Tweede Blad.
Woensdag 8 September 1926
Letteren en SCunst
De R.K. Organisten- en Directeuren-
Vereeniging.
y Na de jaarvergadering.
Zij werd ditmaal gehouden te Tilburg,
maar het „Zuiden" liet zich vrijwel onbe
tuigd. Opvajlend on weinig eervol. Maar er
was een zeer beduidend aantal onzer
meest begaafde Katholieke musici aan
wezig en er heerschte een prettige, col
legiale geest, er was humor ook, natuur
lijk. en zakelijke critiek. De vereenigng, die
het volgende jaar tien jaar bestaat en dat
vooral kerkelijk vieren wil, beweegt zich
zooals men zegt in „stijgende lijn" en
ze zijn er goed roomsch. Spontaan beloof
de ik, dat ik er over schrijven zou. Geen
geregeld verslag. Dat komt in de volgende
aflevering van „Onze Mededeelingen", het
officiëel orgaan der Vereeniging. Maar
over 'n paar „dingen", die ik voor broe
deren kring belangrijk acht, wilde ik wat
zeggen. -
Naast do kerkmuziekschool te Utrecht
en het Conservatorium der R.K. Leergan
gen te Tilburg, werkt ook deze vereenigiug
aan de verheffing der kerkmuziek. Leera
ren aan beide instituten zijn leden dezer
vereeniging. Zij werkt echter niet door een
bepaalde school, maar door jaarlijksche
examens, (enkele dagen in de maand Au
gustus), waar zij aan candidaten gelegen
heid geeft als koor-directeur of organist
een groot of klein diploma te behalen.
Werd vroeger wel eens gefluisterd, dat de
examen-eischen niet hoog werden gesteld,
wat ik niet beoordeelen kan, zekeT is dit
nu niet meer het geval en ooggetuigen ver
zekeren, dat de eischen dezer vereeniging
voor het groot diploma, beduidend hoo*
gor zijn dan die der Nederl. Organisten-
Vereeniging. En op deze laatste vergade
ring werd het examen programma weder
om verzwaard.
Waarmee ik zeggen wil, dat het diplo
ma, en met name het „groot" diploma
dezer vereeniging, van een w of anderen
candidaat voor de betrekkingen van Koor
directeur of organist, niet zonder meer als
onbeteekenend naast zich neer kan leggen.
Examinatoren zijn allen kerkmusici van
groote reputatie, ook in niet-katholieke
kringen, mannen bovendien, zooals dat
telkens op vergaderingen bleek, van ras
echte katholiciteit, volkomen op de hoogte
en diep doordrongen van wat in onzen
veeleischenden tijd van een katholiek di
recteur of organist verwacht mag en moet
worden
Dit is telkens weer een der hoofdin
drukken van de jaarvergaderingen, dat
deze vereeniging bestaat uit door en door
katholieke musici, wien het met het pres
tige hunne organisatie hooge en ook hei
lige ernst is. Daarom te meer verdienen zij
onze sympathie en daadwerkelijken steun.
In direct verband hiermee wenschte ik
dan ook de volle aandacht te vragen voor
het feit, dat deze vereeniging allereerst
ideeële en niet zooals sommigen meenden,
louter materieele belangen, met name sa
laris-verhooging, voorstaat.
Zeer zeker laten over het geheel geno
men de salarissen van bekwame Organis
ten en Directeuren te wenschen over en
hoewel ook daarin eenige verbetering te
constateeren valt, zijn we nog lang niet
waar we wezen moesten en zou eenige ac
tie niet misplaatst en zeer redelijk zijn
maar daarom valt het des to meer op, dat
ik op de beide jaarvergaderingen, die ik
bijwoonde, niet één woord over salaris-
verhooging hoorde spreken.
Wat vroeger is gebeurd weet ik niet
maar nu is de mentaliteit dezer vergade
ringen er eene van voornamen ernst en
warme Katholiciteit, dingen, die van bin-
nen-uit komen.
Het deed me dan ook weldadig aan to
zien met hoeveel ongeveinsde sympathie
ik, telkens do eenige aanwezige geestelijke,
wat me zéér, zéér verbaasde, door bestuur
en leden werd begroet en op te merken
hoe dankbar men was voor ieder woord
van mijn kant. Ik was daar bij roomschen
thuis en het ging om de „goede zaak".
Dit moest meende ik, weer eens hard-op
gezegd worden.
Inlichtingen omtrent deze vereeniging,
lidmaatschap, examens enz. verstrekt dó
voorzitter, H. Geeststraat 2, Venlo en de
redactie van „Onze Mededeelingen" Ram
penlaan 21, Ovorveen.
D. VAN DER GEEST 0. P.
KERKNIEUWS
Benoemingen.
Z D H. de Aartsbisschop van Utrecht
beeft een nieuwe parochie opgericht te
Enschede onder den titel van O. L. Vrouw
van Altijddurenden Bijstand en heeft be
noemd tot Pastoor aldaar den weleerw.
beer A. Hartman Voorts heeft Z. D. H.
benoemd tot kapelaan te Ovordinkel den
weleerw. heer Th. W. van Dijk, 25 Juli 1.1.
Priester gewijd.
Pastoor C. A. J. ten Hagen.
astoor C. A. J. ton Hagen van de kerk
»an u. L. trouw van Lourdes op het
btoordereiland te Rotterdam is gistermor
gen naar het ziekenhuis gebracht om een
breukoperatie te ondergaan. Do operatie
s> volgens de „Msb." goed geslaagd.
Naar Brazilië.
1 or s.s ..Orania" van den Koninklijken
ttoilandschen Lloyd vertrok Woensdag jl.
in sterdam naar Brazilië de zeereerw.
Jir °tu- Zandvliet, benoemd tot Overste
die MiSssienariSSen Van h<?t HeiHg Hart in
Met dezelfde gelegenheid keerde na een
smaandsche vacantie de weleerw. pater
Hartgers naar zijn werkking terug.
DOOR HET LAND VAN DEN DOLLAR.
Amerikaansche reisindrukken van H. A. Uileman, pr.
vin.
De beroemde Brooklyn-brug. Een trouv/partijtje op den laten avond.
De lichtreclames op Times Square. Kermis der ijdelheid.
Brooklyn was ooroproukelijk een Ne-
derlandsche volksplanting, gesticht in
1623, en heette destijds Breukelen,
waarvan de medeklinkers in de huldigen
naam nog alle behouden zijn, maar zij
deelde weldra het lot van Manhattan, dat
ook eenmaal toebehoorde aan do West-
Indische compagnie.
Hem, dio naar Brooklyn zou willen gaan
om dit stadsdeel zelf, zou ik aanraden, hou
je gemak en blijf op Manhattan. Want ais
je dit kent, ken je 't andere ook. 't Is er
een vreeselijk drukke boel, omdat er veel
handel en industrie is, veel fabriokon, dok
ken en scheepstimmerwerven zijn, kort ge
zegd: omdat er verbazend veel omgaat,
maar daarvoor hoef je er niet op uit te
trekken.
Om één reden evenwel is de tocht de
moeite waard, n.l. omdat je daarbij pas
seert over de beroemde Brooklyn-
brug. Maar dit is dan ook iets bijzon
ders en mag een wonder van waterbouw
kunde heeten. Zij is eemaakt volgens plan
nen van den Duitsche ingenieur Johann
Roebling, die van de Vereenigde Staten in
1868 de opdracht kreeg een dergelijke
hangbrug over de East-rivier te bouwen,
als hij reeds in 1854 over de Niagara en in
1867 over de Ohio gelegd had, met dien
verstande echter, dat het drukke bootver-
keer in de East-rivier welke tusschen Man
hattan en Long Island doorstroomt, geen
enkel oogenblik vertraging zou ondervin
den. Johann Roebling slaagde er in en
concipieerde een ijzeren brug van drie
spanningen, waarvan de middelste 450
meter lang zou zijn en 41 meter boven den
waterspiegel hangen, terwijl de heele
brug bijna 1800 meter afstands zou be
dragen. Johann Roebling cijferde dit alles
nauwkeurig uit, doch mocht de verwerke
lijking van zijn plannen niet beleven. Hij
stierf reeds in 1869 en pas 'sjaars daarna
begon men onder leiding van zijn bekwa
men zoon William Roebling met den bouw
van de fameuse brug, die eerst 13 jaren
later, in 1883, voltooid werd. Het eigen
aardige van deze hangbrug, evenals van
die over de Niagara en de Ohio, is, dat zij
niet hangt aan kettingen, welke procédé
eertijds werd aangewend, maar aan ka
bels uit ijzer- en staaldraad samengesteld,
omdat do ervaring Roebling geleerd had,
dat do draagkracht van getrokken ijzer-
draad grooter is dan die van kettingen. De
kabels nu van de Brooklyn-brug zijn
ieder ongeveer 1100 meter lang bij een
middellijn van 40 c.M., terwijl zij elk een
gewicht van 80.000 en een draagkracht
van 11.380.000 Kilo hebben.
Op dien middag dan reden wij over de
beroemde Brooklynbridge, welke, zooals
reeds gezegd, uit drie spanningen bestaat;
de eerste is lang 280 M. en voert tot den
Manhattan-toren, van deze loopt do cen-
traalspanning, die 450 M. lang is, naar den
Brooklyntoren, vanwaar de derde span
ning, evenals de eerste 280 M. lang, naar
Long Island voert.
De Manhattan- en Brooklyntorens schra
gen de geweldige kabels en steken beide
ongeveer zeventig meter boven water uit.
In totaal is de brug ongeveer 1800 meter
lang, want aan de zijde van Manhattan
komt er nog een oprit van 468 meter en
aan die van Brooklyn een oprit van 290
meter bij.
Ik weet niet, hoe het met den lezer ge
steld is, maar mij persoonlijk geeft de
kennismaking met zulk een wonderwerk
en dat is de Brooklynbridge zonder twij
fel een tweeërlei gevoel. Een gevoel van
ontzag voor de grootheid van den mensch,
die met ijzeren wil en stagen vlijt, zelfs
al beschikt hij nog niet eens over de hoog
ste capaciteiten, zooveel tot stand bren
gen kan, een waarheid, die Sophokles
eenmaal de woorden in de pen gaf: „v
is geweldig, doch niets is geweldiger dan
de mensch", maar tweedens ook een ge
voel van sprakelooze vreeze; immers hoe
veel de mensch ook vermoge, een enkele
misrekening of vergissing zijnerzijds of
een natuurelement van den kant van den
Schepper is in staat heel dit ijzeren ge
vaarte in de diepte der East-rivier te doen
neerdonderen, en als ik dan eens toevallig
op die brug wareWant evenmin
als Saidjah weet iemand anders, wie hij
ook zij, waar hij sterven zal. Menschelijke
macht toch en menschelijke onmacht spe
len een wisselend spel in deze wereld en
volgens een oud woord zijn wij te midden
yan het leven nog in den dood.
Met een hoofd vol dooreenwoelende in
drukken kwamen wij op dien warmen na
middag omstreeks zes uren in het Prins
George Hotel terug, zoodat wij vóór het
avondeten nog een uurtje over hadden,
om ons te bezinnen en onze gedachten 'n
beetje op orde te brengen. Na den maal
tijd, waarbij we het genoegen hadden
als je 't zoo noemen wil geholpen te
worden dor een puur-Hollandschcn kell-
ner of „waiter", zooals die term in het
Engelsch luidt, gingen wij, zoo tegen 'n
uur of acht even naar de nabijgelegen St.-
Stephanuskerk, om den pastoor verlof tot
celebreeren te vragen, voor den volgenden
dag, en vonden tot onze verrassing de
kerk stralend verlicht, terwijl de organist
den feestelijken Hochzeitsmarsch uit
Lohengrin speelde.
Een jeugdig en knap paartje werd in
den echt verbonden, wat vlug in zijn werk
ging, want 'n preekje, zooals wij dat hier
gewend zijn, wordt er daarginds niet bij
gehouden. En nauwelijks w&s de plechtig
heid geëindigd, of 't werd zoo allemaal
maar in de kerk een handjesgegeef en een
gefeliciteer van je welste, waaraan de pas
toor dapper meedeed. De organist vin
gerde er wper lustig op los en stralend
van geluk schreed het paartje, gevolgd
door familie en vrienden, de kerk uit naar
de gereedstaande auto's. Ja, dat zijn zoo
van die oogenblikken, die je momenten
noemt, want als het goed is, trouw je maar
eens, zeggen de menschen.
Maar niet alleen van de huwelijksver
bintenis mochten wij getuige zijn, wij had
den ook hot twijfelachtig voorrecht, ge
tuige te wezen, op 'n afstand tenminste,
van de bruilofstpartij. Want hot toeval wil
de, dat de bruiloft in een der zalen van
bet Prince George Hotel, dicht bij mijn
slaapkamer, gevierd werd en wij den gan-
8chen nacht Amerikaansche moppen moch
ten aanhooren, voortdurend afgewisseld
door:
„Valencia I
In my dreams it always seems,
I hear you softly oall to me.
Valencia
Maar wij loopen do geschiedenis een
tikje vooruit. Toen wij dien avond van den
pastoor der Sint Stephanuskerk na do
huwelijkssluiting verlof hadden gekregen,
den anderen morgen om 7 uur terug te
komen, gingen wij met een paar goede ken
nissen een kijkje nemen op de Times
Square. Do Times Square is het plein,
dat gevormd wordt door do snijding van
twee drukke winkelwegen van New-
York, n.l. de Broadway en de Vlle Avenue.
Aan dit plein ligt het groote en hooge ge
bouw, waar het dagblad The New-York
Times wordt uitgegeven, vandaar de naam
Times Square.
Dit drukke verkeerspunt, alsmede ook
de Broadway en de VHe Avenue zijn bo-
kend om hun verbluffende lichtreclame's
bij avond. Dit is zóó iets bijzonders, dat,
toen wij op het s.s. „Nieuw Amsterdam"
naar Amerika voeren, eenige medereizi
gers, die Amerika kenden, zeiden: „Als u
in New-York komt, vergeet dan vooral niet
's avonds een kijkje te gaan nemen op Ti
mes Square."
Och. meen nu niet, dat, als je 's avonds
eens 'n keertje door Amsterdam, Rotter
dam of zelfs Parijs gowandeld hebt, je
een idee hebt van de New Yorksche recla
meverlichting I Wij hebben in ons vorig-
reis-artikel al gezegd, dat Amerikanen
meesters zijn in het maken van reclame, en
bij avond gebruiken zij ook kunstlicht daar
voor. En dit neemt in de omgeving van
Times Square, dat de Amerikanen „tho
world's busiest center" noemen en waar
naar hun zeggen jaarlijks zes honderd mil-
lioen menschen passeeron, verbazende pro
porties aan, omdat daar zooveel theaters,
winkels, bioscopen en hotels zijn. Deze alle
trachten aan gevel of op dak door licht
reclame's effect te maken zóó sterk, dat
als je een eindje de Broadway opgewan
deld bent en jo eigen dan omkeert, je zou
meenen, dat jandorie het heele Times
Square in lichte laaie staat! Neen, wij
overdrijven niet, zoo is het. Alle kleuren
van den regenboog komen er bij te pas en
evenmin als bij ons staan die lichtreclame';
daar niet stil. Bij stukken worden ze ont
stoken en als de heele reclame compleet is,
dan flapt de heele boel weer uit. En dat
gaat zoo den heelen avond maar door,
niet zoo hier of daar maar eens, doch op
honderden plaatsen tegelijk. Al de spirit,
waarover de Amerikanen beschikken,
wordt aangewend, om deze vertooningen
zoo geestig en leuk mogelijk te doen zijn.
Als kinderen op een kermis naar mooie
tenten, zoo liepen wij dien avond met ons
drieën over de Broadway en de VIIo
Avenue geboeid naar gevels en daken te
kijken. Wij stooten mekaar aan en zeg
gen: „Kijk daar eens en daar en daArl"
Wij, provinciale achferlingen uit de lage
landen bij de zee, hebben zulk een kermis
der ijdelheid nog nimmer gezien. Thacke
ray, kom terug! Zie, dat mannetje van
licht op het hooge dak van gindsch hoe-
denmagazijn. Het is sjiek gekleed en heeft
een mooien hoed op; in de rechterhand
draagt hij een wandelstok. Bij brokken
raakt de reclame voltooid, en ineens: daar
buigt het heertje zijn hoofd en do hoed
valt in zigzagbowegingen naar beneden
net op den punt 7an 's heertjes rechter
schoen. Maar 't mannetje heeft in zijn
jeugd voetballen geleerd on met een ga
lanten trap tjoept hij den mooien hoed,
waarop de reclamo-maker natuurlijk do
aandacht wil gevestigd zien, in korte
zigzagbewegingen weer naar zijn bemin
nelijk hoofd terug. Floep! uit is de recla
me! En na een halve minuut komt het
sjieke heertje met z'n hoed en wandelstok
terug, om hetzelfde spel weer te herbegin
nen.
Moe van het omhoog in het licht kijken,
richten wij onze oogen weer eens naar den
beganen grond. Do eethuizen en drankge
legenheden zitten vol. Hoeren in shantung-
pakken met dames i heel lichte, dunne ge-
waadjes proppen de straten op of ver
dringen zich op deez' warmen avond voor
winkels, bioscopen en theaters, die men,
te oordeelen naar de affiches, wel zou
kunnen houden voor tempels der naakt-
cultuur, en auto's roeven in eindeloozo
reeksen over het asfalt der breede wegen,
om de genieters to brengen naar een avond
feest. Zoo wordt even grif de dollar bij
avond verteerd, als hij overdag gewon
nen is.
Bah, is me dat een stad! Ik krijg een
walg van New-York en moot Feber gelijk
geven, als hij in „Be sti ijd om de stilte"
de wereldsteden noemt: „die kankerende
gezwellen op Gods aardbodem". Ik heb
nog maar één verlangen: zoo gauw mo
gelijk uit dezen helledans te raken en naar
het hotel terug to keeren. En na een poos
je zwijgens zeg ik tot mijn gezellen: „Doet
me een pleizier en laat ons teruggaan".
Weldra keeren wij de heele lichtkcrmis den
rug toe en gaan door eenige rustige wijken
naar Prince. George, wiens verblijf wij op
dien avond bijzonder waardeoren als ,,a
home in the heart of things".
STADSNIEUWS
UIT DE LEIDSCHE VROEDSCHAP.
Twee jubilarissen. Benoe
mingen. De plannen van
de H. T. M.
De agenda had 'n mooi begin. In een
sympathiek speochje, gesprokeu uit het
hart, wenschte do burgemeester den zilve
ren jubilarissen, den hecren Mulder (A.-R.,
wethouder) en Sijtsma (Vrijz.-Democr.)
geluk met hun 25-jarig Raadslidmaat
schap. Inderdaad, beide hoeren mogen met
tevredenheid verklaren 25 jaar lang, trouw
aan hun beginselen, de gemeentebelangen
naar bost vermogen te hebben gediend
En de Raad, die elk van beiden heeren een
prachtige bloemenmand had geoffreerd
de burgemeester had twee bouquetten bloe
men in de Leidsche kleuren voor beide
plaatsen doon neerzetten sloot zich bij
de gelukwenschen van ganscher harte aan.
Zulk 'n onderlinge waardeering moest
er altijd zijn in den Raad, en overal on
der ons: wij moesten altijd veel meer naar
voren schuiven hot goede, dat wij in el
kaar kunnen waardeeren, dan dat waar
door wij van elkaar worden afgestooten!
Als wij, Katholieken, allen, dat 'ns héél
serieus in practijk brachten in eigeu
kring, in eigen organisaties en in den da-
gelijkschen omgang met elkaar, en dat dan
verder in al onze verhoudingen gingen uit
strekken, verstandig en met ongerepte
handhaving van eigen beginselen of eigen,
wei-overwogen, inzicht, wat zouden we 'n
goed kunnen stichten. Maar daarover
nu niet: Beide jubilarissen worden op een
voudige en ware en waardige wijze gehul
digd!
De benoemingen, die ieder jaar op den
eersten Dinsdag in September in groot
aantal aan de orde zijn, verliepen vlug en
zonder opmerkelijke afwijkingen: alle
aflredenden werden herbenoemd en in twee
vacatures, ontstaan door het vertrek van
den heer Zuidema, werden resp. diens par
tijgenooten Schoneveld als opvolger van
den heer Z., die reeds vroeger Raadslid
is geweest en Eikerbout gekozen. Een
paar maal stemden de sociaal-democraten,
blijkbaar versterkt door de twee democra
ten en een of twee vrijz.-democr., op een
ander inplaats.van op den aftredende, doch
dit had geen effect. Bij de benoeming
van twee leeraren aan het gymnasium
maakte prof. Eerdmans do opmerking, dat
Curatoren door het te elfder ure doen
van de voordracht den Raad een beslis
sing afdwongen naar hun zin: een opmer
king, die gegrond was.
Voordat de benoemingen aan de orde
waren, had de Raad een heelen tijd ver
morst met een veel te lang gepraat over do
verordening, waarbij do Commissie voor
bet Marktwezen gewijzigd wordt in een
Comm. voor don Markt- en Havcndionst.
De heer v. Eek wilde het aantal Commis
sieleden brengen van 3 op 5, waarin hij
niet z'n zin kreeg, en do Commissie m i n-
stens om de twee maanden doon verga
deren, met welk denkbeeld de Raad in
meerderheid wèl meeging.
Na een zitting met gesloten deuren
deed do voorzitter eenige mededeelingen
omtrent de plannen der Haagsclie Tram-
wegraaatschappij. Wij hebben in ons vo
rig nummer uitvoerig uiteengezet, welke
die plannen zijn. Dc H. T. M. heeft van don
Minister vergunning vorkregen, om 3 jaar
(wij schreven gisteren 5 jaar)
bij het binnenkomen van do stad (van
Posthof tot Haarlemmerstraat) over de
rails van de N.Z.H.T.M. te loopen. Binnen
drie jaar moest zij plannen indienen voor
een eigen baan; dat heeft zij nu gedaan.
Was dat niet geschied, dan zou ongetwijfeld
de concurreerende N.Z.H.T.M. haar bij
den Minister in gebreke hebben gesteld
Maar die plannen vinden blijkens do me
dedeelingen van don burgemeester bij hot
Gemeentebestuur geen goed onthaal; en
het Gemeentebestuur zal dan ook wel van
zijn inzicht, dat een afwijzing inhoudt,
den Minister doen blijken. Waarschijnlijk
zullen de Nederlandsche Spoorwogen do
van hen in deze gevraagde modowerking
de H. T. M. niet willen verleenen. Slot
zal dus wel zijn, dat er van die plannen
niets komt en do z.g. „running power"
voorloopig weer met 3 jaar wordt verlengd
Ons lijkt 't ook beter, dat in deze ge
wacht wordt op den bouw van een niouw
verplaatst slation. Maar hoo lang
zal dat nog duren? Dat 't noodig, on zéér
noodig is, is zonneklaar! Wij willen daar
om hopen, dat daarvan toch 'ns gauw ein
delijk iets komtl
GEMEENTERAAD.
(V ervolg).
Onder de ingekomen stukkon bevindt
zich een verzoek van do bewoners van do
Jan Vos8en8teeg om betere vorlichting en
aanleg van trottoirs. Dit verzoek wordt in
handen van B. en W. gestold om pracad-
vies.
Verder wordt een verzoek van de afd.
Leiden van den B. K. Volksbond, om door
een voorschot de arboiders in do gelegen
heid te stellen een woning in eigendom te
verkrijgen om praeadvics in handen van
B. en W. gesteld.
2o Voorstel:
a. tot opheffing van de Commissie van
Bijstand voor het Marktwezen;
b. tot instelling van eene Commissie van
Bijstand voor den Markt- en Havendienst;
c. tot vaststelling van do verordening,
regelende de samenstelling en den werk
kring van de Commissie voor den Markt
en Havendienst.
Hierbij is een amendement van don heer
v. Eek ingtekomen.
De heer v. Eek is van meaning, dat do
Commissie voor den Markt- en Haven
dienst moet worden uitgebreid tot 5 leden.
Deze dienst is voor Leiden van zeer groot
belang. Leidon is ccn marktstad, een uni
versiteitsstad en een industriestad.
Een voorbeeld van een te kort bij de
Marktcommissie is reeds het gevaar dat
de kaasmarkt geloopen heeft. Maar ook
voor de toekomst staan belangrijke zaken
te behandelen; waartoe een uitgebreide
commissie haar krachten disponibel moet
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Donderdag 9 Septembfc-
- Hilversum 1050 M.
12.Politieber.
3.304.30 Uurtje voor do wees- en zio-
kenliuizen door Mevr. Ant v. Dijk.
5.7.25 Voornondcoucert door bet H
D. O.-orkost. Joh. de Jager, piano.
7.Politieber.
7.45 en 10.Porsbcr.
8.10 Christel. Radio-Omroep.
Davcnlry 1600 Al.
11.201.20 Concert door orkest en so
listen (piano, sopraan, tenor).
I.2Q-r-2.20 Gramofoonmuziek.
3.05 Vergadering van de Braomar Roya;
Highland Society.
4.20 Causerie: Rooks to road.
4.35 Concert door du band van II M
Royal Air force. J. Kerr, soprauu.
5.35 Kinderuurtje.
6.20 Dansmuziek.
6.55 Landbouwprijzen.
7.Padvindersbulletiu.
7.20 Tijdsein Big Ben, weerber., nieuws
Lezing: East Africa.
7.45 Oude Engelsche muziek door R
Robertson, piano.
8-Lezing: Tie Elizabethan Garden.
8.20 IerscliG avond. Orkest cn F. Marks,
diseuse. F. C. Hughes, tenor.
9.50 Weerber., nieuws.
10-Lezing: The ultimate Island.
10.20 Variëte. R. London, komiek. F.
Courtenay en M. Randolph, duo.
10.5012 20 Dansmuziek.
„11 a d i o-i' a r i s", 1750 M.
12.50 Concert Lucion Paris (piano,
viool, cello).
5.05 Concert
8.50 Concert.
Königswusterhaujeu, 1300 M.
8.50 Kamermuziek. Barmaskwartet (2
violen, viola, cello).
9.50 Moderne lyriek. R. Dehmel en zijc.
werken.
10.5012.20 Dansmuziek door orkes'.
Etto.
Brussel 486 M, Antworpcu 2G5 At.
5.20 Kindennatinee tol 6.20.
8.20 Orkestconcert.
9.3010.20 Dansmuziek.
Al a 8 t c r 410 M.
II.5012.50 Morgenconcert.
1-352.50 Gramofoonmuziek.
4.5.20 Kindoruurtje.
•r'206.20 Dansmuziek (gramofoon).
8-807.30 Lezing: Maschinenstürmer.
7.308.Lezing: Hilfe bei Unfallen.
8.208.50 Schaakles.
8 6010.20 Concert door bet Schoonina-
kerkwartet.
10.2011.50 Concert door het Philhar*
monisch orkest
kunnen stellen. Wanneer 4 raadsleden cn
een wethouder daarin zitting hebben, zal
er meer contact met de burgerij zijn, voor
al als deze raadsleden uit verschillende
fracties worden gekozen. B. cn W. verwij-
zon naar andere bolangrijkn commissies,
die ook Rlechts uit 3 leden beslaan o.n. de
commissie van fabricage. Doch kan zijn ook
dio commissies niet voldoende bezet.
B. en W. verwijzen naar het ndviseerend
karakter van de commissie voor dc ALarlct-
cn Havendienst. Doch spr. meent integen
deel, dnt deze commissie heel wat menr te
doon zal hebben dan adviseoron. Deze
commissie moet men meer ruimte geven en
B. en W. laten hüstaan: niet alleen advi
seoron.
Do lieer S pendel acht zich niet over
tuigd. Een kleine commissie knn veel bo
ter werken dan een grooto. net. gevaar van
een groote commissie is altijd, dnt zij ont
aardt in een praatcollege.
Dc beer flroeneveld verklaart, dat
hij bet niet mot, de meerderheid in de
commissie voor hot Marktwezen eens is,
die een kleine commissie voorstaat.
Dat do commissie van fabrieagn „zaken
kan doen" zoonis de heer Spondcl zegt,
gelooft spr. graag. Alle loden daarvan zijn
van de rechler zijde, waardoor haar ad
viezen dnn nok eenzijdig zijn. Spr. noemt
nis voorbeeld, dat deze commissie aanbe
steding van bet strnatinakcn voorstaat.
Do lieer S n c r» d e 1: Dat geen poli-
tioke Invc -
Do hc~- r: - - v D.-.t ziet u nio{
•in. .Spr. 1 -dt vol. dat in een kleine com-
niissio .'inig kans is, dat do zalcen veel
zijdig zullen worden bekeken.
Do heer v. d. Tic y d c n kan z.icli de hou
ding van den heer Omonovcld niet begrij
pen. Zijn houding in dc commissie van bet
Marktwezen was geheel in overeenstem
ming met die van den voorzitter. Althans
van verschil van meening bleek niets.
Do hoer Eikerhout acht de kv.es»ie
niet van zoo groot belang. Spr. heeft d<
overzijde wel eens hooren sprekon over dl
onbelangrijkheid van deze commissie. En
nu maakt, do hoer v. Eek zoo'n oplief «laar
van. Spr. is tegen uitbreiding.
De beer Wit mans is vroeger ook lid
van do commissie geweest on toen is al
meermalen gebleken, dat een kleine com
missie belemmerend werkt. Hij is vooi
uitbreiding tot 5 loden.
De voorz. meent, dat er verschillende
dingen welke met do zaak niets tc maken
hebben, thans zijn besproken.
Spr. ontkent vooreerst, dat deze too
komstige commissie vorder zal moeten
gaan dan adviseeren. Dan zou de commis
sie op eigen houtje B. en W.-tje gaan spe
len. Deze commissie is van groot belang,
ongetwijfeld. Maar daarom behoeft ieders
partij er toch nicfc in vertegenwoordigd te
zijn. Waar zou dat heen moeten 1
De heele zaak heeft niets to maken met
partijen, maar de vraag is slechts: met
hoeveel personen kunnen de zaken het
besto behandeld worden. En dan blijkt in
do commissi»' van fabricage bijv. dat men
met weinig personen veel beter opschiet.
Aion - moet personen hebben, die kennii
hebben van het mfwkt- ea bavsawezon, or,
