Tweede Blad.
MIJ IS DE WRAAK
Woensdag !7 Maart 1926
UIT DE PERS
ROOMSCH GEVAAR.
De Maasbode schrijft naar aan
leiding van wat het Chr.-Hist. orgaan
.De Nederlander" over de kwestie-Geel
kerken opmerkt het volgende:
Ofschooq de christ.-liist. „Nederlander"
0ver het geval-dr. Geelkerken als over een
.luchtzaak" spreekt, toont zij niettemin
de heteckenis ervan ter dege te doorgron-
den. Niets minder dan hel „fundament"
het Protestantisme is immers met
orze „tuchlzaak" gemoeid.
Eu dat „fundament" is de persoonlijke
vrijheid, om den zin van liet Bijbelboek
dut, men weet niet krachtens welk gezag
het Woord Gods vertegenwoordigt uit
ir leggen zooals ieder voor zich dien ver-
èloat.
Uieusvolgens handelde de Synode der
Gereformeerde Kerk niet Prolestantsch.
Wat zij deed was puur Katholiek, volgens
„De Nederlander":
De Synode stond tegenover een god
geleerde van naam een oprecht be
lijder van het geloof der Christelijke
gemeente een prediker, die aanvaardt
de verstandelijke wedergave van den
inhoud van dit geloof, ons bewaard in
de geloofsbelijdenis der Gereformeerde
Kerk maar die, omtrent beteekenis
en opvatting van moeilijke bijbelplaat
sen vast houdt aan „de wettige vrijheid
van beoordeeling door een wetenschap,
die zich gebonden houdt aan Gods
Woord."
En de .Synode veroordeelde dezen
man, „wegens zijne weigering, om de
verklaring door de .Synode van hem ge
vraagd, te ouderteekenen. en wegens
zijn voortdurend verzet tegen de kerke
lijke vorgadoringen, wier gezag hij niet
erkennen wil."
Wij kunnen het niet anders zien of
deze uitspraak is in vorm en wezen
roomsch, gelijk trouwens de geheèïe
procedure, met hare geformuleerde vra
gen en geëischte verklaring veel over
eenkomst toonde met de proceduren der
Roomsche Kerk, in oude dagen, tegen
priesters of doctoren, die van ketterij
waren verdacht of beschuldigd.
Hier dreigt ernstig gevaar, omdat de
fundamenten, waarop het gansche ge
bouw van het Protestantisme rust,
worden ondergraven.
Bij het zien van deze dingen, worden
wij innerlijk ontroerd en wij vragen:
of mogelijk de geheele vrucht der refor
matie in de zestiende eeuw. met al ha-
reu strijd en schijnbare overwinning,
toch verloren moet gaan.
Wij zullen niet betwisten, dat inderdaad
dc veroordeeling van dr. Geelkerken te
gen het Protestautsch beginsel indruischt.
Alleen vragen we ons af, hoe het moge
lijk is, dat de eenc steen van een kerkge
meenschap op den anderen blijft, wanneer
men de consequenties van zulke huivering
voor het „Roomsck gevaar" aandurft.
Wie als oer-beginsel huldigt, het builen
alle gezag te moeten stellen, decre
teert toch de geestelijke anarchie als het
ideaal.
Waaraan men niet ontkomt door wat
na to pleiten over recht en plicht der Kerk
om „geestelijke tucht" (waarover het niet
gaat) te oefenen: gelijk „De Nederlander"
doet in dezer voege:
Men zal ons wellicht vragen: of wij
dan niet erkennen het recht en den
plicht der Kerk geestelijke tucht te
oefenen?
Ons antwoord is: dat wij, in beginsel
dat recht en dien plicht zeker erken
nen; doch dat do moeilijkheden, ver-
bondon aan de uitoefening van dat
recht en aan het volbrengen van dien
FEUILLETON.
door EDW. HALLIWELLS.
(Nadruk verboden).
80)
..Het is niet zoo eenvoudig, altijd con
sequent te liegen," helderde hij geweten
loos op
Carlotta trad na een wijle binnen,
•mijnheer schijnt mijn departement ij ve
tte na te gaan," nijdigde zij.
-.Ik heb nog nooit gevoeld, dat dit. een
Jout van mij is, Juffrouw. Ik geloof, dat
ot ook uw belang is, dat het hotel aan
ttjn verplichtingen blijft voldoen."
•Mijnheer schijnt mij niet te willen bc-
Rttjpen," bitsto dc gekwetste majesteit.
Jk verdiep mij gewoonlijk niet in de
I der hoteljuffrouw, Carlotta; wat ik
Jciter wel begrijp is, dat de mangel is ge-
7 om uif dc met spiritus uitgewas-
c en handdoek alle plooien te doen ver-
Kqnen, ontstaan door zijn bedriegelijk
nuk om hel pijnlooze mannenhoofd.
I ®°cft slechts een zijden draadje te
te Seif ro^ van een manKe'' om vast
bracht" ^GZC *n bewe^nS *s &e~
'o^übeer 's sbm>" meende* Carlotta.
tj" ^aa mogelijk beter, Juffrouw, als
«geuriger lotto op de lokaliteiten,
Af', onafhankelijk het beheer voert."
is streng," oordeelde zij
l,, 's niet de vraag, hoe ik ben, maar
hetioort te wezen, Juffrouw. De gra-
pliclit, tof de allergrootste voorzichtig
heid manen. Op twee waarheden moet
daarbij gelet worden:
ten eerste, dat veel te weinig wordt
erkend de groote waarde van de tucht
des Heiligen Geestes, welke do Kerk
kan oefenen, door met onbezweken
trouw, als Kerk, den naam des Hoeren
te belijden, waarbij van zelf. door het
gezonde lichaam der Kerk. zullen wor
den uifgestooten de oppervlakkige en
ontrouwe elementen:
ten tweede, dat ten slotte hoe ern
stig het voor Kerk en volk mocht zijn,
als, in dc Kerk, de leugen zich aan zou
dienen als de waarheid het toch on
eindig voel ernstiger moet worden ge
acht, als uit bezorgdheid, voor haar
gezag de Kerk de waarheid mocht
stempelen tot leugen.
Wie van dit vage en zwevende ant
woord nauwkeurige kennis neemt, voelt
er heel de tragiek in van het gezag-looze
gezag, waarmede het Protestantisme van
meet af op liet hellend vlak is geraak!,
dat onvermijdelijk naar de negatie-vrijheid
van alle geloof voert.
HET PROTESTANTISME BEDREIGD?
Aan eon artikel in Do Nieuwe
Leidsohe Courant (A. R.). geschre
ven naar aanleiding van bovenstaand ar
tikel in „üc Nederlander" (Ghr.-Hist.)
outleencn we het volgende:
„Het Protestantisme is weer eens in
gevaar.
Eenigen lijd geleden maakte het een
crilieke periode door, maar toen werd het
nog te juister tijd door de verwerping van
het gezantschap bij het Vaticaan gered.
Het ging toen volgens de voorstelling in
sommige bladen er op of er onder, maar
gelukkig werd toen het voorstel verwor
pen en dank zij de samenwerking van
uiterst rechts met uiterst rood 't Pro
testantisme voor ondergang behoed.
Maar nu dreigt er een nieuw gevaar.
En het is de „Nederlander" aan wie de
eer toekomt dit gevaar te hebben ontdekt
en het eerst hel klokketouw te hebben ge
grepen om ons volk voor zoo dreigend ge
vaar te waarschuwen."
En het blad citeert het hierboven gere
leveerde artikel van de „Ned." en ver
volgt o.i. zeer terecht heel scherp:
„Wij gaan op wat de „Nederlander"
hier schrijft niet in.
Alleen maken wij een enkele opmer
king.
In de eerste plaats trekt liet de aan
dacht dat hier een zuiver kerkelijke zaak
in een politiek blad en dan nog wel onder
zoo sensatioucelen titel wordt behandeld,
en dat juist in dezen tijd nu het anti-
Roomsche vuurtje zoo lustig brandt en het
voor velen toch al zoo moeilijk is juist
te onderscheiden.
Maar voorts valt het op, dat de „Ne
derlander" juist nu zoo hevig ontroerd
is en zooveel behoefte heeft voor het Pro
testantisme te waken.
Er zijn de laatste jaren op kerkelijk
gebied droeve dingen gebeurd.
Wij hebben gehad bet optreden van Ds.
Theesing te MIddclie, die zich niet ont
zag openlijk te verklaren dat God dood is.
Wij hebben gehad het geval van don Goud
sclien predikant Ds. Borger, die het borg-
tochtelijk werk van den Christus en zelfs
het bestaan van den Christus loochende-.
En wij hebben het moeien beleven, dat bei-
do heeren als Dienaren des Woords wer
den gehandhaafd.
Het spreekt vanzelf dat de redactie van
de „Nederlander" ook bij het zien van die
dingen innerlijk ontroerd is geweest maar
wij herinneren ons toch niot dat zij toen
heeft gesproken en dat toen mot ernst is
gewaarschuwd dat op die wijze do ge
heele vrucht der reformatie teloor zou
gaan.
Maar nu daar een Synode is. die het
Woord van God en de belijdenis der Ge-
ref. (Herv. Kerk) niet ernst tracht to
handhaven, nu wordt dreigend de vingei
opgeheven en gewaarschuwd tegen
hel Roomsche gevaar.
Met welke bedoeling is ons ten eenen-
male onbegrijpelijk."
vin van Avleston is thuis gekomen; ze zal
mogelijk een lint in baar balschoentjes
missen; zorg dan, dat gij een aannemelijke
verklaring gereed hebt en beijver U te
voorkomen, dat zij al te erg te keer gaat.
U kunt uw vacantie nemen, zoodra 't U
aangenaam is; ik begrijp dat liet raadsel
van de koffielceuken U ten zeerste beang
stigt, vooral daar dc ober U ook al geen
opheldering kon geven. Het is over liet
algemeen beter niet te spreken over dc
dingen, die men zwijgen moet, Juffrouw
Carlotta."
Nu rookten wij cn suften.
„Mcrgen gaan wij Villa Carolina nog
eens opnemen; mogelijk is de waarnemen
de directeur in den namiddag wèl te spre-
"ken."
„Dan zal liet laat worden voor ons di
ner," vreesde ik.
„Het zal misschien nacht worden, Ed-
ward; we kunnen echter nu den naasten
weg nemen naar Cuxwall; wij mogen alle
herbergen dezen keer links laten liggen,"
lachte hij...
„Daar is een bijzonder vreemde man
om U te spreken, Mijnheer," trad de ober
tegen elf uur de kamer binnen. Hij heeft
'n doos onder den arm en wil zijn naam
niet opgeven. Op mijn bemerking, dat dit
geen uur voor bezoeken is, antwoordde
hij, dat hij niet eerder vrij is."
„Een bekend gezicht, Wells?"
„Ja, hij lijkt wel op iemand, Mijnheer.
Ik weet niet precies op wie. Aangenaam
is zijn voorkomen juist niet."
„Laat hem binnen en volg hem. ober.
Let op zijn bewegingen."
,,'t Is te hopen, dat hel zonder onge
lukken afloopt, Mijnheer!" En Wells ver-
STATEN-GENERAAL
TWEEDE KAMER.
Vergadering van gisteren.
DE REGEERINGSVERKLARING.
Voortgegaan wordt met de beraadsla
ging over de Regeeringsverklaring van li
Maart j.l.
De heer Dresselhuys (V.B.) be
treurt het dat vier maanden voor den par
lementairen arbeid zijn verloren gegaan
en dat, het aanzien van het parlement
onverdiend schade heeft geleden. On
verdiend. want de Kanier treft geen enkele
blaam, want ze week geen haarbreed van
den parlementairen weg af.
Het gezantschap bij den Paus was een
punt van wrijving lusschen verschillende
partijen. Voor spr. was het alleen de vraag
of landsbelang dat gezantschap rechtvaar
digde. Na den vrede was er volgens spr.
geen landsbelang meer mee gemoeid en do
voorstanders verdedigden het alleen als
gewenschte luisterpost, waarvoor z.i. alle
bewijs ontbrak.
Ook do Minister is er niet in geslaagd
hef. nut en de wcnschelijkheid van het ge
zantschap te bewijzen. Zelfs de heer No-
lens bleef in gebreke en bij beriep zich al
leen op het landsbelang, zonder dit aan te
toouen. Do zaak was echter niet belangrijk
genoeg om ze tot inzet te maken voor een
breuk lusschen Kamer en Kabinet. Spr.
heeft indertijd zijn amendement ingetrok
ken toen de Minister het onaannemelijk
verklaarde. Ditmaal bestreed do Minister
liet araendement-Kersten flauwer dan ooit.
Voor spr. was er dus geen reden om op 11
November anders te handelen dan bij vroe
gere gelegenheden. De Katholieken stelden
nu voor het eerst de kwestie als één van
ec-r voor de Katholieke partij, een zuivere
partijverklaring, los van allo landsbelang-
overweging, en dus niet te aanvaarden door
andere partijen(??) Als de Minister tie
portefeuille-kwestie had gesteld zou spr.'s
partij ernstig hebben overwogen wat haar
to doen stond, maal' die kwestie werd niet
gesield, en dus was er voor spr. geen aan-
leid'ng om af te wijken van het vroeger
ingenomen standpunt
Spr. betreurt het, dat over do formaties
door de hoeren de Visser en de Geer niet
liet volle licht is opgegaan.
Naast anderen van "diverse kleur zitten
in het ministerie-De Geer twee christelijk-
historischen, twee vooraanstaande perso
nen in die partij. Zitten die er als blanco,
klëurlonze christelijk-historischcn? Hoe
rijmt dit alles met het groote proiestant-
sche beginsel, dat dit kabinet weer het ge
zantschap voorstelt?
Wat het nieuwe Kabinet betreft, hij
heet dit gaarne hartelijk welkom. Hot is
logisch en constitutioneel. In twee verkla
ringen verheugt hij zich, n.l. dat het Ka
binet zich zal stellen buiten do politieke
vraagstukken. Slaat dit op de Bioscoopwet
ook? Zal die niet verder behandeld wor
den? In de tweede plaats verheugt hem de
mededeeling nopens de orderwijs-bozuini-
gingen. Spr. vraagt verder hoe het Kabinet
staat tegenover het verdrag met België.
Zal het deze zaak eerst nog eens onder het
oog zien?
Nopens bet gezants ch a p va n
den Paus zal spr. afwachten,
welke verdediging wordt gego-
ven, alvorens li ij zij n stem be
paalt.
Het program vau den Minister van
Arbeid eisebt nadere toelichting wat
betreft de uitbreiding van de Arbeidswet.
Voorts beeft bij bezwaar tegen een voor
stel inzake plaatselijke keuze.
Voorloopig wacht spr. rustig af wat er
komen zal.
De lieei' Mar chant (V. D.) herinnert
aan de Vlootwet en de daarop gevolgde
crisis. Nooit is over die crisis de noodige
openbaarheid gegeven. Spr. vraagt drin
gend mededeeling over bet verloop van do
crisis sedert 11 November en gaarne ver
nam hij wat bi.i de formatie in Juli j.l. is
voorgevallen. Van de lichtzinnige wijze
waarop toen bet kabinet is gevormd is
deze crisis het gevolg.
Spr.'s mislukking is uitsluitend het ge
volg geweest van de weigering der katho
lieken.
Na de beslissing op 11 November lag de
coalitie uitéén en dus was de mogelijkheid
er, dat de katholieken iets anders wilrlen.
Niemand wensrhte den hear Colijn torn",
dween.
Eenigo oogcnblikken later trad Jamc-
went over den drempel; hij had inderdaad
onder den rechterarm een tamelijk grooto
doos, die hij voorzichtig voor zich op
tafel zette. Harry wenkte Wells te vertrek
ken.
Een nieuwsgierige spanning maakte zich
van mij meester, toen do somber voor zich
uit oogcude, grof-gebaarde man daar in
zielloozc verwezenheid bleef zitten, ver-
schuwd in angstige hulpeloosheid, met een
oproerige bitteren trek om den harden
mond, krieuwelend met zijn gore werkhan
den om het geheimzinnige kistie.
„Ik ben George Davidson," bromde hij
cindeli'k binnensmonds, „ik heb ge
hoord van John on kom met U praten..."
Hij was Davidson!... Jamewent was
Davidson, die ieder dood waande!... Hij
was do man van het droevige oude vrouw
tje !Was het denkbaar!... Davidson leef
de!... Hij was Davidson, de roover, dc
inbreker, die voor jaren, hoeveel ^a-
ren waren liet ook weer, spoorloos was
verdwenen, nadat hij zijn drie jaren had
uitgezeten... Ja, daar waren nu veertig
jaar over heen gegaan, had Harry mij ver
teld. Die kerel had drie inbraken op zijn
geweten en gestolen had hij 300 pond
Davidson!
„Stuur me maar weg," deed hij grim
mig; „ik merk lipt al!"
Harry had even gesidderd toen hij
's mans naam had gehoord; nu zeide hij
strak ondoorgrondelijk:
„Je kunt blijven. Wat wil je, Davidson?"
„Ik wil niets, Mijnheer. Het was enkel
maar om eens te praten."
„Waarom Davidson?"
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Donderdag 18 Maart.
H i 1 v e r 8 u ra. 1050 M.
12.en 7.40 Politieker.
3.304.30 Uurtje voor de wees- en zie
kenhuizen, door nlevr. Ant. v. Dijk.
f> —6.30 Vooravondconcert door het
H.D.O.-orkest. Ilaliaansche muziek.
6.307.30 Franscho les door den lieer
Ch Miche.
7.45 en 10.Persberichten.
8.15 Uitzending van het abonnements
concert in het Concertgebouw te Amster
dam. Dir. Willem Mengelberg. Rosa Ader,
zang. (Aangeb. door de N.V. Philips-Ra
dio). 1. Preghiera. E. v. Bruqken Foek, 2.
Visione, II. H. Wet/lor. 3. Italianiwhe
aria door Rosa Ader, 1. Ouverture Tnun-
liüuser, Wagner.
I) a v e n l r y, 1600 M.
10.50 Tijdsein, woerber.
11.2012.20 Concert door het radio
kwartet en solisten (contra, alt, tenor,
piano).
12.2012.50 Orgelconcert.
1.202.20 Tijdsein, gnunofooneoncert.
3.35 Lezing: England in the 17lh cen
tury.
4.20 Tijdsein, causerie: Some Indian
festivals.
•4.35 Trocadero-nmziek.
5.35 Kinderuurtje.
0.20 Dansmuziek.
7.20 Tijdsein Big Ben. woerber., niur.vs
Lezing: British West Indies.
7.45 Pianosonates van Weber.
8.Sportlezing.
8.20 Syraphouie-concert, .Solomon, piano.
Symphonie-orkest.
10.20 Tijdsein, woerber., nieuws.
10.5012.20 Dansmuziek Savoy.
„R a d i o-P a r i s". 1 7 5 0 Ar.
12.50 Concert Luoion Paris (pi:1.)"), viool,
cello).
2.05 Nieuws.
2.10 Nieuwsber.
5.05 Kindermatinee.
8.35 Esocranto- en boekhoud!.\s.
9.0510.50 Orkestconee.rt.
Königswusterhauson, 1 3 0 0 AI.
7.50 „Die Ka In strophe", radioroman van
H. J. Gramalzki.
8.209.20 Populair orkeslconcert. Daar
na nieuws.
9.5011.20 Dansmuziek door het Efiin-
orkest.
Brussel, 2 G 2 AI.
5.20 Kindermatinee.
8.50 Lezing.
9.05 Speciaal concert, om 9.20 en 10.20
onderbroken door nieuwsber.
M n s t e r, 410 M.
12.351.50 Orkostconcert. Werken van
Offenbach en Suppe.
2.503.30 Voorlezing.
3.354.20 Vocaalconcert door een meis
jeskoor.
4.50 en 5.50 Lezing.
6.45 Uil de werken van F. Froiligrath.
behalve dan de heer Van Wijnbergen. Nu
blijkt, dat de heer Heemskerk ook alle for
maties wilde laten mislukken om Colijn
terug te krijgen.
De lieer Heemskerk: Dat heb ik niet
gezegd.
De heer AT a r c li a n t: Gij hebt voort
durend uiting gegeven aan uw teleurstel
ling dat Colijn gevallen is.
Er bestaat althans eenigo eenstemmig
heid ter rechterzijde, n.l. dat Colijn niet
moest terugkomen. De lucht Is eenigszin.s
gezuiverd.
Aan het nieuwe kabinet brengt spr. bet
gebruikelijke eere-saluut.
Van het gezantschap wordt geen kabi-
netskwestie gemaakt. Hoe kon daarop dan
do formatie-Limburg mislukken? Ilct ka
binet blijft, al valt liet gezantschap, zelfs
de heer Waszink. Wordt het voorstel aan
genomen, dan wordt do verhouding met do
christelijk-historischcn bedenkelijk; wordt
hel verworpen, dan wordt de verhouding
met de Katholieken slechter. Altijd dus
blijft de coaltic verbroken.
Wat het gezantschap betreft, sluit hij
zich aan bij den heer Albarda. liet is een
zaak van buitenlandscbo politiek en men
hoeft er een zaak van binnenlandsche po
litiek van gemaakt. Dat is do vitium origi-
n is
„Ze zeggen allemaul, dat U goed was
voor John."
Harry bespiedde vorschend den ruwen
kermisklant wiens zorgelijke trek zich heel
langzaam een weinig ontspande.
„Heb je jo vrouw al gezien?" Vroeg bij
droog.
Davidson viel nu met het hoofd op den
arm, rustend op het kistje; een schok
krampte door ziin ruw-bonkigc lijf, dan
hoorde ik een snik.
De lui zeggen, flat U John helpt en
dat het d-n wel los zal loopen ciT dat U
me gelooft, vertelt U bet aan Thilde en
John."
„Waarover wou ie praten?" vervolg lo
Harry kalm; „bet is al laat, Davidson."
„Wil ik terugkomen?" deed de ander
rnat.
„Het is iederen avond om elf uur even
laat, niet waar?" antwoordde Harry goe
dig. „We zitter er nu voor. Zee wat je zeg
gen wou." „Tkwou Thildezien."
een snik brak in ziin keel.
„Ze denkt dat jc flood bent," deed Harrv.
„Ja, het is al zes en twintig jaar gele
den dat ik haar 't Inatst zag. Ik was vijf
en twintig, toen het gebeurde, drie jaar
heb ik gezeten," weer brokte er een snik
in zijn mond; „niemand herkent me. Tk
ben oud geworden, heel oudvroeger droeg
ik ook geen baard," droomde hij voor zich
uit.
„Waarom schreef jc niet, dat je leefde,
of kwam je zelf niet eerder?"
„Ze heeft me weggestuurdze zei dat
het voor altijd uil was tusschen ons. Ze
zou wel voor het kind zorgen. John moet
nu 25 zijn
„Heb je berouw?" vroeg Harry ernstig.
7.20 Spaansclie lo-. Werken \.m \l I',,.-
gcr door solisten (sopraan, piano, fluit
viool en viola).
Radio-distributie per telefoonlijn.
Uitzending onwettig geacht.
Naar de „Tel." verneemt heeft liet Of
fice Internationaal de Radiophonie. to
Geneve zich niet vercenigd mot de plan»
non van den Ilaagscheu Gemeente-tele
foondienst betreffende distributie van ra
dio-programma's langs dc telefoonlijnen.
Het stelt zich op het standpunt dat een
dergelijke radio-distributie onwettig is
znmlcv toestemming van de organianteurs
dier programma's op hot omroepstation.
Het „Office' zou zich mot een schrijven
bobben gewend otl den Haagschen Tele
foondienst. waarin het van zijn gevoelen
blijk geeft en verzoekt niet tot de uitzen
dingen te besluiten voor de Telefoon
dienst zich verzekerd heeft van de toe
stemming tot uitzending vanwege de be
trokken oniroepiuaatschappijen. De H. D.
O. deelde als zijn meening mede, dat deze
actie uitgaat van liet Office als zoodanig.
Deze kwestie is door den H. D. O. niet
als zoo principieel bekeken, anngezien do
hoer .Snijders reeds dadelijk te kennen ge
geven heet dat een deel der baton, die hij
met don nieuwen dienst hoopt te genieten
aan don H. D. O. zal worden toegewezen.
Onder de hij het Office aangesloten om
roeporganisaties vindon wij ook vermeld
(I.' Ne lerhndsehe Sointoestollenfabriok to
Hilversum.
„D e brief n i t Gen v e 1 t h a n s
vcorbari g".
Naar aanleiding van bovenstaand he
li-hl. deelde de directeur van den Ha ig-
''en geineentctelefooiulicnst, do beer TI.
W. Snijders mede, dat hij dit schrijven in
ieder geval als zeer voorbarig bcRehnuwt.
Immers het. is vanzelfsprekend, dal men
zich c?rst met de verschillende omroepor
ganisaties in verbinding stelt.
Zoo beeft dc heer Snijders aller.-eist
contact, gezocht met don Hilvcrsumsrhen
Draadloozon Omroep, on is mot doze vrij
wel lot overeenstemming gekomen over do
programma's. Op liet oogenblik is bij in
onderhandeling met het Engelsehe Rmad-
casting Comitt.ee en vcrvolgeiiH zal hij
zich nog mst dc Duitsche cn l'ransche oin-
roeostutions in verbinding stollen.
Er is, naar den directeur ons ten sh>!lo
mededeelde, geen enkele reden aan.vr/ig.
0111 Ie vrcezon, dat de Haagselio nidi..dis
tributie in gevaar kan worden g. bnu ht,
zooals liet voorbarig schrüven uit Gc.n-ve
allicht zou dooii vermoeden.
De ciectrische treinen.
Naar aanleiding van een vraag van oen
onzer lezers aangaande de te vroozen
storingen, welke do radio te heiden /.ut
ondervinden van de' electrisolu trein, n,
deelt oen radio-amateur, die in de onmid
dellijke nabijheid van den spoorweg woont,
ons mede, dat hij blijkens eu.t iog.n hij
proefrijden geenevM Irml.v -is >-
trische tremen ondervindt.
De coalitie-politiek moet voor goed on
mogelijk worden.
Verschillende punten in hel icgeering»
program zijn van Colijnsche origine, in.mr
iets verzacht. Spr. zag liever dal men zich
niet van hel ruige Colijn-syslocm had los
gemaakt. De invoering der l'laats.'lijkii
Keuzo lioudn num .stellig niet op 't program
want hel zou liet fanatisme ontketenen.
Een pacificatie-Kabinet had dit stellig nu!
moeten voorstellen.
Deze crisis kan qgn zegen worden voor
ons land als zo lot openbaarheid kan lei
den van allo onderhandelingen hij de for
maties.
De lieer L. Do Visser (C.P.) betoogt
dat de crisis een veel dieperou ondergrond
heeft dan do beslissing van 11 November,
liet kapitalisme ziet vele gevaren en voelt
den grond onder zich wegzink' o. Mot een
lange serie voorbeelden uil binnen- en
buitenland illusfroort spr. dit.
Spreker voortgaande, zoide dut do bour
geoisie niet meer lol regecren in staal is,
hetgeen duidelijk is gebleken bij deze crisis.
Zelfs de heer Murchaut gin niarcliaiidec-
ren toen bij de kans kreeg om aan hot la-
wind te komen. Dat zag men met de groote
leuze dor* ontwapening, waarvan niets over
bleef, Voor de S. IJ. A. V geldt prunes
I etzelfile.
Wij zagen elkaar groot-vcrwondcrd aan.
Wat, bedoelde hij?
„Spijt jawel, berouw nee."
„Over Thilda en over John en over al
les."
„Ook over je diefstal?"
„Dat is het juist. Ik heb hen herkend,
maar zij herkenden mij niet. Dut is het
juist. Daar wou ilc over praten, cn- als tf
het niet gelooft," sprak l ij opgewonden-
verward. Barry knipte nijdig mei. de vin
gers.
„Do lui moesten hun mond houden!"
sprak hij kort. Lange stilte viel iu.
„Zet jc pet af. steek een sigaar op, Da
vidson; ik wil weten, wat je tc zeggen
hebt. Als je liegt, ga je de straat op Wio
•heb jij-herkend, die. jou niet herkonden!"
„Dat is het juist," hakkelde Davidson
alles door elkander, „zij is wel oud ge-
worden, inaar ik zag dadelijk dal. bet Lady
F.ishbemi was, vroeger, locn ik bii haai
ouders diende, Lilly Moorsham op „Rceeh
house." Dat is de. ramp van mijn leven
geweest, dat ik van Eliot Thoruewood naar
(Ie Moorsham's ging; ik had T moeten be
grijpen. Homs denk ik, dat ik naar haai
toe moet gaan, maar wat doet iemand die
gezeten heeft tegen een Lady
Stom verbaasd blikten wij elkaar in do
oogen. Harry legde voorzichtig waarschu
wend zijn hun t op mijn arm.
„Jc hebt eerst gediend bij Thorw.. ood?
Dat was op „Black-wall" is t niet? Welk
jaar?"
l
