„Be leiilscliE Caorani" Vierde Blad. DE VALSCHE TAND' Zaterdag 15 Mei 1926 Buitenl. Weekoverzicht Een van de loden der expeditie van Amundsen is de Russische journalist Ramm. Het is zijn taak geweest o.a. de bewoonde wereld op de hoogte te houden van dc vorderingen, welke de „Norge" ge durende zijn reis over do Pool maakte. Ge lukkige kerel! Wanneer hij door middel van de draadlooze nog op de hoogte ge houden werd van de gebeurtenissen in Europa, zal hij zich wel eens in de handen gewreven hebben (hetgeen toch wel noodig geweest zal zijn, want hij meldde, dat de temperatuur aan de Pool 12 graden onder fiul bedroeg) en bij zichzelf gedacht heb ben: ..Wat 'n bof, (lat ik daar tusschen uit ben! Mijn collega's van het buitenland vechten thans met hun massa copie over dc algemeene staking in Engeland, de ka binetscrisissenin België en Duitschland, de Putschplannen in Duitschland, het Hongaarsche valsche muntersproces, dc revolutie in Polen, de hervatting van liet offensief in Marokkoen bovendien krijgen ze van mij ook nog het noodige! Wat zullen ze 't warm hebben. Maar bier :s het toch wel 'n beetje erg rillerig. Terwijl hier in de besch. wereld de groote gebeur tenissen zich stormachtig snel afspeelden en de ministers uit elkanders waaiden als door een briesje van j.l. Hemelvaartsdag, dreef de bemanning van de „Norge" over de witte ijsvelden en bij de Pool gekomon, keken zij overboord en zagen daar de Amerikaansche vlag in het ijs steken, uit geworpen door luitenant Byrd, die daar juist 'n paar dagen eerder was. Zij streken bij deze gelegenheid eerst de Noorsche, toen de Amerikaansche cn daarna de Ila- Eaansche vlag en er was zelfs geen ijsbeer die bij deze aandoenlijke plechtigheid een enthousiast gebrul kon aanheffen. Land schijnt er niet ontdekt te zijn, en volgens de eerste berichten zou bij aan komst te Nome in Alaska gebleken zijn. daL de resultaten van Aniundsens toclit nieTbijster groot waren. Niettemin heerscht tr in de geheelc wereld ccn groote belang stelling voor dien tocht, zelfs zóó dat een winkelier in een der bladen daarvan han dig gebruik maakte en do volgende adver tentie plaatsle: „Byrd heeft Amundsen den raad gege ven, vooral warme vleeschcroquetjes van Hakkert mee naar dc Noordpool te nemen Uitsluitend te verkrijgen enz Crisis in Duitschland. „Als een Duitscher het eerst over de Noordpool ware gevlogen, welke Duitsche vlag ,zou bij dan omlaag hebben moeten werpen?" Deze vraag stelde het Acht U|ir Abend- blatt in verband met het getwist over de kleuren van de Duitsche vlag. Die vlaggenkwestie geeft aanleiding tot heel wal galgenhumor, maar is ook oor zaak géworden van de val van het kabinet- Luther. Voor niet-Duitschors is die vla- genkwestie een vrij onbenullige geschiede nis. Zooals men weet, is sinds lang een strijd gaande tusschen de republikcinsche partijen, die de vlag van de republiek hooghouden en de meer rechts staande partijen, die do vlag van het oude keizer lijk maar niet kunnen vergeten. Bij optochten en demonstraties werkte dat zwaaien met 2 vlaggen altijd als een roode lap op een stier. Maar Duitschland v as nu eenmaal een republiek, de repu- hlikoinsche vlag was dus do officieele vlag. Nu heeft Luther, de rijkskanselier, verlo den week een verordening uitgevaardigd (of liever de uitvaardiging ervan aange kondigd) waarbij de haaulelsvlag gelijk met de republikeinsche vlag als officieele vlag mocht worden gebruikt. Hierin zagen de republikeinsche partijen een aanslag op hun vlag en zij waren zoo verontwaardigd, nat zij tegen Lulher moties van wantrou wen indienden. Woensdag is een dezer FEUILLETON. 24) Dienzelfden avond zat Thomson op zijn kamor heel gezellig te keuvelen met zijn trouwen knecht Mortimer. Hij had lekker gegeten en zat nu op zijn gemak oen si gaar te rooken. „Mortimer", zei hij, „ik geloof, dat ik oud begin te worden." „Hoe dat zoo, mijnheerV' „Wel, omdat ik maar niets opschiet met die zaak van den jongen Lornas. De dra den venwarren zich hoe langer hoe meer. Ik kan er niet meer uit wijs worden." ..Hoor eens, mijnheer, u weet, dat ik al tijd heel vrij met u spreek en niet gewoon ben mijn meening onder Stoelen of banken to steken. En daarom zeg ik u ronduit, dat ik me maar niet kan begrijpen, waar om u zich met die zaak hebt ingelaten. U is uit de sfad gegaan om wat op te knap pen en toen u terugkwam, zag u er veel vermoeider uit, {Rn toen u wegging. Stelt u dan zooveel belang in dien jongen Lo- znas?" „Ja zeker. En denk eens. wat moet zijn verloofde onder dat alles niet lijden!" ..Als ik u niet beter kende, zou ik bijna gclooven, dat dat meisje u geheel en al ingenomen heeft." -Nu, daar is wel wat «van aan. Hoe het onit, weet ik niet, maar ik mag ze heel graag lijden. Hier heb ik haar laatsten 11waarin zo schrijft, dat mevrouw Acrstpii geen dame is, juist, wat ik altijd pn beweerd heb. Zc moet toónecl- moiiis {n.l. die der denim ra teu) in den Rijksdag aangenomen en daar de gehCelo rijksrcgcering zich met den kanselier soli dair had verklaard, moest het gebeele ka binet aftreden. Luthcr lieeft dan ook zijn ontslag bij den rijkspresident ingediend en dr. Gessier is tot zijn opvolger benoemd. Waar je al niet over kan vallen! Zelfs over een vlaggestok. Die vlag is natuurlijk een symbool en Luther is niet alleen ge wipt omdat hij een persoonlijke voorkeur had voor do handelsvlag, maar omdat de ünksche partijen meenden, dat. hij ver kapt monarchist was en juist iu deze da gen, nu er huiszoekingen gedaan worden r.aar aanleiding van aan liet licht geko men Putschplannen van rechts, een vlag- manoeuvre ging uitvoeren, welke hijzelf niet goed wist te verdedigen. Aanvankelijk meende men nog, dat de crisis voorloopig bezworen was, toen Luther toezegde, dat de verordening feitelijk pas op 1 Augus tus in werking zou treden on er vóór rlien tijd wellicht een eenheidsvlag zou zijn ge fabriceerd, maar Luthers verdediging was Dinsdag zóó onhandig, dat hij de steun van do democraten ook verloor en deze hebben hem ten val gebracht. Wat zullen v/ij nu krijgen? Weer zoo'n gehaspel, zoo'n oindelooze kabinetscrisis als met het vo- Tige kabinet? 't Is niet te hopen. Putsch- plannen. Door de vele berichten over de algemeene staking in Engeland (waarover straks) zijn de mede- doelingen omtrent de huiszoékingen hij vele vooraanstaande mannen van rechts in Duitschland in verband met do Putsch- plannen oen beetje op den achtergrond geraakt. Het W. B. meldt de volgende bijzonder heden over deze rechtsradicale „Pulsah"- plamicn. Het ontworpen plan bestond vol gens den officieelen Pruisischcn pers dienst in (le instelling van een dictatuur in aansluiting op een wellicht in verhand met de regeling met de vorsten of om andere redenen ontstane rcgeerïngscnsis. De rijkspresident zou vrijwillig aftreden. Het eerste manifest van de nieuwe regee ring bepaalde de opheffing van de grond wet van '19 evenals die van de landen. Het staatsgezag zou in vollen omvang over gaan op een „Reichsverweser". De parle menten en gemeenteraden zouden ontbon den worden; staking en uitsluiting zouden met den dood bestraft worden evenals elk verzet tegen regeeringsmaatregelen, Een on ander zou worden ten uitvoer gebracht door den burgemeester van Lu- beck, dr. Neumann, als rijkskanselier, ,.Geheimrat" Hugenbcrg als minister van financiën; den industrieel dr. Wegener uit Kreuth in Beieren als minister van binnenlandschc zaken; generaal v. Moelil als rijksweerminister en dr. v. Luning in Bonn (leider van dep Rijnlandschen boe renbond) als dictator voor de voedsel voorziening. Op dc in beslag genomen marschplannen was de vcrdeeling en op stelling der afzonderlijke groepen aan de grenzen van Berlijn nauwkeurig aange geven. O.m. was de aanwijzing aange bracht dat bij het begin van de Putsch terstond in de stad allo beschikbare fiet sen gerequireerd moesten worden. Kolonel von Luck trachtte bij liet ver hoor het plan als uitsluitend tegen com munistische verwekkers van onlusten be raamde maatregelen voor te stellen. Naar aanleiding van al dezo onthullin gen zijn de vier grootste z.g, geheime or ganisaties, die bij do Putsch oen rol zou den spelen, ie weten do Viking, Wehr- wolff, do sportvereeniging Olympia en dc Ostmarkische Wehrbund verboden. Natuurlijk speelt bij deze geschiedenis ook kapitein Ehrhardt weer een rol. Het was den laatsten tijd reeds opgevallen, dat hij door geheel Duitschland heen en weer reisde om de verschillendo rechts radicale organisaties te inspectecren. Naar do bladen melden is hij onmiddellijk na liet uitlekken van de putsch-plannen spoorloos verdwenen. Ernstig gecompromitteerd is ook dc be kende leider van de al-Duilscbers. Justiz- rat Class. Men vond in zijn woning o.a. oen omvangrijke correspondentie met ex- keizer Wilhelm. Opmerkelijk is ten slotte het feil, dat general Buchrucker, de leider van do Küstrin-putsch, die tot vestingstraf is veroordeelt, eenige dagen geleden op zijn verzoek een paar dagen verlof heeft gc- speelster geweest zijn, maar ik herinner me niet ooit iemand, die op haar gelijkt., op de planken gezien te hebben. Dat moet ik dus in de eerste plaats onderzoeken. Ook weten we niet, waar de jonge Lomns gebleven is. Sedert dien bewusten Zater dagavond is er geen enkel spoor van hem te vinden en ook de man met het zwarte oogverband is verdwenen. Die heeft zich niet meer op het „Strand" vertoond. En dan was het adres van dien tandarts ook al niet juist. Jij hebt liem tenminste niet in de Bromptonstraat kunnen vinden. „Neen, dat heb ik zeker niet. In no. 350 was oen kantoor, of zoo iels. Een tandarts woonde er niet." „Maar in die onzekerheid kan ik niet blijven!" riep Thomson. „Dat kan ik niet langer uithouden. Ik moet wat doen. Daar moet een eind aan komen." Er werd gebeld. „Dat. zal de post zijn", sprak Mortimer. „Ik zal eens gaan zien, of hij wat voor ons heeft." Eenigo oogenblikken later kwam Marti- mer weer binnen met verscheidene kran ten en brieven. „Ha!" riep Thomson, nadat hij den eer sten don besten brief gelezen had. „Hier heb ik wat, Mortimer! Help mij onthou den, dat ik morgenochtend dadelijk aan advokaat Stuart schrijf." „Den verdediger?" „Ja. Inspecteur Milles bericht me. dat hij me morgen wil bezoeken, daar bij mij gewichtigo zaken heeft mede te deelcn. Wat drommel! Daar is ook nog een brief van Jones." „Die moest immers inlichtingen zien to kregen cn sedert dien cvenccw onvind baar is. Alles wijst er op, dal do politie nog juist op tijd lucht vau de samenzwering heeft gekregen. Revolutie in Polen. Het zou #en mooie boel geworden zijn. als de Putsch in Pruisen zou zijn doorgegaan. Eerlijk gezegd, gelooven wij niet dat deze Putsch veel om 't lijf* zou hebben gehad, als zo was losgebroken. Maar gevoegd, bij de kabinetscrisis en hij de staatsgreep van Pilsoedslei in Polen zou het in dien hoek van Europa een mooie bende geworden zijn. In Polen is het thans volslagen burger oorlog. Maarschalk Pilsoedski belegert de regeering in Warschau en is. naar het zich laat aanzien, moester van den toe stand. Volgons sommige berichten zouden Witos en zijn ministers reeds gecapitu leerd hebben en zijn afgetreden. Reeds, sedert een jaar of drie lieeft de positie van maarschalk Joseph Pilsoedski in Polen tot allerlei twislon en verdeeld heden geleid, memoreert (1e „Msb." Voor een groot deel van do militairen vooral gold en geldt hij steeds als de groote red der van Polen, aan wiens prcsligo Polen zijn definitieve organisatio le danken heeft en van wiens doortastendheid Polen naar buiten en naar binnen nog vele vruchten zou kunnen plukken. Door an deren werd hij weer als een impulsief en gevaarlijk man beschouwd, die door zijn nauwe relaties met de linksclie partijen een ornstigen invloed op de lotsbeschik kingen van Polen zou kunnen uitoefenen. Nadat Pilsoedski in December 1022 als president van de l'oolsche republiek was afgetreden. hij had eerst voorloopig en daarna definitief die waardigheid sedert 1918 bekleed, werd hij eerst chef van den gencralen staf, maar droeg dit ambt reeds in 1923 aan generaal Huiler over. Ook in 't leger had Pilsoedski veel legen- standers, zoo bijv. generaal Likorski, oud- minister van oorlog, oud-minLster-presi- dont en commandant van het legercorps van Lcmberg. Ondanks zijn terugtreden bleef Pil soedski altijd een belangrijke rol in «le biniicnlandsche politieke geschiedenis van Polen spelen. Een der laatste besluiten van 't kabinet Skrzynski was liet teeke non van het decreet, waardoor Pilsoedski tot inspecteur-generaal van het leger werd benoemd. Tengevolge van dc verwikkelde crisis, die zich na het aftreden van Skrzynski voordeed en waarvan do beteekenis op het oogenblik niet te overzien is. word Witos aan het hoofd der regecring te Warschau geroepen. Witos is een verklaard tegen stander van Pilsoedski. Als minister van oorlog koos hij zich generaal Malsgcvski, die eveneens als tegenstander van Fil- oedski bekend staat en zeker het decreet der benoeming van den maarschalk tot inspecteur-generaal niet zou hebben uii ge voord. Dat schijnt voor Pilsoedski en de /.ij- nen te veer geweest te zijn en daarna is waarschijnlijk de staatsgreep toe le schre ven, die do maarschalk nu op touw gezel Loeft en naar de berichten meidon, met succes heeft volvoe t Af tc wachten valt nu. wat dc verdere plannen van Pilsoedski zijn. Tot een ver sterking van dê positie van den jongen staat zullen de gebeurtenissen der laatste weken zeker niet bijdragen. Do B r i l s c h c staking. Wij hebben in de afgeloopen week reeds zoo veel gepubliceerd omtrent do algemeene staking in Engeland en ovor do opheffing daarvan, dat wij ons thans, nu het werk weer hervat is en dc spanning dus is verbroken, tot een zeer korte uiteenzet ting kunnen beperken. Woensdagmiddag hoorden wij draad loos uit Engeland hol bericht van (le op heffing der staking. Dc opluchting in En geland was algemeen. De onderhandelin gen tusschen de regeering en de mijnin dustrie zouden weer worden voortgezet. Wie heeft er nu toegegeven? „Och", zeide Baldwin, „laten wij daar over maar liever niet praten. Het gezond verstand van het beste deel onzer natie heeft do overhand gekregen en dat ge zonde verstand is do overwinnaar." krijgen over liet testament van den ouden Kersten. Is 't zoo niet?" „Juist. En dat heeft hij maar wat goed gedaan oolr. Kersten liet zijn geheelc ver mogen na aan zijn zoon Charles. Dat is dezelfde, dien men vennoord heeft. Zijn weduwe trok een jaargeld vnn 200 pond. Mocht haar stiefzoon Charles komen te overlijden voor haar, dan zou zij in het vruchtgebruik komen van het gehecle ka pitaal, zoolang zo leefde. Na haar over lijden vervalt het kapitaal aan den naasten rechtmatigen erfgenaam, waar deze zich ook zou mogen bevinden. En nu, Mortimer", ging Thomson voort, „nu gaat mo een licht op en begin ik tc begrijpen, waarom de jonge Kersten uit den weg ge ruimd moest worden." Thomson bleef eenige oogenblikken in gedachten en zou misschien nog lang zoo gezeten hebben, als Mortimer hem er niet opmerkzaam op gemaakt had, dat er nog een brief lag. „Armzalig papier, mijnheer." „Hindert niet. Laat zien." Hij maakte hem open en tot zijn groote verbazing kwam het paspoort van Willy Lomas voor den dag. Op een klein reepje papier stond niets anders geschreven dan: „Bewaar dit stuk s.v.p. voor mij. W. L." „Wat een domkop! Hij geeft niet eens zijn adres! Waar is do brief afgestempeld? York! Hé! Roe komt bij daar nu?" Terwip ze hierover nog zaten te praten word er weer gebeld. Mortimer ging naar beneden om open te doen. Toon hij weer boven kwain, zei hij, dat een dame zijn lieer wenschto te spreken^ „LaAfc binnenkomen." En tof do allergrootste verbazing van Dat is ongetwijfeld wol handig gezegd, maar liet neemt niet weg, dat meN zich toch kan afvragen; „Wat hebben de ar beiders nu eigenlijk bereikt met hun flin ke week vau algemeene staking?" En dan moet men antwoorden: „Het heeft cr tot nu toe allen schijn van dat zo geen sik kepit zijn opgeschoten. Integendeel!" Mis schien zijn er toezeggingen gedaan, maar daar is nog niets van gebleken. Het con flict, waaromheen de staking draaide, n.l. het mijnconflict, ligt er nog precies zoo als op 1 Mei. Er zijn- in tegendeel heel wat moeilijkheden bij gekomen. Er heb ben zich tijdens de staking vele vrijwil ligers aangemeld, die nu gaarne aan het werk zouden blijven. De regeering en an dere werkgevers hebben op zich genomen, dezo mcnschen. die hen in moeilijke du- gen hebben geholpen, niet in den steek te laten. Maar aan do andore zijde eischon de vakvereenigingen, dat die vriiwilligors niet in de plaats komen van de stakers. Dat geeft tot heel wat wrijving aanleiding, vooral hij de spoorwegen, waar de sta kers om bovengenoemde reden nog niot aan hel werk zijn gegaan. Ook in de ha vens is het werk nog niet hervat. Overi gens begint het verkcersraderwerk weer langzaam te loopen. Do "dienst der auto bussen cn der ondergrondscho treinen wordt lieden weer normaal hervat en ook do industrie herleeft weer. Maar hoe liet nu met het mijnconflict zal afloopen? Do mijnwerkers zijn over 't algemeen woedend, dat do raad van de T. U. G. hen zoo in den steek heeft gelaten! De Russische bolsjewieken zijn oveneens verontwaardigd. Niet alleen hebben de Brilselio labours het Russische geld ge weigerd. maar zij 1 lebben bovendien de gelegenheid voorbij laten gaan om in En geland ook zoo'n heilstaatjo als in Rus land op te richten. Och, och, wat *n heerlijke revolutie had dat kunnen worden, jammeren do roode hoeren in Moskou. „Maar de Engelseho arbeiders zijn schapen", zegt de „ïswcstïa". SPOAT, NEDER LANDSCHE VOETBAL liü&D Wedstrijdprogramma voor a.s. Zon??*. Kampioenschap van Nederland. Rotterdam: Feijenoord--Stormvogels. Enschede: Enschede—Be Quick. AFDEELING I. 1 o klasse. Haarlem: R.C.H.Uuitas. AFDEELING IL Promotie 2 e klasse. Haarlem: Haarlem -G.V.V. AFDEELING IV. Promotie 2 e klasse Eindhoven: P.S.V.De Valk. AFDEELING V GroningenG.V.A.V.Snoek. Het Corinthian-junicres Tournooi. Op de terreinen van A. S. C. achter Po- i om zal morgen hel Gewestelijk Gorin- liii&n-Juniores-Tournooi gehouden worden. Do Corinthi&n-bewcg.'ng is do laatste jaren sterk toegenomen. In 1024 met'één tournooi begonnen zijn er thans evenals liet vorig jaar weer drie, waarvoor bijzon dere groote deelname bestaat. Voor degenen die de Corinthian 'bewe ging niet voldoende kennen willen we er l ier. ontleend aan het fraai verzorgde clubblad der Ned. Corinthians, een en an der over vertellen. Teruggebracht tol al zijn eenvoud is do Corinth ian-beweging niet meer dan „l'histoire ancienne", de oude geschiedenis van zijn eerste liefde. Het voetbal toch van vroeger werd over liet algemeen in een heel wat aangenamer sfeer gespeeld dan thans. Veelal zelfs was 'die sfeer, vooral tusschen de spelers en diverse clubs van kameraadschappelijken aard en deze omstandigheid leidde er toe, dat al word er vuak zeer massief en j ootig gespeeld men elkander uitste llend verdroeg en er hóógst, hóógst zelden spelersnarigheid was. Do beperking van den heer Thomson was die dame niemand minder dan mevrouw Korsten. HOOFDSTUK XXI. x Wat wilde zij? „Wat zou zij hier nu komen doen?" vroeg Thomson zich af, toen de damo in in deftig avondtoilet voor hem stond. Kwam 7.0 hem inilchtingcn verschaffen, misschien een bekentenis afleggen, of zou zc willen probccrcn hem op haar hand to krijgen? Het eerste was nauwelijks moge lijk. Alleen het tweede zou waar kunnen zijn. Zij zag er allerinnemendst uit. En toch toen Thomson haar scherp aanzag, kreeg hij den indruk, dat die vriendelijke yer- scliijning een valsch karakter in zich omdroeg. Mortimer had een stoel klaargezet, het vuur nog wat opgestookt cn was toen do kanicr uitgegaan, onderwijl mevrouw Kersten eens goed opnemend. „Een onverwarlvto eer, mevrouw," be gon Thomson. „Mag ik u van uw mantel losmaken. Dat zal wel voldoende zijn. Dunkt u niet?" „O zeker," zei zij met een buiging. „Maar, ga zitten. Dat is dadcjilk gezelli ger." Mevrouw Kersten nam plaats. ,Een leuke kamer hebt u. Wat weten ongetrouwde liecrcn bet zich toch be haaglijk te maken. U is immers nog onge trouwd?" vroeg ze, alsof ze op dit punt in twijfel verkeerde. „Ja, zeker," antwoordde hij. „Wat zijt gij heeren toch zelfzuchtig!" Zij zag hein oen oogenblik nadenkend aan. „Hebt u vroeger nooit een vrouw ont- Let aantal voclln v.irn:met de om standigheid,"dat zij over Ju t n'goui n vau eenzelfde maatschappelijke kh waren, do facturen voor run gelukkige voetbal- maatschappij. En nu kan men deze onhandig:; den juist of oujuht achten, feit i> liet. dat zij den wèrkel ijken toestand weergeven van twintig-, dertig ja.tr terug.* Na dien breidde de be. fining vau liet voetbalspel zich ieder jaar sterker uit door stage propaganda van-de zi,dc van het Bestuur van den Ncdeclandwhen Voetbalbond, zoowel als door de daadwer kelijke opwekking en de loerende demon stratie van het spel zelf. zooals deze uit ging van do toen in volle kracht zijnde club. De clubs moesten zich instellen op do toeschouwers, men kreeg groote uitbrei ding vail accomodation, waarvoor finan- tioelc transacties noodig waren: er kwam kunstmatig© versterking van de eershrelf- Iallen, het leidde tot wodstrijdcii, waarbij voor do vereenigings-leidërs sommen be steed aan tmeininrlchting en organisatie, op het spel stonden. men wrs terecht gekomen in don toestand, die iemand als Stokvis, vvien toch wel niemand gemis aan democratische gevoelens zal willen toe schrijven, met deze voor voetballers histo rische woorden toekende: „Het voetbalspel is vau een kostelijk vermaak geworden tot een kostbare verma kelijkheid". Een vermakelijkheid mot al do aa:ikii*vo van dien, van misstanden in alle geledin gen, hij leiders, hij spelers, in spelopvat tingen en speelwijze. Wij behoeven hier niet over uit to wij den: als men eerlijk, objectief wil bcoor- (leelen zal men do waarheid hiervan moe ten erkennen. Is hel nu zoo vroiiud, dat velen van hen, die het voetbal van vroeger jaren gekend hadden, torug verlangden naar wedstrij den, vrij van allerlei novcninvbieden, naar verhoudingen niet vertroebeld door opvat tingen, welko men niet (loeide? En wij vragen in allen ernst. Ts dit ver keerd, is dit klassenstrijd? Wij kunnen dit niet inzien; het heeft daar niets mede lo maken. Dat de Corinthians de mcnschen van vroeger weder tot elkaar willen bren gen, hun voreenigingen en generaties voor iio beoefening der voetbalsport willen be houden is een algemeen voctbalbelang. Ho Ned. Voethal Bond lieeft dit belang reeds vóór de oprichting dor Nedcrl. Corinthians onder oogen gezren. maar de Bond km in dezen weinig doen: zijn organisatie is to groot, geeft reeds te veel beslommeringen om ook nog dit arbeidsveld te bewerken. nel particulier initiatief moest hier hel pen. Hetgeen geschiedde door de organisa tie der Ned. Corinthians. Het is duidelijk dat deze aldus kwamen lot bepaaldemaat schappelijke kringen, niet onulat zij die kunstmatig zocht, maar omdat do situatie van vroeger, welko haar uitgangspunt was, er tiaar vanzelf bracht. Men propa geerde daar, waar du propaganda zoo hoog noodig was. „Do Corinthian-gc.L'clite" iu hot lort geformuleerd, houdt iu; Hot streven naar zuivere nmuirui- opvattingen en naar verbeter'n;: v ;n sport verhoudingen. Het leggen van een band tusschen de bonafide amateursporten. liet bevorderen van onderlinge aan raking tusschen de oudere ven ui- giügen. Ifct opbouw, nd werken voor een goed o sporlgemeenscha p Het doel van de Corinthian -tournooici: is: ..Propaganda voor het voetbalspel in riió kringen, waar de bcoofening vnn-, de be langstelling vóór ons mooie voetbalspel zoo tanende is", vormen do Corinthian Junio- rcs-Toui nooien een belangrijk onderdeel. Aardige wedstrijden van vooral pliy- liok dezelfde krachten, ongedwongen oor gang van do jeugdige tegonslandcrtjea. dio mogelijk over enkele jaren in do hocgcro clubelftallen zullen uitkomen en dan niet els wildvreemden, doch als bekenden van de jaarlijksche Corinthian Juniores-Toiir- nooien tegenover elkaar zullen slaan. Het gekozen worden in hel cluhelftal, dat deelneemt aan deze Tournooion, hebben wij ons gedacht als een onderscheiding voor élk in zijn eigen verccniging cn liet blijkt ons uit do Clubbladen cn de corresponden tie met de talrijke bevriende clubs, dat het ook als zoodanig wordt opgevat. Do l esten worden afgevaardigd, maar z er moet, die indruk op u maakte rn mot v.io gij u gelukkig zoudt hebben 'kennen ge voelen?" „O, meer dan eon, mevrouw. Ik wensch to, dat ik zo allen gelukkig had kunnen maken." „Meent u dat?" „Zeker. Misschien kan ik liet u ook. al is het dan alleen maar met ccn i^a- ret." Hij stond op cn hield haar dc geopende doon voor. Zij lachte cn strekte do hand uit naar do doos. „Wat zou u wel van mij denken, als ik er een opstak?" „Ik zou denken: mevrouw Kersten heeft gelijk, jrant ze rookt wel oen* meer." „Hoe koint u daartoe?' „Nu," vervolgde hij „ik wil niet in raadselen spreken. Iemand, zooals u, met het voorkomen van een Cleopatra, zou niet rooken? U weet, dat Cleopatra koningin was van F.pyple, niet waar? En dan Shnkcspcares treurspel Antonius cn Cleopatra zult u wol kennen." „O, zeker!" riep zo begeesterd uit. Meermalen gezien en gespoeld ook." Dan nam zo plotseling een sigaret. Thomson bood baar een lucifer aan, dien zij met een „dank u" aannam. Het ge prek vlotte niet meer en Thom son nam dio pauze te baat om zijn oog glas wat op te poetsen, dat hij dan weer voor het oog zette. Mevrouw Kersten volgdo al /ijn bewegingen met een blik, waaruit niet veel goeds sprak. Toch zei zo zoo vriendelijk mogelijk: „U kunb zeker niet gissen, wat do reden is vaif mijne komst?" (Wordt vervólgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1926 | | pagina 11