leis* Courant"
weede Blad,
TUSSGHENPERSOON
ijdag 20 Augustus 1926
i
UIT DE PERS
R. K. VOLKSPARTIJ.
I?eds werden de antwoorden gepubli-
van Z. D. H. Mgr. A. J. Gallier, Bis-
,p van Haarlem, op de brieven van de
5. Volkspartij inzake het zich politiek
iüiseeren van R. K. in die partij. De
»-:aris van de R. K. Volkspartij afdee-
Noord-Holland, verzoekt thans de
Haarl. Crt" ook de brieven aan Mgr
;ht, te willen opnemen,
e eerste brief luidde als volgt:
I
Amsterdam, 5 Juli 1926.
Monseigneur,
De ondergeteekenden, vormende het
les tuur vnn den Kieskring Noord-Hol
land van de Roomsch-Katholieke
Volkspartij in Nederland, veroorlooven
zich beleefdelijk de vrijheid zich ie
wenden tot Uwe Doorluchtige Hoog
waardigheid met het volgende:
Zooals U zult hebben vernomen is
in December 1922 te Amsterdam op
gericht de R. K. Volkspartij, van wel
ke partij wij hieringesloten het Pro
gram insluiten.
Nu is het ons eerbiedig verzoek van
te mogen vernemen dit in op
dracht van alle afdeelingen der R. K
Volkspartij in de provincie Noord-Hol
land of het.toelaatbaar is
te achten, dat Roomsch-Ka-
tholieken zich politiek or-
ganiseeren in de R. K. Volks
partij.
Wij verklaren ons gaarne- bereid
desgevraagd ons verzoek nader per
soonlijk bij Uwe Doorluchtige Hoog
waardigheid te komen toelichten.
Uw antwoord met belangstelling te
gemoet ziende,
Met gevoelens van ware hoogachting
Van Uwe Doorluchtige Hoogwaar
digheid de gehoorzame dienaren ie
Jezus Christus,
Haarlem: J. J. BUTTING, voorz.
Amsterdam: J. J. GEMMEL, secr.
Alkmaar: C. SCHNEIDERS, lid.
Velsen: JAC. ZUURBIER, lid.
Hilversum: H. H. THOOLEN, lid.
ffierop antwoordde de Bisschop, zooals
a weet, dat de R. K. Volkspartij een
leuring veroorzaakt en dat mgr. niet
a begrijpen, hoe een goed Katholiek er
i(s maar aan denkt, om aan die scheu-
cgmee te werken, gezien de heillooze ge-
Agen van zulk een splitsing in het bul-
'tiknd.
Daarop werd dan ten tweede male een
ief gezonden van den volgenden inhoud:
Amsterdam, 20 Juli 1920.
Monseigneur,
Wij kwamen in Eet bezit van Uw
schrijven van 8 Juli jl. en veroorloven
ons eerbiediglijk de vrijheid het vol
gende onder Uwe bijzondere aandacht
te brengen.
Inderdaad is het waar, dat de R. K.
Volkspartij staat buiten de Katholieke
Staatspartij, hetgeen echter zijn oor
zaak vindt in de omstandigheid. dat
haars inziens in de Katholieke Staats
partij de belangen der Roomsche de
mocratie niet voldoende behartigd
worden volgens de beginselen neerge
legd in de Encycliek Rerum Novarum.
Inderdaad is het ook waar, dat de
R. K. Volkspartij een scheuring onder
de Katholieken veroorzaakt, maar dan
toch slechts in politieken zin, omdat
onze leden voor het altaar een zijn met
al hun geloofsgenooten.
De R. K. Volkspartij ziet in de poli
tiek van de Katholieke Staatspartij een
gevaar:
a. door de verwaarloozing der gees
telijke belangen der Roomsch-Kalho-
lieken (Gezantschap bij den Paus, Mis
sievrijheid, Processieverbod);
\b. door de reactionnaire politiek.
FEUILLETON.
Roman van E. F. BENSON.
(Nadruk verboden).
Su goed dan," zei ze. „Ik wil heelemaal
dat je hem nooit meer aan zult kij-
LMaar volg mijn raad, Joyce! Gut, als
teven tig jaar jonger was, zou ik hem
dadelijk opvolgen. Beslis of je van
R bent hem te nemen en dan verder
s onzin. Gut, gut, meisjes beginnen te
ha en kijken opzij en denken dat je
onbehoorlijke oude vrouw bent, als je
Ween maar den raad geeft om precies
»en, wat zo graag doen. Bewaar al dien
W over de maan en poëzie maar voor
liefste Dan heb je iets om over te
kn; maar vermoedelijk zul je nog wel
dingen hebben om over te praten.
19 een nette verstandige jonge kerel,
'een goed hart en een goed hoofd en
'oopen er niet veel zoo rond. Je hadt
Men die meisjes en vrouwen eens naar
moeten zien staren op de tentoon-
®lf. Ik dacht dat de cene of andere
Mem zou trouwen. Ze zullen nu om
'heen draaien als wespen om den jam
jar zorg dat jij de eerste bent, mijn
en dan doen we er het deksel op.
daar komt hij terug! Doe nou niet,
ie verontwaardigd bent. Ik heb heel
ptadig gepraat. Je hebt geen moeder
maar als je er nog een had, zou ze
welke de Katholieke Staatspartij voerL
ten gevolge van het samengaan met
andersdenkenden, waardoor een groot
verloop van R. K. arbeiders naar de
sociaal-democratie plaats heeft met
met het noodwendig gevolg, een ver
loren gaan voor de R. K. Kerk.
Wij meenen door het bovenstaande
duidelijk te hebben aangetoond, dat
onze scheiding van de Katholieke
Staatspartij in het belang der R.
K. zaak in het algemeen niet alleen
gewenscht, maar zelfs noodzakelijk is,
en meenen hierdoor als Katholieken
op juiste wijze de R. K. zaak te die
nen.
Het moge ons naar aanleiding van
het vorenstaande veroorloofd zijn Uwe
Doorluchtige Hoogwaardigheid alsnog
te verzoeken ons een rechtstreeks ant
woord te doen toekomen op de door
ons in ons vorig schrijven bedoelde
vraag: ,,Is het al dan niet toelaatbaar
te achten, dat Roomsch-Katholieken
zich organisceren in de R. K. Volks
partij?
Wij verklaren ons ook thans nog
gaarne bereid desgevraagd ons ver
zoek persoonlijk bij Uwe Doorluchtige
Hoogwaardigheid te komen toelichten.
Uw antwoord met belangstelling te
gemoet ziende.
(Volgen dezelfde handteekeningen).
Bij deze brieven schrijft de „N. Haarl.
Crt." het volgende:
„Begrijpen wij het bestuur van de R. K
Volkspartij goed, dan was het te doen om
met onzen Bisschop in debat te treden over
de al of niet juistheid der tot nog toe door
de R. K. Staatspartij gevoerde politiek. Im
mers, eerst wanneer kan worden toege
geven, dat de bestaande R. K. politieke
organisatie niet meer deugt, kan aan een
betere gedacht worden. Hoeveel grieven nu
de R. K. Volkspartij tegen de oude Staats
partij moge hebben en hoezeer zij van haar
eigen voortreffelijkheid overtuigd moge
zijn, wij kunnen toch moeilijk bij haar de
overtuiging veronderstellen, dat onze
Kerkelijke Overheid aan de R K. Staats
partij openlijk een brevet van onbekwaam
heid en van seniele aftakeling zou gever-
Een dergelijke getuigenis zou zelfs niet van
een politieken tegenstander to verwachten
zijn. De R. K. Staatspartij heeft zich nog
altijd als do sterkste in den lande weten
te handhaven, telt onder haar kopstukken
de bekwaamste politici en beste sociologen,
heeft een glansrijke historie als geen an
dere politieke partij in ons land en onschat
bare verdiensten voor de Kerk en den Staat
Bij nader inzien moet de R. K. Volkspartij
toch wel tot het inzicht komen een heel
zonderlingen eisch aan onzen Bisschop te
.hebben gesteld met de vraag, om de R. K.
Staatspartij voor ons tegenwoordig
Roomsch geslacht onbewoonbaar te verkla
ren.
Maar, zal men ons tegenwerpen, dat is
ook niet gevraagd. Er werd enkel een uit
spraak verlangd omtrent do al of niet toe
laatbaarheid der R. K. Volkspartij.
Is dit, willen wij antwoorden, dan niet
hetzelfde in andere woorden? In het korte,
maar om zijn kortheid juist zoo afdoende
en scherpzinnige antwoord van onzen Bis
schop, waarin alle polemiek over grooterc
en kleinere grieven natuurlijk wordt afge
sneden, is met df meeste beslistheid erkend,
dat de R. K. Staatspartij de aangewezen
politieke organisatie voor de Nederland-
sche Katholieken is; dat iedere andere,
welke daarnaast en daartegenover gaat
staan, de R. K. politieke zaak slechts kau
verzwakken en dus als een gevaar ls te be
schouwen. Niemand is zóó naief zeker
is dit van de leiders der R. K. Volkspartij
niet te veronderstellen om te denken,
dat men op politiek terrein meer bereikt
met versnippering, dan door eenheid. Dat
was dan ook het eenige, wat onze Bisschop
aan de Roomsche politiek dissidenten ant
woordde: kijk naar het buitenland: zie
daar, wat de verdeeldheid onder de Katho
lieken heeft bewerkt en zeg dan nog eens,
dat gij de verantwoordelijkheid voor die
verdeeldheid aandurft!
Tegenover die alles-overheerschende een
heidsgedachte vallen alle grieven en griet
jes over een meer of minder democratisch
karakter der Katholieke Staatspartij, over
„Calvinistische" politiek en dergelijke, vol
komen weg. En wanneer de hoeren dei- R
K Volkspartij beweren, de verantwoorde
lijkheid niet te willen aanvaarden voor de
duizenden zielen der Roomscfip arfceïaera.
je net hetzelfde zeggen met een heelen
hoop mooie woorden eromheen, als de
bloemen op een eettafel om het eten te
verbergen, zooals zij altijd deed. Maar het
eten is er tochanders zou het diner niet
veel zaaks zijn."
Ieder gesprek, of het geestig is of beu
zelachtig, of gaat over wat mevrouw
Wroughton samenvatte als „de maan en
poëzie van meneer Browning" is een ge
schikt middel om elkaar verborgen te na
deren voor twee zielen die naar elkaar ver
langen; ieder kanaal is voldoende om
zulke wateren tè leiden; en toen mevrouw
Wroughton hen een beetje later verliet
om haar zoon te gaan begroeten en „den
vervelende kouden tocht" te ontvluchten
die optrok van de rivier, slopen ze naar
elkaar toe onder den dekmantel van een
heel beteekenisloos gesprek. Ze praatten
over de kleinere en grootere gebeurtenis
sen die geleid hadden tot hun kennisma
king, maar eigenlijk haalden zij den oogst
binnen, die spoedig de deur van de voor
raadschuur zou doen breken, ze zaten te
bidden aan de kralen van hun rozenkrans
op een stille heilige plaats, voor hun
eeredienst triomfeerde in licht en muziek
en vaandels.... Maar dit alles werkte in
de diepte, geheim als een zuurdeesem; op
pervlakkig zaten een jongen en een meisje
aan den oever van de Theems te praten
zooals vrienden praten, met gelach en
kleine pauzes.
„Ik vraag me af of het een Junimaand
zal zijn zooals verleden jaar," zei Charles,
terwijl hij opstond van zijn stoel en zich in
't gras liet vallen. „Drie weken heb ik
daar ginds, op een halve mijl afstands ge
kampeerd, en ik heb geen druppel regen
welke door de politiek van de Staatspartij
naar de S. D. A. P. worden gedreven, dau
kan men hun antwoorden, dat noch de heer
Arts, noch de heer Felix Donders, Setteur,
of hoe de leiders der Volkspartij ook mo
gen heeten, te dien opzichte ook maar
eenige verantwoordelijkheid hebben. Ver
antwoordelijk is alleen hij, die wordt ge
roepen voor een bepaalde taak.
Welnu, over het zielenheil der Neder-
landsche Katholieken, dus ook over de zie
len der Roomsche arbeiders, zijn onze bis
schoppen aangesteld. Aan dezen kan men
het dus veilig overlaten uit te maken, of de
R. K. Staatspartij, welk tot nu toe mei
hunne hooge goedkeuring en aanmoediging
tot „de" politie organisatie der Roomsche
Nodorlanders groeide, al of niet een ge
vaar voor de kerk is. En wanneer nu onze
Bisschop zegt: het gevaar schuilt juis£ in
het vormen van nevenpartijen, in het orga-
i.iseeren van ontevredenen, buiten de groo-
te, algemeene Staatspartij, laat men dan
dien wenk ter harte nemen en zijn eerbied
voor het gezag toonen door tot die eenheid
terug te keeren.
Met die organisatie van ontevredenen
Luiten de partij zijn wij gekomen aan het
geen wij beschouwen als de grootc fout der
R. K. Volkspartij, een fout, waarmee zij
als zich noemende democratische partij bij
uitstek, met zich zelf in tegenspraak komt.
In haar verder commentaar op de door
do R. K. Volkspartij aan Z. D. H. den Bis
schop van Haarlem gestelde vragen wijst
de „N. Haarl. Crt." erop, dat haar bezwaar
r.iet is, dat de Volkspartijers ontevreden
zijn, maar dat eenige Katholieken de on
tevredenheid hebben georganiseerd in een
partij naast en dus tegenover de groote
partij. Het blad schrijft dan o. m.:
„Ontevredenheid dreef ons naar een
nieuwe groepeering. zeggen de leiders der
R. Iv. Volkspartij! Wanneer dit een billijk
motief voor partijvorming was, zouden wij
dan niet in weinig tijds honderd en meer
partijtjes hebben? Ontevreden zijn we im
mers allemaal! De een en waarlijk niet
ten onrechte omdat hij 't met moeite ver^
zamelde familie-kapitaal door zeer hooge
successierechten uit elkaar ziet vallen; oen
ander, omdat een onbegrijpelijk belasting
stelsel hem, als forens, verplicht, driemaal
belasting te betalen over hetzelfde inko
men; weer een ander, omdat een rechtsche
regeering hem niet de benoeming heeft ge
bracht, welke hij van een linksche nooit zal
krijgen, zoodat zijn leven onbevredigd blijft.
Wanneer men eens gaat onderzoeken wel
ken invloed de belasting- en sociale wet
geving en allerlei Overheidsmaatregelen
hebben, dan kan men de algemeene strek
king daarvan min of meer billijk vinden,
maar toch in heel veel bijzondero gevallen
tot de conclusie komen, dat daar een nij
vere man door do tabaksbelasting, ginds
een door de bedrijfsbelasting, weer een an
der doar ongevallen- of bedrijfsverzekering
zóó zeer in zijn zaak, die toch al moeite had
om in de malaise op de been te blijven, ge
troffen werd, dat de zelfstandige patroon
knecht moest worden, dat ook voor den
knecht geen werk te vinden was en de een
maal flinke burger zich du onder het getal
der ondersteunde werkloozen ziet opgeno
men.
Zulke gevallen zijn geen zeldzame uitzon
deringen.
Dat zulk een man ontevreden is over de
wet of socialen maatregel, die hem tenslotte
den genadeslag gaf, is te begrijpen. Zoo
iemand wijt zijn ongeluk aan wat hij noemt
„de politiek Maar waar moet het heen,
wanneer zoo'n onfortuinlijke in zijn ver
bittering een bond tegen liet zegeïplakken,
een partij tegen de sigarenbanderollen
gaat oprichten?
En nu durven wij beweren, dat de grond
slag van de R. K. Volkspartij uit eenzelfde
motief voortkomt, ovenals indertijd de
Nieuwe Katholieke Partij uit misnoegen
tegen hooge belastingen en sociale maat
regelen.
Nu zal men ons wellicht van de zijde der
R K. Volkspartij tegenwerpen; gij onder
schat onze bezwaren en onze bedoelingen
Kijk ons program en gij zult zien, dat wij
juist voor do beginselen en voor de rechten
der Kerk en ons H. Geloof, voor de door
voering der pauselijke Encyclieken opko
men!
Laten wij elkander nu niets wijs maken
en eerlijk blijven. Niemand zal durven ont
kennen, dat de onmiddellijke aanleiding tot
de oprichting van de R. K. Volkspartij on
tevredenheid over materieele zaken was.
De ontevredenheid tegen, laten wij het hoe-
gchnd. Behalve op een nacht een half
uurtje; het rook toen lekker."
„Ik ken dat; zooals een sproeiwagen
in een stoffige straat," zei zij „U was
bezig aan het schilderij van uw broer aan
do waterkeering."
..En toen kwam U op een middag voor-
bijgevaren met Craddock ,en zoo begon
alle*."
„Alles wat?" vroeg Joyce, die wist dat
hij maar één antwoord kon geven, maar
die naar een ander verlangde.
„Mijn Carrière, met een groote C," zei
Charles deftig. "Hij lcwam den volgenden
morgen en kocht mijn schilderij. Tk kon
het in 't eerst niet gelooven. Ik dacht
ik dacht dat hij een soort van fee was."
„Tk heb een ander idee over feeën," zei
Joyce na een kleine stilte. „U vergat nog
te vertellen dat Reggie heet hij geen
Reggie? probeerde een ommclct te bak
ken en alleen maar een soort stijfsel te
voorschijn bracht»"
„Tk geloof niet dat ik dat gemerkt heb,"
zei Charles, haar aankijkend.
„X' -\ U s'ond naar ons to staren alsof
we ni' r-nl feeën waren. Maar U merkte
hel T' moest erom lachen en ik ook!"
Charles keerde terug tot een ander deel
van het gesprok.
„Nee, strikt genomen, is hij geen fee,"
hij. „Tenminste niet heelemaal. Maar toen
deed hij toch als een fee. Laten we zeg
gen dat hij iets feeigs heeft; hij was de
oorzaak dat ik uw ReynoMs mocht copi-
eeren en hij was het begin van mijn suc
ces en geloofde in me. Ik vond hem toen
en een heelen tijd lang een fee."
„Natuurlijk zijn er ook slechte feeën,"
zei Joyce toegevend.
men de „Colijn-politiek" steeg zóó zeor,
dat men overging tot oprichting van een
afzonderlijke partij. Staande echter voor
die zeer belangrijke proef herinnert men
zich Katholiek te zijn en ook aan de poli
tiek niet enkel den maatstaf van het stof
felijke en vergankelijke lo mogen aanlog
gen. Wat was gemakkelijker, dan al de
wonschen, welke men als Katholiek in po-
liticis heeft, in een program en beginsel
verklaring vast te leggen en dan te zeg
gen: zie eens, hoe uitnemend Katholiek wij
zijn! Wij zijn nog Roomscher dan de R. K.
Staatspartij! Maar daarmede is men nog
niet verantwoord voor zijn daad van schou-
ring en scheiding. Omdat men opheffing
van het processieverbod en herstel van hel
pauselijk gezantschap eischt, daarom heeft
men geen recht de R. K. Staatspartij te
verzwakken. De politiek is de kunst van
het bereikbare en wat de R. K. Staatspar
tij wel op haar program heeft geplaatst,
maar nog niet heeft kunnen bereiken of
nog niet voor verwezenlijking vatbaar acht
te, zonder nadere, veel grootere belangen
te schaden, dat bereikt.men nog niet door
er een andere partij naast te stellen.
Zulk een daad is trouwens en dat is
onze grootste grief tegen de Volkspartij
:n hooge mate on-democratisch. Men ver
wijt de R. K. Staatspartij niet democratisch
genoeg te zijn, maar men volgt zelf den
meest on-democratischen weg. In do groote
beginselen zijn yyij allen. Katholieken, ho!
eens. dit geven ook do Volkspartijers zelf
loc Het verschil komt in bijkomstigheden
en bij toepassing der beginselen. Vraagt
gij oen R. K Volkspartijer: zijt gij voor den
klassenstrijd? Hij zal u zeggen: neen, want
ik hen geen sociaal-democraat, maar Ka
tholiek-democraat. Welnu, wanneer wij
dan allen staan op de basis der christe
lijke solidariteit, dan dienon de echte de
mocraten onder ons het voorbeeld te geven
•van onvoorwaardelijk hot recht der meer
derheid te erkennen. Dat brengt nog geen
recht tot onderdrukking der minderheid
mee, maar het volgen van de uitspraak der
meerderheid is de toetssteen voor den wa
ren democraat. Wie dat niet doet. komt tot
fascisme of bolsjewisme. Door buiten de
R. K Staatspartij tn gaan staan, omdat
men liet met bepaalde besluiten der meer
derheid van de partij niet eens was. stelde
de R. K. Volkspartij een daad. welke
rechtstreeks tegen een Juiste opvatting van
democratie inging. Wanneer haar loden
overtuigd waren, dat in de R. K. Staats
partij oen andere koers moest worden uit
gegaan, dan hadden zij in de organen der
Staatspartij de Kiesvereenigingen, daarte
gen moeten opkomen. Wie gelooven haas
ten niet; overtuigd van de juistheid van
hun opvattingen hadden zij daar niet moe
ten aflaten hun meeningen naar voren je
brengen. Door wrijving van gedachten zou
de waarheid wel naar voren zijn gekomen
En te minder is er nu zeker aanleiding voor
de afscheiding en voor mokken buiten de
partij om, nu anderen, meer democratisch
voelenden, door hun critiek binnen do
partij in verschillende stadia een reor
ganisatie hebben wpten te bewerken, waar-
1 door een "ruimheid van bewegen en vrije
uiting van meeningen is verkregen, welke
men vergeefs in eenige andere pari ij zoo
ken zal.
Wij vertrouwen dan ook, dat de zeer
vole goede on ernstige elementen, welkn do
R K. Volkspartij vooral in onze noordelij
ke provincies telt, langzamerhand fcnt een
verhelderd inzicht zullen komen en juist,
omdat zij zich democraten noemer tot de
óéne R K. Staatspartij ill I
Bü&NENLAND
DE MILITAIRE MARSCH ROND
MAASTRICHT.
Al moeten zij er heen kruipen, maar komen
zullen zij er!
Een interpellatie in de Kamer.
Naar aanleiding van het bericht van „do
Msb." van j.l. Dinsdag betreffende den ge-
forceerden militairen marsch rond Maas
tricht verneemt de „Tel." thans uit militai
ren kring daar ter plaatse, het volgende:
Overdrijving doet schade aan elke zaak,
doch in deze heeft do berichtgever van
„De Maasbode" door zijn onvolledigheid
van berichtgeven zich niet schuldig ge
maakt aan overdrijving, maar aan vermoe
delijk misplaatste bescheidenheid. Wat
toch is het geval:
„Ja, Hebt U er bezwaar tegen dat ik U
iets vraag? Hebt U ooit
„Natuurlijk niet," zei Joyce. „Wat
denkt U wel van me?"
„Maar U weet niet wat
„JawelIk heb er nooit, nooit een woord
van geloofd. Weet ik het nu niet? Praat
over iets anders. Ik wil daar op zoo'n
mooien avond niet ^an denken."
Charles begon te lachen.
„Zou het bij regenachtig weer niet zoo
erg zijn?'' vroeg hij.
„Nee. Weet U, ik vond zijn handelswijze
tegenover vader niet half zoo erg. Hebt
U hem sedert nog gesproker^?"
Charles maakte een kleinen brandstapel
van droge blaren voor hij antwoordde.
„Ja, eens of twee keer," zei hij. „Ik
schaam me eigenlijk dat ik hem niet meer
opgezocht heb. Ik geloof dat hij er berouw
over had en als mensehen berouw hebben
nu, dan is bet voorbij, niet?"
„Het is een pijnlijke edele houding," zei
Joyce. „Maar ik geloof toch niet dat ik
ooit een schorpioen zou aaien, al was hij
nog zoo bedroefd. Daarenboven, hoo kunt
TJ zeggen dat alles voorbij is, alleen omdat
hij berouw heeft? Hij is voor U toch een
heel ander mensch geworden, als U ont-
denkt dat hij iets gemeens gedaan hoeft,
iets zooiets als dat. Niet dat ik daar
voor veel om meneer Craddock gaf,"
voegde zij eraan toe.
„Tk wel," zei Charles.
„Spreek me niet tegenzei Joyce.
Zo zweeg een oogenblik.
~!ïln zekeren zin is een beleediging die
je zelf aangedaan is gemakkelijker te ver
geven dan een beleediging van iemand
anders begon ze.
UIT DE RADIO WERELD.
Programma's voor Zaierdag 21 Augustus.
Hilversum, 1050 M.
12.Poli tiobexioh ton.
5.307.43 Vooravondconcert door bot
H. D. O-orkcat. Soliste: Mevr. Sophi*
Haase-Piencman, sopraan
7.Poli tiaberich ten.
7.45 en 10.Persberichten.
8.10 V.A.R.A.-avond
Davontry, 1000 M.
4.20 Concert door het Aristo-trio.
5.20 Concert. J. Taule en L. Laecclles,
duetten. L. Abdown, bariton. Hot radio
kwartet.
6.20 Causerie.
6.35 Kiudcruurtje.
7.20 Tijdsein Big Ben, woerboriclit,
nieuws. Lezing: Amateur photography.
7.45 Werken van Weber op de piano.
8.Muziek.
8.20 Populair orkestprogramma. Orkest
en M. Willis, contra-alt.
9.20 Variété. J. Stewart en partner, ko
mieken. C. Clifford, soubrette.
9.50 Woerbericht, nieuws.
10.20 Loff Pouishnoff, in een piano
concert.
10.5012.20 Dansmuziek van het S&-
voyhotel.
„R a d i o-P a r i s", 1750 M.
12.50 Concert Lucien Paris.
5.05 Concert.
8.50 Galacoucert. Orkest cn solisten
Königswusterliauson, 1300 M.
8.50 Blaasmuziek.
10.5012.20 Dansmuziek door de Kerni-
bach kapel.
Brussel, >136 M. Antworpen, 2G5 M.
5.20 Concert. Mme. Dartovelle, zang.
8.20 Orkestmuziek.
9.301020 Dansmuziek
Munster, 410 M.
1.352.50 Orkeistconcert.
4.05 Lezing.
4.35 Kinder vertellingen.
4.50 Sprookjesverteller
5.50 Vroolijke muziek door orkest.
6.50 Radiopraatje.
7.208.00 en 8.208.45 Lezing.
8.50 Zang en muziek uit de Uebcr-Grcl-
telzeit.
Het 13e reg. infanterie was voor hot hou
den van schietoefeningen van 2 tol cn niet
7 Augustus j.l. gedetacheerd in do Leger
plaats bij Harskamp. Op 9 en 10 d.a.v. zou
dit regiment met do regimenten uit Venlo
(2e cn 17c) een gezamenlijke oefening hou
den iu de buurt van Echt. Dour 2 en 17
R. I. is deze oefening later afgelast, ver
moedelijk met het oog op do oefeningen in
Harskamp cn do op 10 Augustus aanvan-
gendo brigade-oefeningen te Venlo.
Gedurende hot verblijf van 13 It. 1. lo
Harskamp werd op last van den kapitein-
commandaiit der Harsknmp-coinpcvnie to-
lephonisch nan den majoor-hoofdinstruc
teur Eroding, tevens waarnemend regi-
mcnscommandant van hot 13c 8. L, ge
vraagd, om de inmiddels door licm onl wor
pen oefening lo Heerlen niet te laten door
gaan, of wel één dag uit tc stellen. De ma-
joor-hoofdinstructour gaf als ccnig ant
woord: „De oefening gaat door!" en hing
den spreekhoorn aan den haak..
Do troep kwam op Zaterdagmiddag l.tn.
5 uur doornat in de kazerne aan, uit do
legerplaats bij Harskamp, 's Maandags 9
Aug. d.a.v., om 10 uur v.m., marcheerde
het geheel (12 R. I.) weer af naar do fleer-
lerhcido.
Dat. er al spoedig zeer veel uiu.illv
ren, is voor ieder, behalve misschien voor
den meerhcdoelden hoofdinstruclcur, be
grijpelijk. Alle mogelijke middelen werden
gebruikt om den troep aan zijn dool to
doon komen; hierbij werd zelfs gedreigd
met het inhouden van bewegingsvrijheid
op Zondag 15 Augustus. Tevens schijnt
door den hoofdinstructeur gezegd te zijn:
„Al moeten zij er heen kruipen, maar ko
men zullen zij er!"
Zij zijn er gekomenmaar hoe? Ter
verduidelijking diene, dat oen last auto heel
wat uitrustigen op de plants van bestem-
ming heeft moeten brengen.
Van de nachtoefening zelve zal i' no'ar
Charles onderbrak haar.
„Een pijnlijk edele houdingeg hij.
„Ja; misschien wel. Lajon wc voorzich
tig zijn; we zouden vannacht mischicn
kunnen sterven als we nog edeler werden"
„Kn de eigenlijke kwestie is dat het
kleino plannetje van meneer Cradock niet
slaagde," zei hij. „Dat vind ik tenminste
het voornaamste."
Een oogenblik ontmoetten hun oogen el
kaar cn dot oogenblik kwain dc groot o
verborgenheid werkelijk dicht aan dc op
pervlakte.
Zo glimlachte en knikte haar instem
ming.
„We zullen het daarbij laten...." zei ze.
..En toen, waar waren wo gebleven? O ja,
toen kwam U den Reynolds copiceren. In
mijn kamer herinnert IJ zich? En die goe ie
oude Buz lag op de sofa cn werd hoe lan
ger hoe zieker.
Ze leunde achterover in haar stoel, zoo
dat hij haar gezicht niet kon zien.
„O, wat was ik laf," zei ze. „Ik wist dat
het het eenige was dat ik nog voor bem
kon doen, het arme beest. En ik liet er U
voor zorgen.."
„Maar het werd niet uitgesteld," zei
Charles. „Het gebeurde nu toch ook."
(Wordt vervolgd.)
