Je [eiisÉ Courant"
OM MARIA'S WILLE.
Derde Blad.
Vrijdag 4 Juni 1926
i»-i
UIT.DE PERS
HET VERDRAG MET BELG1E.
II c t Huisgezin schrijft f
Het Nederlandsch—Belgische verdrag
zal opnieuw in de afdceling "der Tweede
Kamer worden onderzocht.
Dit is een verstandig besluit, mits men
Tiict do bedoeling heeft, de zaak op de
lango baan te schuiven en daarmee in heb
buitenland den indruk te vestigen of te
\crstcrken, dat wij door uitstel hopen te
tomen.
In heb buitenland.
Vergoten mag toch niet worden, dab
tiaar belangstellenden in en belanghebben
den bij het NederlandschBelgisch ver
drag worden gevonden.
Engeland mag tob de belangstellenden,
Frankrijk tob de belanghebbenden wor
den gerekend.
Heb eerste land hoopt, dat de twee na
buurlanden aan de overzijde van het
Kanaal elkander zullen verstaan en met
<ie aanneming van heb verdrag een poli
tiek van goede verstandhouding zullen
inluiden.
Frankrijk zou wellicht kunnen hopen,
nat het Nederlandsch-Bclgischo verdrag
tot eon Nederlandsch-Bel gisch misver-
drag en een Nederlandsch-Belgische ver
houding-op-gespannenvoet leidde, ten ein
de België vaster aan zich te binden en
voor zijn oogmerken gemakkelijker Ie ge
bruiken.
Men kari ook het verdrag van nu niet
losmaken van do Belgische eischcn on-
middelijk na den oorlog, die wij allen een
parig zonder onderscheid van partij met
verontwaardiging hebben afgewezen.
Toen verlangde België een stuk van
Nederland, en er zijn Belgen die het nog
verlangen.
In de kaart van deze Belgen zou men
'spelen door thans het verdrag, ongezien
mag met niet zeggen, maar toch in een
stemming van ontoeschielclijkheid onver
biddelijk van do hand te wijzen.
Eu wat to veel hebben do tegenstanders
van het verdrag ,de geldelijke offers laten
wegen, die het ons vraagt, aldus vooral
tegenover heb buitenland een zekere kren
terigheid demonstreerend, die te meer mis
staat na de zee van ellende, die tengevolge
van den onmensehelijkcn Duitschcn inval
oxer België is gekomen.
Heb was mcnschelijk en christelijk, niet
.meer,- dab wij met do Belgische oorlogs
slachtoffers mededoogen hadden en tegen
over licn gastvrijheid beoefenden; wij
kunnen ons daarop nieb beroepen om nu
stokstijf een regeling te verwerpen, welke
België economisch in 'n eenigszins gunsti
ger positie brengt en heb bovendien
zooals wij het zien wat minder vast
klinkt aan Frankrijk.
Aan internationale politiek hebben wij
in de laatste eeuw weinig of niet gedaan;
onze horizon ging niet ver buiten dc lands
grenzen, en wat al te gemakkelijk hebben
we minister Van Karnebeek, die een diplo
maat van meer dan Nederlandscho maat
is, gesmaad om zijn vasthouden aan het
verdrag.
Heb is uiterst gemakkelijk dit verdrag
re verwerpen, en na den heer Van Karne
beek zullen wc wel een anderen minister
van Buitenlandsche Zaken krijgen.
Maar er moet een oplossing worden ge
vonden; de zaak is met do afwijziging
van het verdrag niet van de baan.
België, Frankrijk en Engeland zullen we
tegenover ons zien, en dc opvolger van
minister Van Karnebeek zal meer .dan één
mauvais quart d'heuref doorbrengen.
Zoo ooit, dan zal bij de openbare be
handeling van dit wetsontwerp in het
Parlement van de wijsheid onzer volks
vertegenwoordigers veel gevraagd worden
en zal men do beteekenis van dit vraag-
stuk ten volle mogen beseffen.
FEUILLETON.
1 Hoe heet ie? 1 I
Wij noemen hem Jack.
Kort daarop kam de overste Hosken
den stal binnen.
Is de pastoor er al, Sands? vroeg Tre
nail t.
Hij gaat daar net het park uit, mylord,
zeidc dc knecht lachend, cn toen de hee-
ren weggereden waren, galoppeerde hij
het gezelschap achterna. Hij rekende erop
zich vandaag kostelijk te zullen amu
seeren.
Intuschenreed Pastoor Stanley in zijn
centje langs den kortstcn weg naar de aan
gegeven verzamelplaats. Zijn doel was om
slleeu en niet in tegenwoordigheid van
liet licele jachtgezelschap met de eigen
schappen van den vos eerst vertrouwd te*
■raken. Al heel gauw merkte hij, dat Jack
zeer levenslustig en een goede springer
was en een onmiskenbare neiging bezat
cm °p hol te slaan. Eeist liet hij den vos
vat uitkuren, daarna probeerde hij een
tamelijke breede sloot te nemen, vervol-
eens eenigc afsluithekken cn een niet al te
,a»g muurtje.
Jack vloog zonder de minste aarzeling
cxer alle hindernissen en spoedig kwamen
2|J te Dinliam aan.
Pastoor Stanley geloofde nu Jack ge-
ocg tc kennen en kreeg al visioenen van
•rjn gerestaureerd Maria-altaar.
ÜP het gezolschap hoefde hij niet lang
ZES JAAR IN
Do sensatie, welke het slagen van
Amundsens stoute tocht per luchtschip
over de Noordpool gewekt heeft, zou bijna
doen vergeten wat de bemanning van do
„Maud" geprestéérd heeft. Ook de tocht
van de „Maud" vormde een onderdeel van
de pogingen van Amundsen om de Pool
te bereiken. Met dit schip vertrok hij nl.
reeds in 1918 met het doel om zich met de
strooming van het drijfijs mee over de
Pool tc laten drijven. Doch zijn pogingen
mislukten en terwijl dc „Maud" haar po
gingen doorzette, ging Amundsen zelf pro-
beeren door de lucht te hereiken wat op
het water en in het ijs onbereikbaar schoen.
En terwijl de „Maud" jaren achtereen in
het ijs zat vastgevroren en de Pool hij
lange na niet bereikte, vloog Amundsen in
enkele dagen "over het hegeerde doel.
Do „Maud" is reeds verleden jaar terug
gekeerd, maar in verband met Amundsens
recenten tocht, die men zou haast zeg
gen zoo comfortabel en gemakkelijk van
stapel liep, is het interessant eens na lo
gaan, wat do mannen van zijn expeditie ter
zee hebben moeten doorslaan.
Wanneer wij nagaan, dat zij op een
kleine „vacantie" na zes jaar hebben
doorgebracht in het ijs van de Poolzee ten
Noorden van Siberië, staan wij verbaasd
over bet uithoudingsvermogen, do ziels
kracht en het evenwicht van deze mannen,
die zoo lang weerstand hebben kunnen
bieden aan de deprimeerende invloed van
zulk een omgeving.
Iu Juni 1918 verliet Amundsen op zijn
schip de „Maud" Noorwegen met liet doel
om langs dc Noordkust van Siberië de Be
ringstraat te hereiken. Vandaar wilde hij
op het voorbeeld van Nansen zijn schip
laten vastvriezen in het drijfijs en het door
do zeestroom laten meevoeren. In dit ge
deelte van de Poolzee drijft de slrooming
het ijs in de richting van de Pool om het
vervolgens weer naar het Zuiden to stuwen
langs dc Oostkust van Groenland. Onge
lukkigerwijze heeft hot lot deze stoutmoe
dige onderneming niet begunstigd.
Nog geen twee maanden na haar vertrek
geraakte de expeditie vast in de ijsvelden
halverwego Noorwegen en de Beringstraat
vlak hij kaap Tsch^jouskin en bleef daar
ingesloten gedurende een jaar. Dat was de
eerste tegenslag, welke door nog meerdere
gevolgd zou worden.
In 1919 stapelden do ijsmassa's zich
nog overvloediger op dan het vorig jaar.
Tegen het einde van Augustus was het ijs
zóó dik, dat Amundsen in een maand
tijds slechts 6G K.M. vooruitkwam en hij
na een korie navigatie gedwongen was op
nieuw te overwinteren, thans hij het eiland
Ayan, nog steeds ver verwijderd van zijn
doel. Dit nieuw oponthoud was minder
vervelend dan het vorige door de nabij
heid van de stammen der Tsjookten, ren
dier-herders, die leven in liet uiterste
Noorden van Siberië. Deze bevolking, die
om zoo te zeggen nog leeft In het z. g.
steencn tijdperk, gaf aan do bemanning
overvloedig gelegenheid tot interessante
waarnemingen en tevens welkome aflei
ding in hun isolement.
In 1920 begon de tegenslag pas tegen het
einde van Juli. Aanvankelijk bereikte de
expeditie het voorloopig doel van haar
tocht, de Beringstraat en deed Nomo in
Alaska aan om zich van levensmiddelen te
voorzien. Daarna hervatte men den tocht
naar het Noorden om de zone te hereiken
van dc Poolzeeslrooming, welke zij nu
reeds gedurende 2 jaar tevergeefs tracht
ten te naderen. Maar nogmaals verklaarde
liet noodlot zich legen Amundsen. Nauwe
lijks had hij de Beringstraat verlaten of hij
werd opnieuw door het ijs (egengehouden
en tot'een nieuwe overwintering gedwon
gen op de kust van Siberië Zoo duurde
do reis naar het eigenlijke punt van uil
gang, welke in normale omstandigheden
slechts G weken, hoogstens 2 maanden in
beslag genomen zou hebben, thans 3 jaren,
zonder dat eenig resultaat bereikt was.
In de lente van 1922 liet dc expeditie do
Mand eerst herstellen to Seattle in de Ver-
eenigde Stalen en vertrok daarna voor een
vierde poging.
Van nu af had de expeditie een dubbel
doel, n.l. de Pool te bereiken 'door do lucht
en over zee. Amundsen zelf zou per vlieg
tuig gaan wat hem verleden jaar mis
lukte en daarna probeerde hij het met
heter resultaat por luebhchin.
Ie wachten. Lady Trenan reed Brutus,
een prachtigen yolhloedhengst en loonde,
dat zij het moedige dier volkomen in haar
macht had. Daisy, 'n mooie, isabelklcurigo
schimmel, droeg den niet meer zoo jon
gen cn tamelijk corpulenten lord Trenanb
zoo luchtig, dat men haar geen twaalf
jaar zou gegeven hebben.
Den pastoor, die aan de staldeur van dc
herberg stond, schenen zij niet bemerkt
te hebben, want hij hoorde lady Trenanb
tot haar man zeggen:
lk wou, dat ik niet zoo dom was ge
weest om Jack aan mister Stanley te ge
ven. God weet waarheen dat beest met
hem gevlogen of gestoven is. Zij wenkte
Sands, maar deze wist niets anders, dan
clat do pastoor heel rustig van het kas
teel was weggereden en meende, dat hij
wel spoedig zou aankomen.
Toen in het bosck van Dinliam do
jacht zou beginnen, keek lady Trcnant nog
(ens even ïond en zag tot haar verbazing
Jack met zijn ruiter, schijnbaar in de
beste verhouding, voorstappen.
Hoe gaat liet, minster Stanley, vroeg ze.
'k Had nooit gedacht, dat u in jaclitcos-
tuum zou verschijnen; ik dacht al, dab u
verloren was geraakt.
De andere heeren hadden nu ook den
Pastoor bemerkt en Jacks kalmte werd
door de meesten als een heel toevallige
omstandigheid verklaard. Maar overste
Hosken, die vroeger bij de gardedrag-
onders had gediend, was het met de hee
ren niet eens.
Weet je wat ik geloof? zei Je hij, die
man kan rijden en goed ook. Kijk maar
eens, hoe hij in het zadel zit. 't Lijkt wel
een luitenant van de cavalerie.
HET POOLIJS.
Na aldus haar chef in Amerika te heb
ben achtergelaten, zette de „Maud" koers
door het ijs naar liet punt vanwaar de
zeestroom haar over de Pool moest voeren.
Behalve de commandant, kapitein Wisting,
bestond de bemanning uit 7 personen: een
2e officier: twee mecaniciens: dokter Sver-
drup, voor de wetenschappelijke onderzoe
kingen, en diens assistent; oen inboorling
van Siberië, aangenomen als kajuitjongen
on*cn avialeur belast met hot besturen van
oen klein „Curliss"-vliegloeslel voor ver
kenningen in de huurt van het schip.
Do „"Maud" was toegerust met oen
draadlooze installatie, krachtig genoeg om
in verbinding to blijven met het radio-sla
tion van Spitsbergen. Het was dus de eer
ste maal, dat een Poolschip niet geheel en
al afgesloten was van do bewoonde we
reld.
Thans scheen de fortuin de leden der
expeditie toe te lachen. Dicht hij hot
eilandje Herald slieten -zij op een groot
ijsveld, waaraan zij zicli vastanker.den en
weldra konden zij met genoegen conslaleo-
ren dat do ijsschots zich langzaam ver
plaatste naar het Noordwesten. Zij waren
dus terechtgekomen in de befaamde zee
stroom. Het doel van kapitein Wisting cn
zijn mannen was niet alleen het hereiken
van dc Pool, doch ook het doen van me
teorologische en oceanographisclie onder
zoekingen op uitgebreiden schaal, of m. a.
w. hot hesludeeren van do almospherische
toestanden en von de zoeslroomingcn in
uil gedeelte van de Poolzee.
Sedert do tocht van Nansen vreten wij,
dat het uitgebreide bassin van do Poolzee
Loslaat uit oen: koude waterlaag met wei
nig zoutgehalte en dat zich daaronder een
tweede waterlaag bevindt, met hoog zout
gehalte en Betrekkelijk warm (do tempera
tuur van deze waterlaag is nl. ongeveer l
graad onder nul).
De eerste waterlaag wordt gevormd door
menging van het zeewater met de enorme
hoeveelheid zoet water van Noord-Ameri-
kaansche en Siberische rivieren en de twee
de door watermassa's van-de Golfstroom.
Tengevolge van het geringo zoutgehalte
bevriest de bovenste laag gemakkeliik en
tot op groote diepte, en vergemakkelijkt
zoodoende ile werking van de koude, waar
door de croote ijshanken ontstaan. De wa
termassa's van de Golfs'room varieeren
liet eene jaar met het andere, zoowel wat
volumen als wat temperatuur betreft. Ver
ondersteld dat een vermindering van liet
aangestuwde warme water van de Golf
stroom gepaard gaat met een toename van
zoet water-aanvoer uit de Amerikaansche
en Siberische rivieren, dan zal do hoeveel
heid water met gering zoutgehalte in de
Poolzeo toenemen. Dat koude water zal
zich verspreiden over de naburige zeeën,
vooral over het Noordelijk gedeelte van den
■All'antischen Oceaan cn do vorming van
ijsbergen zal op buitengewone wijze toene
men. Gevolg; een merkbare temperatuur
daling in do Noordelijke gedeelten der
vastelanden van Amerika cn Europa. Om
gekeerd heeft een groote toevlood van
Golfstroomwater een ann merk "hike ver
zachting van het klimaat (eivrwlc-e. door
de mindere iisvorming in de Poolzee. Hier
uit blijkt duidelijk van hoeveel invloed rle
opmetingon der jeeslroomingen is voor de
kennis der weertocstandèn.
Doch laat ons terugkoeren naar de
„Maud". "Welk een koelbloedigheid en
welk een zclfbeheersching wordt er vcr-
cischt hij zulk een tocht met oen ij.sbank.
Nauwelijk is een glimp van hoop ontstaan
of dezo wordt reeds weer gedoofd door
een nieuwe teleurstelling. Het ijsveld,
waarin het schip is vastgevroren, drijft
weer af naar het Zuiden! Is dat de aan
kondiging van oen nieuw échec? Gewend
als de bemanning is zich te onderwerpen
aan do krachten der natuur, toont zij
geen tccken van ongeduld; steeds kalm,
wacht men dc gebeurtenissen af. nun ge
duld wordt beloond, want enkele dagen la
ter volgt do ijsbank weer de strooming
naar het beroerde doel, nl. nn^r liet Noord
westen. Maar hoe langzaam. De „snelheid"
van beweging bcdraart minder dan 2'i
K M. in 24 uur. En bovendien, hoe dik
wijls wordt de vooruitgang nog onder
broken door afdwalingen naar het Zuiden.
De dagen verglijden, de een na den ander,
altijd dezelfde wille horizon.
Daar liet wild uit - s b in
Och wat, onzin! riep Grenvil. Misschien
heeft hij voor Jack een preek over de cliis-
Iclijke zachtmoedigheid gehouden. Wacht
maar lot dc honden worden losgelaten. Ik
wed tien tegen een, dak hij geen drie or
dentelijke sprongen maakt. Och, Wardlc,
wil jij asjeblieft voor jury spelen; ik wed
er nog vijf en twintig tegen een bij, dat, hij
het eind van do jacht niet meemaakt. Nieb
waar, Maud, jij denkt er ook zoo over?
En ik wed met jc, dat hij wel goed
springt en wel het eindo haalt, zei de
overste.
Pastoor hoorde van dat alles niets.
Clifford, het schrijvertje, dat in de sa
lons der Trenan Is werd geduld, oondat hij
met een verre bloedverwante van een zeer
intieme vriendin van lady Maud was ge
trouwd, kwam naast Stanley rijden en zei
met een spottend lachje op diens rooden
jacht rok wijzend:
Wel, Pastoor, moet vandaag zwart voor
rond onderdoen?
Nou ja, mister C'liffort, was liet ant
woord, maar vanavond, wanneer het zijn
dienst gedaan heeft, zal rood v.cer voor
zwart moeten wijken.
Intusschen hadden de honden den vos
opgejaagd cn dreven hem voort over een
groote weide. De Pastoor liet nu Jack
de teugels vrij, die als een wervcrwind de
blaffende honden achterna stormde en
lord Trenant met Daisy inhaalde, die met
een luid gehinnik naar Jack begon tc
slaan, want ze was nogal ijverzuchtig.
Pas op, riep do lord, ze slaat; ze kan
geen rood voor zicli zien.
Lachend hield Stanley nu een beetje in
cn do jacht ging voort met Daisy en Jack,
die nu kameraadschappelijk naast elkaar
dezo streken, breng! de jacht slechts hij
uitzondering cenige afwisseling in de een
tonigheid van dit leven in het ijs. En dan
komt do winternacht van vier maanden
en wanneer deze voorhij is, breekt do zo
mer weer aan met zijn dikke mist en kwij
nend, mat licht.
Een naburig ijsveld wordt uitgezocht en
bevorderd tot vliegveld met het doel om
verkenningsvluchten te ondernemen rond
om het schip. Maar na twee zeer korte
vluchten breekt het toestel stuk tegen een
ijsblok. I.Tsbanken zijn do meest gevaar
volle landingsterreinen voor vliegtuigen.
Eind September 1923 was de „Maud"
in liet West-Noord-Vestclijke richting 780
K. M. opgeschoten van zijn punt van uil
gang. In één jaar had de „Maud" een
afstand afgelegd van Leiden naör Mün-
C'lion ongeveer.
Nogmaals verklaarde hot noodlot zich
legen de dappere Poolvaarders. Een lang
durige uit het Noorden komende wind
dreef het ijsveld naar liet Zuiden en bracht
do expeditie 185 K. M. uit haar koers. Do
bemanning wanhoopte niet. men wachtte
op een windverandoring dit liet ijsveld
weer in goede richting zou drijven. Doch
deze bleef uit en gedurenden den winter
19231924 bleef de „Mand" nagenoeg on
beweeglijk liggen! Tegelijkertijd werd de
ijsbank geteisterd door heftige bewegingen
in het ijs. Op een dag kwamen twee enorme
ijshanken, gelegen aan weerszijden van
liet schip, plotseling naar elkander toe,
groote brokken ijs in stukken brekend en
ze optastend rondom de „Maud", zoodat
het schip als tusschen een reusachligo tang
dreigde to worden gekraakt. Een ander
maal drongen do ijsmassa's zoodanig op,
dat het schip bijna geheel op ïij gezet
werd. Na twee uren van doodsangst hield
de drukking op en herstelde liet schip zich
langzaam.
In do lente van 102-4 liet de stroom zich
weer gelden en werd het schip in Noord
westelijke richting meegevoerd. Naar allo
waarschijnlijkheid zou de expeditie thans
hebben kunnen doordringen tot ver in het
Noorden, als niet .een radio-telegram van
Amundsen bericht bad. dat de gelden voor
de expeditie waren uitgeput en. dat be
manning zoo spoedig mogelijk naar Ame
rika moest terugkeeren. Zoo hadden dezo
dappere mannen 5 jaar gevochten tegen
het ijs cn op het moment, dal liet succes
hun toelachte, noodzaakte geldgebrek hen
tot een terugtocht. Begin Augustus slaag
de Wisting erin. zich los te maken uit het
ijs en zotte, hij langs do kust van Siberië
koers naar de Beringstraat. Weldra wer
den de ijsmassa's zoo dik, dat op 29 Augus
tus de „Maud" andermaal werd ingesloten
nabij liet eilandje Yier-Zuilen. Het was
thans de Ge maal, dat zij tot een overwin
tering werden gedwongen sinds hun ver
trek uit Noorwegen in 1918. Geen enkele
expeditie hoeft ooit met zooveel legen-
spoed te kampen gehad. Eerst 13 Juli 1925
herkreeg do „Maud" haar vrijheid cn 22
Augustus liep zij de haven van Nome in
Alaska binnen.
Or,schoon Wisting en zijn metgezellen het
doel van hun tocht niet bereikt hebben
zijn hun pogingen toch niet vruchteloos
gebleven. Zij hebben interessanto gegevens
mee naar huis gebracht, vooral wat be
treft do temperatuur in de diverse lucht
lagen hoven de Poolzee. Terwijl de koude
op dc ijsbank intens was verminderde de
koude op een hoogte van 120 a 130 meter,
heven do 1000 meter daalde de temperatuur
weer. Zoo constateerde men, dal hij een
koude van 28.4 graden Celsius onder nul
op do brug van het schip, de temperatuur
op een hoogte van 1000 meter slechts 20
graden C. onder nul 'bedroeg. Bovendien
brachten zij verschillende meteorologische
en oceanografische bijzonderheden mede.
Maar het merkwaardigste van deze expe
ditie zal steeds blijven het buitengewone
uithoudingsvermogen der bemanning. Twee
campagnes van 3 jaar in liet ijs. alleen on
derbroken door oen pauze van enkele
maanden! Hoe lubben deze mannen weer
stand kunnen bieden aan de ruwheid van
een dergelijk bestaan?
Dank zij gestage en geregeld.» arbeid,
ir. het antwoord van hun chef. Midden op
bet ijsveld was de „Maud" een laborato
rium en een atelier. Onder leiding van de
geleerden aan boord nam de geheeld be
manning deel aan de waarnemingen. Inde-
ren dag namen deze verscheidene uren in
li '-la". De rost van doh dag werd hc-iccd
r n eewono dneoliik-obo Wëfrhedon Kort-
draafden, aan den spits. .Een paar sloot-en
cn hekken werden met gemak genomen.
In de achterhoede was ondertusschen
het lot Clifford niet gunstig gestemd.
Eigenlijk was hel maar een jager van den
kouden grond, een Zondagsruitcr. De
wetenschap, dio hij van den vossenjacht
luid opgedaan, liad luj voornamelijk ge
put uit een paar klourdrukken in zijn lea
rner, waarop men ruiters zag afgebeeld, die
hij liet overspringen van con hindernis
heel gracieus dc rechterhand boven liet
hoofd hielden. Onze schrijver mfcendc, dat
deze houding het allereerste kenleeken
van 'n goede parforcejager was, maar zijn
paard, dat een meer praolisc'ne opleiding
in liet vak had genoten, was, aan zulke
schilderachtige gestics niet gewoon. Wel
dra werd het schuw cn wierp Clifford in
een moddersloot, zoodat diens mooie,
scharlakenrood? rok cr tamelijk vies uit
zag cn zijn witlccren rijbroek alles be
halve wit was.
Pastoor .Stanley had er alweer niets van
gemerkt. Hij draafde maar steeds voort
aan het hoofd van den stoet.
Hé, lord Grenvil, zcide de overste, ter
wijl hij met zijn rijzweep naar Stanley
wees, onze pastoor houdt zicli 'maar kru-
nig, vin jc niet?
Jawel, wacht maar tot wc aan een fat-
soendelijkc hindernis komen, antwoordde
deze, dan gaat hij denzelfden weg als
Clifford.
Ik twijfel er sterk aan, zei Hosken. Hij
rijdt beter dan wij allen bij mekaar.
Nu ging de jacht over een paar weiden,
door tamelijk hooge muren omsloten. Drio
sprongen, kort na elkaar door Jack on-
UIT DE RADIO-WERELD,
Programma's vdor Zaterdag 5 Junff
II i Ivors u m, 1Ö50 M,
12.00 Politieberichten.
4.30—6.30 Vooravondconcort dgof Hot
n. D. O.-Orkest, o. 1. van Fr. tupgenS^
M. v. Boen, bariton.
G.30'7.80 Cursus in handelskennis qjJJ
l.andelsteckniek door den heor J. Pel
ser Jr.
7.00 Politieberichten.
7.45 en 10.00 Persber., weerbor., koorscuf
8.10 V. A. R. A.-Omroep.
Da von try 1G00 M.
1.20 Tijdsein.
4.20 Studioconcert.
0.20 Causerie: A garden chat.
6.35 Kinderutirtje.
7.20 Tijdsein Big Ben, vreerbor., nieuws
Lezing: Motoring abroad.
7.45 Pianosonates van Mozart.
8,00 Lezing: Tho harmonies of nature!
Motion.
8.20 Vladimoff's Balèlaika-orkest. Ak-
sarovn, sopraan.
9.05 Licht programma door do Mmhrn
Follies.
9.50 Weerbericht, nieuws. Lezing: Tho
T. races, Isle of Man.
10.20 Liedjes a. d. piano, door Flor.
Oldham.
10.5012.20 Dansmuziek van hot Sa
voy Hotel.
R a d i o-P a r i s, 1750 M.
12.50 Concert Lucien Paris (piano,
viool, cello).
5.05 Concert. Orkest en zangsolisten.
H.20 Causerie.
8.50 Galaconcert. Orkest en zangsolislen*
Königswusterhausen 1300 M.
8.50 „Lnhlied der Berlinerin", C Freyer,
sopraan. Alex. Fleszburg, tenor, H. Boett-
ch.ör, declamatie. Orkest.
10.50—12.20 Dansmuziek
Brussel 436 en Antwerpen 2G5 M
5.20 Concert. Mme. Daryse, zang.
8.20 Galaconcert.
8.50 Voorlezing: Lo fond de logement des
families nombrcusès.
9.05 Concert.
Antwerpen: 9.20 Yluamsche Lezing
Munster, 410 M.
I.20—1.50 Lezing.
1.50—3.05 Weher-feest. Orkest.
2.503,20 Lezing: Bedeulung .der na-
tiirlichen und unnatürlichen Eruülirung.
4.05 „Till Eulrnspiegcl.
6.05 Esperanloles.
0.35 Radiopraatje.
7.20—3.00 Engelsrlie les.
8.50—10,50 Weber-feest (tOü-jarigo
sterfdag).
om van 9 uur \s morgens lol G uur
's avonds bad ieder zijn werk Men kon na
tuurlijk niet geregeld doorwerken, hel re
glement voorzag ook in afleiding. Zeker,
deze afleidingen waren eenvoudig genoog,
maar op eon in het ijs ingesloten schip
kan men niet Ie vecleischend zijn. Eiken
Zaterdagavond was er gramofoonmuziek
of een bioscoopvoorstelling, onder liet er-
rot van een glas groc, en den volgenden
dag bevatte het menu twee extra duigen,
welke zeer op prijs gesteld werden: nl. oen
glaasje en een sigaar. lederen Zondag
avond bracht de -draadlooze een communi
que', dat de voornaamste gebeurtenissen
bevatte, welke er in de wereld gedurende
de afgeloopcn week hadden plaats gevon*
di D
Natuurlijk werden deze gcbeurlenfssen
dan druk besproken, maar de discussies
ontaarden nimmer in heftige disputen.
Nooit ontstond er onder de leden van deze
kleine gemeenschap de minste oneenigheid,
hetgeen wel pleit voor du zulfbohcorsching
van deze mannen.
Twee leden der bemanning van do
„Maud" hebben deelgenomen aan den tocht
van de „Norge". Zij waren nnuweüjis te
rug van hun reis van G jaar in het ij<, of
ze begonnen -friseh en met nieuwe moed
aan deze andere gevaarvolle tocht. Het
gevaar oefent uu eenmaal op deze sterke
mi turen een onweerstaanbare annlrekkmcs-
kmeln uit.
berispelijk uil gevoerd, kostten Grenvil
vijftig pond.
Dan kwam men aan dc breede Lante-
glosbeek, die al aardig gezwollen was. De
honden luidden het spoor verloren, maar
plotseling versohenen ze op den anderen
oever incl lord Trenant dicht achter hen.
Niemand van het gezelschap waagde
het op deze plaats over de breede boel:
met haar steilen oever Le springen en men
maakte reeds aanstalten om de lager gele
gen, doorwaadbare plek op to zoeken,
waarvan lord Trenant en dc honden ge
bruik hadden gemaakt.
Stanley wist nu precies wat hij van
Jack kon vergen. Hij besloot den prong,
to wagen en aanzettend, galoppeerde hij
op de beek aan.
Het hccle gezelschap zag wat er gebeu
ren ging.
Groote hemel, schreeuwde lady Trenant,
hij wil over de beek heen!
We zullen het feit heel kort beschrij
ven. Het was in één woord een meester
sprong.
Hands, dc koetsier, zat stom van bewon
dering iu het zadel. Hij heeft Hét riiéS
kunnen laten 's anderendaags den afstand
tc meten. Allemachtig! tien cn een halven.
meter! heeft hij toen ontzet uitgeroepen.
Lady moest erkennen, dat Brutus bij
Jack vergeleken nog maar 'n heel gewono
knol was. 1 fet overige gezelschap zag nog
hoe Jack de meute volgde, Daisy ver ach
ter zich liet en mét, dc honden achter een
heuvel verdween. Toen men dien eindelijk
ook bereikte, hadden do honden den vos
reed'. vancengcsclicurJ en dc pastoor
stond éren tadulriem van zijn paard los to
gespen. a k
