Vierde Blad.
DE VALSCHE TAND.
Zaterdag 24 April 1926
Buitenl. Weekoverzicht
De schoonmaak is loch ergens goed
ToorI Ja heusch, wij mannelijke slachtof
fers zijn daar niet altijd van overtuigd,
maar het is toch zoo. Wat er deze week
op de bureaux der Leidsche Courant is
huis gehouden het is niet te beschrij-
- ven, maar een der gevolgen was, dat de
oude paperassen van de „Leydsche Gou-
rant" uit het jaar onzer Heeren 182G
weer eens werden nagesnuffeld. Dat was
de goede zijde van de schoonmaak, want
het leidde lot een vergelijking tusschen
toen on nu. Misschien herinneren onze
lezers zich nog van de schoolbanken dat
100 jaar geleden de Griekschc Vrijheitls-
oorlog plaats had tegen de Turken. De
berichten daarvan hielpen natuurlijk ook
mede om de kolommen van dat oude eer
biedwaardige blaadje te vullen. Zoo vinden
wij in het nummer van den 24sten April
een tijding van Missolunglii, geput uit een
brief van Konslantinopolen, dateerend
van 20 Maart; dus maar een kleine maand
later. Maar er slaat dan ook bij, dat deze
brief per buitengewone gelegenheid over
Bucharest ontvangen was. In hetzelfde
nummer wordt dok een brief aangehaald,
welke voorkomt in het „Diairo di Roraa"
van 20 Maart eveneens over de a.s. val
van Missolunghi.
De journalistiek vau het jaar 1820.
Thans vertrekt Amundsen naar de
Noordpool met een luchtschip. Twee
Zweedsche vertegenwoordigers van de fo
to-pers reizen hem in een vliegmachine
achterna, om het vertrek van Amundsen
van Spitsbergen te fotografeeren en vol
gen hun zoover ze kunnen, om daarna
mot rn vaartje huis-toe te vliegen, waar
na den volgenden dag de foto's in d%
krant slaan. Een paar andere. Amori-
kaansche, journalisten zijn met een radio
toestel naar Alaska vertrokken en hopen
zoodoende in voortdurend contact met* het
luchtschip van Amundsen te blijven. Als
de „Norge" dan 's morgens aan de Pool
Jandt en deze gebeurtenis even draadloos
den aether inzendt, vangen dezo twee
Noordpool-journalisten het telegrammetje
op, sturen hot door naar hun blad en
's avonds lezen de koopers van het blad
het heugelijke nieuws.
Dat is de journalistiek van het jaar
1926.
Over honderd jaar heeft ons nageslacht
wellicht geen kranten meer noodig, dan
is (Je televisie, zoover ontwikkeld, dat ze
alles draadloos kunnen zien en hooren
gebeuren.
De Engelse li o steenkolen-
crisis. De schoonmaak.^., dat is
nu reeds de tweede keer, dat wij daarover
beginnen, de gedachte daaraan spookt
nog steeds in ons brein rond. De schoon
maak dan heeft do kachel naar den zolder
gebracht, en daarmede een einde gemaakt
aan de misère met de Engelsche anthra-
ciet. Doch nu begint de misère in de En-
gelsche mijnen pas. Want de volgende
week loopt de subsidie af. welke de Brit-
schc regeering verleden jaar aan de mijn
industrie had verleend om haar weer op
de been te helpen. Doch thans kan ze nog
niet op eigen beenen slaan. De exploita
tie der mijnen levert niet voldoende winst
op. Dat moet veranderen, maar hoe? Re
organisatie, nationalisatie, zeggen do
mijnwerkers. Loonsverlaging, verlenging
der werkuren, zeggen de mijneigenaars.*
Loop naar de pomp, zeggen weer de mijn
werkers. Blijven jullie dan maar thuis,
dan sluiten wij de boel, antwoorden de
mijneigenaars. Kom, kom, kom. sust de
premier Baldwin, laten wij eens lekkertjes
samen' praten. Nu, dat gebeurt op het
oogenblik, als de besprekingen tenminste
weer niet afgebroken zijn. Men vreest, dat
FEUILLETON.
6)
„Dat kan wel zijn. Maar nu komt de
vraag: Als Willy Kersten niet gedood
beeft, wie keeft het dan gedaan?
,.De waarheid zal toch wel aan* den
dag komen?"
„Dat is nog zoo zeker niet. Mijn erva
ring heeft nu geleerd, dat in soortgelijke
gevallen, de dader meestal niet bekend
wordt. En als dit toch geschiedt, dan is
bet ontzettend veel moeite."
..Hoe weet u dat zoo?" vroeg het meisje
hem verrast aanziende.
,,Wel in dit geval b.v. is men van
meening, dat. Willy Kersten heeft dood
geslagen en verder zijn er allerlei om
standigheden, die tegen hom pleiten, zoo
dat zelfs zijn vrienden aan zijn onschuld
twijfelen. Ik geloof zelfs, dat zijn tante
vreest, dat hij de moordenaar is."
..Denkt u dat!" riep Jenny angstig"
„Xn ziet u zelf, hoe moeilijk het zal zijn
achter de waarheid tc komen. Niet dat
Willy onschuldig is, maar ook de moorde
naar moet gevondon worden."
„Daar had ik niet aan gedacht. Maar
houdt u liet niet voor mogelijk dat Ker
sten zichzelf gedood heeft?"
..Neen, dat kan ik niet aannemen," zei
Thomson met het lachje, dat hem eigen
was. „Niemand zal zichzelf zulk een slag
op liet hoofd toebrengen en daarenboven
er is geen enkel voorwerp in zijn nabij
heid gevonden, waarmede hij het zou
Lebben kunnen doen."
het weer op een regeeringssubsidie zal
uitdraaien.
Do oorlogssct huidon. Dezer
dagen kwam een bericht melden, dat do
Franschen, met de Amerikanen tot over
eenstemming waren gekomen inzake de
regeling der Frausche schuld aan Ame
rika. Was het maar waar, de Franscho
franc zou opspringen van vreugde. He
laas, zoover is het nog niet. De tegen
spraak volgde al gauw.
Blijkbaar hebben we hier te doen met
een voorbarigheid, die sterk doet denken
aan de onvoorzichtigheid indertijd door
Caillaux begaan en waarbij voorloopige
besprekingen in dit geval li/sschcn de
heeren Mellon en Bérenger al eigenlijk
als beslissende onderhandelingen worden
voorgesteld.
Toch meent men, dat overeenstemming
weldra volgen zal, daar men van heide
zijden tot toegevendheid geneigd schijnt.
Bovendien heeft de Amcrikaansche Senaat
de met Italië getroffen regeling van do
oorlogsschuld ten slotte goedgekeurd', met
54 tegen 33 stemmen, nadat blijkens een
mededeeling in de „Times", tc voren met
gelijke stemmenverhouding een voorstel
van Borah, om liet vraagstuk naar de fi-
nancieele commissie ter verdere overwo
ging terug te zenden, was verworpen.
Voor Italië is dus alles goed afgeloopen
en alleen hebben eenige senatoren de ge
legenheid gehad eens onomwonden Ie
zeggen wat ze Yan het fascistische Italië
en van de fascistische leiders denken. In
nauwelijks één ander parlement ter we
reld is men gewoon zoo zonder eenige be
perking of voorbehoud zich over builen-
landsche regeeringen en buitenlaudsche
toestanden uit te laten, als dat in den
Amerikaanschen Senaat het geval is. Het
Inachtige en vooral ook zoo rijke Amerika
acht het blijkbaar niet noodig eenige re
serve bij zijn oordeel over anderen te doen
gelden. Bij het debat in den Amerikaan
schen Senaat is het dan ook weer warm
tegen Italië en zijn dictatuur toegegaan.
Vooral Senator Reed die Mussolini
met Caligula en Nero in een drieman
schap van boosheid vereenigde onder
scheidde zich daarbij. De arme Ameri-
kaansche belastingschuldigen, zoo zeide
hij o.m., moeten bloedon, omdat een Ita-
liaansche dictator imperiale droomen
koestert. Senator Reed ontving den steun
van senator Johnson, die vooral opkwam
tegen de bewering, dat men geen betere
voorwaarden bad kunnen bedingen en dat
men gevaar liep niets to krijgen als men
deze voorwaarden niet aanvaardde.
Maar deze felle ontboezemingen waren
ook de eenige, die aan de discussie wat
levendigheid gaven. De neuzen waren
reeds geteld en de aanvaarding van do
overeenkomst was reeds verzekerd.
Dat kan ook België moed geven. Do
Belgische franc hoeft wel eens een op-
frisschertjf noodig, hij zakt de laatste da
gen weer in elkaar als een mislukte plum
pudding.
Vredesonderhandelingen.
De vredesonderhandelingen in Marokko
vorderen langzaam. Zoo nu en dan knij
pen de Riffijnsche gedelegeerden er even
tusschen uit per vliegtuig.
De Franschen en Spanjaarden willen
namelijk, vóór de bespreking van de eigen
lijkc vredesvoorwaarden eerst de aan
vaarding van een wapenstilstand en zij
stellen daarbij den cisch, dat de gevange
nen zullen worden uitgewisseld en het
allerbelangrijkste dat de Fransch'-
Spaansche troepen in de gelegenheid zul
len worden gesteld hun front te-verbete
ren. Franschen en Spanjaarden .willen
hun linies vooruitbrengen en nieuwe
strategische punten gaan bezetten. Deze
laatste voorwaarde hebben de door Abd-
ol-Krim aangewezen onderhandelaars niet
maar zoo dadelijk durven aanvaarden en
nen van hen is daarom per vliegtuig naar
Ahd-el-Krim's hoofdkwartier gegaan, om
met dezen overleg te plegen. Door de aan
vaarding immers van dezo voorwaarde
zouden de Rifkabylen bij een mogelijke
mislukking der onderhandelingen ten
zeerste in het nadeel komen. Voor do
P'ransch-Spaan^che troepen zou dan im
mers bij een voortzetting yan het offensief
de positie belangrijk gunstiger zijn gewor
den. Als de Rifkabylen dus deze voor-
Ze hadden nu de plaats bereikt, waar
men Kersten had gevonden? Thomson gaf
Jenny de hand tot afscheid.
„Nu moeten we ieder onzen weg gaan,"
sprak hij. ,,'t Is boter, dat men ons niet
te zamen ziet. En om u de waarheid to
zeggen, ik zou mevr. Kersten wel eens
een bezoek willen brengen. Ik zal u wel
schrijven, als ik u weer zou willen spre
ken. Adieu."
Thomson steldo zooveel belang in do
zaak, dat hij al meer gedaan had, dan hij
aan Jenny had verteld. Hij had reeds naar
Londen om een detective geschreven, dien
hij met den volgenden trein verwachtte.
Maar zelf wilde hij ook niet stil zitten en
zoo kwam het, dat hij inlichtingen inwon
en nasporingen deed, zooveel als maar in
zijn macht was.
En zoo stond hij dan nu ook voor de
plek, waar de euveldaad was volvoerd: Zij
lag een weinig terzijde van het voetpad,
dat door het park liep. Het gras was plat
getreden. Dit wce3 er op, dat er een wors
teling had plaats gehad. Nauwkeurig on
derzocht hij het gras. Daar* zag hij iets
wits glinsteren. Het was half in de aarde
getrapt. Met zijn vinger krabde hij het
voorzichtig uit den grond, veegde het af
en zag, tot zijn groote verbazing, dat het
een valsche tand was, die, naar zijn groot
te, van een man moest „zijn.
„Hoe jammer," dacht hij, „dat niemand
getuige is van deze vondst."
Van wien was die tand? Van den heer
Kersten? Van diens moordenaar? Zeker
heid kon hij slechts krijgen door in Kcib-
tens mond te kijken. Dat moest hij in
ieder geval trachten to doen en deze ge
dachte versterkte hem in zijn voornemen
waarde aanvaarden, zou men daaruit wel
mogen opmaken, dat ze zelf hun eigen
positie vrijwel hopeloos achten.
Maar zoover is het nog niet.
Voorloopig zijn de besprekingen weer
uitgesteld.
Van den eenen kant beweert men, dat
de Riffi met opzet de besprekingen trai-
neeren om tijd te winnen en zoodoende de
Franschen en Spanjaarden den meest gun
stigen tijd voor operaties ontnemen. Van
den anderen kant vestigt men er de aan
dacht op, dat de Ooslersche manier van
onderhandelen nu eenmaal langzaam en
plechtstatig is. Wij zullen eveneens met
Oostersche gelatenheid het verloop der
dingéh moeien afwachten.
STADSNIEUWS
Volksbondsnieuws.
Het 7e lustrum van de
uitvaardiging der Encycliek
„R e r u m Novaru m".
Wanneer zoo aanstonds de geheolc RJv.
arbeidersbeweging zich znl gaan opma
ken om te vieren dit zevende lustrum, dan
lijkt het mij toch wel gewenschl, dat nieu
althans in hoofdzaak weet, wat of toch
eigenlijk is die Encycliek „Rcrum No
va rum".
Velen tocli welen wellicht niet hij bena
dering wat een Encycliek is, nog veel min
der, wat de betcekenis is van de Encycliek
die met den naam „Rerum Novarum"
wordt aangeduid.
Een Encycliek dan is Pauselijk rond
schrijven van ailgemeene strekking, zoo
b.v. heeft de .thans regeerende Paus nog
zeer kort geleden uitgevaardigd een Ency
cliek over het Koningschap van Christus;
zijn voorganger o.m. een Encycliek over
don Vrede.
De Encycliek, welke hier besproken
wordt, was gewijd aan de belangen van
do werklieden.
Waarom wordt nu dezo Encycliek Rc
rum Novaaum" (wat bcleckent ,.van
nieuwe zaken") genoemd. Is dal, omdat
hierin over nieuwe dingen wordt gespro
ken? Neen; de Encyclieken worden steeds
genoemd naar hun beginwoorden, en, wijl
deze Encycliek aanvangt met die woor
den, daarom wordt deze Encycliek aldus
genoemd.
Wat nu is de inhoud van deze zoo be
roemde Encycliek?
In de inleiding somt de Paus op de
oorzaken van de maatschappelijke mis
standen» vooral (doch niet uitsluitend)
voor dc arbeiders.
Daarna beantwoordt de Paus de vraag,
hoe hierin verbetering moet gebracht wor
den. Op welke vraag de Paus eerst een
negatief antwoord geeft, n.l. waar de ver
betering niet gezocht moet worden, om
dan tc geven het positievc*antwoord waar
van wel do verbetering te verwachten is
en wat moet worden gedaan om in clc
ellendige toestanden, waarin destijds dn
arbeiders verkeerden (en ook nu nog blijft
er wel iets te wenschen over), verbetering
te brengen, om daarna allen, die kunnen
en moeten medewerken, op tc wekken met
spoed aan 't werk tc gaan.
De oorzaken, die do Paus noemt, zijn
de volgende: (Hier vol ge oen vertaling
van de R. N. van Th. J. Zoutmulder, pr.;
(I) nummering van mij). „Want, nadat de
oude werkliodcngilden in dc vorige eeuw
waren opgeheven en geen enkel bescherm -
middel daarvoor in de plaats werd ge
steld, (2) toen de instellingen en wetten
den voorvaderlijken godsdienst had
den afgeschud, zijn langzamerhand in
den loop van tijd de werklieden alleen
staande en onverdedigd overgeleverd aan
de onmeedogendheid der meesters en aan
de breidelooze hebzucht der concurrenten.
(3) Het kwaad is vergergerd door een
vraatzuchtigen woeker, welke, ofschoon
meermalen door een uitspraak der Kerk
veroordeeld, toch door hebzuchtige en
winsizieke menschen onder oen verander
den vorm, maar in werkelijkheid onver
anderd gedreven wordt; hierbij komt nog
dat èn het aannemen van werken èn de
handel in alles nagenoeg in de macht van
weinigen is gebracht, zóódat weinige ver
mogenden en bovenmatig-rijken een bij
kans slaven-juk aan de lallooze schare der
proletariërs hebben opgelegd."
Waar het geneesmiddel niet is le zoe
ken. In dit gedeelte bespreekt de Paus
op welke wijze do socialisten verbetering
willen brengen; toont aan, dat dit middel
niet deugt, doch integendeel zal brengen
een „harde en hatelijke slavernij", de deur
zou open stellen ,,voor onderlinge afgunst,
verkleiner ij en tweedracht" on bij de totv
passing van dat middel zouden ,,de bron
nen zeiven van den rijkdom noodzakoLij-
kerwijze beginnen te verdrogen."
Bij wie liet geneesmiddel xian wel tc
zoeken? Bij de Kerk vooral, bij don Staat
en hij de patroons en werklieden. De Paus
geeft aan op welke wijze deze moeten
werken om de verbetering te bewerken.
Uil deze korte uiteenzetting moge blij
ken de groote betcekenis dezer Encycliek,
die was en is de grondwet voor do Ka
tholieke .Sociale organisaties. Ook zal oen
igder duidelijk zijn, dat, wil men althans
eonigszins op de hoogte zijn van wat de
taak is der Katholieke Arbeidersbewe
ging, een grootere kennis noodig is van
deze Encycliek, dan kan worden verkre
gen uit het lezen van een enkel dagblad-
arlikel. v. K.
R. K. Vereen, van Jonge Middenstanders
„St. Peter Kanis".
Om ongeveer 9 uur Donderdagavond
opende do voorzitter in Zomerzorg do goed
bezochte vergadering mot oen welkomst
woord, speciaal tot den heer F. Schneiders,
dio dezen av.ond voor do verecniging
een lezing zou houden over „De R. K.
Pers.
Spr. begon met de mcdculeeling dat het
door hem te behandelen onderwerp meer
hot karakter van een causerie zou dragen
en in twee deelen zou geschieden. Hoden,
den eersten avond, zou spreker een tech
nische uiteenzetting geven van het cou-
lantcnbedrijf. terwijl op den tweeden
avond, op 6 Mei de moreclo invloed van
de R. IC. Pers zal worden behandeld.
Het technisch gedeelte zijner lezing zou
spreker willen verdeden in 2 doelen n.l.:
le. liet redactioneel-teehnisch gedeelte en
2c het zuiver technisch gedeelte. Het
tweede dool behoort voor ceu lezing niet
tot het belangrijksto en kan veel beter in
de praclijk worden waargonomen, waar
toe spreker door dc excursie naar do Leid
sche Courant do leden der verecniging in
de gelegenheid zal stellen.
Eerst gaf spreker een beeld van de wij
ze waarop dc bladen aan hun betichten
komen, dc groote onkosten waarmede dal.
gepaard gaat, en in 'l algeriTcen liet werk
\an een journalist.
Aan het eïndo van het eerste deel wees
spreker op het groote nut dat cr in gele
gen is om de R. IC. Perfl op te voeren en
op den steun die vooral do Katholieke
Middenstanders door hot ndvertccren in
K. K. bladen daarbij kunnen verleenen.
In hot tweede deel zijner lezing had
spreker conigo lichtbeelden willen verton
nen, doch door diverse omstandigheden
achtte spreker het wenscbclijker om al
leen eenige onderdeden lo laten zien om
dat dc machines beter in de praclijk le
bezichtigen zijn. Ilecl duidelijk toonde
spreker aan hoo een krantenblad eerst ge
heel in lood gegoten wordt.
Na nog andere bewerkingen komt einde
lijk de groote rotatiepers in actie, uit, wel
ke machine dc rollen blank papier die er
aan dc voorkant ingaan, er ais l'ianten,
bedrukt, gevouwen en geteld tc voor
schijn komen.
Vervolgens noodigdc spreker dc leden
uit tot. een bezoek aan de drukkerijen van
de Lcidsche Courant, op Woon* lag en
volgende dagen van dc volgende week
telkens zullen dan een tiental leden in
tie gelegenheid gesteld worden het bedrijf
in oogonschouw tc nemen.
Hiertoe moeten zij zich dan plm. half
drie aan het Bureau van de Loidsehc
Courant op het Rapenburg vervoegen.
Hierna sloot spreker hel- eerste doel
zijner belangwekkende lezing.
Dc voorzitter bedankte in zijn sluitings
woord do spreker voor zijn aangename
causerie en bood hem een klein blijk
van erkentelijkheid aan.
Op Donderdag G Mei zal dc heer Schnei
ders zijn lezing voortzetten en op 115 Mei
zal do heer Wilmink spreken over dc
Oostkust van Sumatra, met lichtbeelden.
Kamer van Koophandel cn Fabrieken.
De Kamer van Koophandel cu Fabrie
ken voor Rijnland, vergadert Woensdag 28
April 's middags 2.30 uur in de voorzaal
der Sociëteit „Amacitia", Rrecslrnat 78
30, alhier.
De agend.l vermeldt: Opening. Notulen.
Mededeolingen. Ingekomen -tukken. Varen
met motorvearliri'-reu in Ihi/mmvaferen.
Sluis te Gouda. DnslheslelliugiMi en l'ostla*
rioven Geld \.i •!->n in het Postkantoor,
te Leiden op Zaterdag. Keur op Tonnoaj!
en Haring. Cadeau-stelsel. Ambtshalf
doorhaling van ingeschreven handelszaken*'
Rondvraag. Huishoudelijke Vergadering.
MUZIEK.
Leidsche Orkest Verecniging.
De voorbereiding van hel op 15 Decem
ber 1925 gegeven Invilatieooncert dap
Lcidsche Orkest Vcroeniging, heeft zóóveel
tijd gevergd, dal dientengevolge hel aanta,'
concerten in dit seizoen mitvler F geweest
dan het Bestuur oorspronkelijk gehoop,'
had te kunnen geven. Voor hot volgend
seizoen zijn echter maatregelen getroffen
dat minstens een viertal goed voorbereide
concerten zullen plaats vinden.
Voor het laatste concert iu dit seizoen
op Dinsdag 27 dezer is door tien dirigent,
Henri Zeldenrusl, oen programma samen1
gesteld, dat zeker belangstelling verdient.
Onze slndgenoote mej. Rdosjo Driesseï
zal voordragen hel 3o Pianoconcert van
Beethoven mot begeleiding van orkest.
Vooraf gaat de prachtige Kgmnnl-Ouvorlurt
Door hof orkest worden voorts uitgo'
voord de Unvollendete Symphonic van
Schubert en het Concerto Grosso no. 8 van
Gorelli. Dit laatste werk wordt ten gehoor»
gebracht in den oorspronkelijken stijl, dus
met begeleiding van Clavecymbcl.
Mej. M. Veld hu ijzen, eveneens eeue .Mad-
genoolc, z.al dit kostbare instrument, dat
uit Den Haag moet komen, bespelen.
Hel is le hopen, dat dit ronrprl, dat (c
gen lagen prijs toegankelijk is, vele h<y
Inngstellenden zal trekken. Een i vond var.
kunstgenot, waarmede inon levens een spo'
cifiok Leidsche instelling steunt.
SPORT
VOET BAL.
R.-K. FEDERATIE.
Opening R.-K. Sportpark Amsterdam.
Naar wij vernemen is hol Duitschc elf-
lal, dat oi» 9 Mei to Amsterdam zal :.pe-
len als volgt samengesteld:
Doel: Bosing (Slerkradc 06): achter:
IToltkamp (Alteuossen) aanvoerder cn
Szafran (Kuternhcrg)midden: Send
(Katernbcrg) Ducker (Jugeiidspost) en
Klein (Miltel-Moiderieh); voor: Kils. c
(Altcnes.sen), Molleuhoff (Ablcn), Altrath
(Jugcndspost), Hunting (Rottliausen) en
Borges (Antonen-Bochem).
Daartegenover vaardigt de D.H.V.D.
het volgende elftal af.
Voor: A. v. Korthd. ar (II.B.C.); W. Pe
ter.; (Excelsior), G. Kempcrinnn (Graat
Willem), N.N., cn Th. llruckors (R.K.A,
V.); midden: Th. Go ff eng (R.K.A.V.), W.
Lam pc (l).ll.L.) eu G. Kc<k (Wilskracht);
achter: A. Bouwens (Graaf Willem) c-n M.
v. Beursen (II.B.C.); doel: J. Kaag (Al
ways Forward).
Aanvankelijk was. tils recht luimen be
noemd Has aut van Gelei inmiddels
hooft de/e spelers bedankt, z indut naar
teil plaatsvervanger moet worden omee
zien. Vermoedelijk zal de open plaats
worden ingenomen door den Meer-spo-
l-r Rij'.. of I.e. uw. i.. van Graaf Wil
lem. Van hel Duitschc elftal zijn ons al
leen Holtkamp eu Altrath hek-nuldo an
dere speler- hebben wij nog nimmer zien
spelen. Zijn we wel ingelicht dan is dit
elftal collier van zeer goede kwaliteit.
Daarbij komt nog dut oen drietal oefen
wedstrijden wordt gespeeld, zoodat du on
zen op gcduchen tegenstand kunnen reko-
nen.
Ook hel elftal der Hollanders verschilt
danig hij dut van hel vurige jaar. In do
voorhoede is slechts Kemper man herko
zen. De middenlinio blijft geheel ge
spaard, doch hier doet zich het feil voor
dal de drie «spelers ieder op ecu undero
plaats zijn gekozen. Verder was ook Kang
verleden jaar vau de partij.
Do Hollanders spelen in Oranje shirt
met zwarte broek, de Duil.seluws dragon
een witte .shirt en lichtblauwe broek.
Betreffende don openingsdag kunnen
wij nog hot volgende mededeelen. Des
morgens zul in de kapel van het St-Igna-
tius-Collcge een JI. Mis worden opgedra
gen, wraronder all R.-K Am.sterdaiu-
sche sportlui ter H. Tafel zullen naderen.
Tevens zal dien morgen een boottocht
plaats hebben door rle haven, waaraan
iemand anders binnengekomen en wol do
commissaris van politic.
„U komt van Scotland Yard, hot kan
toor van do politiedienst iu Londen?"
vroeg dezo aan Thomson met zekeren arg
waan.
„Neen - dat juist niet," was het bedaar
de antwoord.
Het was eon pijnlijk nogenblik. Geluk
kig kwam dc bediende binnen on zei, dat
cr iemand was, die naar den heer Thom
son vroeg.
„Mooi zoo", zei Thomson, „dat zal do
man zijn om wien ik telegrafeerde, een de
tective van .Scotland-Yard." En dan tot
den commissaris: „Wij zullen u het onder
zoek wat makkelijker maken, mijnheer."
„Heel aardig inderdaad." zei dc com
missaris koeltjes. Hij voelde zich bolcc-
digd.
„Zou de man hier rnogen komen, genadi
ge vrouw?"
Mevrouw Kersten knikte toestemmend
on do ambtenaar verscheen. Het was do
type van oen gewoon detective, die uitge
zonden wordt om een onderzoek iu tc stel
len naar diefstallen en andere dergelijke
kleine vergrijpen. Hij boog -nor dc aan
wezigen cn vertelde toen, dat hij afgezon
den was om Thomson tc helpen bij het on
derzoek. Deze legde hem de zaak bloot cu
dc detective onderzocht daarna do hoofd
wonde.
„Een gemcene slag", zei hij op ge wicht i-
gen tpou. „Waarmee toegebracht?"
„Dut is nog niet uitgemaakt," ant
woordde Thomson.
(Wordt vervolgd.)
jpevrouwè Kersten te bezoeken. IF jtaje
den tand in zijn vestzak en begaf zich da
delijk naar het hoerenhuis, waar hij aan
schelde.
De bediende, die hem opendeed, wift een
man op jaren.
„Is mevrouw Eerstens thuis?" was zijn
vraag.
Dc oude man keek Thomson verwon
derd aan en antwoordde niet.
„Ik ben detective", vervolgde Thomson.
„Of beter, inspecteur", loog hij.
„Zoo, dat verandert de zaak. Ik behoef
u niet te zeggen dat mevrouw blij zal zijn
u te zien."
„Wilt u me aandienen? Hier is mijn
kaartje."
Eenige oogenblikkcn daarna bevond hij
ich tegeuover mevrouw Kerston.
„Ik ben mevrouw Kei sten mijnheer
Thomson?" vroeg ze een blik op het kaart
je werpend.
Thomson maakte een liehto buiging. „Ik
ben detective-inspecteur cn verblijf toeval
lig in deze streek. Gaarne zou ik u van
dienst willen zijn in de geheimzinnige zaak
van den moord."
„Zeer verplicht. Maar is daar werkelijk
iets geheimzinnigs in?" vroeg ze op zacb-
ten toon.
„Gelooft u van niet, mevrouw?"
„De dader is toch gevut", zei ze hem
oplettend aankijkohd.
„Zeker. Er is tenminste iemand gevan
gen genomen."
„Wat zegt u dat twijfelend! Gelooft u
dan niet, dat hij het is?
„Ik twijfel er inderdaad aan."
„Hoe interessant! Ga zitten, mijnheer
ThonisC'.. eu vertel me eens waarom."
„Gisteren zag ik den heer Kersten met
den jongen man, dien men gearresteerd
heeft."
„En u gelooft niet?"....
„Neen", onderbrak hij haar, terwijl hij
haar scherp aankeek.
Zij sloeg dc oogen niet voor hom neer
en zei: „Zeg mij dan alios, wat u weet, als
't u blieft cn hoc u over do zaak donkt."
Thomson voldeed aan haar wonsch, maar
het ontging hem geenszins, dat zij onder
wijl zeer onrustig op haar stoel heen cu
weer draaide en angstig dc kamer rond
keek.
„Zou ik het lijk eens mogon zien?" vroeg
hij beleefd. „Ik heb een beetje verstand
van hoofdwondon."
„Zeker."
Zij bracht hem aan hel andere einde van
de gang, deed een deur open en zei: „Daar
ligt hij." Zelf ging ze niet binnen, omdat
de bediende weer iemand aandiende.
Voorzichtig betrad Thomson het ver
trek, waar dc doode onder een wit laken
op een tafel lag. Hij ging dadelijk naar
het hoofdeinde, want, voor dat or iemand
binnenkwam, wenschte hij zich cr van tc
overtuigen, of cr een tand in den mond
van den doode ontbrak. En net was hii
bezig do bovenlip even op tc lichten, toen
hij mevrouw Korsten hoorde zeggen: „Wat
doet u daar?"
Thomson schrok, maar herstelde zich
spoedig en antwoordde: „Hel kwam mij
voor, mevrouw, dat de bovenlip wat go-
zwollcn was."
Hij had evenwel genoeg gezien. Alle
tanden waren aanwezig. Geen enkele ont
brak.
Tegelijk met mevrouw Kersten was nog
