mmmm
Derde Blad.
BÊSSBSBuam
'VM'Ê'ÉËüi
Zaterdag 19 Juni 1926
DE NOODZAKELIJKE KOMST.
i X.
Heilig zijn 011 óp God gelijken zijn twee
uitdrukkingen voor het zelfde begrip. Het
middel er toe is: in zich zelf uitbeelden de
irekken van Christus, den Zoon Gods, die
juist daarom in stoffelijke gestalte lot ops
^Omdat het God zelf is, Die zulk een Gods-
gelijkenis van ons arme zondige men
senkinderen escht, om te komen tot ons
iiMuvig doel, heeft Hij ook middelen
tol onze beschikking gesteld, welke ons
,n?t vaste zekerheid tot die gelijkenis zul
len brengen. „God heeft ons voorbestemd
gelijkvormig te worden aan het beeld van
Zijnen Zoon", zegt de Apostel. Daarom is
Uiristus ons voorbeeld, maar tegelijkertijd
f.,k degenen. Die voor ons heeft verdiend
,1p genaden voor onze heiligmaking: Chris
tus is Degene, die onze heiligmaking be-
vrerkt.
Adam sloeg Gods plan lot heiligmaking
ran den mcnsch aan stukken, en de
Adamskinderen kwamen ter wedeld in
ongenade en in de gevangenschap des dui-
vok als vijanden van God.
Pc voldoening was den menscli oen on-
nuselijkheid: de Oneindige was belcedigd
i ii zoo was de holcedigde oneindig ,daar deze
nfgemelcn wordt naar de waardigheid van
den beleed igdc.
Als er van volkomen voldoening sprake
wilde zijn, dan moest er ook een Onein-
dige zijn, door Wien de voldoening werd
gegeven.
Angstvol zou alzoo de toestand go-
vi'i'st zijn voor den menseh, die zich zag-
huitcngesloten buiten het Rijk, door God
voor hem bestemd ware er niet in God
een oneindige goedheid, barmhartige lief
de. en verlangen om den mensch gelukkig
Ie maken.
Wij weet, dat de Vader, de vertoornde,
onmiddellijk na Adam's zondeval, beloofde
dat cr een oplossing zou komen voor de
angstwekkende vraag: fioe komt weer heel,
wat wij hebben stuk geslagen? Een slacht
offer zou er zijn, en dat slachtoffer zou
komen na duizenden van jaren, in de vol-
knid der tijden. Uit Adam's geslacht zou
ll'i voortkomen, en toch zal Hij zijn de
Zoon Gods: mensch om te lijden en te ver
dienen, God om do boete to maken lot een
Q'i'iudigo voldoening.
'Loo heeft hot God gewild, en niet an
il, rs.
Voor dien wil Gods buigen wij het hoofd
diep in dankbaarheid en prijzen Zijnen
Naam in eeuwigheid.
De dood was voortgekomen uit de men-
slielijko natuur in zonde: het leven zou
voortspruiten uit de menschelijke natuur,
mot de goddelijke vereenigd: „ut unde
raars oriebalur, inde vita resurgeret".
En Paulus beschrijft ons in zijn Gala-
lonbrief: „Toen de volheid der tijden,
floor do eeuwige raadsbesluiten vastge
steld aanbrak, zond God Zijnen Zoon, ge
worden uit ceno vrouw, om ons van de
zondo vrij te koopen, om ons de aanne
ming tot kinderen mede te deelen. (Gal.
4 45).
he Zoon Gods kwam in dien onverge-
lijken nacht, in alle stilte, als een vrecm-
'K en Joch eigenaar van alles: een ge-
wmrienis. éénig in de wereldgeschiedenis;
mi Hij draagt den naam welke Zijne zen
ding beduidt: „Jezus", d.i. Verlosser.
En komende in de wereld geeft Hij do
roden aan van Zijn komst, beduidend da
ongenoegzaamheid der menschelijke vol-
doeningen. „In de wereld komend zegt
'■ij: Slachtoffer en offerande hebt Gij niet
gewild, maar een lichaam hebt Gij Mij be-
Jnid: brandoffers voor de zonde behaag-
""l n'<?t; toen sprak Ik: Zie Ik kom."
(Hebr. 10 5—7).
Jezus is in do wereld, en waf Hij doet,
'n.ot als God, want het is zijn godde-
'iKfi Persoon welke handelt en dus aan al
-'wo daden geeft de oueindige waarde,
welke alleen de Godheid geven kan; ook
■fjfio daden in do menschelijke natuur blij-
cn van goddelijke kracht. Oneindige
^«ardo zullen dus hebben die handclin-
welke Hij stellen zal tor voldoening
'"don vertoornden God.
•tarom toch juist kwam Hij in do we-
om onze hoosheid te dragen, welke
p.°P Hem gelegd had. (Isaias 53 G).
'iinstus treedt alzoo in de plaats der
l' "schen, en noemt op zich al de zon-
iIm 0n? dan d'e lupuschenzonden uit te
?n ln het vleesch, waarvan Hij gelijk
,.r naan het vleesch der zonde. „Chris-
u'o geen zonde kende, dien heeft God
r, .o°, e Komaakt" zegt Paulus in II Cor.
i'l °m tachtig uit te drukken, dat in
r'M.MUS de zonde werd uitgeboet en wel
(CQ goddelijke, dus oneindige uitboc-
l0SPrijs der zonde mogen wij dus
P .,°n j hloed van Christus, zooals
•*"■>1 k .nacill,hkelijk zegt, als hij den
nij";; h9.r.,nilort aan zijn booge waarde:
hjke d? vnjKek°cbt „uiet met verganke-
,L zilver of .goud, maar met
8' far bl'ied, het bloed van het vlek-
Cr'rj^ tahosmet Lam, het bloed van
ïïorH'nf' a*ln2pwezen was van vóór de
3 d"r wgroid." (I Petr. 1 18
ïijke dood? Was dan 'de verlossing van
mijn ziel niet anders mogelijk dan door
dat wreedo kruis, dan door den marte
laarsdood van Jezus?
Het geloof antwoordt mij: mogelijk wel,
maar God heeft het anders gewild.
God wil mij laten zien, dat Hij mij lief
heeft. dat de Vader mij bemint, niet min
der dan do Zoon.
God wil toonen de grootheid van de be-
Jecdiging, aangedaan aan Zijne Oneindige
Heiligheid.
God. waar berg ik mij voor Uwen on-
melelijkcii toorn, wanneer ik zie in mijn
levensdagen zooveel uren besteed aan dat
gene, wat uwe heiligheid zoo oneindig
veracht: de zonde.
Geen wanhoop, maar vertrouwen, zegt
God, want Ik heb bewezen, dat Ik u lief
heb juist door het lijden van Mijn Zoon,
die uwq zonden op zich nam. Als gij dan
nu .Mijne liefde oenigszins begrijpt, kom
dan nader en hang Mij. aan, en gij zult
do zonde halen als ik. en slechts liefde
hebben voor datgene, dat Mij aangenaam
is: de deugd, het goede.
Christus, Jezus, Verlosser, Godmcnsch
geef mij kracht.
TIJDSCHRIFTEN.
iV.
Met Uct vermelden van Tliüins .Volks-
•iliimnak voor Nederlandsctao Katholieken
zou 7jjn, T, wcer oen stimulans
tot'rustK'or arbeid zou zijn. bestond reeds
sinds 1842. tijdschrift van
,o Sage ten Broeck ',.Uc Calholüke Nedcr-
I»8».. r
fel on hartstochtelijk man: iemand, d e
^t/nlof^f^vtn.
Het is hem ton deele gelukt. J aar de ee
hun ruiten to trommelen. Ze ^val<?
aersdenkenden l.ierhij maar heel lustig
dociel zou toezien. prolcslan,en voel
den" Sh getuikkeW. door hun leiders»-
nuwachtig gemaakt a oor
Tule" Se 'plaaU zagen «M-J
oogen, dat daan van den
dan m 1839 aktana u b mvt
do °KaUioliokoBe'lgische gravin d'Oultre-
u 'ÜTat dat li do Katholieke,! on den-
zldfden voet «ilde behandelen als zun
^^««ntng van
Pro.es,anten Kt l^trWrng
verschenen ^Proteslanlscdie periodieken met
1,eAVüd0„o™en ,.Be Tijdgenoot", een
mnondblad dat zKh vooral richtteMjj-
llie zicdrin'even "kraeliUge termen verde^
digde als waarmee do andoren den aam'
jaar -ed ook door eeuige
srsrJ? '-Si' rr'ï
swrsxwW"»
t::^nktlfhr^Can,"ap"ën. dat heel
Nederland met huid en haar zou
gegrepen door de vangarmen van den uc
tonus van 't ultramontamsme.
Uit dezo korte gegevens welke men uit
voeriger toecL-licl.t kau i 10. yan
S'kaTholier blijkt; dat omslrccks^O
^"to^Je'n'vvcrLtclKmwd de zenuw-
SSHS-SS
"ve'rrèweMe meeste vooraanstaande Ka-
tholieken diei dagen begrepen, dat men
door hartstochtelijk stelling le nemen .e-
eenover de onvriendelijke gffldndheid
een deel der overzijde slechts meer en om
noodie schadelijke spanning Ie weeg
ï~ehf in de poliliek-godsdienstige atmos-
''moh waardeerde hoogelijk Lo
heilige pioniers arbeid; maar de marnas
oud geworden en hield koppig ™st aan de
oude eenmaal aangenomen ?trufw^;k
Een klaroenstoot is een ideale wekker,
maar te lang aangehouden hindert hij
qhlus merkt Dr. Witlox op. r,*.
li.-t was zoo ver gekomen, dat de liefti^-
h^ vL l e sIge onnoodig de overzydo
prikkelde en de Katholieken niet meer ten
S°OUe kmo'"t gegoten worden 00 de gol-
oifzeltelijkhe'len die konden verbitteren te
vermijden. Duidelijk moest worden' ge
maakt, dat de intellcclueele leiders de.
Katholieken nog iets anders konden ge
ven dun heftige verlogen; dat wetenschap
en kunst hij Katholieko geleerden ook vei
lig waren.
Tusscben verschillendo geestelijken van
zeer groote heteekenis, we noemen o.a
Mgr. Van Vree, Mgr. Wilmer, Mgr. Pare-
dis. Mgr. Van Hooydonk, Broere en an
deren werd in die dagon een drukke brief
wisseling gevoerd over de middelen, om
op zakelijke cn overtuigende wijze in le
gaan tegen de lietze van „De Tijdgenoot"
en „De Evangelische Kerkbode"!
Jlel is vooral Mgr. Van Vree. die met
Mgr. Wilmer eindelijk de zaak tot zijn
beslag weet te doen komen.
Van Vree ontwierp een prospectus.
Daarin wordt stelling genomen tegen do
bcido genoemde tijdschriften. Men mocht
zich niet langer openlijk vijanden des va
derlands laten noemen. Indien zij dit de
den „zouden zij vergeten, wat zij aan den
godsdienst en aan het vaderland verschul
digd zijn; zij zouden do roglen, hun bij
do Grondwet gewaarborgd, onwaardig we
zen; zij zouden do minachting hunner ge-
loofsgenoolen in andere landen, mogelijk
zelfs die verachting verdienen, waarin hen
hunne bestrijders in Nederland pogen te
brengen." „De Katholiek" wilde in de
eerste plaats dus zijn een godsdienstig tijd
schrift, maar het wilde zich ook met
staatkundige kwi-ties zij liet dan meer
indirect inlaten. Nog een citaat uit het
prospectus.
„De Katholiek" wil niet verdeden, niet
verbitteren, inaar verzoenen en vereenigen.
Hij weet ook, dat do gcwenschtc eendragt
slechts dan kan plaats grijpen, wanneer
do'verschillende belanghebbenden weder
zijds elkanders rechten eerbiedigen. „De
Katholiek"' zal dus ook immer gedenken,
dat zonder dien omleidingen eerbied voor
de grondwettige rechten der verschillende
gezindten do rust en blord onmogelijk zijn.
ln cén woord: vrijmoedige verdediging
der waarheid, ongeveinsde hulde aan er
kende verdiensten, onbegrensdo eerbied
voor de regten van allen, dit zijn grond
regelen waarvan „Dc Katholiek" nimme
hoopt af le wijken."
In Januari 184:2 verscheen de eerste af
levering van „Do Katholiek."
Van den beginne af word liet tijdschrift
gekenmerkt door zijn bezadigdheid, die,
daar stonden do opeenvolgende redacties
wel borg voor, in geen onkel opzicht op
slapheid geleek. Zelfs do „Evangelische
Kerkbode" kon liet tijdschrift deze hulde
niet onlhouden, dat het bezadigd was in
zijn optreden.
liet is vooral de vader Mgr. Van Vree,
dio het kind deze bezadigdheid medegaf.
Ontzaglijk voel heeft liet tijdschrift go-
daan voor het wekken van zelfvertrouwen
vooral onder de' intellectueclen, die O]
hunne beurt,, hun wetenschappelijke bank
noten. in het tijdschrift opgedaan, onder
hot volk weer omzetten in pasmunt.
Wij komen in het vervolg dezer serie
op „De Katholiek" nog even terug in ver
hand met een cultureel verschijnsel onzer
dagen.
Juist luidde het voor de eerste H. Mis,
toen ik de Dorpstraat insloeg. Helder en
klaar klonken do klokkolonen door de
reine morgenlucht en trilden over het fon
kelende veld, als wilden zo tot aan de
grenzen dor gemeente wekken en nooden
allo menschenharlen in huis en hut. Dan
opende zich vóór mij een laag deurtje, cn
een oud moedertje trad langzaam cn
voorzichtig tastend naar huiten cn ging
gebogen de straat dfior ter kerk. Toen vie
len me de woorden des Ilceren in: „Va
der, ik dank U, dat Gij het den kleinen
hebt geopenbaard!" Ja, gij kleine ziel,
klein in rang en weten, klein onder de
menschen, gij bezit meer wijsheid en zijt
voornamer dan menigeen, die zich voor
de wereld groot voordoet en door de men
schen bewonderd wordt. Het moedertje
ging daar heen in de gouden „Herrgolts
frühe". Do sneeuw van den ouderdom be
dekte haar hoofd, doch het was mo als
zag ik in het schitteren der morgenzon
reeds den glans der onvcrwelkbare jeugd
dat grijze hoofd omspelen. Hoe lang nog,
dan lacht daarboven de zalige „Herrgotts-
frühe" voor eeuwig u legen.
Uit „Het Boek van de Vier Bron
nen", van August in Wibbelt.
Uw verlangen zij slechts God to zien;
uw vreos, Hem te verliezen; u\v droefheid
Hem nog niet to bezitten; uw vreugd te
hopen, dat Hij u aan zich zal vertoonen;
aldus zult gij in grooten vrede leveu.
H. Theresia.
Verlang het noodzakelijke, streef naar
het bereikbare, wees tevreden met het mo
gelijke.
Bismarck.
Noch geld*, noch goed,
Noch overvloed
Van kostbaarheden
Maakt 't hart tevreden:
Slechts in het hoogste goed, in God,
Is 't reinste geluk, het zoetst genot.
Geld is als vuur: een goed dienaar, doch
een harde meester.
Zie de dingen
ze te vermijden.
het gelaat, tracht niet
Er zijn vier dingen, die nooit terugko
men de afgeschoten pijl, het gesproken
woord, liet voorbije leven en do verwaar
loosde gelegenheid.
N oor hen, die gelöoven en moed hebben,
is het even noodzakelijk omhoog als voor
uit te zien.
f
Wees gelukkig in de gedachte dat gij
nuttig zijt, maar neem niet het air aan dat
gij onmisbaar zijt.
Niemand is onmisbaar cn wie aan die
waarheid twijfelt, zn! het eens ondervin
den.... wanneer het te laat zal zijn!
n BRIEVEN VAN EEN n
STEBELANDER
Ik begin cr hier achter te komen waar
aan liet N.ilt toe te schrijven, dat het her
stel van Europa zoolang duurt.
Do reden is eenvoudig deze. men Lie.>i
voor de conferenties veel tc ïnoote plautseu
Ga maar eens na: Genève aan hctprach
tige meer met oen omgeving vol aantrcK-
k olijk heden; Locarno, waar insgelijks het
natuurschoon verlokkelijk is; ond"'®
plaatsen in midden-Europa, ook buiten
congres lijd om haar klimaat of schoon
heid gaarne bezocht. En indien men niet
naar zoo'n gezegend oord gaat, dan valt
toch beslist do keuzo op een of andere we
reldstad, welke allerlei amusementen kan
aanbieden.
flat 's Rliul verkeerd!
Hoe doen 't onze kardinalen als zo een
nieuwen Paus moeten kiezen?
Dio gaan naar Home, a! is t er op dat
tijdstip hetwelk immers niemanl voor
uit bepalen kan nóg zoo warm. fcn "I
komen daar niet om tijdens den atlu'ia
vrrpoozing te vinden in lllslor,J'^ r0, -
wandelingen door do Eeuwige Stad of ui
toclifen door de omgeving; n.-en; zij wor
den gewoonweg opgesloten tot nun go
wiehtig werk gereed is.
In de oude tijdenv.as dat anders, toi 11 eon-
f,weerden do kardinalen gelijk tl'a™ «e
diplomalen. waardoor de Pauskeuze vaak
belemmering ondervond; Ihans 13 aal a.
leinnal anders en beter.
Ken goed voorbeeld dus voor de ïnler
nationale samenkomsten, welko l'-ur»pa
en de wereld weer op dc been mollen
helpen.
Men schrijft den langen duur van het
proces toe aan allerlei feilen, zooaK aan
dc weigerachtigheid van Uncle bam
lid Ie worden van den Volkenbond; 01 ..an
de bcceerigiicid van Brazilië, ilat mede
oen a-ten zetel v ilde en nu uil baloorig
lie id liiet langer mee wil doen of aa" 'P'
grenz-nloozc wantrouwen van Marianne
jegens Michel; of aan den puzzlo der ïu-
temationalo schulden.
Allemaal malligheid M m in de
verkeerde keuze der plaatsen van simon-
komst Hese maken liet i er-aderen le
aanlokkelijk, ook doordat men nog spe
ciale genoegens bedenkt om 'Je 81
ceorden lo verstrooien.
L Ik weet nog heel goed hoe dit ging hu
de eerste Vredesconferentie, welke .n 1 v n
Haag plaats had. Allerlei autoriteiten 111
verocnigingcu en speciale eomPe s s oo
den zich uil, 0111 het internationale g-ze
schap zooveel mogelijk verpoozing•aan b
bieden. Allerlei fcMunon. afgewis,,,-!.! door
diners en soupers vonden plaats, oen
ander mol liet gevolg dat du wereld uil
vredesoogpunt bekeken nor meer van de
wijs is dan vuur men over den vrede he.-
Efon to praten.
Dit l.iot.du valt ui t lcse" te spreken,
nietwaar!
Welnu, dit zou anders wez.n, mann
men de conferenties rustiger aan den ar
beid liet. waarvoor in de eerslc plaats 1100-
dig is: een rustig vergaderooi 1. waar wer
ken de I-enige ontspanning yornd. 'L
iclcr want ui"ii kan niet ad infinitum
aan den arbeid blijven - naar bet einde
De tegenwoordige conferenties zijn zoo
waar vrunlijke ontspanningen, waarin)
ook al op de verkeerde wijzegogo-
,CnMènr«gt wel eens, dat tijdens een di
ner de n< teligsle kwesties liet best opge
lost kunnen worden Nu dineoren dc inter
nationale diplomaten meer dan vol
doende, maar hoe! Niet zooale zij ter
gadering zitten, maar in afzonderhjko
clubjes, waardoor juist dc netelige kwes
ties nog neteliger worden, want het hoor
en wederhoor ontbreekt dan, .zoPdat meu
elkaar stijft in de toch al moeilijk lo over
bruggen mccningeverschillcn.
Ging lu t zoo ..in conclave men zou er
verdrietig onder worden en z'n uiterste
best doen om een oplossing le vinden en
zoodoende de vrijheid lo herwinnen. I
al die conferenties vol natuurschoon in
afwisseling is evenwel voor verdriet gee
reden Vooreerst is hot con f oreeren het
ware beroep van de afgevaardigden, wier
liefde voor dat beroep groot jdecgt te vv
zen, terwijl bovendien iedere onopgeloste
kwestie weer een nieuwe conferentie vol
aangenaamheden in 'I vooruitzicht stelt.
En zoo blijft Europa, blijft do wereld
Can 't- sukkelen.
Als bij tooverslag zou hierin verande
ring komen indien men als plaats voor dc
volgende internationale samenkomsten hot
oord Balkbrug koos. Vergadorgolegenheid
is er zeer voldoende in do toonedzaal der
plaatselijke vcrecnigingen; slaapgelegen
heid zeer suffisant in onze drie hotels,
welke juist worden op'/oknapt on er «lus
woldra aanlokkelijk /-"Hon uitwen; wan-
delgel, genlu id zeer frisch en vronlgk in
onze bossehen on op dn heide, welke »aat-
slo inoniRoon zoor mooi vindt.
Is or moor nood ie voor oon conferentie,
die wil „ps-bieten? Na veertien dagen
zou men gaarne de slotzitting houden, vva
best zuil kunnen nok, want liet wegennel
is hier zeer vernuftig aldua aangelegd,
dit de afgevaardigden elknvr bd ledero
wandeling moeten ontmoeten en dus allo
gelegenheid zouden hebben om gestadig
overleg te plegen. Voor geheime onder
onsjes. die lastige bron van onaangename
ophitsing, is hier ook weinig gelegenheid,
want de drie hotels kijken elkaar om zoo
lo zeegen op de tafel zoodat de gcdcle-
gecrdèn na weinige dagen even secuur op
da hoogte zonden zijn van eikaars doen en
laten als de geboren Balkbruggenaars
zulks plegen te wezen. Voeg .uerbu, dat
hel verzinnen van bijzondere ontspannin
gen in dit gezegende oord schier een on
mogelijkheid is l il ieder zal toegeven; nu
;cnèvc liet vcrsukkeldo Europa niet oi>
dc been kan helpen, moet Balkbrug het
d°DeJik bil dit al niet, dat hel nier een
achterlijk oord zou wezen. Dc cu.luur i>
icr best. Ik las ecus in een driestar van
„Do Lcidsclic Courant", dat (vn arbciler,
dio 's morgeus* een onbekenden collega
vroolijk groet, van meer cultuur blijk geeft
dan de beursbaron, die zonder boe of ba
langs z'n personeel heensckuift 1); welnu:
we groeteu bier mekaar alloma»!: niet
alleen 's morgens maar iederen keer. als
we elkaar ontmoeten, wat heel vaak is.
(Zie mijn loftuiting over ons wegennel).
En daarbij zijn wo volkomen te goeder
trouw. Dat iemand dagenlang een rol prik
keidraad buiten zijn deur laat staan is
niét zoo heel bijzonder, want «lat 's lastig
goedje om moe lo dragen; hctzelfdo doet
men echter ook doodgemoedereerd met een
bnaltjo cement, een emmer witkalk, een
slijpsteen en andere soortgelijke dingen,
welke iedereen gebruiken kan en wier
herkomst toch in 't duister zou liggen.
Niemand taalt er evenwel naar!
Hiervan ware in 't belang onzer inter
nationale verhoudingen wellicht ook nog
iets to leeren. Ook hierom: 11a Genève zij
Balkbrug aanbevolen.
AJO.
1) Ik citeer uit het hoofd.
ONDER CHINEESCHE ROOVERS.
De jongste aflevering van do Annalen
van Scheut bevat het vervolg van do lot
gevallen van pater De Clippelo, die acht-en-
zeventig dagen in handen van Chineescho
roovers was.
„Ik kon niet voorzien, dat deze week
voor onze missie van Soei-Ynan zoo droe
vig cn verwoestend zon worden. Wij reden
voorbij het dorp Eul-Cheusouts'ing ti. dat
gedurcndc 25 jaren do bisschoppelijke resi
dentie was geweest. Een uur lang, terwijl
vv ij voorttrokken, beschouwde ik met een
diepe droefheid do van schietgaten voorzie
ne muren, waarboven men den toren der
kerk, den toren van de bisschoppelijke ka
pel en hel monument, opgericht ter herin
nering aan de vervolging van 1900, zag
uitstoken. Ik vermoedde, dat nehter do
schietgaten van den verdedigingsmuur ver
schillende miji-er confraters angsti: liet
eindeloos voorbijtrokken van onze bende
bespied Ion, God biddend mij te verlossen
en eindelijk den vrede te schonken aan dit
oneelukldg land.
Een hoofdman der move-s bal mij ge
zegd: „Als wij lii.i den hoofdpost zijn, zwl-
In; wij 11 loslatenMaar hot was i:<»»iiia Os
een looze belofte. Onze troep zetlo zijn
mnrsch voort en weldra verdween de L ik
uit liet gezicht. Twee uur 'nier bevm-len
wij ons voor do christenheid Kamt Ln-i-
In deze strook, zoo dich' hi, d^ wn -dijn,
en zoozeer aan de invallen der nm-ers
bloot r t'ld. hebben de meeste gronle chris-
lonheden de voorzor' .onnmon zich m<-t
te 11 ï-on te omrevo-i. De t ersterkingen vm
Kane fiiog-ing-tze boezemden. cvnnL <lo
andere, den roovers eerbied in. ru-mi- v-r-
s. h'-idene kleine chrislenherb-n van d. n
omtrek werden in een oogwenk in brand
gestoken.
Hot werd mij duidelijk, dat de roov. rs
liet op de christenen gemunt li idden.
Zij redeneerden nldii „Zoolang v.ii
lerhts Chineczen plunderen, komen wij
r-iet tot ons doel: de o- -'"-id trekt er h
maar weinig van aan. A\ ii nmeten «i-i do
floor de vrerm-'eliiven 1 idi
verwon-ten: zoodoende zul.-m d-* pre\-n-
ei.ale overheden rau; misschien v,,l'!
■jcheriken. Men zal zien, dal wij v ">r
terugschrikken: vnn do Blauwe Stid uit
zal men de vlammen a ui ons brainl>l.'« h-
tcn kunnen zien". t
Zoodra dezo nieuwe manb-r vul Om re
ilen der roovers bekend was, orit dtunl er
een groote paniek over heel d" s're-'k it
nHo dorpen vluchtte de bevolking out «e d
weg, en overal werden zij door dc wiitvis^
aclilofvólgd.
n paar geweer;f luiten, in liet voorb-j-
i;nan nn Kang-fan.' ing-tze ^t. r.. id<-a
innr de christenen zoo vaardig beaii'woord
dat de roovers in volle vaart we "sloven en
rseheidene paarden achterlieten om vlug
ger Ie kunnen vhifhten.
Tegen den avond kampeerden w«i m t en
moerassige slreel; nabij lo-giu». de riuis
nheiil van paler Spoltinekx. In den en-
middellijken omtrek daarvan ligt een sta
tion van den spoorweg, dal bewaakt v.<»r ll
Innr een post sohlalcn W-llicbt
bandieten ook, dat in de christenheid zeil
',nk oen post soldaten was gelegerd: m
«•der geval, zij vielen haar niet aim. Som-
ijds gedroegen de roovers zic!i zoo wool,
dat ik mii onder een troep wilde dieren,
waande. Zoo vonden in het dorp ^v,l:n' ',k
logeerde, mijn gezellen eenige van do- kl.-;-
messen, waarmee men iinsnijding' u
doe! in de slanpboH. n om er het «niiiin tc
doen uitdruppclen. In het b"1'1 So.-i-yau
'in veel andere aireken van Gluna) ha<l
•ren verleden jaar veel opium gf/aa:.l;
door de zwakheid of ine«bplu litigh -nl m-r
rheid had men dus dit ver.-clirukeJnlc
gift in bijna ieder dorp verzan.eht. l»o
den bij wie dc roovers de/e kh-me mes-
sen ontdekt haddrn. waren gevho ht i.-"t
ilzondering van een oude vrouw, t-
.ra te loopen. De roovers v.., ,11 o;-r
anstondn om opium; zij nnlwoonJde, y.n
zij er geen had Men wierp baar o;» 1
grond en begon haar te slaan en le irip-
,cii. Ondanks doze mishan b ng( n .u- .<1
tr- vrouw slaande, dat zij niet had wat men
aar vroeg ..Zij liegt", schreeuwden
bandieten. Haar handen werden
haar rug saamgebonden, oen l-mw
aan de polsen vastgemaakt en daiirna over
een balk van het huis zonder plafond ge
worpen. Dan trokken zij de arme vrM!'^
omhoog en zoo bleef zij. a;iu de au
opgehangen, in een ver hr-,.
stand hangen. Ik was «een £0'u;"«? van
schouwspel, maar uit haar u,lf;r Vl_:
door een dunnen scheidswan-i a
hoordo ik het liarlvc-r. M,o-.rer.. r' ]uu"*
en ik kon mij zonder mot i'f-de wr
van deze foliering vonrslcl.en.
