"weede Blad.
HET INTERNATIONAAL EUCHARISTISCH CONGRES TE CHICAGO.
K TUSSCHENPERSOON
w*a8rn np ur piaat?
Zaterdag 17 Juli 1926
CRICKET.
Programma voor Zondag.
Eerste klasse.
Haarlem: R. en W.—V.V.V.
Amsterdam: V.R.A.— Quick.
RotterdamV.O.C.H.C.C.
Schiedam: H.D.V.S.—Ajax.
Pen Haag: H.C.C. II—Haarlem.
Hilversum: Hilversum—St. C. C'.
Derde klasse B.
Pen Haag: H.C.C. Y—L.C.C.
Overzicht.
Ajax is nu weer aan de beurt voor een
uitwedstrijd. Het moet naar Schiedam om
germcs—D.V.S. te bekampen. Hermes
neemt op 't oogenblik de derde plaats in,
i H.C.C. I en H.C.C. II. Aangezien Ajax
vv.n der sterksten is der onderste helft,
j moet Hermes dus van Ajax winnen. Maar
Ajax heeft zich in den loop der jaren van
zoowat gelijken kracht getoond als Her
tnes en om beurten won een van beiden.
iWaar de Hennes-bowlers den laatsten tijd
in goeden vorm zijn en Hermes het voor-
deel van eigen veld heeft, ligt het in 'de
lijn der verwachtingen, dat Ajax geslagen
zal worden. Maar het warme, droge weer
lieeft de wickets keihard gemaakt en bet
zal voor de bowlers moeilijk zijn effect te
gooien en komt een der Ajaxieden los, dan
i we nog geen Hermes-overwinning.
Hoewel we nog geen officieel programma
gezien hebben, weten we in ieder geval, dat
'Ajax II-vrij is en vernamen we dat L.C.C.
naar H.C.C. Y moet. Dat betcekent dus
weer een overwinning als er gespeeld
wordt.
WIELRENNEN.
De Tour de France.
Tour de France begint zijn einde te
naderen; de renners hebben gister de" vijf-
i tiende étappe afgelegd en er resteeren
thans nog slechts twee étappes: Evian
Dyon (321 K.M.) op den Zaterdag en Dyon
-Parijs (341 K.M.) op den Zondag. De
étappe van heden was weer geheel in den
geest van de begin-étappeseen groot
hoofdpeloton, waaruit niemand zich wist
los te maken. De leiders in het algemeen
klassement awren allen in het erste gelid
a ten slotte passeerde een groep van 26
ienners tegelijk de eindstreep. Yan Dam
(België) won voor Van de Casteele (Bel
gië) en Cuvelier (Frankrijk), maar doordat
ie tijd voor allen op 12 uur 9 min. 8 sec.
ïordt gerekend, i3 er in het algemeene
klassement vrijwel geen wijziging gekoë
«en. Lucien Buysse kwam als zesde bin-
seii, Frantz als dertiende en Ayino' als
veertiende.
Aldus was de uitslag:
1. Van Dam (België); 2. Van de Casteele
(België); 8. Cuvelier (Frankrijk); 4. Hardy
(België); 5. Dossche (België);" 6. Lucien
Buysse (België); 7. Jules Buysse (België);
8. Omer Huysse (België); 9. Collé (Zwit-
ttrl.); 10. Parmentier (België); 11. De-
•jonghe (België); 12. Tailleux (België); 13.
frantz (Luxemburg); 14. Aymo (Italië), 15.
1 Seilier België). Tijd van allen 12 uur 9 min.
8 sec.
Het algemeen klassement na de vijftien
de etappe luidt thans als volgt
1. Lucien Buysse 210 uur 2 min. 3 sec.
2. Frantz 211 uur 21 min. 30 sec.
3. Aymo 211 uur 25 min. 8 sec.
4. Beecknjan 211 uur. 41 m,in. 12 sec.
5. Sellier 211 uur 51 min. 33 sec.
Dejonghe 211 uur 58 min. 38 sec.
Parmentier 212 uur 11 min. 36 seci
8. Cuvelier 212 uur 21 min. 58 sec.
3. Jules Buysse 212 uur 39 min. 26 sec.
10. Bidot 212 uur 56 min. 23 sec.
11. Caillier 213 uur 7 min. 23 sec.
12. Van Dam 214 uur 1 min. 1 sec.
13. Huysse 214 uur 3 min. 59 sec.
11. Van de Casteele 214 uur 26 min. 34 sec.
„Tel."
Een navertelling door H. A. ULLEMAN pr.
II
De Directie van de American Express
Company meldde ons, dat de Nieuw-Am
sterdam zou vertrekken uit Rotterdam aan
de WiJhelminakade den 7en Juni te mid
dernacht. Maar vóór dien tijd moesten wij
zorgen voor een paspóort en Amerikaansch
visum samen een grapje van één-en-
dertig gulden cenige groole vellen in
vullen, waarin ze naar het naadje van
de kous vroegen, en ons op het Bureau der
Holland-Amerika-lijn een genees
kundig onderzoek onderwerpen, om de al
of niet aanwezigheid van besmettelijke
ziekten te kunnen constateeren. Zie, al
die formaliteiten, al die offertjes ter eere
van den onsympathieken heiligen Admini-
stratorius zouden iemand van zulk een
onderneming haast afkeerig maken.
Om 'n uur of 8 's avonds kwamen wij
in het dok der Holland-Amerika-lijn aan
de Wilhelminakade aan. De Aartsbis
schop van Utrecht was juist met zijn se
cretaris gearriveerd, verwelkomd door
den Directeur-generaal der Holland-Ame
rika-lijn, den directeur van de American
Express Company en den lieer H. Kui
pers, directeur van „De Maasbode". Wij
zochten spoedig cabien 378 op, die heer
lijk voor ons alleen bestemd was, en toen
onze koffers behoorlijk geplaatst waren,
gingen wij eens kijken op de dekken, 't
Was vrij rumoerig op en in het schip en
aan den wal, want niet alleen was de la
ding in vollen gang, maar er waren zoo
vele bezoekers, die de verlrekkenden ge
dag kwamen zeggen, dat we aanvanke
lijk meenden met een vrij volle boot in zee
te zullen steken.
Maar toen om tien uur ongeveer alle
bezoekers moesten verdwijnen, bleven er
maar een goede honderdtal passagiers
over.
Het vertrek van een zeeboot met wat
daaraan voorafgaat, n.l. de afscheidsbe-
groetingen tusschen reizigers on hun fami
lieleden, is altijd iets, dat pakt, iels aan
grijpends.
„Frauloin Schiller, grüsz Gott in Ame
rika!" riep een levendige, heldere, luide
stem van den wal naar het schip. Het
gold een ongeveer twintigjarige, die niet
ver van ons afstond en terugwuïfde. En
deze treffende Duitsche groet, die zoo so
noor klonk door die mooie zomersche
avondlucht 'ja, 't was toch zoo'n heer
lijk weer! maakte ons ineens duidelijk,
dat we toch wel heel wat ondernamen met
naar Amerika te reizen. Zoo gaat het dik
wijls in het leven. Wat we gaan doen, be
seffen wij vaak eerst, als we er volop mee
begonnen zijn! Och wat!, zoo troostten we
ons weer, liet leven wordt genoemd een
reis; de mensch is dus een geboren rei
ziger, is 't eigenlijk niet zoo? En we han
delen dus, zou men kunnen zeggen, heele-
maal volgens onze natuur, met zoo nu en
dan de wereld eens te gaan bekijken. En
hebben wij onzen vijf-en-zevenjarigen
Aartsbisschop niet bij ons aan boord? We
varen dus onder YQiligo hoede. Hiermede
hadden wij onszelven gerust gesteld, en
terwijl de avond zijn rag van duister al
dichter en dichter over de wereld breidde
en alle rumoer boven meer en meer ver
stilde, gingen wij naar beneden, naar de
eetzaal de diningroom, want alle ter
men zijn Engelsch op de schepen der H.
A.-lijn koutten daar nog wat en gin
gen toen rusten in de vaste overtuiging,
dat we 's nachts om 12 uur 15 de Rot-
terdamsche havens zouden uitvaren.
Den anderen morgen bij ons ontwaken
voelden wij, dat het schip stil lag en toen
wij omstreeks zeven uur in de Ladies-
room (damessalon) kwamen, om daar de
H. Mis te lezen, zagen wij tot onze verba
zing door de kleine ruiten de huizen en
torens eener groole stad. Zou dit Boulogne
sur Mer al zijn? vroegen wij ons af, maar
dat kan tocji niet! Neen, dat kon zeker
niet, en dat was ook niet zoo, want toen
we een beetje aandachtiger door de raamp
jes keken, herkenden wij in ,die gebou
wen onze goede stad Rotterdam
Wij waren des nachts niet uitgevaren,
vanwege* een plots opkomenden mist!
Eerst om acht uur in den morgen van
8 Juni stoomden wij den Nieuwen Wa
terweg op.
Na de H. Mis moesten we, alvorens te
ontbijten, toch eerst eens oven kijken, hoe
het boven en builen was. Met 'n mooien,
statigen gang liep do Nieuw-Amsterdam
door den Nieuwen Waterwag. Na den
mist was 't weer vrij goed geworden; er
was een beetje zon, 'n beetje wind en 'n
beetje nevel, van ieder 'n beetje, maar al
les bij elkaar genomen, schikte het nogal.
Juist' waren we Schiedam gepasseerd;
onze oogen genoten van de zich aan
weerszijden, wijd uitstrekkende Holland
schei weidon, waarop wij zoo trotsch mo
gen wezen en welke wij in de eerste vijf
weken niet meer zien zouden. Toen kwam
Vlaardingcn, maar daarop konden we
toch niet wachten. Liever gingen we nrtar
de diningroom, waar van half acht tot
half tien gelegenheid was, om te ontbij
ten. Aan boord van de schepen dor H.-A.-
lijn is de keuken ongeveer Amrikaansch.
Het ontbijt is dan ook vrij uitgebreid. De
tafeddienaar hier steward geheelen
biedt je aanstonds onder een lichte bui
ging een menu aan, waarop een lioele
reeks gerechten aangegeven staat en
waaruit je naar keuze bestellen kan, zoo
ongeveer dus als in de bekende geschiede
nis van „tafeltje, tafeltje dek je". Alleen
het tempo van bedienen is een beetje lang
zamer.
Na den lunch van half één was er meer
wind gekomen. Het was koel en 't re
gende, en dit onaangename weer zouden
wij verschillende dagen houde^. Des
avonds om 8 uur wierp de Nieuw-Am
sterdam de ankers uit in het wijde haven
hoofd van Boulogne sur Mer, om eenigo
reizigers en lading op te nemen.
't Was een mooi gezicht, in de verte
deze badplaats tegen de Fransche kust te
zien opglooien. Na een uurtje vertrokken
we weer, om koers te zetten naar South-,
ampton, dat we den anderen morgen om
vijf uur bereikten en waar weer cenige
reizigers aan boord kwamen, waardoor
het totaal klom tot honderd-vijf-en-lwiu-
tig, althans wat Ie en He klas betreft. Dit
was nauwkeurig te controleeren, omdat
er aan boord gedrukte lijsten in brochure
vorm verkrijgbaar zijn, welke de namen
van alle passagiers bevat. Die echter van
de toeristen en van de ine klasse slaan
daarin niet vermeld.
Den heelen dag verder voeren wij langs
do witte krijtkuslen van Zuid-Engelaud,
een eentonigheid, die echter in den loop
van den morgen aangenaam onderbro
ken werd door een bezoek van onzen
voomaamsten congressist, niemand min
der n.l. dan Mgr. H. G. van de Wetering,
Aartsbisschop van Utrecht, die zich op
dien morgen eii gedurende de heele ver
dere reis een bepaald om eens even ge
moedelijk te spreken aardigen tochtge
noot toonde, die gaarne deelnam aan hot
lief en leed der hcelo groep.
Dat er gedurende dit prettig samenzijn
menige kwinkslag neerkwam en cenige
kiekjes genomen werden» welke wij als
kostbare souvenirtjes me.er naar buis na
men, spreekt vanzelf.
's Middags om 3 uur was er, gelijk
trouwens alle middagen en eiken avond om
9 uur, een strijkje in de. eelzaal. Do dok-
boy loopt dan alle dekken af, om de
passagiers daarvan in kennis te stellen,
tikt telkens met zijn rechter wijsvinger te
gen den klep van zijn pet en zegt met een
Rotterdamsch accent: „sir, (madam,
miss) music in the diningroom." Meestal
gaat men daar dan luisteren, want de mu
ziek staat werkelijk op behoorlijk peil en
onder liet bedrijf door wordt de thee rond
gediend. Tegen den avond passeerden wij
een Hollandsch schip, waarbij bij wijze
van groet de achtervlag gestreken werd.
Voor schepen van vreemde nationaliteit
wordt dit echter niet gedaan. Des avonds
om 9 uur voeren wij langs de Scilly-
eilanden, op een waarvan do groole vuur
toren staat, bekend als „De Lange Jan".
Dit beduidt voor ieder schip don ingang
van den Atlantisclien Oceaan. We schre
ven toen 9 Juni en den 18en kwamen wij
pas in New-York. „Ik wou niet veel", zei
er een, die veel aanleg had voor volkshu
mor, „maar ze hadden die groote plas
een beetjo kleiner moeten maken". Maar
wij zijn de geschiedenis weer vooruitge-
loopen, want in den namiddag was do zee
zóó woelig en de lucht zóó dreigend g
worden, dat tegen den avond bijna allen
zeeziek te bed lagen. Iemand vroeg toen
aan den hofmeester, of liij geen middel
wist tegen zeeziekte. „Onder een palm
boom slapen, mijnheer!" zeide leukerd,
een uitje, dat hij natuurlijk al honderd
maal verkocht had.
Maar den anderen dag den lOen
Juni was 't anders. liet weer was bo
ter en bijgevolg de zieken ook, want die
beterschappen loopen altijd parallel. Nu
ja, 't was nog wat waaierig en wolkig,
maar de zon scheen af en toe, en het
strijkje om 3 en het concert om 9 uur
raoulerdo menigeen op. In den namiddag
voer de „Olympic" van de While-Star-
Line ons aan stuurboordzijde achterop. De
schepen van de White Star varen n.l,
sneller dan die van de Holland-Amerika-
lijn.
Den llen Juni was 't, wat 't weer be
treft, bijna van hetzelfde laken een pak:
woelig, wolkig, waaierig, zelfs af en toe
'n druppeltje regen. Doch de stemming
onder de bemanning was toch niet kwaad,
want niemand was meer zeeziek, men
wende aan die in 't begin zoo vervelcndo
deining en bovendien, bijna den heelen
dag hing de zon uit, wat moed aan hel
hart gaf. In den loop van den morgen
snelde ons een groot zeilschip voorbij
met vijf, zes volle zeilen, wal 'n prachtig
gezicht bood en do kijkers van hand tot
hand deed gaan. Was 't wonder, dat we
bij dit schouwspel dachten aan de be
roemde rei Polla ta deina uit Sophnkles'
Antigone, die we jaren geleden in de klas
van den goeden prof. Breeins zaliger ver
taald hadden;
„Veel geweldigs is er, doch niets ge
weldiger is er dan de mensch. Dat wezen
schrijdt over de grauwe zeediepten been
bij winterstorm, heenwandelcn over het
rondomspattend golfgeklots, en der goden
allerhoogste, de aarde, de onsterfelijke, do
onvermoeibare, mat hij af, terwijl de ploe
gen zich wenden, jaar op jaar, met het
rossengcslacht. haar omwoelend.
LAWNTENNIS.
Dc invitatie-wedstrijden van de L.T.C.
De jubileum-wedstrijden van de Leid-
sclie L.T.C. zijn gistermiddag beëindigd.
De uilslag van de laatste partij was:
Hoeren-dubbelspel: Eindstrijd: G. A. v.
Haeftcn en E. Heldring si. J. W. Benny
en H. Wamsleker 60, G4, 06, 75.
AmsterdamCambridge.
Gisteren zijn op de banen van Filers
Tennispark te Amsterdam de eerste par
tijen begonnen van den jaarlijkschen wed
strijd tusschen een Anisterdamsche ploeg,
aangevuld met enkele andere spelers
(Timmer Bryan en mr, y. d. Feen) en een
ploeg Gambridge-spelers. Hot is de vijfde
wedstrijd. De vier vorige zijn alle door
Cambridge met groote meerderheid ge
wonnen.
Ook nu heeft Cambridge in den wed
strijd een stevigen voorsprong genomen.
Van de zeven partijen won bij er vijf,
daaronder liet dubbelspel van Timmer en
Bryan, waarin de Ne.derlandfiche spelers
zeer matig speelden. Raines en Dear man,
hun tegenstanders zijn een zeer matig
paar. met spel zonder veel tempo, doch de
Hollanders, speelden allebei in de laatste
seis zóo onzeker en zoo mat, dat de En-
gelsehcn konden doen wat zij wilden. De
enkele goede smashes van Timmer en
services van Bryan konden do situatie
niet goed maken. Het nuchtere vaste spel
der Engelse-bon met middelmatige, drives
en dito vollies was hun ver de baas; Cam
bridge won met 108, 36, 5—7, G2,
6—1.
Ook liet andere dubbelspel, dal van
Filers en Koopman ging verloren doch
hier was er veel meer levendigheid en
strijd, al stond de Anisterdamsche combi
natie tegen het sterke paar Austin en
Lester. Met 86, G1, G1 wonnen de
jonge Engelêchen, zich geleidelijk aanpas
send aan de voor hen vreemde hanen en
in de laatste set een goed sluitend spel
spelend in snel tempo en met beter killen
dan in do eerste seis. Filers en Koopman
deden elk goed werk, oen combinatie vor
men zij echter niet.
Van do enkelspelers was de partij van
Filers tegen Horn door den eersten met
8G, 62, 911, G3 gewonnen, de bes
te partij van den dag.
De Engelschnian was niet al te vast
doeli deed veel brillanlo dingen. Feitli
verloor van Powell, doordat do Engelseli-
raan ten slotte na bijkans twpe uur spe-
lens, over meer uithoudingsvermogen be
schikte. Fei tb "kreeg li ij 6—5 in dc laatste
set en later bij 76 driemaal een winning
stroke, doch li ij speelde te voorzichtig. Ten
slotte verloor hij met 9II.
Het resultaat van den eersten dag was
dat Cambridge met 52 de leiding nam.
Do uitslagen zijn: enkelspel: Eil is
slaat Horn 8G, G— 3. 9 - II, 6—3; With
verliest van Powell 6 -2, 0. G 1,
911. Heldring slaat Young 75, 3—0,
60, 2G, 75. Leembruggen verliest
van Baines 57, 20, 11
Timnier en Bryan verliezen van Baines
en Dearmnn 810, G3, 7—5, 2—0, 10
Filers en Koopman verliezen van
Austin en Lester 0—8, A6, 1fi.
WATERPOLO.
L. Z. C.—Maas 0—1.
Opnieuw heeft de Loidscho Zwemclub
gisteravond onverdiend verloren. Thans
was het 01 tegen do Maas, die daarme
de meer kreeg dan zij verdiende. Het spel
der L. Z. C. moge al niet geheel af zijn,
wijl het samenspel nog wel wat te wen-
schen overlaat, toch kunnen we niet ont
kennen, dat de L. Z. C. gisteravond hope
loos pech had. Zulks was vooral het geval
met de la Court, die, veel last ondervond
van zijn tegenpartij, geen enkele goede
kans kreeg om (e schieten en bovendien
nog herhaaldelijk tegen do doellaltten
schoot. Van v. Ilelvert ging weinig kracht
uit terwijl v.•Leeuwen te veel werk in liet
speelveld had om doelpunten te kunnen
maken. De achterhoede speelde constant
en op wel cenigszins gelukkige wijzo wist
van Hasselt het cenige doelpunt in dezen
wedstrijd te maken.
Als scheidsrechter de Haaf beginnen
fluit komt de I,. Z. C. volledig, de Maar
met twee invallers uit. Na don uilworp
bemachtigt do L.Z.G.-voorhoedo den bal,
doch als hel leer vanuit de achterhoede
teruggespeeld wordt is 1-Ian v. Sonus
Buys te vlug af en hij zet zijn voorhoede
aan het werk, doch v. Leiden redt keurig
en geeft door aan v. Leeuwen, die keurig
opzwemt tol vlak hij hel doel, waar hij don
bal weer kwijt, raakt. Toch krijgt hij nog
gelegenheid om te schieten, maar liet leer
gaat over. Een vinnig schot van P. v. So
nus wordt keurig door Goekoop gehou
den, waarna weer een serie aanvallen van
de L. Z. G. volgen. Jan Buys schiet cc J iter
naast, la Court over het doel en v. Heï-
vert in handen van den Maas-keeper. Het
spel golft op en neer en mol blanken stand
komt dc rust.
Kort na de hervatting lost de la Court
een schitterend schot ongeveer vanuit liet
midden, doch de bal ketst legen den bin
nenkant der zijlat terug. Als dg bal dan
naar do Mnas-voorlioede wordt gespeeld,
gaat 11ij over de handen van v. Ingen
Schenau heen waardoor v. Hasselt een
voorsprong krijgt, dien bij berrut door vrij
op te zwemmen en kalm deponeert li ij den
bal over den uitgezwommen keeper in 't
doel (0—1). Na den uitworp ligt de l„ Z.
G. dadelijk weer in den aanval, doch do
la Gourl schiet naast het dool, terwijl cwm
later, bij oen venijnig schot dé bal lus-
schon dc handen van den Maas lo-encr
doorslipte, doch deze lipt het leer dan
juist torug. Als Goekoop dan ui! zijn
doel is gezwommen- denkon we I'. v. Sonus
te zien doelpunten, doch hij schiet over
hol leego doel. Do L.Z.G, zot er alles op,
om gelijk te maken, doeli zonder re idia.il.
Onveranderd komt het einde.
Do competitiostand luidt nu:'
gosp.gew.gel.verl. v.-t. pul. gein.
Maas 2 2 2—0 i 2.—
(J. z. G. 2 2 - - 6-4 4 2. -
G. Z. C. 3 1 2 5—0 2 0.60
L. Z. C. 3 3 2 -5 -
De wedstrijd Maas -L. Z. C.
ongeldig verklaard.
Naar de „Tel." vernoemt heeft do wa-
terpolo-comniissie van den Nod, Zwcm-
hond de wedstrijden Do Maas - I .Z.G en
De Maas If— L. Z. Cl. II ongeldig ver
klaard, daar deze wedstrijden gc-poohl
zijn op liet afgekeurde terrein aan do
Oude Plantage to Rotterdam. Deze wed
strijden ha dalen resp. als uitslag 3 2 en
30. Thans zijn zij opnieuw vastgesteld
en wel op 1 Aug. en 25 Juli a.s. op liet
terrein der tegenpartij,
ZEILEN.
Weer een nieqw zcsmcterjachb
Gistermorgen is onder veel belang,stol
ling van do scheepswerf der firma wed. K.
Brniier Ie Zaandam hol naar eigen ont-
FEU9LLETON.
Roman van E. F. BENSON.
(Nadruk verboden).
«ik weet het; het was buitengewoon
*arJig van U en ik zal haar schilderen.
zei me dat ik twee honderd pond moet
Ie'Pnen, maar dat lijkt me geweldig veel."
•Heelemaal niet. Het zal niet lang duren
0 ie vraagt nog meer."
Ja- kwam een komische uitdrukking van
j 1 °P Charles' gezicht.
I "Ik ik weet eigenlijk niet hoe ik haar
fn' schilderen," zei hij, „ik kan haar niet
J°ag maken als ze zichzelf blijkbaai'
Jijt en ik kan haar niet zoo vervelend
a"cn, als ik haar vind."
'dat °e,zou het portret kunnen blijken
droek vervelend vindt?" vroeg Crad-
ht^ip raocilijkheid dat niet te
frisl Gn' ~^c za^ TnoeIen probeeren er
Ue„C °I) ^°9 ke. penscelen. Dan is er nog
j ou w-Wrought ondie zal poseeren als
L,iPrU orn^ 'n (Ip lento. Ik schilder haar
graag. A propos
paries aarzelde oen oogenblik.
rfl „I 700 buitengewoon vriendelijk
«Zmn K^cest» zei hij, „dat r or mis-
vrn v .ÖP *e£cn hebt mij raad te ec-
of jj.Zo' me dat ik voor moest stellen
H'.'Ms Vaar mi'in C0P'e van den Rcy-
70U hunnen komen kijken als die
t il heb ik iederen dag klaar ge-
P"-1 te gaan. Maar ik kreeg van
meneer Wrought on een nogal raven brief.
Hij stelde voor dat ik zou komen kijken,
als zij vertrokken waren naar Egypte. Het
lijkt wel alsof hij mij niet. graag zou wil
len zien. En ik was zoo'n goede vrienden
met hen allemaal. Wat kan er gebeurd
zijn?"
Craddock zette zijn gezicht in de aller-
vriendsckappelijkste plooi.
'„Gebeurd?" zei hij. „Wat ter wereld zou
er kunnen gebeurd zijn? Je kent onzen ge-
eerbiedigden gastheer van het Molenhuis
Toen ik er een week of drie geleden was
kon hij nergens anders aan denken dan
aan zijn ondergoed voor Egypte en aap
den prijs van tropenhelme Ik geloof dat
hij al bezig was met zijn mailkoffers en
medicijnenkastjes in te pakken. Je moet
er geen waarde aan hechten."
Charles liet een zucht van verlichting.
„Ik ben blij dat U denkt dat dat de
leden is,"' zei hij. „Toch zou ik er graag
heen zijn gegaan om om ze goeden dag
te zeggen."
„Haar, bedoel je?" zei Craddock.
Charles bloosde en lachte.
„Nu, goed dan: haar," zei hij. „En
waarom niet?"
„Zeer zeker, waarom niet. Iedere ver
standige jonge man houdt ervan om een
charmant jong meisje goeden dag te zeg
gen, als hij niet .neer kan doen dan dat.
Mijn beste kerel, als ik maar jouw leeftijd
had zou ik een hevig kloppend hart mee
naar Egypte nemen. Maar nu dat ver
velende kwestietje opgelost is, moest je
nie een beetje over jezelf en over je leven
vertellen. Ik was van plan geweest om je
de laatste weken dikwijls op te komen
zoeken, maar ik heb het geweldig druk go
bad en niemand anders gesproken dan
zakonmensehen. Ben jo den laatsten tijd 'f
veel uitgeweest?"
„Bijna lieclemaal niet. Ik ken niet veel
menschen, ziet U. Maar ik heb een paar
avonden geleden gedineerd bij mevrouw
Wroughton en zo heeft me meegenomen
naar een groote partij. En daar heb ik ken
nis gemaakt met een heel vreemde kerel,
die Armstrong, heet en die zei dat hij U
kende. Hij heeft „Paascheiercn" geschre
ven: en fijn stuk! Hebt TT het gezien? De
volgende week ga ik cr met hem naar
toe."
Craddock blies zijn sigaret uit hot bavn-
steeuen pijpje in den haard.
„Ja ik ken hom," zei hij. „Ik zou niet
gedacht hebben dat jullie twoeën met el
kaar op zoudt kunnen schieten."
„Ik weet het nog niet. Ik zou dat nog
moeten ontdekken. Maar ik zou geweldig
graag zijn portret willen schilderen. Waar
is mijn houtskool?"
Charles nam een stuk en legde een vel
papier op tafel.
„Zoo'n oog," zei hij, „met een wenk
brauw als een luifel cr over heen. Zoo'n
kaak zoo vierkant en hongerig? Zoo'n
gezicht loont de moeite van het
schilderen, 't Is de moeite waard om het
vast te leggen. En zijri ooren zijn puntig,
als die van een setvr. Hij mag het portret
hebben, als hij. wil."
Craddock nam de schels, die uit enkele
lijntjes bestond, op.
„Ja het lijkt Imcl goed," zei hij, „het is
een verschrikkelijk gezicht. En nu moet ik
gaan. Maar ik vraag me af of je er op
tegen zoudt hebben dat ik je een kleinen
raad geef."
„Probeer maar!" zei C'l r.rles aanmoe
digend.
„Ik zal het dom. Kijk c.ens, mijn beste
Charles, jo bent een jonge man, die aan heb
begin van zijn carrière staat en 't is van
buitengewoon belang voor je kennis te ma
ken met geschikte menschen. Hot quar-
tier latin in Parijs is één ding; een bande
loos kunstenaarsleven in Londen is heel
wat andere. De eerstvolgende vecrlig jaar
zal -het je werk zijn om de lieve moeders
en dochters van Engeland te schilderen.
Ze zullen hier moeten komen posecren in
je atelier. En dat zullen ze niet doen als
ze to maken hebben met een bohémien. Je
kunt niet zorgvuldig genoeg zijn in het
kiezen van vrienden want zelfs de sterkste
persoonlijkheden ondergaan den invloed
van hun omgeving; daar is niet aan te
ontkomen,"
Hij legde zijn zachte blanke hand, waar
hij tot dusver naar gekeken had, op den
schouder van Charles.
„.To moet heb me niet kwalijk nemen,"
zei hij, „maar ik heb r.cn leeftijd bereikt,
waarop een ongehuwde man wenscht, dat
hij een aankomende zoon had. Maar ik
heb er geen de vaderlijke neigingen die
ik bezit, moet ik overdragen op iemand
anders. Als jij mijn zoon waart, zou ik je
vrienden zóo zorgvuldig voor jc kiezen."
Dit was iets zoo pathetisch, en onver
wacht dat het Charles wel moest onl roe
ren. Maar toch had hij een gevoel alsof
hof hem sterker aan had moeten doen.
„Dit, wat betreft Armstrong?" merkte
hij op.
Wat fyelref' intimiteit met Anus'rong
in het algemeen!" zei Craddock dio voel
de dat hij te kort was geschoten in ent hou
siasnie en dat liet maar het best was
in zijn schulp te kruipen.
Charles knikte. Toen voelde hij pi.
ling dat zijn opmerking lo kond was
weest; hij voelde ook, hoewel nmi
tikje pedanterie, dat hij te doen had
een man die buitengewoon goed voor
was geweest en «1 ie den last van zijn j
voelde, zonder de vreugde van Let v.-
schap te kennen. Hel viel hem plots,
in, vaag inaar overtuigend.
„TT is zon vriendelijk voor me, als
vader maar zou kunnen zijn," zei hij I
tig. „Tic hoop dat ik TJ niet vergeld nu
spreekwoordelijke ondankbaarheid yan
zoon. U bent nis een vader voor ma
woest ik ik hel) het TT dikwijls
len zeggen."
Hij keek een oogenblik naar Cru.
maar toon, om over <le verlegenheid
to komen, waarin deze scène, hem gel
had, veranderde hij pin Daling van
werp.
„Maar toeh 7,011 ik lml portret van
strong wel willen schilderen," zei In
verzeker TT dat U niet zoudt zeggen i
mi in tijd verknoeid had."
Craddock scheen hel eens te v\ 11
verandering van onderwerp.
lock,
A.m.
.TV
