N.B. Als niet anders wordt aangegeven
Leeft in deze week iedere H. )>lis Gloria
en Credo, de Prefatie v. d. H Joseph.
ZONDAG. 25 Aprii. Feestdag v. d
H, Marcus, Evangelist. Mis:
Protexisti. 2c gebed v. d. Zon
dag; 3e v. d. Kruisdag (uit de Mis: Exau-
divit. Zie in bet Misboek achter den 5eu
Zondag na Paschen). Prefatie v. d. Apos-
telen. Laatste Evangelie v. (L Zondag.
Kleur: Rood.
"Waar vóór de II. Mis processie gehou
den wordt, wordt tijdens de processie do
Litanie van Allo Heiligen gezongen met
herhaling van iedere aanroeping en hede.
Deze gewoonte dagteekent van do 4de
<euw en is een verchristelijking van een
lieidensche processie, welke den 25sten
April plaats had door do velden lor eero
^van den beschermgod tegen brand in het
koren. Vandaar wordt nu de processie
gehouden of minstens do Litanie van Alle
Heiligen gebeden om Gods onmisbaren ze
gen af tc smeeken over dc vruchten der
aarde.
Na de processie volgt de II. Mis: Exau-
divit (zie in het Misboek achter den non
Zondag na Paschen). Geen Gloria. (2c
gebed v. d. H. Marcus; 3c v. d. 3en Zon
dag na Pascben. Geen Credo. Prefatie
van Pascben. Laatste Evangelie v. d.
Zondag).
2e gebed ter eero van Maria (Concede)
3c voor Kerk en Paus. Geen Credo. Pre
fatie van Paschen. Kleur: Paars.
In plaatsen, waar processie gehouden
wordt en maar één lï. Mis in de Kerk
wordt opgedragen, volgt ook dc H. Mis:
Exaudivit, maar 2e gebed v. d. H. Mar
cus; 3e v. d. 3en Zondag na Paschen. Pre
fatie van Paschen. laatste Evangelie
.v. d. Zondag.
Waar geen processie gehouden doch
enkel de Litanie van Alle Heiligen vóór
de H. Mis wordt gebeden, volgt do H.
Mis v. d. II. Marcus, als hoven aangege
ven.
N.B. Waar vandaag de plechtige uiter
lijke viering plaats beeft van den H. Jo
seph, Patroon der geboelc H. Kerk, mo
gen alle HJH. Missen, behalve die voor
do parochie zijn van liet Bescherm feest
v. d. H. Joseph. Mis: Adjutor. 2e gebed
v. d. H. Marcus; 3c v. d. 3cn Zondag na
Paschen; 4c uit de Mis Exaudivit/Prefa-
lie v. d. H. Joseph. Laatste Evangelie v.
d. Zondag. Kleur: Wit.
MAANDAG. 26 April M i s v. iL II.
Cletus en Marcel lin us, Pausen en
Martelaren: Sancti tui. 2e gebed v. h.
Octaaf v. d. H. Joseph; 3c ter eerc van
Maria (Concede). Kleur: R o o d.
DINSDAG. 27 April. Mis v. d. II. Egl
bert us, Belijder: Justus ut palma. 2c
en 3c gelied als gisteren. Kleur: W i t.
De II. Egbortus is de leermeester van
den H. Willihrordus, die door hem met
elf gezellen naar onze gewesten werd ge
zonden om het I-I. Evangelie te verkondi
gen.
In Franciscanerkerken: Mis v. d. Z. Ja
cobus van Bi lét to, Belijder: Justus
ut palma. 2e gebed v. h. Octaaf; 3c ter
eere van Maria. Kleur. Wit.
WOENSDAG. 28 April. Octaafdag
v. h. Bescherm feest v. d. H. Jo
seph. Mis: Adjutor. (als op het
feest). 2e gebed v. d. H. Paulus v. h.
Kruis; 3e v. d. H. Vitalis. Kleur: Wit.
Laten wij onzen God prijzen in de ver
eering van den- Heiligen Joseph, onzen
Beschermer, Alleluja, (kerk. Gel.).
In Franciscanerkerken: Ook do II. Mis:
'Adjutor. maar 2c gebed v. d. Z. Lucho-
sius, belijder; 3e v. d. H. Paulus v. h.
Kruis; 4e v. d. H. Vitalis.
DONDERDAG. 29 April. Mis v d. II.
Petrus, Martelaar: Protexisti.
Geen Credo. Prefatie van Paschen. Kleur;
Rood.
De II. Petrus van Verona werd gebo-
ren uit niet-katholicke ouders. Evenwel
liet zijn vader hein toch opvoeden door
een ijverig-katholicken leermeester, van
wien Petrus dan ook dat geloof overnam,
dal zijne niet-katholiekc bloedverwanten
hem nooit hebben kunnen ontrooven. Op
15-jarigen leeftijd trad hij in dc orde der
Prcdikkeeren (Dominicanen) en priester
geworden, was hij weldra beroemd door
zijne prediking. Overal bewerkte hij talrij
ke bekeeringen.
Voor de lettors was hij een goose! en
dezen Jiehben dan ook niet eerder gerust
vóórdat zij hem hadden vermoord. 1252.
VRIJDAG 30 April. Mi - v. d. II. Ca-
Ihariua van >S i n a. Maagd: Dilexi -
ti. Geen Credo. Prefatie van Paschen.
Kleur: AV i l.
Als Dominicanes leidde de H. Catha
rine. een wonderbaar leven van verstor
venheid. Zij werd door O. L. Heer bevoor
recht met de heilige vijf wondelcckenon.
In Franciscanerkerken. Mis v. d. Z. Z.
Bruodictus van Urbino en Jozef Beuodic-
tus Cottolengo. BelijJers: Confiteaniur.
2e gebed v. <1. H. Calhovina van Siena.
Prefatie van Pasehen. Kleur: W i t.
ZATERDAG.1 Mi F eest d a g v. «L
II.II. Pli Hippus en Jacob us (do
Mindere). Apostelen M is: Cl a m a v e-
runt. Prefatie v. d. Apostelen. Kleur:
Bood
I)c H. PhüippuR won bijna scheel liet
volk der Scythen voor Jezus Chrislir?.
Aan hel kruis opgehangen werd zijn
lichaam gesteenigd.
De H. Jacobus was do eerste Bisschop
van Jerusalem. Eerst gesieenigd en daar
na van den boogen fein»"l «naar benei Ion
geworpeu, stierf hij op 99-jarigen leeftijd
den marteldood, na dc kerk van Jerusa
lem 33 jaren bestuurd tc hebben.
ALB. M. KOK.
Lisse. De-
hij het schepnetje gebruiken. Van nu af
aan begon het Bequeux voorspoediger te
gaan. Dc brasems schenen op het aas af
te komen. Hij gaf zich den tijd niet om
ze iik-het nel tc doen. Met de hand op «en
stok lotte hij zorgvuldig op de eigenaardige
aanraking; hij wachtte totdat dc dobber
plat lag op hel water en dan sloeg hij den
visch aan den haak door een zekere be
weging met de hand. De dobber ging naar
beneden, het water vertoonde groole krin
gen en na een korten .strijd Jug de visch
in het netje en werd weldra gevoegd hij
de andere beestjes die lagen te spartelen
op liet gras achter den rug van den ge
lukkigen vissclicr....
Lamarmolle was van' dit alles getuige.
Hij zag dat alles en in een heel uur had
hij twee vorens gevangen: dc laatste woog
minstens 25 gram En bel was op zijn uil
geworpen aas; op de plek die hij had
klaar gemaakt, dal Béqueux die prachtige
vangst bad! Het kon zoo niet langer du
ren. Toen de blikslager weer een brasem
gevangen had, den laden misschien, nam
Lamarotle een kort en goed besluit; bij
trok een van zijn hengels uil het water en
wier lieih vlak naast dien van Bérjucux
uit.
Ja wel. geneer je niet vriend. Doe
alsof je thuis bent!
Da^ ben ik ook, ik hen hier thuis,
schreeuwde Lamarmolle. Meer dan voor
een gulden aas heb ik daar in het water
gegooid, hier op deze plaats! Verstaat gc
me. Voor een gulden
Hou je bedaard, maak zoo'n lawaai
niet, zeide Jiij, terwijl hij haastig de hand
aan dfn hengel sloeg, waarvan de dobber
begon le bewegen.
Hij sloeg den visch aan. Het was weer
een brasem, nog grooter dan de andere.
Men zag een oogenblilc zijn gelen rug uit
steken boven het- water, daarna onderdo i-
kelen en met geweld rukken aan hel
snoer. Met een bekwame en sterke hand
wist Béqueux hem naar het noodlottige
netje te trekken, toen hij hetsnoer aan
roerde, dal Lamarmolle had uitgeworpen
Een oogenblik ontstond er een onbescbrij-
felijkn verwarring. Lanarmollo wilde de
hengel wegtrekken, het snoer zat geheel
vast in dal van den blikslager. Maar daar
deze ook trok, maakte de brasem gebruik
vau deze gelegenheid en brak met ren wan
hopigen ruk het snoer stuk. dat hem ge
vangen hield, en, zich onikoerende, bijna
aan de oppervlakte van 't water, verdween
.hij als oer. pijl uit den hoog. Bequeux was
doodsbleek, meer nog van woede dan door
ontroering van deu 'rijd. Hij wierp zijn
hengel in hel gras met een woedend ge
ljaar en wendde zich lot Lamarmolle.
Schelm, die je bent! Ik weel waarlijk
niet, waarom ik je niet een klap in je
leelijk gezicht geef.
Lamarmolle deed eenigc schreden ach
teruit en nam een afwachtende houding
aan.
Kom maar hier als je will Wij zul
len eens zien....
O, wou jij eens zien?
Het was een prachtig gevecht!! De twee
vb schors grepen c'Lanr aan on tolden -1-
inen door bel hoe ge gras. Een slerkc geur
van platgetreden kruizemunt verspreidde
zich in de Icchf. De ha sla.-1 rd-naehiogalon
piepten als waanzinnigen. Eindelijk \v:i<
I-a marmot te boven. Met één knie op «le
borst van zijn tegenstander, hief hij reeds
een wrekende vuist hoven zijn hoofd toen
een verdacht geluid hem hol hoofd dec I
omdraaien naar zijn hengels.
De wrekende vuist kwam niet dadelijk
neder. Mc-, een smeng was lainarmolt-
overeind, iiep naar snoek hen gel en
kwam juist bijtijds om hom Ie grijpen en
tc beletten dat bij werd medegeslecpl de
rivier in.
Deze u keer was het meen ons. l)c stok
omgebogen tot «en Inlven eirkel, scheen
op hel punt djor te hrek< n".
Hij weeg', op zijn 'M 19 pond! riep
jgunanuotte u.cl ren v u Aandoening tril
lende stem.
Béquox wac overeind gaan zitten. Ecr.M
was hij verbaasd over den plntselingcn af
tocht van Lauiarmotto. Nu begreep hij er
dc reden van. En om de waarheid le zeg
gen in den grond van zijn hart zou hij
veel liever een pak s'aag gekregen hebben
dan hetgeen hij nu zag gebeuren.
Zulk een mooie snoek! Tien pond
minstens. Ja, juist i«'ls zooals Béqueux
liad kunnen gebruiken voor den herber
gier van liet hotel, die den volgenden dag
een huwelijkspartij moest geven. Vijftien
francs misschien lud hij aan zijn hengel
hangen! Maar it ij had hem nog niet, het
beest scheen niet gemakkelijk te vangen
en had zeker niet veel Jitsl om uit liet
water tc komen.... En Béqueux zcu «en
zoete vreugde gesmaakt hebben, hij
-met zijn roirc, kalme iiengeJaarsziel!
wanneer hij den snoek rechtsomkeert zag
maken evenals zijn brasem van zoocven.
Hel beest was inderdaad lang niet ge
makkelijk. Na een paar vreeselijkc spion
gen was hel midden in hel water terecht
gekomen, -leeds rukkende en trekkende,
en hel wilde niet aan de oppervlakte ko
men. Tol overmaat van ramp was do
helling op die plaats wel een halven mo
tor boven dc rivier: dus hoe sterk zijn
snoer ook mocht zijn. was hij toch niet
in staal zulk een gewicht tot dc hoogte op
Ie trekken.
Maar lie rc'.epnet? Drommels, dat zou
uitkomst geven, liet schepnet en Laniar-
motte zou het meer dan graag even ge
bruiken! Maar behalve dat het ver van
ham af lag. had hij zijn beide handen op
hel oogenblik best noodig oni zijn vangst
vast tc houden. Hij wierp ren wonhopi-
gen blik op Béqueux.
De blikslager was bedaard weer op zijn
vorige plaats gaan zitten en was gebed
en al aandacht voor zijn hengels; li ij
scheen voor niets anders ooren of oogen
te hebben.
Béqueux! riep Lamarmolle eindelijk
op smeekenden le. n.
Wal is er?
Wou je me in den nood laten zittenV
Ja! anlwooi.hle Bequeux.
Intusscben begon de snoek toeken on van j
vermoeidheid te geien. Hij liet zich nu
bij den oever (rékken en met hel schepnet I «'lijken
zou hot mogelijk Lijn goiveesl hom t(
vangen.
Maar op een andere manier was ei
geen sprake van.
Ilij breekt mijn lijn nog, Béqueux
riep Lamarmolle. Je bent een lafaard al-
je mij je net niet brengt!
Béqueux stond eindelijk
schepnet in de hand kwam
«enigszins plechtig,
j Zog ben ik nu nog een dief?
I Wees daar niet boos om. oude jon
gen, ik meende bel zoo niet, haastte La-
marinoU.c zich le antwoorden.
Nu. haal dan maar op! zei dc blik
slager. Eu hij wierp hel niet in liet wa
ter.
Zachtjes haalde Lamarmolle het mon
sterdier naar zich loe.Maar plotseling gaf
dc snoek een laatste hevigen ruk on zwom
weg om niet weer terug te keereiL Lamar
molle uitte «'Gil lange verweuschiiig,
waarvan de kleine witviscbjes zóó schrok
ken, dal zij in allerijl maakten dat zij
wegkwamen.
Je treft het niet! zei Béqueux met
oen paar oogen dralende van leedver
maak.
Tien minuten later zalen de beide vis-
schers weder stilzwijgend hij Juin bengels
even oplettend ais altijd.
..N. K
fiONDO* GNS HEEN.
PAS OP HET ROOK-GEVAAR!
In Nederland wordt veel gerookt en 'iet
is algemeen bekend, dal vooral oiis opko
mend geslacht verslaafd is aan liet ronken
van sigaretten.
Op verschil lende plaatsen van ons land
zijn dun ook door onderwijzers onderzoe
kingen ingesteld naar hel reuken door
kinderen. Hel resultaat van deze enquêtes
was werkelijk onrustbarend. Van de lOO
zesjarige knapen waren er 30 die rookten.
Van dc jongens lussehen en 10 jaa«*
rookte de grootste helft, en ouder de 25')
jongens van plm. 11 jaar trof men 220
lookers aan.
Vooral onder de kinderen der lagere
volksklassen komt «Te rookgewoonte meer
voor dan onder de lie tere standen. Jiiy.m:
der op bet platteland schijnt hel euvel on
rust wek kende afmetingen aan to nemen.
In „Het Jonge Volk" vonden wij on
langs een overzicht «lat wij hier laten
volgen.
Kleinhandclspr. Aant. verbruikte sigarollün
per 100 i ga rel ten
45
;>o.—
tio.
70.
HO.
90.—
100.—
125.—
150.—
200.
1923: 1924
143.358.300 103 377.609
(J43.358.600 163.372.007
23.74(i.200 52.024.800
250.631.100 391.638 «XX)
295 931 700 283.334.000
218.505.900 2g8.3ft9.iVV
I3.4SS.Q00 13.586.700
40.383.000 26.757 000
8.672,700
32.315.700
5.668.800
2.065.500
2.888 800
126.900
638.500
223.200
70.800
36.900
3.600
6.759.600
34.561.20)
12.20H.-1.00
1.86(1000
3.895.500
64.800
346.600
179 70»)
49.200
8 «xvo
Met zi.i
hij nade
T.itaal: 1.907.671.800 2.542.4H8.390
De totale kleinhandelsprijs van de v«*r-
brulkic sigaret ton bodroeg >n 1923 en 1RM
resj). 36.084.805 en J 40.416.261 Hrt
.slaatje toont over 1924 ren stijging van
hel aantal verbruikte sigaretten met
544.816.500.
lu 1924 rookte in Nederland gcmiddehl
elke man, vrouw en kind meer dan 423 >i-
gn rotten voor een bedrag van jneer dun
7 gulden.
"Wij zien uit de bovenstaande statistic!.,
hoe diep het kwaad reeds geworteld is.
is het hier dan niet zaak, ouders en op
voeders to wijzen op hun dringenden
plicht, om daar -rustig toezien en streng
verbieden dit kwaad le sluiten? Delusive
toch dal het een rookelooze geldverspil
ling is en (lat de gezondheid van «h'it
jeugdigen rooker niet weinig wordt bena
«h eld, bestaat er een groot redelijk gevaar,
n.I., dat de zich niet behcerseheiule harts
tochtelijke rooker, evenals «lil hij den n
••.•dreven snoeplustige
nlijk hel geval is. zich aan oneerlijk
heid zal huldig maken, zuodr.i hij «laar-
door «le gelegenheid kan vinden om /.on
aim zijn hartstocht le kunnen voldoen.
Er zijn gevallen bekend, dal jonge men-
H Üen een bedrag van 7 en meer pis*
week besteedden voor sigaretten of siga
ren
,\V;. eel du- Ouders \vu I op uw hoe
de en weert het ernstig gevaar wal u.v
kinderen bedreigt alvorens hel Ie laai i
OUD EN NIEUW.
Het i- zeker lofwaardig en con bewijs
van edele gezindheid dat men in onzen
tijd vervloeit van piëteit voor oude ge
bouwtjes, huizen, sladsliockjes, brugge
tjes. molens, poorten uit vroegere ecuvren
bewaard gebleven te midden van den ku-
r&klcrloozcn rommel, die dc vorigo eeuw
ons geschonken beeft. Men restaureert
ijverig, men stelt acties in en zatncld gol
den lot behoud van poüliscbeplekjoa, ver
schillende vereonigingon Jiouden oc;i
waakzaam oog op oudo historischo oudhe
den, molens worden liescbennd als waren
ze levende wezens: alles werkelijk zoor
sympathieke daden. Edoch, dezo vcrccring
en bezorgdheid voor al d«izo antiquiteiten,
doet ietwat vreemd aan, ietwat inconse-'.
«pu i.l als ge even bedenkt, dal juist in
alle andere opzichten men gewoonlijk mco
lijdend afgeeft op het oude en van fradilio
nids welen wil. Ken bolsjewiek, dio heel
de muatschaj)pij in liaar overgeleverde
constructie wil vernietigen, zal het niet in
zijn hoofd krijgen om het Kremlin al lo
breken, nol zoo min als dat Wibaul b.v.
in den Amslcrdamschcn gemeenteraad
zal voorstellen ooi die „slinkend o Iiour-
geoisgraclitcn" (hel is waar: „Del Volk"
Jiuisl no ®jk aan dc Keizersgracht!) lo
dempen. Het is in ieder geval een curicua
verschijnsel. .Kiist degcucu, die geestelijk»
traditie verwerpen, staan to huilen op con
«nul bruggetje, of worden bleek van ont
roering als zo onder oen oud poortje door
gaan, terwijl dc zoogenaamde reactio
nairen «'li conservatieven, als dc Katho
lieken b.v. het mi niet zoo erg vinden om
o«'i) oud kerkje legen den grond te halen
en er een glanzend nieuw gebouw (dat
lang niet altijd mooi is!) voor in «lo plaats
te zetten. Hoe dit ook zij. deze devote vcr
ccring van oude sle«'nen door lieden, <119
ei- geen heen in zien van de „donkcro
middeleeuwen" le spreken on hoog opge
ven van den „vooruitgang", lijkt mij rog-«
al ziekelijk on snobistisch, maniakaal-
uostheliech. Jk zelf Jhmi housch geen van
daal. maar die barre drukte, welke go-
mank! wordt hij liet dreigement va» liet
verdwijnen van oen of ander huisje, van
«•en muien, van een poortje of 'n brug,
bewijst mij toch, «lat er iets hapert aan
un - levend geslacht. Die vrceselijk-a es i h p-
lischo bezorgdheid vor oudo dingen heeft
nooit ricnuatc gewoed als nu. Dc vroegere
generalies hadden wel iets anders tc doeo
en bezaten vitaliteit en zelfverzekerdheid
genoeg «yin pra«'hlige oude dingen af lo
breken en met «Ipu afbraak bun tol beeld-
gev.mdeii overtuiging neer Ie zetten. Deze'
handelwijze hohuell natuurlijk geen voor-
hedd Ie zijn, muur onz houding wo'
worden bleek on vallen bijna flauw van
ontsteltenis, als we maar hooren reppen*
vnn mii mogelijk verdwijjjen van oen |>it-
turesk 0])haa1bruggeijr, ergens in een af-
gelegen gehucht, waar iooil iemand komt
- - onze houding is toch wel een ander
uiterste, en de uiting van een bedenkelijk'
gemis aan levenskni'lit on overtuiging
Md dat al willen we maar zeggen, dat
hel (ui h bijzonder sympathiek is. dut men
hel mooie oudo wal nog beslaat, togen het
vandalisme van praclisrnr materialisten
hardnekkig he.'idll I'IUt, ill fWiU'lllillg Mil
hol aantreden van een geslacht, dat in
nerlijk sterk g< noeg is om een overtur
ning le hebben, oi «lat daardoor in staat/
zal zijn iets*'aan dat oudo ev«'nwanr«liger
liéél anders 1.' scheppen.
Aldus voor onzen tijd wel wat erg
zwart Inkijkende piiilosnpbcci'Ciidc schri.i-
\e;- in ..Opvang «iio intuvschen op bet
cimie van zijn artikel nner eerbied voor
oude dingen blijkt le hebben, dan m< n in
den ans'ang daarvan zou veronderstellen.
OP ZOEK NAAR T GELUK.
De zun was zooeven weggezonken en
over hel blauwe meer lag nog een glans
van purper en goud, eli de hm,gr ven ters
\nn «le Munsterkerk weerkaatsten het
gloeiende Westen.
Dicht bij het klooster, aan den oever van
l.el meer, stond een visschershuif je. ov« r-
(Ukt me! klimop en half verborgen nrhtei
bruine netten, die zachtjes wuifden op hel
avondkoeltje. Plots ging liet lag«groen
deirrlje open. Een jongeman sprong naar
builen en rukte de deur wo««r mol een
ruwen slag. Een oogenblik slond hij hi-sjui-
leloos. Achter den dijk in l suizende riet
aan den oever Hg een roeiboot. In ht paar
tellen zal de jongen er in. sliet van wal en
drc«*£ niet driftige slagen het bootje voort
cp hel kubbende water.
- Ik wit niet! bromde liij. Wal wee'
oudje nu van geiuk....
...H'leefd" worden! Halm
I: I
DINGEN DEZER DAGEN.
Advertcntie-psychclogie.
De meeste individuen onzer huidige
samenleving, die hun leven leven zooals de
omstandigheden dat leven aa.n hen voorleg
gen, zijn (en eenemnale onbekend mot de
groofe psychologische kracht die er uitgaat
van advertenties.
Als zulke menschon bijvoorbeeld een
krant in handen krijgen, lezen zij geheel
onbedachtzaam wat hun daarin wordt voor
gezet.
Zij lezen gemengde berichten, ongeluk
ken, misschien eenig politiek nieuws, dal
i iel geheel en al van sensatie gespeend is,
neuzen dan nog even oppervlakkig de krant
door en hebben daarmee hun wijsheid
blijkbaar voldoende vermeerderd.
Arme mensclien
Hun verstand blijft passief bij hetgeen
zij lezen, zij verscherpen het versland niet
maar stompen hel eerder af.
Als ik de krant lees, dan lees ik bij voor
keur de advertenties, want dan leert men
zijn verstand te laten werken, dan ontwik
kelt zich de fantasie in goede richting.
Dan slufl ik de oogen en spiif ik iedere
advertentie uit tol een roman ia een of
meerdere bedrijven.
Als ik bijvoorbeeld een advertentie lees
een jongeman, die een nieuwe ontmoe-
r.ioel
Maar «lie uitroep klonk dof en verglom-
do dadelijk toen de deur van hel vi>-
"her huisje w«*er gen pen d werd en
bleek rmiwlji' ehiTiend naar huilen
kwam. Midtlei op den dijk bleef ze staan,
hoog opgericht, (arend over hot hing' riet
iu <le richting waar ze do riemen in het
water hoorde klakken. Daar zag ze h un:
- Jozef! Jozef! Woes vcr.stamlig! Bon
ik dan j«> moeder nfel? Joz'-f. blijf h
hier.
Maar diep ineengedoken roei«h.' hij hef
tig voort, alsof ij «Ie slem van zijn h:'a\e
moeder niet hoorde
Daar .-choten heldere klanken door «lo
koele lucht en deinden de schemering in,
\er I' liet rustige meer. 'i Was ïu.-l luiden'
avondgebed vun Iliroedci l'u
spreken en sluit ze oven zoovele ïualcr
weer voor hij do moed vindt, die openba
ring zijns harten Ie durven toespreken.
Hij durft in intimiteit niet verder te gaan en
is radeloos als haar liefelijk»: gestalte aan
zijn oog is onttrokken, zonder de hoop tc
mogen koesteren haar liefelijk gelaat nog
eens le mogert aanschouwen. En dan, ton
einde raad een advertentie in de krant.
Een ander uiterste.
Ik lees in do krant een bekendmaking
van iemand, die waarschuwt aan niemand
oj) zijn naam crediei te vericonen, goederen
af le geven of betalingen te doen, zonder
zijn voorkennis of goedvinden.
Dan spin ik daar een drama uil.
Hol toon eel stelt dan voor een hu is ka mor,
waar geregeld heftige woordenwisselingen
worden gevoerd lussehen een vrouw, die
steeds maar dure «pullen koopt en een
man. «lie al die weelde niet meer beialen
ban of wil.
Ik zie haar eerst kwaad worden .stamp
voeten. later, hel hui.: nitloopen. zenuwtoe
vallen krijgen en als dit alles afstuit op de
onvermurwbare bardheid van ?s mans ge
moed tenslotte toch koopen en schulden ma
ken. Zoo nu'en-dan huiselijke scènes en
tenslotte bovenvermelde advertentie. Is er
schitterender onderwerp voor een drama
denkbaar.
Als ik lees dat ech notaris een of
ting wen sell l met een meisje, dat in «len ambachtsheerlijkheid met titel enz. zal
trein voor bet eerst zijn levensweg kruiste,
dan zie ik die heele geschiedenis in den
trein zich voor mijn oogen afspelen. Zijn
ogen schitteren, zij bloost en kijkt zoo nu
"ii dan naar het onschuldige landschap
buiten.
Hij opent circa 25 maal don mond tol
ver-
koopen, een nieuw drama, dal ik ter uit
werking aan mijn lezers overlaat.
Lees ik een advertentie van een dieren-
osyl, da: goede tehuizen zoekt voor kaden
en honden, dan zie ik angstig-glurende
juffers en dakenlx*.-tijgende huisvaders, «lie
geen rust hebben voor hun lieveling in
veilige haven is fenur; M)r u h;. Dan zie ik
oolijke straatbengels, die zich inlussehen
met de poes van buurvrouw vermaken, «lie
c« ii leegi! groenieubus beve.slig'ci argi een
i ondenstaart en dergelijke evenementen hij
tientallen.
Dan geniet ik.
Laten wij hot voorbeeld volgen van
l i paalde ealagoric van mensclien, n.l. keir
kenprin-.-sen en eenvoudige huismoeders,
«ie bij voorkeur alleen de advertenties en
do doodsberichten lezen. De samenleving
zal er wel bij va -en.
Persiflages.
Eenigc dagen geleden heeft ook in onze
courant hel bericht gestaan dal overleden
was de verdienstelijke Haarlemmer Joli.de
Breuk.
Nu komt hel „Algemeen Handelsblad"
in een artikel over Haarlem met een be
licht over ue baggermolen „Joh. de Breuk
en zegt o.a.r
„Er i-. wijving geweest tussehen gemeen
tediensten, waardoor „Joh. dé Drenk"' niet
baggeren kou".
Bil tc zeggen op zulk een moment getuigt
mi. niet van goeden smaak. J miners: ,.l>e
mortuis nil nisi )>cne".
Volksleiders.
Tijdens *dc debatten krucii de twee
volksvertegenwoordigers Mills en Ban
kier verschil van meening. De vesten
en jas.-cn gingen uit en er werd ten
aanschouwen van «V1 ^elioelc Kamer
door dc beeren gebukst volgens alle
regelen van de kunst, nadat zij eerst
elkander de huid hadden volgeschol-
den. T«»n slotte moi'S'.en alle aanwezige
politieagenten hén
zij onder gescbreei
weggeleid.
[.'beiden ei]
w uit de
In den komkommertijd io zoon robbertje
wel geschikt voor opleving van «Ie polilick.
Wat zei onze vorige Franseiie gezant
Monsieur Charles Benoist. ook weer over
„parleuienlarilis'' 'l Was zoo iels aks een
besmettelijk,1 ziekte, die verhand liiehl inef.
de Westerlengte Noorderbreedte!
Stijllessen.
Bit een brochure ov er
eon h a a r m i d d e 1.
Dn ar ik reeds bij u 4 weken in be
handeling bon on dat u mij toen u
haarmiddel beeft aanbevolen, zie ik,
«lat in dien korten lijd mijn haren uil
'Te poriën rijzen, en mijn gebeden ka
len kruin is haast verdwenen.
D c n u 11 i g c ziekte.
Hierbij «loeien wij u mede dat X een
haarziekte heeft gehad, waarvan de
heer IJ. hel kaar lot een gelijkmatige
groeien heeft gebeierd.
O n ze practischc a r c h i t e I e n
Die snijtand moet gebroken uil het
beloog der hoeren van «len winkelstand
Fordmop.
Het stormt en het gegolfd-ijzeren
dak vliegt van den hoer zijn schuur
Misschien betaalt Ford me iw nog 5
«lollars voor, zegt hij tot zich zelf en
hij sluurt den blikken rommel naar
Detroit naar de fabriek van Ford.
ni' weken later krijgt do hoer een
spiksplinternieuw Fordjo thudgn-
slimrd met het volgende briefje er bij:
..Ziehier uw gcn-parecrdc auto.
Maar schrijf mis eens, hoo Lot ongeluk
eigenlijk eeheurd is
Kinderbegrip.
•li)iluul ader hooren ZGgge11
ITij begreep- het bliksems gauw
Dal de zeug binnen con weekje,
"W«1 wat jongen hebben zou.
Jantje had heel voel gevraagd loon.
Informeerde iedfre»i «lag,
Hor-veel jonge biggen Vader,
Moeder-zeug al krijgen zug.
Hoe die biggetjes er kwamen,
Of die -til worden gebracht,
Hoeveel er nu zouden komen.
Wat of Vader daarvan «lacht.
Of de zeug er blij mee zijn zou,
Aks zij zooveel kind'reii had.
En of zij dan alle dagen
Altijd bij haai' kleintjes zal?
Zoo dacht Jantje, en hij spande
Al zijn kleine hersens in.
Vader zei niet veel en Jantje
Bleef zoo wijs als in '1 begin.
Toen liet eindelijk geschied was,
Ding Jan dadelijk cr heep.
Zag zijn Vader zeer sip kijken
Toen liij zei: l Is er maar één
Pa, zi-i Jan toen. is toch go«.-«l n.
Dat »t nog een big>; ligt,
Anders had dc .zeug toch zeker,
Heelemanl \qur r:'k° gebigd
