ie Lett Courant"
DE ÏHSSOnPERSM
Vierde Blad.
Zaterdag 21 Augustus 1926
mm t mammam
Buitenl. Weekoverzicht
Augustus is de vacantiemaand, de maand
van den klassieken journalistiekcn kom
kommertijd. Neen, stel u gerust, ik begin
niet over den zeeslang, wiens kwispelstaar
ten-den journalist in dezen lijd vroeger wist
:s inspireeren. Doch ik zal bet hebben over
een ander mysterieus geval, dat zich even
eens afspeelde rondom de zee. Zooals men
zich herinneren zal, is tijdens den oorlog
een Engelsche kruiser, aan boord waarvan
zich de Britsche minister van oorlog, lord
Kitchener, bevond, getorpedeerd door eeu
Duilschen onderzeeër. Lord Kitchener ver
dronk en zijn lijk is nimmer teruggevon
den. Toch gingen er verhalen, dat zijn lijk
aan de Noorsche kust zou zijn aangespoeld
en daar zou zijn begraven tegelijk met zoo
vele lijken, die do golven destijds op het
Noorsche' strand wierpen. De Britsche re
geering heeft een nauwkeurig onderzoek
doen instellen naar do waarheid van deze
verhalen en is [T5t do conclusie gekomen,
dat, er geen enkele grond beslaat om aan
te nemen, dat Kitcheners lijk ooit gevon
den is. Maar nauwelijks had zij daarom
trent een officieel witboek uitgegeven of er
kwam een zekere fi^ank Power aanzetten,
die beweerde uit Noorwegen een kist :o
hebben medegebracht, bevattende de over
blijfselen van den verdronken oorlogsmi
nister. De kist werd in tegenwoordigheid
van de Britsche autoriteiten geopend, docii
wa't er uit kwam, geen lord Kitche
ner.
Sterker nog, men kon vaststellen, dat de
kist nimmer menschelijke overblijfselen
bevat had. Men kreeg den beer Power bij
de ooren en deze beweerde, dat de kist tij
dens zijn afwezigheid was omgeruild.
Ra, ra, wat is dat?
Detectives van Scotland Yard zijn nu
bezig om uit te visschen, wat deze myste
rieuze geschiedenis te beteekenen heeft.
Zij hebben een bezoek gebracht aan het
bureau van „Qhrystal Productions", om al
daar bijzonderheden to vernemen omtrent
een film die Frank Power tijdens zijn ver
blijf in Noorwegen zou hebben genomen.
Het vermoeden was nl. bij Scotland Yard
gereden, dat dit alles was geënsceneerd
voor een film. De directeur van „Chrystal
Productions" deelde mee, dat er inderdaad
een film van 700 M. in Noorwegen was
opgenomen, waarvan de laatste 120 M. cpn
kerkhof, grafzerken en een of twee graven
in beeld brengen, door Power opgenomen.
De overige gedeelten bevatten natuuropna
men.
Het is een geschiedenis om er zwaar over
te .peinzen. De film staat voor niets. Hier
de railloozo trein, daar lord Kitchener, nog
na' zijn dood roclamo makend voor de film!
Drie jaar Strescmann. Dezer
'dagen is het 3 jaar geleden, dat'dr. Gustav
Stresèmann de Berlijnsche "Wilhelmstras-
se introk om als Rijksminister en tevens
Rijkskanselier de verantwoordelijkheid van
'de Duitsche politiek in het algemeen en de
buitenlandsche politiek in bet bijzonder op
zich te nemen.
Thans is Strescmann geen rijkskanselier
meer, maar minister van buitenlandsche
zaken is hij nog steeds. En nu na drie ja
ren moet men erkennen, dat Stresemann
in betrekkelijk korten tijd meer tot stand
heeft gebracht dan al zijn collega's in den
republikeinschen tijd voor en met h%m, en.
dat bij kans gezien beeft, de buitenland
sche politiek van het Duitsche Rijk zoo ie
voeren, dat zijn persoonlijkheid op deze
plaats door alles crises heen als onmisbaar
gebleken is.
Vier hoofdpunten kunnen wc in de mi
nisterieel© periode van d-r. Stresemann dui
delijk onderscheiden:
1. De liquidatie van do bezetting van het
-Ruhrgebied;
Het tot standkomen van de Dawes-
overeenkomst.
3. Het verdrag van Locarno.
4. De voorbereiding voor de aansluiting
an Duitsckland bij don Volkenbond.
D.eze vier punten zijn zoo overzichtelijk,
dat heL eigenlijk niet eens noodig is ze nog
van commentaar te voorzien. Men heeft in
den beginne om den diplomaat Stresemann
in vele kringen meelijdend geglimlacht.
Stresemann lacht hel laatst en het best
Hij beeft zich internationaal respect weten
te verschaffen, is op het oogenblik stellig de
man, in wien de buitenlandsche regeerin-
gen algemeen vertrouwen stellen en met
wien zij ernstig rekening moeten houden.
Daarmee is tevens gezegd, dat hij voor
Duitschland een groot deel van bot respect
heroverd heeft, dat het met den oorlog
verloren had.
Dat alles was niet te bereiken zonder
een zekere plooibaarheid, die men jn den
aanvang vaak voor karakterzwakte aange
zien heeft. Men heeft er te dikwijls bij ver
geten, hoe ongelooflijk moeilijk en ondank
baar het is, in Duitschland in deze tijden
buitenlandsche politiek te voeren. De
spreekwoordelijke verdeeldheid der Duit-
schers is nimmer sterker aan het licht ge
treden dan in deze woelige en onvriende
lijke tijden. Een minister van buitenland
sche zaken in het tegenwoordige Duitsch
land hoeft helaas tegen twee fronten te
vechten: togen den binnenlandsc.hen vijand
nog veel meer dan. tegen den buitenland-
schen. Ja, men mag gerust vaststellen, dal
hij wonderlijk genoeg zijn voornaamste
krachten tegen den binnenlandschen mo
biel moet maken en daardoor voor de natie
als geheel veel kostbaren tijd verliest.
Maar na 3 jaar schijnbaar als een
Avindvaantje met allo politieke winden te
zijn meegedraaid, kan Stresemann straks
hoogstwaarschijnlijk wijzen op het grooto
succes van zijn politiek, nl. de opname van
Duitschland in den Volkenbond en in den
Raad. Als de kibbelarij om de Raadszetels
teminste weer niet leidt tot een fiasco, zoo
als den vorigen keer.
De Volkenbond. Het is een boos
Aoorteeken van nieuwe moeilijkheden, dat
op aandrang van Spanje de studie-com
missie voor de samenstelling van den Vol
kenbondsraad tegen 30 Augustus, d. i. en
kele dagen voor de Septemberzitting van
den Bond, ten tweeden male is bijeengeroe
pen.
Do eerste bijeenkomst dio op 17 Mei ein
digde, had zich tegen uitbreiding van de
vaste Raadszetels (met uitzondering van
den aan Duitschland toegedachten) uitge
sproken en dit in een protocol vastgelegd.
Om Spanje, Polen en Brazilië" die niet
bereid bleken zich bij deze uitspraak neer
Ie leggen, daarmee te verzoenen had Lord
Robert Cecil geopperd het aantal losse
zetels van zes tot negen uit to breiden cn
de drie nieuwe zotels los-vasl te maken in
dien zin dat de houders na den termijn
van drie jaar herkozen kunnen worden. Do
commissie had zich met dit voorstel ver-
eenigd en was uiteengegaan in de verwach
ting dat- althans Spanje en Polen het halve
ei boven dp leege dop zouden verkiezen. In
dat geval kon, de tweede zitting, dio op 28
Juni werd bepaald, aanstonds spijkers met
koppen slaan. De tusschenlijd zou 'gebruikt
worden voor diplomatieke onderhandelin
gen om de zaak in, liet reine te brengen.
Allerlei factoren hebben dat plan doen
mislukken. De 'langdurige regoeringscrisis
in Frankrijk kwam storend lussclienböidö,
Brazilië liep boos uit den Volkenbond weg,
Spanje bleef een permanenten zetel eischen
en Polen keek de kat uit den boom.
Do tweede zitting der commissie dreigt
dus, vooral nu Spanje er den stoot toe
geeft, tot .ernstige verwikkelingen aanlei
ding te geven. Weliswaar zijn de diploma
tieke besprekingen nog gaande. Zoo hebben
buitenlandsche vertegenwoordigers uj
Spanje verleden Zaterdag te San Sebas-
tïaan overleg gepleegd met den Spaanschen
minister van buitenlandsche zaken
daarbij moot., naar te Genèvc verluidt, do
minister hebben gezinspeeld op een schik
king, die Spanje en Polen los-vaste zetels
met herkiesbaarheid om de vijf jaar zou
toekennen.
Denzolfden dag legde Primo, de Rivera
in een persge^prek de merkwaardige ver
klaring af dat Spanje de inlijving van het
neutrale gebied van Tandzjcr bij zijn Ma-
rokkaaysche zone verlangt. De veronder
stelling ligt voor de hfind dat do dictator
dezen voor' F ritmis vul en Frn'nkr'jk enr
nemolijkon eisch slechts stelt om aan Span-
je's streven naar een vaste positie in den
Volkenbondsraad kracht hij te zetteu. Zoo
vatten althaus de Fransche bladen, die van
een „coup de theatre" spreken het op.
In Duitschland wekt de loop van zaken
niet weinig ontstemming. De National-libe-
rale Korrespondenz, het orgaan der volks
partij, welker voorzitter minister Strese
mann is, schrijft in een klaarblijkelijk ge
ïnspireerd artikel o.m.: „Indien de onder
handelingen tusschen de betrokken Vol-
kenbondsstaten wederom een ongunstigen
keer nemen, bol^ooTt men over de betreu
renswaardige gevolgen daarvan niet in
twijfel te zijn. Zonder Duitschland kan de
Volkenbond zijn taak als groote en bevrij
dende vredesinstclling niet vervullen cn
niemand kan van Duitschland verlangen
opnieuw vertegenwoordigers naar Geneve
af te vaardigen, voordat een bevredigende
oplossing van het Raadsvraagstuk is be
reikt."
Het Britsche m ij n c on f 1 i c I
Donderdag hebben de strijdende partijen 'a
liet steenkolenconflict weor eens geconfe
reerd, Hot was de eerste maal, dat, sinds
twee maanden, de twee partijen van bet
kolonconflict elkaar ontmoetten en na an
derhalf uur gingen zij uiteen zonder een
regeling voor eenige voigende bijeenkomst.
Officieele verklaringen werden nader
hand bekend gemaakt door heide partijen.
In de verklaring van de eigenaars werd
o. a. gezegd: „Evan Williams, de president
van de Mijnassocialie, noodigde de verte
genwoordigers der mijnwerkers uit om de
punten naar voren te brengen, welke zij aan
de mijneigenaars wenschen te zien voorge
legd. Uit het antwoord van mr, Smith
bleek dat do eenigo definitieve mededeeling
welke hij in staat was te doen, hierin be
stond dat 'de mijnwerkersfederatio vast
houdt aan haar eisch tot een nationale
overeenkomst, tot geen verlenging van het
aantal arbeidsuren lot een bespreking over
de loonen slechts nadat een onderzoek naar
de reorganisatie-mogelijkheden zal ziju
ingesteld en tot een verzoek aan de regee-
ring om subsidie. Williamson legde in zijn
antwoord uit waarom het voor de eigenaars
uit economische overwegingen onmogelijk
is het werk to doen hervatten op een rege
ling van uren of loonen, die vóór do stop
zetting van kracht waren of om een natio
nale overeenkomst te maken, welke vaan do
individueelo noodzakelijkheden van de ver
schillende kolenmijnen tegemoet kan ko
men. Hij zette verder uileen dat de eige
naars even sterk tegen een subsidie gekant
blijven als zij het altijd geweest zijn. In
verband met do onveranderde positie van
de vertegenwoordigers der mijnwerkers
inzake deze fundamenteelo kwesties heeft
het geen doel de onderhandelingen voort te
zetten".
En zoo sukkelt het Engelsche volk maar
verder. Dc toencmendo werkhervatting :n
de mijnon wijsf er echter op, dat de sla
king langzaamaan verloopt. Ook de oncenig
beid tusschen de leiders in de verschillen
de mijndistricten wijst op een naderende
ontbinding. Duitschland 'profiteert onder-
{u3.>c1ipii en Kan niet genoog Koicn pWniu-
eëeren.
ÜJST DE IPEÜS
MEXICO MOET ZICH ZELF HELPEN.
Drie weken zijn we nu al vol van Mexico
Wc weten, dat de Kerk daarop Russi
sche wijze vervolgd wordt.
Wo ziju van mededoogen vervuld met de
priesters en religieuzen, die uit het land
zijn gezet, gevangen genomen, in het gun
stigste geval tot werkloosheid gedoemd.
We beklagen de katholieke bevolking,
wie de troost en de genademiddelen van
den godsdienst worden onIhouden.
We zien in de kerkvervolging een samen
spanning van bolsjewisme, socialisme en
vrijmetselarij.
Maar wat ons bet' meest Hindert, is, dal
deze vervolging voorvalt in een overwe-
geud, zoo goccl als uitsluitend katholiek
land.
Gebeurde liet in Rusland, dan zou men
beseffen, dat de kleine katholieke minder
heid tegen de meerderheid van andersden
kenden niet op kon.
Maar in het katholieke Mexico had doz<
vervolging niet behoeven cn niet kunnen
voorkomen, indien do katholieken anders
er-wild hadden.
FEUILLETON.
Roman van E. F. BENSON.
(Nadruk Verboden).
66)
„U begrijpt wel, wat ik bedoel," zei zo.
,,Ik schoot te kort en dat kan ik me moei
lijk vergeven. Ik hield het meest van Buz;
het was mijn recht cn mijn plicht om hem
te helpen. Ik weet wel dat de zaak op
zichzelf niets was; alleen maar tc druk
ken op een spuitje: maar do eigenlijke
zaak was, begrijpt U wel natuurlijk
begrijpt U het dat ik bet vecht van de
liefde weggooideEn ik geloof niet dat
ik U ooit erfóor bedankt hel) dat TT dat
recht opraapte cm zoo te zeggen. Maar
ik Avas toch Averkclijk dankbaar!"
De kleine brandstapel van C'harles was
uitgebrand.
„Anno Buzzei hij.
Joyce ging rechtop zitten.
- „Hij heeft het toch zoo kwaad, niet ge
had," zei ze., „Maar ik begrijp eigenlijk
niet waarom ik zoo maar aanneem dat
U belang zoudt stellen in Buz. Maar nu
heb ik gebiecht. Ik heb het U altijd wil
len zeggen. Wat is mijn penitentie?"
„Ik geloof dat een tochtje in de boot TT
goed zou doen,,' zei hij. „Vooral, als ik
boom!"
Dat was voor liet'oogenblik het eind
van '"t gesprek. Charles spreidde een ge
weldig gecompliceerde onhandigheid ten
toon in de boot, hoewel zijn werk als
goocheltoer beschouwd zeer te loven was.
Joyce zei hem, hoe hij moest gaan staan
„Welken kant gaan wij eigenlijk uit?" vroeg Joyce.
cn bij ging zoo staan en liet
goochelen begon. Hij duwde
den boomslok in den rivier
bodem, waar hij bleef ste
ken; liij trok er hard aan en
de boot ging achteruit maar
een tweede krachtinspanning
bracht een hoop waterplan
ten cn modder op zijn broek.
Hij duwde Aveer, dezen keer
zoo hard en krachtig dat zo
in 't midden van de rivier te
recht kwamen en alleen door
geweldig met zijn armen to
zwaaien hield bij zich in
evenwicht. Hij duwde Avccr
op eon plaats waar bet
diep was zijn arm ging tot
den schouder te water cn hij
viel als een verwarde hoop
armen en beenen op den ver
bijsterden Huz.
„Welken kant gaan avc
eigenlijk uit?" vroeg Joyce.
diaries keek woest om
zich been. De boeg van de
boot schoen stroomafwaarts
to wijzen.
..Stroomaf!" zei hij.
Do boot dacht er anders
over. Zo draaide zich lang
zaam om en lag met de kop
tegen stroom.
„Wo gaan toch stroomaf,
niej?" zei bij.... En zo zaten
tegen den kant.
Toen begon de boot vlug
te draaien en liet sclieeldo
niet veel of hij onthoofde een
stoutmoedige zwaan die zich
in do buurt waagde.
Zeker, het verzet, door mannen cn vrou
wen bij do sluiting der kerken en de verja
ging dor priesters geboden, bewijst, dat er
onder de katholieken nog geloofsmoed en
aanhankelijkheid over is, doch de moed
openbaarde zich te laat, evenals in een
vroegere periode de Fransche katholiekou,
dio tegen de uitdrijving der religieuze or
den protesteerden, mat hun protest te
laat kwamen.
Men heeft een oogenblik gehoopt, dat
een woord van den president der machtige
Vorcenigdc Staten den kcrkvervolgers een
halt zou toeroepen.
Het ware mogelijk geweest, dat.zulk een
woord do dwingplanden zou hebben doen
aarzelen, maar liet zou geen definitieve
uitkomst hebben gebracht.
Mexico moet zich zelf helpen.
Mexico moet zich zelf herzien cn zijn te
korten aanvullen.
Het kost weinig moeite en vraagt weinig
dapperheid, bij een gcwelddadigen maatre
gel voor de vrijheid te manifesteeven en
togen de tirannie to demonstreeren.
Maar hoe stond het met het geloofsle
ven?
Bezochten al die duizenden en duizen-
difh, die voor de gesloten kerken te hoop
liepen, ze ook ijverig toen ze nog open wa
ren, vervulden ze al hun godsdienstplich
ten nauwgezet, leefden zo door en uit het
geloof?
Was het katholiek onderwijs wat het in
een katholiek land moest zijn?
Stond men achter een katholieke pers,
dio voor vrijheid en recht opkwam?
Was in bestuur en wetgeving, ook tegen
over de kleinen en zwakken, do rechtvaar
digheid richtsnoer?
Steimde men bij do verkiezingen op
rechtschapen mannen, die hot algemeen
welzijn beoogdëh?
Was cr inderdaad ivat men zqu kun
nen noemen eon katholieke gemeenschap?
Zeker, al zouden do Mexicaansclie ka
tholieken in voel en in alles zijn te kort ge
schoten, dan blijft do kerkvervolging van
president Galles cn de zijnen nog een ver-
oordeelenswanrdig bedrijf.
Maar wat zich in Mexico afsjIt is
schier niet denkbaar zonder aan te nemen,
dat de katholieke bevolking de verdruk
king en de geweldenarijen zich zelf te wij
ten heeft.
En men mag alleen maar hopen, dat
het kwaad, hetwelk zich thans zoo fel en
in zoo groven vorm openbaart, de oogen
der Mexicaansclie katholieken zal openen
voor al heigeen waarin zij zijn te kort ge
bleven.
Eerst als zij inzien, dat zij zelf een Gal
les en zijn bedrijf hebben mogelijk ge
maakt, is redding denkbaar en nabij.
MINISTER WASZINK.
In „Het Katholieke Schoolblad" schrijft
H. L(eemrijzo):
Onze nieuwe Min. van O., IC. en W. blijkt
een open oog en oor te hebben voor allen,
dio werkelijk fouten hebben aau lo wij
zen. Hij is bereid ook met de daad te too-
nen, dat hij wil meewerken tot wegno
ming daarvan. En dit doet bij radicaal
vil.ff
Ook nu weer heeft hij in tweo zaken ver
andering gebracht, waarvoor hem huldo
toekomt. Hot geldt hier dingen, die ook
onzerzijds waren belicht.
Ten eerste: Het bewijs van tweejarige
werkzaamheid a-oov het Hoofdakte-exa
men. De toestand was ook werkelijk ridi
cuul.
Do tijd, .lie men als kwcekcling-met-
alcte voor do klas stond, dus ondor loo-
zicht w.erkte, lelde wol en die van een as-
sistent-met-akte, welke zelfstandig een
klas mocht waarnemen, telde niët voor
diensttijd.
Radicaal werd hier de knoop doorge
bakt: bet bewijs van tweejarige werk
zaamheid is niet meer noodig.
Ten tweede: Dit jaar zou liet do laat-
sfco maal zijn, dat voor lagere akte vol
gens liet oude program Zou geëxamineerd
worden. Hot onbillijke hiervan springt dui
delijk in het oog, als men bedenkt, dat dit
besluit genomen word 10 September 1023,
dus voor slechts drie jaar, terwijl de op
leiding vior jaar duurt. Ogk hierin is nu
verandering gebracht.
Vooral liet vlug ingrijpen in dezen is to
prijzen, umdat de opleidingen reeds niet
September rekening met dit besluit moo'
ten houden.
Vragen van Kamerleden.
Ongeschikte noodwoningen.
De lieer Bulten heeft aan den Minister
van Financiën de volgendo schriftelijk©
vragen gesteld:
1. Is liet aan do Regeering bekend, dat
in de door de overstrooming geteisterde
landstreek van Maas en Waal:
a. do noodwoningen niet geschikt ziju
voor bewoning in den winter;
b. de heropbouw, niettegenstaande do
goede werkzaamheid van hot Algemeen
Watersnood-Comité, met naino in do go-
meenten Wnmel, Appeltern en Dreumol,
voor den a.s. winter vermoedelijk niet ge
reed zal ziju, welke omstandigheid in ver
band met die onder a genoemd, aan bo-
woners van noodwoningen zorgen baart;
c. het .Algemeon Watersnood-Comiló
niet over voldoende gelden schijnt tp be
schikken om bij dien heropbouw rekening
to kunnen houden met zoodanige inrich
ting der woningen, dat de kleine man
daarbij ook gelegenheid voor stalling van
eenig vee heeft?
2. Is de Regeering bereid lo bevorder.-n;
a. dat de heropbouw voor den a.s. win
ter zal zijn tot stand gekomen;
b. dat bij de inrichting der te bouwen
woningen voor de niet bemiddelde boeren
bevolking wel rekening kan worden ge
houden voor de stalling van cenig vee, bijv.
door het verstrekken van een renteloo/.c,
in jaarlijksölie termijnen af to lossen, hy
potheek?
Het medisch m ij u t o o z i c h t.
Do lieer van der Wacrdon hooft aan den
Minister van Waterstaat do volgende vra
gen gestold:
1. Is do Minister bereid mode te dolden,
wat de oorzaak is, dut gelijk, in de
Memorie van Toelichting van het Wijzi
gingsvoorstel Mijnwet 1903 (toezicht op
mijnbouwkundigc onderzoekingen) wordt
vermeld met don Minister van Arbeid
nog geen overeenstemming is bereikt om
trent do uitvoering der Wijzigingswet
1920, die bedoelde maatrogolon Ig nomen
voor hygiene en ter voorkoming van on
gevallen? Welke stappen deukt de Minis
ter te doen om te geraken lot de reeds in
1920 urgent geachte regeling dezer ma
terie?
2. Is do Minister van meening, ouk ge
hoord do meening der samen workeiuh»
Mijnwcrtersbonden, dat het huidige mijn-
foozichl goed is en de veiligheid der ar
beiders voldocndo waarborgt, en dit het
niet gewonschl is dit toezicht onder lo
brengen bij do Arbeidsinspectie?
3. Kan de Minister inlichtingen geven,
hoe het medisch gedeelte van het mijn toe
zicht wordt uitgevoerd? Is do Minister
van meening, dat do uitvoering hiervan
alleen door van do mijndii'cCtios afhanke
lijke medici voldoende is?
-4. Is do Minister liercid mede Ie dooien,
dici van do Arbeidsinspectie ingestelde
onderzoek naar huid- en oogaandooningcn
door pokslof en naar pekkankor afgebro
ken werd? Is ook de Arbeidsinspectie, die
dit onderzoek leidde, van meening, dat er
voor voortzetting van flit onderzoek geen
aanleiding was?
5. Is do Minister van oordeel, dal het
toezicht op do' fabrieken der mijnonderno-
mjugen is toevertrouwd aan een daartoe
competente dienst, evengoed geoutilleerd
als de Arbeidsinspectie?
0. Ia de Minister niet van mooning, dat
de Arbeidswet 1919 do mogelijkheid opent
het toezicht dezer ondernemingen Ie bren
gen onder do Arbeidsinspectie, ook indien
hét geheclo Mijntoezicht nog niet naar do
Arbeidsinspectie overgaat, naar. analogic
van do regeling die in andere bedrijven,
bijv. liet Ned. spoorwegbedrijf, gevolgd i>?
Belasting op dc ruwe tabak bepleit.
„Hot banderol lcsystoom in
s t r ij d met do (i r o nd w- c t.
In verband met do plannen, die er scljij.
'non to zijn om van vcreenigingswego ec*>
rekest in te dienen bij den Ministm- vin
Financiën, waarbij men een wet wil
gen, waarbij zal worden bepaald, dal iede-
1 ie sigarenwinkelier gehouden zal rijn.niet,
Toen verscheen mevrouw Wrought on
die haar .visite bij haar zoon gemaalct
had, aan den rand van het grasveld en
Charles beloofde, eenigszina overhaast,
dat hij haar op zou komen halenMaar
per ongeluk gingep ze den verkeerden
kant uit. Joyce had nog nooit heel haar
gozond leven zooveel" pijn gehad van 'b
lachen.
Maar zelfs deze dwaasheden brachten
hen dichter bij elkaarliefde weet wat
lachen waard is.
Zes maanden geleden op een stormach-
tigen avond, toen de schoorsteenen rook
ten cn de regen kletterde op dc ruiten,
Avas Joyce naar haar slaapkamer gegaan
cn liet ze haar vader met zijn gast alleen
en toen Avas er een wild instinct wakker
geavorden in haar ziel dat haar «leed ver
langen om alleen naar buiten te gaan in
do donkerte en den storm om zichzelf Ie
zijn, eenzaam en niet beïnvloed door de
tegenwoordigheid van anderen. En dezen
avond, toon zij cn mevrouw Wroughton
Philips cn Charles, die in druk gesprek
waren, verlieten Philips verkoudheid
was (op bijna miraculeus© manier, gesteund
door Eucalyptus) heelemaal verdwenen
voeldo ze hetzelfde verlangen weer over
zich komen. Maar nu werd zij niet aan
getrokken door regen en do donkerte,
maar door heb stille licht van de sterren
en de warme geuren der lente. Evenals
toen wilde zo alleen zijn,verborgen in liet
schemerlicht van do sterren en zwerven
door don pasgevallcn dauw door de wei
den, en de jonge blaren voelen aan de wil
gen langs do rivier cn misschien met haar
gezicht naar den grond liggen in de groei
ende hooilanden om te luisteren naar dn
geheimzinnige geluiden van den nacht en
om te loeren om Avat le loeren? Ze wist
niet wat, of in elk geval kon ze aan haar
antwoord geen vorm geven, maar het was
iets dal dc nacht en de lento haar konden
vertellen; iets dat in betrekking stond 1 r»**
den geest van het leven die de wereld d 1
voortrollen op haar eeuwenlange reis en de
rogen van dc Avilde schepsels in liet wond
stralend maakte en <le roos deed bloeien en
bet roode "bloed in haar door haar ade
ren joeg.... Zeker zou ze in dc donkerte
\an den lentenacht haar polsslag kunnen
regelen naar het groote rvthmo van d
reld.
Ze, had Haar avondjapon uilged im cn
een morgenjapon aangetrokken. E:a nu,
nadat zij baar licht-bad uitgedaan, r-ing
zo naar het open raam. I rok dc jaloini op
en leunde naar buiten, En toen, mei een
plotseling pas-Ontwaakt Avcten, ipcrkie zo
dat ze niet langer alleen wilde zijn. Zo
wilde een leermeester bij' üfch hebben, dio
tegelijk met haar kon leeren, iemand dio
monschelijker was dan het sterrelicluen
dierbaarder aan haar hurt dan de geurige
hooivelden. Maar als ze naar buiten leun
de in het donker, was zo dichter bij hem
dan in liet huis en ze opende haar hart
Het stond wijd open.
Juist beneden haar werd het grintpad
langs het grasveld bestraald door hel gele
licht dat door de ramen kwam van baars
vaders werkkamer. Ze hoorde geluiden van
beneden, dc klank van stommen, vaag cn
onverstaanbaar; en kort daarop voetstap
pen op den trap en over den overloop
langs baar kamer, tot waar haar vader
sliep. Toen w%rd de deur beneden openge
daan en Charles kwam naar buiten. Mis
schien voelde bij zoo goed als zij, do roep
stem van don nacht; ze vroeg zich af of
