kalender der week
dingen dezer dagen.
N.B. -Als niet anders wordt aangegeven
heeft in deze week iedere H. Mis Gloria en
ydo en de Prefatie van de Apostelen.
ZONDAG 27 Juni. V ij i d e Zondag
pinksteren. Mis: Exaudi. 2e
.ebcJ v. h. Octaaf v. d. H. Joannes den
Pooper. Prefatie v. d. Allcrh. Drieëenheid.
XJ^ur: Groen.
|n Franciscanerkerkcn: 2o gebed v. d.
1 Benvenutus van Gubbio, Belijder. 3e..
T Octaaf v. d. H.'Joannes de Dooper.
Bc liefde is het „nieuw" gebod, dat
Christus is komen prediken door woord
en voorbeeld. Iedere aanranding jler lief-
in eiken graad en vorm, belzij in- of
uitwendig, stelt de Zaligmaker strafbaar
ioOr in hel H. Evangelie. En hél hoofd van
Christus' Apostelen, de II. Petrus, leert
«BS in het Epistel, hoe wij, Christenen, het
c: heogsle gebod der christelijke liefde moe-
r' ien vervullen n.l. bidden met en voor
eilander, geen kwaad met kwaad vergel
den, niet kwaad spreken, zooveel mogelijk
den vrede trachten te bewaren, ook al inoe
fen wij ons daar een offertje voor gelroos-
n.
Prijzen wij onzen God voor Zijne he-
melsche lief deleer en houden wij die voor
oogen. (Offertorium).
Om dia heerlijke liefde bidden wij met
i voor elkander in den Introitus, het Ge
lbal en Graduale,-vertrouwende, dat ons
gezamenlijk Offer ons vergiffenis zal ver-
u' werven van onze overtredingen én de lief-
11 de ons voor altijd zal vereenigen iii het
Huis des Hoeren, den hemel. (Stilgebed,
CoDimunio en Poslcommunio).
MAANDAG 28 Juni. Vigilie voor
den feestdag van de H.H. A p o s-
telen Petrus en Paulus. Mis v.
(I. H. Ir e n a e u s, Bisschop en Martelaar:
v o r i t a t i s. 2e gebed v. li. Octaaf
t. d. H. Joannes; 3e v. d. Vigilie, waarvan
ook hel laatste Evangelie. Geen Credo.
Kleur: W i t. Ook mag gelezen worden dc
H. klis v. d. Vigilie: Dicil Dominus. Geen
Gloria. 2e gebed v. d. H. Ircnaeus; 3e v. h.
Octaaf. Geen Credo. Kleur: Paars.
De H. Ircnaeus, Bisschop van Lyon in
Frankrijk bestreed door zijne talrijke
waar groolendeeïs verloren geraakte ge
schriften de ketterijen van zijn tijd en be
vestigde daardoor de rust en den vrede in
Kerk. Hij onderging den marteldood
onder keizer Seplimius Severus.
QfNSDAG 20 Juni. Fees t d a g v -a n
de H.H. Apostelen Petrus en
Paulus. Mis: Nunc scio. Kleur:
Bood.
Simon, de eenvoudige, ongeletterde vis-
dir «her, door Christus genoemd Petrus d.i.
fe Steenrots, bestuurde, bezield met den H.
Geest, gedurende vijf en twintig jaren als
Onnerboofd Gods H. Kerk. Onder
te, christenvervolging van den w ree den.
keizer Nero gevangen genomen, werd Pe
lf. na een verschrikkelijke gevangen-'
lap van negen maartden. wreedaardig
iruisigd. Uit eerbied voor Zijn Goddclij-
en Meester vroeg en verkreeg Petrus het
;dii wrreebt met liet hoofd omlaag gekruisd
worden,
Op denzelfdon dag, misschien ook in
lol. helzelfdo jaar 67 onderging de H. Apostel
Paulus den marteldood door onthoofding.
■lukzalige Herder Petrus verhoor
piedgunstig onze smeekbede: verbreek
fces nw machtwoord onze zondeboeien."
„Voortreffelijke leeraar Paulus leer ons
it christelijke leven en trek onze harten
nel u naar den hemel." (Kerkelijke Getij
den).
WOENSDSAG 3d Juni. Gedachte-
is van d en H. P a u 1 us, Apostel,
His: Gcio. 2e gebed v. d. H. Petrus; 3e
h. Octaaf van den H. Joannes. Kleur:
Bood.
Gisteren wijdde de H. Kerk vooral hare
aandacht aan den H. Petrus. Vandaag
lbo: preekzij ons bijzonder van bet Vat van
lilvei'kiezing, den H. Paulus, de groote-
Ipostel der heidenen en leeraar der Yol-
_-Wen.
hps keren wij van den H. Paulus, dal Chris-
ons leven is en dat wij op niets anders
moeten roemen., dan op het Kruis van on
zen Heer Jesus Christus.
DONDERDAG 1 Juli. Feest van het
kostbaar "Bloed on zes II eer en.
Mis: Rede ra i s f i. 2c gebed v. d. Oc
taafdag van den H. Joannes. Prefatie v. h.
H. Kruis. Kleur: Rood.
Wandelt in den kuilen pelgrimstocht
uws levens in de vreeze Gods, wetend, dat
gij niet met een vergankelijken prijs, voor
goud of zilver vrijgekocht zijl, inaar met
liet kostbaar Bloed van het onbevlekte
Lain, Jesus Christus.
VRIJDAG 2 Juli. Feest van Ma
ria's bezoek aan hare nicht El i-
sabetb. Mis: Salve. 2e gebed v. d.
H.H. Processus en Martinianus, Martela
ren (alleen in stille H.H. Missen). Prefatie
v. d. Allerheiligste Maagd (invullen: En
IT in de bezoeking). Kleur W i t.
Ook is één H. Mis geoorloofd van hel Al
lerheiligst Hart van Jesus Miserebilur.
2e gebed en laatste Evangelie van liet
Feest van Maria's bezoek. Prefatie v. h.
II. Kruis. Kleur: Wil.
In Franciscaherkerken: is de H. klis v.
li. AHerll. Hart van Jesus: Egredimini.
Prefatie van Kerst m i s.
Wees gegroet Maria! Gij zijl gezegend
onder dc vrouvven en gezegend is de vrucht
uws lichaams. (Woorden van Elisabeth
tot Maria).
ZATERDAG. 3 Juli. Mis v. d. H. Leo
11, Paus en Belijder: Sacer dotes tui
2e gebed v. h. Octaaf v. d. H. Apostelen
Petrus en Paulus (uit de eigen Mis op 3
Juli); 3e ter.eere van Maria. (Concede); 4e
voor den Paus. Laatste Evangelie van hot
Octaaf (Zie de eigen Mis op 3 Juli).
Kleur: W i t.
Slechts negen maanden en zeventien da
gen is de II. Leo paus geweest. Ervaren
als hij was in de muziek, beeft bij een be
tere zangwijze gegeven aan de psalmen en
lofzangen der II. Kerk. Hij vyas ook een
ijveraar voor de liturgie (kerkelijke eere-
dienst).
Een vader was hij ook voor de armen,
weduwen en weezen, die bij hielp niet al
leen door geld, maar ook door daden, ar
beid en goeden raad.
Lisse. ALB. M. KOK, Pr.
bleven in slaande houding, lol de erfge
naam zou zijn gezeten.
„Wou jelui hier dineeren zonder ge-
noodigd te zijn?" informeerde Charles.
,,Een eigenaardige vrijheid, die bedienden
zich permifoeren."
„Wij aten altijd met onze meesleï. in
deze kamer", zei de huishoudster deemoe
dig, terwijl ze er cenigszins opgewonden
bijvoegde, „behalve op de dagen, dat hij
zijn grooie. diners gaf voor don landadel
uit den omtrek. Wij dachten dat u er pp
gesteld zou zijn. alles op denzelfden voet
te houden als hij den tijd. van den ouden
heer. Evenwel, sir, als wij u hinderlijk
zijn, dan zullen we ons terugtrekken."
„Neen, neen", zei Charles toegeeflijk.
„Laat het voor dezen keer maar zoo zijn.
Vandaag .kunt ge blijven. Ook zult go me
dan een beetje kunnen inlichten over de
bezitting, wat ze waard is. Ja, BailielI,
snijdt jij liet vleesch maar. Wal een on
handige kerel! Niet zoo dik en ook niet
zooveel vet! Ik ben benieuwd, of je mees
ter er goeden wijn op nahoudt."
„Dit is een flesch allerbeste port, dien
ik uit den. kelder meebracht om u wel
kom te hceten."
En Daniell trok even een gezicht, en
haastig gloed zijn nog naar de huishoud
ster, die tegenover hem zat.
„Wou u onzen veestapel ook eens in
oogenschouw nemen sir, na "I diner?"
vroeg Jeremiah, blijkbaar weinig op zijn
gemak.
„Welken veestapel?" vroeg Charles.
„Onze koeien, sir en onze varkens. Wij
houden er dc mooiste Burhams op na, die
er in heel Yorkshire te vinden zijn: en
onze varkens behalen ieder jaar op do
grooie tentoonstelling een prijs."
„O, die akelige beesten!" was het ant
woord van Charles. „Als ik de bezitting
verkoop, dan kan al dat levend gedoe
meloen verdwijnen."
„De bezitting verkoopen!" riep de die
naar uit, terwijl een scharlaken rood zijn
wangen kleurde. „Uw arme oom, sir,
meende, dat u misschien graag zoudl wil
len trouwen en u dan hier vestigen. En
wat zal er van ons worden, wanneer we
van buis en hof worden verjaagd, van de
plaats, waar we allebei meer dan veer
tig jaar bobben gewoond, sir?"
„Ja, dat moet jullie zelf maar welen",
ZA'i Charles. „Ik had geen idee. dat ik
hier zoo'n vervelend hol zou vinden als
dit is. Ên, wat trouwen betreft; ik h.eb
nog geen plan om me zelf weg te gooien.
Als ik deze sombere, oude boerderij voor
een aardige vrijgezeJlenvilla in St. John's
Wood verruil, dan zal dal daar eerst een
leventje worden."
Oom Jims wijn was koppiger dan Char
les had verwacht.
„De drommel moge me halen", ver
volgde hij, „als ik morgen vroeg niet naar
York ga. en den zaakwaarnemer vraag, of
hij het niet zoo voor mij kan arrangee-
reiV'
„Als u vanavond eens dadelijk ging",
zette Jeremiah hem aan. „Me dunkt,
Neddy durft het wel wagen, nu ze haar
haver op heeft en dan met een extra
zweepslag, en de oude heer kneep listig
zijn oogen toe.
„Dat kunnen we wel doen", riep Char
les, dil denkbeeld gretig aangrijpende.
„Het is een gunst op zichzelf, die oude
Ncddy zich eens te zien haasten. Laat ons
maar aanstonds gaan."
Zoo gezegdzoo gedaan. De dwaze Ned
dy hinnikte bij liet wegrijden, alsof het
een pleziertochtje, gold. En dc rit naar
York terug gefcek vee! op den rit vAn
dien middag, alleen schoon Daniell in een
betere luim Ie wezon, wat ongetwijfeld
een gevolg was van hel dinér en den wijn.
Eindelijk hadden ze de stad bereikt.
„Hallo! wat ga je nu doen?" zei Char
les. „Waar rijdt ge toch heen? Ik ga naai
den zaakwaarnemer, man, en niet naar
liet slation."
„Ilc vraag u vergiffenis," sir", zei. Jere
miah; „maar u zal naar het station en
zoo gauw mogelijk naar Londen terugmoe
ten. Ik ben zelf de zaakwaarncmer.moet ik
u zeggen. U moet mij cxcuseercn, u een
kleine poets te hebben, gebakken. Ik ben
Uncle Jim zelf en niet Jeremiah Daniell
en ik wilde eens even welen, wat voor
soort jongmensch gij waart. Wel. ik ben
er nu- goed van op do hoogte en daar or
nog vrij wat leven in mij zit. zal ik, dunkt
me, maar een kleine verandering in mijn
testament aanbrengen, die u zal ontheffen
van de beslommeringen „The Firs" ie bc-
heeren. Daar hebt u een hankie van tien
pond, sir, tot vergoeding van uw reiskos
ten en ik wensch u hierbij alle mogelijke
genot van 'l vrijgezellen-verblijf in .het
St. John's Wood!" „M. G."
NONKELTiE IS PETER.
door T li. v. T i c hele n.
Nonkeltje zijn gezicht was grauw ge
worden afs Jan liet hein kwam vragen:
Dat ze binnenkort weer t en kindje gingen
koopen en of bij dezen keer wou Peter
zijn?.
Hij had niet durven „neen" zoggen,
maar was blij als Jan weg was, want de
lucht was opeens zoo benauwd geworden
Heel den nacht had hij wakker gelegen
en Ie woelen in zijn bed, en hel deksel
achteruit gestampt; nu op zijn linker, dan
weer op zijn rechterzij.
Ha!.... dat Peter te zijn! Was dal nu
uilgevonden om hem te treiteren? Waarom
waren ze nu juist op Nonkeltje gevallen?
Want voor liem was dat toch niet men-
fchelijk
Naar de Mis ging hij wel iederen Zon
dag, maar Ie Biecht was hij sinds jaren
niet jnoer geweest, zijn Paschen had hij
sinds jaren niet moer gehouden. De Pas
toor had er hem eens over aangesproken,
l.ecl vriendelijk, ..dal 't toch jammer was",
Doch Nonkeltje had zijn eigen stug gehou
den en gezeid: „Laat ons daarover zwijgen
mijnheer Pastoor". Dat was nu al jaren
geleden.
En met zijn zwarte ziel zou hij nu Pe
ter zijn? Naar de kerk te gaan met het
kindje, dal was niets, want dan was hei
zieltje van den kleine toch ook nog zwart
van de erfzonde. Maar bij de doopvont E
ï»aar zou hij zijn band op het hoorlings-
ken houden, de Pastoor zou hol water over
liet kopeken gieten en zeggen: ..lk doop u
in den naam des Vaders en
dos Zoons en des Heiligen Gees los", on op
don oi gen steil stond de ziel van het kindje
door God afgewasschon worden van do
erfzonde, en zoh wit als hagel. En hij zou
er altijd maar zijn hand op houden, on dat
wónder zou gebeuren onder zijn hand.
Neen, dat mocht niet zijn. Hij zou daar
staan als oen duivel, met zijn klauw np
een engeltje.
Waarom toch hooft die Jan aan Non-
keltje gedacht?
In don laten avond is Jan 'lijk een weer
licht binnen gevlogen: „Nonkeltje, i kind
:s gekomen. Een frissche zoon. Hij krijgt
r.w naam. Morgen om twee ure de doop!"
Nonkeltje bleef daar als verwezen staan,
cn kon niet wit of zwart zeggen....
's Anderendaags, in de vroegte, stond dc
koster do kerk open Ie luiden. Hij ver
schoot zoodanig dat hij vergat te trekken
en de klok daarboven zot sloeg, aU een
zaf'erik die op zijn boenen waggelt: Non
keltje kwam binnen!
„Ooi! Nonkeltje!" zei tl koster, .-is er
iets?"
Maar Nonkeltic was gekleed alsof hij
ging trouwen, en i:. het portaal blonken
zijn schoenen als spiegels. ..Is Mijnheer
Pastoor al in de kerk. koster? Wilt gij
■hem dan eens doen komen?"
En hij trok de kerk binnen en ging zit
ten vlak voor» den biechtstoel. Twee vrou
wen die den Kruisweg doden keken Mem
aan. bleven veel Ie lang voor de derde
.Statie zitten, en dachten zeker mem- aan
'Nonkeltje dan aan den eersten val van
Jesus.
Do Pastoor kwam uit de sacrist ij. en' lei
zijn hand op Nonkeltje zijn arm: „Gij moe!
mij spreken, vriendlief?" u
„Mijnheer Pastoor, 'k. moet vandaag Po-
Ier zijn, en naast een engeltje mag geer
duivel staan. Daarom kom ik...."
Dc Pas foor begreep.
Nonkeltje trapte don biechtstoel in. strmi-
kelde over het treedje, botste tegen hel be
schot. verwarde niet zijn kop in het groen
gordijntje, werkte en snukle om hot achter
zijn oor uit te krijgen, m hak Ie een kruiskc
en begon: „Ik belijde voor God Almach
tig.
Zo zijn nu. met den doopoling pit de
kerk gekomen. Vooraan de hake!, die bel
kind onder 'non hagelwitte» sjaal draagt,
cn de Meter naast haar; en achterop. Jan
en Nonkeltje, met een sigaar in Irun mond.
Een dikke koffiekan geurt, op de stoof-
buis; op de tafel slaat een groote schotel
vol beschuiten met bruinen suiker op.
Kinderen komen .'.chlcraan binnen, wij
zen naar het wiegsken. en stelen de gele
beschuiten met I .ui oogsken s. Maar terwijl'
«ie Meter den koffie rondsehonkt en kiir
1 neren en grooie mensclien mei hun boven
lip omhoog door de krakende beschuiten
bijlen, staat Nonkeltjp half gebogen ove't
dc wieg, en kan zijn oogen niet afdoen van
het rozig, vleezig gezichtje van cleu kleine,
en lacht en schuddebolt.
Jan likt hom op zijn schouder: ..Kom
Peter, doet gij niet mee?"
...Tan. jongen," zei Nonkeltje, „dit klein
tje is lekkerder dan bcsehuita met suiker!
Dat is nu een engeltje, da' recht naar den
hemel zou gaan als het stierf..,. Maar ik
ook nu!.
En 't schoot he-.i in zijn keel: „Wal. is 't
leven loc'.i schoon. Eu wat is Onze Lieve
Heer toch goed!"
Twee dikke tranen liepen over zijn kaken
en vielen op het witte wiegoklwod.
KRUISBEELD EN ROZENKRANS.
Een dochter ging sterven.
Sterven, als cciulrcurig offer der wereld
lijke vermaken.
Op een schitterend bal. «aar haar ijdel
beid voldaan werd en zij triomf op triomf
gevierd had, had zij de kiem der ziekte
gehaald waaraan zij nu langzaam weg
kwijnde.
Iedereen wist liet.
De moeder, de arme moeder zelve was
er van onderricht.
De zieke alleen bedroog zich zelve. Zij
koesterde een soort van hoop, legen nTIrtï
in.
/ij wilde hopen cn de waarheid wilde
zij niet erkennen.
Zij wilde niet sterven, al voelde ze do
koude hand des doods, «lie haar raakte.
Eendaags echter kwam iets over haar,
alsof de schaduwen des doods over haar
nederdaalden.
Het werd licht iu hare ziel.
Zij begreep, zij voelde, dat alle hoop
vervlogen was. Zij voelde, dal zij sterven
ging.
Sterven
Bij deze gedachte heft zij bare banden
op, zoo wil. zoo doorschijnend, beschouwt
ze aandachtig, laat ze moedeloos zinken
en roept uit: .Ach! Ach! zie eens mijn
handen!"
Di-, moeder was spoedig bij haar.
Maar gelukkig was ook een priester te
genwoordig. ook een liefdezuster.
„Ziet! ach! ziet die handen riep «Ie. ar
me zieke uit. „Zij zijn ledig, ledig. Ik heb
niets voor-God gedaan en ik moet sterven,
stervenm
Een soort van vertwijfeling sprak uit
deze woorden en nog meer uit de blikken
der arme zieke.
Een vrome ingeving volgend, die van
den hemel kwam, nam de priester een
kruisbeeld en een rozenkrans. Hij legde
beide in «le ledige bevende handen lio
reeds koud begonnen lc worden.
Zij begrijpt, en «le hoop keert we.U r in
hel arme stervend© hart.
De handen zijn niet meer ledig.
Zij ka n om ecu nutteloos, ij dol, mis
schien een schuldig leven weer iïocJ
le ïuakeu, de verdiensten van «:nz«.n Heer
Jesus Christus en de voorspraak van zijn
lieve Moeder ncdcrleggeu voor dm rech
terstoel God*.
Zij brengt. Kruis en Rozenkrans aan
haar lippon en kust ze innig.
Voor de laatste keer gaf de priester
haar «le II. Absolutie.
Eenigc oogcnhlikken later ging /ij tot
G«id.
Hare blikken waren op kruis en ro/eu-
kiana gevestigd. „De Tertiaris".
Roman cn werkelijkheid.
Een schrijver was bezig mei een ullra-
modmien roiium, waarin hij smeet mei
hel gold. ieder persoon er in hield er «en
partij paarde», auto's of stoomjacht»- n
op na.
Na cenige uren arbeid hield hij op, lel
de zijn geld en mompelde:
Nog jiiUt genoeg voor een kop koffie
cn een doosje He«| Fo\ sigaretten vnu
\ijf eenl
Self made man.
Je zegt dal hij een -elf-made man
i»?
O, stellig!
- Maar is de kevel dan ook gek om
zichzelf zulke monsterachtige grooie uore;i
aan het hooft! te zeilen?
Een gcetl hcrlcgc.
U heeft ine «'en mooi horloge ver
kocht. Eerst moei ik het schudden, wil Iml
gaan loop' en dan loopt bet vijf min11i
in een uur voor!
Dan schudt u zéker Ie hard, mijn-
hoer!
Een ontdekker.
Tom, zei do onderwijzer, kom voor do
klas en wijs op de kaart Australië eens
aan!
Tom bracht het er schitterend af.
Wie ontdekte Australië, Frits? vroeg
de moester den volgenden jonge».
Tom, was hel antwoord.
Flegmaticus.
Klein broertje: - Hoe heelt" 'I station,
.moeder, waar wij het laatst stils tonden?
Moeder: Dat weel ik niet jongen. Hen
mi stil. Ik hen ceil ktu is woord puzzle aan
hel uitwerken.
Broertje: Dal is jammer dat dc»
naam niet weet, moeke! Jantje is daar
uit den trein gesprongen!
VACANTIE-REIS.
Ecu tweede-handseh Ford puft nijdig
ioor de verve)onze deur van een tweede-
'fonisch straat. En Ford èn deur cn straat
oo© lebben vroeger glorieuzer dagen gekend,
lak !n. z'jn "'Jg slechts vervallen grootheden.
Zij passen wondervol bij elkaar en bij dc
Mgeviiig, waarin zij staan.
Broozolige kinderen spelen om den auto,
n" dien zij zien als een bezit in verre loe-
lomst.
ïussclien. slierige sluikharen. kijken meis-
esoogen gretig toe en jongens springen op
treeplank, beknijpen den toeter, jjruk-
00 op den claxon-knop, durvend doen
"Valsof zij zóó weg zouden rijden, indien
*ij mochten.
|h't elaxon-gesnerp wenkt den autoino-
l'st naar builen, die er uitziet als Amund-
11 voor zijn reis naar de Noordpool.
Geheel gekleed in ledeven autopak met
loofdbedekking, aarlijkc stofbril, been-
|H'pen, Hij verjaagt de spelende kinderen,
7-"T vorschend de vinnig motorende
a,l|o> knikt goedkeurend en wacht.
«Zal 't wel doen", zegt hij.
j|'ct uitlaatgas rookt en stinkt. Nijdig
s'ë i, 'lcl ®otorUc tegen meer luxueuse col-
B >3s> die glimmende nikfcelvonke
spel
ling niet gedra-
de hitte van den da
nebben.
?cl ffohoelc autolichaam schudt van den
115 niolor. Dan opent zich de vervc-
jjv** deur en een gezelschap treedt naar
ExtCn' ')eslaande uit de wettige autoinohi-
van een respectabelen omvang,
dochter, die do quantiteit vau
moeder nabij streeft, nog een dikke oudere
dame. en twee jongens.
Met een bijna niet te torsen voorraad
proviand wordt de familie aan boord gehe-
schen. Dc ega, die er autó-achtig uitziet
naast de chauffeursplaats, de andere vier
in de coupé, die voor twee personen bere
kend is.
Het afgebeulde wagentje rilt. schudt en
kraakt als de omvangrijke er zich in neer-
vleien bij iedere belastingvermcerdeTing
heviger.
De familie bepaalt haar houding naar
het aantal nieuwsgierige toeschouwers.
„As wc eerst maar es in Brussel zaan
roept Ma niet al te zacht.
Hel wagentje schijnt dil te hooien als-
een bedreiging, een - toekonislmarteling,
hel kraakt tenminste heviger en de voe
ren piepen en knarsen.
De automobilist werkt aan knoppen, pe
dalen en .stuurinrichting om de reis te
beginnen. De familie heeft een houding of
niets hen aangaat, opgelegde noncha
lance, lc hautain om echt te zijn.
De chauffeur werkt, hel wagentje
schudt en trilt, maar beweegt zich niet.
Publiek lacht, familie kijkt minder hau
tain en nonchalant. Chauffeur werkt nij
dig aan verschillende ingrediënten.
„Hij is te zwaar gelajen" gilt iemand
uit het publiek. .Alle pogingen om bet ve
hikel te doen rijden falen.
Familieraad. Nieuwsgierig, in span
ning wacht het publiek af. Dau gaat het
gebeuren.
_Ega slapt uit, chauffeur probeert weer,
langzaam begint het vehikel de lichtere
vracht te vervoeren. Publiek juicht.
Terwijl liet wagentje rijdt, slapt aamech-
lig en voorzichtig de dikke ega in.
De auto houdt vol.
Langzaam rolt hel wagentje de straat
uit.
Dikke blauwe wolken uitlaatgas ont
trekken de scliaamtehlIVken «Ier familie
aan de juichende achterblijvers.
„Prettige vacantic" gilt er een.
PERSIFLAGES.
Advertentiën.
Wie helpt
een 'moeder van 10 kinderen nan een
knappe oude Kimierwagen voor haar
jongste kindje van twee maanden,
niet in slaat er zelf een to koopen.
Brieven bureau van dit blad onder
No. 2729b.
De jeugd is tegenwoordig wel erg vroeg
rijp, maar dit is toch wel wat veel ver
langd.
Net lieer met één been zoekt gezel
lig huis met Kost en Inw. (Beneden
huis); brengt eigen meubelen mede.
Ons bedunkens ietwat gevaarlijk zoon
kostganger, want je kunt toeJi altijd beter
ruzie hebben met een heer met een ge
woon been dan met een met een houten
been.
r|»
Duidelijke stijl.
Men zij er opmerkzaam op dat dit
is de autoriteit, die de b«'lasting-hef-
fingen van üe provincie heeft goed Ie
keuren, reden waarom dc bedoelin
gen, zooéven aangeduid ondevwerpe-
lijk maal gevend zijn.
Eenig «ommentaar is hier dunkt ons
niet overbodig.
Redenaarsbeeldspraak.
„De geachte inleider loopt nud zijn re
devoering- langs platgetrapte paden, waar
dc jus al af is."
„De jubilcerende coöperatie is teer
kasplantje geweest, die in de branding is
gestuurd en als een zeekasteel is terugge
komen."
„Ik wil constalceren, dat «Je votjrziller
zijn inleiding ui<L veel potuseh heeft uil-
gesproken." (Bedoeld was pathos!j
„Mijnheer de voorzitter, wij zitten m«'t
dit geval in de punaise". Bedoeld jienu-
rie.'J
Amerikaansche droonheid.
Er worden in Amerika thans meer
veldftesschon cn cocktaiJschuddcra
verkocht dan ooit lo voren.
Verstokte drogen schrijven dit echter toe
aan «Ie hardnekkige antiquiteiten-verza
melwoede der Yankees.
Mode-toppunt.
De zaken beginnen hel breekpunt Ie na
deren. Hedenmorgen vroeg ons onze har
bier of wij ons haar „damesachtig ge-
bobt" wen sc hl en.
i &Ji u
Een nel Burgerheer vraagt een
wed van 50 j. of geen weduwe orn een
gelukkig huwelijk aan le gaan.
Weduwen van bi jaar dus niet. En na
een gelukkig huwelijk van één jaar? Dan
is zij 51. Maar geen weduwe meer!
DE POSTBODE.
Nu is oji heel «Ie wereldbol
Van iedereen hel hoofd oji hol.
Er' is gebrek aan klaarheid.
't Is waar, dat het een rommel
'I Is overal nu hommeles.
't Is droevig, maar dc waarheid.
Geen mensch is nu tevreden moer,
Een ieder hafalt zijn arbeid neer.
Wal is dat nou voor leven.
Dc een wil dit, de ander dal.
Een ieder, dat hij centen had.
Dat zou 't geluk hem geven.
Eén vak is er waai' vreugde wenkt
Dat altijd idealen brengt.
Vervat in buidels brieven.
Het is «Ie postman, die ze draagt
En allijd haar of hem behaagt
Met,,,,, van gelieven.
Een jongeman slaat aan de deur
En ruikt al ver «lc zoete geur
Der brief van zijn geliefde.
Hij bloost zoo hevig als 't maar kan
"l Is zelden dat mi brievenman
Hel hart van zoo oen griefde.
Hij brengt bericht van Pa en Moe
Die zijn op reis, naar Brussel lo«*.
„Zij" krijgt een kaart met rozen,
D«» dienstmaagd krijgt van haar
soldo al
Een brief waarop een rondje staal.
En die haar licht doel blozen.
Men rent als men den puslmau ho«nt
Om «-en heri«:iit. een groet, een woor«l
Van verre lc ontvangen.
Alleen als hij dal. is een krui- -
Belastingaanslag brengt in buis,
Dan: slop die vreugdezangen.
Gelieve bier een meervoudig woord
lc lezen tan twee lettergrepen.
