DENEMARKEN-NEDERLAND 4-1 Diocesane Encycliekmeeting te Amsterdam. lijke en particuliere zaken te kunnen bc- Jartigen. En daarom moet ik bij deze «pontane huldiging mijn dank overbren gen aan Hem die mij gedurende deze 23 jaren tot arbeiden in de gelegenheid stelde Spr. hoopt, dat liet hem gegeven moge zijn nog eenigc jaren van geluk te midden der j-ijnen te mogen doorbrengen. Op den v'i'iisch, uilgesproken, dat ik na deze zit tingsperiode, weder in de Prov. Staten zit- ling wil nemen, aldus spr., acht ik mij verplicht, mede te deelen, dat ik na deze zittingsperiode deze loopbaan met genoe gen vaarwel zal zeggen. Omdat ik dan de 3 maal 25 jarigen leef tijd ben te boven gekomen, omdat ik dan o.-, jaren zitting in College van Prov. Sta- l a zal hebben volbracht en omdat ik dan andere, bekwame menschen in dc gelegen heid wil stellen, de Provinciale belangen te behartigen. Spr. bracht dank aan allen ook namens vrouw en kinderen. Als oudste broeder van den jubilaris bracht de heer Chr. v. d. Meer dank voor t(e hulde den jubilaris en de familie ge bracht en door Gemeentebestuur en door de verschillende corporaties. Hij hoopte, Na de vele gewestelijke meetingen, die overal gehouden zijn ter herdenking van bot 7e lustrum der uitvaardiging van de encycliek „Rerum Novarum" is de grootc diocesane encycliekmeeting gisteren to Amsterdam gehouden, een grootsche slot- demonslraiie geworden van alle Volfcs- bondafdeelingen van het Haarlemsch dio cees. Dc optocht. Goed zomerweer, dat nu zoo lang op zich vachten laat begunstigde de demonstratie, want vroolijk bescheen het zonnetje do vaandels en emblemen, met sociale op- schriften, die talrijk in den optocht wer den meegedragen. Die optocht, dat was" een massa-demon stratie van allen, die nog gevoelen voor het sociale leven en de talrijke schare, die belangstellend die Roomscho getuigenis van Roomsch organisatorisch leven gade sloeg was een bewijs, dat deze demonstra tie iets meer was dan iets alledaagse!), dat hier was waar lo nemen een uiting van Roomscho geestdrift voor een Roomscho zaak. Want do massa menschen die bij Let begin van den optocht des middags om uur in de Frederik Hendrikstraat hun I belangstelling toonde was dan ook enorm. Bereden agenten hielden het begin van den weg, dien de stoet zou volgen en do plaats van opstelling vrij. Toen om 1 uur do stoet zich in beweging zette zagen wij die lieele rij vanJRoomscbo werkers, die gekomen waren om to getuigen van hun Roomsclrsociale gevoelens aan ons voorbijgaan. Het duurde 20 minuten voordat allen regelmatig voorbij waren getrokken, zooveel deelnemers, leden van allo diocesane afdeelingen, waren voor dezo meeting naar Amsterdam opgegaan. Meer dan 100 met bloemen versierde vaandels en wapperende doeken met sociale op schriften wenden in den optocht medege dragen door de 68 afdeelingen uit do ver schillende steden en dorpen, van liet Haar lemsch diocees die deelnamen aan deze grootsche gebeurtenis. Hot was onmoge lijk op de elkaar vlug opvolgende vaandels do namen der verschillende afdeelingen te lezen, maar wij zagen o. a de mot bloe men versierde vanen van de afdeelingen Leiden, Warmond, -Alphen aan don Rijn. Noordwijkerhout, Zoeterwoude, Leiderdorp cn Lisse. Tien muziekkorpsen luisterden de tocht door Amsterdam's straten met muziek op waaronder ook de Harmonieverecniging van Alphen aan den Rijn. Do ommegang van heel die stoet duiirdo tot half drie, waar in de Ferdinand Bol straat werd gesplitst. De eene helft dor demonstranten toog naar de Vrcdeskerk, de andere helft naar de St. Willibrord bui ten de Veste en in dien optocht liepen oa. mede do Tweede Kamerleden .T. B. van Dijk en Chr. v. d. Bilt, de wethouder van Amsterdam von Frijtag Drabbo, de Am- Êlordamsclie raadsleden van Hamersveld en Mr. Romme, de heer J. N. Hcndrix lid tan Gedeputeerde Staten en do lieer A. C. de Bruijn, voorzitter van het Nederlandscli R. K. Werkliedenverbond. Dc vergaderingen. Do Vrcdeskerk en de St. Willibrord bui ten de Voste werden beiden tot in do uiterste hoeken gevuld. Bloemen- en vlag- genversiering was rijkelijk aangebracht wi alles was-goed en ordelijk geregeld. Na het zingen van het Bondslied werd in de Vrcdeskerk de bijeenkomst geopend door den heer J. W. Smit uit Amsterdam die dank bracht aan allen die tot bet wel slagen hadden medegewerkt en de verga dering opende met den Christenen groet. Spreker deelde mede, dat Haarlem's crijzc bisschop wegens een vormreis in het Noor- oen tot zijn spijt op dezo demonstratie niet aanwezig kon zijn. Daarom was besloten aan Z. D. H. het Volgende telegram te zenden: „Aan Monseigneur Callier, Bisschop van Haarlem. Ruim 5000 leden van den Nederland- R k Volksbond in de kerk van St. niilibrord en in de Vredeskerk te Amster dam bijeen ter herdenking van de uitvaar diging van de encycliek „Rerum Novarum" trongen l* hun eerbiedige groeten en be- juigen u hun kinderlijke gehoorzaamheid 01 trouw". a Met machtig applaus werd deze medc- ■eeling begroet. 1? i "^u es Pe*rus" van het koor on- I leiding van den heer Schut ving de e?T Alphons Laudy zijn rede aan. Rede Alph. Laudy. Mi zijn inleiding zeido spreker, dat do ««ooischo optocht een bewijs was dat het ."Wadlge kruis nog diep verankerd lag net schild van Amsterdam. w grootc kerk van St. Willebrord was dat de jubilaris nog menig jaar van rust te midden der zijne zal mogen genieten. In den loop van den middag kwamen nog vele personen den jubilaris compli- menteeren, o.a. de Zeerecrw. heer Pastoor J. Borsboom, de beer W. Warnaar, lid v. Prov. Staten, notaris A. B. Terhaar, dr. Hermanides. 's Avonds te half acht bracht het R.-K. Fanfarecorps „Excelsior" een aubade bij den jubilaris. Ook kwam nog een deputatie van de afd. van Bloembollencultuur, wel ke bij monde van den beer G. J. G. v. Pa rijs den jubilaris gelukwenschte en hem de overbekende gezondheid nog vele jaren tocwcnschte. Nog kwam er een verrassing in den vorm van een serenade van liet Harmoniegezelschap „Crescendo", terwijl namens dit gezelschap cn diens bestuur do heer G. J. G. v. Parijs den jubilaris felici teerde. Beide corpsen werden ten huizo van den jubilaris onthaald, terwijl het Co mité temidden der huisgenooten nog een tijdlang gezellig vertoefden. Ook in den loop van den Zondag kwa men velen den heer v. d. Meer felicitccren te klein voor dezo machtige demonstratie, cn daarom was nu ook de Vredeskerk ge heel gevuld, maar waar ook, hier of elders, overal kloppen de harten van dankbaarheid cn geestdrift voor de groote sociale daad van Leo NIII. Spreker vergelijkt dan het werk van Paus Leo XIII met dat van den Russisclien dictator Lenin, die zijn leven als solfer heeft uitgestort over degenen die hij misleidde die gebalsemd cn in 'n praal graf begraven is, waar altijd licht brandt, ijiaar eeuwig groen blijven de palmen vjin Leo XIII door do onsterfelijkheid van zijn encycliek, even onsterfelijk als hot leven waarmede God Leo XTII beloond heeft. Want Paus Leo XIII was geen dictator van liet geweld, maar een organisator van sociale krachten en al zijn titels worden overstemd door dien eene: „Vader der werklieden'. Na dit exordium gaa: spreker de lijn der historie langs en bespreekt voorper.-1 do lijden en locstanden, die de encycliek „Re rum Novarum" voorafgingen De menschen wilde (oen niet langer le ven in de schaduw der Kathedralen, do nijverheid ontwikkelde zich tot groot industrie, vrome bespiegelingen vond men overbodig 0111 zijn brood tc verdienen, men wilde weelde en deze nooit genoeg. Dat was de eerste oorzaak die kwam van den kant van het volk zelf. Dat was de slem van het materialisme. Die stem word ge smoord door Paus Loo XIII die edel zich deed verstaan: „Omhoog de harten, omhoog de geesten, het einde van het leven is het begin van het leven; voor een hooger leven zijt gii geboren, voor den Vader hierboven, die U eens omhullen zal met het kleed Zijner on geschapen heerlijkheid." Een andere oorzaak was het Liberalis me. Ook daartegen verhief Paus Leo zijn stem Hij herinnerde de werkgevers aan hun plichten en poogde de botsing af te wenden die anders onvermijdelijk lusschcn werkgevers on werknemers volsren moe:'. Oraanisitie moest er daarom komen. Er waren er, die dat reeds begrepen hadden cn dier vol haart en wraakzucht oprukten, ban- delooze elementen, zaaiers van socialisme en communisme on wij Roomse-hen silenen. Maar daar was de wachter van het Va'i- caan, en zijn stem schiep Roomsche orga nisatie, een leger van liefde Spreker her innert daarbij aan onze pioniers als Dr. Schaepman en voor wat ons diocees be treft aan Mgr. Bottemanne, W. Pastoors on diens medewerker en opvolger Jan Smit. Door huil arbeid helpen nu overal do volgelingen van dc encycliek „Rerum No- vavum" de herhouw vestigen van een nieu we maatschappij. Eu dat die Katholieke organisatie iets bclcekcnt vindt een bewijs hierin, dat overal de hulp wordt ingeroe pen van onze Katholieke politici en sociaal economen, waarvoor spreker verwijst naar het voorzitterschap van Mgr. Dr. Nolens cp de 8e internationale arheidsconferenMe to Geneve. Spreker eindigt dan zijn enthousiaste herhaaldelijk door applaus onderbroken rede mot het uitspreken van verwachtin gen omtrent de toekomst. XVij mogen niet rusten voor de gedachten der „Rerum Novarum" gekomen zijn in alle arbeidsreglementen, overal zullen wij de kracht van ons beginsel en de durf van ons initiatief laten meeslormen in do ge lederen van de liefde. Wij moeten terug raar het Evangelie van Hem, bij Wiens ge boorte de rijkdom en dc armoede, do lief de en de barmhartigheid elkander hebben omhelsd. Daarna zong liet koor eenige zeer goed uitgevoerde gezangen nl. liet huldelied aan Z. n. Paus I.eo XIII liet „Cor Jesn" en het „Salvc Regina", die meerstemmig een gevoelige vertolking vonden, waarna de Pastoor der Vredeskerk de ZeerEerwaarde heer F. Filbry het spreekgestoelte betrad. Rede Pasteer F. Filbry. Spreker is verheugd te mogen spreken over de encycliek ..Rerum Novarum" om de trouw van Nederland aan Leo's woord te vertolken en hij wil beginnen met tc zeg gen dat do parochie der Vredeskerk een bevoorrechte parochie is, omdat de Reruni Novarum hier doorwerkt. Die getuigeni moeien de aanwezigen als voorbeeld door het gcheele bisdom verbreiden. De encycliek Rerum Novarum is gegeven om de Katholieke arbeiders te bewaren in een Totsvast geloof. Spreker herinnert aan de mannén, die d larvoor gewerkt heb ben. Op het congres van het werklieden verbond te Utrecht, onlangs gehouden, is gesproken over de vooruitgang van ons eoc. leven en in de voorafgegeven toelichting daarover in „Dc Tijd" schreef Kardinaal Van Rossura: „Mannen van den Volkshond, versterkt Uw innerlijk en houdt Uw ideaal hoog,". Het antwoord op de vraag, hoe dit to bewerken werd de grondgedachte van do rede van Pastoor Filbry. Op het Congres van het Werkliedenver bond te Utrecht, aldus spreker, heeft Hen ri Hermans deze stelling geponeerd en verdedigd: „De economie los van gods dienst en moraal leidt tot materialiseering van den mensch en mist haar doel". Dus zonder godsdienst wordt de mensch materialist om daardoor zijn doel te mis sen. Maar wat haat don arbeider al wat aan stoffelijke verbetering gebracht kan en mag worden, wat haat hem een zooge naamd menschwaardig bestaan, als hij hiernamaals zijn doel zou missen, net is waar een zekere mate van welstand blijft een eisch om een katholiek leven te doen rijpen, maar welstand zonder godsdienst brengt een rotte vrucht. Daarom loert ons do encycliek „Rerum Novarum" dat men dc organisatie sterk moet maken door een goed geestelijk leven. Wij moeten meedoen aan de retraites die worden georganiseerd, wij moeten veelvul dig de H. Communie ontvangen, daar dit oen hetero weerstand is dan welke weer sta ndskas ook. De biecht moot ons Sanatorium zijn en de goede werken onze spaarkas. De arbeiders moeten hun Priesters eeren als hun vader en vriend, aan wie zij heel hun hart moeten openleggen in aanhanke lijkheid en trouw. Spr. herinnert dan aan dc woorden van den Apostel Petrus: „Vernedert U onder den machtigen hand van God, opdat Hij U verheffc in tijden van verzoeking" want hieruit kunnen we leeren, dat arbeid ge heiligd door het gebed ook zonder stoffe lijke weldaden de ziel adelt; zij brengt dan vruchten voort en maakt ons bovenal gelijk vormig aan Jezus Christus. Mistoestanden zullen er blijven beslaan en juist daarom moet men den arbeid be zien in het licht der eeuwigheid. M ij weten dat niet alles in deze maat schappij geregeld kan worden door don mensclielyken geest, wij verwachten een ander paradijs dan hier op aarde als wij gclooven in den plicht van den arbeid. Welnu do encycliek van Leo XIII draagt lief waarachtig kenmerk der waarheid omdat door allo lijden heen do werkman oaar zal vinden niet alleen zijn rechten maar ook zijn plichten. Wo mogen ver trouwen. dat God Zijn doel bereiken zal, nl. te laten zien, wat er te bereiken is als men luistert- naar Zijn stem. do slem van Zijn plaalshekleeder op aarde. Do Rerum Novarum is een zendbrief voor de gcheele wereld, maar ieder moet medewerken om haar te maken tot een zegen voor het nageslacht, als iedere arbei der zijn arbeid on zijn lidmaatschap van dc Roomsche organisatie opvat als een apostolaat, propaganda engebed, bid den on nog eens bidden dan zal er door do zegeningen van liet gebed oen nieuwe toe stand komen in het openhaar leven, door het gebed en door de woorden van Paus I.eo XIII, het lumen do coelo, hel licht van den hemel. Op dezo echt priesterlijke rede volgde een luid en langdurig applaus. Daarna sprak do voorzitter een slot woord, waarin hij dank bracht aan heide sprekers en waarin hij de woorden der sprekers met Oen korte opwekking onder st roep te. Vervolgons werd er een kort lof gecele breerd, waarna met het zingen van het enthousiaste strijdlied do bijeenkomst werd geëindigd. Eenzelfde vergadering liacl intu- ihen plaats in di SI. Willibrord buiten de Veste, die o. a. werd bijgewoond door M n\ P. Strocnirr, Deken van Am lerdam. Ook daar hield de heer Alph. 1 andy een rede, dezelfde die hij reeds in do Vrcdes kerk gehouden had en wij dus niet behoe ven lo herhalen. Als volrf sprak daar ook dc bond*advi seur Rector J. G. Jansen. Redo Rector Jansen. Wanneer hot noodig zou zijn, een titel aan to voor.-ii voor deze al zoo dikwijls Lerhaalde feestviering, zou ik willen zeg gen: er is loeli niemand, die vraagt waar om we met Paschen Alleluja zineen cn ju belen over „don dag, dien do Heer heeft gemaakt"we doen hel spontaan, om dat het herdenken van Christus' verrijze nis in ons iets leven doet en beven, dat in juichtoon naar builen wil. Noen, geen Kerstmis, geen geboorte der Katholiek-maatschappelijke idee beleeken- de Leo's zendbrief: geboren werd zo in dien oudsten nacht der nieuwe dagen, toon naar liet Nacht-epistel luidt de menschlievendheid cn welwillendheid ver schenen van God onzen Zaligmaker, toen het sociale lied langs de hemelen klonk van don vrede op aarde, vrede tusschen de volkeren, vrede ook tussehen do standen, ons ideaal van maatschappelijke vrede: vrede op aarde aan de menschen van goeden' wil. De l iefde was gekruisigd; maar zij is Goddelijk, als Hij, die ze bracht.. ook zij zou ti iet kunnen blijven in liet graf. Eerèt in (h n loop der vorige eeuw klon ken do verrijzf nis-profetieën, de opkomen de katholieke reactie legen nieuw-hciden- dom en liberalisme. Leo XIII, toen nog Aartsbisschop van Perueia, kwam in liet jaar 1877 in zijn vastenbrief op tegen de arbeidsvoorwaarden, wiaronder mannen en vrouwen leden in fabrieken en werk plaatsen; door do m rklii den g« luri o 1 lange arbeidsuren en voor hcngerloonen aan hun machines te kluisteren, zou men co voelen s van haal en opstand doen ont kiemen. die eens geweldig zouden losbar sten; dit temeer, ..waar tegenover de mo- derne ©lavén st< nd orn anlere klai die danste cn haar 'genoegen von*l in de schandelijkst o vermaken!" Paus Leo XIII eischte van den arbeider: tevredenheid, geduld, christelijke offerzin, maar ze moeten blijven strijden togen den onchristelijk en kapitalistischen geest. Spreker wil gehandhaafd zien de stelling van hot beginselprogram: „In het bedrijfs leven zullen wij met alle geoorloofde mid delen, met inachtneming van dc christelij ke beginselen omtrent hot eigendomsrecht, bevorderen een zoodanige verhouding tus schen arbeider en patroon, op deu grond slag van ondcrlingo samenwerking, dat de positie van den arbeider als christen- mensch ten volle gewaarborgd zij. Spreker toont ook op zeer duidelijke wijze aan de onvereenighaaTheid van so cialisme en katholicisme. Prof. Dr. Pannekoek heeft geschreven in de „Nieuwe Gids": „een katholiek, die ernstig voor het socialisme propageert, zal eenmaal voor do keuzo gesteld worden tus schen dat socialisme en de kerk." En met deze schitterende peroratie ein digde spreker zijn gloedvolle rede: Katho lieke arbeiders, go zijt zonen der Kerk, zo nen van Paus Leo XIII, werkt als hij, hebt lief als hij, vervult U van den geest Gods, van den christelijk, socialen geest als hij. J Denkt eraan' wiens zonen gij zijt «n xq# basten" niei, H Dan is de ovoTwinning aan ons, doof Hem, voor wio wij zingeit: Aan U, o Koning der Eeuwen, Aan U blijft de zegekroon. Met een kort lof voor do talrijke deelne mers werd ook in de St. ."Willibrord do bij-* eenkomst gesloten.' Zoo is dezo moetingdag te Amsterdam door goedo organisatie en gunstige om standigheden een sucecsdag geworden, waarop do R. K. arbeiders weer nieuwo krachten hebben opgedaan om naar don geest van Leo's encycliek huil Roonuflie plicht in hun Roomsche organisatie ook weer naar belioorcn te kunnen vervullen in de komend© lijdon. SPORT EN WEDSTRIJDEN DE LAATSTE WEDSTRIJD VAN HET SEIZOEN. EEN VERDIENDE NEDERLAAG DER ORANJE PLOEG. Quax verdedigt het Hollandschc doel uitstekend. Het Nederlandsche Elftal speelde gis teren te Kopenhagen zijn zesden en laal- sten wedstrijd van dit seizoen tegen de vertegenwoordigende ploeg van «1e Denen. Hoewel Zaterdagavond van do drukte nog niet veel te bespeuren viel bleek gis teren dat dc belangstelling voor dezen strijd, waarvoor do Denen, zooals bekend, een zeer sterk elftal op do been hadden gebracht, lang niet gering was. Reeds lang voor het aanvangsuur bewo gen zich drommen in de richting van liet Sportpark, waar dc ontmoeting zou plaats vinden. Op de officieel© tribune hadden in - midtlcls plaats genomen ouzo officials de hoeren llirscliman, Bouljou, de Haan, Lotsv. do trainer van het Ned. Elftal Glcndcnning e.a. Direct na aankomst van het Holland schc gezelschap in Kopenhagen wordt be slist, dat Quax het Hollandschc doel zou verdedigen. In hol Decnscho elftal was wegens ziek te van Peterson een wijziging gebracht. Hij was vervangen door Vigo Jörgensen. Rhode ging nu middenvoor spelen, ter- wijl Vigo Jörgensen de rechts binnen plaat bezette. Het weer was niet zoo warm als Zaterdag. Er woei oen frissclio wind, terwijl de lucht bewolkt was. Omstreeks 25000 toeschouwers woon den dezen wedstrijd hij. Denis koos don straffen, schuin over het veld ©taanden wind mee, en de zon tegen. Do elftallen zijn als volgt samengesteld: Holland Quax Denis, Van Kol, Van* Nus, Andoriessen, Van Heel Gielens, Kuchlin, Buitenweg, Tap Sigmond O N ilsson Hansen Olson, Rolide, V. Jörgensen, A. Jörgensen, Bendixen, I.aursen, Blieher, Tarp, Denemarken Larsen Om 1.40 (Decnscho tijd) nam de wed strijd een aanvang. Over het verloop hiervan geeft „De Courant" volgend verslag. Het begin is een verkenning aan heide zijden, maar het' duurt niet lang, of do Denen gaan een stapje verder en zetten een paar goede aanvallen op, die voor- loopistranden op onze verdediging. Wel probeert Tap liet aan den anderen kant ei ns met oen zacht schot, maar het woord is aan de Dénétt, éi© hun pogingen ver dub!» 1.mi, om weldra suizen do eerste schoten van Rolide in de richting van Quax, die er echter wel raad mee weet. Het duurt rijkelijk lang alvorens do Oranje-ploeg een vlotten aanval opze', waarhij de Denen dan zien, dat ook onze jongens wel voetballen kunnen, ook gaat het harde schot van Gielens- naast. Het schijnt wel, alsof dezo wolenschap de De nen inspireert om er nog een extra schepje op tc leggen, en weldra slaat Rolide vrij voor ons dool, maar zijn ge weldig hard schot vliegt van de lat in het veld terug, waarna hij den hal over kopt. Van dat oogenblik af komt er eenige teekening in den strijd, want enkele se conden later kogelt Buitenweg van verren afstand op doel. Larsen stopt onvoldoen de en meteen zit Tap hem op do huid. Een fraaio poging van den A.D.O.'er om to scoren, evenwel zonder succes. Niette min is dit het sein voor meerdere atta ques voor Nederland; na fraai samen spel met Kuchlin schiet Buitenweg rake-# ling over. Het Hollandscho overwicht duurt niet lang; do Denen hernemen hot offensief en onze verdediging krijgt zwaar werk. wat echter naar belmoren verricht wordt. Het blijkt nu, dat het in onze middenli nie niet pluis is. Daar doet alleen Van Heel herhaaldelijk prachtig werk, maar Andoriessen en van Nus loopen als echte debutanten lang naar hun vorm te zoeken Zij zijn "geen schakels in het geheel, waar door zoowel de taak van de achterhoede als van don aanval ernstig verzwaard wordt. Niet alleen krijgt men voortdu rend- hiaten, maar ook hel plaatsen van den bal is onzuiver en onoordcelkundi" Bij Andoriessen viel langzamerhand eeni ge verbetel ing - aar te ncmi n, ©onder bi il lance. Van Nus bleef zijn technische te kortkomingen houden, terwijl het gobr-l; aan routine een factor van hotcckenis v.a Intusschen blijven de Denen sterk-» en we vreezen, dat Holland, als er niet spoedig een verandering komt, onmogelijk de nederlaag zal kunnen ontgaan. Na twintig minuten loopt dc Decnschc link binnen een beenhh-suro op; hij verlaat het veld, en wordt vervangen door Paul Jörgensen, die weldra met Rolide van plaat- verwisselt. De Deenscho half li ni verdedigt cn steunt op buitengewoon fraaie wijze, wat het kardinale verschil tusschen heide ploegen uitmaakt, zich overduidelijk uitend in het spel. Onze achterhoede krijgt het sleed, moeilijker. Kogels van Rhode en Yiggo Jörgensen vliegen naast, maar ook heel wat rake schoten worden door Quax, dio in prachtvorm is, cn ongenaakbaar lijkt, gestopt. Na 33 minuten geeft scheidsrechter Olesen voor een'mogelijk ietwnl forsch duwen van Van Kol een vrijen schop op den rand van liet strafschopgebied. Do linksback Blieher komt hiervoor naar vo ren en schiet door con gewirwar van beenen, merkwaardig genoeg zonder eon been lo raken, hard in. (t—0). Voor Quax was dezo hal volmaakt on zichtbaar en dus onhoudbaar. De wijze, waarop Holland hierop rea geert, doet nog wel iets goeds verwachten, want als Sigmond een snellen ren besluit met een scherpen voorzet, krijgt Buiten weg oen zóó opgelegde kans op tien me ter afstand, dat hij nog tijd vindt, den bal stil to loggen; doch het schot, dat nu volgde, en gemakkelijk don gelijkmaker had kunnen zijn, ging jammerlijk over do lat. De belofto van sterker spel van Hol landschc zijde was maar schijn. Van dut moment af had Holland weinig meer in lo brengen. De Denen zijn glad meester van liet terrein, doch dank zij liet hardnekkige verdedigen aan ouzo achter hoede wordt een debacle voorkomen. On danks dat alles zal men niet nlogen heiver ren, dat de Denen buitengewoon good wa ren, maar de Oranjeploog was eerder to zwak. Meermalen overwonnen wij hetero landenploegen dan dezo Denen. Hoewel over liet algemeen lief schieton dor Denen hard en goed is, blijven juist diverse gemakkelijke kansen ongebruikt. Snel blijven do aanvallen der Denen el kaar opvolgen. De sporadische aanvallen van Holland zijn onheteekonend, en •daar do middcnlinie, uitgezonderd Van Heel, den aanval niet regelmatig genoeg kan on derhouden. blijft liet initiatief aan do ovorheersehend© Denen Even voor do rust wordt de rechtsbuiten Hansen ge wond en direct vervangen door Larsen. Als iedor denkt, dal de rutl onveran derd ingaat, rent Nilsson nog eons fraai langs de lijn. Zijn voorzet wordt door Viggo Jörgensen hard ingekopt. Direct daarop wordt de pauze aangekondigd met een 2O voorsprong voor de Denen. Wie gehoopt had op verbetering na do hervatting, zal bedrogen zijn uitgekomen. Met den wind als bondgenoot kwain De- uentarkeh weer danig opzetten: iyt ceu goede positie school Nilsson over. Behal ve onze achterhoede schijnt heel ons elf tal in ruste. Het kan dan ook niet uitblij vend er moeten nog meer doelpunten ko men. Quax springt als een tijger in zijn doel heen en weer, mee lerlijk reddend wat te redden valt en dat is heel veel. Eenige lofwaardige pogingen van Tap en Kuchlin om hallen op tc halen blijven zonder resultaat. De Jhnwdin middcnlinio overlieerscht de situatie in volkomen te genstelling met dc onze. Onze voorhoede is lieele periode.-; werkeloos en Tap vergeet weer, dat een voorhoede nog iels anders is dan vijf individueel spelenden. Door zijn zelfzuchtig spel, waarhij li ij zijn partners volkomen negeert en zieli steeds den hal laat ontnemen, ontmoedigt hij de overigo spelers. Na 13 minuten kopt Viggo Jörgensen opnieuw den hal in uit ecu voorzet van Nilsson (3O). Van deu aftrap neemt Gielens den hal moe; iiij zet voor, Buitenweg is op zijn post on voor do Deensclin verdediging recht weet, wat er gebeurt, snort do hal van Builenweg's voet in de touwen: een schitterend doelpunt, waarmede althans de Hollands-lie eer gered wordt. Nog eemnal leeft er dan hoop op hij do weinige Hollandschc toeschouwers, daar de Denen thans ook beginnen te verslap pen, maar Holland gaat niet beter spelen; het spel wordt tamelijk vervelend. Na oen half uur wUm-Iph Kuchlin en Gielens. van plaats, zonder dat dit merkbaren invloed op het spelverloop uitoefent. Hoewel het Dcenscho overwicht niet meer zoo sprekend is, verkeert dc bal toch ine. >tenlijds op de Holland clie helft. G. lokkig weet onzo 'verdedij ii zii I te h u LI ave» en de Dt - non moeten tegen het trio Quux-Denis- Vnn Kol bard werken om lot doelpunten to komen; Na 38 ininuti n herhaalt zich hel spel letje, dat aair dc Denen reeds twee doel punten opleverde Weer zet Nilsson scherp voor en v< is - u sierlijke hoofdbewe ging v; n Vigg-i .l egen «mi voldoende om den stand op 4—1 to brengen, waarmede de Decnselic invaller-rech' binnen den hattrick heeft verricht cn het pleit defini tief is beslecht. We n: /ui z< - ii, dat de Denen, maar ook de Hollander met dit resultaat loon npar werken kregen lit gelden heb ben wij '-li Oranjeplo» 1 n zoo lu: teloo- ze partij zien sj li ii. een wedstrijd, warn- over zoo het waas v. n volslagen onmacht cn ontmoediging lag. Van do gelief-l© voorhoede heeft werkelijk niemand iets bijzonders gepresteerd en, al kan niet worden ontkend, dat onze aanval door ceu Grocte belangstelling vcgc optocht cn vergaderingen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1926 | | pagina 5