„fin Leidsels Carat"
Tweede Blad.
MIJ IS DE WRAAK
Woensdag 7 April 1926
Letteren en Kunst
Pater Jonckbloet SJ. t
Op zeven en zeventigjarigen leeftijd is,
looals gemeld, te Nijmegen op het St. Ca-
jiisiuscollege overleden de zeereerw. pater
Godfried Daniël Augustinus .Jonckbloet.
„Do Maasbode" wijdt aan d^zen hoogst
verdienstelijken priester het volgende „in
jiemoriam":
„Wie pater Jonckbloet nog in zijn jonge
jaren gekend heeft en zich diens zeer wan
kelbare gezondheid herinnert, zal zich bij
hel vernemen van dit doodsbericht een
o: genblik verbazen dat dezen physiek
zwakken priester nog zulk een hoogen leef
tijd is ten deel gevallen.
Een welverdiend emeritaat moge do
laatste jaren den persoon van dezen ver
dienstelijken priester-missionaris lelter-
kundige-journalist uiteraard wat naar den
achtergrond hebben-geschoven, een jaar of
veertig geleden wist hij de algemeens aan
dacht en sympathie in het openbaar Ka
tholiek leven naar zich toe to trekken.
Als jong priester en leeraar aan het col
lege der paters Jesuieten te Sittard debu
teerde hij in die dagen, tóen de gaarde der
katholieke letterkunde nog in eersten aan
leg stond, als dichter en letterkundige, es-
saic-schrijver van een trisch en oorspron
kelijk talent.
In „De Katholiek" verschenen ook bij
tijd en wijle zijn kleurige dichterlijke
overzettingen van de profetieën van Isaias.
Met blijde waardeering en hartelijke
sympathie werd de ontwikkeling van den
begaafden dichter, den onderhoudenden
causeur en frisschen schrijver gevolgd,
teen opeens de droeve mare rondging, dat
d© jonge pater Jonckbloet, die zooveel be
loofde, bedreigd werd door een hopeloos
sloopende kwaal.
Zijn leeraarstaak te Sittard, waar de
studenten hun enthousiasten voorganger
zoo genegen waren, moest hij opgeven en
onverwijld werd hij door ziin Overheid,
die dit jonge zooveel belovende leven nog
hoopte te kunnen redden, naar het beken
de luchtkuuroord Davos gezonden. Maar
niet als een wanhopig patiënt vertrok de
jonge pater Jonckbloet naar Davos, meer
nog dan op de heilzame hooglucht rekende
hij op zijn heerlijke optimisme en zijn niet
neer te slaan idealisme, die hem de zoo
ernstig dreigende gevaren zouden doen
overwinnen.
Veroordeeld om voorloopig uitsluncnd
voor zijn gezondheid te leven, vermocht hij
toch niet zijn dartele pen uit de vingers te
leggen.
En zoo verschenen aldra uit het oord,
waar hij rusten moest en aan zijn broze ge
zondheid moest werken, in „De Katholiek"
zijn van leven tintelende schetsen over het
winterleven te Davos, later biieengebun-
deld in dat prettige en graag gelezen reis
boek „Een winter te Davos" en „Davos
voorheen on thans".
Zijn vlotte lichte stijl herinnerde aan Si
mon Gorter's fijne „Areachon", en deze
blijde opgewekte toon, eenmaal in deze
dagen van bedrukking aangestemd, is.hem
steeds in zijn latere werken bijgebleven.
Van Davos teruggekeerd bleek zijn
broos gestel op den duur toch niet bestand
te zijn tegen het wisselvallig Hollandsche
klimaat, en zoo werd pater Jonckbloet in
1S90 door zijn Overheid aangewezen om in
Nederl.-Indië zich aan de Zielzorg te gaan
jijden.
De Katholieke lettervrienden, die nog
zuinig- hadden te zijn op hun scliaarsche
dichters en schrijvers, zagen met leedwe
zen pater Jonckbloet al3 missionaris naar
Ked.-Indië vertrekken. Maar de moedige
priester moge een buitengewoon werkzaam
zieleherder zijn geweest achtereenvolgens
als pastoor te Semarang, Batavia, Buiten
zorg, Magelang, Soerabaja en Malang,
zelfs de tropische zon mocht zijn geestdrift
voor de letteren niet dooven. Voor de Ka
tholieke pers in Indië is hii een baanbre-
FEUILLETON.
door EDW. HALLIWELLS.
(Nadruk verboden).
16)
„Ja, in den avond," sprak Cecil, „zij
klampte mij aan in het tennistentje, links
van het kasteel. Wij waren toen samen al
leen, de anderen speelden. Zij stelde mij
de kaarsrechte lange, lommerrijke beuken
laan voor als een ideaal-schietbaan, gaf
tevens het denkbeeld der vciligheidsmaat-
Wgelen, daar anders zoo'n schieten in het
Park niet verantwoord was. Den volgen
den dag stond zij herhaaldelijk bij het op-
napelen der mijten toe te zien. Toen ik
Edward, den tuinbaas, vroeg, wie de mij
ten zoo had laten plaatsen, zag hij mij
verwonderd aan en zeideWel, U zelf im
kers, HertogIk vond de regeling uit
wekend en, om me groot to houden, zei
'k: O ja, dat is waarZoo bracht men
Bdj de eer der regeling, doch ik had Ed-
*ard slechts in het algemeen last gege-
Ten; de nauwkeurige uitvoering hebbqn
Maud te danken'. De opstelling der
pijlen was zoo logisch en voortreffelijk,
ze geen argwaan kon wekken. Wat be
doelt U eigenlijk» Mijnheer Gould?"
„Vaarde Hertog, laat me nu nog zwij-
We naderen de ontknooping, ze zal
ontzettend zijn, vrees ik, want er zijn dui-
vels ia het spel."
Alice sidderde, werd bleek als een lijk.
«AÜce," ging mijn vriend nu zacht voort,
kond pionier geworden, dapper en onver
moeid heeft hij pal gestaan voor de katho
lieke cultuur in een land, waar zoovelen
geneigd zijn onder te gaan in het louter
materieele leven. Als één in kijn vrije uren
duurzaam en met vrucht van de bekende
Indische leestrommels heeft genoten, dan
is 't zeker pater Jonckbloet geweest.
Dc vrucht van zijn onvermoeido studie
heeft hij neergelegd in menig altijd met
lust en pit geschreven essaie, dat als litte
raire causerie zijn voornaamste waarde
vond in de belangstelling, welke hij voor
binnen- en buitenlandsche. literatuur wist
to wekken. Als zoodanig is pater Jonck
bloet altijd up to date geweest.
Zijn beide bundels „Uit Nederland en
Insulinde" kunnen hiervan getuigen al moe
ten wij deze opstellen nu ook waardeeren
naar den datum, waarop zij geschreven
zijn.
Pater Jonckbloet zou pater Jonckbloet
niet zijn geweest als liem, eenmaal in ons
Insulinde levend, ook vooral de legcndairc
persoonlijkheid van Max Havelaar niet
krachtig had toegesproken, 't Heette al
spoedig dat pater Jonckbloet eerstdaags
met een zeer gedocumenteerde levensstu
die van Multatuli zou uitkomen, welke een
geheel nieuw en verrassend beeld zou ge
ven van den veel vergoden Douwcs Dek
ker. En werkelijk is dan ook een speciale
Indische levensstudie over Multatuli van
de hand van pater Jonckbloet verschenen,
maar de schrijver zelf zal wel de laatste
zijn geweest om te beweren, dat hij met
deze studie, al is zij onder vele opzich
ten interessant, aan de hooggespannen
verwachtingen, welke er hier te lande voor
gewekt waren, heeft voldaan.
Later heeft pater Jonckbloet, naar wij
mccnen toen hij al gerepatrieerd was, nog
een karakterbeeld uitgegeven over de
strijdbare figuur van „Freule Anna de Sa-
vornin Lohman".
Maar de grootste verdiensten van dit
werkzaam leven is geweést, dat pater
Jonckbloet bij een zeer precaire gezond
heid, welke een ander al licht verleid had
zich zelvp-i met uiterste zorg te ontzien,
door zijn blij optimisme en innig idealis
me, welke beide zijn groote levenskracht
zijn geweest, naar den aard van zijn ga
ven en talenten zoowel in ons kleumerig
vaderland als in 't tropcnzoniiend Insulin
de met liefde en geestdrift onvervaard
heeft medegearbeid om den weg te bou
wen naar een eigen katholieke cultuur,
waaraan hij de jongere geslachten met
vreugde en trots zag voortbouwen.
Kerkmuziekweek te Tilburg.
Gisterenmorgen te 9 uur is te Tilburg
een Kerkmuziekweek, georganiseerd door
de St. Gregoriusvereeniging aangevangen.
Do lessen worden gegeven i het gebouw
van het Conservatorium der R. K. Leer
gangen.
Pastoor Hansen geeft de eerste les over
Liturgie en Kerkmuziek.
In do tweede les werd door Theo Bos
man, gediplomeerd spraakleeraar, gespro
ken over stemvorming: Onderzoek der
candidaat-zangers op psychologische basis.
Wegens den onverwacht grootcn toeloop
moest inderdaad na deze tweede les beslo
ten worden, om dc volgende voordrachten
te houden in de groote patronaatszaal der
parochie van den H. Josef aan de Vce-
nvarktstraat.
In de derde les werd door Dr. W. Kers-
semakers een begin gemaakt met de be
spreking van den Gregoriaanscben zang.
Op deze lessen volgde om half twaalf
een plechtige Hoogmis in de parochiekerk
van den H. Jozef.
De plechtige Hoogmis werd met groot
liturgisch ceremonieel opgedragen door
pastoor Toon Hansen, met assistentie door
de kapelaans, de weleerw. heeren Th. La-
mers en J. van dor Veeken. Het pa
rochiaal zangkoor van den H. Willebror-
dus (Loven), mannen- en jongenskoor,
stond bij de communiebank opgesteld. Pas
toor Mannaerts dirigeerde. De Misgezan
gen werden geheel in het Gregoriaansch
uitgevoerd. Een bespreking hiervan geven
wij in ons volgend nummer.
In den namiddag werden in aansluiting
met de voordachten van Dinsdagochtend
wederom een drietal lessen gegeven.
Precies om 3 uur vangt dr. A. A.
Smijers, professor aan het Seminarie te
St. Michielsgestel en directeur van het
conservatorium afdeeling kerkmuziek der
R.-K. Leergangen, zijn les aan over Pa-
lostrina-stijl.
„ik zal Edith redden, voor zoover ze nog
te redden is, en het schandaal zooveel pao-
gelijk van Rose-Castle afwenden. Daarom
seinde ik je, met Cecil hier te komen. Ver
trouw je op me?"
„O altijd, altijd, Harry," en zij greep
krachtig zijn hand.
„Kun je ons nog niets meedeelen, wij le
ven in ondragelijke spanning," voegde de
Hertog ontroerd toe. Harry knikte even,
stond op, streek de hand, één, tweemaal
langs het voorhoofd en zittend op het vlak
van het bureau, de handen nu gevouwen
rustend op de knie, zette hij, met een
openhartigheid, die mij door haar verras
sende omstandigheid'stom-verbaasde, dc
feiten uiteen, die ons beiden reeds bekend
waren.
Ik wil geen roman schrijven, het is mijn
onverzettelijk besluit, slechts een histo
risch relaas te boek te stellen; waar zou
ik ook de passende woorden vinden, om
uit te beelden de verslagenheid, de ont
steltenis, de doodelijke benauwing, die den
Hertog en de Hertogin wurgend naar de
keel vlogen bij Harry's adem-beklemmend
verhaal, te beginnen bij de samenkomst in
do schaapskooi, den dubbelen moord door
Austin Thornewood gepleegd, de gruwelij
ke vergissing, die hem Antony Webdon
deed doorsteken, de spookachtige gruwelge-
heimnissen van Villa Carolina, de verhou
ding, sinds 1855, van Lady Fashbend tot
Dr. Ivurtey, de onthullingen van* den lugu-
bcren Davidson, de radelooze smart van
Edith, nu zij wist, wie de moordenaar was,
do afgrijselijke toeleg om Lola Thorne
wood te vermoorden, die de spil bleek van
het holsche gelddrama, dat een drama was
van jarenlange duivelsche vrouwenwraak.
Na een kwartier pauze vervolgt Dr. W%
Kerstemakers zijn in dc ochtendles reeds
ingeleide bespreking over het: Grego
riaansch.
In de laatste les van dezen namiddag
vervolgt Theo Bosman zijn bespreking
over sleravorminfg.
De Scbola Cantorum van het Seminarie
Haaren zong in de H. Hartskerk de Ves
pers. Des avonds om half negen werd in
de zaal der N. K. Harmonie opgevoerd het
oratorium „Maria's Zeven Vreugden".
KERKKilEOitifS
St. Theresia-kerk.
Gisteren had de Consecratie plaats der
H. Theresiakerk aan den Tramsingol te
Breda. Do plechtigheid werd verricht door
Z.D.H. Mgr. Petrus A. W. Hopmans, bis
schop van Breda.
Dit is de eerste kerk in de wereld, die
is toegewijd aan de Kleine H. Theresia.
Em. Deken J. B. F. Brouwers t
Naar het ,,D. v. N. B." meldt is te
Rijen plotseling tengevolge van een be
roerte overleden do zeereerw. heer J. B.
Brouwers, oud-Deken van Hulst.
De zeereerw. heer J. B. F. Brouwers
werd geboren te Rijen 11 October 1851. Hij
werd priester gewijd 26 Mei 1877. Achter
eenvolgens werd Z.Eerw. benoemd tot ka
pelaan te Kruisland op 25 Juni 1874, tot
kapelaan te Breda (O. L. V. Hemelvaart)
op 4 September 1886: tot pastoor to
Hoofdplaat 7 Mei 1898, op 18 Maart 1904
volgde zijn benoeming tot Pastoor-Deken
van Hulst.
Op 21 September 1917 verkreeg hij eer
vol ontslag en vestigde zich te Rijen In
zijn geboorteplaats.
Gouden Priesterfeest
De parochie van St. Christoffel to Roer
mond heeft Maandag het gouden priester-
jubiló gevierd van haar herder, den hoog-
ecrw. heer Mgr. L. N. Lo Bron de Vexola,
geheim kamerheer van Z. H. den Paus,
plebaan-deken van Roermond en kanunnik
van het kathedraal kapittel.
Als huldeblijk werd den jubilaris namens
zijn parochianen de restauratie van den
monumentalen ingang der Kathedraal aan
geboden.
Zilveren Priesterfeest.
De WclEerw. Pater J. Hulshof 0- F. M.
kapelaan in de parochie van de H.H. An-
tonius en Lodewijk, te 's-Gravenhago, heeft
den Tweeden Paaschdag onder veel belang
stelling van de parochianen zijn zilveren
priesterfeest gevierd.
60 jaar kloosterzuster.
In het moederhuis te Simpelveld vierde
Maandag Moeder Coleta, generaal-assis-
tento der Zusters van het Arme Kind Je
sus, haar 60-jarig professiefeest.
ONDERWIJS
R.-K. bijzondere onderwijzers in het
Bisdom Haarlem.
In het Cornelius Broerehuis te Amster
dam hield gisteren de diocesane vcreeni-
ging van R. K. bijzondere onderwijzers in
het bisdom Haarlem, onder leiding van
den voorzitter, den heer H. G. do Boer, een
algemeene vergadering. De bijeenkomst
werd vooraf gegaan door een H. Mis, wel
ke door den geestelijken adviseur, den
zeereerw. hoer rector P. A. Kleintjes uit
Oegstgeest, te 9 uur in het Begijnhof werd
opgedragen.
In zijn openingswoord wees de voorzit
ter op den geest van lusteloosheid, die,
evenals over zoovele organisaties, ook over
de diocesane vereeniging was gekomen.
Hij spoorde aan tot grootere actie. Nadat
de notulen der vorige algemeene vergade
ring de goedkeuring hadden verkregen,
deed de voorzitter eenige mededeelingcn.
Er was een schrijven binnengekomen van
Z. D. H. den bisschop van Haarlem, waar
in het verbod werd uitgesproken, dat do
leden van den B. O. O. B. aan do diocesa
ne vereeniging werden toegevoegd.
Als plaats voor do volgende algemeene
vergadering werd Haarlem aangewezen.
In zijn jaarverslag wijdde do secretaris,
de lieer W. J. Speller eenige woorden aan
de onderwijspolitiek der vorige regeering,
„Loopt Maud's misdadig bedrijf parallel
met dat van haar moeder?... Of door
kruist zij de plannon der Lady? Ik weet
het nog niet zekerIk vrees dat Dr.
Avortey nog grooter schurk is dan Dr.
Kurtey," besloot hij, en hij eindigde: „Je
ziet dus, uit wat we reeds weten, Alice,
hoe omzichtig wij moeten te werk gaan,
om niet een heel Engeland beroerend
schandaal te doen losbarsten, dat Edith
zou vernietigen en Cecil en U dwingen
Rose-Castle, misschien wel Engeland te
verlaten om uw verhouding tot een schur-
kentroep. En ik denk bovenal aan Edith;
het geldt tocli haar eigen moeder of haar
zuster, misschien wel beiden!"
Nu was het stil, stil met die stilte, die
ens menschcn soms de keel toeknijpt, als
wij den bliksem met ratelende woedo heb
ben hooren inslaan in onze nabijheid, en
wij ademloos wachten, uit welke richting
het angstgegil ons in de ooren zal snerpen,
op welk punt zijn wreede vernieling neer-
flitste.
Geen onzer sprak een woord minuten
lang...
„Nu je dus alles weet, Alice, bedenk,
Lady Fashbend is, op de eerste plaats om
Edith, uw gast. Zij huist in dit hotel op
kamer No. 2122 en 23. Ga eens met haar
praten en beweeg haar, terug te keeren
naar Rose-Castle. Druk haar op het hart,
dat zij onder uw dak gastvrijheid genoot,
dat zij het recht mist, U en, uw vrienden in
een schandaal te wikkelen. Hertog, U is
een man, zou U niet met Sir Austin willen
gaan spreken?" Over Harry's gelaat som
berde een waas van droeve mistroostig
heid: „Och, ik ben nu eenmaal te veel de
fectief; tegen mij zou zich deze gelegen-
waarna word verklaard, dat de onderwij
zers met stijgende belangstelling de da
den van het niouwe Kabinet tegemoet
zien. De achteruitgang in het ledenaantal
deed in het hoofdbestuur de gedaohte rij
zen een nauwkeurig onderzoek in lo stellen
naar het aantal niet georganiseerde leer
krachten. Men kwam tot een aantal van
8GG niet-aangeslotcn onderwijzers en on
derwijzeressen; hot resultaat der aanwer
ving is niet evenredig aan dit werk, maar
er is verbetering waar te nemen.
Blijkens do rekening en verantwoording
van den penningmeester worden over het
jaar 1925 een batig saldo van f 1200.22 en
een kasvermeerdering van f495.G8;.. ge
boekt. Na dankzegging aan den penning-
meestor werd .de rekening goedgekeurd.
Hierna werd tot lid van hot hoofdbe
stuur gekozen ter voorziening in de va
cature, ontslaan door hel. aftreden van den
heer H. Th. v. d. Kroft de heer P. J. van
Hcst.
De vergadering ging accoord mot. hot
voorstel der afdeeling Leiden, om het hal
ve orgaanfonds aan te spreken, om do
zustervereeniging „Rt. Lidwindus" bij te
slaan.
Na ecnigo besprekingen omtrent het
Kath. Schoolblad word de begrooting voor
19£G (f 8151) aangenomen.
Vereeniging van hoofden van scholen.
Do Vereeniging van hoofden van scholen
hield oveneens gisteren te Amsterdam een
algemeeno vergadering. Do heer L. Nootcr
hield eon inleiding over „Do eenheids-
school in dc praktijk".
De vergadering bleek algemeen tegen
deze instelling en nam de volgende conclu
sies aan:
1. de eonheidsschool is verwerpelijk
omdat ze geen rekening houdt met spe
ciale belangen, en omdat zo niet gedragen
wordt door de sympathio van de school-
ouders;
2. noodig is een verdeeling van de leer
lingen over do scholen, waarbij men reke
ning houdt met de toekomstige bestem
ming.
Ook oordeelde men de 6-klassigo scholen
verwerpelijk.
De vergadering sprak zich verder uit
voor groote scholen mot een ambulant
hoofd.
Gemengde Berichten
Een zuigeling verbrand.
Te Wijkorbrug had de huisvrouw F., ter
wijl ze zolf in het achterhuis eenige bezig
heden moest verrichten, haar eenigst doch
tertje, een zuigeling van 9 maanden, in een
kinderstoel gozet, welke gelijk op meer
dere plaatsen in Drenlo yeschiodt ver
warmd werd door er onderin een test met
vuur neor to zotten. Door een of andore
oorzaak is do kinderstoel in brand geraakt
Gn daarna ook het kind. Do armo stumperd
schreeuwdo verschrikkelijk; do moedor
snelde toe, maar helaas, het gcheelo lichaam
pje van de kleine was reeds met brand
wonden overdekt. Onmiddellijk ontboden,
geneeskundige hulp mocht niet baten; den
volgendon morgen is liet kind overleden.
Meisje verbrand.
Bij het maken van Paaschvuurtjes is het
8-jarig dochtertje van den heer H. Nic-
meijer to Heerdo (Geld.) in brand geraakt.
Het meisje bekwam daarbij zulke ernstige
wonden, dat het aan de gevolgen is overle
den.
Het lijk bij de spoorbaan te Lonneker.
Zondagavond rapporteorde. zooals reeds
in het kort gemeld werd. do machinist
van trein No. G6, die te 8.54 uur. komende
van OldenzaaJ. aan het station Noord to
Enschodo arriveerde, dat door hom aan
do spoorlijn nabij wachtpost No. 25 het
lichaam van con man was opgemerkt. Hij
voegde er aan toe, dat bedoelde man niet
door zijn trein was overreden.
Do waarnemende stationschef begaf
zich met den, om 9.50 uit Enschede vcr-
trekkenden trein naar genoemden wacht
post en vond op de aangegeven plaats hot
lijk van een man van. naar schatting 30-
jarigen leeftijd. Do veldwachters van Lon
neker, Bronsvoort en Smits, dio het stop
pen van den trein op dezo ongewone
plaats onmerkten, waren spoedig ter
plaatse. Terwijl een hunner het lijk onder
zijn bewaking nam, begaf do ander zich
hcidsmisdadiger pngclwijfeld verharden,
uit valschc schaamte; hij z.ict in mij na
tuurlijk enkel do gerechtelijke wraak."
„Wat moet ik hem zeggen?" vroeg Ce
cil.
„Dat hij, lor willo van Edith, onmiddel
lijk het land verlate en er nooit meer tc-
rugkoere; Maud moet hem volgen. Met
Maud zal ik zolf spreken", en nu klikten
als atalon bouten zijn tandon op elkander
en verstroefden zich zijn trekken tot een
dreigenden grijns.
...Hot zou echter ongeveer alles anders
gebeuren in dit geest- cn gemoed s-redde-
loos-ontstellend drama, dan iemand ter
wereld kon voorzien!
Do directeur tikte aan de deur der ka
mer. Harry sprong van hot bureau cn
fluisterde door do kier met den heer Shcl-
vers. Zoodra de deur weer gesloten vyas,
sprak hij als in gedachte: „Het beste zal
zijn, Hertog Cecil, dat U onmiddellijk ver
trekt, ziehier een telegram dat ik zooevcn
ontvang van Wells en hij las voor: „Heer
kamer 9 poging zelfmoord. Heb hem iels
gekalmeerd. Wells."
„Zeg hem zeg hem" en Harry greep
bevend do hand van C'ccil, „zeg hem" -
en zijn lippen trilden, zijn kin vertrok zich
in een zenuwrilling „zeg hem, dat wij
alles weten, ook hoe Davidson hem tot zijn
misdaad heeft opgejaagd, hoe dezo hein
radeloos heeft gemaakt zeg hem, dat hij
slecht handelde, maar dat het mcnschclijk
gerecht er buiten blijft en hij God vergif
fenis moet vragen; zeg hem, dat hij on
middellijk naar het Bristol-Hotel te Da-
venback moet gaan en zich Dcbster noe
men; daar moet hij de eerste boot nemen
naar Enschede, om oen dokter te halen.
De waarnemende stationschef deoldo het
geval per telefoon mede aan den heer
Marion, inspecteur der IiOnnckcr politie,
die evenals Dr. Gezelschap spoedig ter
plaatse verscheen.
Laatstgenoemde kon niet anders doen
dan don dood constaleeren. Het lijk lag
evenwijdig met de epoorlUn Het hoofd,
dat in een gToote bloedplas lag. was na
genoeg geheel verpletterd, terwijl aan de
linkerzijde van den hals een groote wond
werd waargenomen, die volgens het oor
deel van Dr. Gezelschap moet zijn ont
staan door een min of ineer scherp voor
werp. Het eigenaardige van het geval
was, dat de kloeding van het .slachtoffer
in volmaakte orde was bevonden, en dat.
boordjo en strik netjes gevouwen in een
der binnenzakkon werd aangetroffen. Ook
bij of in den omtrek van hel lijk werd
niets ontdekt, dat op een worsteling duid
de, terwijl evenmin bloedsporen ontdekt
werden, ook niet op do spoorbaan of do
rails.
Do brigadier König uit Enschede, maak-
to bij magnesium licht oenigo pholografi-
sche opnamen. Inmiddels bleek, dat het
lijk was dat van den 29-jarlgen ongchuw-
den J. Af. Grashof, in de buurt woonach
tig. Do Justitie heeft een onderzoek ter
plaatse ingesteld.
De sectie op hot, naar het ziekenhuis
..Ziekenzorg" te Enschedo overgebrachte
lijk zal heden wordon verricht door Dr.
Hulst uit Leiden en een der doktoren te
Enschede.
Er was nog een beurs met eenig klein
geld gevouden. Het politio-onderzoek heeft
nog niet uitgewezen, of hier al of niet oen
misdaad in het spel is.
Een slaapwandelaar doodgevallen.
De correspondent van „De Tijd" te
Echt (L.) schrijft:
Do Goede Vrijdagnacht van dit jaar zal
in do kronieken van het naburige kloos
ter der K.E. P.P. Trappisten te Lilbosch
op Hollandsch gebied togen do Duit-
sclio grens aan gelegen met een zwart
herdenkingskruisjo worden aangoteekond.
Die nacht toch is door een tragisch voor
val gekenmerkt.
Aan de St. Joseph s-abd ij der Patera
Trappisten is verbonden een gymnasium,
waarvan do leerlingen reeds de Paasoh-
vacantie begonnen haddon op één na, liet
twaalfjarig zoontje van den heer V. l)o
vader, dio tijdelijk te Wiesbaden verloofde,
had verzocht zijn zoontjo do vacantic to
Lilbosch te laten ovorhrongen, daar (lo
familio bezJg is to verhuizon. Ook aan het
bestuur der kostschool van zijn dochtortjo
te Rotterdam was hetzelfde verzocht.
Ofschoon do Paters van het gymnasium
aanvankelijk bezwaar maakten tegen hot
overblijven van den kleinen V., dio wel
eens aan slaapwandelen deed, berustten
zij op aandringen der familio er ton slolto
in. Nadat Vrijdag in don schemeravond
do knaap nog levenslustig had gespeeld
mot een der jongere gasten, die ter gele
genheid van do Goede Week in liet kloos
ter verbleven, begaf hij zich Ier ruste
naast bet vertrek van eon der Paters, dio
iu het bijzonder op zijn gedragingen lotto.
Na middernacht werd deze Pater uil den
eersten slaap opgeschrikt door eenig ge
rucht, en ook meende hij eon deur to hoo
ren dichtslaan. Onraad vemioedendo,
vond hij do kamer van den jongen V. le
dig, terwijl het raam openstond. Men kan
zich zijn angst voorstellen, en nog meer
zijn ontzetting, toen hij na eenig zoeken
den knaap bewusteloos hij eenig struikge
was in den tuin vond liggen. Onmiddel
lijk werd do meest iiabuzijndo dokter ge
waarschuwd, die de spoedige opneming iii
het ziekenhuis te Roermond noodzakelijk
achtte. Nog vóór zijn aankomst aldaar
bleek hot armo ventje, aan wien nog het
II. Oliesel kon worden toegediend, to zijn
overleden.
Men tast nog in het duister naar de
oorzaak van het ongeluk. Is liet l.ind
slaapdronken langs het zuiderkwartier
naar het dak gewandeld en is het daar,
nadat het zijn evenwicht verloor, naar be
neden gestort? Is bet door 't open raam
van zijn slaapkamer gevallen? Opmerko-
lijk was, dat bet geen spoor van bloedstor
ting of gebroken ledematen vertoonde.
Het eenige, wat to constateeron yol, was
een verstuikte voet en een klein gezwel
aan do rechterzijde van het voorhoofd.
Een tragische bijzonderheid is nog, dat
i-him
naar Am Ti ka. Ik zal hem Maud nazen
den."
Nu zag ik zijn oogon nis in stralende
heerlijkheid opschiltoron: „Hij ihoct Edith
vragon, of ze voor hem bidt, opdat God
hem vergevo, wat zijn krankzinnige wraak
zucht misdreef. Maar neen," lui buide do
vuist, „ik lever hem niet uit. Hel gerecht
vindo hem, als 't er loo in staat is; dezen
tnensch laat ik aan 't oordeel van God!"
Snol gaf Cecil hem do hand. verdween.
Do ecno verbijsterende verrassing zou
volgen op dc andere. Cecil had ons nauwe
lijks verb.11 ii of Jêffei .on trad b
der uniform, nu 'n gebogen, gebroken man.
„Do heer Shelve» zei me, dat U me wil
de spreken," begon hij deemoedig.
„Ja, ik zag je daareven door de kier van
do deur in do gang staan. Hoe kwam je
hier?" vroeg narry snel.
„Ik vroeg juist aan Mijnheer Shelve r* of
hij niets voor mo wist. Men moet met zijn
vrouw cn zes kinderen eten."
„Ik ben gewoon mijn woord te houden,
Jefferson; je kunt bij mij komen; jo zult
een voortreffelijk figuur maken als wachter
in dc leeszaal en opzichter in de biblio
theek. Hoeveel zeide jo ook 'veer, dat je
\crdienlo op Villa Carolina?"
„18 pond in de maand, Mijnheer, ver
diende ik, maar dat heb ik V nooit ge
zegd."
„Ilct l ui wel heel verwonderlijk, dat
ik het me herinner: ik vind. dut je mij 20
pond waard bent. Jefferson."
(Wordt vervolgd)
