MIJ IS DE WRAAK
Zaterdag 3 April 1926
Buitenl. Weekoverzicht
Neen, vandaag spreken wij nu eens niet
over den Volkenbond of over de reorga
nisatie van den Bondsraad laat de com
missie dat varkentje maar wasschen
maar over een veel „pleizieriger" onder
werp, n.l. belastingwetten. Het is altijd
pleizierig wanneer men leest van verhoogde
kistingen, die.... door andoren betaald
moeten worden. Maar liet eigenaardigste
van de Fransche belastingwetten is, dat
de Franscbcu zelf ook blij zijn, dat ze
tliaus eindelijk aangenomen zijn. Want
In.: heeft lang geduurd: de eene kabinets
crisis na de andere is uitgebroken, de ccne
minister van financiën na den andere
«ing den weg van alle vleescb en de franc
daalde en daalde. Men werd het gezanik
Ion lange Jesto moe, temeer daar men
wist, dat er toch betaald moest, worden;
en of je nu van de kat of van den kater
gebeten wordt.
Zoo heeft dan deze week de Fransche
Kamer do financieele voorstellen van mi
nister Péret maar aangenomen, omdat zij
het spelletje van knikkeren met ministers
moo was.
In het begin van de week zag het er nog
naar uit, dat de Kamer ook thans weer
bot ministerie naar huis zou sturen.
Er moest n.l. gestemd worden over de
ci-uielen voor Syrië en Marokko.
Ondanks een krachtig verzet, zoowel van
den minister van oorlog, Paiulevé, als van
den lieer Briand die echter ook in dit
geval weer niet de kwestie van vertrou
wen stelde werd een van radicale zij-
'de voorgestelde verlaging dezer credieten
met enkele stemmen meerderheid aange-
nomen (2G8 tegen 265 stemmen).
I Eb dat was nog wel de meerderheid
waarop het ministerie-Briand moest blij
ven drijven. Zij liet de regeering leelijk
1 in den steek. Toen dacht men algemeen:
als dat maar niet misloopt bij de a.s.
j stemming over de financieele voorstellen,
waar de inzichten der „meerderheid" nog"
voel meer verdeeld zijn.
Even later werd echter bekend, dat de
socialisten besloten hadden, ter vermij
ding van een nieuwe kabinetscrisis, zich
van stemming te onthouden. Toen kon men
uitrekenen dat de regeering een meerder
heid zou halen en dat gebeurde dan ook.
Donderdagochtend werd uit Parijs ge
telegrafeerd, dat het artikel betreffende de
verliooging der omzetbelasting met 207 te
gen 166 stemmen was aangenomen en
daarmede was de grootste hindernis van
de baan. Het geheele wetsontwerp werd
daarna goedgekeurd met 236 tegen 159
stemmen.
De meerderheid was er, maar hoe.
Dank zij het feit, dat zicli ongeveer 200
afgevaardigden van stemming onthielden.
Van dezen vormden de socialisten de door
slaggevende groep. Het „Hbld." merkt
naar aanleiding van de houding der so
cialisten op, dat het wel eigenaardig is,
dat het juist de linkervleugel van de so
cialisten was, die zich voor onthouding
uitsprak, terwijl aan den rechtervleugel
geneigdheid bestond om tegen te stemmen.
Blijkbaar vreesden de mannen, van den
linkervleugel, dat bij een nieuwe Jcabinets-
'erisis weer de kwestie aan de orde zou
komen van de deelneming der socialisten
aan de regeering, te zamen met burgerlij
ke partijen. Zij zijn tegen deze deelneming
De socialistische voorstanders van zulk
een deelneming echter hadden juist belang
bij een crisis, die hun dan wellicht de ver
wezenlijking van hetgeen zij wenschten zou
kunnen brengen. Zoo waren het meer po
litieke overwegingen, dan inzicht in de
noodzakelijkheid der financieele maatre
gelen, welke het „succes" in de Fransche
kamer verzekerden.
Péret heeft echter zijn millioentjes toe
gezegd gekregen. Als de Franschen nu
maar willen betalen.
FEÜSLLETON.
door EDW. HALLIWELLS.
(Nadruk verbodon).
.Juist daarom." Hij had Edith met moc-
dorlijke teerheid in een clubzctel gelegd,
bette haar voorhoofd cn polsen. „Je moet
niet bellen, je moet zelf naar Ellcrs gaan,"
Heisterde hij mij in.
Toen ik terugkwam, zat Edith, dof-vcr-
wezen voor zich uitstarend, aan de tafel.
Harry stond naast haar, hield haar
rechterhand vast; ik zag uit do verte toe.
»Is het good zoo?" deed hij hartelijk,
j j »0 ja, bij jou ben ik veilig," sprak liet
I dankbare meisje.
«Hoe is het gebeurd?"
streek met de hand langs haar voch-
hge voorhoofd, vertelde nu met horten en
«ooten, wild, als in een dwazen droom:
..Hij g mc loopen in de gang. Kwam
'erbaasd naar me toe. Ik legde den vinger
°P den mond en hij volgde me in mijn ka-
Stom-verwonderd bleef hij me, met
een °m'itgesproken vraag op de lippen,
•«tataren.
1 «Woon jij hier?"" deed hij eindelijk en
*lle rich op de sofa.
--••■Ja. zei ik, „„sinds gisteren; met
i .0edcr was niet meer to leven voor me.
worcl er krankzinnig van. Maar Harry
j za^ .?ns hjelpen,"" voegde ik toe.
'snoeft hij eenig vermoeden?" klonk zijn
;'ige vraag. Ik zei, dat ik het niet
u'. Dan barstte ik uit in tranen en hij
China. In langen tijd hebben wij 1
in deze rubriek geen nieuws behandeld
over do geeltjes in China.
Het was al te verbijsterend.
Thans is er weer een beetje tockening
in de situatie to bespeuren en liet middel
punt van den strijd is thans Peking, de
officieele hoofdstad des Rijks. Wij zien
daar op liet oogonblik generaal Feng, do
z.g. Christengeneraal, die zijn leger „het
volksleger" noemt.
Hij zou aanvankelijk oen groole Euro-
peesche reis gaan ondernemen; doch hij
vertrok wel, maar zijn aankomst elders
werd nergens gemeld. Thans is hij weer
to Peking en hij heeft het er danig be
nauwd. Want zijn tegenstanders, de dic
tator van Mantsjoerijc Tsjang Tso Lin en
maarschalk Woe Pci Foe trekken resp.
van hot Noorden en het Zuiden op hem
los en legen deze. twee verbonden mach
ten schijnt Feng liet onderspit te moeten
delven. Niet altijd zijn Tsjang en Woe
zulke goede vrienden geweest.
In 1922 vocht Feng met Woe tegen
Tsjang. In 1924 echter was Feng met
Tsjang tegen Woe verbonden. En thans
zien we dat Woe cn Tsjang gezamenlijk
agecren tegen Feng. En met succes. Feng
heeft Tientsin reeds verloren. En weldra
zal men do verovering van Peking door de
legers van Woe en Tsjang mogen ver
wachten.
Of de burgeroorlog dan tot het verleden
zal belmoren, durven wij niet voorspellen.
Tiet hoofdkwartier van de Kooo-min-tsjoen
is n.l. niet to Peking doch te Kalgan, ten
N.W. van Peking tegen de grens van Mon
golië (Tusschen twee haakjes: Koeo is
natie, Min beteekent volk, Tsjoen wil zeg
gen soldaten of leger. Alles hij mekaar
dus: nationaal volksleger).
Woe Pei Foe wil na de verovering van
Peking den strijd voortzetten en Feng's
hoofdkwartier Kalgan bestoken. Tsjang
schijnt daar echter niets voor te voelen.
Onder al deze bedrijven wordt de po
sitie der Russen er niet beter op. Zelfs
in het roode Kanton worden zij eruit ge
smeten. Zelfs daar is de propaganda mis
lukt.
BINNENLAND
TIENDE
DIOCESANE KATHOLIEKENDAG
De -Tiende Diocesane Katholiekendag in
het Bisdom Haarlem zal dit jaar op
Woensdag 9 Juni a.s. gehouden worden to
Goes, de hoofdplaats van Zuid-Beveland.
Het onderwerp der besprekingen zal
zijn: H e t K i n d.
In de eerste afdeeling zal behandeld
worden: Het kind in de eerste
levensjaren.
In de iweede afdeeling zal behandeld
worden: Het kind op de S ch o o 1.
In de derde afdeeling zal behandeld
worden: Het kind op weg naar het
v o 11 o leven.
Als spreker in do eerste afdeeling zal
optreden D r. A. van B o o ij, hoogleeraar
aan de gemeentelijke universiteit te Am-
stedam: in de tweede afdeeling D r. Em.
Francken, 's-Gravenhage; over de
sprekers in de derde afdeeling en in do
slotvergadering Avordl nog onderhandeld.
Een uitgebreid uitvoerend comité wordt
gevormd. De zeereerw. heer P. G W. J.
van der Aa, deken van Middelburg en pas
toor te Vlissingen, heeft zich bereid ver
klaard het eerevoorzitterschap van dat co
mité op zich te nemen.
Het dagelijksch bestuur ervan wordt
gevormd door de hoeren: mr. J. H. M.
Stieger, voorzitter; A. Verbist, ondervoor
zitter; J. W. Vienings, secretaris; Jos
Velthuijse, penningmeester, allen te Goes.
De vermelding van de samenstelling der
afdeelingsbesturen enz. volgt later.
Z. D. Hoogwaardigheid mgr. A. Callier
Haarlem's beminde bisschop, heeft toege
zegd, den-Katholiekendag met zijn hooge
tegenwoordigheid te zullen opluisteren.
OPROEP.
Aan liet einde van liet vorig jaar deden
wij de oproep aan de Katholieken van
Nederland: „Steunt do Apologetische Ver-
ceniging Petrus Canisius!"
Het resultaat?
oor zooverre het onder cijfers te
brengen is, volgt het hier. Er kwamen bij:
400 abonné's op Het Schild (drie gulden
per jaar):
omhelsde mij. „„Wat is er, zusje?""~ZÖcT
noemde hij mij het liefst. ,,„Jc weet toch
wel, dat ik je altijd help en voor je
strijd."" Ik snikte den naam van Antony
Hij vroeg wat er met hem was Ik snik
te door. Eindelijk drong hij aan, of hij ziek
was. Ten laatste vertelde ik hem alles, al
les dat hij mij te Eastney zou komen
opzoeken, hadden wij afgesproken, Alice
zou zorgen, dat wij elkaar ongemerkt trof
fen; hoe ik in doodsangst had geleefd,
toen hij niet opdaagde op den bepaalden
dag en ik niets van hem hoorde, hoe ik
plotseling vernam, dat hij vermoord was
op de markt van Hulston achter de tent
van Jamewent, 27 Augustus... Dan ver
wrong zich Austin's gelaat tot een afschu
welijken doods,grijns, hij werd aschgrauw,
als waanzinnig greep hij met zijn banden
naar zijn keel, viel van de sofa bibberend
aan mijn voeten neer, roggelde met het
hoofd in mijn schootIk was verbijsterd
van angst en ontzettingIk dacht, dat
hij eensklaps krankzinnig was gewor
den' „Edith Edith verniel mc
verniel me ik ik heb jou ongelukkig
gemaaktjou ik iken niemand
heb ik meer lief dan jou... ik. die altijd
voor je vocht, ik heb me vergist. God straft
mijn wraakzuchtIk heb Dr. Kurtey ook
vermoord... ik wilde... ik wilde,"" hij
slikte bijna, „,,ïk wilde „Wippcnham ver
moorden ik heb me vergistGod
verplettert mij!" krijschte hij woest...
„1 k ikik heb Antony vermoord
Ik had hem nooit gezien!... Tk heb mij
vergist! Het is afschuwelijk!""
Ik geloofde, dat hij razend-gek was ge
worden... maar hij herhaalde het, kneep
zich waanzinnig de keel dicht„Ik
147 nieuwe leden (geestelijken die min
stens f5.per jaar betalen);
10 beschermende loden (minimum bij
drage f 10.per jaar);
7 donateurs (minimum-bijdrage f2.50
por jaar);
5 begunstigers (minimum bijdrage f 1.10
per jaar).
Vorder ontvingen we aan giften ruim
f 300.
Een resultaat? Ja, 't is een mooi begin,
maar meer niet. Onze actie is echter on
derbroken door de groote watersnoodcol-
lecle. die onmiddellijke hulp vroeg voor
leed wat zichtbaar was en lastbaar. Maar
erger dan de watersnood is in ons vader
land do ramp van geloofverlies en zede
lijke verwildering ook bij vele katholieken
Gij, die meeleeft met de Kerk, denkt er
zeker aan, bijzonder in den Paaschlijd.
Daarom vragen we weer alle katholieken
medewerking en sleun voor Petrus Cani
sius.
In den Paaschlijd vragen wo weer al
lereerst uw gebed voor de dwalende ka
tholieken en uwe medewerking om de do
lende terug te brengen tol Jesus Christus,
maar tevens herhalen wij de bede om
verdere en voortdurende steun van allen
voor de vcrceniging „Petrus Canisius",
voor de bekeering van ons vaderland.
Katholieken, abonneert U op Het Schild
Wordt lid, beschermer, donateur of be
gunstiger. Zendt ons althans met Paschen
oen kleine bijdrage.
Voor de Apologetische Verecniging,
Dr. W. VAN KOEVERDEN, Voorzitter,
Seminarie Gulemborg.
E. BOSMAN, Secretaris,
Seminarie Culomborg, Giro 26335.
J. PIT. M. CORBK'RE Jz., 'Penningm.,
Diedcrichslaan 7, Rijsenburg, Giro 11695.
De Propaganda-Commissie,
Dr. W. BLOM, Pastoor, Zwolle,
Voorzitter, Giro 120152.
P. Fr. VICT. BEEKMAN.
Tongerschestraat 28, Maastricht.
J. LOOYAARD, Kapelaan,
Hammerstraat 20, Rotterdam.
Dr. A. J. MULDERS,
Professor te Hoeven.
J. SICKING, Kapelaan, Loven, Tilburg.
WAAR DE PAUS OM VRAAGT.
Zouden Pater Ros. v. Berkel O. F. M.
en Z. H. de Paus een afspraak gehad
hebben?
In zijn pas verschenen Missie-Encycliek
dringt Z. H. er allereerst op aan, dc hei
lige gewoonte te doen inwortelen den
Heer van den oogst te vragen om arbei
ders en voor de ongeloovigen hemelscho
voorlichting en genade af te smceken,
en, zie, daar staat ook Paler van Berkel
met zijn nieuwe Miss ie-kerkboek klaar,
mot den titel noodigend: ,,Bidt den heer
van den Oogst."
Het boekje is vrij naar bet Duilsch van
Paler Dr. Patri tins Schlager O.F.M. be
werkt en door Teulings in samenwerking
mot den Nederl. Priester-Missiebond knap
uitgegeven. Het heet een Missie-kerkboek
en het is er ook een, van do eerste tot do
Jaatslo bladzijde toe, van de Misgebcden
voorin tot het Missiclied van Mertz-Srait
op ht slot. De inhoud is eenvoudig: Mis-
en Communiegebeden op bet Missiewerk
toepasselijk, gebeden voor de verbreiding
van het H. Geloof, voor de Missionarissen
en do Missie-Genootschappen; oefeningen
voor kinderen, talrijke aflaatgobedien en
gebeden voor de verschillende tijden van
het Kerkelijk Jaar.
Een van de voornaamste oorzaken, dat
het met ons bidden lang niet altijd naar
wensch gaat, is de eentonigheid. We bid
den zoo vaak heizelfde, dat we dc woor
den van buiten kennen en zoo de aan
dacht verliezen, tot we ten slotte soms do
woorden zelf gaan radbraken. Dit euvel
wordt hier door do rijko afwisseling der
gebeden op voortreffelijke wijze verholpen.
Daar komt bij, dat de gebeden zelf roerend
schoon van inhoud zijn, waarvoor al
waarborg is, dat zo doorloopend aan de
H. Schrift, de Liturgie en do Geheimen
van onzen H. Godsdienst zijn ontleend.
Ilier bidt de H. Geest in ons niet alleen
met onuit sprokelijke verzuchtingen, maar
ook in de treffende woorden van Zijn Or
ganen: de Kerk van het Oude en Nieuwe
Verbond.
Hot is dus een waardevol beekje voor
wilde Lola wreken hakkelde hij,
„„nu heb ik jou vernield."" Dan krijsclilc
en gilde hjj als een waanzinnige...
Woest vloog ilf op, toen alles tot mijn be
wustzijn doordrong greep hem aan, sloeg
hem op het gelaatHet overige weet ik
niet meer. Wells trad binnen ik heb met
hem geworsteld, ik heb Austin gebeten cn
ik was zelf waanzinnig." Zij wachtte, be
gon zacht te schreien. ,.Tk heb slecht ge
daan héél slecht... God heeft Austin
zwaar genoeg gestraft... Het is afschu
welijker dan iemand zeggen kan
Het was lang grafslil in de kamer,...
langWij waren versteend
„O Harry... Harry... trat Austin to
sparen, hij kan niet slecht zijn, bij is ze
ker door Maud krankzinnig geworden
ik begrijp het niet." Zo stond op. „Ik ben
nu kalmIk zal boete, doen voor moedor
en voor hèmzo hebben beiden zware
schuldJa, boete doen, dat is het ecni-
gc mooie, wat mij in 't leven overblijft..."
besloot dat heerlijke wezen.
Ze glimlachte nu flauw, reikte Harry cn
mij de bevende band, verliet ons.
„Ga jullie ook naar bod," sprak ze op
den drempel; „jullio zal ook moe zijn."
Toen heb ik dc tranen gezien in Harry's
cogen
„Edward, aan God is tic wraak," fluister
de hij bewogen. „Dat. is een oude spreuk,
maar zij blijft kllijd waar... Austin
Thornewood wilde zich wreken en ver
woestte het liefste, dat hij op aardo be
zit. Goddank, dat zij alles niet weet en 't
afschuwelijkste niet begrijpt... Kom, wij
moeten redden, wat er nog te redden valt;
maar ik vrees, dat het weinig zal zijn
Snel schreef hij cenige telegrammen, die
iedcron Katholiek, maar bet ia onmu-baar
voor ieder Missieluiia en Missie-Instituut.
Als naar liet woord van den Paus icdero
Katholiek den plicht heeft voor het Mis
siewerk te bidden, dan dringt die plicht
dubbel sterk voor hen, die dat Missiewerk
tot eerste levensdoel gekozen hebben. En
nu is de inhoud van dit kerkboekje voor
een groot deel er juist ook op gericht om
door communiteiten gezameUjk gebeden
te worden. Het wordt dan een soort van
koorgebed, wisselend bet heele jaar door,
als do getijden van het brevier zelf.
Het boekje is tegen matigen prijs in den
boekhandel verkrijgbaar.
G. VOSKUILEN.
ILgfrleeiSiin en
TIJDSCHRIFTEN.
Het Schild. April-aflevcriit-
Uitgave der A. V. „Petrus Ga-
nis i us".
De aflevering voor April van „Het
Schild" is ook weer rijk aan inhoud.
Zij begint met een 1 n?i k ïitatie op
Goeden Vrijdag", van prof. 1'. Verhaar,
dio bij aandachtige lezing wel zal doen
in vervulling gaan den wensch. waarmede
zij besluit: „O prenten wij dan diep
en onuitwischbaar in onze harten het
beeld van onzen doorwonden en gokruisten
Jezus, zooals Hij hier hangt op Golgotha,
iu al de wondere schoonheid zijner onuit
sprekelijke goddelijke Liefdel...."
Deze meditatie doet dat beeld ons hel
dor voor den geest staan.
De aandacht wordt bijzonder gevestigd
op een artikelenreeks over het Protestan
tisme, welke in dezo aflevering begint, en
waarover do schrijver, zelf eenmaal pro
testant en zelfs predikant, meer dan
iemaud anders bevoegd is, om ons (om
trent het Protestantisme en de protestant-
sclie mentaliteit) volkomen juist in te lich
ten. De schrijver, do heer A. E. Boers,
Ermolo, kwetst met geen enkel onnoodig-
grievend woord zijn vroegere geloofsgo-
nooten integendeel. Wél zegt hij rake
dingen, zooals b.v.:
„Het Protestantisme, dat zoo hoogmoe
dig oordeelt over het verbod, om te lezen
wat op den index staat, heeft zijnen eigen
index", en weinigen kennen de roomschc
wijsheid en do roomschc schoonheid.
Het Protestantisme liet het Katholicis
me nooit spreken voor zichzelf. Van elk
roomsch woord of roomsch gebruik gaf
het den proleslanlschen uitleg. Niet liet
roomscho werd onderwezen, maar de cri-
tiek op het roomscho".
Vervolgens het derde artikel over: „Hoe
dacht do Christelijke Oudheid over den
Paus."
In de vorige artikelen werden verschil
lende getuigenissen der christelijke oud
heid gegeven, waaruit bleek, dat men al
gemeen ervan overtuigd was, dat Pelrus
van Christus bet oppergezag over Zijn
Kerk ontvangen had. In dit artikel worden
dio getuigenissen door fr. Andreas Melz
O. Gist. voortgezet.
En dan weer dio reeks korte ar
tikeltjes, die men niet over kan slaan,
in de rubriek „Op den Uitkijk". De ook
wéér inleressanto Yragonbus en Corres
pondentie.
Boekzaal der geheele We
reld. April-aflevering. liet
Nederlandsehe Boekhuis,
Tilburg.
Al hebben sommigo jongeren veel van
wat toch waar is cn mooi. trachten stuk
te slaan in jeugdige overmoed en soms in
een onvergeeflijke bandeloosheid, toch
mag dit vanzelfsprekend geen aanleiding
zijn hun (en zeker niet aan do besten on
der hen) waardcoring te onthouden, wan
neer zij dezo verdienen. In de April-afle
vering van Boekzaal stelt de redactie
zich blijkbaar op dit standpunt. Dr. II.
van de Mark geeft in een waardeerend ar
tikel een uitvoerige bespreking van Jan
Nicuwenhuis' Wondende Wegen, waarop
echter ook critiek wordt uitgeoefend en in
Uit Boek en Blad wordt veel geciteerd
uit het merkwaardig artikel Kunst en
Kunstenaar van Ilenri Bruning in Roe
ping.
De bewering van Bruning: „Kunst is
bijzaak, ornament van géén essenlieelo
waarde: nóch voor den mcnsch om adem
hij zwijgend aan den Ober gaf. Wells,
as eer ondoorgrondelijk als immer, sloot
achter ons de huisdeur; in dén hel zidde-
rrnden nacht joeg do auto voort naar
II;: 1 I .ff.
HOOFDSTUK XVI.
Moeder en dochter.
Mijn vriend de generaal h.- l alle
verraderlijkheden van het tc.-.i-in, allo
verholenheden van listige stellingen, allo
geestige groepeeringen van troepen voor
zien, en toen wij 'a nachts cm drie uur
voorzoefden voor het Palcc-Hotel to
Hanklaff stond Mr. Shclvcrs, dc directeur,
ons op te wachten, reikte llarry een tele
gram over, deelde hem mee, dat er tweo
kamers aan den achterkant waren gere
serveerd en dat de oude tlaino in een /.eet
verwijderden vleugel, op no. 21, 22 on 23,
kamers betrokken had. Zwijgend knikte
Harry cn gaf mij het telegram ter lezing.
Hot behelsde enkel de zonderlinge woor
den:
„Harry Gould Palace-IIotcl Hanklaff
„Jan cn neen".
„Wippcnham."
,,J a," legde hij mij dood-uuchter uit,
het antwoord op mijn eerste vraag of hij
een broer bad in Amerika, „neen," op
mijn tweede vraag, of hij met dezen op
goeden voet staat."
Hij had alweer heel wat geschift, merk
te ik, of, om zijn milrailleuse-becld to
behouden op verschillende punten luk
raak geschoten.
Maar de beslissende slag zou toch op
do linie HanklaffVilla Carolina worden
geleverd, meende ik, cn ik Avercl in die op-
te halen, nóch in den strijd om Europa's
behoud" en zijn Aorklaring: „propagandist
(to zijn) van de kunst dor volkomen ka
tholieke getuigenis" doen wel zoo vreemd
aan, dat, alhötwel nadere beschouwing,
waarheid wel vinden laat, een waarschu
wing: „Bruning hocdo zich.... voor fa
natieke overdrijving" niet misplaatst is.
We vinden nog oen résumé van een uit
stekende lezing van dan Nieuwenhuis
over J. K. Huysmans.
Ed. Serrarens schrijft over do mooie,
maar eigenaardige roman: Het Wassende
Water van lierman de Man, misschien
wel 'n beelje overdreven als hij noemt
„het boek zoo Hollandseh. zoo specifiek
Hollaudscli, als de Camera dat is of do
Pastorij van Mas! land."
De Sovjet-Russische Kroniek is weer
scherp en juist als altijd en duidt aan
helder en klaar, dat wat looft in een volk
ook is in do geest der kunstenaars, kin
deren van hun tijd.
Dan volgen 136 besprekingen, waaruit
Ion overvloede blijkt, zeker Lij de romans,
do dringende noodzakelijkheid van 'n blad
als Boekzaal.
Het is dan ook niet to verwon 1 ren dut
het Doorluchtig Episcopaat in dezo afle
vering Boekzaal hartelijk aanprijst cn
aanmoedigt.
Van do 46 romans werden er 27 min
stens Bc gekeurd1
Verder do gewone rubrieken.
Bij Verscheidenheden 'n aardig sonnet
oi) do Veertig OnsterUlijken. Portretten-
en Roman-prijsvragen verleenon wederom
'n prettige afwisseling. Er zit méér in dio
prijsvragen dan amusement alleen cn
kans op prijzen in geld of hoeken. Zij
dwingen meer bewust on aandachtig to
lezen, steunen do memorie bij 't ontl a-
den van schrijvers cn titels, lecren zelf 'n
oordeel vormen cn behoorlijk formulccren.
Een schitterende reproductie op kunst
druk van den Christus van Limpias is do
prachtige bijlage van hel nummer, dat iu
de Goede Weck rscliiinl.
V. S. ,1.
TijdsJiriit voor R. K. Ouders
en Opvoeders. Apri I-afleve
ring. Het Nederlandscho
Boekhuis, Tilburg.
„Niet voor vaders alleen" is een pak
kende Paaschopwckking van zeer practi-
schen aard om zich niet door 'n prikke
lend temperament te laten beheer-. !i n in
't huisgezin en door allerlei onaany rno
voorvallen 'n blijvende angslslcmm iilo
veroorzaken. Kinderen hebben I: I n f
aan zonneschijn om te groeien in blij:. l
en liefde voor hun ouders. En mm t
ze tolken- onder de buien komen van een
prikkelende g<-j.radheid, dan zullen ze wi
der en moed -wen inplaals van aan
hangen in .du! - oprechtheid. In 'l zon
licht ster. i de b.iet.'rieën, daar j.ro.-ieu
en bloeien dc planten cn bloemen, 'I zon
licht vermoeit du wereld. Daarom 't /nu
nc tjo in 't huisgezin iu plaat,-, van 'if
zwarten wolkenhemel! Het artikel .'to
ny Berkvonx - -Hulsmans „Naast 't l.v. 'do
ook 't goede" is 'n uitwerking van t !i -
pc versje van Deels:
..Verbeter, maar bitter ni.n
go. Ilieid, toon vertrouwen: 'n Oog, dat
scherp maar zuiver ziet, Kan bij 't l. vado
dat geschiedt, 't Aanwezig goed aans< hou-
wcn". Naast 't kwade, dat verbeterd mo t
worden door do opvoeding, moeten wo ook
't goede beschouwen om liet Ie .sterken en
't minder goede dood to drukken. Wij
Avorden zelf dan veel aangenamere m n-
scbon. En do waardeering van 't gocdo
heft op en helpt ter verbetering, terwijl
voortdurende afkeuring verbittert en in 'u
verkeerde richting stuurt. Aanhoudendo
afkeuring ontneemt ook den moed.
Zeker, knraktergebreken mogen niet
over 't hoofd gezi» n worden, maar do .goe
de eigen-'-happen evenmin. Met 'n paar
mooi A'ericlde feiten wordt deze veel ver
gelen av.i vlieid goilu.stroerd.
't DenI artikel over „Yreugdu in ,lo
Opvoeding" begint met 'n algomeeno be
schouwing over gebrek aan leven, -. rengdo
in onzen tijd.
Wij zouden eerder g. uoigd zijn om 't te
genovergestelde to gcloovcn bij do Avocke-
ring van bioscopen cn theaters, maar 't
woord van een groot denker blijft nu ook
nog waar: „Do moeder der uitspattingen
is niet de vreugde, maar do vreugdeloos-
heid." In de literatuur, do weerspiegeling
van den tijd, vindt men 't beste bewijs
i ii ii iiinimHmiiiiiiij
vatting nog bevestigd door Harrj's woor
den: „Alles sluit."
Do duizelingwekkend snelle tocht i.i do
open lucht had mij heerlijk opgefris -lib
van do opAvindendc troebelen van dezen
Zondag. Ik koesterde de hoop, Ie zullen
slapen na don doodelijk spanncn'cn zc-
nuwen-dag.
Er viel geen woord meer tusschen ons;
mijn l>ed was uitstekend cn 't was elf uur,
toen ik den volgenden morgen ontwaakte.
Ik- schoot met ongewene rapheid in do
klecren, verbaasd dat lfarry niet den
minsten last scheen te hebben gegeven
over het uur van ons wekken; wij waren
toch geen 120 kilometer ver gevlogen om
eens uitmuntend te slapen; dat kon des
noods in Hotel Melbourne ook geschie
den
Tk klopte aan kamer No. 12, die van
mijn vriend Harry.
Groote gerechtigheid, daar zat hij in
zijn hemdsm uwen, dc kamer stond stijf
van den rcok, hij dampte uit zijn houten
pijpje en lag achterover in een leunstoel.
Groot-verAvondcrd keek ik hem aan.
„Je hebt zeker heerlijk geslapen?" deed
hij ironisch-vricndelijk. „Je ziet er kolos
saal uit vanmorgen! Heb jo rereds ontbe
ten? Het is frisch Aveer, dat geeft appe
tijt."
„Harrv," ik werd griezelig van zijn ijzige
rustigheid, ,je mist het recht om het on
mogelijke van onze vriendschap to ver-
Avachten. 11c ben niet bij machte mijn ang
stige bezorg Ilieid over jou te onderdruk
ken. Jo licht bot voorkomen van ecu geest
of van een uit het graf verre/ene. Heb j ij
geslapen?"
(Wordt vervolgd).
