigd.
Het is een eenigszins zonderlingen histo
rie, die door Pangalos wordt opgcdischt.
Hij zou alles alleen hebben bekonkeld, zon
der zelfs do andere ministers of de gene
rale staf in zijn plannen te kennen.
Natuurlijk wekken deze onthullingen in
den Balkan veel belangstelling, vooral wat
betref! het antwoord op.de vraag, welke
de Balkanmogendheid zou zijn geweest, die
de oorlogszuchtige plannen van Pangalos
bereid was te steunen.
Men meende eerst, dal hetJoego-Slavië
was, maar dit land ontkende dat ten
sterkste. Toen meende men, dat het Roe
menië was. Maar wat zou Roemenië in
's hemelsnaam aan een oorlog met de
Turken hebben?
Hoe het ook zij, de onthullingen van Pan
galos zijn zeer zonderling. Als het waar is,
zou Kondilis waarlijk de redder van het
vaderland zijn geweest. En derhalve kwa
men Pangalos' onthullingen hem zeer te
pas. Maar desalniettemin trekt Kondilis
zich uit de politiek terug. Zuivere koffie
is dat alles niet.
'China: In China is het ook aller
minst zuivere koffie. Neen heusch wij zul
len u niet gaan vermoeien met de helden
daden der diverse generaals op te sommen.
Wij pikken ditmaal een aardig stukje over
van een schrijven over Chineesché toestan
den in de N. R. Crt.
De toestand in China heeft gedurende
de laatste weken eenige Zeer belangrijke
ontwikkelingen te zien gegeven, wclké er
op kunnen duiden dat binnen een niet al lo
lang tijdsverloop oen crisis zal intreden die
tot geen andere ontknooping kan leiden
dan gewapende -actie van den kant der
mogendheden, vermoedelijk' Engeland al
leen.
Ik meen hier niet zoozeer de jongste ont
wikkelingen in den „burgeroorlog", die
op het oogenbLik op een éclatant succes
aan den kant der „Roode" Kantonneesche
troepen schijnen te wijzen, om binnenkort
vermoedelijk te worden gevolgd door een
oven éclatante ineenstorsting, haastigen te
rugtocht, enz. alles zonder dat het zelfs
tot een definitieve militaire beslissing komt
laat staan eenig resultaat hoegenaamd voor
het land. Want dat de Kantonneezen zich
in het hartje van China kunnen handha
ven, is ondenkbaar.
De term „burgeroorlog" is nog veel te
flatteus voor wat in de laatste jaren in
China voorvalt, want men heeft hier slechts
ie doen met strooptochten op groote schaal,
machtsuitingen van enkelen ten bate van
zichzelven en hun opgeblazen eigenwaan
en theatrale praalzucht in de eerste plaats
(men denke slechts aan Chineesche thea-
tervertooninge!»met hun zwaarlijvigdocn-
öe oorlogshelden) en, in de tweede plaats,
ton bate van tallooze ondergeschikten, fa
milieleden, protégés, avonturiers, die elke
Chinees in het publieke leven tel onderhou
den en te voeden heeft, in getale ongeveer
evenredig aan het kwadraat van zijn be
langrijkheid. Vandaar de steeds grootere
inzetten, de steeds stijgende behoeften aan
geld en waar er geen macht is om er
paal en perk aan te stellen de steeds
brutaler wordende uitingen van willekeur
cn roofzucht Men kan vrijwel als zeker
aannemen dat elke militaire strooptocht in
China loonend is voor zijn „promotors",
ook al mocht er een débacle op volgen. Om
blijvende gebiedsuitbreiding is het thans
zeker niet te doen. Zoo onnoozel zijn de
Loofdpersonen niet dat zij zooiets nog mo
gelijk achten. Zij weten, dat er onder al
bun aanhangers en onderhoorigen geen
enkele is (behoudens hier en daar een man
op leeftijd in een zeer bescheiden positie)
die niet tot afval of zelfs actief verraad
om te koopen is. Doch tegen dien tijd heeft
de tijdelijke „overwinnaar" reeds lang zijn
buit geborgen in de buitenlandsche conces
sies en banken.
Het eenig zichtbare resultaat is de ken
nelijke verslechtering van den toestand van
het volk en de algeheele verwaarloozing
van wat wij zouden rekenen te behooren
tot de allereerste plichten van een regee
ring.
Doch dit alles is voldoende bekend. Van
meer belang is de in China groeiende nei
ging om den buitenlander, zijn belangen,
rechten, ja zelfs zijn leven, steeds meer als
quantité nógligeable te gaan beschouwen
Eenigszins is dit te begrijpen als natuur
lijk voortvloeisel uit de phenomenale lank
moedigheid in de laatste jaren door de mo
gendheden tegenover China getoond, daar
hel niet verwacht kan worden dat de Oos
terling do gecompliceerde aanleidingen en
motieven van zulk geduld naar de juiste
waarde weet te schatten en daar waar hij
ook redenen weet te ontdekken'die meer
op omstandigheden dan op moreele princi
pes wijzen, ook niet weet waar de grens
ligt.
UIT DE OMGEVING
H1LLEG0M.
Koninginnefeest i
Rijk borstweer begunstigde hier Woens
dag en Donderdag de jaarlijksche hinder
en Volksfeesten. De vriendelijke vlaggen-
looi in de Hoofdstraat iels heel bizon-
ders in Hülegom wees er do bezoekers
van buiten op, dat er feest werd gevierd,
terwijl zeer vele winkeliers meer dan extra
werk hadden gemaakt ven hun uitstalkas
ten. Op het feestterrein aan do Nieuwe
Haven was het mooi en voor ieders ga
ding, voor elke hours, zoo mooi, dat we er
de afgeschafte kermis met hier on daar
een kraam niet gaarne voor zouden tcrug-
wensclien. Nu da grootste drukte in het
hoofdbedrijf is geluwd, stelden bloemisten
en kwoekers hun werklieden in de gele
genheid zich met hun gezinnen te verma
ken, terwijl de meeste scholen twee dagen
vacantio gaven aan de pretgrage jeugd.
Donderdag werden ook de gemeentewerk
lieden cn -ambtenaren in de gelegenheid
gesteld mee feest te vieren door liet geven
van een cxtra-vacantiedag. Jammer was
het, dat geen weg scheen gevonden, om
ook het post-personcel eenig vrij te geven,
hetgeen op 31 Augustus, toon het bedrijf
ïn vollen gaag was cn or hier niets te
doen was, wel kon, in tegenstelling met
het naburige Lisso, waar met den Hard
draverijdag het personeel grootendeels va-
cantie heeft.
Woensdag was do Vanden Endelaan hot
operatieveld voor de cr erse wedstrijden.
Om 9 uur des morgens blies do Harmonie
er reeds lustig op los en werd oen optocht
gehouden van versierde Sportkarren, vlie
gende Hollanders, Autopeds cn Vouwwa
gens. De mededingers ontvingen als bc-
looning allen een prijs. Toen krogen we
Ringrijden op rijwielen. Voor het mooiste
geheel werd do 1ste prijs toegekend aan
moj. Rie Koek, do 3de aan mej. Annie Rus
man. Voor Ringsteken word de eerste prijs
behaald voor do dames door mei. G. Bek
kers, de 2de door mcj. C. J. Rovers. Van
de heeren-mededingers bekwam do heer
H. Nieuwenhuizen den lsten prijs, do heer
L. Kraak den 2den- Na den middag wer
den de wedstrijden voortgezet. Eerst wiel-
rijdon met hindernissen. Aantal deelne
mers 22. 1ste pr. W. BeijorBbergon, 2de pr.
G. van Dijk, 3do pr. J. v. Liorop. Daarna
wielrijden om turven. Aantal deelnemers
29. 1ste pr. C. Verbruggen, 2do pr. M. van
der Meij, 3de pr. G. Leegwater. Vorder
werd de tijd op het feestterrein, voor ieder
toegankelijk, prettig doorgebracht, terwijl
do hotels en café's voor amusement vol
doende hadden gezorgd.
Donderdagmorgen werd hot to 9 uur al
weer druk. De jeugd vooral was tegen
woordig, om te zien het wat en hoe! Toen
de Commissieleden het terrein kwamen op
gewandeld, klonk een luid „Hoera!" Be
gonnen werd met hoogspringen voor jon
gens, aantal deelnemers 31. Verschillende
mooie sprongen werden door de jongens
gedaan cn velen gaven blijk ©en goede
oefenschool te hebben doorloopen. Hierop
volgde vèrspringen voor jongens, nanl.nl
deelnemers f>4. Ook bier kreeg men iets
aardigs op het gebied van athletiek te
zien. Daarna hardloopen met hindernissen.
Onbedaarlijk is gelachen om de leuke han
digheid, waarmee sommigen hun taak ver
vulden.
Te 2 uur werd aangevangen met plank
rijden voor meisjes en jongens. Rallelies
dragen voor meisjes. Hardloopen met Hin
dernissen, Roegsprietloopen, Tolletje ste
ken en Tonknuppelen.
Inmiddels was het half zeven geworden.
Tijdens de middagfeestcn werden mooie
vliegdemonstraties gehouden, terwijl Ja-
pansch vuurwerk werd ontstoken. In allo
ODzichtcn zijn deze feesten schitterend go-
slnagd.
NOORD WIJK ER HOUT.
Koninginnefeest.
(Vervolg).
Vogelschieten: le vogel, 15 deelnemers,
romp en kop M. v. Noort L.Mzn., rech
tervleugel C. Zuiderduin, linkervleugel A.
Zuiderduin, staart C. Meyer Pzn. en vlag
Jac. Duivenvoorden Wzn.; 2o vogel, 15
deelnemers: kop C. van der Zwet, romp
L. Meyer Pzn., rechtervleugol P. Brama
Pzn., linkervleugel H. Duivenvoorden,
staart J. Duivenvoorden Hzn. en vlag II.
Duivenvoorden Jzn. Het vogelschieten
viel zoo goed in den smaak, dat 's mid
dags een 3e vogel werd verscholen, waar
voor geldprijzen beschikbaar waren. De
uitslag hiervan was: romp K. Duiven
voorden, kop L. Meyer Pzn., rechtervleu
gel H. Duivenvoorden, linkervleugel G.
Zuiderduin, staart P. C. v. d. Klauw cn
vlag J. Pietersen.
Ringsteken met versierde damesrijwic-
len. Versiering der fietsen: lo pr. Pietjo
van Noort, 2e pr. Cato Warmerdam, 3o
pr. Marie Duivenvoorden, 4o pr. Cor van
dor Klugt en 5e pr. Mina Bakker. Aantal
ringen: le pr. Annie Warmerdam Dd.,
2e pr. Pietje van Noort, 3e pr. Greta van
der Meer, 4e pr. Greta Peters, 5c pr.
Greta Blom, 6e pr. Marie Duivenvoorden
en 7e pr. Annie Oostdam.
Omstreeks 2 uur in den middag wor
den do spelen voortgezet met ringrijden
met paard en tilbury, hardloopen mot
hindernissen, blaastrappen, sloelendani
en pijprijden. Vooral de middagwedstrij
den trokken zoor veel toeschouwers omdat
ook *an de omliggende gemoenten waren
gekomen om de Oranjefeesten mee ti
maken.
De uilslagen van deze wedstrijden zijn
als volgt: Hardloopen mol hindernissen,
41 deelnemers le. prijs Jan Smit, 2o pr.
Jan Obdam, 8e pr. W. Broekhui", 4e pr.
Jask Pcnnings, 5o pr. Jo Mo er, 6o pr,
Jan Heemskerk en 7e pr. Mart de Winter,
Blaastrapen, 27 deelnemers: le pr. Anna
v. d. Borg, 2e pr. Cornelia Vermen, 3e pr.
Mietje v. d. Burg, 4e pr. Jobanna Meij-
land, 5e pr. Marie Padding, 6e pr. Pietje
v. d. Berg en 7e pr. Corrio Heemskerk
Stoelendans 34 "deelneemsters: lo pr.
Cor v. Leden, 2o pr. Jaantjo v. d. Burg,
3o pr. Alyde Winter, 4o pr. Bertha Hoorns
kerk, 5e pr. Anna v d. Berg, Go pr. Lena
Mooyman, 7e pr. Alida Brama.
Hardfictsen met lange pijpen: lo pr.
Jacob Duivenvoorden, 2o pr. Jan Korle-
kaas, 3c pr, H. Oostdam D zn. 4o pr. II.
Broekhof, 5e pr. C. v. d. Slot, Ge pr. Floor
Broekhof en 7o pr. P. v .d. Berg.
Versiering van paard on tilbury's: lo
pr. Adr. v d. Meer, 2o pr. Corn. Duiven
voorden, 3o pr. C Juffermans, 4c pr. C.
Zonneveld, 5e pr. Cor Kooymans. Van do
kappen werden de le pr. toegekend aan
Marie Witteman cn de 2e pr aan Rika
Duivenvoorden.
Ringsteken met paard en tilbury: le pr.
Cor Warmerdam en Marie van Dam, 2©
pr. Loen Duivenvoorden oi\ Greta v. lieden
Se pr. II. Brand en Toosjo Ti turners, 4o
pr. Adr. v. d. Meer en Johanna Clement,
5e pr. A. Duivenvoorden en Mariei v. Ma-
ris, 6e pr. Bertus en Cornelia Hoogeveen,
en 7e pr. C. Duivenvoorden en Neeltjö v.
d. Berg.
Te ruim half zeven uur weren de wed
strijden geindigd en omstreeks half negen
werd tot uitreiking der prijzen overge
gaan. Intusschen was do onvermoeibare
harmonie om half acht niet een avond
concert aangevangen. Men moet respect
hebben voor de volharding waarmede St.
Jeanne d'Arc zoowel Woensdagmiddag
als Donderdag den poliooien dag do fécslon
heeft opgeluisterd.
'De feestcommissie had zich voltallig op
een verhooging geplaatst, vanwaar af do
prijzen werden overgereikt aan dc win
naars. In hun midden was den ccre-voorz.
de burgemeester, die de belangstellende
burgers vóór do prijsuilreiking toesprak.
De traditie getrouw, aldus sprsta ik
hier weer voor U, om eenige woorden fot
U te spreken. Op do eerste plants een woord
van waardeering aan de feestcommissie
voor de verdienstelijke wijze waarop zij
zich dit jaar weer van haar zware taak
heeft gekweten en speciaal een woord van
dank aan den voorzitter der feestcommis
sie, den heer R. v. Dijk, die moeite noch
tijd heeft gespaard om het Oranjefeest zoo
voel mogelijk te doen slagen. Een woord
van dank verder aan het onderwijzend
personeel, dat zich op zulk een sublieme
wijze hoeft geweerd bij het organiseeren
van de kinderfeesten, waardoor deze zoo
schitterend zijn geslaagd. Dunk ook aan
de Harmonie „St.-Jeanno d'Arc", die be
reid werd gevonden, dozo dagen met liaro
voortreffelijke muziek op te luisteren, wat
een zware taak was. Want voor hen is liet
toch ook feest en al wordt or een geldelijke
vergoeding gegeven, dozo weegt toch
geenszins op tegen de inspanning der lo
den. Spreker dankte verder nog den ge
meenteraad, die door het geven van een
subsidie van 1400, de feestcommissie in
staat heeft gesteld een Oranjefeest (o or-
ganiseeren wat er zijn mag. Dank nog
aan de winkeliers, dio door hunne ct:il i.:< -
wedstrijd, medewerkten om het dorp e n
feestelijk aanzien te geven. Spr. hoopt t' ii
slotte, dat de burgerij, zooals tot heden,
zal blijven medewerken, dal liet fee t or
delijk verloopt. Aan het slot zijner rede,
huldigde de burgemeimier Hare Majesteit
de Koningin en speelde do Harmonie het
„Wilhelmus" en „Wien Ncerlands Bloed",
wat door de aanwezigen flink werd meege
zongen en er stegen herhaalde hoera's om
hoog.
Onder een toepasselijk en geestig
woord ontvingen de winnaars hierna hun
prijzen, die dit jaar al heel mooi waren.
Tot besluit van het feest, op waardige wij
ze door do burgers gevierd, werd om tien
uur een in allo opzichten goed geslaagd,
werkelijk schitterend en kunstig vuurwerk
afgestoken, wat ongeveer oen half uur
duurde. Wij overdrijven niet, wanneer wij
zeggen, dat duizenden, dit vuurwerk bij
woonden en zeker waren allen zeer vol
daan over wat to zien werd gegeven.
Ongetwijfeld is het feest goed geslaagd,
W$t een voldoening zul zijn voor do leden
van do feestcommissie.
Na afloop bleef men nog enkele uren op
het kermisterrein bijeen om te genieten van
luchtschommel, zweefmolen, circus cn an
dere vermakeijklieden, dio goede zaken
maakten.
FEUILLETON,
Oorspronkelijk Detectieve-Roman
door WILLIAM HOLT.
Hij zette zich achter zijn bureau-mi-
»tre, hij wilde, hij moest zich een houding
ven. Maar het was of het hart hem in de
®1 klopte en hij had moeite zijn hevige
[itatie meester te worden.
»Ah, bah", dacht hij, „ik ben net een
diefde kwajongen, ik, de koelbloedige
vocaat, ik kan me met moeite beheer-
hen".
Toen na eenige minuten de bezoekster
"ttentrad, mocht Athuris kleur iets hoo-
r zijn dan anders, mochten zijn polsen
e er kloppen, voor het uiterlijk was er
ongewoons meer aan hem te zien, hij
eerselite zich. En toch voelde hij nog
en een schok; de bezoekster was Inder
al Dora Rurton.
^oeer trad haar dadelijk verwelkomend
Tr^?eVen ^ood 'iaar een stoel.
L Juffrouw Rurton", zeide hij, „wat
T\r l eer van dit bezoek?"
*i pnheer Roger", antwoordde zij, „ik
u om een enkele inlichting verzoc-
Wheel tot uw dienst, juffrouw,
u slechts wat u wenscht te weten",
aea rr>T1 vricnd van mijnheer Rosch.
ch'< Vetw''v®l"
Ik 8Cn
wilde u over hem spreken. Ik maak
J erS ongerust over bem".
(lijp
„Ongerust over hem", vroeg Roger, „hoe
bedoelt u dat, juffrouw?"
„Ik ben bang, dat hem een ongeluk over
komen is".
„Een ongeluk? Waarom vreest u dat?"
„Hij zou gisterenavond bij ons komen.
Maar we hebben hem niet terug gezien".
„O, maar...."
„Ja, ik weet, wat u zeggen wil", zoo viel
zij hem in de rede, „bij kan verhinderd
zijn. Hij heeft vast en zeker gezegd te ko
men".
Uit Dora's toon klonk ernstigo bezorgd
heid. En ondanks zich zelf, voelde Roger
zich daardoor onaangenaam getroffen.
Hoe kwam zij er toe zich zoo beangst te
maken over zijn vriend. Hij was toch maar
iemand, dien zij tijdelijk in haar dienst
had, dien zij een opdracht had verstrekt.
Was het feitelijk niet belachelijk, dat zij
zich zoo bezorgd over bem maakte.
„Maar, juffrouw Burton", zei hij, „u
moet wel begrijpen, iemand als mijn
vriend Rosch is van zijn gangen nooit te
voren heel zeker. Veronderstel een oogen-
blik, dat hij meent een spoor te hebben
gevonden. Dan volgt hij dat, verschoon mij
om do vergelijking, net als een jachthond
dien men op het spoor van een stuk wild
gezet heeft. Hij laat niet los en onze de
tective zal zeker niet om een afspraak, die
hij maakte, de kans wille,n loopen het
spoor wQer kwijt te raken. Ik heb het wel
meegemaakt., dat hij twee, drie dagen en
langer wegbleef. Maar als hij dan plotse
ling weer opdook, had hij meestal resul
taat bereikt gok. Er is werkelijk niet de
minste reden om ongerust over hem te
zijn".
„Meent u dat?" vroeg zij.
„O, ik ben er zeker ven", antwoordde de
advocaat.
„Wat zegt u dan hiervan?"
Dit zeggend haalde zij een klein briefje
te voorschijn tn reikte dit den advocaat
over.
Hij nam het briefje en las het langzaam.
Toen hij het gelezen had haalde bij do
schouders op.
„Kent u den schrijver of de sckrijfstcl?"
vroeg hij.
„Neen", antwoordde Dora.
„Maar hecht ti dnn eenige waarde hier
aan?"
„Dat moet ik zeker doen, ik word im
mers gewaarschuwd, dat de detective in
gevaar verkeert".
„Welnu, dat moet een mystificatie zijn,
juffrouw Burton. Het is natuurlijk moge
lijk, dat hij in gevaar komt, maar het
briefje zegt meer. En dat bewijst juist, dat
het niet op waarheid berust. Ik lees bier:
Uw vriend in gevaar, is gewond, wordt
vastgehouden. Mr. Roger kan misschien
helpen. Hij wee', meer".
„Daarom ben ik hierheen gekomen", zei
Dora Burton.
„Dat begrijp ik volkomen", antwoordde
de advocaat, ,maar die laatste toevoeging
zegt me, dat hierachter bedrog of wat
ook, schuilen moet. Want ik weet niet
meer van hora dan u. Als mijn vriend in
gevaar is, zal ik hem natuurlijk heel graag
helpen, doch ik heb zelfs geen flauw ver
moeden waav hij zich ophoudt".
Dora Burton zag den advocaat vlak in
do oogen.
„Dat geloof ik niet", zcidc zij rustig.
Athru Roger sprong op alsof een wesp
bem bad gestoken.
„Gelooft u dat. niet, juffrouw Burton?"
vroeg hij.
„Neen", antwoordde zij, „omdat ik goede
inlichtingan heb, die geheel anders lui
den".
„Inlichtingen over mij?" vroeg Roger en
er klonk uiterste verbazing, in zijn stem,
„dat klinkt waarachtig of u mij niet ver
trouwt, of u mijn gangen hebt doen na
gaan, als ware ik een verdachte wiens gan
gen bespied moeten vorden om bcwi£» te
gen hem te vinden".
Hij zeide dit met bitteren spot. Hij wist
echter wel dat hij een beetje overdreef,
doch zoo wilde hij een protest togen z'n
woorden uitlokken. Maar het meisje tegen
over hem bleef vrijwel onbewogen. Zij
schudde slechts even het hoofd als wild©
zij ontkennen, dat zij hem zoo be
schouwde.
„Tn ieder geval", vervolgde dc advocaat,
„is het al erg genoeg, u maakt mij voor
een leugenaar uit".
Dora Burton zag hem even aan met een
eigenaardigen blik.
„U is de advocaat van de tegenpartij",
zeide zij. „En ik mag niet van u verlan
gen, dat u mij op de hoogte zoudt brengen
van wat er aan dc overzijde gebeurt. Daar
om zwijgt u tegenover mij cn zegt allicht
dingen die zoo niet volkomen juist zijn".
Afhur Roger beet zich cve,n op do lippen.
Daar stootte hij weer op <1 ie fatale opvat-
ting van Dora Rurton. Zo zag in hem den
I advocaat der tegenpartij, zij zag in hem
j den vijand. En zij scheen wel vast over-
j tuigd to zijn, dat hij met veel list en ad-
J vocatcnslimheid dc belangen van die an-
j deren waarnam. Hat speet Roger, dat dit
j meisje voor wie hij groote voreering had
opgevat, in dien waan verkeerde.
„Maar mejuffrouw Rurton". zeide hij op
overredonden toon, „u moet mij niet inet
zoo een groot wantrouwen beschouwen.
Kijk cori ik ben de advocaat dor van Bce-
kum's, dat is waar. Maar ik had do op
vatting, en ik heb dio sterker nog dan
eerst, dat ik hun belangen kan dienen,
zonder daarom dn uwe tc schaden. En ze
ker zou ik voor niets ter wereld willen, «lat
u mij als uw vijand beschouwde. Dn» ben
ik niet en zal ik nimmer zijn. Ik...."
Roger hield plotseling op. Hij zou zoo
waar door zn gevoel meegesleept bijna er
toe over gaan Dora Burton van zijn volle
toewijding aan haar persoon, van zijn lief
tic te gewagen. Maar «laarvoor was bel nu
zeker allerminst dc gelegenheid. Daarcm
veranderde hij opeens van onderwerp.
„Maar laten wij tot dit briefie tcrugkce-
ren," zeide hij, wij dwalen af. Tk verklaar
de n al, dat ik het werkelijk als misleiding
beschouw, want ik weet nicls van de plan
nen ,«lie do defectieve liad, ik weet niet
waar hij op bet oogenblik verblijft."
„Waar hebt u bem liet laatst gezien?"
„Gisteren op het kerkhof. Daarna heb
ben wij nog een eindje met elkaar gewan
deld en toen is ieder zijn eigen weg ge
gaan'.'.
„TJ hebt hem dus daarna niet meer ge
zien?"
„Noen".
„Ziet u mijnheer Roger, dut geloof ik
juist niet. U is gisteren op den Eikonbof
geweest, niet waar?"
Even verschrikte de advocaat, wat drom
mel ja, zij scheen werkelijk zijn gangen to
hebben nagegaan.
„Tk ben daar geweest", zcidc hij toen
kalm.
(Wordt vervolgd).
