kalender der week
wpm
U.B. Als niet anders wordt aangegeven
heeft in clo2° weck iofl- ro IT. Mis Gloria
cn Credo en dc rc-wokc Prefatie.
ZONDAG 11 Juli. Zevende Zondag
da Pinksteren. Mis: Omncs Gor-
lc c. 2e gebed v h. O' laaf van Kerkwij
ding; 3e v. d. H. Pias, Paus en Martelaar.
Prefatie v. d. Allerh. Briecënbeid. Kleur:
Groen.
In Franciscanerkerken: 2o gebed v. li.
Octaaf v. cl. H.H. Nicolaas en Gezellen;
Martelaren van Gorcum.
De H. Kerk leert vandaag liarc kinderen
do Vreoze des Heeren. (Graduale). Deze
loch moet ons bezielen en afkoerig doen
zijn van alle dwaling, welke dc valscke pro
fc-ten onzer hedendaagsebe verinidcnschle
wereld onder allerlei vorm ons voorhou
den. Aan hunne vruchten: ontevreden
heid, opstand tegen bel wettig gezag, haat,
onzedelijkheid kunnen wij hen kennen.
(Evangelie). Bidden wij God, dat Hij die
profeten verre van ons boude, opdat hun
ne verderfelijke leeringen ons niet scha
den cn dat Hij ons verleenc tot onze hei
liging: het beoefenen der ware gerechtig
heid, het onderhouden Zijner heilige ge
boden. (Gebed en Epistel).
Wonen wij, bezield met het ernstige
voornemen den wil te doen van den hc-
melschen Vader, het H. Misoffer bij, offe
rend met het brood en den wijn ons ver
sland en onzen wil, dan is ons offer Gode
welgevallig (Offertorium). Ilii zal hot aan
nemen en heiligen, gelijk het offer van
den rechtvaardigen cn offercezinden Abel.
(Stilgt'bed); het zal ons zijn een genees
middel voor onze gebreken (Postcommu-
nio) en brengen in de vereisebte gestelte
nis om met jubelende stem toe te juichen
God, groot over geheel de aarde (Introï
tus).
MAANDAG 12 Juli. Octaafdag van
b e t f e e s t d e r w ij d i n g van d c
eigen Parochiekerk. Mis: Ter-
ribilis. 2e gebed v. d H. Joannes Gual-
bertus, Belijder; 3e v. d. H.H. Nabor en
Felix, Martelaren. Kleur: Wit.
In niet-geccnsacreerde kerken: M i s v.
d H.'Joannes G u a 1 b e r t u s, Belij
der: Os Justi 2e gebed v. d. H.H. Nabor
en Felix, Martelaren. Geen Credo. Kleur:
Wit.
In Franciscanerkerken: M i s v. d. H.
Joannes Gualbertus: Os Justi. 2e gebed
v. d. H.H. Nicolaus en Gezellen. Martela
ren van Gorcum; 3e V. d. H.H. Nabcr en
Felix. Kleur: W i t.
De H. Joannes Gualbertus beoefende
eerst den krijgsdienst ie Florence, maar
werd ter belooning zijner vergevingsge
zindheid (grootmoedig vergaf hij om
wille van den ge krab, ion Zaligmaker 'den
moordenaar van zijn broer) tot hooger
heiligheid geroepen. Hij trad in het kloos-
1er en stierf als Abt der Camalduensen in
Vallumbrosa (Italië) 1673.
DINSDAG 13 Juli. -M fs v. d. H. A n a-
cletus, Paus en Martelaar: Sacerdotes
Dei. 2e- gebed ter eere v. d. Heiligen (A
Cunctis) 3e naar keuzo v. d. priester.
Kleur: Rood.
In Franciscanerkerken: M i s v. d. H.
Franciscus Solano,- Belijder: Os
Justi 2e gebed v. d. H. Anaclotus; 3e v.
v H.H. Nicolaus en Gezellen. Martelaren
van Gorcum. Kleur: W i f.
WOENSDAG 14 Juli. Mis v. d. H.
Marcellinils, Belijder: Os Justi. 2e
gebed v. d. H. Bonaventura. Kleur: W i t.
In Franciscanerkerken: Mis v. d. H.
Bonaventura. Bisschop, Belijder en
Kerkleeraar: In Medio. 2e gebed v. d H.
H. Nicolaus en Gezellen. Kleur: W i t.
Met den H. Lehuïnus arbeidde dc II.
Marcellinus in Overijsel aan de versprei
ding van liet H Evangelie onder on zo
voorvaderen.
DCNDEr.DAG 15 Juli. Mis v. d. TI
Henricus, Keizer: Os Justi. 2e gebed
A Cunctis; 3e naïr keuze v. d. priester.
Geen Credo. Kleur: W i t.
In Franciscanerkerken: Feest v. h. H.
Graf v a n O. II. Jezus Christus.
Mis: In die. 2e gebed v. d. H. Henri
cus; 3e v. d. H. II. Nicolaus en Gezellen.
Prefatie van Pnschen. Kleur: W i t.
Vanaf zijne jeugd werd de H. Henricus,
in 972 geboren, gesteld onder de leiding
van deu H. Wolfgang, Bisschop van Re
gensburg. In het jaar 995 stierf de vader
van den heiligen Henricus, die nu, als
opvolger zijns vaders, Hertog van Beieren
werd. Na den dood van Keizer Otto JII
in 1002 werd Henricus tot keizer van
Duitschland, gekozen. Zijn rechtvaardig
heid, zachtmoedigheid en godsvrucht blon
ken uit in dc wijsheid van zijn bestuur.
De keizer, die bijgenaamd werd ..de God
vruchtige", beijverde zich om Gods eer en
dc uitbreiding vau de II. Kerk te verzeke
ren, den vrede in zijne staten te bevesti
gen en de volkeren, aan zijn bestuur on
derworpen, gelukkig te maken. Henricus
overleed in 1024.
VRIJDAG 10 Juli. Gedachtenis
van O. L Vrouw v. d. Berg Gar
ni cl. Mis: Gaudeam u s. Prefatie v.
d. Allerheiligste Maagd (invullen: En U in
de gedachtenis). Kleur: Wit.
In .Franciscanerkerken: Octaafdag
v h. Feest v. d. H. H. Nicolaus en
Gezellen, Martelaren van Gorcum.
Mis: Em is i vos. 2e gebed v. O. L.
Vrouw v. d. Berg -Carmol; 3c v. d. Heilig
verklaring v. d. II. Vader Franciscus.
Laatste Evangelie uit do Mis van O. L.
Vrouw. Kleur: Rood.
Deze feestdag is ingesteld tot een ge
denkdag van de verschijning van de hei
lige Maagd Maria aan den heiligen Simon
Stock, Generaal van de Orde der Carme-
lieten, den 16en Juli 1251.
Omgeven van Engelen verscheen Maria
met het scapulier der Carmclorde in de
hand zeggende: „Ontvang, mijn dierbare
zoon, dit scapulier UwÉr Orde als de livrei
mijner broederschap, 'f Is het bewijs van
bet voorrecht, dat ik voor U en al dc kin
deren van den Carmol verworven heb.
Wie in dit kleed sterft zal van het ecuwig
vuur bevrijd blijven. Het is een toeken van
zaligheid, oen behoedmiddel in gevaren,
een onderpand van vrede en eeuwig ver
bond.
Deze heerlijke belofie geldt allen, die in
het broederschap v. h. Scapulier v. d. berg
Carmol zijn opgenomen.
ZATERDAG 17 Juli. Mis v. d. 1T.
Alexius, Belijder: Os Justi. 2e gebed
A Cunctis; 3e naar keuze v. d. priester:
4e vooY den Paus. Geen Credo. Kleur:
Wit.
Lissc. ALB. M. KOK, pr.
den naam van den nieuwen gerechtsdienaar
vergeten was, riep hij:
„Interrimmcnsch I Waar duivel zit jc
dan?"
Daar verscheen juffrouw Christine, zijn
huishoudster.
„Hebt gij den niehwen gerechtsdienaar
niet gezien?"
„Geen spoor zelfs van hem, mijnheer dc
burgemeester 1 maar wel heb ik gezien, dat
de voordeur open stond."
„Wat drommel! do voordeur epen?"
„Och ja! mijnheer de burgemeester! dc
voordeur stond open."
„Open? Zoek me dan toch.... „din
ges... eens terstond op: ik zal hem even
de les voorlezen."
„Terstond mijnheer dc burgcemcster
Dat is me een mooie lijfknecht!" brom
de Tobias, „de deuren open te laten! Ik
had mooi bestolen kunnen worden!"
Na ccnige oogenblikken kwam juffrouw
Christine terug.
„Dc nieuwedinges.... is nergens te
vinden; maar op het zwarte bord, weet u,
in hèt voorhuisBarmhartige hemel!
dat is mij een historie!"
„Wal voer een historie?"
„Mijnheer dc burgemeester zou een....
ach, lieve hemeltjezou zijn.;., neen,
dc verschuldigde achting veroorlooft mij
niet.
„Nou, l'.aal je maar geen poppen in het
hoofd! Wat zou ik anders kunnen zijn,
danburgemeester?"
„Och neen! Och neen! Nog veel er
ger
„Nog veel erger!!" riep nu Tobias, ten
volle vertoornd uit. en snelde naar het
groote bord, dat in het voorhuis hing, en
waarop gewoonlijk degenen der llaramcls-
walders aangekalkt werden, welke „geci
teerd", „gecontribueerd" of „geëxecuteerd"
moesten worden.
Met duidelijke letters stonden op het
bord de volgende woorden te lezen:
„Ezel van een burgemeesterDank het
pan uw vast snurken, dat ik u den strot
niet tocgknepen heb, en dat gij er met een
paar ellendige Louis d'or en een paar pas-
formulieren afgekomen zijfc
Uw onderdanigs;e,
PIEPMEIJKR."
„Wat?" riep ontzei de burgemeester van
Hammelswald uit, „Picpmcijer? Zoo heet
te immers dc roover in het signalement
van gisteren!"
Zonder zelfs de minste notitie van don
„ezel" te nemen, ijlde Tobias nu, zoo snel
hem zijn voeten slechts dragen konden,
naar dc plaats, waar zijn ijzeren pot met
dc goudstukken zich bevond.
„Genadige hemel!" schreeuwde hij knar
setandend: „de kerel praat me van een
paar ellendige Louis d'or. enhij heeft
den hcelen pot leeg gemaakt."
Dit was meer dan een burgemeester van
Hammelswald ken verdragen. Zijn knicc'n
knikten cn slechts met veel moeite gelukte,
het juffrouw Christine hem in een leun
stoel te doen plaats nemen. Zijn hoofd
zonk op zijne borst.
Op dit tragische oogenblik trad Leeuw-
rik, die intusBchcn behouden en wel vau
Tippelskerken teruggekeerd was, in dc ka
mer.
„Vooral de complimenten van mijnheer
den landsrcchtcr," zei hij, „en ik was de
rechte niet."
„Ja, dat geloof ik wel!" zuchtte Tobias,
cn een onmacht omhulde weldadig zijn
denkvermogen.
Daar klonk eensklaps» een veelstemmig
„vivat!" op de slraat. De „goede burgerij"
stond met muziek cn een ledige halve Ion
vcor dc deur, om het op den vorigen avonl
beloofde geschenk in ontvangst te nemen.
Leeuwrik trad aan het venster en wenk
te met dc hand. Er volgde onmiddellijk
een algemeeno stilte.
„Mijnheer de burgemeester," riep Leeuw-
rik uit het raam, „ligt op dit oogenblik in
onyacht, en verzoekt van alle huldcbetoo-
gingen verschoond te blijven."
Stil en bedrukt toog de burgerij daarop
met dc 'iedige halve ton weer naar huis.
Er r.as geruimen tijd nuodig, aD.nvecv
Tobias Klotz zich dezen harden slag uit
het hoofd zetten cn weer aan het vullen
van zijn ijzeren pot beginfYen kon. Maar tot
aan zijn einde toe behield 'hij een stclligen
afkeer van alles, wat slechts naar signale
ment tn geleek.
Van Piepmcijcr heeft men verder niets
vernomen. Volgens zeggen, zou hij naar
Texas verhuisd, en aldaar burger en bier
brouwer geworden zijn.
VOOR EEK PRIESTER.
Zo was ai lang weduwe en zonder Linie-
ren. Als ieder morgenuur stond ze daar
midden tusschon de gonzende drukte op de
groentenmarkt. Haar handkar was bijna
vol nog mot frissehe groenten, aardbeien
en kersen. Zoojuist had zo 'n paar goede
oudc-klantcn geholpen. Nu wachtte zij op
nieuwe.
Daar kwam weer dat aardige veilig
voorbij op z'n dagelijkse!)en weg naar
school. Net, maar eenvoudig gekleed. Tien
jaar kon hij zijn. ouder niet. Maar in z'n
heldere kijkers i. 'n ernst en vastberaden
heid, alsof li ijJa, ze wist niet wat. Ze
wist alleen dat dit kind 'n engel was: dat
zag zo telkens weer z'n klare oogen.
Ze kende het baasje z'n naam niet, ook
z'n ouders niet, maar ze hield van hem:
cn ieder maal als hij voorbijkwam, deed ze
een kort gebedje tot het kind z'n Engelbe
waarder opdat hef toch zóó mocht blij
ven: onschuldig en flink en goed.
Vandaag kwam opeens do god elite: dat
kind moot priester worden! Zij moest
hom helpen!
Maar daar stonden weer klar.tcn voor
haar wagon. De een 'n pond kersen, do
ander wou radijs, en zoo bleef het aan den
gang. Nu moest zo rekenen en tollen.
Later maar weer denken aan dat mooie:
dat jongetje priester....!
lié! juffrouw, ik had kersen gevraagd
en u geeft mc aardbeien?
Och ja, ze was verstrooid. Hoe kwam
het toch? Was het dan werkelijk een
ingeving van O. L. Heer? Dan zou zo
die volgen! Dan moest 't!
En toen ze bijna alles verkocht had. en
toen» zo met de leege handkar haar erf op
reed en toen ze in haar moestuin alweer
bezig was met nieuwo groenten te snijden
voor den volgenden morgen: loon moest ze
er aldoor maar aan denkon. Het hielp niet
dat zo in d'r eigen zei: ik hen te arm: ik
kan zijn studiegeld niet betalen. Want dan
zag zc als in 'n droom weer dal kinderkop
je met dio wondere, ernstige oogjes. En
iegelijk was daar weer de gedachte: dio
jongen moet mijn priester eens zijn! En
dat liet haar geen rust meer.
Van nu af begon ze nog zuiniger te le
ven. en nog vroeger was ze 's morgens op
de markt. Eens kwam liet jongetje dicht
langs haar wagen en Leek even, heel even.
r.aar dc volle mand kersen; dan wou hij
verder gaan. Maar zc had hem 'n handvol
toegestoken en gevraagd hoe hij heette.
Hendrik! was dankbaar liet ant
woord. Toen had ze hot gewaagd.
Wat moet je wel worden?
Het kind had gebloosd' en zachljes ge
zegd van pastoor, als vader hel betalen
kon.... en anders koster. Dan had zij nog
gevraagd, wair hij woonde. En haar
plan was gemaakt.
Het waren harde jaren voor lnnr
geweesl. want de studiekosten van Hendrik
waren hoog. Ze had haar huisje verkocht
en huurde het nu. Ze werkte dag aan dag
:n haar tuin en *s morgens was zc altijd
hef eerst op do mark'. Fn alles had ze uit
gedacht om. toeli maar Ic bezuinigen, te
sparen. Want het volgend jaar zou hij
gewijd worden, en dan was er véél nondig.
Al was hel niet haar zoon, hij zon loeli haar
priester zijn, en alles wou ze bekostigen.
Daar kwam een gure herfstdag.'Ze was
verkouden geworden bij hel appels plukken
er den volgenden morgen voelde zij liet
pieken in d'r borst. Maar toch was ze
weer vroeg op de markt, om eerst nog een
wagen groenten te verknopen en dan zon
zc wat rust nemen.
Alles had zc verkocht: de korven lagen
leeg op den wagen. Even ktvam het plan
om bij de dokter aan tc gaan* zc kwam er
toch langs. Maar dit geld kon ze uit
winnen: voor Hendrik. 'I Zou toch wel
beter worden.
Doeli vier dagen Inter stond Hendrik -
l.aar toekomstige priester te snikken bij
haar graf.
En de menscben wisten niet waarom..
.,Clr."
Dat is iets anders.
Do verhuiswagen houdt stil en de voor
man met zijn helpers beginnen den wagen
leeg te sjouwen. Plotseling ziet dc voer
man een kleine jongen, die de twee paar
den v >r den wagen een paar h.ëerhnm*
men laat opeten.
Dat is mooi, ventje, zegt hij Wees
altijd vriendelijk cn zacht voor stomme
dieren. Kijk eens wat do oude beesten et-
blij mee zijn. Maar mag je van jo moeder
wol jou boterhammen aan de paarden
ven? j
Die zijn niet van mij. antwoordt do
jongen. Ik heb ze daar uit den wagen ge
nomen! -i,
Wel, bliksenische kwajongen, roept di
voerman. Dan zijn zc van mij!
Predikant en baby.
De predikant Hokking had gruwelijk 1 A
van oen schreiend kind, dat. hoe de moc-o
der liet oolc suste, maar niet stil wensrhtoj
te worden. Eindelijk liep de moeder do'
hank uit en trachtte met baby en al de k-wk;
ui» te vluchten. Ifokking, die steeds har-
dor was gaan preeken, om toch maar t'n-ori
ieder verstaan te worden, boven het kim' r-
geschreeuw uit, brak zijn tirades af rn.
riep do moeder toe:
Vrouwtje, blijf maar zitten! ik lub'
geen last van je baby!
Neen, antwoordde dc zenuw.' 'iligo
moedor, dat geloof ik graag, maar d b; hy
heeft last van li!
Een zcndcrling geval.
Twee heeren zitten in oen café leg. ver;
elkander.
A propos, zegt de een, ik geloof, dat
ik IJ veertien dagen geleden ook bier Imb
entmoet.
Pardon meneer: Ik herinner mij niet,'
U gezien te hebben.
Neen uw gezicht herinner ik mij ook'
niet, maar ik harken de parapluic"
Merkwaardig, want veertien d e ge-:
leden had ik geen paraplu ie.
Neen, maar ik.
Gbed gemaakt?
Wal een pracht van bloei,-.-n. iIc
hij bewonderend. Ze herinneren iu aan'
jou, lieveling, liet hij er galant op volgen.
Maar hot zijn kunstbloemen, ent-,"
woorddc het meisje, wat snibbig.
O, ja. juist, stamelde hij, uit he: veld.
geslagen. Maar.maar dat zou je er niet
aan zeggen, zie je.
Dc lange tocht.
Een automobilist houdt stil in Zoeter-
woude cn vraagt aan een der daar .«.pelen
de jongens:
Hoe lang is hol nog van Den Ilaag?
Dat mag de hemel weten! zegt do
knaap na een oogenblik gedacht Ie hebben.
Misschien een half uurtje, of 'n dag of
'n maand.'...
Of een maand? herhaalt de verhaas-
de automobilist.
Ja, antwoordde de jongen plechtig
jc gaat precies den vorkeerden k int op.
Nooriig.
Ik hoor dat je secretaris er mei vijf
mille van door is. Doe je geen moeite om
't terug te krijgen?
Neen. do arme kerel zal noodig
hebben. Mijn dochter is mee.
Om de beurt.
Tn den vollen tramwagen zit ecu roods
dikwijls veroordeelde gauwdief
Plotseling staal hij op en biedt een dof-»
tigen ouden heer lachend zijn plaats aan.
Ga toch zitten, hoogcdolacblbaro rech
ter. IJ hebt mij zoo dikwijls laten zitten.
Frissehe lucht.
Arts: 11 moet waf meer in de fri-srho
lucht en waf minder in liet bierhui* komen. k
Patiënt: - Daar heb ik u niet voor ge
roepen, dat heeft mijn vrouw me al lion-
1 denim.»al gezegd.
DINGEN DEZER DAGEN.
WEEKREVUE.
As U weet dat ik Daniël ben, de koop-
wan in alles en nog waf, tot an tillefoon-
pale en knoopsgate toe, om zoo maar es
'e zegge, dan zal u vrage: Daantje wat
kom ie ons non toch eigelijk vorlelle, want
io zal ons in deze beroerde ckenomische
tüd toch niet veel bezonders te koop kenne
anbiejo. en dón mot ik u zegge uit dc
frond van mc hart, dat Daantje een bof
fen] is om rede, u mot wete, asdat Daniël
>n deze belabberde tijje het zout in de pap
niet kon verdienen en ze leve zoowat be-
Wn te lijke op dat van een schellevissie
rp hel droge, za'k maar zegge, zoodat Da-
ni'-l ze dienste augebojo heb an de redak-
f*e van de Leidso krant om IJ iedere week
°P de hoogte to brengo van wat er al zoo
gebeurd is. Dat Daniël juist ze oog had In-
valle 0)> die redaksic komt om rode
Daniël wist dat zc daar niet op een knaa-
^le hijko, as zc een goeie kracht kenne vin-
de die door ze wetenschappelijke bijdra-
de krant omhoog ken helpe.
^ict dal Daantje zoo astranterig is om
't van zo eige tc zegge, niks niet hoor,
ro&ar Daantje had ze artikelc nel zoo goed
«enne anbiejo an "u blad as dc Maasbode,
®aar Daantje wil niet derek zoo hoog
ziet u, en of Daantje die knaak
Jou verdient in Loide of in Rotterdam,
at blijf Daantje nou precies gelijk.
n9" mot U niet denke, asdat Dann-
t niet weet en 't je niet kan vertolle,
ant al is ie maar *n doodgewone, allo—
•ragso. doordeweekse koopman, dat neemt
n't!l weS) asdat Daantje zc eigc
"uur op (]e hoogte houd, van wat er zoo-
lip k "r' 011 as m'Jn nou vraag: Daan-
bob I van de weck dc krantc geleze.
o zeg Daantje ja. dat heb ie on as U
no!? '*an wocr Yr-W: Daantje. wat heit U
-rir «a" wat or 200 is P°beurd, het meeste
Lip (^an ZQ" Daantje, asdat die pre-
ln heide, die zooics van Kees licet,
o* i uni '!t'b vasgemaak. Dat dat Daan-
»'t gpfroffe heiL komt, om rede.
1,1 lvoor lander J en van
dat
dc wetenschap voor het Volk. zoodat
Daantje 11011 es effies voor TJ wil uiteen
zette, wat dat eigelijk voor een uitvinding
is. al begrijpt Daantje der zelf ook niet
veel van. Ziet U, liet zit eni met dat geval
in de lage temperature en de hooge span
ning en nou mot ik natuurlijk eerst dat
vreemde franse woord temperature es ef
fies verklare, dan snap IJ 't meteen. Dat
woord is nou eigelijk een kombenaasje van
twee talc namelijk- van het franse woord
„temps'* (Daantje spreekt meer dan één
taal) dat zooveel wil zegge as tijd en het
holland.se woord „ture". Nou hoef ik het
eigelijk al niet verders uit te logge, om
rede U non derek begrijp, asdat die prefes
ter net zoo'n lijd heb zilte ture, tot ic 't
gevonden heb. Wat Daantje nou anbelangl,
voor zoo ver ie 'l ken bekijkc, heb ie der
eigelijk niet zooveel mee op, om rede
Daantje die uitvinding wat gevaarlijk
vind in verband met liet zwenisezoen. U
begrijpt derek waar Daantje. heen wil
Bij het. zwemme, zooas IJ weet, werke ze
ook nog al es niet temperature en as der
dan veel tegelijk kemmo zwemme, wordt
bovendien de drukking oftewel de span
ning te hoog, nou en dan krijg je natuur
lijk liet gedonder in de glaassiee, want
dan gaat "t met dat zwemwater net as met
dat helium van die prefester, dan word
het ook hard en dan mot je maar net toe
vallig in het water zitte, dan zit je toeli
zeker met de. gobakke pere, want nou ken
U wel zegge, dan zalle zc het toch zeker
wel weer slap maken, maar dan zeg
Daantje asdat die piefester «lie 1«slappe
helium heb uitgevonden onlangs gestor
ven is en dat die der 15 jaar over ge-
werk heb om het slap te make en as je dan
in liet harde helium zit en ze hebbc der 15
jaar voor noodig om je los te poutere, dan
hoef Daantje U tocii zeker niks meer te
zegge.
Nee, dan zeg Daantje, dat je beter naar
die tentoonstelling van die oude schilder
Jan Steen ken gaan kijke, dat vind Daan
tje tenminste opvoedend en ontwikke
lend in deze tijd van voortwoekerend mat-
ftrialisme (hoe zeg Daantje dat.) Der
b nne der nou al 7500 wozo h'.il e, zoodat
de n!oonc'« llingskemi.^sie nou al 7500
pop te pakke heb, wat Daantje erg veel
vind, om rede Daantje die nooit bij el
kaar heb gezien, laat slaan in ze eige be
zit heb gehad, wat maar goed is ook,
om rede Daantje dan veels te dartel zou
worde.
U mot nou echter niet gaan denke, dat
hot die kemissie om de een te Ie doen is,
ze wille alleen ons hekend make met de
produksies van on zo ouwe dooje voorva-
dere om de menscben af to trekkc van liet
stoffelijke rn ze meer op te voede in lioo-
gerc geestelijke dingo en die cente ken zi'
nou net niks nic schele. Daarom raad
Daantje iedereen sterk en uit de grond
yan ze hart aan een guldentje te lappc en
der ook es te gaan kijke, om rede Daantje
liet een schande vind as je der nog niet
geweest ben. Daantje is dor zelf ook nog
wel niet geweest, maar dal komt omdat
Daantje de laat-te tijd zoo gesjoebte was,
dat ic geen guldentje had, maar as Daan
tje ze eerste knaak van de redaksie te
pakkc heb, gaat ie der sekuur naar toe.
DANIEL
PERSIFLAGES.
Tweetaligheid.
Behhndige tweetaligheid, zet Bickorf bo
ven het volgende bericht:
Op een uithangbord te Brugge,
waar sprake is van den Koekol
berg, slaat er tweetalig:
ck
Basili
que
Heerlijk! Dit stotéol kan in< n mi
ook in afle tweetalige druksels ge
bruiken, en op allerlei manier,
om
S»
upide
Gok een presentje.
Uit coi kunslvorslag.
Fit was de grond der L"langrijke
verzameling P.G.G.G. (deze trouw
de na van Pu's dood met diens
I weduwe, welke li ij in 1850 bij zijn
vertrek aan de stad schonk.
„Je kan d'r cadeau krijgen"!
Het schecne Insulinde.
Uit een feuilleton:
Iudië? zei de fliuisgpvaren- zee
man tot zijn oude moeder. ..Iudië is
net een bord snert. Hcclcmaal
groen! En héét!!"
Er drijven onk bruine stukjes vleesch in
die snert. Multatuli zeidc het (.hier
bloemrijker.
Bureaucratie of
Uigenu enIc-overzi" h
Uil een staal blerk, dal bij
zonder onderwijs over 1925 en
1924 nog ƒ369.84tegoed hoeft.
Dit zal worden uitbetaald
Over 1926 zal de bijdrage vol
gens de wc! verschuldigd, worden
uitbetaald m wel voor 73;'t leer
ling /944.
Bij den vior-en-zeventigsten leerling vvaB
er zeker één op den loop.
Dc gevaren der journaihtiek.
Gelezen in luit verslag van een winkel
week:
Voor onzen jongen kochten we
een camera. Maar die camera was
aanleiding dat we des avonds Iaat
met open raam onzen jongen «le
piano zagen mishandelen en on
danks het verbod van luidkeels roe
pen, hoorden van Valencia....,
Va. .Ien..cia.
en verder:
Wc gingen binnen bij den hoer.
Hier vergasten we ons aan dio
overheerlijke gerookte paling, ter
wijl we daarna een zeer mooie
strandwagen uit het magazijn van
den heer.lot de onze maakten.
Do likeurwinkels worden in dat verslag
niet genoemd, maar toch blijkt wel. «lat
daarvan liet groot; tc aantal is bezocht.
LIED VAN EEN
BELASTINGAMBTENAAR
Ofschoon «Ie wereldtoestand th
Verschrikk'lijk abnormaal is.
tfselioon er op de heele aard
Een vreeselijk kabaal is.
Ofschoon er mijn- en treinramp i
Aard hovingen en zondvloed
Vindt men het loch de grootste i;ii
Als 'k van belasting kond doe.
't Is nu de tijd dat 'k dag aan dag
Getallen zif te rijgen
Om 's rijks benarde schatki-t weer
Eens netje»- vol tc krijgen
Zoo pauw ik fiscus-cenlen zie
Ren ik niet meer te liou'en
Jk laat z' een flink deel van hun 1
Naar 's rijks schatkist toe sjouwen.
Mar.'- sommigen betalen niet
En gooien 'I op een gokkie
Dan m I-i ijf ik al hun spullen i. -
Dan zijn ze zeker bokkie,
Dan komt er zooveel gulden bij
We I rijgen 't toch wel binnen
Dc lust vergaal hen dan hcusch wei
Opnieuw weer tc beginnen.
Op straal zie ik met speurend oog
Naar fietsers zonder plaatje.
Ik haul die van hun rijwiel af
En schrijf ze op een blaadje.
Wie de belastingen ontduikt
Verbaliseer ik allen
Als ik er bij was is het hen
Nog nimmer meegevallen.
Zoo arbeid ik in 's lands belang
Door centen op te halen
Ik kijk heel streng, laat iedereen
Belastingen beluien.
Maar als de eerste van
Ik thuis kom met salari*
Bell 'k ook gauw blut, da
B' sting-aiubtcuaar i
